" Ayliz..." Diyen adamı duymazdan geldim. Vaktinde onun beni duymazdan gelmesi gibi... " Mehpare`m." Dediğinde, öfkeyle ona döndüm. " Sakın bana bir daha öyle seslenme!" Diyerek bağırdığımda, yüreğimde büyük bir sancı vardı. Sevdiğimi zannettiğim adamın, bana, bizim parçamıza yaptıklarına inanamıyordum. " Dinle." Diyerek bana yaklaşmaya çalıştığında, gözümden düşen bir damla ile birlikte elimi kaldırdım durması için. " Sakın!" Dedim boğazımdaki yumruyla birlikte yutkunurken. " Sakın Mazhar." Bir damla daha gözlerimden düştüğünde, diğer elim istemsizce karnıma gitti. " Bir adım daha yaklaşma bana!" Dediğimde, aklımda olan tek şey bana, bize yaptığı ihanetti. " Yapma böyle Ayliz." Dediğinde öfkeyle üzerine yürüdüm ve onu göğsünden ittirdim. " Ne yapmayayım, ne!" Diyerek onu göğsünden ittirmeye devam ettiğimde, yüzüne tokadımı bastım. Onun kafası sola doğru kayarken, benim elim usulca yanıma düştü. Diğer elim tekrar karnımı bulduğunda, " Bebeğimi aldın benden." Dudaklarımın arasından bir hıçkırık koyverdiğinde, gözyaşlarımı durdurmadım. " Anneliğimi aldın benden!" Diyerek bağırdığımda, yüreğimde bir daha anne olamayacağımın sancısı vardı. Sevdiğim adam benden hem bebeğimi, hem de anneliğimi almıştı. Ben bir daha anne olamayacaktım... *** Yeni Kurgum Mehpare`ye şans vermeniz dileğiyle...

Kör bir kuyuya atılmıştım. Her geçen saniye nefesim kesilirken, karanlıktan bir el uzanıp çekip almıştı beni. Daha ne olduğunu anlamadan tutsak olmuştu kalbim. Ruhumun kırık parçaları batmıştı avuç içlerime. Henüz altı yaşındayken hatırladığım silik bir anıdan ibretti bütün sevgisizliğim. Öksüz kalmış masum bir çocuğun hayal kırıkları vardı zihnimin en ücra köşelerinde. Ve birde o… Gözleri harla yanan bir ormandı. Ne zaman değse irisleri irislerime nefesimi keserdi, ateşler içinde can çekişen yansımam. Kalbimin acı çığlıkları arşı tırmalardı ufak bir tebessümüne. Kanser gibi yayılmıştı, önce çocukluğuma sonra tüm benliğime. Geçmişim kayıptı ve geleceğim bu adamın ellerinde ustaca tuvale çizilmişti. Öyle muazzam bir tabloydu ki! Şefkatiyle büyülediği renklerin arasında kimse fark etmemişti hüznün vedasını. Ve şimdi buradaydım… Her şeyin başladığı yerde onun yokluğuna sığınıyordum. ADEN…

Zili çaldığımda kapının açılmasını bekledim. Kapı açıldığında Asil oldukça şaşkındı, beklemiyordu ona gelmemi. Senin benden başka gidecek yerin yok. Bunu o aklına kazıyacaksın. Benden başka hiçbir yere gidemeyeceksin. “Alin?” Çantamı ilk defa önemsemeyip kenara attığımda aramızdaki mesafeyi kapatmak için ona ilerledim. Parmak ucumda yükseldiğimde olabildiğince onu kendime çekip öptüm. Karşılık verip vermemesi beni ilgilendirmiyordu. Eğer ondan başka gidecek yerim yoksa, o yeri bana kendisi verecekti. Dudağını benden ayırdığında durmadı. “Gitmek için geldiysen, bu sefer izin vermeyeceğim.” “Gitmek için gelmedim.” dedim kesik kesik alabildiğim nefesle. “Yerini bileceksin bundan sonra.” Yutkundum. “Benim karımsan bu eve geleceksin. Burada yaşayacaksın.” Elini sertçe kapıya koyduğunda tekrar üstüme eğildi. “Gerekirse benimle uyuyacaksın.” Birbirimizi sevmeden bu mümkün müydü?

Ailesi olmayan, herkes tarafından dışlanan Gece`ye bir gün ansızın bilinmeyen numaradan mesaj gelir. Nefretin aşka döneceğini bilmeyen anonim, yazdığı nefret söylemleri yüzünden ne yapacağını bilemez. Gece ise ilk kez birine aşık olunca ne yapacağını bilemez...

Hayat neden hep seçimlerden ibaretti? Neden seçimlerin sonucunda bir taraf kaybederken, diğer taraf kazanıyordu? Bir çocuk... Seçilmeyen bir çocuk... Gözden çıkarılan çocuk... Onun için savaşılmayan bir çocuk... Alparslan KOR... Hayatı boyunca seçilmeyen, birinci sıraya konulmayan çocuk... Şimdi birincilik madalyası ile ülkesinin birincisi ama ailesinin hiçi... Seçilmemişti o... Ama seçilmek içinde savaşmamıştı... Sadece onu seçmeyenlere berbat bir yaşam vermek istiyordu... Yapacaktı da! O koskoca Dünya Kik Boks Şampiyonu Alparslan KOR`du! Her şeyi bitirecek ve huzurlu bir şekilde ölümü bekleyecekti. Ya da bekleyecek miydi? Hepsinin cevabını hayat verecekti...

Gece ve Ateşin nefret dolu Karşılaşması... Oldukça başarılı bir mafya olan Ateş Çelik ve tıp fakültesi son sınıf öğrencisi olan Gece Argün. Gece`nin babasının ölümü üzerine bütün suçlamalar Ateşin üstüne atılır. ... Güzel bir geçmişleri olan Ateş ve Gece liseden sonra ayrılmak zorunda kalır ve seneler sonra karşılaşırlar, ancak bu karşılaşma o kadar da güzel bir karşılaşma değildir. Sizde bu maceranın bir parçası olmak ister misiniz En kısa zamanda ilk bölüm ile görüşmek üzere.

Bütün patronların seksi olacağını da kim söyledi? Bazıları kıvırcık saçlı, sinir bozucu aynı zamanda sempatik olabilir. Bu patron tamamıyla öyle... Ruhunu sevdiğim kadın olmanı istedim. Ruhuma şahadet okumanı değil. (Kambersizyazar) Kitap Tasarımı: irempsd İki sezon boyunca bağımsız iki kalbin itilaf eden aşkına şahit olmaya var mısın? Kitabı takip etme tuşuna basarak her bölümden haberdar olun. (Fazla Romantik, Fazla Komedi, Fazla Dram) (Tamamıyla kişiler ve kurumlar hayalidir. Gerçek hayat ile hikayelerde ki kurguyu ayırmadan başlamayın.)

“Viper... indir o silahı, bir yere gitmiyorum...” diye yalvaran sesini duydum, ama artık fark etmezdi. Yıllarca savaştım, içimdeki bu öfke ve acıyla. Artık kaçacak yerim kalmamıştı. Onu sevdiğimi sanmıştım, belki de bir zamanlar doğruydu, ama gerçek şuydu ki... bu dünyada kimse sevgiye layık değildi. Benim dünyam karanlıktı ve o karanlıkla barışmıştım. Victor birden üzerime atladığında silahı almaya çalıştı, o anda panikledim ve tetiği çektim. Boşluğa doğru ateş eden silah, sanki dünyamı da paramparça etmişti. Bir anda elimden kayıp gitmişti silah. Yere çöktüm ve bağırmaya başladım, o anın içinde başka hiçbir şey yoktu, sadece o yankılanan sesim. Victor yanıma geldi, gözleri üzerimdeydi ama ben artık tükenmiştim. İçimdeki her şey bitmiş, yorulmuştum. Yorulmuştum yaşamaya, savaşmaya, duygularımla baş etmeye. Her şeyin ağırlığı omuzlarıma çökmüş gibiydi, bu savaşın kazananı yoktu, sadece yitip giden bir ben vardım.

Bir cennetti düşünü kurduğum, Bir cehenneme verildiğimde. Düğün gecesi vurulan kocamın yerine kardeşine verildiğimde başladı benim kıyametim. Boran Safir, cennetime cehennem gibi sarıldı.

Marina kız kardeşleri arasından döngü için seçildiğinde oldukça şaşırmıştı, döngü dönüşü yıllardır süren dışlanmanın da bitmesini umuyordu. Oysa hem denizkızlarının hem de kurtların onun için çok başka planları vardı. Marina geçmiş ve gelecek arasında sıkışacak, yapılması gereken ve kendi istedikleri arasında bir yaprak gibi savrulacakken hayatının aşkı ile de sınanmaya mecburdu. (Kitapta birçok savaş sahnesi bulunacaktır bu yüzden kan ve şiddet gibi olaylardan etkilenebilecek okuyucuların okumaması önerilir.)

Kızın aşkı nefrete dönüşürken, Adam bu aşkla kor gibi yandı.

Leyal: Bunun suçlusu sensin! Aç gözünü de etrafına bak, asıl canavar olan sensin. Kara batak bu sözlerin gerçek olma ihtimalini aklından silerek ona sert bir takat attı. Kara batak: Ben cehennemin içinde büyüdüm cennet olmamı bekleme. Senin için zaten zaman verdim ama benim zamanım yoktu. Şimdi yarattığınız cehennemin tadına varın.

Hayatın Dehliz`den öncesi ve sonrası diye ikiye ayrılıyor artık. Öncesini unut, sonrasını daima hatırla. Çünkü nereye gidersen git, Dehliz`in bıraktığı izler peşinden gelir. Dehliz masumları telef etmeyi sever kız çocuğu. Eski hâlinden iz bile kalmaz, mumla ararsın masumiyetini. Dehliz`e girdiğinde bil ki ellerinin kirlendiği kadar, ruhunda kirlenecek. Derler ki; sana biçilen hayatı daima unut, kendi kurallarınla bir krallık kur. Kur ki kimse seni tahtından indiremesin. Çünkü oyunu sadece kurucusu kazanır. . . . . . . Dehliz`de ki ani ölümlerin arasına en yakın arkadaşınız eklense tepkiniz ne olurdu? İntihar olduğunu düşünüp sadece arkasından üzülür müydünüz? Yoksa, onu çok iyi tanıdığınızdan emin olarak bunun intihar değil cinayet olduğu konusunda diretir miydiniz? Peki ya size kimse inanmazsa? O zaman Alçin gibi hiç bilmediğiniz tekinsiz bir şehire ölmek pahasına bile olsa gider miydiniz? Her ölüm bir başkasının başlangıcı mıydı sahiden? Dehliz, benim başlangıcım değil sonumdu. . . . Bu hikayede yer alan kişi, kurum, zaman ve olaylar tamamen kurgudan ibarettir. Gerçek olmayanı tamamen kurguyu yansıtır. Keyifli okumalar.

Aşk ve Vatan arasında tercih yapmak zorunda kalan bir bordobereli romanı

Serra ve Burak, birbirlerinden tamamen farklı iki kardeştir. Burak, ailesinin yüksek beklentilerinden dolayı başarılı bir iş adamı olmaya zorlanmışken, Serra ise özgür ruhlu bir gezgin olarak dünyayı dolaşmayı seçmiştir. İki kardeş, Burak`ın Bora adındaki yakın dostunun ortadan kaybolmasıyla yeniden bir araya gelir. Senelerdir birbiri ile konuşmayan ve küs olan bu iki kardeş, Bora`nın kayboluşunun ardından birbirlerine tahammül edemeseler de, birbirlerine destek olmaları gerektiğini bilmektedirler. Burak, Bora`nın kayboluşunun ardındaki gerçeği araştırmaya karar verirken, Serra da yıllardır herkesten sakladığı karanlık geçmişiyle yüzleşmek zorunda kalır. "Kardeşimin Sırrı", kardeşlik, dostluk ve sırların etkileyici bir şekilde işlendiği, insan ilişkilerinin ne kadar karmaşık ve bazen yıkıcı olabileceğini anlatan bir hikaye.

İntikam için kadının hayatına giren bir çift yeşil göz ve zamanla intikamdan doğan vazgeçilmez bir aşk hikayesi... ❤️‍🩹 KİTAPTA YETİŞKİN İÇERİKLİ SAHNELER VARDIR. LÜTFEN BU UYARIYI DİKKATE ALARAK OKUMAYA DEVAM EDENİZ CANLARIM! ☺️💖

"Benim gibi bir kadın mı?" Geri çekildiğinde kollarımı da serbest bırakmıştı. Bakışlarındaki alay dolu gülümseme ile kalbimde bir sızı hissettim. "Yapma ama Elisa! Bu yaşta bu başarı! Kimse bedenini satmadan bu kadar yükselemez. Merak etme seni yargılamıyorum. Sizin meslekte bu normal karşılanıyor ama benim dünyamda senin gibi kadınlar pek de hoş karşılanmıyor." HAYAT, BİR TERCİH MESELESİDİR. GEÇMİŞİN İÇİNDE GELECEĞİMİ YAZARKEN, BU GÜN KAYBOLDUM. GARDENYA. MASUM GÖRÜNEN BİR ÇİÇEĞİN HİKAYESİ..

Başarılı bir mimar olan Leyla Alara Aktaş aynı zamanda karanlık bir aile sırrına sahiptir. Bu zamana kadar halasının desteğiyle ve öfkesiyle olduğu konuma gelmiş gibi gözüken Leyla`nın dış dünyadan haberi pek yoktur. Kendini başarılara ve statüsüne adayan Leyla`nın kendini gizleme şekli budur. Sakladığı, kendisinin bile dönüp bakmadığı yaraları vardır. Tibet Ateş Ulukan ise yaşadığı aile trajedisi yüzünden kendini saklayan, asıl benliğini karanlıklarda koruyan, dışarıda gamsızlık ve aptallık maskesi takarak gezen bir adamdır. Leyla`ya duyduğu saplantılı aşk onu Leyla için her şeyi yapacak hale getirmiştir; umursamadığı yarım kalmış hesapları kapatmaya, karanlıklara sakladığı benliğinin katili olmaya itmiştir. Tibet, Leyla`yla olduğu, huzur dolu bir dünya istese de yaşadıkları ülke ve var olan sorunlar bunu imkansız hale getirir. KTÖ ve Devletlerin savaşı ikisinin de aşkını ve sadakatini sonuna kadar sınar.

Lise son sınıf öğrencisi Ayça kopya çekerken yeni gelen öğretmene yakalanırsa ne olur.Bu hoca biyolojik abisiyse ve kız bunu bilmiyorsa bebekken karıştığını öğrenirse...

Bir kız var adı gece Gece okul gurubunda voleybolcu ve aynı zamanda da takım kaptanı Bir ekeğimiz var adı özgür Özgürde kendi okul gurubunda voleybolcuve aynı zamanda takım kaptanı bu iki okul birbirinden ölesiye nefret ediyor bir yandan kızlar okulu bir yandan ise erkekler okulu bakalım bu hikayede ne olacak?

0512352...." nasılsın tereyağım". -Ufff ya saçlarım sarı diye niye herkez benimle dalga geçiyor. -Yoksa sen misin Ali. -Dalga mı geçiyon lan benimle. 0512352...." ne Alisi ya ben Ali olacak kadar yakışıklı değilim". -Erkek olduğunu kabul mü ediyorsun yoksa bana mı öyle geliyor? 0512352...." ben Ali olamayacak kadar güzel bir kadınım". ***** "Tereyağım Olurmusun" adlı ilk ve tek kitap..... Başlangıç tarihi" 15.09.2018" Bitiş tarihi " 24.02.2019"

Ben İzgi İclâl Akıner. Tüm bu ipleri elime almaya, dengeleri yeniden kurmaya geliyorum.

“Sevgi ile nefret arasında çok ince bir çizgi vardır. Birisinden nefret ediyorsanız ve bir gün onu yenemeyeceğinizi anladığınız zaman onu sevmeye başlarsınız.” Peyami Safa

İstanbulda herşey çok normalken bir sabah market sayesinde mahvoldu. ______________________________________________________________ Senden nefret ediyorum BORA BEY!! DEDİKLERİNİ HİÇ BİRİNİ YAPMAYACAĞIM UNUT . . Karıcım gidip üstünü değiştir biz seni bekleriz,doğa etrafa bakarak Tamam kocacım,dedi sert ve sakin karışık sesiyle

Her şey küçükken onu kaçıranların tekrar ortaya çıkmasıyla başlamıştı... Alparslan "Dinle Elçin! Beni bir dinle!" "Konuşma sakın Alparslan! Pardon yüzbaşım demeyi daha çok hoş buluyordun değil mi?" "Her şeyin bir açıklaması var." "Bana sesini yükseltme yüzbaşı karşında albayın kızı var. İkinci bir emre kadar nefesin nefesime değmesin!" Ağzının içinde küfür mırıldandığını duydum. Gözlerimde akmamak için çabalayan göz yaşlarım bileğimden çekildiğimde ve dudaklarımdaki baskı ile donmuştu. Alparslan beni öpüyor muydu? O adi bunu nasıl kendine yakıştırırdı? Eğer asker kurgusu okumak istiyorsan kitabıma gelmeni tavsiye ederim.