İki kişinin gizemli hayatı. " Ne düşünüyorsun? " ` Hayatı ` Eskiye dayanan tanışıklı acı özlem sevgi mutluluk çokca güvensizlik. * " D mi C mi ? " " D " ` Seni çok seviyorum demeden, sevdiğini nasıl söylersin? ` " Sol Anahtarımsın derim "

Onlar iki çocukluk arkadaşıydı yıllar önce onları ayıran şey aileleri babalarının şehit olmasıydı ama ikiside babalarının şehit töreninde birlikte değildi ikisininde oturup birbirine içini dökeceği gün yanyana değillerdi ki babalarının şehit olması üzerine ikisininde annesi öldü acıdan...ama ikiside birbirinden ayrı memleketlerinde işlerini yaptılar birisi yüzbaşı oldu birisi doktor oldu hayallarindeki meslekleri yaptılar ve yıllar sonra onları birleştiren yer hastaneydi yüzbaşı yaralı bir şekilde hastaneye girdi sonra o tanıdık simayı gördü ve bu aşk yıllar önce daha çocukken başlamış bu aşk yine flizlendi ama bakalım mutlu bir son olacakmıydı bu aşk olacakmıydı...

Ona çocukluğunu yaşatan, yıllarca içindeki varlığını herkesten sakladığı o kişi ile arasına aşılamayacak mesafeler girmişti. Ölümdü, bu mesafenin adı. Aşılamayan, sonu gelmeyen. Ermeda Özer, küçük yaşlarındaki kaybıyla birçok duygusunu da içine gömüp kendini iç dünyasına kapatmıştı. Hayatına girecek tek bir kişinin varlığının bile, hiçbir zaman aklından çıkaramadığı o kişiye haksızlık olduğunu düşünerek geçirmekteydi. Fakat yıllar sonra onun bu düşüncesini dağıtabilecek bir kişinin varlığıyla, doğru bildiği gerçeklerden şüphe duymaya başlamış ve kendine verdiği sözlerin, onu gittikçe zorlayacağını fark etmeye başlamıştır.

Abimin ve benim çocukluk arkadaşımdı ancak geri geldiğinde çok farklı bir his oluştu içimde

Kalp akıl işi değildi. Kalbe söz geçiremezdin. Eğer sevdiyse, sevme diyemezsin. Dinlemezdi. Onu sevmek istememiştim ama en çok da onu sevmiştim. O ise beni hiç sevmemişti. Onun için çocukluğundan öylesine bir hatıraydım sadece. Nazlı`ydım ben. Nazlı Aladağ. Babasının Nazlı kızı. Annesinin baş belası. Abilerinin kıymetlisi. Onunsa hiçbir şeyi. Emre. Benim kalbimin en büyük yanlışı. ************ Hâlâ eski Naz`sın." "Değilim," dedim keskin bir tonla. Eski Nazlı severdi onu, çok aşıktı ona. "Çok zaman geçti üstünden. Büyüdüm ben." "Evet," dediğinde gözleri gözlerimi buldu. Gözlerimin içine bakarak konuştu. "Büyümüşsün." "Niye geldin?" Sesim istemsiz sitemli bir şekilde çıkmıştı. "Sıkılmıştın buralardan, öyle diyordun abime en son?" abime dediğim kısmı özellikle bastırmıştım. "Naz, sen bana sinirli misin?" "Ben sana niye sinirli olayım, Emre?" dedim kendimle çelişip, sinirli konuşurken. "Sen benim hayatımda mısın ki sana karşı herhangi bir duygu besleyeyim?" Şaşırmıştı. "Biz beraber büyüdük, Naz. Değil miyim hayatında?" "Değilsin!" dedim bir hışımla. "4 yıl oldu, Emre. 4 yıl. Öyle senin her yaz burada olmandan bahsetmiyorum ben. 4 yıldır hiç gelmedin sen. Arayıp sormadın bile. Sence sen benim hayatımda mısın?" ***

.Başlangıç tarihi:07:01:2025 .Nisa ve Aslanın buluşma hikayesi

Yarış düdüğü çoktan çalmıştı ama gönlümün yarışı daha yeni başlıyordu... Su Yıldırım, katıldığı bir çok yarışmada birinci olarak çıkan, zor bir kadındı. Son yarışında ki kavgada zamansız yolculuğa çıkacağını bilmiyordu ama öğrenecektir... BEN SU YILDIRIM VE BU KATILDIĞIM GÖNÜL YARIŞINDA KAYBETTİM

Bir masalın kapısı aralandı. O kapıdan içeriye adım attığında bildiğin gerçeklerin aslında yalandan ibaret olduğunu öğrendin. O gerçekler seni dibe çekerken boğulduğunu hissetmeye başladın. Güvendiğin tüm eller seni boğazından yakaladı ve nefesini kesene kadar sıkmaya başladı. Nefessiz kaldın, yaşarken öldün. Sonra o çıkıp geldi... Masalının esas kişisi. Tüm elleri birbir boğazından çekip kopardı. Nefesini kazanmanı sağladı. Tüm gerçeklerle savaşırken onun sevgisi senin hastalıklı ruhunu iyileştirmeye başladı. Her şey gün yüzüne çıktı, hastalıklı ruhun iyileşti. Açılan kapı ise yavaşça üzerine kapandı, içeride kaldın.

"4 yıl önce babamı öldürdün, şimdide onu mu öldürmeye çalışıyorsun. Unuttun mu arda sen kendi amcanın katilisin"

Karanlığa gözlerinizi açmışsanız, aydınlığı görmeniz hâyli zor olabiliyor.... Işığı sönen tüm herkese... 🕯

tuana ve çağan çocukluktan beri arkadaşlar ama birbirlerini söylemiyolardı ve yağızda abisi ve tuananın ailesi kavga ettikleri ayrılıyor yani tuana hem abisinden hemde çocukluk aşkından uzaklaşıyor ama uzlaşmamdan çnce çağana sana aşığım diyor çağanda bende diyor tuana yağıza abi seni çok seviyorum seni çok özliycem beni asla unutma olurmu yağızda asla unutmam benim minik kardeşim seni bulucam söz veriyorum der devami dizide

Ona tanıdık gelen yüz göz göze gelmeleriyle daha da anlamlı hale gelmişti. Çünkü o içinde yeşil hareler olan bal rengi gözleri nerede görse tanırdı. Yılların ona tam manasıyla unutturamadığı belki de tek şey oydu çünkü. Berbat çocukluğunun en parlak yıldızı, Çoban Yıldızı`ydı o. Onun Çoban Yıldızı, Zühre`siydi.

Ben İzgi İclâl Akıner. Tüm bu ipleri elime almaya, dengeleri yeniden kurmaya geliyorum.

Yetimhanede büyümüş olan gökalp ve melis çok iyi arkadaşlardır 12 yaşında bir mafya ailesine evlatlık verilen Gökalp melisle arkadaşlığını bitirmek zorundadır ama nerden bilebilirdik bir gün yollarının kesileceklerini

Ben Sena Kandemir.Bir akşamda bütün hayatı altüst olmuş ve o günden sonra tekerlekli sandalye ile yaşamını sürdürmeye çalışan ben.Hayatın artık benim için yaşanılacak bir yer olmadığını düşündüğümde karşılaştığım bir insan ve yaşadığım duygular…Sizde benim hikayemi okumak ister misiniz?

Var oluşundan kimsenin haberi olmayan bir tim.Her biri vatan için canını vermeye hazır olan yiğitlerdi.Onlar 8 kişiden oluşan özel kuvvetler askeriydi.Düşman fark etmeden aralarına girer ve hepsini etkisiz hale getirirlerdi.Düşmanların daha timin adını ağzına almaya korktukları bir timdi.Hayalet timi. Bilmedikleri bir şey vardı, acımasız diye bilinen askerin bu timin komutanı olmasıydı.Sadece lakabıyla tanınan birisiydi. İşte o "Fırtına" Vatanına uzanan eli acımadan kıran,zalim bir fırtına...

"Asi kaplan Asi dağ`a aşkını arıyordu..."

En güzel tanışmalar sonbaharda olurmuş, ben de kaderimle bir güz akşamı tanışmışım meğersem. Ama yanlış yer,yanlış zaman. Aradan geçen yıllar çok şey değiştirdi ve şuan ulaşılmaz. İmkansız imkanım.

Maskeler, insanların yüzünü gizlerler peki içlerindekilerini duygularını gizlemeye gücü yeter miydi maskelerin? Ben Ada Atay sonuna kadar gizleyecektim duygularımı sonuna kadar saklayacaktım gerçek yüzümü ne için ? İşte bunu bende sizinle beraber görecektim. _____________________________________________ Görevi kabul etmiştim neden? Babamı bulabilmek için...

Günlük hayatta aklımıza olur olmadık yerlerden bir sürü fikir geliyor, peki bu fikirler nereden geliyor? Beyaz önlüklü ve gözlüklü insanlar reddediyor olsa da ilham perileri gerçek! Dünyadan çok uzaktaki tarlalardan, ağaçlardan toplanan fikirleri işleyen ve kafamızın içine kadar taşıyıp kulağımızdan fısıldayanlar ta kendileri! Dünyada bunca insan varken ve her an onlarca fikir dile getirilirken ilham perilerinin kime hangi fikri vermesi gerektiğini de birinin, birilerinin yönetmesi gerekiyor tabii ki. İlham perilerinin kime hangi fikri vereceğini seçen İlham Meleklerinden İl-Mek, kendini bildi bileli yaptığı işi yapmaya devam ederken danışanlarından birinin kendisine gönderilen fikirlerden hiçbirini değerlendirmediğini fark eder. İnsanın, aklına gelen fikri kullanmayacak olsa bile bir şekilde değerlendirmesi gerektiğini bilen İl bunu düzeltmelidir ama mevzubahis danışanı dokuz yaşında, oyun sever bir ilkokul çocuğuyken elinden ne gelebilir ki? "Yetenek, ilhamı bulmak değil vermektir."

-Yarı rus yarı Türk olan Zhanna her şeye rağmen bordo bereli iyi bir asker olur. Bir time girmesiyle zaten sarsılan düzeninin üstüne gelen telefonla gerçek ailesiyle karşı karşıya gelir...

Buğlem... Parmak uçlarına saklamıştı tüm anılarını,tuşlara her dokunuşunda o anları hissederdi,dokunmasa hatırlayamayacaktı o anıları...Sönüp kalacaktı şafak sökerken;herkes konuşacak o susacaktı... Alptuğ... Tanımadığı,kokusunda huzur gözlerinde mutluluk gördüğü kadının her bir hücresini ezberlemek istediğinde bir yara izinde takılı kalacaktı. O yara izinin hüküm sürdüğü geçmişe gideceklerdi. Duvarda asılı üniformayı görünce başlayacaktı tüm hikaye... Parmak uçlarından,daktilonun tuşlarına akan bir hikaye...

Siz hiç düşünebilir miydiniz? Doğum gününüzde hediye edilen bir çantanın tüm hayatınızı yerle bir etmesini, ben düşünememiştim, o yüzden buradaydım zaten. Hiç tanımadığım ama bir o kadar da tanıdığım insanlarla yan yana oturuyordum… Ta ki o güne denk, ilk bilmece verildiği zaman oyun başlamıştı. Hepimiz birer kuklaydık ve kuklaları yöneten ölümün sırrı bizim için bir oyun düzenlemişti. Bilmece verilmiş ve biz kuklalar için süre başlamıştı. Tik, Tak, Tik, Tak… Yapmamız gereken tek şey ölümün sırrının dediklerini yapmaktı. Burada başka bir şey yapamazdık çünkü biz kuklaydık ve oyun anca ölümün sırrının kim olduğunu bulduktan sonra son buluyordu…

Mükemmelliyet kaynağı olan Mira ATASOY’un hikayesidir. Geçmiş geçmiş derler peki gerçekten geçip gitmiş midir? Çocukluk arkadaşı olan Emir ve Mira’nın hikayesidir bu. Mira’nın deyimiyle Çakır. Emir’in deyimiyle Sarmaşık.

Yüzünüzü güldürecek ama bazen de ağlatacak bir kitap.. yeri geldi kahkahalarınız büyüyecek yeri geldi ağlamalarınız şiddetlenir işte böyle bir kitap ... (✷‿✷) yılardır adım atmadığı memleketine giden bir kız. ama yararları kabuk tutmayan bir kız. yıllar önce ailesini orda toprağa verdiği gün bir daha adım atmadı memleketine. ırmak Deniz Karadeniz`in en büyük yarasıydı. Onun yarası Karadeniz`den büyük, acısı ise Karadeniz`in hırçın sularından daha hırçındı. ırmak Deniz ailesini kaybettikten sonra o topraklara adım atmamıştı, ând içmişti Karadenizin deli gibi esen rüzgarına, hırçın sularına, deli gibi yağan yağmuruna. bir daha adım atmayacağına dair. bu ând 22 yıl boyunca devam eti. ama ne olduysa bir anda kendini Karadeniz`in dağlarında buldu. yılardır asker olmak için çabalayan ırmak demir sonunda mesleğine kavuşmuş ve ilk görev yeri olan Karadeniz çıkmıştı. ând`ı bozulmuştu ama bunu umursamamisti çünkü korkusu o değil geçmişinde saklı olan kişi. 22 yıl boyunca aklına gelmemiş ama ne olduysa bir anada hatırlatmıştı. o kişi; Giray kara demir. Karadeniz`in dilinden düşmeyen komutanı ve ırmak Deniz`in çocukluk aşkı. buyurun kitap sizi bekliyor :)