Bazı kadınların kaderi, bataklıkta yazılıdır.

Elif, daha çocuk yaşta ailesinin sevgisizliği ve şiddeti altında ezilmektedir. Hamile olan annesinin tüm sorumlulukları omuzlarına binerken, küçük bir kızın taşıyamayacağı yüklerle baş başa kalır. Elif’in tek umudu, doğacak kardeşiyle birlikte evde bir şeylerin değişeceğidir. Ancak doğum için hastaneye giden anne ve babası trafik kazasında hayatını kaybedince, Elif bir anda hem yetim kalır hem de kardeşinin tek sorumlusu olur. Bu kayıp, Elif’in çocukluğunu bitirir ve hayatını tamamen değiştiren büyük kırılmayı başlatır.

Ailesini kaybetmiş olan Özge oldukça zengin olan teyzesinde kalır. Ama para mutluluğu satın almaz. Özge sınıfında dışlanır ve köle muammelesi görür. Fakat Özge arkadaş canlısıdır. Herkesle arkadaş olabilir. Yolda yürürken gerçek ailesi Hilal ile karşılaşır. Her şey hızlı gerçekleşir. Özge artık paha biçilemez bir hayattadır.

Venüs Ayel daha 6 yaşındaydı. Doğum gününde hayatının mahvolacağını nereden bilebilirdi ki?

Berdel`e kurban gitmiştim. Hiç tanımadığım, bilmediğim bir adamla evlendiriliyordum... "1 yıl, sadece 1 yıl sonra burdan herkesin seni bir ölü olarak sanması ile gideceksin." Bunu diyen bir ağaya ne kadar güvenilir ki Sevgiyi hiç tatmamış bir kız esir olduğu bir ağaya aşık olabilecek mi... Kalbi kırıklarla dolu 22 yaşında genç bir kız ve Mardin`in aşiret ağası. Berdele kurban gitmiş iki genç, iki deli yürek... Her genç kızın hayaliydi beyaz atlı prens, peki ya bu sadece hayallerden ibaret ise. Kuma kitabı değildir... Savaş ağa adlı hikayem ÇİLEM olarak değiştirilmiştir haberiniz olsun. İlk kitabı da Instagram hesabımda belirttiğim sitelerde vardır. Bakmak isteyen instagrama girebilir. Her cumartesi yeni bir bölümle yayındadır. 6 Eylül 2021 Telif hakları kesinlikle saklıdır.

Yetimhane’nin soğuğu, sokağın karanlığı… Altı kişiydi onlar, altı çocuk… Engin ve ablası Selma, Eylül, Aslı, Burak ve Ahmet.. Yetimhane de kesişen hayatları ve Selma’nın ansızın gelen ölüm haberi bu altı küçük çocuğu sokağın acımasız kollarına itmişti. Olaylar hiçte sandığınız gibi değildi. Sokak karanlık yetimhane soğuktu… Peki Selmaya gerçekte ne olmuştu ? Dram, arkadaşlık, hayatta kalma mücadelesi ve yer yer güldüren Yetimhane sizide onlar gibi bu karanlık ve dipsiz kuyuya çekecek.

"Beyaz laleler mi?" "Evet beyaz laleler Bal" Söylediği cümle duraksama sebep olmustu beyaz laleler tesadüfdür diye fazla üstünde durmamıştım fakat Balı da biliyor bu olabilir miydi gerçekten o kisi benim geçmişim olabilir miydi "Sen" dediğimde Kaşlarım benden bağımsız çatılmıştı "Karan Demir Alkın"

O çok yakınımızda, ellerimizin arasında; nefesi nefesimize karışıyor, saçlarımızı okşuyor parmak ucuyla. İşitiyorum buğulu sesini camlarımda ve her buğulu ses yankılandığında derinlerinde her bir kuyunun, yeniden düşüyor zemine; iki metre üzerinden. Rattenberg, kurucusuz; kendi başına kalmış bir halktır. Bir gün, topraklarının etrafı çevrilir; art arda unutulacak, yosunlaşmış sözler verilir yeni babalarına. Halk, hiyerarşinin acı tadıyla tanışır ve bir bataklığa düşer. Bu bataklıktan, iki metre üzerine çıkmak da onların elindedir; bir ömür çamura bulanmak da. " Belki de, çamura bulanmak, onun izleriyle yıkanmak ve alnının ortasına kara bir leke gibi balçığın ismini kazımak; iki metre üzerine çıkmaktan, kalabalık salonlarda titreyen sesini aramaktan daha huzur vericidir..."

Sıraç pişmanlığın ve yaptığı hataların ağırlığı altında kalmıştı, Feride ise geçte olsa masumluğun ve anlaşılmanın hazzıyla rahatça bir nefes aldı. Kader ağlarını ikisi içinde örmüştü. Biri ateş diğeri suydu günü geldiğinde mutlak sonları ateş suya karışacaktı.

Sevdiğim birine onu sevdiğimi söyleyemeden ölecek olma düşüncesi beni kapana kısılmış gibi hissettireceğinden hislerimi kendime saklamaz söylerdim. Sanırım o yüzden ağzımdan çıkanları kulağım duyduktan bir süre sonra idrak edebilmiştim. Dur durak bilmeden rezil oluyordum resmen. "Merih ne yaşansın istiyorsun? Heyecandan bayılayım mı kollarında? Çok sevmekten öldü diyecekler sonra hakkımda." Ben söylediklerimin şokuyla bir karış açık ağzımla ona bakarken bu sefer durmadı. Eğilip alt dudağımı iki dudağının arasına alıp içine çekerken bütün vücudum elektrik akımına kapılmış gibi ardı ardına titremeye başladı. Sıcak dudakları heyecandan kuruyan dudaklarımı sırayla içine çeke çeke öperken olayı kavramam uzun sürdüğünden ufacık ısırıp ona karşılık vermem gerektiğini hatırlattı bana. Dudaklarım sözsüz emriyle harekete geçti, üst dudağını onun bana yaptığı gibi dudaklarımın arasına hapsedip öptüm. İstediği karşılığı alan Merih`in dudakları dudaklarımın üzerinde arsız bir gülümsemeyle gerildi. Farkında olmadan kıkırdadım. Sarhoş gibi hissediyordum. Beynimin içinde gri bir sis bulutu vardı ve zevkle beni ele geçirmiş gibiydi. Kasıklarımda toplanan şehveti görmezden gelmek eziyet gibiyken bacaklarımı dizlerimden kırıp kendime doğru çekerek birbirine bastırdım. Hareketimi hisseden Merih ağzımın içine doğru öpüşmemizi kesmeden inledi. Onu deli gibi istediğimin farkına varmış mıydı?

Alisa, babasıyla ettiği büyük bir kavgadan sonra bir inat uğruna şatafat dolu hayatını bir kenara bırakarak okuluna en yakın mahallede ev tutar. Fakat mahalleye ayak bastığı ilk andan itibaren ne mahalleyle ne de mahallenin abisiyle yıldızları uyuşur. |Mahalle kurgusudur|

Bir çatışmadan kaçarken yanlış kapıya sığınır ama kapının arkasındaki türkieyinin en tehlikeli mafyasıdır

Yıllar önce birbirine bağlanmış iki yürek yanlış bir anlaşılmanın kurbanı olmuştu. Birbirini dinlemeyen iki insan kendini yılların yalnızlığına mahkum etmişti. Yalnış anlaşılmalar zamanla yerini pişmanlığa bırakır. Gerçekler bir bir gün yüzüne çıkar. Bir yanda buruk bir kalp bir yanda hayal kırıklığı. -Üstümüze kar yağıyordu. Omzuma kartopu yiyince karın etkisinden çıkıp kar topunun geldiği yöne baktım. Görüntü hiç şaşırtmıyordu. Elinde kartopuyla bana gülerek bakan bir adet Barış duruyordu karşımda."Öyle mi?"dedim. "Öyle." Sen görürsün bakışı atıp yere eğildiğim gibi elime biraz kar aldım ve ona şekil verme gereği bile duymadan kafasına attım. Daha doğrusu fırlattım. Attığım kartopundan son anda kurtulmuştu. "Bakıyorum da geçen seneye göre paslanmışsınız Melis Komutanım!"bu dediğine güldüm. "Orası hiç belli olmaz Barış Komutanım."dediğimde güldü.

6 yaşında yaptığı hata yüzünden tüm hayatı mahvolur ama buna rağmen dimdik ayakta durmaya çalışır. Ama günlerden birgün başına daha da kötü olaylar gelir tam dibe battığını hissederken bir lider çıkagelir küçük kızın hayatına. İşte o zamandan sonra asla hayatı eskisi gibi olmaz ama kız bundan çokta şikayet etmez. Çünkü çıkagelen lider ona tekrardan defalarca kez gerçek gücünü gösterir. Her ikisi de birbirinin hayatına ışık olur.

"Mürekkep bitti ,zincir kırıldı beni sana bağlayan halat kör bıçaklarla kesildi"..

O gün Kim Taehyung, senelerdir aradığı şeyin ayaklarına kadar gelmiş olduğunun farkındaydı. Jeon Jungkook ise hiçbir şeyin bilincinde değildi. Sadece karşısındaki garip resim hocasına güveniyordu… Belki de güvenmekten fazlası, farkında olmadan ona kapılıyordu. Kırık duvarlarım var. Kendimi hapsettiğim… Ellerimde, ruhum kadar katran karası karalamalar. Bu dikenli yalnız bahçede, mor menekşeler solup gidiyor— ciğerlerime çektiğim nefesler gibi. Adın ne, yabancı? Kimsin sen? Verecek bir cevabım yok. Yaprakları azalan bir takvim gibiyim. Kırık duvarlarım var sadece. Avuçlarımda yelkenliler… Saat on ikiyi vurduğunda “sensiz bu dünyayı sevemiyorum” dediğim vakitler var. Hapsolduğum kumdan kaleler… Kimim ben, yabancı? Gülümseme bana. Işık olma bana. Bir ismim yok ya da bir benliğim. Kırık duvarlarım var. Solmaya yüz tutmuş menekşelerim.

Yazılan yazıda hiç bir karekter ve olaylar gerçek değildir.hobbit ve yüzüklerin efendisine olan hayranlığımdan yazılmıştır.benzerlik yok denilecek kadar azdır. Farklı vadilerden kayıp eşyayı bulmak için yola çıkan üç komutan beklenmedik olaylar ile karşılaşırlar,ne yapacaklarını bilemeyen komutanlar görevlerini yerine getirilmesi gerektiğini bilirler ancak yaşanılan olaylar istedikleri gibi gitmeyecektir ve geri dönmek istediklerinde dönecek bir vadileri,krallıkları halen yerinde duruyor mu?...

“Kanunu yazan kalem, vicdandan nasibini almamışsa; her satır, suçun manifestosudur.”

533: Merhaba. 533: İdil. 560: Merhaba Ilgaz 533: Napıyorsun 560: Öyle oturuyorum sen 533: Oyun oynuyorum 560: İyiii 560: Ne oynuyorsun 533: Pubg mobile 560: Güzell 533: Sen bir şey oynuyor musun 560: Pubg mobile oynuyordum sonra bıraktım 560: Şimdi FC Mobile oynuyorum ama giremiyorum derslerden dolayı 533: Hiç oynamadım 560: Öğretirim:) 533: Bakarız 560: Aynen

Bir damla kan uğruna birleşen iki hayata intikam yemini dahil olursa. *** Düşman aşiretin kızıyla bir dama kan uğruna evlendiği için kızın konağa geldiği gün Mardini terk eden adam.. Düşman aşiretin oğluyla bir damla kan uğruna evlendiği gün evlendiği adam tarafından terk edildiği için intikam yemini eden kadın.. *** Başlama tarihi; 09.04.2025

Arkadaşlıkları bir gruptan çok daha azı. Hepsi bambaşka kişiliklere ve hayatlara sahipler ama bir şekilde arkadaşlıklarını sürdürmeye devam ediyorlar. Günlük yaşamları ve birbirleriyle olan ilişkileri devam ettikçe birbirleri hakkında daha fazlasını öğrenecekler.

Bir Bedel Meselesi

"Bir Demet Papatya" İmtihanlar, en beklemediğimiz anda karşımıza çıkar. Mihri’nin yolu, hayalleri ve kalbinin en derin köşesinde sakladığı umutlarla doludur. Ancak genç bir hafizenin sessiz dünyası, istemediği bir nişan ve aldatıcı bir insan olan Cengiz’in karanlık gölgesiyle sarsılır. Mihri, kendi ailesinin bile ona sırtını döndüğü bir anda, hayatının en zor kararını vererek kendini yeniden bulmak için uzaklara gider.. Ama papatyalar yalnızca bir kaçış değil, aynı zamanda kaderin bir davetidir. Mihri, Tarık’la – Geçmişinden ve inançsızlığından kaçan bir yabancıyla – burada tanışır. Ancak bu masalsı karşılaşma, beklenmedik engellerle sınanır. Aşk, inanç ve sabrın sınandığı bir hikaye. Mihri ve Tarık’ın yıldızlarla yazılmış kaderlerini okumaya hazır mısınız? "Bir Demet Papatya", bir papatyanın narin yapraklarında filizlenen büyük bir aşk hikayesini anlatıyor. Ay ve güneşin eşit olduğu gün, kalpler de eşitlenebilir mi?

Yıllar önce timini kaybeden eski asker Tuğba Karayel, artık bittiğini sandığı geçmişle yeniden karşı karşıya kalır. Devlet, geçmişte yaşananların arkasındaki Mazur’un tekrar hareketlendiğini fark edince Tuğba’ya yeniden görev verir. Göreve, hem kendi ailesiyle ilgili karanlık bir yüke sahip hem de Tuğba ile arası geçmişten beri sorunlu olan Kıvanç Atasayar eşlik eder. Soru işaretleri çoğalırken, hem Tuğba hem Kıvanç, sadece bir suçlunun değil, kendi geçmişlerinin izini sürmek zorunda kalır.

Bazı sırlar, kan kadar derindir... Demir ve İnci Kâinat, biri polis diğeri avukat olan çift yumurta ikizleridir. Birbirlerinden farklı yollar seçmiş olsalar da, adalet duygusu onları aynı noktada buluşturur. Şehirde ardı ardına organları alınmış çocuk cesetleri bulunmaya başladığında, ikizler kendilerini karanlık bir soruşturmanın içinde bulur. Ancak bu dava, yalnızca suçluların değil, kendi geçmişlerinin de kapılarını aralayacaktır. Yıllar önce geçirdikleri elim kazada kaybettikleri anne ve babalarının ölümü… Bir tesadüf müydü, yoksa çok daha büyük bir gerçeğin ilk perdesi mi? Gerçek ortaya çıktıkça, İnci ve Demir sadece katillerle değil, geçmişlerinin gölgeleriyle de yüzleşmek zorunda kalacaktır. Çünkü bazen adalete ulaşmak, insanın kendi kalbini mahkûm etmesidir. “Bazı acılar unutulmaz… çünkü hâlâ canlıdır.”