“Ya Pamir, biz neden hâlâ evlenmedik lan? Bak, benimle evlensen sabahları küfürle uyanırsın, akşamları da seni tokatlarım. Çok eğlenceli olur.” Göz ucuyla baktı, dudaklarının kenarı hafif kıvrıldı. “Sadece akşamları mı tokatlıyorsun?” dedi. “Gündüz de serbest, ama sırası gelen yiyor. Nasılsın, memnun musun?” “Koleksiyonum tamam gibi. Bir de yüzük eksik.” “Salak,” dedim. “Sen daha salaksın,” dedi.

Asel ve deniz yıllar sonra bir arada Asel doktor deniz asker denizin aselin unutamaması ama aselin denizi unutması.Yeni başlangıçlar.acılar. onca şeye rağmen Asel ve deniz birlikte olabilecek mi? Asel ve denizi neler bekliyor ve en önemlisi birlikte olabilecekler mi? Kitabıma bir şans verin.

Arya yeni taşınan karşı komşularının çocukluk arkadaşı olan Onur olduğun hatırlar. Arya`yla Onur biraz daha zaman geçirdikçe birbirlerinden hoşlanmaya başlarlar.

Nükte deli dolu, sakar, şakalarıyla insanları bezdiren genç bir kız. Peki bu deli dolu kabına sığamayan kızın çocukluk arkadaşı, suç ortağını yıllar sonra görürse...? Ne mi olur? Hadi hep birlikte öğrenelim. [Nükte: dikkat edince anlaşılabilen ince mâna. ] [Kapak tasarımı kendi şahsıma aittir. ]

ÖRGÜTÜNÜN İLK KURUCUSUNU KURTARMAK İSTERKEN HAPİSHANEYE DÜŞEN VE ÇOCUKLUK ARKADŞIYLA KARŞILAŞAN BİR KADIN… (BÖLÜMLER CMT YA DA PZR AKŞAMI)

Kitaplar hakkında konuşmaya bayılırım. Bu konuda yazabilirsiniz. Yorumlarda da fikirlerinizi belirtin. Hep beraber yazalım kitabı... Her okur benim için bambaşkaaa. Özellikle okurlarimla sohbet etmek çok güzel bir his. Bol bol sevgi bırakıyorum her satırımın sonuna... Kitabımı okuyunca kocaman kocaman gulumseyinnnnnnn :)

17.09.2014 kimisine göre öylesine bir tarihti, ama benim için intikam günüydü... Üniversitenin ilk gününde Çınar, Yavuz, Gökçe, Güneş, Duru çocukluğumuzda adını `Gizli alan` koyduğumuz yerde oturuyorduk. Elimizde biralarımız, sessize aldığımız telefonlarımız, gülüşmelerimizin yanı sıra kendini belli edene Ankara ayazı. Güzel bir gündü bizim için. Üniversitenin ilk günüydü. Her zaman olduğu gibi orada da ayrılmamıştık ve ayrılmayacaktık. En azından böyle düşünüyorduk. Taa ki gelen 3 el silah sesine kadar... Bundan sonra ne olacaktı?bilmiyordum. Bildiğim tek bir şey vardı. Bu saatten sonra tüm hayatım değişecekti. Almam gereken bir intikam vardı, fakat bu intikamı almak için önümde Uzun Bir Yol olduğunu unutmamalıydım...

Aydın`da küçük bir köyde çiçekçi olan Gece, Abisinin iş yaptığı Şehir olan İzmir`e gitmek ve işine İzmir`de devam ettirmek ister. Uzun zaman sonra güzel tatlı ve pek pahalı olmayan satılık dükkan bulur. ve dükkanı alır. Fakat işe başladıktan az uzun süre sonra bir adamın sürekli olarak geldiğini fark eder.

Nova,ailesi ile çocukluk arkadaşı Ayana`nın olduğu siteye taşınır.Ama bilmediği şey o sitede diğer yakın çocukluk arkadaşlarınında olduğudur.Birgün Nova bir gruba eklenir ve tanıdığı tek kişi Ayana`dır,ya da o öyle sanıyordu...

İnsanın hikayesi ne zaman başlar? Doğduğunda mı yoksa ana rahmine düştüğünde mi? Benim ve Ayaz`ın hikayesi henüz biz doğmadan anne ve babalarımız tarafından yazıldı. Beşikten bile önce kertilen insanlara ne denir? Ben cevabı bilmiyorum. Beni bir fil dişi kulede Ayaz`la büyüttüler. En yakın arkadaşımı doğurup sonra beni ona düşman ettiler. İki yakın dost, kanlı bıçaklı nasıl olur? İşte bunun cevabını çok iyi biliyorum. Ayaz`la Diyar gibi olur. . . . . . . . . . . Ceviz ağacının tepesine tünemiş Ayaz`ın gelmesini bekliyordum. Her zaman olduğu gibi üç bilemedin beş dakika sonra bizim evin kapısına gelecek ve elbette ki ağaçtaki beni görmeyecekti. "Ahh." Bacağına isabet ettirdiğim ceviz yuvarlanarak taş zeminde ses çıkardığında kafamı gizlediğim yerden çıkarıp zaferle aşağıda kıvranan avıma baktım. "Bu beni yanına almadığın için." İkinci cevizi de karnına isabet ettirip mutlulukla sapanımı havaya kaldırdım. "Bu da Jülide`yi bana güldürdüğün için." Sinirlendiğini ağaçtan bile görebiliyordum. Yerdeki cevizlerden birini hırsla bana doğru fırlattı ama tabii ki de isabet ettiremedi. "Varsa bir cevizin daha onu da sana sapan kullanmayı öğrettiğim için tam başıma at." Atmıştım da. İsabet ettirmek istediğim yer kaşı değildi ama kaşına gelmişti. Akan kandan korkup bağıra çağıra, "Ayaz`ı öldürdüm." diye ağlamaya başlamıştım. O zamanlar cevizin açtığı bir yarığın Ayaz`ı öldürebilecek kadar güçlü olduğunu düşünüyordum. Sonuçta henüz 10 yaşında bir kız çocuğuydum.

Askeri kurgudur. Başrol kızın çocukluk arkadaşıyla karşılaşması ile her şey başlar.

Ayperi, ilk defa tek başına bir eve çıkmıştır. Fakat alt komşusu çocukluğunda ki tek düşmanıdır...

Düşman olmamız için gözlerime bakması yeterli. Orada olan hırs ve nefreti çok net bir şekilde görecektir.

Ben sadece aşk `ın 3 harften ibaret olduğunu düşünüyordum. Meğersem aşk 4 harften oluşurmuş...