Dünya, sıradan bir gezegen gibi görünse de, yeraltında binlerce yıldır yaşayan, sadece geceleri yer yüzüne çıkabilen bir türe ev sahipliği yapmaktadır. Kendilerine Gölge adını veren, insan formuna benzeyen ancak farklı bir boyuttan gelen bu tür, kimliğini asla açığa sermemiştir. Bir gün, Mira isimli genç bir kadın fazlasıyla etkileyici, gizemli ve bir o kadar da nefes kesici görünen bir adımla karşılaşır. Ethan isimli bu adam, Gölge Irkı’na mensuptur ve sıradaki avı aslında Mira’dır. Nitekim Mira, bunu bilmemektedir. Fakat Ethan, planladığı gibi Mira’nın ruhunu tüketmek yerine, ona karşı beklenmedik bir çekim hisseder. Bu çekim, ikisinin kaderini tamamen değiştirir.

" Dikişlerinde sorun yok. " Ulaş yarasına baktı. Leyla sırıtıp makasla gazlı bezi tuttu. " Korkmuyor musun? " Ulaş kafa salladı " Neden korkayım? " " Ne bileyim sizin tim iğne görünce ayılıp bayılıyor da. " Ulaş hafif sırıttı " O da bizimkilerin ayıbı. " ASKERİ KURGUDUR

Yalnızlık nedir bilir misin? Sen hiç gözlerinden kan gelinceye kadar ağladın mı? Sevginin ve aşkın kadim bir sırrı mı var? Bedenler bütünleştiğinde mi aşk var olur? Yoksa aşk mı bedenleri bütünleştirir? TikTak zaman akıyor, bir an olsun sonunu düşündün mü? Aşk bir lanet mi? Yoksa acınası bir masal mı?

Her zorluğu görmüş Teğmen bir kadın ile doktor beyin zıtlaşarak yakınlaşmaları ve bu yakınlaşmanın bayağı ilerlemesi

Kırık kadehten sızan kırmızı bir şarap aktı her yanıma. Şarap aktıkça kan içinde kaldım. Kadehin kırık parçalarından kesikler yedim bir bir. İçimde biriken ne varsa dışarı kustum. Yetemedim kendime ama çırpındım o boşlukta. Aldığım soluğun yerini keskin bir göz sardı; nefes alamadım, kan yuttum. Bazı gözler, keskin bir bıçaktan daha çok acıtırdı. & "Kaybettiklerimize kaldıralım bu gece kadehleri."dedim ilk başta.İkimizinde yüzünde belli bir acıyla gelen soluk bir gülüş belirdi,"Ben bu uğurda kaybettiklerime,sense bu uğurda oyunlarla kazandıklarına." "Ben de kaybettim Mira."dedi acıyla,"Değil bu gece, bütün ömrümü harcasam ve kadeh kaldırsam bile yetmez." "Bazen değer demiştin."dedim gözlerinin içine bakarak."Ne kaybettin ki? Bütün oyun senin, bütün galibiyetler yine senin." "Seni."dedi elime uzanırken,"Oyunu kazandım ama seni kaybettim.Seni kaybetmek hiçbir şeye değmez.Ne oyuna,ne intikama, ne de yaşamaya." Derin bir nefes aldı.Parmaklarımın hepsini tek tek sevdi, öptü. Nefesimi tuttum. "Bütün her şeyi kaybetseydim de seni kaybetmeseydim."dedi. Gözlerimin içine baktı. "Bir annem vardı,bir de sen."dedi acıyla."Annemi kaybettim seni de kaybettim."diye ekledi nefes verirken,"Annem öldü ama seni ben öldürdüm."gözlerinden bir damla yaş süzüldü yanaklarına."Herkesi kaybetmeye razıydım ama seni kaybetmeseydim." Gözlerimde ki yaşlar biraz daha arttığında nefes aldım. Güçlükle konuşmaya devam etti,"Şimdi sen söyle Mira,benim en değerlim annem ve sendin.İkinizi de kaybettim.Kaç yıl,kaç ömür kaç kadeh yeter kaybettiklerime?" Paramparça oldum. &

HER PERŞEMBE BİR BÖLÜM YAYINDA... Uzak bir gelecekte, dünya üzerindeki kaynakların tükenmesi ve çevresel felaketler, insanlığı uzayda yeni yaşam alanları aramaya zorlamıştır. İnsanlar, bu süre zarfında Ay`da kurdukları ilk kolonilerle galaktik keşiflere başlarlar ve yaşam alanı bulmak için arayışlarını sürdürürler. Ancak, bu keşifler sırasında beklenmedik bir tehditle karşı karşıya kalırlar. Bu tehdit, çok zordur ve insanlık yeni bir tehlike ile karşı karşıyadır. Tehlikeyi bertaraf etmesi için görevlendirilen askeri bir birlik ve onların korkusuz komutanı, bu tehlikeyi durdurmak için harekete geçer. Tehlike ile karşı karşıya kaldıklarında, aşk kendini gösterir ve beklenmedik olaylar yaşanır.

Sigarasının dumanında parlayan o güzel ela gözleri bendeydi. Nefesimi alıkoyan duman çekilmesin istiyordum aramızdan. Gözlerine karşı koyamayacak ve pişmanlığım ile yalnız kalacaktım. Sigarasını bitirdigi an beni süzdü, gülümsedi ve ekledi " Sana ayrılan mutluğun sonuna geldik güzelim".

Miray Karadağ & Karan Arslanoğlu yıllar önce biten bir aşk hikayesi kaderin ağlarını ördüğü iki insanın tekrar karşılaşması ama bu sefer daha zor bir yaşamlari var

“Bana aitsin, hep bana ait oldun; her zaman da öyle olacaksın.” Hayır olamaz, o iyi olan değil, kötü olandı; yalandı her şey, yalandı ama kalbim niye tersini söylüyordu? “Bırak beni, gideyim, bırak!” Kafasını hayır anlamında sallayıp “Olmaz, zambak çiçeğim, olmaz” demeye kalmadan çığlık ve silah sesleri duyulmaya başladı. Gökyüzü koyu yeşil rengine boyandı; büyük bir karanlık geliyordu, bu karanlıktan kim sağ çıkacaktı?” Her şey ölür aşk ve nefret asla…🕸️ 🦅

Bu kitap yasam büyüsünün ek kitabı. Umutların doğusunu anlatan bir kitap nefretten aşka konulu.

Her şeye rağmen yaşamak isterdim. İnan bana, gücüm olsa yine senin yanında tüm acılara rağmen kalıp, savaşmak isterdim. Geçmişime bakıyorum, geleceğimin tozlu penceresinden… En çaresiz hissettiğim an bile seninle ne kadar mutlu olduğumdan başka hiçbir şey hatırlamıyorum. Dudaklarımdan kopan feryatların yerine seni görünce delicesine atan kalbimin sesi vuruyor kulaklarıma. İnsan cehennemin içindeyken ne kadar yandığını bir türlü anlamıyor Falez, kötüyü görmeden iyinin değerini anlamadığı gibi! Lütfen unutma sevgilim bir şeyi nefes alacak kadar çok istersen işin sonun da nefessiz kalırsın. Şimdi düşünüyorum da sen sadece benim boynumdaki ipin düğümüymüşsün, beni nefessiz bırakan o ipin kesilmeyen, kör düğümü… Alıntı Tüm şarkı boyunca susan Korhan, gözlerime bakıp önündeki rakıdan büyük bir yudum aldı ve şarkının nakaratına eşlik etmeye başladı. ‘’Doldum dolana kadar Sarhoş olana kadar Burdan gitmeyeceğum Seni alana kadar’’

Geçmişte yapılan hataların gelecekte bedelini ödeyen masumlar. Düşmanlık yapıp can alanlar. Aştan soğuyanlar kendilerinden nefret edenler. Peki bunca olayın asıl sebebi ne... İNTİKAM

Asker ve şifacının saklanmış hikayesi Karanlığın mahzenine hapsedilmiş ruh, bir çiçek ile güneşe bakabilir. ... Bir günlük içerisine gizlenmiş hayat hikayesiydi onların ki. Farklı dünyaların insanlarıydı onlar. `Asla` kelimesi onlara verilmiş bir addı. Ama sorun da bu kelime değil miydi? İnsan `Asla` ların kölesi olmaz mıydı? Onların hayat hikâyeleri bir mendille başladı ve paslı bir kutuya hapsedildi. Yıllar sonra paslı kutu tevâfuk eseri Sare`nin eline geçti. Meraklı bir kişiliğe sahip olan bu genç kız, Meyra ve Üzeyir`in hikayesini aydınlığa kavuşturmak için elinden geleni yapacaktır. Lakin küçüklükten Müslümanlara kin besleyen, çetelere katılmış olan Samuel, Sare`nin hayat hikâyesine dahil olacaktır. Bu kitap geçmiş ve gelecek arasında mekik dokuyan bir hikayedir. Ve bu hikayenin sonunda geçmiş ve geleceğin birbirine nasıl sımsıkı bir şekilde bağlı olduğunu göreceğiz. "Sadece erkek, kadına çiçek hediye etmez. Kadınında erkeğe hediye edebileceği bir çiçek vardı. Onlardan birisi de Cennet Kuşu Çiçeği`dir. Her iki ırkta farklı anlamlara gelen bu çiçek, bir hayat döngüsünün başlangıcıdır." kitap tasarımı bana ait

ailesi ile kavga edip evden ayrılan Rüya`nın gittiği dağ evinde huzurunu kaçıran şey , yan evine taşınan adam ve köpeğiyle yaşadıkları komik aynı zamanda eğlenceli anları gelin birlikte okuyalım :)

Onların kaderi yıllar önce yaşanmış tek bir gece sayesinde birleşti. Bir anda karşısına çıkan ve peşini bırakmayan Atmanlı aşireti, genç kızın bütün sokaklarını çıkmaz sokağa çevirecekti. Hayatına kimseyi almayan ve düzenini kurmuş bir genç kız şimdi nasıl alışırdı etrafındaki kalabalığa? Ve bazı sırlar, hiç ortaya çıkmayacak sanılırdı... Fakat hiç bir sır sonsuza kadar saklı kalmazdı.

Her şeyi yine unuttun değil mi? Kim olduğunu veya orada ne yaptığını? Hatırlayacaksın. Şimdilik tek yapman gereken, o bilgiye karşı olan arzunu dibine kadar körüklemen. Sorgula, araştır ve öğren. O sevmediğin, nefret ettiğin insanlardan insanlık öğren. Tek bildiğin duygunun nefret olmadığını öğren. Senin de duygularının olduğunu öğren... Not: Bu kitabın eski versiyonudur. Dilerseniz bu kitabı okuyup hikayeye ve evrene dair birçok bilgi edinebilirsiniz. Yeni versiyonu şu anda güncel olarak gelmektedir. Hikayeyi daha akıcı ve sürükleyici bir şekilde okumak isterseniz yeni versiyonu takip edebilirsiniz. İyi Okumalar!

Esir tutulan bir aşk hikayesi intikam dan bir aşk doğuyor ...

"Üvey annesinin ona sürtük dediğini duydum. Kim bilir kimin altına yattı ve siz bunu düşünmeden onu evimize alıyorsunuz!" Yutkunmaya çalıştım. Karan soğuk ve sinirli gözlerle bana baktı. "Bu ailede sürtük bir kıza yer yok!" Yüzümde acı bir tebessüm oluştu. İşte ben buydum. Acılarımı bir tebessümün ardına saklayan, acıdan ölsem bile gülen, her zaman gülümseyerek kendi benliğini gizleyen bir kızdım. Ben böyle öğrendim. Acını gösterirsen oradan vururlar. Hep böyle düşündüm. Bu yüzden acılarımı bir tebessümün ardına saklıyorum. İnsanın acıları, güçsüzlükleridir. Bir insan acılarını birisine anlatıyorsa, güçsüz yanı ortaya çıkmış demektir. Ben asla güçsüz yanımı ortaya çıkarmayacağım. O günden sonra bir daha olmaz! "Bu kitap tüm acılarını bir tebessüme saklayanlara gelsin."

Her şey tamamıyla normaldi taki o ortaya çıkana kadar aklım benden bağımsız sürekli onu düşünmeye itiyordu beni içimdeki korku giderek artıyordu bu oyunun sonu nasıl biter bilinmez. 055******** : cesaret korkuyu yenebilir mi ufaklık ya da bırak buna zaman karar versin. •Oyun başlasın... <3

"Sen benim esirimsin. Sadece bana özelsin. Bu gece tamamen benim olacaksın. Tenin, tenim olacak." Kayra sıradan bir günde evine giderken kaçırılır. Neler olduğunu başta anlamasa da öğrendiği gerçekle kurtulması imkansız bir hâl alır çünkü kaçıran kişi onun katil olduğunu düşünüyordur.

Duygularımla hareket edemem, yasak. Yerine getirmem gereken tek bir görev var. Ağlamak, gülmek ve bunun gibi bir çok duygu... Bunların ne olduğunu bilmiyorum ve bilmek de istemiyorum. Özellikle de bir duyguyu. AŞK Babamın kurduğu örgütte onu yenmem için birçok şeyi ve kişileri kullanacağım ve bunun önüne hiçbir duygunun geçmemesi gerekiyor. İşime yaramayan duygularla işim olmaz! "Sana aşık oldum," dedi kafasına dayadığım silahı umursamadan. Onun sözlerinin ardından gök gürlemesiyle kafasındaki silahı daha da bastırdım. "Kullandım seni," gözlerinin içine bakarak acımasızca kurduğum cümleyle silahın üstündeki elimi tuttu ve silahı kalbine götürdü. "Öldür beni! Bu aşk öldürmeden sen öldür beni."

Ahves doğduğunda evde odun yokmuş. Annesi de ısınsın diye içini yakmış. - İntikam; soğuk yenen bir yemek değil, kaynar suyu kana kana kana içmektir. Bir çukurdasın. Karanlık bir çukur. Zehir dolu o havayı soluyorsun ciğerlerine oksijen niyetine. Ölüyorsun. Yavaşça. Ve sonunda uzanıyor bir el yavaşça o düştüğün çukura. Ama artık; ne elini uzatıp, uzanan eli tutacak dermanın, ne de o çukurdan çıkmak isteyecek hevesin kalmıştır.

Bir anda belimde hissettim kol ile gözlerim açıldı. Lamia bana niye sarılıyor ki? Burada mı uyuyacaktı acaba? Yönümü yavaş bir şekilde çevirdim an çığlık attım. Bu Lamia değildi. "Ne bağırıyorsun kızım, odamda uyuma alışkanlığından vazgeç demiştim sana," diyen sert ve Tok ses ile olduğum yerde kalakaldım. Bu oydu. Koray Ateş Aksoy. Kalbim küt küt atmaya başladığında tek kelime dahi edememiştim. Midem bulanıyordu ve ellerim titriyordu... Tutku & Koray Ateş Tüm hakları saklıdır...

“Viper... indir o silahı, bir yere gitmiyorum...” diye yalvaran sesini duydum, ama artık fark etmezdi. Yıllarca savaştım, içimdeki bu öfke ve acıyla. Artık kaçacak yerim kalmamıştı. Onu sevdiğimi sanmıştım, belki de bir zamanlar doğruydu, ama gerçek şuydu ki... bu dünyada kimse sevgiye layık değildi. Benim dünyam karanlıktı ve o karanlıkla barışmıştım. Victor birden üzerime atladığında silahı almaya çalıştı, o anda panikledim ve tetiği çektim. Boşluğa doğru ateş eden silah, sanki dünyamı da paramparça etmişti. Bir anda elimden kayıp gitmişti silah. Yere çöktüm ve bağırmaya başladım, o anın içinde başka hiçbir şey yoktu, sadece o yankılanan sesim. Victor yanıma geldi, gözleri üzerimdeydi ama ben artık tükenmiştim. İçimdeki her şey bitmiş, yorulmuştum. Yorulmuştum yaşamaya, savaşmaya, duygularımla baş etmeye. Her şeyin ağırlığı omuzlarıma çökmüş gibiydi, bu savaşın kazananı yoktu, sadece yitip giden bir ben vardım.

Esra Topatan: Farzet ki ofsayt değil...? Cankut Canbolat: Benim hayatım cehenneme döndü. Esra Topatan: Ne yapabilirsin, Cankut Canbolat. Cankut Canbolat: Sen babasının kuklası olmuş birisin Esra Topatan, soyadını çıkarınca senden hiçbir şey kalmıyor.