Bir yazar ve yazarın yazdığı bir kitap? Sizce birazda farklı değil mi? Bu yolculukta söze eşlik eden bir yazar kız ve kitap yazma yolculuğu.

Luna ve Aiden, iki ayrı dünyadan gelmiş olmalarına rağmen maskelerin ardında adalet arayışında birleşirler. Birbirlerinden habersiz, aynı suçluları farklı yöntemlerle cezalandıran bu iki kişi, bir operasyon sırasında istemeden karşı karşıya gelir. Her ne kadar yolları çakışsa da birbirlerine olan güvenleri zayıftır ve kişisel sırları aralarındaki gerilimi sürekli artırır.

Heyecan, aksiyon, korku... Hepsi bir arada. NOT: Kitap hassas içeriklidir. Kan, katliam, vahşet konularını işlemektedir. Bunlara katlanamayacak olanlar lütfen kitabı okumasın. Başlangıç tarihi: 20.01.25

Alex, fırtınanın şiddetli uğultusu ve yağmurun amansız hücumu altında başını gökyüzüne kaldırdı. Şimşekler, gecenin karanlığını yırtarken gökyüzünde açılan boşluklar, içindeki fırtınayı da gün yüzüne çıkarıyordu. Gözyaşları, yağmurun damlalarına karışıp belirsizleşirken içindeki derin pişmanlık, her bir yağmur darbesiyle daha da yoğunlaşıyordu. Kafasını kemiren tek bir soru vardı: "Her şeyi değiştirebilir miydim? Yoksa en iyi son bu muydu?" Milyonlarca yıldır gezegeni dengede tutan, ayakta tutan bir grup vardı. Kaizen, artık gezegen zorlu bir sürecin eşiğindeydi. Zamanın Varisi, gizemli yetenekleriyle gezegenin kaderini değiştirecek ve bilinmeyen sırları açığa çıkararak kendi yolculuğuna başlayacaktı. Yeni Başlayacaklar için not : Kitap bitmek üzere olduğundan geriye dönüp düzenleme yapıyorum bu sırada gözümden kaçan hataları vs. Belirtirseniz çok mutlu olurum :)

( Zühre karakterinin hayat hikayesini anlatan ikinci kitabım "Mâran: Çıkış Yok" ) İki eli cebinde bana doğru yavaş yavaş adımlarken,kısık gözlerini bir an bile benden ayırmıyordu. "Ne yaptın bana?" dedi. Sorduğu sorunun verdiği panikle derin bir nefes verdim buz gibi havaya.Eli kolu bu kadar uzun olamazdı değil mi? Birisi birşey mi söylemişti ? Kendimi silkeleyip, kaçırdığım gözlerimi ona diktim.Hoşuna gitmiş olacak ki yüzünde bir sırıtış peyda oldu. Kesinlikle eğleniyordu. "Benim bu işle hiçbir alakam yok, herşey Semanın halt yemesi, bu deli saçması işe bulasmayalım dedim ama dinlemedi beni ve-" sözümü kesen adımlaması , önümde son bulurken bedenini benim ile aramda bir mesafe kalmaksızın bana yaklaştırdı ardında eğilip yüzünü yüzümle hizaladı. O anda gidip gelen otoyıkamanın ışığı pes edercesine hepten kesildi. Üzerimize yağan küçük cam parcaları ile kesilmekten ziyade patladığını anlamam zaman almadı. ` Hıh ` korkudan ağzımdan dökülen nidayla istemsiz olarak Doğana doğru çekildim.Aradaki mesafe tamamen kapanmış ve bedenlerimiz birbirine değer vaziyetteydi.Ben etrafımdaki olağanüstü durumlara bakınırken ne yaptığımın farkında bile değildim. Panik dalgası içimde dahada büyürken, karanlığın içindeki o bir çift göz, istifini hiç bozmadan geç kalmış konuşmayı yaptı. " Ne yaptıysan" düzeltmek adına tekrarlayıp " Ne yaptıysanız, işe yaradı. Sözünde durdun. O gün istemediğim herşeyin bugün kölesiyim küçük Vesvâs!"

Selis Kandemir, soyadında bile kan olan bu kızın hayatında en fazla ne kadar kan dökülmüş olabilir ki? İşte bu hiç tahmin edilemez.Selis Kandemir, soyadında bile kan olan bu kızın hayatında en fazla ne kadar kan dökülmüş olabilir ki? İşte bu hiç tahmin edilemez... Peki sadece onun hayatında mı kan dökülmüştü? Yoksa onun hayatında ki kanı döken caniler başka insanların kanını da dökmüş müydü? Bu dökülen kanlar yerde mi kalıcaktı peki? Tabiki hayır, intikam alınıcak ama nasıl ya da intikam alıcaz derken ölümemi sürüklenicekler? Peki bu yaşanların gerçeklik algısı % kaç olucak? Peki sadece onun hayatında mı kan dökülmüştü? Yoksa onun hayatında ki kanı döken caniler başka insanların kanını da dökmüş müydü? Bu dökülen kanlar yerde mi kalıcaktı peki? Tabiki hayır, intikam alınıcak ama nasıl ya da intikam alıcaz derken ölümemi sürüklenicekler? Peki bu yaşanların gerçeklik algısı % kaç olucak?

"Aslı ! " adımı hiç bu kadar sinirli söylememişti. Bu öfkesinin gördüklerimden daha karanlık ve derin bir türüydü. Bu kez de yakalanamazdım. Yakalanırsam olacaklardan korkuyordum. Arkama bakmaya cesaretim yoktu. Sadece önüme bakıyordum ve ağlıyordum. Korku beni ele geçirmeye başlamıştı. Tekrar! Nereye gittiğimi bilmeden sadece koşuyordum, kaçıyordum. O kadar hızlı koşuyordum ki ciğerlerim yanmaya başlamıştı. Ağaçların arasında korkularımla savaşarak ilerliyordum, adımlarımın her biri umutsuzluğumu geride bırakıyordu. Ancak hızım, korkularımı paramparça etmek için yeterli değildi.

Bundan yaklaşık on yıl önce, şehrin düzenini baştan aşağıya değiştiren bir örgüt oluşturulmuştu. Gizli bir örgüttü bu. Yeni kartlar tasarlanmıştı. Soytarı kartları ve örgüt üyeleri için kartlar. Aynı zamanda bu örgütün şehrin tenha bir köşesine kurmuş olduğu lunapark ve sirk vardı. Bu düzen şöyleydi, artık önemli insanların kartları olacak ve bu kartlar sayesinde belirli rütbeye sahip olacaklardı. Rütbesi iyi olan kişiler rahat ve mutluluk içinde yaşarken, rütbesi kötü olan mutsuzluk ve tıpkı bir kukla olarak yaşayacaktı. 𓆙 Aleda Kandemir ise bu örgüt tarafından seçilmiş, kukla gibi yaşan bir kadındır. Kendisi arkadaşlarıyla gitmiş olduğu sirkte, bir kız çocuğunun hayatını kurtarmak isterken işler değişmeye başlar. Çünkü bir kaç gün sonra, o kız çocuğunu öldürmekle suçlanıyordur. Fakat bu noktadan sonra, kızın babasıyla karşı karşıya kalır. |||| Kitaptaki olaylar size en başta karışık gelebilir. Lakin amaç bu. Her bölüm gittikçe olaylar iyice açığa çıkacak, ve sizde anlamış olacaksınız. Teşekkürler.

Paradoks ve karakteristik sancılar

Ben yaralandıkça iyileştiriyor muydu yoksa iyileştikçe yaralıyor mu? Yüreğimin doktoruydu o. Otuz yılın acısını bir dokunuşuyla silen yürek doktoru. Oysa nereden bilirdim bir yılda otuz yıldan daha derin bir acı vereceğini.

Bir hayat ne kadar acı olabilir ki. Her şeyini kaybedince yaşanan acı yaşarken yaşadığın acıyla asla karşılaştırılamaz.

Geçen yıllar yaşanılan her şeyi unutturur muydu? Akan giden zaman, aradan geçen onca gün birbirini seven iki kişinin içindeki aşkı bitirir miydi? Ya iki taraftan biri mezara girse, hiç kavuşamayacağını bile bile bir insan bir insanı sevmeye, beklemeye devam eder miydi? Aşk gerçekten bütün engelleri aşar mıydı? Asker & Savcı kurgusudur. Kapak ve içerik şahsıma aittir.

Parla:Bir şey söyleyeceğim... Parla:Cevap vermediğine göre bu söyle demek sanırım? Parla:Söyle desene lan! Parla:Sen söyle demeden söylemiyorum ulan inadım inat! 🍬 Yaşadığınız evin arka bahçesinde peçeteye sarılı bir hat bulsanız ne yapardınız? Polise götürmek? Görmemiş gibi yapmak? Ya da en mantıklısı yok etmek... Parla ve arkadaşları arka bahçede buldukları hatla biraz sınırları zorlayıp eğlenmek için hattı başka bir telefona takarlar fakat işler Parla için pekte beklenildiği gibi olmaz, eğlenmek istedikleri kişi Parla`nın dik kafalılığı yüzünden çoktan ona takmıştır bile... !!!! Kurgu tamamiyle şahsime ait olup çalınıp kopyalanması veya başka bir yerde yayınlanması dahilinde hukuki işleme başvuracağımı belirtmek isterim. Kapak=Pinterst

Birce Sağlam, Diyarbakır`da görev yapan bir Türk askeridir. Kendisine gelen telefonla, ``Pençe`` isimli özel bir time alındığını öğrenir. Görev için gittiği Hakkari`de hayatının aşkını bulacak, aynı zamanda geçmişten gelen bir gölgeyle savaşacaktır. "Bir ülkü uğruna geçen bunca sene, bir ülke uğruna çekilen bunca çile. Sen asker, bu bayrağın alltında nefes aldığın sürece, değişemezsin şu Türklüğünü hiçbir şeye."

Asker ve mahalle kurgusudur.

"Duydun mu? yeni muallim geliyor bir kaç güne" "muhtar emmi babama derken duydum bende" "Herkes mektebe gidecek artık"

kim masumdu bu hikayede kim suçlu. ne doğruydu ne yalan. Deniz`in etrafında bu kadar yalan ve suçlu varken ne kadar masum kalabilirdi. yasadıklarını ne kadar kaldırabilecekti daha ne kadar dimdik ayakta durabilecekti. ilk kurgumdur ama bir şans vermenizi tavsiye ederim. +16 hassas içerikler vardır çabuk etkilenenler okumasın lütfen DİKKAT BOLCA AKSİYON İÇERİR!! TAMAMI BENİM KURGUMDUR. KURGU ÇALINMA İHTİMALİNDE YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR!!

Kıyametin ardında tek başımayım diye korkarken, bu da aslında benim kıyametimse? Cehennem kapıları bunu fark etmem ile daha yeni açılıyorsa bedenime? Aslında ben de ölmüşsem ama kıyametim ölmemiş gibi zannetmemse? Ne yapmam lazımdı? Herkes gibi öldüğüm için sevinmeli miydim? Yoksa karşımda olan cehennemden korkmalı mıydım? ... UYARI: Bu kitap küfür, argo, kötü örnek olabilecek uygunsuz davranışlar, fiziksel ve psikolojik şiddet, taciz, intihar gibi durumlar bulundurur. Bu durumların güzellemesi, özendirilmesi yapılmamıştır. Kitaba lütfen bunları içerdiğini bilerek başlayınız. Kurguda geçen kişi ve olayların herhangi bir gerçek kişi, kurum ya da kuruluşla ilgisi bulunmamaktadır. Hepsi hayal ürünüdür. İyi okumalar.

"Suçunu kabul etmeyen birini nasıl yola getireceksiniz?" "Bu kız ya çok iyi bir oyuncu ya da gerçekten de psikolojik sorunları var." Bakışları Caner`i bulduğunda beklentiyle kendisine baktığını gördü. "Onu kendi silahıyla vuracağız." "Nasıl?" "Psikolojisini kullanarak."

"Ya biz de sevilseydik? Bıraksaydık gökyüzü gibi ağlamayı? Sarsaydık yaralarımızı teker teker..." Acı, Vespera`nın hayatının bir parçası olmuştu; her adımda, kayıplarını ve kırık kalbini taşırdı. Zephirion ise çoktan kayıptı. +16 yaş ve üzeridir. Kitapta tetikleyici kısımlar olabilir. Bunun bilincinde olalım lütfen. Şimdilik toplam kelime: 8206 kelime

İnşaat Mühendisi olan Efil, çalışmaya başladığı şirketin kaderi olacağını bilmiyordu . SÖNMEZ şirketinin patronu olan Turgay Karan SÖNMEZ ile aslında önceden karşılaşmışlardı. Fakat Efil bunu fark etmemiş , Turgay unutmamış..

“Babanız mı yolladı sizi? Okula ve bu siteye?” Sözlerim ağır gelmiş olacak ki kahverengi gözleri birer buz kütlesine döndü. Hoşuna gitmedi, nefreti gözerine akın ederken dudağımın ucunu havaya kaldırdım. Erkeklerin damarına basmayı seviyordum, nasıl varlıklar olduğunu o zaman anlardınız. “Babamdan emir almıyorum, böylesine uçuk fikirler ancak sizin aklınıza gelirdi. Saygın bir iş insanı olarak size tavsiyem biraz tatil yapın, bu şekilde yaşamak zor olmalı.” Gözlerimi kısarken gülüşüm soldu, zekice verdiği cevaplar aklıma mızrak sokmuşçasına bir etki bıraktı. Ben kimsenin lafının altında kalmam ve kimse bana tavsiyede bulunamaz. Dudaklarımı aralamaya karar verdiğimde bedenini evinin tarafına çevirdi. “Kızımı bir saat sonra alırım.” Söyleyeceklerimi unuttum. Unuttum. “Merak etmeyin, güvende olacak. Ne zaman isterseniz alabilirsiniz.” “Şüphem yok. Ülkenin en güvenilen kadına emanet ediyorum.” Demir kapıyı kapatırken gerçekten beni ekarte etmek mi yoksa doğruları mı söyledi diye düşünüyordum. İnsanlara, özellikle erkeklere olan güvenim sıfıra doğru ilerliyordu. Buna dur demezsem benden geriye Bayan Kuşku kalacaktı. O da bitmişiz biz demekti.

(Kitap oluyor) "Sadece bir mesaj bütün kaderinizi değiştirebilir mi?" 1.kitap 66 bölümdür. :) (3 kitaplık bir seridir) Modeller isteğe göre imza gününe gelecekler:)

Trajik bir kazada her şeyini kaybeden Alin, hayatının karanlık sularında kaybolur. Ta ki gizemli bir kurtarıcı, Jun Wei, onu kurtarana kadar. Ateşin tutkusu ve buzun soğukkanlılığı arasında doğan bu destansı aşk hikayesi, kalpleri ısıtacak ve nefesleri kesecek. Gizem, aksiyon ve tutkunun iç içe geçtiği "Kod Adı: Ateş ve Buz", unutulmaz bir serüven sunacak. ***Tüm hakları saklıdır. Başlangıç tarihi: 21/01/25

Bir ülkede intihar oranları birden artınca devlet Koruyucu Takımlar oluşturur. İntihar etmek isteyen kişileri bulabilmek için telefonlarına gelen güncellemeyle THEMİS ADLI uygulama yüklenir. İstihbaratta hackerlık yapan Umay da bu ekibin ve uygulamanın kurucusudur. Bu kitapta Umay`ın gözünden olaylar aktarılacaktır.