10 kişinin ölmesiyle bir ulus sarsılıyor, Bir adam beyinlerle oynuyor. Dört kişi gerçeğin peşinde ama gerçek sandıklarından daha karanlık Hakları şahsıma aittir bu kurguda geçen olay, kişi, kurum, kuruluş gibi özellikler tamamen hayal ürünüdür gerçeklikle bir ilgisi yoktur.

Herkesin geçmişi vardır. Ama bazıları geçmişiyle aynı okulda okur. Bazen kapılar kazara açılmaz. Bazıları özellikle açık bırakılır. İçeride kalanlar, dışarıya anlatılamaz. Dışarıdakilerse ne olduğunu asla tam bilemez. Bu bir aşk hikâyesi değil. Bu bir arkadaşlık hikâyesi değil. Bu... her şeyin birbirine karıştığı bir hikâye. Kimin ne zaman değiştiğini fark etmediğiniz… Ve fark ettiğinizde artık çok geç olan...

“Bu delilikse ben zaten deliyim. Onun için bir hiç olmaktansa cehennemi olmayı yeğlerim.” *** Liora Teniz, bir gece hayatında hiç görmediği bir adam tarafından kaçırılır. İlk ve ikinci hayatı onun ellerinde son bulur fakat yine kaçırılacağı o geceye geri dönmekten kurtulamaz. Üçüncü hayatında ise yaşayabilmek için yeraltı dünyasının frenkıranı ile sözleşmeli bir evlilik yapmak zorunda kalır. Bu kez ölmemek için öldürmeyi göze almalıdır.

Ailesi öldürüldüğünde Beril`in tek seçeneği ona yardım eden çeteye sığınmaktı. İntikam Beril için bu yolda ilerlemesini sağlayan duyguydu. Ama keşke iş sadece intikamda bitseydi.

Her şey, Lara’nın gece 03:13’te aldığı tek bir mesajla başladı: “Üçüncü kata çıkma.” Ama uyarılar bazen çok geç gelir. Karanlık koridorda gördüğü şey, sadece başlangıçtı. Arkadaşları da aynı saatte tuhaflıklar yaşamaya başlayınca… Lara artık biliyordu: 03:13 bir saat değil. Bir sır.

Guizliden gizliye onu sevdiğimi yeni yeni hissettim. Seviyordum onu evet doğru duydunuz ben. Burak Karadağa aşıktım onu tüm kalbimle seviyordum Peki o bana karşı birşeyler hissediyormuydu.

"Geçmişinden kaçamazsın… Hele ki geçmişin seni bulmuşsa" Bir gecede yaşanan saldırı, yalnızca bedende değil, zihinde de derin izler bırakır. Kalabalığın gürültüsü dağılırken geriye tek bir şey kalır: güvenin kırılganlığı. Yanındaki herkes bir anda yabancıya dönüşebilir, her bakışın ardında gizli bir sır saklanabilir. Eflin, `Mia" adıyla gömdüğü geçmişle yüzleşmek zorunda kalırken kendini karanlık bir oyunun içinde bulur. Gerçekle hayalin, dostla düşmanın birbirine karıştığı bu labirentte en yakıcı soru şudur Kime güvenebilirsin? Uyarı:Kitabın bazı bölümlerinde +1& öğeler vardır

28.09.2025`de yazıldı. Bazı insanlar birbirini bulmak için değil, zamanı sınamak için karşılaşır. İkra, 2016 yılında İstanbul’un eski bir semtinde, taşındığı dairenin tavan arasında eski bir defter bulur. Defterdeki yazılar, 1952 yılında yaşamış bir gazeteci olan Aras Demiral’a aittir. Sayfalarındaki cümleler öylesine derindir ki, İkra kendini yazıların sahibiyle tuhaf bir bağ içinde bulur sanki her satır, yıllar öncesinden ona yazılmış gibidir. Aras, zamanında doğru şeyleri yazmak için geç kaldığına inanmış bir yazardır. İkra ise, geçmişi bırakmakta zorlanan bir tarihçidir. İkisi de kendi dönemlerinde yalnızdır; ama kelimeler, aralarındaki yetmiş yıllık boşluğu aşmayı başarır. Bir defter, bir cümle ve bir rastlantı... Bazen kaderin en sessiz anında, zaman yanılır. Ve yanlış zamanda gelen biri, insanın hayatındaki en doğru kişiye dönüşür.

Ejderhalar… Çoğu masalda prensesin hapsedildiği karanlık kulenin gardiyanı, bazen de tenha mağaralarda biriktirdikleri ganimetleri saklayan kötü canavarlar. Masalın sonlarında cesur bir şövalye ortaya çıkar ve kötü ejderhayı öldürerek halkın kahramanı ilan edilir. Sizce bu kadar basit olabilir miydi her şey? Hayır, bunlar sadece çocuk masallarında olur. Burada değil. Ejderhalar evrenimizi şekillendiren canlılardır. Onlar kâinatın denge taşları, özgürlüğün daimî temsilcileridir. Uçsuz bucaksız gökyüzünde kanat çırparak yeryüzündeki bütün canlılara hükmederler. Peki, bir ejderhanın ölmesi diyarların karanlığa sürüklenmesine sebep olabilir miydi? Belki de olurdu… Bilinenin aksine her karanlık kötü değildir, aydınlığın da karanlığa ihtiyacı vardır. Tıpkı aydınlık ve karanlığın sürekli değişmesi gibi biz de değişiriz. Hiçbir zaman olduğumuz yerde kalmayız. Alisa`nın da hayatı değişti ve o bu kadar hızlı olacağını tahmin etmemişti. Ama oldu, bilmediği geçmişi yüzünden başka bir diyara sürgün edildi. Onu öldürmeye çalışan saplantılı bir katil ve kendisinin gizemli geçmişi peşini orada da bırakmadı. Yaşadıkları sadece başlangıçtı. Bugünü tehlikelerle doluydu, geleceği ise sorularla…

“Bazen kendi ışığımızı ve karanlığımızı üretiriz. Bu karanlıksa parlak bir yıldızın ışığını bile söndürebilir." •───•☽⊹✩⊹☾•───• YILDIZINI KORU, geçmişin gölgelerinden kaçamayan cesur bir genç kadının, karanlık geçmiş ve tehlikeli sırlarla dolu yolculuğunu anlatıyor. Helin Yıldız, yalnızca bugünle değil, geçmişinde de taşıdığı ağır yüklerle de yüzleşmek zorundadır. Bir yangın vakasıyla başlayan olaylar, hem onu hem de okuru, düğüm düğüm olmuş bir geçmişe çekiyor. Her adımda yeni bir gerçek ortaya çıkıyor. Bir yangınla başlayan hikâye, derinlere gömülü acıların ve hiç kimsenin bilmediği gerçeklerin ortaya çıkışına uzanıyor. Peki, geçmişin gölgesi, en parlak yıldızın ışığını bile söndürebilir mi? Özellikle suç ve psikolojik gerilim unsurları içeriyor. Bu nedenle 13-14 yaş altındaki okurlar için uygun olmayabilir. Gizem, dram ve gerilim unsurlarını bir arada barındırıyor. Okuyucu hem merak içinde kalacak hem de karakterlerin duygusal yükünü hissedecek. Her yara bir güce,her karanlık bir ışığa dönüşebilir. “Per Aspera Ad Astra” (Zorluklar içinden yıldızlara) Not: Yazılanların hepsi kurgudur. Herhangi bir gerçek yanı yoktur.

Eylül, saçını pembeye boyayıp annesine sürpriz yapmaya giderken, hayatının en büyük sürprizini kendisi yaşar. Bahçede beliren gizemli bir solucan deliğine düşer ve gözlerini açtığında bambaşka bir dünyadadır: Osmanlı İmparatorluğu. Modern dünyanın lafını esirgemeyen, asi, enerjik kızı Eylül; artık ipek kaftanların, hanların, çarşıların ve mehter seslerinin içindedir. Ama bu sadece bir zaman yolculuğu değildir. Eylül`ün saçındaki sıra dışı renk, gözlerindeki altın parıltı ve beraberinde gelen uğursuz görünen kedi Şanziment, eski bir sırrı uyandırır. Osmanlı`da Eylül`ü bekleyenler: Onu cadı sanan sipahiler, Gizli bir tarikat, Asırlar öncesinden gelen bir kehanet, Ve kaderini tamamen değiştirecek biri... Eylül hem eve dönmenin yolunu bulmak, hem de geçmişin karanlık sırlarıyla yüzleşmek zorundadır. Ama sorular bitmez: Solucan deliği neden açıldı? Bu dünyada Eylül`ün rolü ne? Ve altın gözlü kız... gerçekten yalnız mı? Pembe saçlı bir kızın Osmanlı`da başlattığı macera, bir sırra dönüştüğünde hiçbir zaman çizgisi eskisi gibi kalmayacak.

"Tamir işlerinden de anlıyor musun?" dedim, kara gözlerinde bakışlarımı gezdirerek. Güldü. Serseri bir sırıtışla, "Yoksa, gece beni arayıp musluğum bozuldu gel tamir et demek için mi soruyorsun Şerif?" dediğinde, kaşlarım çatıldı. O benimle flört mü ediyordu?

Hayatım ölümlerle geçti ve bu ölümler hayatım için hep bir dönüm noktası oldu. Beklenmeyen ihanetler, zorlu bir yaşam mücadelesi. İnsan yaşarken kendini unutur mu? Ben unuttum. Bir daha da hatırlayamam sanmıştım. Taki o güne kadar... ARKADAŞLAR BU BENIM İLK KİTABIM DESTEK OLURSANIZ ÇOK SEVİNİRİM!!!🙃

"Gerçek bazen kanla yazılır..." Selis Kandemir, annesinin gözleri önünde katledilmesiyle başlayan karanlık bir geçmişin kurbanı değil, intikamını alacak bir savaşçıdır. Yıllarca süren sessizlikten sonra, eline geçen bir kolye ve isimsiz bir mektup, onu kendisi gibi geçmişi kanla yazılmış sekiz kişiyle bir araya getirir. Her biri farklı acılarla yoğrulmuş, her biri gerçeğin peşinde... Ancak bu yol arkadaşlığı, sırlarla örülü. Güvenin sınandığı, dostlukla düşmanlığın iç içe geçtiği bu yolda, gerçeklik algısı paramparça olacak. Kimin geçmişi sahte, kiminki kan kadar gerçek? Ve en önemlisi: Selis, annesinin katillerini bulduğunda hâlâ aynı kişi kalabilecek mi?

Berdel`e kurban gitmiştim. Hiç tanımadığım, bilmediğim bir adamla evlendiriliyordum... "1 yıl, sadece 1 yıl sonra burdan herkesin seni bir ölü olarak sanması ile gideceksin." Bunu diyen bir ağaya ne kadar güvenilir ki Sevgiyi hiç tatmamış bir kız esir olduğu bir ağaya aşık olabilecek mi... Kalbi kırıklarla dolu 22 yaşında genç bir kız ve Mardin`in aşiret ağası. Berdele kurban gitmiş iki genç, iki deli yürek... Her genç kızın hayaliydi beyaz atlı prens, peki ya bu sadece hayallerden ibaret ise. Kuma kitabı değildir... Savaş ağa adlı hikayem ÇİLEM olarak değiştirilmiştir haberiniz olsun. İlk kitabı da Instagram hesabımda belirttiğim sitelerde vardır. Bakmak isteyen instagrama girebilir. Her cumartesi yeni bir bölümle yayındadır. 6 Eylül 2021 Telif hakları kesinlikle saklıdır.

"Gözlerine ayrı aşık olduğum yârim." "Güzel kalbine ayrı aşık olduğum yârim." Altı yaşına kadar aynı sokaklarda koşup aynı hayallerin peşinden giden iki masum çocuk. Kader bir gün babalarının tayiniyle onları birbirinden koparır, yarım kalan cümleler ve içlerine gömdükleri minik bir sevdayla uzaklara sürükler. Yıllar sonra, bambaşka hayatların ardından, aynı üniformanın altında yeniden karşı karşıya gelirler. Biri üsteğmen, diğeri teğmen. Aynı timde, aynı gökyüzüne bakarak, aynı tehlikenin içine yürürler. Ve çocukluklarında sessizce filizlenen o duygu, bu kez çok daha gür, çok daha yakıcı bir aşka dönüşür. Bu hikâye, Kurşun İzi kitabımdaki başrol ve yan karakterlerin çocuklarının kaderini anlatıyor. Bir çocukluk aşkının yıllara, ayrılıklara ve savaşın ortasında bile küllenmeyen bir sevdaya nasıl dönüştüğünün hikâyesi. Kurşun İzi`ni okumadan başlamayın, çünkü bu yolculuk orada atılan temellerin üzerine kuruludur. Ama "Ben direkt bu hikâyeyi okumak istiyorum, Kurşun izini okumayacağım" diyenlerdenseniz, kapılar size yine sonuna kadar açık. 😊 Ama kurşun izini de okurum diyen varsa önce onu okuyun, sonra bu kitaba başlayın derim. Bu kurguda geçen yerler, kurumlar, olay örgüleri bana, yani şahsıma aittir. Benzeri yoktur bilginize.

Beğendiğim kitapları öneriyorum, tanıtıyorum.

Ve sonra bir, damla daha firar ederken gözlerinden, “Keşke… Keşke senin yerine ben ölseydim.” diyebildi zorlanarak.. Tam o anda geçmişin kapısını aralayan soğuk bir rüzgâr esti. Bir aşkı öldürmenin bedeli, bazen bir ömre değil… Bir ömrün ötesine uzanırdı. Onun gözlerinden yalnızca üç damla düştü toprağa. Üç pişmanlık… Üç feryat… Üç “keşke”… Ve işte o anda… Zaman geriye sardı. Genç kadına ilahi bir şans verildi. Hikâye değişecek miydi? Yoksa geçmiş, değişmeye direnecek miydi?

Şanlıurfa’dan, adına yazılmış bir kaderden kaçtı. Berdelin sessizliğine, mecburiyetin ağırlığına boyun eğmemek için ardına bakmadan İstanbul’a sığındı. Büyük bir şehir, yabancı sokaklar ve tutunması gereken tek bir iş… Asistan olarak girdiği ofiste, geçmişiyle yüzleşeceğinden habersizdi. Patronu, yıllar önce kaybettiği eşinin yasını hâlâ taşıyan bir adamdı. Onu işe almasının sebebi ne yeteneğiydi ne de tesadüf… Bu kadın, ölen karısına fazlasıyla benziyordu. Bir yanda kaçtığı geçmiş, diğer yanda başkasının yarım kalmış hatırası… İki şehir, iki adam ve tek bir kadın arasında sıkışan bir hayat. Bu hikâye; kaderden kaçmanın, benzemekle ait olmanın ve geçmişin gölgesinde yeniden doğmaya çalışmanın hikâyesi.

"Geçmişin kanı geleceği kirletir " Lüks ve ihtişamın ardında saklanan karanlık sırlar, aşk ve ihanetin harmanladığı bir oyun

Herkes onu ‘Kartal’ diye bildi. Adını ise sadece geçmişi fısıldadı... Çünkü o isim, kanayan bir yaraydı. Kartal’dı o… Gökte süzülen bir yalnızlık. Adıysa toprağın altında bir sır gibi gömülüydü. Ve onu ortaya çıkaracak tek kişi, bir kadın… ve sadece bir geceydi.”

Bir Yankı, Bir Düşüş, Bir Fısıltı

Başak Sayar hayatı boyunca sessiz kalmayı seçti. Sessizlik… onun zırhıydı. Kimse bilmedi içinde taşıdığı fırtınayı. Okulun ikinci yılında her şey yolunda giderken, sınıfa yeni gelen Aras Demir Başak’ın dengelerini altüst etti. Aras, kimsenin görmediği yanlarını gören tek kişiydi. Ama Aras’ın kız arkadaşı Sude, Başak’ın varlığından bile rahatsızdı. Derken Mert Soydan… Okulun en popüleri. Herkesin baktığı ama kimsenin tanımadığı çocuk. Başak’ın sessizliğini ilk kez o çözmeye başladı. Bir iftira, bir sır ve hiç kimsenin konuşmaktan cesaret edemediği bir gerçek… Başak bir anda okulun ortasında bir “hedefe” dönüştü. Dostlukla ihanet, gerçeğin gölgesiyle söylentilerin sesi karıştı. Ve herkesin sandığından çok daha güçlü bir kız, sonunda kendi fırtınasını çıkarmaya karar verdi. Sessiz kalanlar en sert vurur. Ve Başak, yılların sessizliğini bozduğunda… Hiç kimse eskisi gibi kalmayacaktı.

O çok yakınımızda, ellerimizin arasında; nefesi nefesimize karışıyor, saçlarımızı okşuyor parmak ucuyla. İşitiyorum buğulu sesini camlarımda ve her buğulu ses yankılandığında derinlerinde her bir kuyunun, yeniden düşüyor zemine; iki metre üzerinden. Rattenberg, kurucusuz; kendi başına kalmış bir halktır. Bir gün, topraklarının etrafı çevrilir; art arda unutulacak, yosunlaşmış sözler verilir yeni babalarına. Halk, hiyerarşinin acı tadıyla tanışır ve bir bataklığa düşer. Bu bataklıktan, iki metre üzerine çıkmak da onların elindedir; bir ömür çamura bulanmak da. " Belki de, çamura bulanmak, onun izleriyle yıkanmak ve alnının ortasına kara bir leke gibi balçığın ismini kazımak; iki metre üzerine çıkmaktan, kalabalık salonlarda titreyen sesini aramaktan daha huzur vericidir..."

Açıklama sonradan eklenecektir.