Şizofreni tanısı konulan bir kadının psikoloğa başvurmasıyla başlar. Kadının anlattıkları, hem gerçeklikle hem de kurguyla iç içe geçer. Dr. Tülin, bu karmaşık hikayeyi dinlerken hem merak hem de endişe içindedir. Seanslar ilerledikçe, psikolog aile ile görüşmek ister. Ancak sonunda, beklenmedik bir olayın ortaya çıkması, herkesi şaşırtır. “Karanlık Yolculuk,” sadece bir hastanın değil, aynı zamanda psikoloğun ve ailenin de hayatını değiştirecektir. 📖✨ *Kurgu daha yazım aşamasında olduğu için yanlışlarım olabilir. Kurguyu tamamladıktan sonra düzenlemeyi planlıyorum. Düzeltmemi istediğiniz şeyleri yorumda yazarsanız dikkate alıp düzeltirim :)

"Kendi Gölgemde" sizi, zihin ve gerçeklik arasındaki ince çizgide bir yolculuğa çıkarıyor. Karakterin içsel çatışmalarını ve karanlık geçmişini keşfederken, her sayfada bir adım daha atacak, kendi gölgenizle yüzleşmeye cesaret edeceksiniz. Bu hikâye, yalnızca bir akıl hastasının yolculuğu değil, aynı zamanda herkesin kendi kimliğini bulma mücadelesi. Gerçeklik ve hayal arasındaki sınırda kaybolurken, her anınızda bir soruya daha yanıt arayacaksınız: Gerçek kim?

Amerikanın azılı suçlularından olan ve canına ödül biçilen Charles William,yaptığı bir soygun un ardından zaferini kutlamak için gittiği bir striptiz barda çok güzel bir kadın ile karşılaşır.Kadınlara değer vermeyen bu adam kadının güzelliği karşısında büyük bir değişime uğrar. Bu ikilinin hayatları ise tek bir kişiye bağlıdır ve o kişiye ulaşabilmek için büyük bir maceraya çıkarlar. Kapak Tasarım: Nehâr Tasarım 18 yaşından küçükler okumasın!

Zihninin tutsağı olan Mihri, kapatıldığı akıl hastanesinde yolunu bulmaya çalışır. Peki, yolu Özgür`e mi, yoksa Kuzey`e mi çıkacak? Bir… İki… Üç… “Bırakın beni!” Newton’un beşiği gözlerimin önündeydi. “Deli değilim ben!” Parmak uçlarım metal yansımalı topu tuttu. “Dokunmayın!” Tenimin rengi iple asılan topun yüzeyinde can buldu. “Öldüreceksiniz beni!” Topu sağa doğru kaldırdım. “Anne yardım et!” Bıraktım. “Anne bırakma beni!” Topun ilettiği enerji bir diğer uca geldiğini belirtti. “Anne gitme!” Top havalandı. “O iğneyi uzak tutun benden!” Eski yerine döndü. “İstemiyorum!” Bir diğer top havalandı. “Yapmayın!” Bir diğeri. “Bu çok fazla!” Değildi. “Öyle!” Acıtmadı. “Çok acıyor!” Yalnızca bir iğne. “Ölüm gibi!” Beynim uyuşuyor. “Ben deli değilim…” Çok karanlık. “Alışkın değilim.” Alış o zaman. “Ben deli değilim…”

"Akıl hastanesine düşen Emre,Kağıttan yıldızlar yapan bir gençle tanışır........" ★Dram var sayılır ★+12 ★argo(ağır küfür bulunmamaktadır) ★aşk hikayesi degildir ★Tum hikaye bana aittir "karakterler ve sözü geçen olay tamamen gerçek hayattan bağımsız,hayal ürünleridir"

Her şey onunla değişti ben bile , öfke , aykırı hatta soğuk bile... 🌙 Acının esir aldığı bir kız ve onu acıya esir etmiş suçlular... Genç kız her geçen gün tanrıya daha da yaklaşacağı günü beklerken , her şey içinden çıkılamaz bir hal almıştır. Bir tarafta onun geçmişi , bir tarafta geleceği dururken genç kız şimdiki zaman olarak kalmıştır. 🌙 "Sadece yanında olmama izin ver , söz veriyorum sana zarar vermeyeceğim." 🌙 Sen kırılmış, incinmiş küçük bir kız çocuğusun. Önüne verilmiş bu repliklere ve bu oyuna bağımlı kalmana gerek yok. Benim yanımda her zaman kendin ol. Asıl kızı oyna. Bana yaralarını aç ki , yaralarını sarmana yardım edeyim. Lütfen incinmiş kalbini tamir etmem için bana izin ver. Sadece bir kere seni sevmeme izin ver.

Onu görüyorum.Onu duyuyorum ama hissedemiyorum.Çünkü aslında o yok. Küçüklüğünde beri yetimhanede bulunan Daphne bir gün evlat edinilir.Ancak kimsenin bilmediği bir sır vardır.Akıl hastası olan Daphne bunu gizlemeye çalışsada hayali bir arkadaşla sırrını daha fazla gizleyemez.

Karanlık ofisinde yankılanan saat sesi, Dr. Güneş’in titreyen ellerini durduramıyordu. Onun gözleri, delici bakışlarıyla zihninin derinliklerini parçalayan şizofren hastası Alp’i düşündükçe karanlık bir tutkuya saplanıyordu. Alp`in kelimelerle çizdiği hayal dünyası, Güneş’in gerçeklik algısını eritmişti; artık hangi sesin kendi düşüncesi, hangisinin Alp’in yankısı olduğunu ayırt edemiyordu. Ona âşık olmuştu, evet, ama bu aşk bir girdap gibi ruhunu içine çekiyor, Güneş’i yavaş yavaş kendi hastalığının merkezine sürüklüyordu. Bir gün aynada kendisine baktığında, yüzündeki çatlaklar Alp’in sesleriyle birleşti; o an, şizofreniye doğru bir adım daha attığını fark etti.