Havalı , burnu havada ama oldukça merhametli yeni mezun bir doktor düşünün , marka takıntıları, eğlenceli ortamları, dillere destan olucak güzelliği olan bir doktor. Bir de huysuz, titiz , sert , ağır abi takılan yüzbaşı düşünün . Ya doktorumuzun zorunlu görevi yüzbaşının olduğu yere çıkar ve yolları kesişirse o zaman ne olur? (Gerçek bir aşktan kurgulanmıştır…)

Türkiye Cumhuriyeti savcısı Çiğdem Yargı ile Yüzbaşı Selim Erdemin Hikayesidir "Sevgisini benim için harcamasın istedim çünkü bu kolay bir şey değildi göz göre göre bir enkaza sevdalanacaktı ve ben buna müsaade etmeyecektim." "Çünkü her aşkın sonu hüsranla biterdi"

gözümden yağmur gibi düşen damlalar yanağımdan süzüldü toprağına kavuşmak istercesine karşımdaki adamın yüzümdeki avuçlarının içerisine düştü. Annemin sesi kesildi, ortam sessiz bir hal aldı. İçli bir nefes alıp titreyen ellerimle gözyaşlarımı silmeye kalkıştım fakat o buna izin vermeyerek gözyaşlarımı baş parmaklarıyla nazikçe sildi. Nefesim kesildi, kalbim zamanla birlikte durur gibi oldu. Kumral adam bana tebessüm etmedi, bana beni tanırmış gibi baktı. Ya da durdu, ben bu anın içinde zamanla birlikte öldüm. Ve bir kere bile doya doya anne diyemedigim kadının sesi çınladı kulaklarıma, ama bu sefer korkmadım. Gözyaşlarını yalnızca kendin sileceksin küçük hanım. Bu acıyı yalnızca sen cekeceksin. Bende ona gelecekten seslendim. Hayır anne yanıldın. Bu defa ben kazandım.

"Işığım sönmüş benim dünya yansa aydınlanmaz dünyam." "Bilemezsin Demir. Geleceğe dair bir çok plan yapabilir bir çok öngörü de bulanabilirsin ancak..." İşaret parmağı ile alnımı gösterdi. "Alnında yazan neyse onu yaşarsın." derin bir nefes aldım konuşmama fırsat vermeden tekrar söze girdi. "İstediğin kadar aklını dinle bir gün aklında kalbinle aynı şeyi söyleyecek. İşte o zaman anlayacaksın. Kaçamayacağını..." ... Kendi ayakları üstünde duran bir vatan sevdalısından daha tehlikeli bir şey varsa o da her şeyini kaybetmiş bir vatan sevdalısıdır. Deli gözü kara ve arkasında bir bekleyeni olmayan bir vatan sevdalısı... ... Dikkat! Argo içerir!

Çiçek serisi 1 Zengin , güçlü ancak bir o kadar da sert ve soğuk bir adam . Adeta çelikten bir duvar. Hayatında yeniliklere , aşka ve kadınlara asla yer olmayan Ateş. Naif , yaşadıkları sebebiyle sevgiden mahrum , Hayatı buğulu gözlerle bakan , yalnızlığı ile boğuşan Hikaye . Kalbini aşka , sevgiye , en önemlisi de yaşamaya kapatmış bir adam ve zorluklarla mücadele dolu dünyasından bir anda alınarak bambaşka sulara yelken açan genç bir kadın ... Bu hikaye Uçurumun Orkidesi ile Hercaisinin destanı ... Adam sevmeyi ,kadın ise sevilmeyi öğrenecekti.

Dünya üzerine adalet hakim ve savcının dudakları arasındadır. Karar verildi...

Bir kaza sonucunda eski hayatlarına dönmek zorunda bırakılan iki ruhtu, Barca ve Sida... Acil Tıp Doktoru olan Sida`nın bir gün hastanedeyke telefonu çalar. Arayan arkadaşı kaza yaptığını söyler ve Sida acilen kazanın olduğu yere gider. Kazanın olduğu yerde, geçmişinden gelen davetsiz bir misafir vardır. Ancak iyi anlamdadır bu misafir. Çünkü davetsiz misafir, aslında yıllar önce birbirlerini bir olaydan dolayı kaybettiği aile dostları olan Barca`nın ta kendisidir. Bakalım bu kaza bize geçmişimizde yarım kalan anılarımızı tamamlama şansı mı sağlayacaktı yoksa onları tamamiyle yarım kalan anılarımı yok edip veda mı etmemize sebep olacaktı?

İnsanlığın son yüzyılını yaşadığı, dünya hükumetinin egemen olduğu bir evrende yaşamayı arzu eden son insanın ve yaşamayı sevdireceği kadının öyküsü... "Özür dilerim." diye mırıldandı yalnızca. Ses tonu kalbime binlerce bıçak aynı anda saplanıyormuşcasına bir acı hissetmeme neden oldu. Göğsüm yarılıyor, oradaki bıçaklar kalbimi parçalıyordu. Hayal kırıklığı yine kapımı çalmış, kilidi çevirip ona kucak açmamı bekliyordu. "Hayır." dedim. Sesimi kendim bile duyamıyordum. Çünkü yasak vardı. Konuştuğumuzu görürlerse hem bizi hem de artık olmayan ailelerimizi öldürürlerdi. "Sus." diye fısıldadım yalvarırcasına. Susmadı. "Başarabilirim sanmıştım. Üzgünüm. Seni yine hayal kırıklığına uğrattım." Görünmez hançer öldürücü darbeyi vurdu ve ruhum binlerce parçaya ayrıldı. Artık ne umut vardı, ne de yaşam. Umudum tamamen yok olmuşken mahvolmuş bu dünyayı iyileştirmek için yapacak bir şeyim kalmamıştı. Zaten benim de bundan sonra yapacağım tek şey dünyanın nasıl mahvolduğunu izlemek olacaktı.

Boğazımda sert yutkunuşların izi, yüzümde acının gözyaşları vardı. "Yine kaçıyorsun benden." dediğinde adımlarım duraksadı, sesindeki tükenmişlik kalbimi parçalara ayırdı. "İki yıl önce seni sevdiğimi söylediğimde de kaçtın, sonra da gelip beni istemediğini söyledin. Tamam yanında değil ama en azından olduğu yerde mutludur dedim, karşına çıkmadım." Derin bir nefes aldı. "O kadar zaman geçtikten sonra yeniden geldiğinde sevdamın altında ezilir oldum. Şimdi yine aynı noktadayız ve senden bir cevap bekliyorum ama sen susuyorsun." Dik tutmaya çalıştığım omuzlarım sarsıldı, ağlamalarım hıçkırıklara karıştı. Yağız aramızdaki mesafeyi iki adımda kapatırken sıcak avuçları soğuk ellerimi kavradı, kalbim onun için bir kez daha attı. "Sana hala aşığım Deva." Mübre`ydi onların sevdası, Unutulması imkansız olan. Bu hikayede yanan kadın, umudu ise göğüs kafesinde taşıdığı kalbinin sahibi olan adamdı. Çünkü onlar Kül ve Umut`tu...

“Peki neden hiç bir şeyi düşünmüyorsun?” Diye bir soru yönelttim. “Düşünceler cehennemimizdir”diye cevap verdi. Ona bunu düşündüren sebep ney idi?