Kitap Tür Kategorileri

Sen geçmişi unutmadıkça geleceğin senden uzaktır. . Araf,tam bu sözün aksine geçmişine en yakın olandı. Çareyi çok yanlış yollarda ararken nihayet umut ışığı yandı..

Başladıysanız başlama tarihini atmayı unutmayınız Yazarınızın 1.kitabıdır. Kitap yazım hatası ve kurgusu düzenlenmeye alınmıştır

*Wattpad` de bulunmaktadır. *UYARI: Bazı bölümlerde yetişkin içerikli kısımlar bulunmakta olup bu bölümler başlıkta belirtilmiştir. Rahatsız olanlar/olacakların okumaması önerilir. Her kalp sevgiyi kaldırmaz. Ağır gelir yüreklere... Hak etmek gerekir önce. Emanetse o sevgi kalbi yorar.

❗️Şiddet ve kan içerir❗️ Wattpad ve buradan kitabı okuyabilirsiniz. Ben kim miyim? Ben Türküm! Ben Askerim! Ben Asenayım! İmkansızı başaran, Ülkesiyle, Atalarıyla gurur duyan bir Türk`üm. Benim hikayem; ne bir yabancıyla başladı, ne de yolculukla. Benim hikayem savaşla başladı, kanla başladı, öfkeyle başladı. Ben, Asena Bozkurt. Namı diğer Kızıl Kurt. Eğer bu hikayeyi okuyorsan, duygularını kontrol etmeyi sakın unutma!

"Ben Adel Rana Arın, bugün düştüğüm yerden kalkacaktım. Yaralarımın üstüne, basa basa kalkacaktım. Acımayan yara iyileşmezdi." Bu hayata defalarca yenilen, yenildikçe savaşan iki aşık. Bu savaşın galibini öğrenmek için kitabıma davetlisiniz. Bu savaş sadece Barlas ve Adel`in savaşı değil. Bu savaş hepimizin savaşı... Wattpad üzerinden 340K ya ulaşan kurgumu bu platformda da yayınlamaya karar verdim desteklerinizi bekliyorum. Keyifli okumalar dilerim…

Çevresi tarafından kaptan olarak tanınan Ali Cihan Gencer aslında kod adı Kavur olan bir Milli İstihbaratçıdır. Yedi yıldır Kod adı Çaykara olan Balca ile yazışmaktadır. Mesleklerinin gizlilik ilkesi yüzünden özel hayatlarına, fiziki görünüşlerine ya da yaşadıkları şehirlere dair en küçük ipucu vermeyen görev sohbetlerinde birbirlerinden etkilenmeye başlarlar. Aralarındaki çekim kaçınılmazdır ve bir gün karşılaşmayı ummaktadırlar. Fakat bilmedikleri bir şey vardır. Balca, Ali Cihan`ın arkadaşının kardeşidir ve aileleri Çanakkale`de aynı mahallede yaşamaktadır. Aslında normal hayatlarında birbirlerini tanıyor olmalarına rağmen bundan habersizdirler. İki farklı tanışma tek aşk. Polisiye romantizm türünde yer alan bu kurgu yetişkin içeriklidir. Küfür, argo kelime ve şiddet öğeleri barındırdığını bilmelisiniz. Herkese keyifli okumalar dilerim :)

Ölülerin kasabası, Gömülü Yakasına adımını attığı an gün geçtikçe öleceğinden bihaber. Attığı her adım kalbindeki bir atışla eşdeğer. Kimse onu kurtarmazken o, kaybettiği bütün ailesinin peşinden gidecek kadar aptal. Durmadan koşuyor. Durmadan düşüyor. Durmadan yaralanıyor. Kendi mezarının başında, arkasında kalan gölge bütün hayatını değiştirecek. Üstüne bırakılan ceket elindeki silahı düşürme sebebi. Sigaralarını hep aynı kişiye yaktı. Deniz kokusunun etrafında dans etti. Kıvırcık saçları daima karışık. Adı Yara ve herkes onu bir yara yapmaya çalışırken, ölümün soğuk nefesinin arkasına saklandı. Ölüm için yaratılacak kadar karanlık bir ruha, her şeye rağmen deneyecek kadar büyük bir inanca sahip. Yaz gecelerinde geçen, kışın en soğuk zamanları kadar insanın içini titretir kalp mezarlığı. Unuttuğunuz yaraları okşayarak size hatırlatır. Okurken, bir dağ yıkılır yüreğinizde. Hissedersiniz. Çünkü Yara, yaralara elini uzatır. Çünkü Yara, kaçtığı yaralarda soluklanır. Zaman değişiyor. İnançlar tersyüz oldu. Krallar ve soytarılar onun için sıraya dizilecek. Çünkü kız, kimsenin sahip olamadığı her şeye sahip; sahip olmak istediği tek şeyden ise muzdarip. Tilkinin gölgesinde, Yaz gecesinde, Mor ışıklı barda, Piyano notalarında, Kalp mezarlığında... siarka.

Hiç en dibi gördünüz mü? Iftiraya uğradınız mı? Peki ya aileniz tarafından reddedildiniz mi? Yaman DURAN bunların hepsini yaşadı. Ilk önce sevdiği kadından iftiraya uğradı. Sonrasında ailesi reddetti ve yaka paça evinden kovuldu. Yatacak yeri yiyecek tek lokma ekmeği yoktu. Sonra karşısına o çıktı. Önce elini uzattı tuttu kaldırdı. Sırtını sıvazladı o eller sonra herkes gibi darbe atmak için kalktı o eller. Bu Yaman ve Ada’nın hikayesi. !BU HİKAYE WATTPAD’DE BEYAZPEYNİR KULLANICI ADLI BENİM HİKAYEMDİR. ÇALMA DURUMU SÖZ KONUSU DAHİ DEĞİLDİR!

Hayattan hiçbir beklentisi kalmamış bir adam... Hayata her gün yeniden doğan bir kadın... İstanbul`un keşmekeşinden bunalıp sakin bir hayat sürmek için İzmir`e taşınmaya karar veren Ayaz, yağmurlu bir ilkbahar akşamında kendini karmaşık olaylar silsilesinin içinde bulur. Şehrin tüm kapıları yüzüne kapanır. Başka bir şehre taşınmak onun için büyük bir hayal olarak kalacaktır çünkü hayattan vazgeçmek üzereyken içindeki umutsuzluğun kuru toprağında filizlenen tomurcuğu yaşatmak artık yegane hayali olacaktır.

Kaderleri birleşen iki genç el ele verip engelsiz gördükleri bir sevda yoluna çıkmıştı. Ta ki ülkedeki durumlar iyice kızışıp bir iç savaşın eşiğine gelinene dek. Âsım Enes önceleri eleştirdiği bir grubun yanında yer alıp eylemlere katılmaya başladığında ilk kalp kırıklıklarını yaşamışlardı. Genç adam gitti, Mihrimah ise ona inat eskisinden farklı davranırken kendisini iki ateşin arasında buldu. Tüm bu karmaşanın içinde bir güzellik doğabilir miydi? 20/21 Haziran 2018

Askeri bir kurgu.

Herşey kızımla Diyarbakır da halamın kızının düğünü için gittiğim gün başladı. Yazılar kısa olacak sizi sıkmayan güzel bir kitap olacak.

Genç adamın bu topraklarda şahit olduğu yegâne gerçeklik, özgürlüğün ve aşkın savaşıydı.

Aynı tarihte, on dört eve birer mektup geldi. Gönderen kısmını okuyan herkes şaşkındı. Dört sene önceki kendileri tarafından yollanmıştı bu mektuplar. Bugünkü kendilerine. {01▪07▪2017}genel kurgu

Sallantıda olan taze bir evlilik. Aşk, engeller, çatışma ve gerçek dostluk... Alması güç kararlar, yapması zor seçimler, unutması meşakkatli sevdalar, aşılması gereken mesafeler ve yıllanmış bir gönül yarası. Bu hikâyenin sonu nereye varacak, buyrun beraber görelim. {05.08.17}

................

Akalın kurtuluşu ayağına geldiğinde, karşısında annesini görmeyi beklemişti. - ❝Sığındığım ilk kişisin. Beni yarı yolda bırakma olur mu? Çünkü ben tamamlayamadığım yol`a tekrar başlayamam.❞

Bir oyuncu olan aynı zamanda müzisyen kimliği ile bilinen Oğuzhan Koç. Bir oyuncu olan aynı zamanda güzelliği ile bilinen Yağmur Tanrı Sevsin. Bu ikilinin hikayesi şuan`a kadar okuduğunuz çoğu hikayeye benzemeyen bir hikaye. Biri bana şunu demişti. -Sevmek ancak kalan sevgiyle tamamlanır, zaten birini seviyorsan onu hep içinde hissedersin. Ben ise şu cevabı vermiştim. -Sevgi bir gözyaşı gibidir, akıttığınız zaman içinizi yakan, gördüğünüz zaman dünya açan. O ise bana bakıp güldü ve gitti. Bu hikaye`nin başı ilginç devamı acı bazen de bir gülümseme şimdi ise karanlık ile güneşin ortasında bir yerlerde. Bu hikaye`nin ana konusu sevgi üzerinedir, her bölüm hayatta karşı zorlukları anlatmayı amaçlar. Bir gün ağlıyıcak olsam yine seninle aynı yerde kalbi`nin içinde ağlamayı tercih eder, ve yine sana sonsuz güvenirim. Çünkü sevgi güven, his, vazgeçmemek, zorlukların altından birlikte kalkmayı öğretir. Bazen de öğrettiği şey sonsuz sadakat ve acıdır. İşte o yüzden bizim hikayemiz diğer hikayelerden farklı olan bir hikaye. Adı da o yüzden Bir Sevgi Hikayesi.. Hikaye`nin Sözü: "Sen bana gelen en güzel yıldızın bile, en büyük yerine sahiptin." Bizim sevgimiz kalpten başlayıp yıldızlara kadar uzanan bir hikayedi.

Ceyda nasıl bir işin içine düştüğüne anlam veremiyordu. Kendi kendine konuşmaya başladı. "Kendin ettin kendin buldun Ceyda evlendin de ne bok oldu rahatmısın şimdi" "Ne rahatlaması kızııımmm bütün hayallerim hedeflerim piç olduu" "Yaa bak işte insanın kendisine yaptığı kötülüğü el yapmaz yazık be! yazık!" "Ne yapalım Ceyda düzelticez bu durumu da" "Her şeyi düzeltirsin de Ceyda çocuğunu kaybettin sen onu nasıl atlatacaksın be kızım! Biliyorum için alev alev, biliyorum kimseye anlatamıyorsun, biliyorum kabuslar görüyorsun ben hepsini biliyorum ceyda!" "Her şeyi de bilmeyiver sende sus artık kafamın içinde dır dır dır yeter." İç sesi de sustu Ceyda`nın göz yaşları da durdu.

Hangimiz değmeyen kişiler uğruna acıtmadık ki kalbimizi ?

"Bizim damatla, diğer düğünün gelini kaçmışlar. Size de bu mektupları bırakmışlar." Hayatım aslında bu cümleden sonra aslında çok değişecekti. Ben, ben olmaktan çıkacaktım. Aşka inanmayan iki insanın, aile olma çabasını hep beraber okumaya var mısın?

Ünlü bir bilim insanı`nın yaşamını konu alıyor.

Deli bir askerin hayat hikayesi...

Tamay, bebekliğinden itibaren yaşamını sürdüğü yetimhanede her şeyden habersiz son günlerini geçiriyordu. Teyzesinin yıllar süren aramasının sonucunda kendisini bulmasıyla bir aileye sahip olan Tamay, geçmişini annesinin ölmeden önce ona yazdığı defterden öğrenirken büyük sarsıntılar yaşıyordu. Bunun yanında teyzesiyle yaşama mücadelesine girdi ve hayat onu yoğun bir temponun içine iteledi. ... Zorlu ve fırtınalı bu süreçte geçmişin ona getireceği bu duyguya hiç hazır değildi: aşk. Somer Bozoğlu, isminin de anlamını taşıyarak bütün gücüyle ve yiğitliğiyle girdi Tamay`ın hayatına. Baktığında kaybolabileceğin kahverengi gözleriyle ve onu hem karizmatik hem de sempatik gösteren kıvırcık saçları ile aniden çıkmıştı genç kızın karşısına. Kendi yaşamının bir gününü bile ciddiye almayan bu zengin genç çocuk yıkım yaşayan bir kızın hayatını nasıl etkilerdi? ... Geçmiş ile gelecek arasına sıkışan, kendine birtakım sözler verip "2. Gazal" olma hayali kuran güçlü bir kızın hikayesi...

Bir zulme sessiz kalmak ,birgün o zulmün aynısını yaşamaya mahkum. Ailemin sessiz kaldığı zulüm beni buldu ben Asi Ertuğrul sessiz kalınan zulmün yeni kurbanı.

Fjjfjadjj nsndkwjd

Benim bu hayatta tek amacım vardı. O da kelebeği yaşatmak.

Alya Işık Yıldırım, vatana hizmet eden başarılı bir MİT mensubudur. Kendisine MİT tarafından yeni bir görev verilir ancak görevde tek başına olmayacaktır. Göreve bir Özel Kuvvet askeri olan Üsteğmen Ozan Akkaya ile beraber gidecektir. Görev esnasında yaşayacakları engeller, zorluklar ve tehlikeler olacaktır ama ikili başarılı bir şekilde görevi tamamlayıp tekrar vatan topraklarına dönecektir. Döner dönmez ikilinin yolları hemen ayrılmayacak, tam aksine dahada kesişecektir. Ozan ve Alya görevden döner dönmez kendilerini birkaç kişiyle daha oluşturulmuş bir ekibin ortasında bulurlar, hepsinin yine ortak bir ülküsü olacaktır; vatana el değmesini engellemek. Ekip bu ülküye bağlı bir şekilde hareket etmek üzere şehadet yemini eder. Zaman geçtikçe ettikleri bu şehadet yemini onları birbirine bağlayacak ve aralarında kardeşlik oluşturacaktır. Geçen zamanla aile gibi olan bu ekip şehadet yolunda beklenmeyen onca şeyle; aşkla, acılarla, hüzünlerle, çeşitli kayıplarla ve ihanetlerle karşılaşacaklarından habersizdir. Dost sandıkları düşmanları ve düşman sandıkları dostları onların düzenini tepetaklak edecek, yıllanmış sır perdeleri hayatlarında büyük dönüm noktaları yaratacaktır. “Burada birinci vazifeniz vatan için ölmek değil! Sizin birinci vazifeniz yaşamak, yaşatmak. Siz yaşarsanız vatan yaşar, millet yaşar, bayrak yaşar. Asker var oldukça al bayrak sancaktan inmez. O yüzden yaşayacaksınız, ölüm yok mu? Var! Hem de Allah’ına kadar! Gerekirse öleceksiniz ama birinci vazifeniz yaşamak olacak. Vatan birileri yaşarsa var olur, birileri ölürse yaşamaya devam eder.”

Aynı anda silahlarımızı çıkartıp birbirimize doğrulttuğumuzda ikimizinde aklında kıymetlilerimiz vardı. Biz de birbirimiz için kıymetli değil miydik? Hayır, aksine birlikte olabilmek için her türlü zorluğa katlanmıştık. Peki neydi şu an birbirimize iki düşman gibi bakmamızın sebebi? "Bu odadan sağ çıkabileceğini mi düşünüyorsun?" Dolgun dudaklarının arasından çıkan sözler bir kulağımdan girip diğerinden çıkıyordu. İkimizde sonucu görebiliyorduk. Sahi biz daha en başından sonumuzun böyle olacağını bile bile niye birlikte olmak için çabalamıştık? "Beni öldürebileceğini mi sanıyorsun asker?" Ona ilk tanıştığımız zamandaki gibi ettiğim hitap hoşuna gitmemiş olmalı ki yüzünü buruşturmuştu. O zamanlarda ona asker dememi sevmezdi. Mesleğini sevmediğinden dolayı değil, hayatında en nefret ettiği kişinin ona karşı bu hitabı kullanmasından sonra o kelimeden nefret ettiğini bana unutmayacağım şekilde açıklamıştı. Fakat ben bunu bugün unutmak istemiştim. "Seni öldüreceğimi söylemedim savcı, seni bu odadan sağ çıkarmayacağımı söyledim." Cümlesinin bitmesiyle ikimizinde silahının patlaması bir olmuştu.

Onlar iki askerlerdi, bu sefer bir aile kurmayı başaracaklardı.Bir dalga geldi vurdu onları, savruldular uzaklara, Sans göstericek Kim bilir belki bir kora tutunurlar.