Havaalanına ayak bastığımda, içimde bir şeyler vardı. Ne kadar soğuk, ne kadar farklı bir dünyaya adım attığımı hissettim. İstanbul’a gelen her Fransız öğrenci gibi, ben de buraya alışabileceğimi düşünmüştüm, ama ne kadar zor olacağını tahmin edemedim. Hava, hiç de Paris gibi değildi. Burası çok kalabalıktı, gürültülü ve boğucu. İnsanlar bir orman gibi, birbirine sürtünerek hareket ediyordu. “C`est étrange…” (Garip…) diye mırıldandım, kendi kendime

Mâhi için yalan olan gerçekler ailesi için gerçek olandır mâhinin hikayesi...

“Artık canın, canınız, canım… Sizin için her şeyimi veririm ben Devin; sen bana nefes aldığımı, yaşadığımı hatırlattın. Varlığın, varlığınız bu hayatın bana sunduğu tek ve en güzel armağan.” 🤍 Kurgu wattpad’de de yayımlanmaktadır. Dilerseniz yarından itibaren orada okuyabilirsiniz. Bölümler 2 haftada bir gelecektir.

"Bir kader,bin düğüm.." ⚓️

Ailesinin ölümüyle hayatının dönüm noktasını yaşayan Bala ,şimdi Mardin`in en büyük aşiretlerinden biri olan Aslabeylerden Miran ile tanışarak ikinci dönüm noktasını yaşayacak keyifli okumalar . En parlak yıldızlara ✨

17 Yıl sonra gerçekleri öğrenen Bade, yıllardır onu arayan abilerine giderse. Azıcık dram. Bolca eğlence. Bolca aksiyon. Bir tutam da kaos. Daha ne olsun? Var mısın benimle yeni bir serüvene? (Bal Bade`m adında ilk ve tek kitaptır.) (Kitabımda reklam istemiyorum. Yapmayınız lütfen.)

Bir trafik kazasında ailesini kaybeden Nuran, hayatta tek tutunduğu dal olan teyzesinin yanına, Mardin’in en güçlü aşiretlerinden biri olan ERENDAĞ konağına sığınır. Ancak bu konak, sıradan bir yer değildir. Her köşesi töreyle, kan davasıyla, suskunlukla örülüdür. Ve bu suskunluğun tam ortasında, bir adam durur: Şahin erendağdı. Şahin, ağalığın ve ailesinin yükünü sırtında taşırken, Nuran’ın hayatına istemeden girer. Nuran içinse o adam, hem kurtuluşun adı olur hem de en büyük yıkımın. Şahin onu öldürmesi gerekirken kurtarır. Çünkü bazen aşk, en beklenmeyen anda, en yanlış kişide filizlenir. Ama bu sadece bir aşk hikâyesi değildir… Bu, bir kadının yasını içinde taşıdığı, töreyle savaştığı, sevilmenin ne olduğunu ilk kez tattığı bir hayatta kalma hikâyesidir. Ve bir adamın, geçmişin kanlı yüküyle yüzleşerek kaderini değiştirme cesaretidir. Aşkın en ağır sınavı, törenin gölgesinde başlar. Ve bazen bir kalp, bir aşireti karşısına alır.

Gözümden düşen göz yaşımı eliyle tuttu ve parmağından aşağı akmasını izledi, bu yaptığı tuhafıma gitse`de aldırmadım ve yeniden önüme döndüm. "Larmes." Dediği ile ona döndüm ve anlamsızca bir bakış attım suratına. Ne demek istiyordu ki? Bakışlarımı görünce hala havada tuttuğu parmağını gösterdi ve tekrar konuştu. "Göz yaşları..."

Gerçek ailem kurgusu. Çocukluğumun anısına.

Özgürlük, savaş, kan, ölüm, kayıp... Bir topluma sirayet eden kötülük... Yeryüzü onlarca insanın acısına şahit olmuştu. Onlarca insan bir öfkeye tohum olmuş, nefretle büyüyen kalbi yeşertmişti. O kalp bir intikama yol vermişti. Susmalıydılar. Hükmü kendileri değil geçmiş verecekti. Belki de haykırmalıydılar. Çünkü geçmiş hükmü çoktan vermişti. Bir tarafta kötülüğün diğer ucu diğer tarafta kötülüğün bittiği yer. Bir tarafın ağırlığı tartıda ağır basacaktı ve o tartı, iki kalbe yenik düşecekti. İki yaralı insan... Biri ailesinin katilinin karşısında aslan olup kükreyecek, diğeri ise sessiz sedasız babasının ölümünün peşine düşecekti ve o yol ikisinin birleştiği yol olacaktı. Bir gayeye sığacaktı amaçları, o gaye de birbirlerine kalplerini emanet edecekti. Arsen Hisar... Acılarını yoğurdukları şehir... Bir yara ne kadar kanayabilirse kanat çünkü o yara artık iyi olmayacak!

Geçmişte yapılan bir hata yanlış anlaşılmanın sonucunda ortaya serilen gerçekler Baba kız kurgusudur

yetimhanede büyüyen Liyanın gittiği törende onu gören Albay tarafından evlatlık olarak alınmasını konu alıyor Kitabımda şiddet çok az var onun dışında yok şimdiden beğenip okuduğunuz için teşekkür ederim ❤️

Merhaba ben Aya herşey gecenin okuluna davet mektubu almamla başladı. Cadı olduğumu yeni öğreniyorum. Benden başka herkes biliyormuş oysa.

Bir hikayem var, sonu gelse de yarım kalacak olan. Yaşanmasa da yaşanası, okunmasa da yazılası. Zira içinde aşk var, bulmuşken kaybetmemeli.

Cansu kapama gözleri ...kapama iyi olucak söz veriyorum iyi olucaksın bırakma kendini Buraya kadar azra o bana keremin (cansunun şehit eşi) emanetiydi ama artık sana emanet. Cansu cansu deme konusma boyle ne olur can cansu Emanetin emanetimdir kardeşim Kitapbımda kah gülücez kah ağlıycaz kah üzülücez kah sevinicez Bu kitabı aslında önceden yaman abim yazmıştı ama kardeşimiz sağ olsun hesabını silince artık abimle yeniden yazmaya başladık

Umursamaz bir ailede büyümüş olan Ebrar aniden ortaya çıkan karışıklık ile kendini bambaşka bir ailede bulur. Abileri ona önyargılı olsada işleri asıl zorlaştıran babasının ona karşı olan tutumudur. Abileri gibi babasının ona yaklaşımı da yargılarla kaplıdır.

Bir cennetti düşünü kurduğum, Bir cehenneme verildiğimde. Düğün gecesi vurulan kocamın yerine kardeşine verildiğimde başladı benim kıyametim. Boran Safir, cennetime cehennem gibi sarıldı.

Hayat onun omuzlarındaydı. Bu yük ne zaman kalkacaktı. O hep yalnız küçük kız çocuğuydu.

Gün Güzeli. Sabahın ilk ışıklarıyla doğan güzellik, Efsun Tanseli. * Bugünün tarihi yok. Bugün 4 Mart. Durun lütfen bu öylesine bir tarih değil, bugün ölüm demek, bugün kayıp demek. 4 Mart. Kayıp ve ölüm. Afra ve Efsun demek." Öylesine değildi bu konuşmalar yazılmalıydı tarihte kalmalı unutulmamalıydı. 20 yıl. Onca yıl. Kayıplar. "Efsun Tanseli, hayır. Berfu Ergün. Çizin altını, Efsun değil artık Berfu. Karalayın Tanseli`yi yazın üstüne Ergün. Yok edin Efsun Tanseli`yi, ben Berfu Ergün."

Kitapta küfür olacaktır... Benim GERÇEK ABİM olan şahıs benim hayranı olduğum birimiymiş?! HASS- Burdan da anladığınızı düşünüyorumm

İkiside ailesi tarafından yaralı ve hep bir yanı eksik bırakılmış kayıp çocuklar ikiside birbini tesadüfen bulurlar ve çok güzel anlılar biriktirirken aynı bir cocuk gibi ama bir tarafı hep yaralı olan çocuk... Tranvası olan iki gencin hayata kalma hikayesi 5. Kitabım insalah tutar sizleri çok seviyorum okurlarım iyi okumalar dilerim 😘😘😘😘

18 yaşında kaçarak evlenen bir kız Lale. Kocasının aldatmasıyla oğluyla ortada kalıyor. Baskıcı bir ailesi olan Lale yaşadıklarıyla ve yaşayacaklarıyla nasıl başa çıkacak.

` Abi ! ` arkasından gitmeye kalktım ama dış kapı şiddetle çarptı. Gözümden bir damla yaş daha aktı halıya doğru, ardından bir daha ve bir daha. Sırasıyla takip ettim gözümden acıyla düşen parçanın yerle bütünleşmesini. Daha fazla dayanamayıp yere yığıldım. Hıçkırıklarımı duyuyordum duvara sırtımı yasladım. Ellerimle dizlerimi sardım. Bir abim yoktu artık, acıyla yumdum gözümü gitmişti beni küçüğünü bırakıp gitmişti. Koluma birisi dokundu sıçradım. Gözlerim ağlamaktan kapanmıştı. Başımı kaldırdım abim mi gelmişti acaba, tabii dayanamaz, kıyamaz küçüğüne siniri geçince gelmiştir. Ama hüsrana uğradım, karşımda endişeyle bana bakan koyu kahveler vardı. Kendimi duvarın dibine bıraktım. Eliyle yüzümü kavradı, gözlerine bakmam için zorladı. Hani bir zamanlar tatlı gelen o renk şimdi acı geliyordu. Gözlerimi değdirdim acı kahvelerine. ` Aşkım korkutma beni ne oldu söyle ? ` Sadece yüzüne boş boş bakıyordum. Şu an karşımda sadece abimi istiyordum. Küçük çocuk gibi abimi istiyorum diye ağlayacaktım. ` Bebeğim yalvarırım lütfen konuş benimle korkuyorum. ` Bir damla yaş yeri boyladı, eliyle sildi geride kalan izi. Yüzümü çevirmeye çalıştım bırakmadı, bakmak istemiyordum ona hepsi onun suçuydu. Bu olanlar onun suçuydu, eğer gelip bana başkasını sevdiğini söyleseydi ben birlikte olmazdım onunla, abimi dinleyip yine abimin küçüğü olurdum. Ne olursa olsun abim affederdi beni, nasıl olsa küçük kardeşler hep hata yapar, abileri onları korur kollardı.

Yine bir gerçek ailem serisi ile karşınızdayımm

HERHANGİ BİR ÇALINTI DURUMUNDA UYARI YAPILMADAN GEREKLİ İŞLEMLER BAŞLATILACAKTIR... Her yüksek kahkahaların altında derin bir sessizlik yatar... °°°°°° "Dikkat et" Kulağımı teyit geçen mermiyle kafamı eğip koşmaya devam ederek, binaya yaklaştım. "Dakika ver Gölge" Kulağımda ki cihaza dokunup, cevap verdim. "Üç dakika, on saniye" dedim sakin bir tonda. "Dakika ver dedi-" Kulaklıktan kesildiğini belli eden cızırtılı sesle, sırtımı yasladığım duvardan telaşla kaldırdım İşte şimdi gerçekten bitmiştim. _________________________ "Bugün buradan bir kişi sağ çıkacak" deyip karşımda pişkince sırıtan şerefsize baktım. "Dua et ki ben sağ çıkmayayım, diğer türlü senin cehennemine kucak kucak odun taşıyacağım" dedikten sonra yerde yatan ölmemiş adamlardan biri gözüme çarparken, silahımdan çıkan kurşunla son nefesini verdi. Tetiğin ucunu tekrar karşımdaki yaşayan tek şerefsize çevirirken, ortamda tek el silah sesi duyuldu.