Kitap Tür Kategorileri

18 yaşında bir kız. Babası mafyaya borçlanmıştır ve bu yüzden kızının hayatı tehlikede olduğunu düşünüp en yakın arkadaşının oğlu olan Ateş`ten kızı Yaz`ı korumasını ister. Ama bilmiyordur ki Ateş mafya liderinin oğludur...

Herkes onun peşindeydi,o sadece bir kişinin peşindeydi •

gözümden yağmur gibi düşen damlalar yanağımdan süzüldü toprağına kavuşmak istercesine karşımdaki adamın yüzümdeki avuçlarının içerisine düştü. Annemin sesi kesildi, ortam sessiz bir hal aldı. İçli bir nefes alıp titreyen ellerimle gözyaşlarımı silmeye kalkıştım fakat o buna izin vermeyerek gözyaşlarımı baş parmaklarıyla nazikçe sildi. Nefesim kesildi, kalbim zamanla birlikte durur gibi oldu. Kumral adam bana tebessüm etmedi, bana beni tanırmış gibi baktı. Ya da durdu, ben bu anın içinde zamanla birlikte öldüm. Ve bir kere bile doya doya anne diyemedigim kadının sesi çınladı kulaklarıma, ama bu sefer korkmadım. Gözyaşlarını yalnızca kendin sileceksin küçük hanım. Bu acıyı yalnızca sen cekeceksin. Bende ona gelecekten seslendim. Hayır anne yanıldın. Bu defa ben kazandım.

"Işığım sönmüş benim dünya yansa aydınlanmaz dünyam." "Bilemezsin Demir. Geleceğe dair bir çok plan yapabilir bir çok öngörü de bulanabilirsin ancak..." İşaret parmağı ile alnımı gösterdi. "Alnında yazan neyse onu yaşarsın." derin bir nefes aldım konuşmama fırsat vermeden tekrar söze girdi. "İstediğin kadar aklını dinle bir gün aklında kalbinle aynı şeyi söyleyecek. İşte o zaman anlayacaksın. Kaçamayacağını..." ... Kendi ayakları üstünde duran bir vatan sevdalısından daha tehlikeli bir şey varsa o da her şeyini kaybetmiş bir vatan sevdalısıdır. Deli gözü kara ve arkasında bir bekleyeni olmayan bir vatan sevdalısı... ... Dikkat! Argo içerir!

" Soyun karşımda yapabilir misin yaşamak için? Yapmak zorundasın istesende istmesende çünkü ben istiyorum. Ve unutma sen benimsin, bana aitsin. Kavradığı kolumu sıktı, ağlamak istiyorum ama yapamam onun karşısında çaresiz gözükemem. "Biliyor musun? Kalp hırsızlarını hiç acımadım aynı diğer insanlara acımadığım gibi. Ben bu zamana kadar masumların canını yakanın eceli oldum. Aşk masum değildir. Aşk aslında benim gibi katildir. Sadece bir kenarda bekler ve öldürür. Aynı benim yaptığım gibi tek fark ben insanların istediği kişiyi öldürüyorum. Beni sevme, senin katilinin olurum küçük hanımefendi. Ve şimdi merhamet bekleme benden, kendime bile merhametim yok. " " Sana aşık olacağımı sanıyorsan yanılıyorsun katil" Sesim gür çıkmıştı, ben bile bunu beklemiyordum. Kaşlarını çattı, sıktığı kolumu bıraktı. " Öyle bir aşık olacaksın ki, sen bile şaşacaksın. " Asla, onu bu düşünceye iten neydi böyle. Benim güzel bir ilişkim vardı zaten. Beni kendine çekti. Kalbim hızlanmıştı yine. " Kalbinin atışı aynı sonsuz bir melodi gibi, sadece benim için çalan. O kadar güzel ki" Afaladım, bir yandan severken bir yandan öldürüyordu. " Sana ait olmayacağım" Buna sinirlenmişti. " Bu geceden sonra benimsin küçük hanımefendi" Kendimi geriye doğru attım, hayır bunu yapamazdı. O kadar da kötü biri olamaz. Bana doğru gelmeye başladı. Duvarın soğukluğunu belimde hissedince kaçacak bir yerim olmadığını anladım. " Yapma" Beni dinlemedi, üstümdeki giysileri bir anda çıkarttı onun karşısında tamamen savunmamızdım. Ağladım, yalvarır gözlerle ona baktım ama umursamadı. Elini teninde hissettiğimde herşeyin geç olduğunu anladım. " Ağlma küçük hanımefendi, sadece benim olacaksın o kadar" Cinsellik içerebilir. +18 sahneler olacaktır. Şiddet içerir. Ona göre yorum yapınız. İyi okumalar 😶‍🌫

Ahves doğduğunda evde odun yokmuş. Annesi de ısınsın diye içini yakmış. - İntikam; soğuk yenen bir yemek değil, kaynar suyu kana kana kana içmektir. Bir çukurdasın. Karanlık bir çukur. Zehir dolu o havayı soluyorsun ciğerlerine oksijen niyetine. Ölüyorsun. Yavaşça. Ve sonunda uzanıyor bir el yavaşça o düştüğün çukura. Ama artık; ne elini uzatıp, uzanan eli tutacak dermanın, ne de o çukurdan çıkmak isteyecek hevesin kalmıştır.

Çiçek serisi 1 Zengin , güçlü ancak bir o kadar da sert ve soğuk bir adam . Adeta çelikten bir duvar. Hayatında yeniliklere , aşka ve kadınlara asla yer olmayan Ateş. Naif , yaşadıkları sebebiyle sevgiden mahrum , Hayatı buğulu gözlerle bakan , yalnızlığı ile boğuşan Hikaye . Kalbini aşka , sevgiye , en önemlisi de yaşamaya kapatmış bir adam ve kendi işkence dolu dünyasından bir anda alınarak evlendirilen genç bir kadın ... Bu hikaye Uçurumun Orkidesi ile Hercaisinin destanı ... Adam sevmeyi ,kadın ise sevilmeyi öğrenecekti.

Dünya üzerine adalet hakim ve savcının dudakları arasındadır. Karar verildi...

Boğazımda sert yutkunuşların izi, yüzümde acının gözyaşları vardı. "Yine kaçıyorsun benden." dediğinde adımlarım duraksadı, sesindeki tükenmişlik kalbimi parçalara ayırdı. "İki yıl önce seni sevdiğimi söylediğimde de kaçtın, sonra da gelip beni istemediğini söyledin. Tamam yanında değil ama en azından olduğu yerde mutludur dedim, karşına çıkmadım." Derin bir nefes aldı. "O kadar zaman geçtikten sonra yeniden geldiğinde sevdamın altında ezilir oldum. Şimdi yine aynı noktadayız ve senden bir cevap bekliyorum ama sen susuyorsun." Dik tutmaya çalıştığım omuzlarım sarsıldı, ağlamalarım hıçkırıklara karıştı. Yağız aramızdaki mesafeyi iki adımda kapatırken sıcak avuçları soğuk ellerimi kavradı, kalbim onun için bir kez daha attı. "Sana hala aşığım Deva." Mübre`ydi onların sevdası, Unutulması imkansız olan. Bu hikayede yanan kadın, umudu ise göğüs kafesinde taşıdığı kalbinin sahibi olan adamdı. Çünkü onlar Kül ve Umut`tu...

“Peki neden hiç bir şeyi düşünmüyorsun?” Diye bir soru yönelttim. “Düşünceler cehennemimizdir”diye cevap verdi. Ona bunu düşündüren sebep ney idi?

İnsanlığın son yüzyılını yaşadığı, dünya hükumetinin egemen olduğu bir evrende yaşamayı arzu eden son insanın ve yaşamayı sevdireceği kadının öyküsü... "Özür dilerim." diye mırıldandı yalnızca. Ses tonu kalbime binlerce bıçak aynı anda saplanıyormuşcasına bir acı hissetmeme neden oldu. Göğsüm yarılıyor, oradaki bıçaklar kalbimi parçalıyordu. Hayal kırıklığı yine kapımı çalmış, kilidi çevirip ona kucak açmamı bekliyordu. "Hayır." dedim. Sesimi kendim bile duyamıyordum. Çünkü yasak vardı. Konuştuğumuzu görürlerse hem bizi hem de artık olmayan ailelerimizi öldürürlerdi. "Sus." diye fısıldadım yalvarırcasına. Susmadı. "Başarabilirim sanmıştım. Üzgünüm. Seni yine hayal kırıklığına uğrattım." Görünmez hançer öldürücü darbeyi vurdu ve ruhum binlerce parçaya ayrıldı. Artık ne umut vardı, ne de yaşam. Umudum tamamen yok olmuşken mahvolmuş bu dünyayı iyileştirmek için yapacak bir şeyim kalmamıştı. Zaten benim de bundan sonra yapacağım tek şey dünyanın nasıl mahvolduğunu izlemek olacaktı.