Kitap Tür Kategorileri

Bir varmış bir yokmuş. Şimdi ki dünyaya suç içinde suç doğmuş. Doğmuş ama en çok masumların kanı donmuş. *** Küçük kardeşinizin katilini ararken başınıza en fazla ne gelebilir ki? *** Kural 1: Asla, asla demeyin! Kural 2: asla başınıza en fazla ne gelir diye merak etmeyin! Kural 3: ilk iki kuralı asla unutmayın!!

Başkalarının hatıralarını çaldığın gibi kalbinide alıp götürüyorsun. Bana da öğretmeni isterim kalp nasıl çalınılır. Suretini gölgelediğin gibi hatalarını da gizliyorsun. Tüm hatalarını gizleyebilirim , yüzünü sevebilirsen. Göz önündeyken bile görünmezsin. Görünmezken bile görebilirim seni , gözlerimi kapatırsam. Güvenilmez olduğun kadar güvenmezsin. Güvenini kazanmak isterim sana güvendiğim an. İyi bir yalancısın başkalarının doğrularını bildiğin sürece. Tüm doğrularımı gösterebilirim yalan söylemediğin sürece. Kaybedecek bir şeyin olmadığı için hırslısın. Bana karşı kaybettiğin an kazandığını fark edeceksin. Saçının rengini bile bilmezsin , beni hatırlamadığın gibi. Sana seni anlatabilirim , beni affedebildiğin gün. Ve ben hayatını çalıp yerine geçen biri olarak seni seviyorum kelebek . Kendini seversen beni affedersin. Çünkü ben kendini sevdiğin gün kendimi affedeceğim kelebek.

Kendi yüreğimden geçip kalemime dökülen şiirlerimi paylaşıyorum. Burada sadece içtenlik var…

Düzenleniyor...

Bir şans vermelisiniz...

kaybettim . . . İlk ayrılığımız geçen yıl bir sonbahar sabahıydı . İlk defa ayrılmıştık ayrılığın ikinci günü akşamında uzun bir mesajla atmıştı bu şarkıyı bana " S*kerim ayrılığını üç günlük dünya iki günü ayrı geçirdik yetmez mi ? demişti . O gece saatlerce ağlamıştım bu şarkıyı dinleyip mesajı  okuyarak . İki hafta önce maçı vardı , okul çıkışında beni durağa bıraktı . Hava yağmurluydu ayrılık vakti geldiğinde ben onun beresini ve dokunmaya kıyamadığım saçlarını düzeltip soğuktan kızaran ellerini minik montumum cebine soktum ." Ellerin ne kadar da sıcak dedi . Gülümsedim ve nihayetinde otobüs geldi . Binerken Hoşçakal sevdiğim ,dedi . Oysa hiç huyu değildi . Nerden bilebilirdim ki onu son görüşüm olduğunu , sabahın 5`inde kardeşi aradı . Kaza yapmışlar . . . Yoğun bakıma alınmış geceden ameliyata girmiş saçlarını çok severdim , saçlarını kesmişler . . . Ayrılırken elimi tutan elleri şimdi buz kesmişti sabahına kaybettim ben onu. Geceden beri zihnimde kalanlarsa hiç susmayan çığlıklar... Toprağını avuçladım çok soğuktu iyi de benim Girayım soğuğu sevmez ki . O ilkbahar adamıdır bu mevsimde üşür şimdi . Özür dilerim sevgilim ellerini ısıtamadım . Tutamadım seni . Giderken hep görüşürüz derdin sen , son gidişinde hoşcakal dedin . Söylesene sevdiğim sen yokken ben nasıl hoşça kalayım . Sen demiştin Girayım üç günlük dünya iki günü ayrı geçirdik yetmez mi diye , 21 gün oldu Giray yetmez mi ? Senle dolu hayallerime yazık değil mi ? Sen inandırmadın mı beni masallara , rivayetlere ? Her şey bir rivayetle masalla başlamadı mı ? Kalk Giray artık yetmedi mi ? hangi masal kitabının , rivayetinin sonu kötü bitmiş ? Hani iyiler hep kazanır,aşıklar sonsuza dek mutlu yaşardı ? 21 gün oldu Giray yetmez mi? Sen gittin ben de, kendi mi iklimsiz bir kentin limanında buldum. Gözyaşlarımda boğuluyordum. Canım yanıyor... Soğuk karanlık geceler de o çok korktuğum sensizlik ile kalakaldım .  Sen beni inandırdın kırık dökük imkansız masala sığınıyorum . Umay`ın kanatsız kaldı Giray... Güven tuğlalarıyla kurduğumuz dünyamızı içten yıktın . Hani beni bırakıp asla gitymezdin , ben o tuğlaların altında eziliyorum Giray . Tek çare o tuğlaları kaldırıp fırlatmak ama ben sensiz yapamıyorum , gel artık ne olur kanatlarım kırıldı ve canım çok yanıyor... Bazen yüzümüzde buruk bir tebesümle bile bile ilerleriz . O yolda işte bu da o yollardan biri olacak galiba çok heyecanlıyım yazdıklarımı paylaşacağım için umarım seversiniz ...

Geçmiş... Hiçbir zaman tam anlamıyla geçmiyor. Belki zamanla verdiği acı azalıyor ama hiçbir zaman oradan silinmiyor. Hep acıtmaya devam ediyor. O zaman neden `Geçmiş` diyorlar ki? Acıtıyor, kanatıyor, yoruyor... Hatta çok fazla yoruyor. Zaman ilaç olmuyor. Bunların hepsi kandırmaca. Siz kendinizi kandırmayın. Acı azalsa da izi hep kalıyor. Ben Rüya. Geçmişinden bir türlü kurtulamayan Rüya. Her gün biraz daha dibe batan Rüya. Her seferinden daha hızlı yere çakılan ama her seferinde yeniden çakılmak için yeniden kalkan Rüya. Mutlu olmak için hep daha fazlasını yapan, sevdikleri için kendini feda eden Rüya. Onca yalan, ölüm, ihanet arasında hala ayakta kalmaya çalışan ve bu kurulu düzeni bozmaya çalışan Rüya. Evet, geçmişi değiştiremem. Acı vermesini engelleyemem. Ama geçmiş yüzünden çekilen acıların hafiflemesini sağlayabilirim. Verdiğim tüm hasarı yeniden onarabilirim. Ben yapabilirim. Yapacağım... Bana acı çektiren ve sevdiklerime zarar veren herkesten kurtulacağım. Ben Rüya Kaçık. Bana yazılan ölümü kendi ellerimle durduracağım.

Her şey kül olmuştu... onun dışında.

Wattpad kapandı ama kitappadımız var.. Gizem/fantastik/asker/aile dramı/romantizm

(Watpadden buraya göç diyelim jdjdjd) Bir bozkurtla asenanın karşılaşmasıydı bu hikaye. Kader onları bir daha aynı şeyleri yaşattı, aynı acıyı çektiler. Anlamdırılamyan hisler? Belki de beynin oyunu bu. Sahi önceden karşılaşmışlar mıydı? Kitabın kapağı ve kurgusu şahsi olarak bana aittir.

Eski bir şarkının melodisi, fütursuzca asfaltı ağlatıyordu. Geçip gidilen yollarda ,süslü kelimelerin izi yoktu. Etrafı saran melodinin içinde, sıkışıp kalmış bir kaybediş vardı. O gün sokağın başındaki bir restorantta , eski bir şarkının melodisi kol geziyordu. Ve o gün , şarkı gökyüzündeki biri için açılmış gibiydi. O şarkı ve o sokak... bir zamanların en büyük aşkına şahitlik etti. Seksen üç yaşındaki Alicia Clark tam da o gün hayata gözlerini kapattı. Alzheimer hastası bu kadının gökyüzüne gitmeden önce son sözü " Unutma!" oldu. Kim bilebilirdi ki bu hasta ve yaşlı kadın için, bu kelimenin ağırlığını. Bir söz vardır. Birinin sesini, kokusunu, adını unutabilirsiniz. Ancak onun size ne hissettirdiğini unutamazsınız, diye. Ne kadar doğru söylenmiş bir söz! Alicia Clark`ın sessiz sedasız gidişinin ardından, torunu büyükannesinin evine yerleşir. Ve orada büyükannesinin sır gibi tuttuğu geçmişinin kapılarını açar. Evin arkasındaki ağacın altında gömülü bir defter bulur. Ve defterin adı "UNUTMA" `dır. Defter Alicia`nın 20`li yaşlarındaki unutulmaz aşkını ve onunla geçirdiği anlarına ev sahipliği yapmaktadır. Gabriel adındaki genç bir adamla çok büyük bir aşk yaşamış olan Alicia , hayatının büyüleyici anlarını yaşamış ve sevdiği adamı bir kaza sonucu kaybetmiştir. Gabriel ve Alicia`nın birlikteliğinde , Gabriel`in sevdiği kadından istediği tek söz " Lütfen Beni Unutma ! " dır. Bu sebeple Alicia, Gabriel`le geçirdiği her anı günlüğüne yazmıştır. Fakat zaman içerisinde Alzheimer hastası olan kadın, her şeyi unutmuştur. Tek bir şey dışında! Unutma kelimesinin kalbinde bıraktığı yakıcı hissi… Alicia`nın ölümüyle birlikte , Alicia ve Gabriel` den geriye sadece " UNUTMA" kalır. Ve bu günlüğü bulan Alicia`nın torunu ,büyükannesinin bir zamanlar yaşadığı büyük aşkını, onun satırlarından dinleme şansını yakalar.

Bu hava, gökyüzü,mavisinde kaybolduğum deniz her şey bana artık yabancı geliyordu. Ailem kalmamıştı. Tek başıma yapayalnız bu şehirde nefes almaya çalışıyordum ama sanki biri ellerini boğazıma sarmaşık gibi sarmış beni boğuyordu. Babamın katilini bulmadan rahat bir nefes alamayacaktım.

Kayıp Aranıyor!!! 10 Temmuz gecesi, Ormanın ortasında bir ev,5 güzel kız. Deniz, Nazlı, Meriç, Alya, Eda Kahkahalar ile geldikleri o evde o gece pek çok duyguyu yaşadılar. Mutluluk, heyecan, şüphe ve korku en çok da korku. Karanlık dağılıp gün doğduğunda bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmadı çünkü artık 5 kişi değillerdi.

Liseli bir arkadaş grubu, okulda yaşanan paranormal olaylar ve kayıp ruhun hikayesi... Ruh fısıldadı, Yalnızca hissedenler duydu. Hissedenlerin ruhu kayıptı, Belki de yoktu. Hissedenler de bizden birisi, Belki de en incesi, Ruh istedi diye, Arkadaşlarını yok edeni...

Evlilik teklifi aldıktan bir gün sonra hain bir pusuda şehit düşen Kıdemli üsteğmen Aylin Alaca`nın ölümü aradan geçen 4 yıl sonra araştırılmaya başlanır. Araştırma görevi İzci timine verilir. Tüm komutanı ise 4 yıl önce evlilik teklifi ettikten bir gün sonra sevdiği kadını kaybeden Ilgaz Poyraz`dır

Instagram: azimet340 Bu ve diğer hikayelerimin bütün hakları tarafıma aittir! En ufak kopyalama ve taklitte resmi işlem başlatılacaktır! ***** Özel harekat polisi olan Alparslan Karacabeyoğlu. Yerinde duramayan, hareketli, gözü kara ama ayarsız bir adam. Biraz da deli. Müdürünün illallah ettiği biri. Hakkında ki şikayet dilekçeleri İzmir`den Ankara`ya yol oldu. Ve bir ay korumalığını yapmak zorunda olduğu kız. Nisan Yamaner. Dışardan akıllı uslu ve terbiyeli. İçindeki kızı saymazsak. Son koruması Nisandan kurtulabilmek için kendini vurdu. Bakalım iki deli bir arada kaç gün kalabilir.

Kalpsiz dediğiniz insanların kalbini gerçekten söküyorum artık mecazen değil gerçekten Kalpsizler

Onu öldürmek isteyen bir adamdan kaçarken kaza geçiren Gece, gözlerini açtığında hafızasını kaybettiğini farkeder. Kendini bir anda sindirilmiş bir kaosun ortasında bulduğunda ise zihninde yavaş yavaş canlanan anılar ona kendini koruması gerektiğini hatırlatır. Peki hafızasını kaybetmesine sebep olan bu olay gerçekten kaza mıydı? "Zihnimizdeki yaşanmışlıklar bize doğruyu ve yanlışı öğretirdi. Peki ben nasıl yaşayacaktım? Zihnim kayıptı benim, hatıralarım benden alınmıştı."

"Ben Adel Rana Arın, bugün düştüğüm yerden kalkacaktım. Yaralarımın üstüne, basa basa kalkacaktım. Acımayan yara iyileşmezdi." Bu hayata defalarca yenilen, yenildikçe savaşan iki aşık. Bu savaşın galibini öğrenmek için kitabıma davetlisiniz. Bu savaş sadece Barlas ve Adel`in savaşı değil. Bu savaş hepimizin savaşı... Wattpad üzerinden 340K ya ulaşan kurgumu bu platformda da yayınlamaya karar verdim desteklerinizi bekliyorum. Keyifli okumalar dilerim…

Bu sadece bir tatil olarak kalmalıydı. Sadece eğlenmek için gittiğimiz bir tatil... Ama bazılarımızın başına eğlenmekten başka şeyler gelmişti. Onlardan biri de Kardelendi. Kardelen Bulut artık aramızda değildi. Öldü mü kaldı mı bilmiyorduk. Ama yaşadığına dair bir kanıt da yoktu. Bunu ona kim yapmıştı çözmemiz gerekiyordu! Belki de aramızdan biri yapmıştı... Peki siz bu hikayenin detaylarını öğrenmeye ne dersiniz?

Minik kedisi kaybolan küçük bir kızın hikayesi. Acaba Dora kaybolan minik kedisi Cookie`yi bulabilecek mi?

Hiçbir şey olmamış gibi yeniden başla diyorlardı Yeniden başlamak, hiç bilmediğin ama ailen olduğu söylemen kişilerle yeniden başlamak o kadar kolay mıydı? On altı yılık bir hiçlik benim yaşamım. Şimdi bunu kim, nasıl telafi edecekti?

Kader, ilmek ilmek işlerken şeytan çoktan planını yapmıştı. Her adım önceden belirlenmiş gibi görünse de, gölgelerde bekleyen karanlık bir oyun vardı. Her hamle, görünmez bir el tarafından yönlendiriliyor insanlar sadece bu günaha ortak oluyordu. Ancak kaderin ince dokusu planların en ustacasını bile çözebilir miydi. "Şu hayatta uğruna ölüp gideceğim sen, şimdi gökten kırmızı karlar yağsa bile dönüp bakmayacağım o adam oldun."

Sevdiği kişiyi arıyordu yıllardır...Sonunda ailesi ile iletişim kurabilmişti, onu görmek istiyor musun dediklerinde evet demişti. Bir konum attılar, süslenip gitti, gülümsemeyle girdi odaya. Durdu, bir tabut vardı...Aldığı çiçekler yere düştü kendisiyle beraber.

İtalya`nın büyük restoran sahibi olan Matia ve arkadaşları Henry ve Danny bir gün onun başına çok kötü bir şey getirerek İtalya`dan kaçmak zorunda kalırlar. Roma`nın Kayıp İzleri; macerası ve mizahıyla sizlerle...

Yanmış bedenler, asılmış cesetler, kokuşmuş ormanlar ve bitip kül olmuş koca bir şehir. Kayıp ebeveyinlerden habersiz birbirini arayan genç insanlar. Kimi kardeşini, kimi ailesini arar olmuştu. Kayıplar arasında hayatta kalmaya çalışan bir grup genç ve lider gördükleri bir kız, MATRON... Sizlerde bu kayıplar içinde kaybolmak istiyorsanız, bir şans vermeniz yeterli. `MATRON` adlı ilk seridir. İyi Okumalar dileriz.

Eli boynumda gezindi, okşadı. Kalbim ağzımda atıyordu sanki. Yüzümden gelen sıcaklığın haddi hesabı yoktu. kulağıma fısıldayarak; "Gülümsediğinde kalbimde yarattığın hissi bilmiyorsun. Bendeki her şeyin sebebi olman o kadar güzel bir şey yok. Verdiğin üzüntüye de, sevince de, acıya da eyvallah. Senden gelen her şeye hazırım ben İz." Etka Asır hiç değişmeyecekti ve ben bu hallerine fazlasıyla aşık olmuştum…

❤️‍🩹`Uzun uzun baktı acı dolu gözlere. Yıldızlar gibi parlayıpta aynı zamanda derin bir acıyla bakan gözlerinde kaybolmak istedi. Birbirlerine ihtiyaçları varmış bunca zamandır da haberleri yokmuş. Çok ayrı kalmış, çok kırılmışlar. Yaralı birer ruhken birbirlerinde tamamlanmışlar. Bunca sene aynı yerde dönüp dolanmışlarda birbirlerine hiç denk gelmemişler. Birbirlerini bulmadan kaybetmişler. Aşklarını yaşayamadan yok olmuşlar. Birbirlerini sevmeye fırsatları kalmadan birbirlerinden alınan bu iki ruh yıldızlı gece`nin altında birbirlerine sahipken bile birbirlerini dilediler. Birbirlerini sevmeye fırsatları olmadan koparıldılar ait oldukları yerlerden. Yıldızlı gece de birbirlerinde kayboldular. Onları bir daha ne gören oldu ne bilen ne de anlayan. Aşk bir daha onların kapısını çalmadı. Onların ruhlarını aldılar da bedenlerine can verip " yaşa! " dediler, çoktan öldüklerini bilmeden. Aşk`ın en imkansız tonlarını yaşadılar da birbirlerini birbirlerine yaşatamadılar. `❤️‍🩹

Aşk hiç bu kadar acıtmamıştı.

Kitapda şiddet ve argo kelimeler vardır. Bir uygulama düşünün, insanlara anlatmak istemediğiniz şeyleri olsun, mutlu mutsuz, iyi kötü anılarınızı yazdığınız bir uygulama. Geçmiş gibi... Bazıları kaçtığı gerçekleri işlerken bazıları belki de olmak istediği kişiliğini yaşatıyordu uygulamada. Bir gün uygulamadan gelen mesajla hayatları değişecek 8 kişi. Uygulamanın yeni sahibi. İçinde yanan intikam ateşi ve ateşin ucunun dokunacağı 8 kişi. İntikam ateşin yakacağı kişi bihaber kendi karanlık sularında kurtulmanın kulaçlarını atıyor. Ülkede dönen cinayet haberleri ve cinayetleri işleyen kişi. Bu intikam da nasıl bir yeri olacak. Travmalar, yalanlar, ölümler, mücadele.