Kitap Tür Kategorileri

" Benim ailem sensin Serçe. Ne kızımdan vazgeçebilirim ne de senden bir adım öteye gidebilirim."

Ben SENA KORKMAZ 17 yaşındayım, 3 gün sonra 18 olucam. Annem savcı babam ise iş adamı (mafya). Tek varış benim annem ve babam beni 4 yaşıma kadar çok güzel hayatımız vardı ama sonra kavgalar basladı ben 5 yaşındayken boşandılar. Annemin yanında renkli giyinsem de babamın yanında bu yasak ve evet annemin yanında siyah asla giyememe bende hafta içi hep şirkette ve evde ders görürken hafta sonu annemin isteyiğle kuaför makyözler birsüru şey aslında hayatım herkeze göre çok güzel olsada benim için çok kötü 18 olunca-ki şimdiden herşeyi üzerime yapmaya başladılar bile annem ve babam herşeyimi benim üzerime yapicaklar yani hastane okul şirket park alişveriş merkezi gibi bir surü şey annemle babam ne kadar türk olsalar da Paris`te yaşıyoruz çoğu kişi babamdan korkasada ses çıkarmazlar neyse sizi çok zorlamıyım gelcekteki bolumlerde beni tanırsınız...

Küçük bir ilçede doğup büyüdüm.Babamı lise yıllarımın sonuna geldiğimde kaybetmiştim evi abim geçimiyle geçindiriyorduk lise son sınıfta abimden para isterken utanıyordum abim babamda. Kalma berber dükkanını işletiyordu. Ben ise gazetede gördüğüm bir ilanla mankenlik ajansına gittim ve ordan manken olarak çıktım başlarda abim çok tepki gösterdi ama şuan ülkeleri gezip abim ve anneme yettiğinden fazla para yolluyor evimizin gelirine destek sağlıyordum . Abim ve annemlerden uzakta yaşıyordum. Bir gün arkadaşlarımla beraber Fenerbahçe maçına gitmeye hazırlanıp çıktık evden ülker stadyumuna gittik. Galatasaray ve Fenerbahçe maçına hazırlanan futbolcuları izliyorduk en önden yerimizi almıştık fakat yandaki adam çok dikkatimi çekmişti sürekli beni izliyordu ve maç bitmişti heee zamanki gibi Fenerbahçe kazanmıştı maç sonu futbolcularla fotoğraf çektirmek için otobüslerinin orda bekledim Tadić ile fotoğraf çektirmek için hazırlanırken arkadan bir el ağzıma kapandı ve beni bayıltı. (Hikayem tamamen kurgudur hiç bir olay kurum gerçek değildir tamamen hayal ürünüdür!) iyi okumalaaar!

o karanlığımda bana ışık olmuştu bu ışık bana kaybettiğim umudumu geri mi verir yoksa daha büyük kayıplar mı açar bilinmez sonucu ne olursa olsun o beni karanlıktan kurtardı

"Vazgeçebilir misiniz majesteleri?" dedi Serhat. "Saçlarınızdan, özgürlüğünüzden, kendinizden vazgeçebilir misiniz?" "Evet"dedim hiç düşünmeden. Düşünseydim eğer vazgeçebilirdim. Bundan korkuyordum. Vazgeçmekten. Geri dönemezdim. Bunu kendime, halkıma, o faniye yapamazdım. "Vazgeçerim. Gözümü bile kırpmadan yaparım bunu." Serhat bana bakarken ne diyeceğini bilmiyor gibiydi. Son kez denemek istedi şansını."Peki gururumuz, ondanda vazgeçebilir misiniz majeste?" İşte bu en zor olanıydı belkide. Kendimi ezdirmekten hep nefret etmiştim ve şimdi ben kendimi ezmeye gidiyordum. Ama bu kadar şeyi göz ardı etmişken aptal bir gururun peşine düşemezdim. "Vazgeçtiğimi yeterince belli etmiyor muyum Serhat. Gidiyorum işte, bundan büyük kanıt olabilir mi?" Serhat dolu gözlerle bana bakarken belimdeki hançeri çekip çıkardım. Zamanım yoktu. Serhat`ın hamle yapmasına izin vermeden saçlarımı tutup kısacık kestim. Yıllarım, ruhumdan bir parçam, saçlarım ayaklarımın önüne,yere düşmüştü, Serhat öne doğru bir adım atmıştı ama yetişememişti. Canımın nasıl yandığını derinlerde hissediyordum. Saçlarımın rengi hemen solmuştu, oracıkta ölmüşlerdi. O kızıl saçlarım birden bire simsiyah kesilmişti. Kör gibi siyah ve ot gibi kısacık. Asmadım yüzümü. Kimse yıkıldığımı görmemeliydi. Şimdi vazgeçemezdim. Daha yolun başındaydım. Ve saçlarımın üzerine iki damla yaş düşmüştü. Biri yıllarına ağlayan kadından biri ise sevdiği kadının kıyamadığı saçlarının kesilmesine ağlayan bir adamdan. Arkamı dönüp hızla çıktım salondan. Konuşmak istemiyordum. Buraya kadardı. Yol burada ayrılıyordu. Kraliçe tacını burada bırakıyordu. Gururunu,kimliğini, ruhunu, kendini ve paha biçemediği herşeyini. Hiçbir şey işin herşeyinden vazgeçmişti kraliçe.

Susanlara ve susturulanlara...

Annesinin ölümüyle Babasının ona anlattığı gerçekler tüm sırları ortaya çıkarmıştı. İntikam uğruna hayatı mahvolan Toprak karşısına çıkan zorluklarla nasıl mücadele edecekti? Hep birlikte okuyalım.

Sonu gözükmeyen karanlık bu sokakta nereye gittiğimi bilmeden yürüyordum. Saat kaçtı , ev ne tarafta kalıyordu bilmiyorum ama bildiğim bir şey vardı . O da artık bir evim olmadığı ve koskoca karanlığın ortasında yapayalnız oluşumdu ... Ben Efsun , Efsun ÖZER! Bu ilk kimsesizliğim değil ama hiç biri bu kadar acıtmamıştı .

Gizemli bir kutu. Içinde ne var merak etmez misin?. Ama o kutunun kapağı kilitli ,inatla açılmamak için direnen kapalı siyah bir kutu . ..... Goz yaşları ile geçirdiği çocukluğunu mazide bırakıp ,kendine çok beyaz olmasa bir yaprak açabilmişti. Onun adı Açelya Dinmez . Her ne kadar dıştan soğuk rüzgarlı biri olsada, Içten içe bacası tüten sıcacık bir ev... Onun adı Açelya `ydî Açelya birbirine kavuşamayan iki aşığın hikâyesini yüzyıllardır bizlere anlatan bir çiçektir. İki gencin birbirine olan sonsuz aşkı, tutkusu sonrasında yaşanan tüm olumsuzluklara rağmen direnmesi fakat sonunda umutsuzca ayrılmalarını anlatan çiçek ayrılığa ithaf edilmiş olsa da sevgiyi, tutkuyu, hasret anlamını taşır. Ama onu değiştiren hayatın acımasızlığı ona bir damga gibi hayatin ortasına kazınmıştı. Onun adı Açelya ydı Ya ismi gibi sonu umutsuz sonla bitecek . Yada hayat ona olmazlara inat yuva açabilecek miydi? ...

Bizler bizi nasıl bir hayat beklediğini bilemeyiz. Bazıları bir kararlar alır ve onları uygularlar. Bu kararların sonucunda ise bizlerin hayatları etkilenir. Bunun ise iyi mi, kötü mü? Olacağını bilemeyiz. Aynı bana olduğu gibi... Geçmişte bazı kararlar alındı ve şimdi ben kararların acısını çekiyordu. Onlar bazı kararlar aldı ve uyguladı. bunun bedelini ise ben ve başka bir sürü masum can ödedi. Onların kararları yüzünden ben kendi benliğimi gerçeğimi kaybettim ama artık sıra bendeydi. Onların fırtınasının altında daha fazla ezilmeyecektim. Sıra benim Sessizliğimin Fırtınasındaydı... Başlama Tarihi : 28.09.2024/CUMARTESİ/13:18/ Bitiş Tarihi : ?

Bekle dedi ama gelmedi, gitti...

Benim hayatım ben daha yedi yaşındayken kabusa döndü . Ben daha küçük yaşta kardeş katili oldum. Benim yüzünden 9 nisan günü hayatımız cehenneme döndü. Benim hayata tutunacak kimsem kalmadı .

Gerçek ailem kurgusu... 10 yaşına kadar yetimhanede büyümüş ve ailesi olmadığı için akran zorbalığına uğrayan Alen, Varlıklı bir aile tarafından evlat edinilen ve aile içerisinde psikolojik şiddete uğrayan Açelya... İkiside aynı kişiydi , iki türlü de hayatı berbattı kurtulmak istedikçe daha da derine batıyordu. Peki ya kaderin bu oyunlarına alışmışken bir anda ortaya , gerçek ailesi çıksaydı ne hissederdi. Her şeyi görmezden gelerek kaderin oyunlarına boyun mu eğerdi yoksa kaderin oyunlarını bozmaya mı çalışırdı işte bunları öğrenmek istiyorsanız sizi kitabıma davet ediyorum...

Kendimi yendim sana yenildim Sen yuvamdın evimdin

Her şeyi geride bırakarak yeni bir şehre, yeni bir mahalleye taşinsn Gülnihal ve oğlu Yiğit. Bütün zorluklara göğüs gererek hayat mücadelesi vermeye başlarlar. Ta ki geçmişten ve gelecekten gelen bireyler Gülnihal`in eteklerine dolanana kadar. Gerçekten yolun sonunda yaz mı vardı? Yoksa bu Gülnihal`in zorluklarla kazandığı oğlu Yiğit için kurduğu bir hayal dünyası mıydı?

.jxosösks jcodöd

Küçük bir kalbe umut olan bir kız Sırlarla dolu bir yaşam

Anne olmayı hiç istemedim. Ama bu hayatta en çok anne olmayı sevdim.

Geç kalınmış bir hikaye Ben Efsa,sadece Efsa. Yanlınızım bu koca dünya da. Ne zaman benim de bir kalabalığın içinde olacağımı merak ediyorum. Şu hayatım da tek isteğim gercek bir sevgiydi, inanmıştım beni sevebileceklerine, bazı seylerin gercek olabilecegine inanmistim. İnanmak hayal kırıklığına sürgünümüş meğerse. Taki bir geceye kadar herseyin değişeceğini, iris çiçeğinin yeniden doğacağını bilemezdim...

Annesini kaybetmiş öğretmen olan Aden ile psikolog olan Tuğra`nın tanışma hikayesi ve yaşadıkları

Karıştırılmış bebek klasiği

Ada annesinin ölümüyle zor zamanlar geçiren genç bir kızdır. Daha sonrasında öğrendiği aile gerçekleri ise hayatını altüst eder. Yıllar sonra öğrendiği abileriyle yıldızı bir türlü barışmayan Ada`yı neler bekliyor? Sizde öğrenmek istiyorsanız hikayemize bekliyoruz.

Gerçek aile kurgusudur.

Hiçbir şey olmamış gibi yeniden başla diyorlardı Yeniden başlamak, hiç bilmediğin ama ailen olduğu söylemen kişilerle yeniden başlamak o kadar kolay mıydı? On altı yılık bir hiçlik benim yaşamım. Şimdi bunu kim, nasıl telafi edecekti?

Ne en sevdiğim müziği bilirdi ne de en çok nefret nefret ettiğim rengi. Ne istediğim mesleği bilirdi ne de yaralarımı. Hiçbir doğum günümde yoktu mesela, düştüğümde, üşüdüğümde, kabus gördüğümde... Hiçbirinde yoktu işte. Öylesine yoktu ki sevmedi bile...

Dünya, 16 yaşında ergenliğini doruklarda yaşayan bir genç kızdır. Sevgi dolu bir ailesi, yaptığı tüm yaramazlıklarıyla onu kabullenen komşuları vardır. Aile kavramı Dünya için çok derin ve saf duygular içerirken bir anda ailesinin üstüne çöken kara bulutlarla ne yapacağını şaşırır. 16 yıllık hayatı boyunca karşılaştığı en büyük sorun turşu kavanozunu açmaya çalışmakken ansızın kendisini parçalanmış bir ailenin içine düşmüş bulur. Dünya`nın hayal dünyasına hoş geldiniz.... iyi okumalar tatlı turşular <3 Klasik kurgu, klasik olaylar ve klasik kıskançlıklarla dolu tam bir watty kurgusudur. Tamamen eğlence amaçlı yazılmıştır.

İki ailesi olan iki kız İki kız, ikisi de ailesiyle mutlu Hayatları güzel giderken bir anda bir telefon Karışmış iki hayat Alışmaya çalışan iki hayat Karıştırılan bebekler kilasiği

Aksiyon ve intikam ateşinde yanan bir kızın hayatına hepinizi ortak etmek istiyorum.

Her kız sever gece yarısı dışarılarda dolaşmayı. Mavinin ve siyahın en koyu tonlarıyla bütünleşmiş olan gökyüzünü izlemeyi... Fakat gün gelir; herkesin korktuğu şey başına bela olur. Belki de bazılarına ödül... Bugüne kadar tek hedefi ve isteği, mesleğini eline almış bir genç kız ve kendi ayakları üzerinde durabilmek olan Burçak; dersinden geç çıktığı bir günün akşamında evine geç dönmek zorunda kalır fakat evine gelinceye kadar tanımadığı bir yabancı tarafından takip edildiğini anlamaz. Korku; insana en istemediği anlarda, duyguları yaşatan histir. Burçak severdi korkuyu. Korku filmlerini, korkunun içinde yaşamayı... Ama bunları sadece dışarıdan bakarak severdi. Kendi hayatında hiç tanımadığı bir adam tarafından korkmayı istemezdi. İstememişti. Sırtını dayadığı ve son durağı olan duvar ile baştan aşağı simsiyah giyinimli olan adamın arasında kalmıştı. Korkuyordu. Endişe duyuyordu. "Lütfen bırak beni," diyebildi sadece çaresizliğin en koyu tonuyla. Zira adam kızı serbest bıraksa, arkasına dahi bakmadan kaçacaktı. Lakin durumlar pekte öyle değildi. Adam hastaydı. Kız ise korkuyordu. Siz, hayatınız boyunca hasta olan bir adam tarafından esir alınıp korktunuz mu? Ya da hasta olduğunuz hâlde hiç tanımadığınız bir genç kızı sokak köşelerinde sıkıştırdınız mı? Hangisi daha kötüydü? Bilinmezlik çoğu kişiye göre en kolay yoldur ama bazen, kolay dediğimiz yollar diken doludur. -Burçak Kayra

Yıllardır anne ve babası linada hep nefret ederek büyümüş her yaşında nefreti psikolojik -fiziksel şiddeten kaçınmadı en çok da babası ama bilmiyordu ki gerçek babası o olmadığını arkadaşları ve teyzesi sayesinde gerçek babası bulacağını bilmiyordu peki gerçek babası linayı isteyecek mi sevecek mi ilerleyen zamanlarda göreceğiz. Linanın hayatını okuyacaksınız. ilk defa bir kitap yazacağım hatalarım olursa kusura bakmayın ilk deneyimim umarım beğenirsiniz.