Kitap Tür Kategorileri

(Gerçek aile de içerir) Bu kitap hem eski bir asker ve kaçak bir kadının hikayesini konu alıyor. hemde ailesinden koparılmış bir çalı kuşunun ailesini bulmasını konu alıyor. ************ Kanatlarımı kopardılar benim uçamayayım diye... Oysa ben adım gibiydim bir çalı kuşuydum... Kızıl renkli bir çalı kuşu. Yanlız ve korkmuş bir şekilde hiç bilmediğim topraklarda bir yabancı gibiydim herşeye. Fakat o geldi... O geldi ve yabancı olduğum bu şehri bana yuva yaptı... ****** Onun için dudaklarım aralandı ve sesim bir sis bulutu gibi etrafımızı sardı... Ah, canım sevgilim, derin bir okyanustayım Hiç kimse gelmiyor, bırak bеni, konuşayım En azından bugün, bugün de sonbahardayım Soracak olursan ben şimdi uzaklardayım Mırıldandığım nakaratla birbirimize daha çok yaklaştık yağmur bizi ıslatıyordu fakat biz aşktan sırılsıklam olmuştuk zaten. Ve ardından bu şarkının başka bir nakaratı döküldü dudaklarımdan Saçların ıslanır, ellerin bana bağlanır Utanır söylemez, diz çöküp sana yalvarır Dudakların bana nasıl da yakınken öyle Bu rüyadan biri, biri beni uyandırır... Hiç uyanmak istemediğim bir rüyaydı bu. Ve bu rüya bir öpücükle taçlandı...

Yetimhanede fazla klasik olmasada fena olmayan bir hayatı olan Rüya normal geçen bir günde biyolojik ailesi olduklarını iddia eden insanlarla ilk başta alışamadığı ama sonra çok sevdiği insanlarla ailenin ne demek olduğunu denemeli bir biçimde anlar… `Toz Pembe Sanmıştım` adındaki ilk hikayedir... Düzenli olmasada atılabildiği kadar bölüm gelmektedir🌙

Geçmişimi bir toprağın altına gömerken o günler de bıraktığım herkesten koşarak uzaklaşmıştım. Giderken büyük bir bomba patlatmış ve hepsinin benden nefret etmesine neden olmuştum. Ben, beni seven kim varsa onların içlerine benim için öfke tohumları ekmiştim. Benden nefret etmelerine neden olduktan sonra da arkama bile bakmadan hepsini terk etmiştim. Yıllar geçmişti ve şimdi geri dönüyordum. Kalplerine nefret tohumu ektiğim insanların karşısında duracaktım ve bundan bir saniye bile nefret etmeyecektim çünkü ben bunu hak etmiştim. Onlara yalan söyleyip, kendimden nefret ettirdiğimde geri döneceğimi asla bilmiyordum. Bunu planlamamıştım, hayat söylediğim yalanın cezasını çekmem için beni tekrardan buraya göndermişti. Kaçtığım yere, koşarak geri dönüyordum. Vuslat Mahallesinden bir sonbahar akşamı kaçmıştım ve yine bir sonbahar gecesi geri dönüyordum. Karşılaşacağım her şeyi önceden biliyordum. Bütün mahalleli benden nefret ediyordu çünkü onların sevdiği insanların kalbini kırmıştım. Çünkü ben onları, ailem dediğim insanları paramparça etmiştim. Geri döndüğümde neler yaşardım, hayat bana ne getirirdi bilmiyorum ama Vuslat mahallesine adım attığım andan itibaren savaşmam gerektiğini biliyordum. Beni orada istemeyecekleri ama ben orada kalacaktım. Hatamın bedelini ödeyecektim ve bana bunu kalbini ilk paramparça ettiğim insan ödetecekti. Hatamın acısını herkesten daha çok kırdığım kardeşlerim ödetecekti. Geri dönüyordum ve artık hiçbir şey eskisi gibi değildi. Her şey eskisi gibi olabilir miydi yoksa her şey daha da mı karışacaktı bilmiyordum ama savaşırken sadece onlarla değil kendimle de savaşacaktım. Savaş başladı, yere ilk ben düştüm. Savaş devam etti, ayağa kalktım. Savaşın sonu gelecekti, kim kaybedecekti, işte asıl mesele buydu.

On yedi yılım yetimhanede geçmişti. Bir çok şey yaşadım, aşağılandım, ailesiz kaldım ama kendimi korumasını bir şekilde öğrendim. Şimdi de tam umutsuzluğa kapılmışken çıkıp gelmişlerdi. Ailem tam karşımdaydı ve yanlarında olmamı istiyorlardı. 17 Yıllık hayatımın sonunda huzura ereceğinden bahsetmişlerdi ama kimse dört abi bir kız kardeşe hazır olmam gerektiğini söylememişti.

20 yıl önce hayatı tamamen değişen Leyla, bazı gerçekleri öğrenmesiyle işler değişir. Hayatının korkunç bir intikama kurban gittiğini öğrendiğinde işler değişecek ve 20 yıldır açık olan hesap kapanacaktır.

17 yıl sonra gerçek ailesi onu bir ormanda ağır yaralı olarak bulur ve Beren Liza Payaslı Yeni aile serüveni başlıyor. Bildiğiniz yeni aile hikayesine benzemiyor🏹⚔️🗡️🍂🍃

Bu sefer çığlıklar dahada yükseldiğinde kaşlarım çatıldı. Kafese girmeden gölgesi düştü. Sonrasında heybetli beden ortaya çıktı. Boyu uzun, kara saçlı, kara gözlü oldukça heybetli bir adam kafesin içine girdi. Abimden uzundu ama abim de an az onun kadar iriydi. O abimin aksine tezahürat edenleri görmezden gelip gözlerini balkonlarda gezdirdi. Kara gözleri bizim balkonda durduğunda göz göze geldik. Sert yüzü bozuldu ve gülümsedi. Noir bana gülümsedi.

Zirveye Giden Yolda Bu, bir kadının kendi gücünü kanıtlamak için çıktığı zorlu ve çetin bir yolculuğun hikayesi. Bir anne, bir iş kadını ve bir lider olarak, holdingde en üst noktaya ulaşmak için önüne çıkan her engeli aşmaya kararlıdır. Ailesine duyduğu sevgi kadar, çocuklarının geleceği için de elinden geleni yapacaktır. Gerekirse, bu yolda aile bağlarından ödün verecek ama kimseye hakkını yedirmeyecektir. Kıskançlık, ihanet ve ardı arkası kesilmeyen entrikalarla dolu bu hikaye, zirveye çıkarken kimsenin kolayca başaramayacağı bir yolculuğu anlatıyor. Göz kamaştıran bir güç savaşının tam ortasında, bir kadının kararlılığına ve azmine tanık olmaya hazır mısınız? ( Aile dramsı da var ) Kitap Wattpad ve lnkspired de vardır! Bu hikaye bazı kitap ve dizilerden esinlenilmiştir!

___TANITIM`DAN___ Kime: +9054******36 Mesaj: Benimle buluşur musun? Bir kahve içeriz belki. Saat 6`da Çengelköy`de. Çamlıkaltında bekleyeceğim. Numaraya baktım. Kahretsin! Son rakamı yanlış yazmışım. 6 değil 5 olacakmış! Gelen mesajla olduğum yerde sıçradım. Kimden: +9054******36 Mesaj: 5 dakika sonra ordayım. Ne! Allah`ım sana geliyorum. Yanlış numaradan gelen mesaja bakarken şok içinde hızla ayaklandım. Bu kadar ekşın bana fazla. Bir de yabancı birine derdimi anlatacak gücüm yoktu. Hem zaten derse geç kalıyordum. Evet evet. Koş Berceste tabana kuvvet!!

1 BölümMerhaba arkadaşlar. Çok konuşmayacam tiktok :ElinAayev0. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. İyi okumalar.Medya :Maalesef

Ve kapıyı açtığımda öğretmenle göz göze geldik kafamı sağa çevirdiğimde ne göreyim Fatma çok eskiden okuldan bir arkadaşım olasan sevindimki onu görünce her neyse öğretmene dönüp"merhaba ben yeni öğrenci nereye geçeyim " " istediğin herhangi bir yere oturabailirsin" dedi öğretmen soğuk bir tavırla bende Fatma'nın yanına öturdum herkes tekli oturuyordu sanırım ama tek bir yer boş değildi bende oraya oturdum yanımdaki kız" yalnız herkes tekli oturuyor" diyerek ağız yüz yapmıştı bende " başka boş yer olsaydı otururdum" diye yanıt verdim kız daha abana bişey demedi ders sanırım biyolojiy di yani tahtaya baktığımda öyle görünüyor her neyse öğretmen dersin bitimine 10 dk kala beni tahtaya çağırdı " gel bakalım tanıt kendini" diyerek ben de tahtaya çıktım ve kendimden emin bir şekilde konuşmaya başladım biraz utandım ama bu konuşmamda bir etki göstermedi " merhaba ben Derya 16 yaşındayım en sevdiğim şey kitap okumak ve yazmak " " bukadarmıydı yani" dedi ordan kıvırcık saçlı bir kız öğretmen " tamam arkadaşlar arkadaşınızı sıkmayalım bukadar " bende kafa sallayarak yerime oturdum bugün eve erken gitme kararı aldım oyüzden matematik dersimi işletim okuldan ayrıldım eve doğru yola koyuldum erken çıktığım için servisle gidemedim yoldayken annemi aradım

Geçmişte, intikam ve hırs uğruna yalnızlığa mahkum edilen masum bir can. Verdiği kayıpların halen daha taze acıları ile kavrulan bir aile. Yıllar boyunca benzer acılarla yaşayanlar, yıllara inat kavuşsalar birbirlerine. Sahi, kapanır mıydı kalplerinde ki derin yaralar? ♣︎ Sana sarılmalar biriktiriyorum... Sana özlemler biriktiriyorum... Biliyorum bir gün bütün bu özlemlerim son bulup sarılacağım... Ellerimiz kavuşacak ve biz yeniden soluklanacağız. Yeniden sakince derin nefesler alabileceğim... ♠︎ ♥︎Kitap kapağı şahsıma aittir!♥︎ Kitabın Kurgulanma Tarihi: ♣︎09.12.2022 İlk Bölüm Tarihi: ♣︎ Kitabın Bitiş Tarihi:

Farklı bir sente taşınan bekar bir anne , kaldığı dairenin karşı komşusuyla bir takım olaylar yaşar ce yakınlaşmaya başlar…

"Bu gerçek değil. Bana yalan söylüyorsunuz!" yalanlamaları için yalvaran gözlerimle onlara bakıyordum.

Ciğerpâre: ciğerimin köşesi demektir. Mavi Gözlü adamın güzel kadını... *** "Sana bir şey olmasın tamam mı?" Yalvarır gözlerle baktım ona. Sevdiğim adamın yanında ağlamak aslında beni güçlü hissettiriyordu. Onun kollarından arasında olmak beni huzurlu ve güvende hissettiriyor. "Senin saçının tek bir teline dâhi bir zarar gelirse yaşayamam ben Yiğit." Diğer elimi de yanağına koyarak böylelikle yüzünü ellerimin arasına almış oldum. Uzanarak gözlerimi kapattığımda dudaklarımı şakağına bastırdım ve öyle kaldım. Öptüm, öptüm. Usulca, naifçe; aşkla. Kokladım boynunu. `Sen beni koklayarak öpünce ben hayat buluyorum` derdi hep. Burnumun direğini sızlatan o kokusunun burnuma dolmasıyla dudağım yana doğru kıvrıldı. "Benim güzel adam`ım," dediğimde, belimdeki kolları iyice belime sarılmış, kafasını göğsüme yaslamıştı. Saçlarına bir buse bıraktığımda, ben de ona sarıldım. Çok çok seviyorum. _____________

Nerden bilebilirdim o gecenin kaderimizi birleştireceğini. Tek bir gecelik ilişkide hamile kalacağımı. Beyaz Zambaklara olan zaafım hayatımı bitireceğini. O karanlıkta bana ışık olanın Giray Han Akarslan olacağını nerden bilebilirdim ki. Bu kurgumuzda Hukuk okuyan Burçe Aksoy ve Kuyumcu (daha doğrusu mücevher tasarımcısı) Giray Han Akarslan`nın hikayesini kaleme aldım.

Mihri Abay herkesin imrenerek baktığı zeki , güzel ve dahi kız 21 yıllık hayatı boyunca böyle anıldı. Peki babasının annesine ve kendisine ihanetini öğrenince nasıl biri olacak. Okuyalım ve görelim .

Babasından ona kalan bir şirketi yöneten Lara Adal evinde bir parti verir. Ama düşmanları tarafından silahlı saldırıya uğrar.Annesi ve babası partide ölmüş , kimsesi olmayan 4 aylık bir bebek görür ve vicdan azabıyla bebeği alıp büyütmeye karar verir. Ona bağlanmak istemez, zamanı gelince bırakmak ister ama işler planladığı gibi gitmez. Babasının en büyük hediyesi olan travlamaları onu rahat bırakmaz ve hem kendini hem de bebeği çok zor bir gelecek beklemektedir. Artık tek derdi iyi bir anne olmaktır. Peki bunu ne kadar başarabilir?

"Hadi anneciğim bir dilek tutun." diyerek üçüzlerimin gözlerinden okunan heyecanlarına ortak oldum. Biliyorum geçen yıl olduğu gibi bu yılda ortak bir dilek dileyecekler. Ellerini birleştirip pastanın mumlarını üflerlerken beni pişman edecek bir dilek dilediler. "Bir baba istiyoruz!"

Asım hayatının aşkını bulmuştu çok mutlulardı ta ki o kara güne kadar Aşık olduğu kadın gözünün önünde kansere yenik düşmüştü Ama onu hayatta tutan kişi Sevdiği karısından onun hatırası biricik kızı Asel`di

Seni sevmek bir emirdi Ben de çok sevdim Annem

Arka Kapak Yazısı: Hani, kendinize güvenmediğiniz veya çekindiğiniz an, biri arkanızdan size, "Hadi yürü! Çekinme!" der ya? İşte öyle bir an, bir adım atmaya başladım. Kendi kendime, "Yürü!" dedim. Kendi elimi, kendim tuttum. "Yazmasını biliyor muyum? Üzer miyim okuyanları? Kötü bir söz, duyar mıyım?" gibi soruları, hiç düşünmedim. Aslında kendim için, kendimi düşünerek; yazmaya başladım. O nedenle, bir beklentim de yok. Seven olur veya seven olmaz. Beğenen olur veya beğenen olmaz. Belki de yazmaya başladığım an gibi olur? "Yalnız ve sevilmeyen" bir kitap olur. Ama bir farkı olur yine de. Adım bir yerde yaşar. "Benim adım yaşamalı." dedim. "Bir emanet bırakmalıyım. Yürüdüğüm yollar, izlerim, kendi hislerim, yaşadıklarım silinemez. Hayatımı, sözlerimi ve düşüncelerimi, kimse belirleyemez. Kimse tanımasa da; çocuklarım, büyüyünce beni okumalı. Torunlarım beni tanımalı." dedim. Şimdi bir yazar mıyım? Bilmiyorum. Şair miyim? Bilmiyorum. Belki siz biliyorsunuz? Benim bildiğim tek şey; hissettiğim, gördüğüm, duyduğum, kendimden, ondan, bundan, güzel doğamızdan veya da bir nesil hakkında yazmam. Bir zamanı var mı ki yazmanın? Sonu geliyor mu veya bir "son" görünüyor mu? sorulara da, bir yanıt veremem. Yazacağım kadar yazıyorum. Belki de yaşadığım kadar yazacağım? Yaşadıklarım kadar yazacağım... Kim engelleyebilir? - Feride Gerdelmann

Annem içimde acıtan bir şey var bu sabah. Sanki ölüm sarmış her yanımı, Anne bak, Bu patika benim son yolculuğum. Anne şu gördüğün duvar, Kalbime giden öksüzlük kapısı, Kuytu da diyorum anne kuytu da Merhamet ölüyor İnsanlık ölüyor ve ben sana gömülüyorum

Benim bu hayatta tek amacım vardı. O da kelebeği yaşatmak.

16 yaşına kadar Rusya`da büyüyen Kayla Arina Andreev gezi için gittikleri Türkiye`de gerçek ailesini bulursa ? Abileri ona nasıl davranıcak ya da Kayla onlarla yaşamak isteyecek mi ?

🖤🎧🖤🎧🖤🎧🖤 14 yaşında gerçek ailesini bulan bir kızın hikayesi

Geçmişten gelen bir gölgenin esaretinde, üniversitesi öğrencisi olan Ahueda`nın macera ,gizem , aksiyon ve mücadele dolu yaşam öyküsü...

Oğlun mu? Aşkın mı?

"Buhranlı günler, sana başka ve acı verici şeyleri çağrıştırıyor olabilir. Önemli olan, o sıkıcı günlerin duvarlarını yıkmaktır." 2. Dünya Savaşı`nın son zamanlarında annesini kaybeden Aristo`yu ve babasını zor zamanlar beklemektedir. Bu hasret dolu günlerde neler olacaktı?

Karşınızdaki insanın nasıl göründüğü değilde içinin nasıl olduğu önemli " İyi birisine benziyor" Düsüncesi yaktı hepimizi....... Bazı insanlar katil olur amabazı insanlar katil doğar şimdi söyleyin bana hangisi daha masumdur.....