Bir şeytanı susturmayı dene onun korkusunu yüreğinde taşımadan önce.

Zaafları kullanılarak suçların asıl adı olan yer altına tutsak edilen kimsesiz bir kadın ve yer altının sonunu getirmek için kendisini adayan bir komiserin... Hayır, başkomiserin yüreklerinin birbiri için atması...

“Yeni hayatının ilk günü Gece, mutlu ol.” Kaderimi değiştiriyordum. . Bir yabancıya nasıl tamamen güvenebilirsiniz? Kendi hayatınızı geride bırakıp da, onun hayatına dahil olduktan sonra mı? . Evinden ve geçmişinden kaçan genç bir kız, yakın arkadaşı tarafından birine emanet edilir ve olaylar ardı arkası kesilmeksizin başlar. Genç kız bilincinde olmadan, kendisini bir çetenin üyelerinden birisi olarak bulur.

Annesi ve babası boşandığı için ikizinden ayrı kalan Eliz, Babasını yalnız bırakarak ikizi Edis’in yanına gitmeye karar verir. Ancak Edis’in okulda bir sürü düşman yaptığından ve her adım bastığı yerde bi kaos oluşacağından habersizdir. ❗️KİTABA ARA VERİLMİŞTİR❗️

"Benim için bu çatıdan aşağı atlamanı istiyorum." Bir plan, bir kumpas... Yolları birbirlerine karıştı. Çıkmaz sokaklar oldular. Duvarlar örüldü. Maskeler takıldı. Bu bir maskeli balodan fazlasıydı. Bir kumpasın gölgesiydi. Yüzlerine düştü. Görünmez etti. Adam öldü. Kadın yendi. Ama yenildi. Adam gitti kadın değişti. Adam değişti. Kadın unuttu. Tarih tekerrür etti. Issız bir sokakta yolları denk düştü. İntikamın acı zehri adamın aşkına sızdı. Adam artık intikam alacak kadar acımasızdı.

Zaafımsın. "Ben sadece senin zaafın olmanı sevdim!" Seni çok seviyorum. "Senin sevgini kullandım!" Seni asla bırakmayacağım. "Peşimi bırak artık!" Sana aşığım. "Senden nefret ediyorum!" Bu son sözden sonra gözlerinin içine bir hayal kırıklığı yerleşti. Artık o da dayanamıyordu. Gitti. Kapıdan çıkıp gitti. Bense peşinden bakakaldım. § "Özür dilerim, sevgilim... Bunu sen ve bebeğimiz için yaptım... Çok özür dilerim..."

O gece gökten üç yıldırım düştü yeryüzüne, bir tanesi günahkâra, bir tanesi günaha, bir tanesi de mazluma vurdu.

mafya aşkı ama biraz karmaşık

Hayatım her zaman sakin bir zaman dilimindeymiş gibiydi. Yaşantım, gördüğüm, bildiğim her şey yaşadığım yer bile farklı yaşam tarzlarına sahipti. Her zaman TÖRE adı altında bir çok genç heba etiler. Ama bir gün bunun içinde kendimi bulacağımı hiç zannetmiyor görmüyordum, böylemi olacaktı gerçekten hayallerim, çabalarım veya umutlarım onlara ne olacaktı? Ela harelerini gözlerime dikerek konuştu "Kaçmaya çalışman senin ecelin olacağını biliyor musun?" sesi o kadar soğuk buz gibi çıktı ki üşüdüğümü hissettim resmen. "Senden kurtuluş ölüm bile olsa bunu başaracağımdan emin olabilirsin." sert çıkması için uğraştığım sesimle konuştum buz gibi bakışlarına bakarak. Ne zannediyordu onun karşısında boyun eğip kaderime razı geleceğimi, yanındaki adamın belindeki silahı aldı eline. Korkuyla açtığım gözlerle boşluğunu bulup kaçmaya başladım ama bir silah sesi yerimde mıh gibi çakılmama sebep vermişti, beni vurmuş muydu? ‼️‼️Bütün kurgu ve içindeki bütün söz ve şiirler şahsıma aitiri, herhangi bir çalıntı veya değiştirilmiş şekilde paylaşılma durumunda telif haklarına başvurulacaktır.‼️‼️ 🪷BAŞLANGIÇ TARİHİ: 08.22.2024🪷 DEVAM EDİYOR

Dikkatsizlik yüzünden yapılan bir hata herkesin hayatını etkilerse ne olur? Yaşananlar! Hayaller ! Bu hayata mahkum edilenler, Dedektif bir karara zorunlu bırakılırsa, Peki ya verdiği kararın yükünü vicdanın da esir tutarsa ne olur? Yaşadıkları ajana ağır gelirse, Affedilenler, Affedilemeyenler, Peki ya yalanlar, ihanetler, sevgi ve sevgisizlik Sevgi insanı iyileştirebilir mi? Bir ajan ve dedektifin hikayesi olan bu kitapta bol kaos ve içsel hesaplaşmalar olacaktır. Şimdiden iyi okumalar...

Çünkü susmaktır sevmek, izah edilemez. Emre Gür, İstanbul`un en prestijli avukatlık ofisinde zirveye tırmanmıştı. Şık takım elbiseleri ve pahalı saatleriyle tanınan bu adam, birçok davada adından söz ettirmişti. Emre`nin ismi, hukuk camiasında saygı ve biraz da korku ile anılıyordu. İnsanlar onun kibirli tavırlarına alışkındı; gülüşünün ardında sert bir gerçeklik ve titiz bir zekâ saklıydı. Ancak, çok az kişi onun yumuşak yönünü görebilme şansına erişmişti. Arada bir, kibarlığının işaretlerini gösterse de, bu yönünü özenle saklardı. Elif Alemdar, Türkiye`nin en sevilen seslerinden biriydi. Popüler şarkıları her yerde çalınır, konser biletleri anında tükenirdi. Güzelliği ve sahne enerjisiyle dinleyicilerini büyülerdi. Ancak son zamanlarda, Elif`in hayatını alt üst eden bir gerçeklikle karşı karşıyaydı. Tiroit kanseri teşhisi konulmuştu ve doktorlar, tedavi sürecinin sesini kaybetmesine neden olabileceğini söylüyordu. Bu nedenle, Elif`in tek bir arzusu vardı: sesini kaybetmeden önce altı ay daha yaşamak. Birbirinden tamamen farklı hayatlar süren bu iki insanın yolları nasıl kesişecekti? Emre`nin keskin zekâsı ve soğukkanlılığı, Elif`in sahne ışıkları altında parlayan enerjisiyle nasıl bir etkileşim içinde olacaktı?

Birkaç adımda fazla ilerleyemerek cam olan kapıya tosladım. Yere yapıştım. Yüzümü buruşturdum popom acımıştı! Kafamı çevirip arkama baktım. Kollarını göğsünde birleştirmiş  bana bakıyordu. "Dışarı çıkmayayım diye bana büyü yaptın değil mi?! Pislik herif hemen şu büyüyü boz!" Sözlerimle gözlerini devirdi. Birkaç adım atıp tam önünde durdu. "İyice saçmalıyorsun. Ben müslümanım amına koyayım büyük yapmayı nereden bileyim?"

İnsanın hikayesi ne zaman başlar? Doğduğunda mı yoksa ana rahmine düştüğünde mi? Benim ve Ayaz`ın hikayesi henüz biz doğmadan anne ve babalarımız tarafından yazıldı. Beşikten bile önce kertilen insanlara ne denir? Ben cevabı bilmiyorum. Beni bir fil dişi kulede Ayaz`la büyüttüler. En yakın arkadaşımı doğurup sonra beni ona düşman ettiler. İki yakın dost, kanlı bıçaklı nasıl olur? İşte bunun cevabını çok iyi biliyorum. Ayaz`la Diyar gibi olur. . . . . . . . . . . Ceviz ağacının tepesine tünemiş Ayaz`ın gelmesini bekliyordum. Her zaman olduğu gibi üç bilemedin beş dakika sonra bizim evin kapısına gelecek ve elbette ki ağaçtaki beni görmeyecekti. "Ahh." Bacağına isabet ettirdiğim ceviz yuvarlanarak taş zeminde ses çıkardığında kafamı gizlediğim yerden çıkarıp zaferle aşağıda kıvranan avıma baktım. "Bu beni yanına almadığın için." İkinci cevizi de karnına isabet ettirip mutlulukla sapanımı havaya kaldırdım. "Bu da Jülide`yi bana güldürdüğün için." Sinirlendiğini ağaçtan bile görebiliyordum. Yerdeki cevizlerden birini hırsla bana doğru fırlattı ama tabii ki de isabet ettiremedi. "Varsa bir cevizin daha onu da sana sapan kullanmayı öğrettiğim için tam başıma at." Atmıştım da. İsabet ettirmek istediğim yer kaşı değildi ama kaşına gelmişti. Akan kandan korkup bağıra çağıra, "Ayaz`ı öldürdüm." diye ağlamaya başlamıştım. O zamanlar cevizin açtığı bir yarığın Ayaz`ı öldürebilecek kadar güçlü olduğunu düşünüyordum. Sonuçta henüz 10 yaşında bir kız çocuğuydum.

18 yaşına kadar yaşadığı hayatın bir yalandan ibaret olduğunu öğrenen Aşina, bu yalana sebep olan herkesten intikam alma amacıyla yaşar ama öğrendiği her bir gerçek işini daha da zorlaştırır. URAGİRİ

Kekre: Senden nefret ediyorum. Osi: Biliyorum. Kekre: Senden hep nefret edeceğim. Osi: Buna izin veremem, kekre. 🎬 Ellerimi masaya yaslayıp ona doğru yaklaşmaya çalıştım. Az önce var olan tiksinti yerini anlayışa bırakmıştı. "Tamam. Sadece şakaydı bu. Lütfen bana bunu tek söyle." Başımı iki yana salladım. Gözlerim doldu. "Yemin ederim tek bir kez bile bunun konusunu açmam." Yalvarır gibi baktım ona. Hayır, yalvarır gibi değil. Yalvardım ben ona. "Bana bunun gerçek olmadığını söyle, sarışın." Gözlerinden bir damla yaş aktı. Ağlamasın. Ağlamasın. Ben onun yerine de ağlarım. Aktı bir göz yaşı sol gözümden. Haktan`ın iç çekip küfrettiğini duydum. "Özür dilerim." Kısık ve acı çeken sesi ile nefesim kesildi. Neden özür diledi ki. Bu şaka için mi? Yemin ederim affederim. "Hepsi gerçek, Alp."

Dokuz yıllık kinin, nefretin bugün son olacağı gündü ama bundan o dahil benim haricinde kimsenin haberi yoktu.

Arkadaşına mesaj atmak isterken bir örgüt liderine mesaj atan Ada akalp…

Bahsedilen tarih:1868 Molkie kasabasın`da Helena adında bir kız doğar, Helena annesi pamale, kızının kızıl saçlı doğması`nın Pamela kızının cadı olduğu düşüncesin`de olur. Bir yılın ardında helena`nın kekeleyerek konuştuğunu görünce kocası jahson helena`yı öldürme fikri sunar yoksa başları bela geliceğini söyler. Jahson fikri asla kabul etmez. Pamela onu öldürmese eve terk edeceğini söyler jahson önünü durdurmaz. Pamela helena ve jahson`u terk eder. Pamela artık araların da yoktu. jahson ve helena artık baş başa kalmışlardı, jahson bu durum`dan yıkılma`yım kendisi demir hanede külçeleri veya kılıçları keskinleştirim evi geçindiriyordu. Helena`yı da yanında çırak olarak yetiştiriyordu. Hem anne hemde baba olmaya çalışıyordu. Ara sıra anne özlemi çeksede helena, bu durumdan asla şikayetçi değildi. 15 yılın ardından jahson kalp krizi geçirir. Pamela evlenmişti evlendiği kişinin başka birinden kızı vardı. Pamela jahsonun öldüğünü öğrenince hela`nın durumundan mutlu olur,pamela aklına bir fikir gelir. helenayı yanına alır ancak art niyeti farklıdır. Helenayı hizmetçi yapıcaktı, ve başarmıştı da. Helena evin hizmetçisi olmuştu, yıllarca laf aşağlanma`ya maruz kalıyordu. Helena bu durumdan çok yıpranmış`tı ancak kimsesi yoktu, gidebileceği veya yakını, her gün bu durumdan kalbini hancer gidim geliyordu. Her gün eziyet çekerek gideceğini düşünür. O gün`e kadar.

Vatanın üzerine sis çöktüğünde inlerine çekilirdi çakallar sessizce. Uyumazlardı, korkuyla titrerlerdi. Çünkü bilirlerdi, şimdi kurdun uluma vaktiydi. İhtiras ve İhtiraz. Birisi kafaya bir silah dayardı, diğeri o silahı çekmek için uğraşırdı. Söz konusu vatan olunca herkes bir kan, bir ten ve bir beden olurdu. İçteki düşmanın bile dostun olurdu. Senin kalbine nefret tohumları ekenler, vatan deyince tohumların kökünü kuruturdu. Damarlarında dolaşan kan Türk kanıysa, şanslısındır. O kan damarında coşar, deli cesaretini Türk`e o kan verir. Damarlarında dolaşan kan, terörün kanıysa işte o zaman vay haline. Çünkü Türk, deli akan kanıyla, o damarı kurutur. Hatta kurutmakla kalmaz, yüzünden renk çekilene kadar akıtırdı o kanı. Yavaş yavaş yapardı bunu. Çünkü ölümün, kansızlar için bir kurtuluş olduğunu bilirdi. Zeyrek. Zeki demekti. Uyanık, akıllı, sinsi, bir insanın aklını başından çelen demekti. İşte bu isim bir kansızın, duyduğunda yerinde onu tir tir titretecek isimdi. Adamdan sayılmayacak kansızların, duyduğunda çil yavruları gibi etrafa dağılıp saklandığı isimdi. İhtiras, aşırı güçlü istekti. Bir Türk`ün kanında dolanan tek duyguydu. Onu var eden duyguydu. İhtiraz, korkaklıktı. Kansızların damarında kan yerine akan bir pislikti. Şimdi gece çöktü. Gök girdi Kızıl çıktı. Türk`ün ihtirası bir vatanınaydı bir de albayrağına. Türk`ün ihtirası gönlünde vatandan başka bir şeye var mıydı?

Feray... Küçük yaşta büyümek zorundaydı. Hissiz, umursamaz ve asla gülmezdi. Yetimhanede, Ayaz ile tanışana kadar. Ayaz, onun ilk ailem dediği kişiydi. O iğrenç yetimhanede, bir tek Ayaz`ına güvenirdi. Ta ki, kurtuluş günlerinde, Ayaz`ın, Feray`ı bırakmasına kadar.

Kimse bi` sen edemez

"Kalbimi sızlatmadan sev." *** "Yağmurda ıslanmaya değil, yağmurda kaybolmak için dışarı çıkıyorum." *** "Bir gece yürüyüşüne ihtiyacım var, eşlik eder misin?" *** "Şiir şiir okurken mısra mısra unutmuştum."

Ayana yaratılışın başında kıyametin sonunda varolan bir elçiydi. Daha saflar belli olmamışken günahlar dağıtılmış roller belirlenmişti. Ayana insanlığın yegane değeriyken Tanrıyla arasına girecek olan o varlık şeytandı.Tanrının planları belliydi ama şeytanın planlarını kimse bilmiyordu.

Bir şey koparır bizden , yıllar , akıp giderken

Karanlığın içinde Közden Kalbi`yle yanan, acımasızlığıyla efsaneleşmiş bir kadın... O, bir varisten fazlasıydı. Bir oyuncu, bir hırsız, bir katil, bir cadı, bir lânet, zihnindeki seslerden varolmuş tehlikeli bir ölüm makinası... Amcasının ölümüyle örgütün Yönetici Varis koltuğuna oturan gizemli bir adam... Karanlığın aydınlık tarafı olmuş, aydınlığı boğmaya mecbur bırakılan acılı bir yeğen... Aşk, ikisini bir araya getirdi; fakat hayat sürprizlerle ve kötü sonlarla doluydu. Her şey bir intikamla başladı. Sonra hepsi birer birer ardından geldi. İhtiras, hırs, öfke ve en önemlisi İNTİKAM duygusuyla yanan kalpler... Peki bu hikâyede masum olan kimdi? Acılar içinde boğuşan, annesini öldürmek zorunda kalan küçük bir kız çocuğu mu yoksa hayalleri elinden alınıp acımasız bir adama dönüşmeye mecbur bırakılan bir adam mı? "Bedeni cehennem ateşinden olanın kalbi yalnızca közden olabilirdi." Bu hikâye sadece onların hikâyesi değil, bu hikâye kalbi köz gibi yanan acılı kalplerin hikâyesi. (Beliz) Elzem Zerel ∆ Emre Sayar