Kitap Tür Kategorileri

Aile kurgusu. Öz kızlarını öldü sanan aile, Üvey kızlarını çok seven aile, Her şey ortaya çıkarsa sonra ne olur? Derin öz ailesin kabul edecek mi? Ya Derin’i ailesinden koparan kişi tanıdıkları biriyse, her şey açığa çıkınca ne olacak? *** Hikaye bana aittir.

Yetişkin öğeleri içerir, yaşı küçük olanlar uzak dursun. Dün gece beni üzmemek -belki de korkutmamak- için bitirmediği lafını bitirdi: "Senin güvenlik anlayışın, benim güvenlik anlayışıma uymuyorsa; benim de kendi isteklerimi devreye sokmam gerekir." Tehdidi zihnimin içinde bir yankı etkisi yarattı. Yine aynı şeyi yapıyordu. Benden çok çok güçlüymüş; aramızda ezici bir fark varmış gibi hissettiriyordu. İsteyerek ya da istemeyerek, o çok kibirliydi; tıpkı Karan gibi. Zehirli dilinden kelimeler dökülmeye devam etti. "Açlıktan bayılacak hale geldiğinde, seni taşımam gerekecek. Ne tuhaf değil mi Eren? O küçük miden varlığıma dayanamadığından bulanıyorsa, seni kollarım arasına almam gerektiğinde ne hale geleceksin kim bilir?" Bunun üstüne ona baktım. Sadece baktım. O da bana baktı. Bu sözleri söylerken, beni kıracağını biliyordu. Yine de yapmıştı. Dudaklarımı yaladım, gözlerimi başka bir yana çevirdim ve sonra tekrar ona döndüm. Düz ve robotik bir sesle, "Geber, piç kurusu." Dedim. Daha fazla yüzüne bakarak kaybedeceğim zamana değmezdi, arkamı döndüm. Kapı kilidini açtığım anda, ansızın gaza bastı ve biz son sürat ilerlemeye başladık.

“Kızım,kızım,kızım… Benim biricik çirkin kızım.” Hale seslice iç çekti. “Ah doğru ya! Sen benim kızım değildin!” Sırıttı. “Dil sürçmesi işte!” Hale neşeli bir tonda konuştuğunda Umut’un kanı dondu. Umut’un hiçbir şeyden haberi yoktu. Şu ana kadar Hale’yi gerçek annesi zannediyordu.

“Arkadaş arkadaş gezebiliriz niye ki?’’ Maksadım onu kızdırmaktı. Buna sinir olduğunu biliyordum. ‘’Demek arkadaş.’’ Kafamı salladım. ‘’Hıhı.’’ Parmakları ona dolanmış ince kollarımda gezdi. ‘’Arkadaşlarına böyle mi yaparsın?’’ Çok fırsatçı bir adamdı. ‘’Ya da kilitli bir odada dudak dudağa mı gelirsin?’’ Bu iyice yutkunmama sebep oldu. ‘’Yatağına gelir misin, aynı yastığa sığacak kadar yakın uyur musun?’’ ‘’Düşünülür.’’ Dedim ince sesimle. İyice eğildiğinde bacaklarımın aralanması onu bana daha çok yaklaştırdı. ‘’Hiçbir arkadaşın sana bunu yapamaz, anladın mı?’’ Keskindi. Sertti. ‘’Seni düşünemezler.’’ Bu nereye bağlanacaktı çok merak ediyordum. ‘’Öyle mi?’’ ‘’Öyle.’’ Deyişi bile kendinden emindi. İnce parmaklarım ensesinde gezindiğinde hoşuna gittiğini anlıyordum. Birbirimizin üstünde çok etkimiz vardı. Hoşlanıyorduk belli ki. ‘’Peki,’’ gözlerinin içine baktım ‘’arkadaş, arkadaşı öper mi?’’ Hiç düşünmedi. Beni sertçe öptüğünde dudaklarım alev aldı. 04.08.2024

-"Hem gömleğimi giyinmişsin hemde sırılsıklamsın, tüm vücudun ortada. Seni kucağımda..." Derken daha; Elimi panikle dudaklarına kapatmıştım. Parmaklarıma rağmen konuşmaya devam etmişti. -"Bazen çok cesursun ama çoğunlukla utanıyorsun benden. Nasıl bir şeysin sen?" "Sen koskocaman üsteğmen`e sevimli mi dedin?" " Hı hı, dedim. Ne olmuş ki? Bence çok tatlısın, benim sevimli Üsteğmen`im." (Yetişkin öğeler içerir.) Kendimi bildim bileli hep bir şeyler yazıyorum... Derin duygularımı yazıyorum. Bir de o derin duyguları hissettiren, iyi yada kötü hiç kimseyi unutmamak için yazıyorum. Bu dünyadan çekip gittiğimde birgün, ardımda birkaç cümlelik izim kalsın diye yazıyorum.... Unutmamak için yazıyorum. Savaştıklarım için yazıyorum. Kaybettiklerim ve belki de hep kaybedeceklerim için yazıyorum. Çok sevdiğim için yazıyorum. Kendimi iyi hissetmek için yazıyorum... Ben yazdıkça eksiliyorum, siz okudukça çoğalın diye yazıyorum. Öğrenin ve duyun diye yazıyorum. Beni duymanız için yazıyorum. Sevmenin ve sevilmenin kıymetini bilin diye yazıyorum. Özgürce sevin, sevilin diye yazıyorum... Açıklama; *"Düşünsene bir hayatında ben yokum. Ne kadar da sıkıcı olurdu. Kim başına bela olurdu, kim seni sinir ederdi. Kim seni her halimle severdi. İyi ki varım ben Üsteğmen`im." *"Tehlikeli duygular zıt kutuplarda yaşanırdı, bunu ikisi de biliyordu.

Almira, beş yaşındayken hayatın acımasızlığını gözleriyle şahit oldu. Onu kurtaran oğlanın kaderini belirleyeceğinden habersizdi. Seneler geçse de birbirlerini hiç unutmadılar. Kalplerinin kenarında yazılan isim hep varoldu. Yıllar geçtiği hâlde büyümeyi kabullenemeyen insanların yerini aldılar. Unuttukları tek birşey vardı. Aşk. İhanetin peşinden koşarken kalpleri düğümlendi. Kader hayatlarını zincirleyerek geçmişe tutsak bıraktı. Ruhları kan ağladı. Geride kalan ölüme yakın olan mıydı? ... Almira & Myron. KİTAP TASARIMI VE KURGU KENDİME AİTTİR. ​

Çünkü her sır bir gün açığa çıkar! Laleh, toplumun gözünde başarılı bir kardiyolog; Keyvan ise karizmatik bir iş insanıdır. Ancak bu görkemli düğünle başlayan evlilik, gerçekte sadece bir anlaşmadır. Laleh, babasının baskıcı dünyasından kaçmak için bu oyunu kurgulamış; Keyvan ise borçlarından ve karanlık geçmişinden kurtulmak için bu plana dâhil olmuştur. Fakat hiçbir şey göründüğü kadar basit değildir. Şüpheci bir dostun gözlemleri, eski bir sevgilinin tehlikeli planları ve iki yabancının arasındaki beklenmedik çekim, bu sahte evliliği kaosa sürükleyecektir. Maskelerin ardındaki sırlar ortaya çıktıkça, Laleh ve Keyvan, kendi duygularıyla yüzleşmek zorunda kalacaklar. Aşk, ihanet ve özgürlük mücadelesinin çarpıcı bir hikâyesine hazır olun. Çünkü her sır bir gün açığa çıkar!

Kapıyı açmamla şok geçirmem bir oldu. Sadık dayımın eşi gelmişti, gecenin bu saatinde neden gelirdi ki buraya? Bakakalmıştım, yengem dedi ki; baban rahatsızlandı ama önemli bir şey yok, seni görmek istedi, o yüzden geldim, hadi git hazırlan. “Tamam” diyerek hazırlanmaya gittim. İçimden bir ses babama bir şey oldu kesin diyordu, vücudum tir tir titriyordu ama yengem çok mutluydu, gülüyordu öyle bir şey olsa gülmezdi, o yüzden içim rahatlamıştı. Arabaya binip gittik, titrememi durduramıyordum..

2 YENİ BÖLÜM İLE YENİDEN YAYINDAYIZ! Tiyatro seçmelerinde boy gösterene kadar okulda hiç görmediği o öğrenci, Mira`nın ve tüm Paşalar sakinlerinin hayatını değiştirecektir. Bu sefer bir rüya değil ve vampirler buradalar.

Asker bir kadın olan Afşin Balamir Akar`ın hayatının tepetaklak olmasıyla başlayan bir hikaye... ⭐Yazım hatası olabilir. ⭐Okuduğunuz bazı hikayelerle benzer olabilir.

"Tik-tak-tik-tak-tik-tak! Vakit doldu. Oyun başladı. Ebe olarak sen seçildin. Hadi,bul beni minik Sobe." Üsteğmen Ateş Sobe 21 yıl önce başlayan kanlı bir oyunun iki kurbanindan biriydi. Kayıp ablası Zemheri Sobe`yi bulmaktı görevi. Bu 21 yıl çok şeyi değiştirmişti. Zemheri bu zamana kadar çok şey kaybetmişti. Ölümü beklerken çocukluğunu kaybetmişti mesela. Bir harabede ruhu ölmüştü mesela. Yirmi dört yaşında Zemheri`yi gömüp Leyal`e dönüşmüştü mesela. Ama bitecekti, az kalmıştı. Kıyamet kopacak, dengeler bozulacak, ölüler yeniden doğacaktı. Bakalım Ateş Sobe ablasını bulabilecek mi? Ya da daha önemlisi Zemheri Sobe bulunmak isteyecek mi?

Bir üniversite öğrencisi olan Ahueda `nın geçmişten gelen bir gölgenin esaretinde aksiyon ve macera dolu yaşam mücadelesinı okuyacaksınız. Sıcak bir aile kurgusu okumak isterseniz hepinizi ailemize bekleriz:)

Hafızasını kaybedip kendi oğlundan geç haberi olan bir doktor anne , Esir düştüğü kazada eşini kaybetti sanıp oğlundan haberi olmayan bir baba.. Kaderin bi çift için oyunuu.. Ateş:benim bi oğlum var yani teklifimi kabul ediceksen haberin olsun Deniz:Nasıl yani çocuğun mu var? Ateş:evet Deniz:kaç yaşında peki ismi ne? Ateş:2 buçuk yaşında daha, ismi alp Deniz:çok küçük daha Ateş:evet Deniz:kabul, kabul eriyorum asker bey Alp`e anne sevgisini eksik hissetirmeyeceğim, kendi çocuğum gibi severim onu :)) Ateş:tamam o zaman doktor hanım ikinizede canım pahasına çok iyi bakacağım :)) güveniyorum sana anne sevgisinden mahrum kalmış küçük çocuğa Deniz kendi çocuğu gibi bakar hayatın Deniz Altuğ, Ateş Demir ve alp ile ilgili gerçeği Deniz ve Ateş`in anlaşmalı olan evliliğinin gerçeğe dönüşmesi gelin hep beraber birlikte bakalım bi şans verin lütfen kitabıma eminim beğeneceksiniz.

Ben onu ilk gördüğüm de gözlerinden tanıdım ama o beni tanımadı" " söylesene seven kalbim bir sana mı fazla geldi. neden şimdi gerçekleri öğrendiğin için bana öyle bakıyorsun" " herkesin hastalık dediği adam bana umut oldu bir dokunuşu ile hayatım da çiçekler açtı. Umut çiçekleri" Hayat onları farklı bir şekilde tekrar karşı karşıya getirdi. Üstelik ikiside yetişkin bir insan olduktan sonra. Önce kaderleri bir yazıldı peki kalpleri kaderleri gibi bir olucak mı?

Lise son sınıf öğrencisi Ayça kopya çekerken yeni gelen öğretmene yakalanırsa ne olur.Bu hoca biyolojik abisiyse ve kız bunu bilmiyorsa bebekken karıştığını öğrenirse...

Asel adında 17 yaşında bir kızın gittiği okulda gerçek ailesini bulması sonucu ailesi ile yaşamaya başlamasıdır kitabıma şans verin klasik aile kurgusudur 🫶🏻🎀🤍

Nehir annesinin ölümünden sonra kuzeni Azat ile hayatına devam etmeye başlamıştı. Ancak bir gün abilerinin geri döndüğünü öğrendikten sonra küçüklükten beri hayali olan polislik mesleğine iyice hırslanmıştı. Nehir bu yolda hem bazı sırları açığa kavuşturacak hem de ailesinin eksikliğini gidermeye çalışacaktı. Kim bilir belki de bir aşk ansızın onun kapısını çalardı.

İLK BİR KAÇ BÖLÜM KİTAP FİNAL VERİNCE DÜZENLENECEKTİR. İLK KİTABIM YAZIM YANLIŞI VEYA CÜMLEDE HATA OLURSA KUSURA BAKMAYIN DİKKAT ETMEYE ÇALIŞIYORUM ELİMDEN GELDİĞİNCE. ~ Kucağındaki kızı daha sıkı tuttu küçük kolları ile bahçenin bir köşesine geçti. "Şşt... tamam küçük kız ben yanındayım korkma." Dedi. Mihriban`ın küçük elleri Alparslan`ın tişörtünü tutmuştu sımsıkı Alp kızın korktuğunu anlamıştı ve daha da sıkı tutu . Mihriban Alparslana tutundu. Alparslan Mihriban`ı sımsıkı tuttu. Kader ağlarını iki küçük çocuk için örmüştü, o gece birbirini kazanan iki küçük çocuk. Yıllar sonra bir arada olucaklardı belki de ama bunu bilinmezdi. Mihriban, bir gecede her şeyini kayıp etmişti... Alparslan, bir gecede büyümüştü küçük kız için... ~ YETİŞKİN OKURLAR İÇİNDİR!❌ ÇALINMA V.B. DURUMLARDA ADLİ İŞLEMLER YAPILACAKTIR. KİTAPTA GECEN KARAKTERLER VE OLAYLAR KESİNLİKLE KURGUDUR.

Tüm hayatını sadece kendi doğruları için yaşayan bir adam aşık olursa ne olurdu? Bir gece de adamın doğru bildiği ne varsa yıkılmış ve odak noktası değişmişti. İki farklı dünya ve iki farklı insan nasıl bir arada yaşardı ki? Yalnızlığı kendine uşak etmiş bir adamla tüm hayatını kalabalığın içinde geçirmiş bir kadın aynı çatı altında yaşayabilir mi? Adam yalnızlığı kendine kalabalık ederken kadın kalabalığın içinde yalnız kalmıştı. Hayatta her şey olurdu peki bunu kendimize nasıl uyarlarız?

"Peki ya bize bir şarkı seçecek olsaydın, ne olurdu?" dedi içinde hem kaybolduğum hem de kendimi bulduğum gözlerini bana çevirerek. Birkaç saniye düşündüm ve cevabı buldum. Onun yanındayken aradığım cevapların açık bir kitap gibi önümde olduğunu fark edeli zaten çok olmuştu. "Baksana Talihe" dedim hislerimi saklamaya gerek duymadan. Onunla bir kalbi paylaşıyorduk, saklayacak hiçbir şeyim kalmamıştı zaten. "Kadere inanmıyor olsaydım bile senden sonra inanmak için bir sebebim olurdu. O yüzden evet haklısın. Bu kesinlikle bizim şarkımız." dedi yüzlerimiz arasındaki son mesafeyi de kapatırken. Gülümsedim ve o bana bir kez daha, ilk defa ona gülümsüyormuşum gibi baktı. Parmaklarımın üzerine kalktım ve kollarımı boynuna doladım. Anahtar ve kilit misali onun elleri de belimdeki yerini aldı anında. "Bizim şarkımız ve bizim hikayemiz sevgilim."

"Bana geri geleceğini nerden bileceğim? Bilemem. Gidemezsin hiç bir yere." Cümlelerini gözlerinden akan iki damla yaş mühürledi. Sonra üç damla. Sonra beş. "Ben hep geri gelirim. Zorundayım." "Ama mecbur olmasan gelmeyeceksin işte." diye bağırdı nefesi yettiği kadar. "Gözlerinde görüyorum bunu. Yaşamak istemiyorsun ki sen, senin derdin yaşatabilmekle." Ne kadar da doğruydu. Ne kadar da senelerimin özetiydi. İçimde kaynar bir yanardağ vardı ve patlamamak için direniyordu. Üstelik doğasında patlamak varken. İçimde kopan fırtınaları gözlerimden okurken aramızdaki mesafeleri aştı. Göz göze, dudak dudağa, nefes nefeseydik. Ama birbirini her şeye rağmen seven o iki insandan oldukça uzaktık. "Eğer bana geri gelemezsen bu şehri bundan sorumlu herkesin başına yıkarım. " Burnunu saçlarıma dayadı ve derin bir nefes çekti içine. " Eğer bu kokuyu bir daha soluyamazsam bundan sorumlu herkesi yerin yedi kat altında olsa yine çıkarır mezara koyarım." Geriye çekildi ve gözlerini dudaklarıma kilitledi. "Eğer," dedi sustu ama ben anladım. Devam ettirecek cesareti yoktu ama benim onu anlayacağımı biliyordu. Benim onu aldığı nefesten bile tanıyacağımı da zaten hep bilmiyor muydu? "Şimdi bunları bilirken, git bakalım gidebiliyorsan." Ve gözleri alev alev benimkileri yakarken, ruhlarımız arasındaki mesafeyi ilk kez hiçe saydı. Cümlelerini sessiz bir anlaşmanın maddeleri yerine koydu ve anlaşmayı hem en beklediğim hem de en beklemediğim şekilde mühürledi. Dudaklarıyla.

Hayat ne kadar acıdır. Ya da insanlar mı desem. 23 yılım bir yalan belki geçirdiğim çoçukluğum belki de bu hayat nereden bilirsin ki. Ben Kaan oğlum Barış Efe ile başbaşa kaldım. "Oğlum, umarım görmediğim baba sevgisini sana en güzel bir şekilde gösteririm ve sana çok iyi bir baba olabilirim Barışım benim." ★★★

Serinin ikinci kitabı Diğer Yarım ile devam edeceğiz. Karakterlerimiz sosyeteye dahil olup ellerinden geleni yapmaya çabalarken "Görgüsüzler" Olarak tanımlanmaktan kurtulamayacaklar. Ryanın yeni hayatlarına karşın oldukça istekli oluşu ve konumlarını korumaya çalışırken aşırıya kaçması ve Violetin eski huzurlu ve bir arada oluşlarına duyduğu özlem ve sosyeteyi reddedişi, senelerce aldıkları nefes dışında her şeyi birlikte yapan ikili arasında uçurumlara yol açacak.

Babası onu terk ettiğinde küçük bir kız çocuğuydu, annesi öldüğündeyse henüz büyüyememişti.

Ünlü cerrah Alya Neva Hanzade, hayatını duygudan yoksun hale getiren, kendini işine adamış güçlü bir kadın. Alya Neva Hanzade, kimine göre tam bir soğuk nevale, kimine göre ise tam bir örnek kadın. Kendini birden DNA testinde bulan Alya için işler pek kolay olmaz ancak karşısına çıkan insanlar ve yaşanacak olaylar onu çoktan buna hazırlamıştır.

Wattpad’te 2.74 Milyon okunmaya ulaşmış olup bölüm güncellemeleri devam etmektedir. Sıcacık bir mahalle hikayesi ve elbette ki aşklar. Kenan, Duygu’nun abilerinin en yakın arkadaşıdır ve kız onu da abisi gibi görmektedir. Ancak bir gece Duygu rüyasında Kenan’ı öptüğünü görür ve bundan çok etkilenir. Daha sonrasında ise utanç ve panikten Kenan’dan kaçmaya başlar fakat o kaçtıkça Kenan kovalar.

Mezun olduktan sonra bir kafe işleten Nazlı, dükkan sahibinin onu çıkarmasıyla yeni bir dükkan arayışına girer. Bu süreçte çocukluk arkadaşıyla yaşayan Nazlı, arkadaşıyla evden de çıkmak zorunda kalırlar. Böylece yeni bir mahalleye taşınan ikiliyi yeni maceralar beklemektedir. “Tüm muhteşem hikayeler iki şekilde başlar: ya bir insan yolculuğa çıkar, ya da şehre bir yabancı gelir.” der Tolstoy. Bizim hikayemiz de böylece başlamış oldu.

Henüz bebekken annesinin kucağından koparılan Yağmur, büyüdükçe kimliğini ve hikâyesini aramaya başlar. Bir müddet eline verilenlerle avunur. Fakat yalanla gerçek birbirine çok yakındır. Nihayet annesinin yaşadığını öğrenir ve onunla konuşmak için Göktepe`ye gider. Geçmişinden, sahtelikten bıkmıştır. Cesaret koymuştur valizine ve annesinin karşısına çıktığında her şeyin düzelebileceğini zanneder. Aklı ve kalbi arasındaki çatışmaların arasında yorgun düşeceğini hesaba katmamıştır. Göktepe`de samimi sevgilerle, gerçek hislerle ve sarsılmaz dostluklarla tanışır. Beş tane minik kızın ablası olur. Nil hemşire ve Osman öğretmenin aralarına katılır. Sobalı evlerde, sıcak sofralarda yemek yer. Peki annesi Gonca Saraç, Yağmur`un kayıp kızı olduğunu ne zaman öğrenecektir?

Cenaze töreninin kalabalığında sıkışıp kalan o kızdım ben. Ortam o kadar gürültülüydü ki gözlerimi kapatıp, sakinleşmeye fırsatım bile olmuyordu. Ama asıl gürültünün, zihnimde yankılanan kelimelerde olduğunu biliyordum. Her daim yanımda duran, beni bataklıktan çıkaran ve elimi bir an olsun bile bırakmayan adamı kaybetmiştim bugün. Ben bugün 21 yılımı kaybetmiştim. Babamı kaybetmiştim… Ferman Aslani bugün son yolculuğuna uğurlanmıştı. Şimdi kaçtığım her şey, kalbime geri dönüyordu. Karşımda iki yol duruyordu: Ya içimde biriken nefrete teslim olacaktım ya da babamın bana öğrettiği son dersle yüzleşecektim. Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum, ama içimde bir his vardı. Hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı… Yıllardır benden saklanan sırların ağırlığı omuzlarımdaydı. Gözlerimi, kalabalığın içinde gezdirdim ta ki o kara gözlerle, göz göze gelene kadar. Seyit Cerkuday… O, bu hikayenin başrolüydü!

400 kişiden oluşan bir parti, partiye 100 kişilik kurabiye getiren Deniz ve onun kurabiyelerine hayran kalan gizemli bir kişi... Deniz bu gizemli kişinin kim olduğunu bulabilecek mi? 🤎🍪 #27.01.2024