“Benden kaçabilirsin sanıyorsun, ama adımların nereye giderse gitsin, gölgen yine bana ait. Adını bile fısıldamadan yaşayamam; sen, kendini unutsan bile bende kalacaksın.” Alpay Aras Demirkıran “Onun karanlığında boğulmakla, onsuz yaşayamamak arasında kaldım… ve galiba ikincisi daha korkutucu.” Simay Altan Gazeteci olan Simay, kimsenin cesaret edip eline alamadığı dosya üzerinde çalışmaya başlar. Bu dosya, kimsenin dokunmaya cesaret edemediği mafya patronu Alpay Aras Demirkıran’ın dosyasıdır. Bunun hayatındaki en büyük haber olacağını sanıyordu. Oysa bu, hayatını geri dönüşsüz bir şekilde çalacak adamla tanışmasının başlangıcıydı. Sigara dumanı, yağmur kokusu ve tehlikenin çekici yüzü… Simay, her adımda daha çok karanlığa çekiliyordu. Ve bazen, en büyük hata; gerçeği ararken, onu koruyacak olanın aynı zamanda seni mahvedecek kişi olmasıydı. ~Kesit~ "Sana olan bu his," diye başladı, parmakları kucağındaki tenimi okşarken. "Bu, sadece bir aşk değil. Bu, benim varoluşumun tek nedeni. Sen, benim son sığınağım, ilk ve tek zaafımsın." Aras... Bu adam... O, bir mafyaydı. Kanlı elleri, karanlık sırları ve tüm dünyayı yönetme gücü vardı. Ama bana baktığında, o kehribar gözlerde gördüğüm şey... o, dünyanın en büyük zayıflığıydı. Ve o zayıflık, bendim. ​Bana "zaafım" demesi... Bu, bir milyon dolarlık mücevherden daha değerliydi. Onun için zaaf olmak, tüm o zırhının, tüm o kontrolünün tek çatlağı olmak demekti. O, hayatı boyunca düşmanlarının en ufak bir zayıflığını bile acımasızca kullanırdı. Ama şimdi, en büyük zaafını, tüm bu gücün merkezinde, bir kontrol odasında kucağına almıştı. ​Bu bir aşk değil, bu bir bağlılık yeminiydi. Beni, varoluşunun tek nedeni olarak görüyordu. O kadar saf, o kadar karanlık ve o kadar delice bir sevgi ki, beni boğuyordu. Nefesim daralıyordu ama bu boğulma, bana hayat veriyordu. ​Kendimi bildim bileli güven arıyordum. Ama Aras`ın sunduğu bu güven, normal bir liman değildi; bu, tüm dünyadan koparılmış, sensörlerle ve bir erkeğin yıkıcı aşkıyla korunmuş, yalıtılmış bir kaleydi. ​Onun laneti bendim... ​Eğer ben onun ilk ve tek zaafıysam, o da benim son ve tek sığınağımdı. Ve biliyordum ki, bir gün o zaafı için dünyayı yakarsa, ben o alevlerin içinde gülümseyerek yanacaktım.

"Ne tuhaf değil mi?... İnsanoğlu kaderinden kaçtığını zannederken oysa kaderine koşarmış süveyda." ➖️ "Öldürdün beni Vera. Bir gecede bin defa öldürdün." Ölse canı bu denli yanmazdı adamın lâkin Vera canından öteydi. Şimdi nerede ne halde olduğunu bilmediği canı. Cânanı... ➖️ ➖️ ➖️ Ölümü bekleyen bir kadın. Kadını ölümün pençesinden almak isteyen bir adam. Ölüm kan ve silahların gölgesinde filizlenen umutsuz bir sevda. Ve can kırıklarıyla dolu bir hayat. Peki ya aşk, yaşamın tek gayesi miydi? Merhamet hayatın neresindeydi? Kader geçmişin düğümlerini birer birer çözdüğünde umutsuz bir aşktan geriye ne kalırdı? 🥀 🥀 🥀 ❗️Uyarı. Okuyacakların dikkatine! Kitabım kesinlikle ve kesinlikle belirli bir yaş üstü içerikler barındırmamaktadır! Ancak bazı kısımlarında şiddet unsurlarına yer verilmiştir.❗️

"Bu şiir kitabı, aşkın en saf, en yakıcı ve en buruk hallerini dizelere döküyor. Özlemin gölgesinde, kalbin sessiz çığlıklarını, sevginin hem tatlı hem acı izlerini bulacaksınız. Her bir satır, kaybedilen bir anın, dokunulamayan bir hayalin ve yeniden yeşeren umudun yankısı. Aşk acısının derinliklerinde kaybolmaya, özlemin sızısında kendinizi bulmaya hazır mısınız?"

Bu bir şiir kitabıdır. Bu kitaptaki tüm şiirler bana aittir, hepsi benim yüreğimden çıkmıştır. Şiirlerime şuanlık bir ad bulamadım, belki yasım bitince onlar kendi adlarını bulurlar. Okuduğunuz şiirler benim içimdir, içimi bir tek bileceksin sevgili okurum. Ona iyi bak.

“Işıkları kim söndürürse, en son o uyur.” Kısacası: Masum bir cana kıyanlar, huzura eremez. Sedef’in hayatı bir annenin ölümüyle alt üst olur. Ama annesinin ölümünün ardındaki sır, düşündüğünden çok daha yakınlarda… Aşık olduğu çocuk, üvey kardeşi, hayatını şekillendiren vapur iskeleleri ve beklenmedik kazalar… Her şey birbiriyle çarpışır. Cinayet, ihanet, aşk ve kayıplarla dolu bu hikayede, Sedef hem karanlığı hem de kalbini çözmek zorundadır. Ve bir soru hep aklınızda olacak: Işıkları gerçekten kim söndürdü? Yarı text tarzındaki mesajlaşmalarla, her sayfa sizi karakterlerin dünyasına daha da yakınlaştıracak. Hazır olun; her an bir sır açığa çıkabilir.

Ölüm, kabullenilmesi en zor gerçektir. Kimileri ölümle yaşar, kimileri ise ölüm hiç yokmuş gibi... Deniz, ölümü kabullenemeyen insanlardan yalnızca biridir. Sevdiği adam, Poyraz`ın ölümüyle hayatı birden altüst olur. Kendi canından geçecek kadar derin bir acı içindedir. Poyraz`ın yanına gitmeyi ve onunla yeniden kavuşmayı aklına koyduğu gece, izlediği bir reklam her şeyi sonsuza dek değiştirir. Bir imkan. Bir olasılık. Ve böylece içinde bir umut tohumu yeşermeye başlar. Ölüm artık bir son olmak zorunda değildir.

Bir yazgı iki hayat masum kadın acımasız adam ve yine ezilan kadın böbürlenen adam

“İmkanım olsaydı, seni sonsuza dek severdim.” Ben Deniz. Tek kelime bir mahlasın ardından bütün dünyaya haykırdım. “Merhaba dünya, ben Yazamayan Yazar!” Fakat bugüne dek beni duyan kimse olmamıştı, ona rastlayana dek. 🌊🐚🌁 “Elimde, içinde yalnızca iki tişört, iki elbise, para, defter, bilgisayar ve iki pantolon olan bir sırt çantası var. Bunca riske rağmen sorsanız, inanın içimde gram korku yok.” Muğla’nın kıyı köylerinden birine gittiğinde kimseyi tanımayacaktır. Oysa kader, hayatını gemisine adamış genç bir adamla yollarını kesiştirene dek. Deniz, içinde hapsolduğu kafesin anahtarını bulmak için sarılacaktır bu özgür adama. Asaf Çakır. ⚓️🛥️🪢 “Çok vaktim kalmadı benim ama biliyorum, sen bana özgürlüğü öğreteceksin.” *** 🌊⚓️🦋🌺 Romantik/ Dram **Bu kitabın hiçbir kurum kuruluş ve/veya kişi ya da yer ile alakası yoktur. Tamamen hayal ürünüdür. Herhangi bir benzerlik veya aynı olma durumu yalnızca tesadüften ibarettir. **KİTABIN HAKLARI TARAFIMA AİTTİR.

Hayat upuzun bir yoldur; acısıyla tatlısıyla yaşanır ve sonunda ölünür. Acı, bizi kendimize getirir, intikam ateşini harlar. Hayatımızda tatlı şeyler de vardır elbet; ama her şeyin bir sonu var ya, o da son bulur işte. İnsanlar size yalanlar söyler, kandırır. Kimse sütten çıkmış ak kaşık değildir bu hayatta. En sevdiğiniz bir gün sizin felaketiniz olur, en güvendiğiniz size ihanet eder ve geriye yalnızca kararmış bir kalp bırakır. Ve en sevdiğiniz bir gün ansızın güvercin gibi göğe karışır. Ulaşmak imkânsızdır ama iyi bir yerde olduğunu bilmek güzeldir. Güzeldir ama kırar, çünkü onunla asla buluşamayacağınızı bilirsiniz.

"Hani bana ?" Diye sordum. Hayat ise bana "kıyamam sana" demedi. "Kayboldun balca" demeyi seçti.

Her şey hakkında umudunu kaybeden bir kız... Yemekte tanıştığı çocuğun ona umut olacağından bihaberdi...

Yolunu kaybeden yaprak, elbet birgün evini bulur... Rüzgar dindiğinde.

Bir aşkın nasıl büyüdüğü ve nasıl söndüğü. Düşmanlık yüzünden mahvolan iki hayat...Ayben ve Alparslan`ın geçmeyecek yaraları. Şimdi aşk mı yoksa savaş mı?

Baş karakterimiz Alya Aydın, İstanbul’da babası ve annesiyle birlikte yaşamaktadır. Ancak trajik bir şekilde annesini bir trafik kazasında kaybeder. Bu olayın ardından babasıyla birlikte İzmir’e taşınmak zorunda kalırlar. Yeni şehirde, babası Alya’yı bir devlet okuluna kaydettirir. Devlet okulunda bir gün yapılan bir duyuru hayatını değiştirir: Demirhan Koleji’ne 5 burslu öğrenci alınacaktır. Alya, bu sınava katılır ve büyük bir başarı göstererek %100 burslu olarak koleje kabul edilir. Okula başladığında, yanında 5 yeni arkadaşıyla birlikte hayatının belki de en heyecanlı dönemine adım atar. İlk günlerinden birinde, Alya Aras Demirhan ile karşılaşır. Aras, sert ve kendine güvenen bir karakterdir ve aralarında ilk başta çatışmalar yaşanır. Hikaye ilerledikçe Aras, Alya’ya karşı karmaşık duygular beslemeye başlar. Başta zorbalık ve sert davranışlar Alya’yı etkilerken, zamanla Aras’ın bu davranışlarının ardında gizli bir sevgi ve takıntı olduğu ortaya çıkar. Alya ise başlangıçta Aras’ı sadece bir “düşman” ya da “rakip” olarak görür, ancak Aras’ın hisleri ve ilgisi hikaye ilerledikçe Alya’nın hayatında önemli bir yer edinir.

Bir yanda Gölge Timi’nin sert ve soğukkanlı komutanı Emin Baran Yılmaz, diğer yanda idealleriyle bir köye atanmış genç öğretmen Reva Karaca. Biri karanlıkla yaşamayı öğrenmiş, diğeri ışığa inanmış. Kader, onları aynı yolda buluşturduğunda; görevle sevda, emirle kalp arasında ince bir çizgi kalır. Ve bazen, en karanlık gecede bile bir umut yanar…

Bir yanda on beş yaşında ailesi tarafından zorla evlendirilip yıllarca bir odada hapsedilen kız ve doğduğu toprakları sevse de törelerini sevmeyen bir adam... Evlendiği adam tarafından tam sekiz sene evin içindeki bir odaya hapsedilen kız, bir gün kocasının ölmesiyle özgür kalır ve tekrar onu zorlayan ailesine dönmemek için hiç tanımadığı bir adamdan yardım ister... Diğer yanda görücü usulüyle olsa da sevip sevildiğini düşünen bir kadın, kocasının kuma getirmesi üzerine onu boşar ve hayatta kalmak uğruna Ağaların Ağası olarak görülen bir adama sığınıp kendine yeni bir hayat kurmak isterse neler olur sizce? Hadi gelin, birlikte Sedef ve Asmin`in hikâyesine bakalım. Birbirini hiç tanımayan bu insanlar neler yapacak?

"Nilüferleri bilir misin? Hiçbir yere kök salamazlar." Ahu eşinden boşanıp çocuğuyla birlikte mahallesine döndüğünde geçmişinde bıraktığı kişiler ve duyguları yeniden karşısına çıkar. Zorunlu yaşanan ayrılıkların sebebi ortaya çıkmaya başlar yavaş yavaş. Avukatlık mesleğinin getirdiklerini yaparken bir yandan da onun kurallarıyla ve yasaklarıyla yaşamayı beceremediği savcı Arhan`la sürekli bir gel git içindedir. İlişkileri karmakarışık ve zordur. Bu yolun sonunda mahallesindeki ilk aşkıyla yaşayabilecek miydi? Onun kurallarına rağmen yanında kalmayı başarabilecek miydi?

"Adını söylemedin." dedi. Güldüm. "Bir daha karşılaşacakmışız ya. O zaman söylerim." O da güldü. "O zamana ben öğrenirim zaten." "O halde kendine iyi bak Tunga." Bana sadece Yiğit adını söylemişti. Ben Tunga deyince bakışları merakla bana döndü. "Benim kim olduğumu biliyormuşsun!" Arabadan geri çekilip el salladım. O bana şaşkın şaşkın bakarken Sıtkı amca eski arabasıyla köy yoluna çıktı.

" Ruhumdaki Çatlaklık" Bu kitap, kaybolmuşlukla barışmanın, acıyla dost olmanın, umudun küllerinden yeniden doğmasının şiirsel bir yolculuğu… Sayfalarında geçmişin izleri, gözyaşlarının sesi ve sessizce haykıran yürekler var. Her dize, bir vedanın yankısı; her kelime, bir özlemin hikâyesi. Bu kitap, yalnızca bir şiir kitabı değil—kayıpların, kırıkların ve içe dökülenlerin kalpten kaleme akan hikâyesi.

Geçmişin gölgeleri hâlâ peşimizde…Bir zamanlar kaybolan yıllar, şimdi acı ve sırlarla geri döndü.

Belki de karar vermek için çok erkendi veya geç. Her şeyin bir sebebi olmalıydı...

"Vefakâr sevgisi geçici olmayan kişiye denir, ben seni sevmekten bir an bile vazgeçmedim." Diye konuştu genç kız narin sesiyle. Yeşil gözleri karşısındaki adamın çakır gözlerini bulduğunda usulca yutkunup acı bir tebessüm kondurdu solgun dudaklarına. "Sen ise beni bir an bile sevmeyi düşünmedin Civan Mert." Başlama tarihi; 23/ 03/ 2025

Ruhlar birbirini çeker mi? Ruhlar bir kırmızı kader ipine bağlanır mı? Ve ruhlar birbirleri için yaratılırlar mı? Her yol seni bana çıkarır mı? Her yol seni bana anımsatır mı?

Bazen korkuların üzerine gitmek gerekir... Bazen korkularla savaşmak ve onları yenmek bizim en büyük zaferimiz olur. Ve bazen o korkuların arlasında büyük bir gizem vardır ve o gizem Rüzgarın Sustuğu Gece ortaya çıkar. Riven Selari, çocuk yaşta zorla evlendirilmiş, hayatı elinden alınmış bir kadın. Kendi çocuğuna bile yetemeden, zorluklara katlanmış bir anne. İşte tam o anda, umudun ve adaletin simgesi Kara Pençe Özel Deniz Kurtarma Timi çıkar karşısına. Yemen’in gölgesinde, masumları kurtarmak, çocuk kaçakçılığıyla savaşmak ve karanlık sırları ortaya çıkarmak için görev yapan altı kişilik bu tim; lider Kaptan Rüzgar Karayel ve onun gölge, beyin, kaos ve hayaletleriyle birlikte, hayatı değiştirecek bir operasyonun içinde bulur kendini. Riven’in geçmişi, Amara’nın geleceği, timin cesareti ve karanlığın sırları bir araya geliyor… Ve ortaya çıkan gizem, Rüzgarın Sustuğu Gece ile herkesin nefesini kesiyor. Adalet, aşk ve hayatta kalma mücadelesi… Masumlar için savaşmaya hazır mısınız?

"Bizim bir araya gelmememiz gerekiyordur belki Oğuz. Belki de ikimizde Tanrı tarafından lanetlenmişizdir."