Elini belime koydu. Kendine iyice çekip ben ne olduğunu anlamadan, şakağımdan öptü. Ve karşımızdaki adamlara baktı "Gördüğünüz üzere hayat arkadaşım olmadan yaşayamam. Çok zamanı kalmadı. Ne kadar isterseniz size hemen veririm. Yeterki karıma uygun bir dönür bulun." Dedi elimi avucunun arasına aldı. Sonra dudaklarına doğru götürdü. Gözlerimin içine bakarak bir buse bıraktı. O an içimdeki kelebekler şaha kalkmış gibi uçuşuyordu.

Bir rüya mıydı seninle var olmak hezeyan ? Sen benim kaderimin ta kendisiyken reva mıydı bu mesafe ? ................................................... Bir kız düşünün, küçücük yaşında hem yetim hem öksüz kalmış .Kızı hayata bağlayan tek bağı o kalbinin en derine bağlamış habersiz. Ne onun bağladığından haberi var , ne de bağlananın bağlandığından bir kalbe. Küçücük yürekte büyüyüp filizlenen bir aş okumaya ne dersiniz ? O zaman sizi nacizane dünyama buyur etmek isterim.

Hafızasını kaybedip kendi oğlundan geç haberi olan bir doktor anne , Esir düştüğü kazada eşini kaybetti sanıp oğlundan haberi olmayan bir baba.. Kaderin bi çift için oyunuu.. Ateş:benim bi oğlum var yani teklifimi kabul ediceksen haberin olsun Deniz:Nasıl yani çocuğun mu var? Ateş:evet Deniz:kaç yaşında peki ismi ne? Ateş:2 buçuk yaşında daha, ismi alp Deniz:çok küçük daha Ateş:evet Deniz:kabul, kabul eriyorum asker bey Alp`e anne sevgisini eksik hissetirmeyeceğim, kendi çocuğum gibi severim onu :)) Ateş:tamam o zaman doktor hanım ikinizede canım pahasına çok iyi bakacağım :)) güveniyorum sana anne sevgisinden mahrum kalmış küçük çocuğa Deniz kendi çocuğu gibi bakar hayatın Deniz Altuğ, Ateş Demir ve alp ile ilgili gerçeği Deniz ve Ateş`in anlaşmalı olan evliliğinin gerçeğe dönüşmesi gelin hep beraber birlikte bakalım bi şans verin lütfen kitabıma eminim beğeneceksiniz.

Bir kelebeğin ömrü hiç bu kadar kısa olmamıştı... İslim Ağaoğlu Bir bedelin ömrü de hiç bu kadar güzel olmamıştı..... İbrahim Ağaoğlu..

Kör bir kuyuya atılmıştım. Her geçen saniye nefesim kesilirken, karanlıktan bir el uzanıp çekip almıştı beni. Daha ne olduğunu anlamadan tutsak olmuştu kalbim. Ruhumun kırık parçaları batmıştı avuç içlerime. Henüz altı yaşındayken hatırladığım silik bir anıdan ibretti bütün sevgisizliğim. Öksüz kalmış masum bir çocuğun hayal kırıkları vardı zihnimin en ücra köşelerinde. Ve birde o… Gözleri harla yanan bir ormandı. Ne zaman değse irisleri irislerime nefesimi keserdi, ateşler içinde can çekişen yansımam. Kalbimin acı çığlıkları arşı tırmalardı ufak bir tebessümüne. Kanser gibi yayılmıştı, önce çocukluğuma sonra tüm benliğime. Geçmişim kayıptı ve geleceğim bu adamın ellerinde ustaca tuvale çizilmişti. Öyle muazzam bir tabloydu ki! Şefkatiyle büyülediği renklerin arasında kimse fark etmemişti hüznün vedasını. Ve şimdi buradaydım… Her şeyin başladığı yerde onun yokluğuna sığınıyordum. ADEN…

Zili çaldığımda kapının açılmasını bekledim. Kapı açıldığında Asil oldukça şaşkındı, beklemiyordu ona gelmemi. Senin benden başka gidecek yerin yok. Bunu o aklına kazıyacaksın. Benden başka hiçbir yere gidemeyeceksin. “Alin?” Çantamı ilk defa önemsemeyip kenara attığımda aramızdaki mesafeyi kapatmak için ona ilerledim. Parmak ucumda yükseldiğimde olabildiğince onu kendime çekip öptüm. Karşılık verip vermemesi beni ilgilendirmiyordu. Eğer ondan başka gidecek yerim yoksa, o yeri bana kendisi verecekti. Dudağını benden ayırdığında durmadı. “Gitmek için geldiysen, bu sefer izin vermeyeceğim.” “Gitmek için gelmedim.” dedim kesik kesik alabildiğim nefesle. “Yerini bileceksin bundan sonra.” Yutkundum. “Benim karımsan bu eve geleceksin. Burada yaşayacaksın.” Elini sertçe kapıya koyduğunda tekrar üstüme eğildi. “Gerekirse benimle uyuyacaksın.” Birbirimizi sevmeden bu mümkün müydü?

İçindeki ateşi söndürmek için dünyayı ateşe veren adam. Onun aşkını görmemeye yemin etmiş hayatı hatalarla kaplı kadın. “Beni sevmek sana neden bu kadar kötü hissettiriyor”. Gözlerindeki gördüğüm duygu hüzündü. Çocuk hüznü vardı o kaya gibi adamın arkasındaki çocukla konuşuyordum. “Sen benim abimdin “ yanlıştı. O bana yanlıştı.

Küçük bir kızın babası tarafından t-cavuz edilmesi annesi tarafından şiddet görmesi ama zorla evlendiği adamin onu sarıp sarmalamasi

Ben Mavi. Gökyüzü kadar parlak olamayan,su kadar berraklığını zamanla yitirmiş bir kadın. Altı yıl önce bir oğlum olmuş,kocamdan boşandığım an tüm hayatımı ona adamıştım. Küçük oğlum…Aras… Bu mektup sana…

Doğduğundan beri elleri kanlı olan adam ve hayatını avukatlığa adamış ülkede o kanlı elleri silmeğe yemin etmiş kadın

"Aslında seni ilk ailem değil ben gördüm. Seni anneme anlattım annemde seni bulmuş. İlk kez bir kadını anneme anlatmıştım o da heyecanlanmış olmalı. Seni bulunca direk istemiş ve ben mutlu olayım diye aileni görmezden gelmişler." dediğinde saçlarında dolaşan parmaklarım durdu oysa beni zamanla sevdiğini düşünmüştüm. "Ne yani en başından beri beni seviyor muydun? Nerde gördün ki sen beni?" "Ankara soğuğunda kendini korumak yerine donmak üzere olan kediyi ısıtmak için didindiğinde." "Ama bu ailenin beni istemesinden bir yıl önce olmalı. O zamana kadar beni hiç araştırmadın mı?" "Hayır. Sana saygısızlık olacağını düşünmüştüm." dediğinde kalbimin eridiğini hissetim. Gülümseyerek saçını okşamaya devam ettim. Merhaba bu benim KitapPad üzerinde yazdığım ilk kurgu. Eksiklerim hatalarım veya mantık hataları olabilir bunları yorumlarda saygı çerçevesinde belirttiğiniz üzere kesinlikle yorumlarınızı ciddi alırım. Kitap bölümlerini yazdığım kadar yayınlayacağım belirli okuyucu kitlesine ulaşmadıkça yeni bölümler seyrek aklıma estiği gibi gelecektir. Düzenli bir kitle ile beraber düzenli bölümler yayınlarım :).

İki yürek aynı acıyı tatmış olsa birbirlerinin dermanı kalplerine şifa olabilir mi birbir evlatlarını kendi evladı görebilir mi imtihanla dolu olan bu dünya da sükunet içinde imtihanı verebilir mi.

İyi bir oyuncusunuz, iyi bir sevgiliye sahipsiniz ve iyi bir aileniz var... Peki bu güzel şeyler bir ihanetle yerle bir olsa? ✨Yıldızlar mükemmel şekilde sıralanmışlardı, sonra dünya karardı.✨ -Kafa dağıtmak için yazılan bir kurgudur- Başlangıç: 21.09.22 Bitiş:

17 Yaşındaki afranın evlendirilmesiyle başlıyor hikayem yaşadığı zorluklar aşkı ve gururu arasında kalanları yansıtıyor ve bu bir asker kurgusudur hadi birlikte bakalım ve el atalım afranın bu hayattaki zorluklarına

Kabullenerek,vazgeçtiklerimiz bizi yeniden ayağa kaldıracak,güçlendiğimiz yaralardan öyle güzel çiçekler açacak ki,yeniden inşa ettiğiniz o ihtişamlı bahçeyi,hayatınızdan çıkardığınız insanlar size sunamayacaktı. Bu yüzden düzeni bozuk,solmuş,biçilmemiş bir bahçeyi,güzelleştirmenin tek yolu “Kurtulmak,yeniden inşa etmektir.” Sen de tam bu noktada işte bu döngüyü kırarak,bahçeni yeniden inşa ediyorsun. Emin ol öyle güzel olacak ki o bahçen,en azından eskisi kadar bakımsız ve yetersiz olmayacak. Sen başarmayı seçtin. Sen değerli olmayı seçtin. Sen önceliği seçtin. Sen mutluluğu seçtin. Sen huzuru seçtin. Sen kendini seçtin. Sen,sen olmayı seçtin. Sen,kendine olan saygını seçtin. Unutma çiçeğim, Sen düştüğün yerden güzelsin...

Kalbi yakıp kül eden de oydu Kalbin atmasına sebep olanda... Yade bnewş`ın verdiği hüküm üzerine iki hayat birleşecekti. Biri ailesi için kabul etti diğer sevdalı olduğu adam ile evlenecekti. Ferman azad Dilwan bilinmezdi. Hiç bir hareketi diğerine uymazdı. Üstüne üstlük Tam tersini yapardı. Hiç kimse onun bir sonraki adımını tahmin bile edemezdi. Lavin Sarya Dilwan ,beyaz ölüm meleği . Etrafındaki tüm çiçeklerin güneşi , suyuydu o . Güzelliğiyle , haraketleriyle , saygısıyla etrafında nam salmış bir kadındı. Aşkın saflığının vucüt bulmuş haliydi. Peki tüm bunların ardında Firaz Dilwan Mihriban Dilwan Ve Devran Dilwan `nın ölüm sırrı dedikleri sırrı ne zamana kadar saklayabileceklerdi? (✿⁠ ⁠♡)

Aşkın en saf, en tesadüf hali… İhanete uğradığı gece kendini bir anda tanımadığı ancak bir o kadarda tanıdığı insanların olduğu düğünde bulan genç kız ve her ne kadar istemesede gizli saklı yaşadığı hayatının içine o kızı dahil eden adamın hikayesi. Bu tesadüfen karşılaşmanın, en ufak yardımın, kaderin cilvesinin dem vurduğu hikaye “Bu evlilik olacaktı o çocuk doğacaktı peki nasıl güvenecektim ben? Daha yeni darbe yemişken sevdiklerimden...” Ailesinin parçalanışını izlemişti ardından o parçaların dünyanın dört bir yanına dağıldığını öğrenmişti. Bir mezar bile yoktu elinde gidip ağlayacağı, içini dökeceği. O çocuğa ağlamamayı öğretmişlerdi o da ağlamamıştı ne çok içine atmıştı oysa nasıl parçalamıştı içerlerini de kimse duymamıştı... Annem hep anlatırdı babamla nasıl tanıştıklarını, aşkın nasıl bir şey olduğunu. Anlatmadığı tek bir şey vardı oysa... Ben hiç annemden ihaneti dinlememiştim, mesela kapalı odalarımda hiç ihanet yoktu... Oyun başlamıştı artık, geri dönüşü yoktu bunun. Ya şah mat ya tik tak Ya kazanacaklardı Ya zamana kurban gideceklerdi Oyunun ilk bölümü bitmiş kan dökülmüştü Oysa daha yeni başlamıştı Kimseye güvenilmeyecekti En yakının dahi olsa, Kanından, canından da olsa Hiç kimseye güvenilmezdi Kim suçlu kim mağdur? Ortaya çıkmadan rahat nefes yoktu artık. Alçin KIZILGÖREL & Pars KANDOĞAN Wattpad Başlama Tarihi; 04022023 Wattpad uygulamasında yazmaya başladığım ve uygulama kapandıktan sonra buraya taşıdığım kurgumla sizlerleyim keyifli okumalar!

Mafya olan Barış Demir ve Emre Koçak ile onların zorla ve gizli bir şekilde evlenecekleri;doktor olan Ceren Işık ve öğretmen olan Merve Taş`ın hikayelerini konu alıyor.

Askeri kurgu ve töre kurgusudur. Konu: Ailesi tarafından zorla kendinden yaşça büyük bir adamla evlenmek zorunda kalan Lavin ve Şırnak`ta görev yapan Komutan Öncü, Lavin`e yardım eder.

İlkokulda başlayan "Mendil Var Kimde?" oyunu, yıllar sonra nerelere varacaktı?

Zulmedici bir kader... Renksiz, soluksuz hayatına mahkum olmuş bir adam... Tüm renklerini yeğenleri sayesinde yaşatan güçlü bir kadın... Ve onları bir araya getiren bir kaderin kapanı... Klişeden olabildiğince uzak, soluksuz okuyacağınız bir hikaye olması yönünde çabaladığım bir kader ezgisi -KADER KAPANI- sizlerle...

Akadistan; Tüm yaşayanlara kaybettikleriyle meydan okuyan insanların beldesi. "Kendimi bulacağımdan habersiz kaybolduğumu sandım."

"Umarım kalbinin olduğu yerde bir boşluk vardır. Çünkü ben artık orada yokum ve bir başkasının olmasını kaldıramam..." ✨ Neva Dersim, eniştesi Örsal Sonkoç tarafından sahte evrak ve tanıdık aracılığıyla akıl hastanesine kapatıldıktan sonra hastaneden çıkar çıkmaz intikam ateşi ile yürüdüğü yolun sonunda kendisini anma töreninde bulur. Kayboluşunun ardından üç hafta geçen 29 yaşındaki Örsal Sonkoç`un ölü bedenine yazlık evlerinde ulaşan polis, olayın cinayet olduğuna karar verdiğinde kurbanın eşi Hazen Sonkoç ve aile yakınları sarsılmıştır. Polis, Örsal Sonkoç`un katilini ararken anma töreninde bir genç kızın söyledikleri herkesin kafasında soru işaretleri oluşturmuştur. "Ben Çilay Zümrüt. Örsal`ın sevgilisiyim..." Yoksa Örsal Sonkoç cinayeti bir aşk üçgeni yüzünden mi işlenmişti?

0552*****: Otuz dört Edirne 0552*****: Araç sahibi nerdesin nerdesinnnn! (Görüldü) Siz: Noluyo yaa!?

Tüm hayatını sadece kendi doğruları için yaşayan bir adam aşık olursa ne olurdu? Bir gece de adamın doğru bildiği ne varsa yıkılmış ve odak noktası değişmişti. İki farklı dünya ve iki farklı insan nasıl bir arada yaşardı ki? Yalnızlığı kendine uşak etmiş bir adamla tüm hayatını kalabalığın içinde geçirmiş bir kadın aynı çatı altında yaşayabilir mi? Adam yalnızlığı kendine kalabalık ederken kadın kalabalığın içinde yalnız kalmıştı. Hayatta her şey olurdu peki bunu kendimize nasıl uyarlarız?