Ben Dilem Akyel. Hayatının iplerini eline almayı başaramamış o kızım. Hayatında onlarca hayal kırıklığı barındıran, onlarca gerçekleşmemiş hayali bulunan, anne babasının kuklası olmaktan bir adım öteye gidememiş o kız. Şimdilerde Dilem Soykamer olma yolunda büyük ve aceleci adımlar atmaktayım. Yine ve yine anne babamın emirlerine boyun eğmiş, istedikleri adamla evlenmeyi kabul etmiştim.

Can; Bora`nın kardeşi, engelli olduğu için nüfusa bile kaydedilmeyen zavallı çocuk adam. Onu koruyansa kaybettiği engelli kardeşinin yerine Can`ı koyan Meltem. Anne sevgisinden mahrum geçen çocukluk Meltem`i yeme bozukluğuna iterken Bora`yı ruhsuzluğa itmişti. Meltem ise ona iyi gelecek tek kişiydi... ---------KESİT---------- "Beni Öper misin?" Kaşlarını çattı ne tepki vereceğini bilmiyordu ve ben söylediğime pişman olmuştum. Neden böyle bir şey söyledim ki? "Hayır hayır özür dilerim böyle söylememem gerekirdi" Hala bana tepkisiz bir şekilde bakmaya devam ediyordu bir tepki ver be adam! Tekrar düşündüm 10 saniye içinde her şeyi ,bütün hayatımı bir daha belki hiç şansım olmayacaktı. Erkeklerle aram hep kötü olmuştu ve ben bu yaşıma kadar hiç kimseyle öpüşmemiştim. Ani bir kararla tekrar "Lütfen beni öper misin? Söz veriyorum arkadaşımdan fazlası olmayacaksın .Ben daha önce hiç deneyimlemedim ve merak ediyorum Sadece" Gergin bir şekilde ona bakmaya devam ediyordum. Yavaşça yüzüme yaklaştı---

Tekrarı yoktur bazı şeylerin ; HAYAT gibi, AŞK gibi, ÖMÜR gibi Almira~Savaş ****** " Ben çevremde tutunacak bir dal aramayı bırakalı çok oldu Hatice Hanım . Ne zaman bıraktım biliyor musunuz ? " Arkasını dönüp bana bakınca gözlerimi çekip , ellerime baktım . Ne de olsa kırgınlıklar en önce gözlere yansırdı. Bir kişiye daha olan kırgınlığımı bilmesinler istiyordum. -" Ağacın kendisi olduğumu anladığımda ... " ****** -" Almira Hanım gerçekten bu kadar sessiz birisi misiniz ? " Koca salonda tanımadığı adamın sorduğu ile kaşları havalanmıştı . Evet onlar geldiğinden beri hiç konuşmamış , ortada dönen muhabbeti dinlemişti . Yanında oturan Savaş rahatsız bir şekilde hareketlenip beline elini koymasıyla yay gibi gerildi. Kocasının pek hoşuna gitmemişe benziyordu onunla konuşulması. Onun gözlerinin içine bakarak soruyu cevapladı . -" Kimin dinlediğine bağlı ! " *******

Amed in bahtsız kızı olacağını bilmiyordu xezâl. Bir söze kurban olacağını söylemişti babası. Can borcuna verilen olmak mıydı acı olan yoksa evleneceği adamın onu almak için bile gelmemesi mi? Babasının ceylanım diye sevdiği gözünden sakındığı kızı idi o taki geçmişin sözü kapısını çalana dek. Cengiz ağa mecbur kalmıştı buna sakat oğluna bakacak biri olsun istemişti bu yüzden de geçmişte Hamit Ağa`nın ona verdiği sözü tutması için gelmişti Urfa`dan Amed`e . Xezâl açmıştı kapıyı o gün ona her şeyden habersiz güler yüzü ile açtığı kapı meğer onun yeni hayatına aciliyormus. Uzun bir konuşma ardından verilmişti karar. Xezâl ın ablası Hazal için verildi karar. Hamit ağa büyük kızımdır o demişti cengiz ağaya. Lakin Cengiz ağa ona kapıyı açan kıza takılı kalmıştı. O güler yüzü, heyecanlı ve ışık saçan gözleri belki de oğluna umut olurdu. Hazal dese de xezâl`ı istedi cengiz ağa. Hamit ağa verdiği söze karşı gelemez di. El mecbur büyük kızı dururken küçük kızının sözünü verdi Urfa`nın Erivân aşiretinin karanlık ağası`na. ************* Sakat bir adamdı jêhat o bacakları ile birlikte kalbini de sakat bırakmıştı. 12 yaşında geçirdiği bir kaza sonucu sakat kalmıştı oysa. Belki iyileşmek istese yapabilirdi bunu ama o kendini odaya kapatıp gün ışığından bile mahrum olmayı seçti. 14 sene sonra babasının isteği ile zorla evlenmişti. Babası sözdür tutulacak dedi diye sırf. O evleneceği kızı konağa adım atana kadar görmek dahi istemeyen adamdı. Evlendiği karısını odasına dâhi almayan onunla konuşmak bile istemeyendi. Peki xezâl jêhat in derdine derman olur muydu? Yoksa jêhat in içinde bulunduğu karanlığa oda gömülüp gidermiydi?

19 yaşındaydım daha evlendirildiğimde

Kadın çok sevdi, sadece sevdi. Tesadüfe inandı sadece, mucizeye inanmıyordu. Savaş karşısında mucizeye asla inanmayan bir kadın buldu. Aslında yaşadıklarının tümü mucizeydi belki de. Mucize istemek nedir ki? Mucize istemek kelebeğin öleceğini bile bile Yaradan`dan belki bir gün daha umut etmesi değil mi? Peki onların kelebeği yaşayacak mı?

Neslihan empati yeteneğiyle doğmuş bir kızdı. Anlayış onun göbek adıydı. Bu yüzden zamanında ebeveynlerinin boşanmasını, şimdi ise annesinin yeni ilişkisini anlayışla karşılayabiliyordu. Kardeşi Neva`nın aksine... **** Genç kız bütün kırgınlık ve yorgunluklarına kulaklarını tıkarken; Annesinin aşkına kulak verdi, Kız kardeşinin ergenlik sancılarına destek oldu, Ve Öztürk erkeklerine alışmaya baktı. Kısacası yeni hayatının düzenine alışmaya çalıştı. Bu düşündüğündende zor olabilirdi, bir sabah güne şakayıklarla başlamasaydı. ***** "Bir adın yok mu senin?"dedi yanımda tempoyla koşarken. Güldüm. "Neden çok mu merak ettin?" "Ben sana şakayıklarımı bile verdim. Sen adını mı söylemeyeceksin?" "Adımı küçümseme. Sana çok şey anlatırdı. " Önüme geçerek durdurdu beni. "Öyleyse dinlemeye değer olmalı."

"Evlen benimle, bir sene sadece, bir sene idare et ve payına ne düşerse al borcunu kapat Yer Elması." Benim kadar mükemmel, kusursuz, zengin, yakışıklı bir arkadaşın var ve beni reddeder gibi konuşuyorsun Tuğçe Altay çok ayıp çok. Uzun uzun düşünüp başka çaresi olmadığını anlamış olacak ki yüzünü bana doğru çevirdi. Hadi be sadece bir senecik. "KABUL EDİYORUM, " deyip önüne döndü "BU OYUNU VE HERKESİ KANDIRMAYI KABUL EDİYORUM." 08.09.2018 / 13.07.2019

"Düşmanlar heryerde, bunun için bir şeyler yapmak lazım. " "Nasıl bir şey?" Dedim sigaranmın nefesini dışarı üflerken. Hemencecik bitirdiği sigarasını ayağıyla söndürdü. "Şöyle bir şey." Dedi ve elini takım elbisesinin cebine attı. Ben halen daha ne olduğunu anlamamıştım. Dizlerinin üzerine çökmüştü birde. Ne oluyordu lan burda?! Benim dikkatimi sadece Korel almışken bir kaç flaşın patladığını da yandan görebiliyordum. Dikkatimi çekmek için kısa bir öksürdü. Daha sonra ben ona bakarken. " Benimle bir ömür bir hayata var mısın, Sevgili eşim?" ...

Çiçek serisi 1 Zengin , güçlü ancak bir o kadar da sert ve soğuk bir adam . Adeta çelikten bir duvar. Hayatında yeniliklere , aşka ve kadınlara asla yer olmayan Ateş. Naif , yaşadıkları sebebiyle sevgiden mahrum , Hayatı buğulu gözlerle bakan , yalnızlığı ile boğuşan Hikaye . Kalbini aşka , sevgiye , en önemlisi de yaşamaya kapatmış bir adam ve kendi işkence dolu dünyasından bir anda alınarak evlendirilen genç bir kadın ... Bu hikaye Uçurumun Orkidesi ile Hercaisinin destanı ... Adam sevmeyi ,kadın ise sevilmeyi öğrenecekti.

Yedi yaşında büyülü bir okula adım atan yakın arkadaşlar Anastasia ve Irene`nin yolları, on yıl sonra yapılan güç sınavında ayrıldı. Anastasia, Ateş gücünü keşfederken, Irene`nin yetenekleri gizemini korudu. Ateş Kralı`nın gözdesi haline gelen Anastasia, Irene`nin hayatında bir tehdit unsuru mu olacaktı? Irene için okul hayatı hiç de sıradan değildi; güçsüzlüğü, onu krallıklar arasında belirsiz bir geleceğe sürüklüyordu. Hangi krallık Irene`yi kabul edecekti? Yoksa hiçbir krallık onu istemeyecek miydi? Bu sürükleyici hikayede, iki arkadaşın arasındaki dostluk, güç ve sadakat sınavını geçebilecek mi? Irene`nin gizemli kaderini keşfetmeye hazır olun.

zengin aile çocuğu saye hala okumak istiyordur. Ama babası buna karşı gelerek onu evlenmeye zorlar. Zorunlu evlilik yaptığı Ayaz Yener ile olan hayatında onu neler bekleyecek? Hep birlikte görmeye ne dersiniz?💗🫠

Hayatta birçok şeyin değerini kaybedince fark ederiz , bu daha çok alışkanlıktan kaynaklanır yokluğunu bilmediğimiz bir şeyi kaybedebilecegimiz hiç aklımıza gelmez çünkü o hep vardır ve öyle olmaya devam edecektir. Bir bitki suyun degerini kuraklikta , bir kuş uçmanın değerini kanadı kırıldığında fark eder . Peki ya insan özgürlüğünün değerinin hangi noktada farkına varır ?

Seher`in hayatta olduğu otuz yılda en büyük derdi unutkanlığıyken yeni yaşında onu sırtına binecek dertler, ruhunu ızdırapla kaplayacak gerçeklerle yüzleşecek ve bazı kayıplar verecektir. Seher, otuz yıllık hayatında hep gülümsemiş, sevdiği insanlarla, sevdiği bir işte yaşamını sürdürmüşken yeni yaşı onun miladı olacaktır. Miladın ismi ise `ihanet`tir. `İnsan kalbi dört odacıktan oluşur derler şimdi benim kalbimin dört odacığından ikisi yaralıyken birisi yanmış mıydı?` *** *2022 Yılı Haziran ayında Lora Yayıncılık tarafından basılmış ancak şuan mevcut bir basımı bulunmamaktadır.*

İnsanın hikayesi ne zaman başlar? Doğduğunda mı yoksa ana rahmine düştüğünde mi? Benim ve Ayaz`ın hikayesi henüz biz doğmadan anne ve babalarımız tarafından yazıldı. Beşikten bile önce kertilen insanlara ne denir? Ben cevabı bilmiyorum. Beni bir fil dişi kulede Ayaz`la büyüttüler. En yakın arkadaşımı doğurup sonra beni ona düşman ettiler. İki yakın dost, kanlı bıçaklı nasıl olur? İşte bunun cevabını çok iyi biliyorum. Ayaz`la Diyar gibi olur. . . . . . . . . . . Ceviz ağacının tepesine tünemiş Ayaz`ın gelmesini bekliyordum. Her zaman olduğu gibi üç bilemedin beş dakika sonra bizim evin kapısına gelecek ve elbette ki ağaçtaki beni görmeyecekti. "Ahh." Bacağına isabet ettirdiğim ceviz yuvarlanarak taş zeminde ses çıkardığında kafamı gizlediğim yerden çıkarıp zaferle aşağıda kıvranan avıma baktım. "Bu beni yanına almadığın için." İkinci cevizi de karnına isabet ettirip mutlulukla sapanımı havaya kaldırdım. "Bu da Jülide`yi bana güldürdüğün için." Sinirlendiğini ağaçtan bile görebiliyordum. Yerdeki cevizlerden birini hırsla bana doğru fırlattı ama tabii ki de isabet ettiremedi. "Varsa bir cevizin daha onu da sana sapan kullanmayı öğrettiğim için tam başıma at." Atmıştım da. İsabet ettirmek istediğim yer kaşı değildi ama kaşına gelmişti. Akan kandan korkup bağıra çağıra, "Ayaz`ı öldürdüm." diye ağlamaya başlamıştım. O zamanlar cevizin açtığı bir yarığın Ayaz`ı öldürebilecek kadar güçlü olduğunu düşünüyordum. Sonuçta henüz 10 yaşında bir kız çocuğuydum.

İnşallah beğenirsiniz

Bu roman, birnirine aşık olarak evlenen fakat zamanla evlilikleri sarsıntıya uğrayan yirmili yaşlarda bir çifti anlatıyor.Genç kız çok sevdiği eşi tarafından sevgisizliğe ve ilgisizliğe maruz kalır.Eşinin bu hallerine anlam veremez hatta onu artık sevmediğini düşünür çünkü ikiside birbirini tanımayan aynı evin yabancıları olmuşlardır.Genç kız, içine düştüğü yalnızlık kuyusunda çırpınıp durur.Eşiyle bu durumu konuşmaya çalışır fakat eşi kendini işine o kadar odaklamıştır ki genç kızla aralarına koyduğu uçurumu farketmez.Genç kızın yalnızlığını bastırdığı tek yer kendine ait olan çiçek serasıdır.Bitkilerini asla ihmal etmez ve gününü serasında geçirir. "Yükledin tüm yalnızlığı omuzlarıma!Bu dört duvar arasında bir başıma yalnız bıraktın beni.Sen hiç gözlerinin bana nasıl bu kadar yabancı baktığını gördün mü?Görsen dayanamazdın zaten çünkü ben sana hiç öyle bakmadım, tüm sevgimle baktım gözünün içine.Benim annem de babam da sendin, senden başkasını aile bilmedim ben!Biliyor musun bence biz iki evli insan değiliz, biz aynı evin yabancılarıyız." Genç adam tiryakisi olduğu gözlere baktı, ilk günki gibi güzeldi eşinin gözleri.Yaptığı yanlışın farkındaydı.Oysa her şeyi eşini korumak için yapmıştı kendince fakat onu yanında tutamamıştı.Eşi elinde valiziyle evi terk ediyordu.Bu evliliği kurtarabilecek miydi?

"Kaçma benden," diye fısıldadı adam, tadına doyamadığı dudaklara doğru. "Kaçmıyorum," dedi, üstündeki bedeni daha çok hissetmek istercesine kendine çekip bastırırken, kaçmadığına da ikna etmek ister gibi, buradayım der gibi. Sol eli sardığı parmaklardan ayrıldı ve çıplak bel oyuntusunu okşamaya başladı. Ona istediğini vermek ister gibi ağırlığını üzerine bıraktı, diğer eli dirseğininden yatağa yaslıyken yumuşacık saçlarını okşamaya başladı kadının. Kulağına dolan hafif inleme ile başını boynuna eğdi. Burnunu yasladığı boyundan kulağının altına kadar diliyle ıslak bir yol çizdi. Kulağına dolan hızlanan tatlı nefesler ve çıplak göğsüne çarpan göğüslerin etkisiyle dudaklarının arasına aldığı kulak memesine ufak bir ısırık bıraktı. "Hmmm." Boğazından gelen derin bir sesle konuşmaya devam etti. "Demek kaçmıyorsun, öyle mi?" Üstündeki adamın sıcak nefesleri boynuna vururken kurumuş dudaklarını diliyle ıslatıp inlercesine fısıldadı. "Evet, kaçmıyorum." Ondan pek sık duymadığı bir kıkırtı doldu kulağına. Kalp atışlarını hızlandıran gülümsemesini hissetti görmese de, görmeyi ne kadar çok isterdi. "Bedenin burada, ellerimin arasında," hissetmek, hissettirmek için dudaklarını boynuna bastırdı derin bir öpücük bırakıp başını kaldırdı, karısı ile göz göze geldi. "Peki ya sarıp sarmaladığın, herkesten sakladığın, kimseye kapısını aralamadığın kalbin? Sence o benden kaçmıyor mu gece güzelim?"

3 askerin planı, askerlerden nefret eden bir kadını oyuna dahil etmek zorunda kalmalarıyla başladı. Çözülmek istenen sır Avşin Yazgan’ın olaya dahil edilmesiyle başlandı. Bu oyunda en büyük hasarı kimin alacağı ise muammaydı.

ÇEVİRİDİR. Cesare Traon Karl Erzet, İmparatorluk Başkomutanı. Savaşta üç yıl hizmet ettikten sonra Eileen`e evlenme teklif etmek için geri döndü. Eileen, Cesare`in evlenme teklifinin samimi olduğuna inanmakta zorlandı. Sonuçta, on yaşındayken tanıştıkları andan itibaren, Sevecen adam ona her zaman bir çocuk gibi davranmıştı. "Ben Majesteleriyle evlenmek istemiyorum." Uzun zamandır ona olan sevgisi karşılıksızdı. Bu yüzden evliliklerinin bir anlaşma olmasını istemedi. Uzun savaş yüzünden miydi? Normalde soğukkanlı ve mantıklı olan adam değişmişti. Dürtüsel eylemleri, onun için olan dizginsiz arzusu - hepsi çok yabancıydı. "Bu sadece sevdiğin biriyle yapılmalı!" "Bunu evlenmeyi planladığınız kişiyle de yapabilirsiniz." Bu değişiklik Eileen`in ilgisini çekti. Ve Cesare ile yakınlaştı... Akla veya mantığa meydan okuyan şeyler keşfetti. Eileen, kısa bir süre sonra kocasının birçok kötülüğünü öğrendi. "Bedenine bile sahip olamadım, Eileen." Yaptığı her şey onun içindi. Kötü adam oldu, sadece Eileen`i için. * Novel bana ait değildir.*

Koş, saklan, gerçeği gizle ama asla babana itaatsizlik etme!Hayatı boyunca prangalarıyla birlikte yaşayan Aleda İren özgürlüğüne kavuşmayı bekleyen bir kelebekti. Özgürlüğüne kavuştuğunu düşündüğü an darbeyi yedi. Tepetaklak olan hayatının bir daha düzene giremeyeceğini düşündüğü vakit rahmine düşen bebeğinin haberini aldı.Ya bebeğinin babasına haber verecek ve kurtulacaktı ya da babasının onu evlendirmek istediği kişiyle hayatını mahvedecekti. Ölüm yalnızca fiziksel değil ruhen de olabilirdi.

İclal, Mardin`in köklü aşiretlerinden Meran ailesinin en büyük kızıdır. Çevresindekilerden farklı olarak; kurallara uymaktansa kendi kurallarını yazarak yaşamayı tercih etmiştir. Ancak bulunduğu coğrafyanın bedelini ödemek mecburiyetindedir. Berkay, Mardin`in bir başka isim yapmış aşireti olan Karaevrenler`dendir. Lise yıllarında ailesini bırakıp yurt dışına çıkmıştır. Kendini töreye göre değil, farklı kültürlerin farklı medeniyet anlayışlarına göre yetiştirmiştir. Ancak geride bıraktığını sandığı hayatı, ansızın, onu yeniden çağırır. Günlerden bir gün, aralarındaki kan davasını bitirmek isteyen Meran ve Karaevren aşiretleri kan berdeli yapmaya karar verir. Fakat planlamadıkları bir şey vardır: Berdeli gerçekleştirmek için töreye kurban vermeyi düşündükleri İclal ve Berkay, aykırı kişilikleriyle yıllardır süregelmiş olan formatı bozacaktır. "Bir varmış bir yokmuş diye başlar mutlu sonla biten masallar. Bizimki bir zamanlar diye başladı."

Aras bir mafyadır ve Zenya’ya 2yıldır aşıktır ve en sonunda onu kaçırır bu ilk kitabım umarım beğenirsiniz

Odada duyulan silah sesiyle ömer omzundan vurulmuştu ama Asya bayılmıştı. Normal de bayılmazdı ama yaşadığı adrenalin fazla olunca şok geçirmişti. Villaya simay umay ömer ve Asya dışında abisi hakanda vardı gece gelmiş yatmıştı. Ama sabah ki silah sesi ile kalkınca odaya koşmuştu yarı baygın ömer yerde yatan Asya. Korumuştu kardeşi için simay için gelmiş evlenme teklifi edecekti artık zira Mardin de peşinde koşmayan yoktuyoktu. İstanbul`a gelse bile aşiretin ileri gelenleri simayı konuşuyordu artık canı sıkılıyordu gerekirse umayın sevdiği ile berdel yaparlardı ama alacaktı onu netti. Ama şimdi ki olan şey zor olduğu belliydi.

Instagram: azimet340 Hikaye yazım başlangıç tarihi. 07.05.22 BİLDİĞİNİZ BÜTÜN ZORUNLU EVLİLİK HİKAYELERİNİ UNUTUN. BAYILACAĞINIZ BİR HİKÂYE TOPRAK KARAKOÇ. ♡ YEŞİM HİSARLI ♡ Nefessiz kaçtım. Ölümüne kaçtım. Kahkaha ile kaçtım. Sonunda durdugum yerle geldiğim yer arası, aydınlıkla karanlık arasıydı. "Önüne baksana lan körmüsün.?" " Benimle evlenir misin.? Ve evet körüm.!" Dedi kahkaha atarak. " Ben körde olsam görebilirim." ***** "Toprak KARAKOÇ`un sözü toprakta biter." Dedi. İki adam şaşkın kala kalmıştı. Toprak ceketini çıkarıp sudyenle duran kıza giydirdi. Uzun bacaklarını dizlerinden biraz büktü. Kızın bileklerinden tutarak kendi boynuna doladı kızın kollarını. " Sarıl" Dedi. Sonrada belinden tutup kaldırarak, " Bacaklarını belime dola." Kız dediğini yaparak çocuk gibi boynuna sarıldı adamın. Yüzünü boynuna gömdü ağlayarak. Toprak ellerini kızın kalçalarının altından birbirne geçirdi. Bu sayede kızı sırtını acıtmadan taşıyabilecekti. Adamlara döndü sonra. Öfkeli bakışlarla konuştu. " Bundan sonra hepiniz karımdan uzak duracaksınız.! İçinizden birini karımın gölgesinin civarında bile görürsem. And olsunki iki kaşının ortasından vururum!" Dedi ve kucağında Yeşim`le odadan çıktı.