Kitap Tür Kategorileri

Mardin`de sınır köylereden birine atanan Eylül için her şey yeni başlıyordu. Kendisini tamamen çocuklara atayan yeni öğretmen köy halkı tatafından yadırganacaktı. Bu süreçte kendisine yalnızca amcasının askerleri ve köyün önemli aşiretlerinden birinin ağası olan Civan yardımcı olacaktır. BU KİTAPTA YER ALAN KİŞİ VE KURUMLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA OLAN HERHANGİ BİR BENZERLİK TAMAMEN TESADÜFDÜR.

İnsan ama süzeran, süzeran ama insan. Ben ikisi olmayı da başaramamış biriydim. Biriydim diyorum ama, bu benim tarihim açısından çok yanlış bir yakıştırma. Ben Temmuz`dum. Süzeran ırkının en soylu ama en gizemli ailesinin sonuncusu, adını bizzat kendi adım olarak aldığım bu ailenin dördüncüsüydüm. Bulunduğum dünyada bilinç ve medeniyet sahibi olan bu iki ırk da kendilerini diğerinden üstün görüyordu. Ama size şunu söyleyeyim, bu iki görüşün de hiçbir anlamı yok. Benimle birlikte süzeran tarihinin derinlerindeki gizemlere indikçe gerçeğin bambaşka olduğunu siz de göreceksiniz. Bu dünyada gizemli olaylar ve varlıklar, lanetler ve kaderler, bambaşka güçler ve özellikler var. Önümüzdeki kaos dolu yolculukta, Ben başıma aldığım bir belanın gizemlerini çözüp sorunları halletmeye çalışırken siz de benim gözümden süzeran dünyasındaki fantastik olayları okuyacaksınız.

"Düşünsene kalbin yok bir kere.." Bir kraliyet romanı.. Eylül 2024

Bu hikayenin kötüsü yok, iyisi hiç yok. Bu hikayenin sadece en kötüsü var. Peki kim bu en kötü, kim kimi sürükledi bataklığa? Her hikaye kendi karakterlerini seçer, bizler ise onlara uymak zorunda olanlardan başka bir şey değiliz. Sen ne kadar savaşırsan savaş hayat kendi sürprizleri ile yerle bir eder tüm hayallerini. Bu hikaye benim hikayem, bana verilen isimden kurtulup kendimi yeniden yaşattığım hikayem... Bu onun hikayesi, bu onun elinden alınanları geri aldığı hikaye.. Bu bizim hikayemiz, bizim kötünün içindeki iyiyi hatırlama hikayemiz. O öldü, ben nefes aldım AMA bu hikayede yaşayan olmadı. ☯☯☯☯☯☯☯☯☯☯☯☯☯ Kurgulanmaya ve yazılmaya başlama tarihi: 01/02/2022 yayınlanmaya başlama tarihi: 15/03/2024

•Bu kurgu keyfi yazılmaktadır. İlk beş bölümü tamamlayana kadar yayınlanmayacaktır. İçimde ona dair beni kaşındıran bir şey var. Diğerlerine benzemiyor, onun ruhunda benim ruhumdan bir parça var. Adını öğrendim, ilgi alanlarını öğrendim. Onun hayattan öğrendiği kadarını uygulayan samimiyetini, başka kimseden görmedim. Kopkoyu gözleri, sadık ve hayatımın zaman diliminin bir hediyesi. Ne kadar kaçsam da hayat bizi karşılaştırıyor, bir şarkıda, bir dizide, bir başka gözde ve herhangi bir mekanda. Ansızın çıkıyor karşıma, merak ediyorum, neden bu kadar karanlık ve bu kadar güzel? Bana hep iyi geldi, gitmesini hiç istemedim ve kalmasını da beceremedim. Onu istemediğime inandı oysa o hep arka planda çalan bir klasik müzik gibiydi. O bir uçurumdu, gözlerine varana kadar uçurumdu ve benim kanatlarım çıkmamıştı. O bir uçurumdu ama ruhuma denizler inşaat etmişi. Ve onunla yeniden karşılaştık, Sergüzah`ta, elinde sıkı sıkı tuttuğu Dogo Argentino cinsi köpeğiyle.

Ya olursa, ya kırarsak bir birimizi?" "O zaman bekleyeceğiz." Şaşkınca nefesimi verdim. "Neyi? Neyi bekleyeceğiz?" Gözleri bir anlığına gözlerime tutundu. Ellerimin bile hissizlikle sınandığı o anlar da yalnızca onun gözlerinin her bir santimini ezberlemek için kalbimin attığını hissettim. Çölde serap bulmak değildi bu... Nefes almak, su içmek, yemek yemek... Hiç biri gibi hissettirmiyrodu bu his. Onun gözleri yaşanması gereken koca bir hayat ve sonsuza dek kaçılmsı gereken bir seraptı. Gerçek olamayacak kadar hayal... "Birbirimize geri dönmeyi..." Elleri usulca saçlarımı sevdi, içim bin parçaya bölündü. "Bekleyeceğiz

"Rüyanda beni görmüşsün merak ettim." Dedi sırıtarak. İğrenç suratının aldığı ifadeyi taklit ettim. " Neyini merak ettin?" "Rüyanda da şuan ki gibi karizmatik miydim?" Diye sordu. Bunu ciddiyetle sormuştu bir de. Kocaman bir kahkaha attım. "Hayır gerizekalı salya sümük ağlıyordun." Dedim ve onu iterek önümü açtım. Daha sonrasın da konferans salonuna indim. "Herkes toplansın!" diyen sese odaklandım. okulda elektrikler kesilmiş, kapılar sonuna kadar kapanmıştı. Bunun bir açıklaması olmalıydı. "Çocuklar!" dedi müdür derin bir nefes alarak. "kapana kısıldık!" diyerek devam etti. "Birileri bizimle oyun oynuyor. telefon çekmiyor, ışıklar çalışmıyor. Anlayacağınız kimseye haber veremiyorum." uğultu ve itiraz sesleri yükseldi. "Lütfen dikkatli olun. Uzun bir süre burada kalacak gibi duruyoruz." Herkes bağırarak kapılara hücüm etti. Hayır ya büyün okul gerizekalı olamaz dı. Kapı kilitli diyeli iki dakika olmamıştı. Müdür tekrar bağırdı "lütfen sakin olun." Dedi ama nafile. Kimsenin umurunda olmamıştı. Onca kalabalığın arasından süzülüp sınıfa doğru yol aldım. Bu kadar kaos yeterliydi!

Aslında Wattpad`de yazıyordum fakat kapandı buraya geçtim. İyi okumalar! "Ben her şeyimi kaybetmişim ama sen hala sadece kendini düşünüyorsun. Bana ailem ol diyorsun Kuzey! Kusura bakma ama ben bu sevgiden yoksun büyüdüm. Sana aile sevgisi aile sıcaklığı veremeyecek kadar kötü bir kadınım."

Yeni başlangıçlar yapmak isteyen Afra kendini işin içinden çıkılmaz bir halde bulur. Yeni hayatına, bunun getirdiği sonuçlarla yüzleşmesi gerekir. Peki bu yeni hayatında tanıştığı adamın Afra ile daha derin bağlantıları olabilir mi?

Adadaki gizemin kökenine inen bir yolculukla devam edecek olan bu kitapta derinlere gömülmüş sırlar gün yüzüne çıkacak. Adada tam bir sessizlik hakimdir sanki yaklaşan felaketi hissediyorlar gibi çocuklar bile suspus olmuştur. Aslı`nın öldüğü haberi ailesine kadar giderken bu durumdan hoşnut olan Esin onun tam anlamıyla öldüğünden emin olmak için bir planını devreye sokacaktır. Nefes nefese bir macera ve tehlikelerle çepeçevre kuşatılmış bu adada işler çığırından çıkarken akıllardaki tek soru: Aslı öldü mü?

Asil kardeşinin intikamını istiyordu okuldan döndüğü gece babası tarafından ölesiye dövülmesiyle beraber kaçtığı terk edilmiş okulda sabah ona yardım eden çocuklardan biriyle karşılaşıyor ve evet işte herşey o zaman başlıyor katiller,suikastçılar ve normal insanlar herkes bu işte bir rol oynuyordu ama peki asıl bu oyunu başlatan kişi kimdi? Asilin kardeşi için girdiği bu intikam arayışında engellerle ve asıl gerçek hayatla tanışmıştı kan... Her ölümün sonunda vücudumuzdan sıcak ve keskin akan o sıvı asil masumdu sadece bu hayatta sevdiği kişileri istiyordu belkide onlar olsaydı daha düzgün bir yaşamı olacaktı peki asil kaçtıktan sonra önüne çıkan aşk duygusunu bir nefrete mi dönüştürücekti yoksa kabullenip bu aşk`a esir mi olacaktı 𝙃𝙚𝙥 𝙗𝙚𝙧𝙖𝙗𝙚𝙧 𝙜ö𝙧𝙢𝙚 𝙫𝙖𝙠𝙩𝙞 𝙠ı𝙮𝙖𝙢𝙚𝙩 𝙮𝙤𝙡𝙪𝙣𝙙𝙖 𝙜𝙚𝙣ç 𝙠𝙪𝙧𝙜𝙪 𝙠𝙞𝙩𝙖𝙗ı 𝙫𝙚 𝙮𝙚𝙣𝙞 𝙝𝙖𝙮𝙖𝙩𝙡𝙖𝙧𝙡𝙖 𝙨𝙞𝙯𝙞 𝙗𝙪𝙡𝙪ş𝙩𝙪𝙧𝙖𝙣 𝙤 𝙠𝙞𝙩𝙖𝙥 𝙝𝙚𝙧𝙠𝙚𝙨 𝙗𝙪 𝙤𝙮𝙪𝙣𝙪𝙣 𝙞ç𝙞𝙣𝙙𝙚 𝙥𝙚𝙠𝙞 𝙨𝙞𝙯𝙞𝙣 𝙗𝙪 𝙤𝙮𝙪𝙣𝙙𝙖 𝙧𝙤𝙡ü𝙣ü𝙯 𝙣𝙚?

Bir kurşun... İki aile... Ve bir öpücükle başlayan bela. Yabancı bir adamın öpmek ne kadar tehlikeli olabilirdi? Yada bir öpücük daha ne kadar şanssızlık getirebilirdi ona! Tanrının lanetiydi belki de bu ` bir öpücük bin bela ` ve ardından yaşayan filmlere konu olacak hayatı. Bi öpücük... Bir kurşun... İki kalp... İki farklı hayat. Sevgisiz büyüyen çocuk ruhlu bir kadın Seraphine ve tüm sevgi , ilgiye rağmen ailesinden nefret eden Adeline. Bir öpücük... Bir kurşun... Bir kaza ve iki farklı cehennem.  Bir tarafta ailesi onu sevsin diye çabalayan Seraphine, diğer tarafta onu seven ailesinin canını yakmaktan zevk alan Adeline. Peki iki kadının yaşadığı bu cehennemin kapıları aralanırsa ve o zaman tüm sırlar bir bir ortaya dökülürse o zaman ne olur?

Olita`nın sıradan lise hayatı, kuzeni Berto`nun ani gelişi ile sona erer. Ailesinin ölümünün ardındaki karanlık gerçekle yüzleşmek zorunda kalan Olita, kendini özel güçlere sahip gençlerin eğitim gördüğü gizemli Celestia Akademisi`nde bulur. Olita, gücünü keşfetmeye çalışırken bir yandan da peşine düşen düşmanlarla yüzleşmek zorundadır. Kehanetin ve gizemli güçlerin etkisi altındaki bu dünyada Olita kendi kaderini çizebilecek mi, yoksa geçmişin karanlık gölgelerinde kayıp mı olacak?

"Gelsene" Dedi sırıtarak. "Nereye?" "Yanıma" "İddayı kazandım öpücem seni!" Kaynar sular üzerimden dükülmüş gibi hissettim. Unutmamışmıydı o bunu?. "N-ne öpmesi Öke?" "Sen unutursun, ben unutmam Ilgım" Topukla kızım Farah topukla! Arkamı döndüğüm an öyle bir koştum ki. Merdivenlere üçerli, dörderli bastım. Ve onun sesini duydum. "ULAN ILGIM, ENİNDE SONUNDA DÜŞECEKSİN ELİME!"

GÜNEŞ LALİN YILMAZOĞLU O bana ait olmamak için, Herşeye, herkese sahip olmayı şeçmiş. Ben onun uğruna onun bir yolunda bin kez ölmeyi kendime aşk belledim. KARTAL ŞAHMARAN Benim oturduğum taht kandandı, ellerim bile kanlıydı. Ama koca İstanbulun altıda üstüde bana aitti, fakat sahip olduklarıma aldanmış, iki kaburga arasına sığdırıp sakladığım kadına ait olamamıştım, Kaybetmeye yakın sevmiş kaybettikden sonra sevdalanmıştım

Maddi sıkıntılar yüzünden hem üniversite okuyup hemde barmen olarak çalışan Çilen.. Hayatı bir kız çocuğu yüzünden mahfolan ve bunun bedelini yıllarca zalimce ödeyen, bunun sonucunda karanlıklara bulaşan, karanlık olan Asaf.. Zalim babasından kaçıp biricik kuzeni Çilen`e sığınan Hazal.. Bir İmparatorluk uğruna hiçe sayılan hayatlar... Sıla.. Zemheri.. Yiğit.. Şeyma.. Ufuk.. Miraç.. Birbirlerinden çok farklı olmalarına rağmen onların tek ortak noktaları acıydı oysaki.. (Düzenlenmeye alındı :)) Değerli okurlarım bu ilk hikayem okurken lütfen saygı çerçevesinde kitabı eleştirin. Yani hatalarım olabilir bunun farkındayım, sonuçta profesyonel değilim. Başta da dediğim gibi bu benim ilk hikayem, lütfen bunu göz önünde bulundurarak okuyun. Bu arada önerilere açığım, okurken kitabın eksikliklerini söylerseniz bunu dikkate alıp düzeltmeye çalışırım. Keyifli okumalar dilerim 🤎💚

Rus mafyası & arkeolog Hayatının en büyük keşfini yapmıştı. Bütün dünyanın gözü kendisinin üstündeydi. Her şey hayallerindeki gibi oluyordu ta ki yıllarca çalıştığı profesörün onu hiç beklemediği bir durumun içine sokana kadar.

Aşkın rengi Uras kandemir için aşkın rengi sadece siyah beyazdı ta ki birisini Beşiktaş kadar sevene kadar Hayatını Beşiktaş`a adamış bir mafya ve o yaptığı röportajda Beşiktaş`a laf edildi diye kavga eden bir gazeteci

Şehirler eski. Çürük hisler ile daha da yıpranıyor duvarlar. Düşünceler ölmüş. Tek bir satır kalmış geriye, hüzün... Sözler bitiyor. Ruhsuz bedenlerin orkestrası sessizleşti. Sessizlik ile ses buluyor artık dünya. İkilemlerle dolu. Lanetlerle dolu. Kimse kimsenin umurunda değil. Olmayacak! Beni benden başka kimse kurtaramaz ; o yüzden benimle savaşma, kaybedersen kaybederim. kazanırsan kaybedersin... Bir kadın, cesetlerle kaplı bir hastane odasında uyandığında en fazla ne olabilirdi? Yok olmuş hafızasının derinlerinde yatan vahşilik ne derece ileri gidebilirdi? Pusuya yatmış ruhsuzluk, damarlarında akan kanda dolaşıyordu. Henüz hatırlamıyor olsa da masum değildi. Masum değildik! **** İçindeki hükümdara sesini geçiremediğinde, kendi ruhunun kölesi olursun. Ruhun bir enstrüman olur, onu ise başkası çalar. Senin ise sadece canın yanar. "O geri geldiğinde beni koruyacağına söz ver!" Hüda - içimizdeki gerçek hükümdarın öyküsü

2082 yılında, dünya sular altında kalmıştır ve insanlık yok olma tehlikesiyle karşı karşıyadır. Yetkililer, yaşanabilir yeni bir gezegen bulmak için umutsuz bir arayış başlatır. Sonunda, umut ışığı belirir ve 6 kişilik cesur bir keşif ekibi, yeni dünyayı keşfetmek ve insanlığın geleceğini güvence altına almak için yola çıkar. Ancak bu görev, düşündüklerinden çok daha tehlikelidir. Keşif ekibi, bilinmeyen tehlikelerle, düşmanca bir ortamla ve kendi içlerindeki şeytanlarla yüzleşmek zorunda kalır. İnsanlığın kaderi, bu cesur kaşiflerin ellerindedir.

Kapıyı araladı. Bana doğru yürürken adımları sakindi. Fazla sakin. Bir zamanlar içinde geleceğimi gördüğüm , bana dünyaları veren acı kahve gözleri bu gece öleceğimi fısıldıyordu. Üzerime doğru yürürken odada kendimi savunabileceğim bir şeyler aradım. Nefesim düzensizleşti. Her zerresini ezbere bildiğim yüzü hissizdi. Komodinin üzerinde bulunan bibloyu elime aldım. Kafasına sert bir darbeyle bu odadan çıkabilirdim değil mi? "Sakın Lavin. Bu durumda beni sinirlendirmek istemezsin." Aramızda bir adımlık mesafe kaldığında elimdeki bibloyu kafasına geçirmek için kaldırdım fakat bileğimi yakaladığı gibi beni duvara iterek diğer koluyla belimi sarıp hareket alanımı kısıtladı. "Acı çekmeni istemiyorum. Bana karşı koyma." Elimden bibloyu alıp arkadaki duvara doğru sertçe çarpmasıyla beraber biblo tuzla buz oldu. Ama ben bu gece ölmeyecektim. "Senden tiksiniyorum." Gözlerimdeki hayal kırıklığını yansıtmamaya çalışmıştım ama pek başarılı olduğum söylenemezdi. Beni ittiği duvardan hızla çekerek arkama geçtiğinde soğuk metalin baskısını boynumda hissettim. Hareketleri kendinden emindi. Hala olanları anlayamıyordum. Sırtımı göğsüne yaslandığında bana her dokunduğunda yaptığı gibi derin bir nefesle kokumu içine çekti. Eskisinden tek bir farkla; artık birbirimiz için yanmıyorduk ve bu gece onun için sadece bir cesetten ibarettim. Eski halimiz idealar evreninde bir olasılıktan ibaretti. Alayla gülümsedim. "Öldürmek isteğin bir kadının kokusundan bu kadar etkilenmemelisin." "Biliyorsun Lavin hepsi yalan değildi , senden her zaman etkilendim." "Senden nefret ediyorum." Soğuk metalin baskısı arttı , boynumda küçük bir çizik oluştuğunu hissettim. Tek bir hareketiyle işimi bitirebilirdi. "Karanlıkla kutsanmış bedenler aydınlığa çıkınca yanarlar , uğurum. Sana defalarca uzak kalmanı söylemiştim." Yanmıştık. İkimizde.

Bacaklarım nasıl da titriyordu.. Nasıl da bulunduğu yerden hem bıkmış, hem de oradan ayrılmak istemiyordu zorla. Zar zor hızlandırdık adımlarımızı, bir gök gürültüsüyle, binlerce yağmur damlası sesiyle, bir şimşekle kapkaranlık, kasvetli bir geceye araladık adımlarımızı. Pencerelerin ardından duyduğum gibi değildi, o günışığının bile girmek için bin bir çaba harcadığı pencerelerin ardında ki gibi. Daha toktu. "İşte" diyordu. "Bu herkesin dünyası. Kaçacak, saklanacak yer illa ki bulunur.. Açık kapı mutlaka bulunur. Sen yeter ki yaşamak iste." - Babası tarafından henüz 4 yaşında karanlık bir dünyaya terk edilen Eva 20 yıl sonra, kardeşini bulmak için karanlığın ta kendisi olan Buğra Kutay tarafından kurtarılır.

"Gelince emanetimi alırım Karanfilim" deyip anlımı öptü . O yavaşça benden uzaklaştığında bende öylece arkasından bakakalmıştım . Elim boynumdaki künyeye gitti . Ben hep böyle arkada kalan mı olacaktım ?

İlk görüşte aşka inanan var mıdır? Ya da hayatının aşkı ile hiç ummadığı bir anda karşılaşacağına inananlar.. Karaca, öyle bir kızdır ki hayatının aşkı ile bir sahil kenarında karşılaşacağına inanır. Ama gelin görün ki hiçbir şey onun umduğu gibi gitmeyecektir..

Şeytan iyilik ve kötülüğün asırlardır süren büyük savaşında Lilith tarafından işaretlenmiş 7 aileden her elli yılda şeytan tarafından lanetlenmiş ve ona hizmet etmek için kötülüğü yaymak için bir kız bebek doğar bu bebekler zamanı geleaiye kadar fark edilmez fark edildiğindeyse "şeytanın gelini" denir. İzem Kaya sadece bunlardan biriydi şeytanın gelini

Aden Soykamer Türkiye`nin en sosyetik dört ailesinden birinin tek kızı aynı zamanda tek varisiydi. Babası tutuklanıncaya kadar çok güzel bir hayatı vardı, gerçek bir prenses gibiydi. Babası tutuklanınca ve Soykamer ailesinin tüm mal varlığına devlet tarafından el koyulunca beraber büyüdüğü çocukluk arkadaşlarının ona olan kıskançlıkları dolayısıyla ondan nefret ettiklerini öğrenen Aden Soykamer tüm bunların ağırlığını kaldıramayıp aslında gerçek düşmanı olan adama sığındığının farkında değildir.

Bla bla blaa...

Gene bana geleceğini ikimizde biliyoruz zorlamaya gerek yok. Şimdi siktir olup gidersen pişmanlıkla geldiğinde sana aynı hayatı veremeyeceğim küçük kız kararını iyi ver..

Ölüm Çocuk Mafya Tehilke Aşk

Ölüyorsun, Seni öldüren benim. Kurtulmak için, Benden yardım istiyorsun. Söylesene hare; Bana o kadar güveniyor musun?