Kitap Tür Kategorileri

"Göster o zaman," dedim fısıldayarak. "Beni ne kadar sevdiğini göster." Başlangıç Tarihi: 20.07.2024 BU KİTAPTA GEÇEN KİŞİ VE KURUMLAR TAMAMIYLA HAYAL ÜRÜNÜ OLUP HER AYRINTISIYLA KURGUDAN İBARETTİR.

Darkangels`a hoşgeldiniz! Ben müdüreniz Fabiola ve bu da yardımcım Hylos. Bu okula yalnızca "Avcı" olmak isteyen "Av"lar katılabilir. İçinizde av olmaya devam edip ölmeyi beklemek isteyen varsa şimdiden gidebilir."

Caelum Paradisus - Cennet Bahçesi Herkesin dilinden düşmeyen, Hiç kimsenin varamadığı o yer. "Her günahın bir cezası vardı ve ben, her ne kadar hatırlamasam da günahlarımın cezasını çekiyordum." Dört kişinin yönettiği o dünya. Kendi dünyalarında yok oldular. Mutluluk onlar için de sonsuz olmadı. Beş farklı soy. Kıyamet sonrası ayrılan yolları. Kaybedilen onlarca savaş. Yıkım ve sadece pişmanlık. Düzen bozuldu, dünya krallıklara ayrıldı. Her bir krallık farklı amaçlar edindi kendine. Yaşamaya ve savaşmaya devam etti. "Bir dahaki sefere kalbimi hedef aldığında öldüğümden emin ol." Capere Krallığı`nın peşinde olduğu soy, geleceklerinin ışığıydı. Bulmaları imkansız hâle gelene kadar amaçlarının peşinde ilerlemeye devam ettiler. Ümitsizliğe düşmüşken onlar için Lilya yeni bir av hâline geldi. Krallığının prensesi ve geriye kalan tek vârisi olan Lilya Letitia, olanlardan bihaber yaşamaya devam etti. Bilmiyordu fakat hissedebiliyordu ki bu yolda evini, benliğini, ruhunu ve daha nicelerini kaybedecekti. Bilmiyordu, haberi dahi olmayan bu güçlerinin onun ölümü olacağını. "Gitmeden ne geriye bakmıştı ne de gitmeden önce ileriye..." "Ya beraber öleceğiz ya da sen özgürlüğe kavuşacak ve eksik ruhunu tamamlayacaksın." "Benim ruhumun eksik parçası sende olduğu sürece her zaman ruhumu tam hissedeceğim."

...Rüyamdaki adam kimdi neden rüyama girdi bilmiyordum ama bu karşılaşmanın beni en derin korkularımla yüzleşmeye zorlayacağını rüyamın ilk saniyelerinden beri biliyordum. Çünkü bazen, en büyük korkularımız sinsice zihnimize yer edinir ve bizlere oyun oynamak isterdi. Ama o gece oyundan ziyade bir gerçek vardır ki o adamın gözlerinde, gerçeklik hissetmiştim. Sıcacık bir Lise hikayesi

nsanlar için vazgeçmek çok kolaydır peki ya hiç diğer tarafından düşünen nadir insanları tanıdınızmı? en kötü haldeyken en yüksek şekilde yaşayanlar hayalleri küçük ama çok mutlu edebilecek hayal kuran insanlar,nadir insanlar... benimle gel ozaman hadii bekleme bekletmeyelim.

Sırtımı hızla duvara çarptı, bedenime yayılan acıyı henüz dindirememişken kapıyı kapattı ve kilitledi. Kapının kapanmasıyla karanlığa boğulan odada yankılanan nefesinin sesini tenimde hissedebiliyordum. Yaklaştı... Yaklaştı... ve durdu... Artık tam karşımdaydı. Arda Gürdal. Karanlığın içinde baş başaydık. Abimin canına kast eden adam ve ben. Bir eli çıplak bacağıma uzandı. İşaret parmağıyla tenime görünmez yollar çizdi. Diğer eli havalandı ve başımın ardında yerini aldı. Alınını alnıma yaslarken bacağımdaki eli yukarı doğru hareketlendi. "Baş döndürücüsün..." İçkiliydi. Kafası yerinde değildi. Muzip bir ses tonuyla hımladım. Dudağını dudağıma sürttü. "Asisin..." Tekrar hımladım. Bedenini bedenime yasladı. Şu an duvar ile onun arasındaydım. Dudaklarını şakaklarıma bastırdı ve bir eliyle bacağıma dokunmaya devam ederken öptü. Elimi ensesindeki saçlarına doladım ve başımı onun başına yaslayarak dudaklarımı kulak hizasına getirdim. Aldığım nefesi dudaklarımın arasından onun tenine salarken bundan hoşlandığını fark ettim. Parmaklarıma doladığım saçlarını sert bir şekilde çekerken inlemesini dinledim ve fısıldadım; "Adımı söyle..." Bayık bir şekilde güldü ve dudaklarını araladı. "Melisa..." "Melisa Yıldız." Bu kez ben güldüm. Soğuk, kibirli ve karanlık bir gülüştü bu. Kulağına biraz daha yaklaştım ve fısıldadım; "Yanlış... Ben Melisa Gümüşay." Ürperdiğini hissettim. Bacağımdaki eli konumunu terk etti ve boşluğa düştü. Elleri omuzlarımı kavradı ve bedenimi iterek sarhoş bedenini uzaklaştırdı. "Ne? Siktir!"

İçinizi ısıtacak, kendinizden bir parça bulabileceğiniz kısa bir hikaye

Genç bir kadının, güçlü bir kadına evrilişi. Göknil Rona Yaşadığı her şeye rağmen daima dik durmaya, kendinden ödün vermemeye ve etrafındaki tüm müşküllere yardım edeceğine ant içmiş bir avukat. Aşk ile harmanlanacak, aşkın her halini yaşayacak. Günün sonunda adalet terazisinin ne kadar şaşacağına kendisi bile şaşıracak. Günü gelince, gücün adaletten üstün olup olmadığını sorgulayacak. İş insanı kimliğini kullanarak kirli işlerini örten Kıvanç Kavasoğlu ile canına can katan bir aşka düştüğünü zanneden Göknil, aşkın her şeyi affetmediğini düşe kalka, canı yanarak öğrenecek. Düştüğü yerden kalkarak, büyümeyi de. Hiç bir şeyi saklamayan, yalana ihtiyaç duymayan, süslü cümleler ile insanları kandırmayan, tüm karanlık yönlerini gözler önüne serip, temizleri saklayan Güney Yılmaz ile karşılaştığında ise Göknil, tekrardan insan olduğunu hatırlayacak. Hayatta aşktan daha üstün duygular olduğunu keşfedecek.  Aşkın her şeyi affedemeyeceğini, insanların tekrardan sevebileceğini, hayatta aşktan daha büyük duyguların olduğunu hep birlikte keşfetmeye var mısınız? Sevgiler Gökçen Koçan Tüm hakları saklıdır. Yetişkin içerik mevcut. Hikayede geçenlerin, gerçek kurum ve kuruluşlarla ilgisi bulunmamaktadır.

Tesadüfen tanıdığı ve ona yardımcı olan avukatın, hayatının tam merkezine oturacağını nerden bilebilirdi Delfin. --------------------------- "Avukatın var mı? Avukat olmadan mahkemeye çıkamazsın" Gözlerimi devirdim tekrardan. "Hayır yok" Bir iki dakikalık sessizliğin ardından ağzını bir iki kere açıp kapayınca bıkkınca nefesimi dışarı üfledim. "Hadi hadi çıkar ağzındaki baklayı" "Aslında senin avukatın olabilirim istersen

Kendi şirketine çalışmaya giden Eliza, başına neler geleceğinden habersiz bir şekilde yeni ortakları ile tanışır. ------------------------ Ona çıkışım üzerine beni araba ile arasına aldı. "Sabrımı zorlama küçük hanım" Sesi çok ürpertici bir şekilde çıkmıştı. Korkmama rağmen belli etmeyerek dik bir şekilde bana bakan yeşillere döndüm. "Zorlarsam ne olur söylesene?" Ona karşılık vermeme sırıttı. Bana yaklaşmaya başladığında kalbim yerinden çıkıcakmış gibi atmaya başladı. Yavaş bir şekilde kulağıma üfledi. "Hiç istemeyeceğin şeyler"

"Bilmiyorum, gitti. Belki de beni ve benim hayallerimi istememiştir. Belki de fazla çirkin bulmuştur. Belki de, bir Amerikan mahallesinde sevimli bir evimizin olması, arka bahçesinde minik bir köpek kulübesinin olması fikri ona çok çocukça gelmiştir. Bilmiyorum." dedi.

Doğdukları büyüdükleri kraliyet topraklarından sürgün edilen iki kişi... Laranda Baronesi Ekim bir yandan, Newburry vikontu Simon Hartford diğer yandan... Hiç bir şeyleri kalmamıştı. Her şeyleri elinden alınmıştı... Duyguları haricinde...

Çocukların bir seçim hakkı vardı. Seçenekler ise açık ve basitti. Ya ölürsün ya da öldürmek için yaşarsın. ♧ Bu bir savaş değil. Bu tek taraflı bir katliam... ♡ Seçiminin sorumluluğunu üstlen. Sorumluluk istemiyorsan hamle yapma. Bunu da kabul etmiyorsan öl. Bu herkes için en iyisi. Ölü ağırlık taşıma lüksümüz yok. ◇ Çocukluk mu? Öyle bir dönemimiz yok. Başından beri hep bu dünyanın içindeydik. ♤ "Savaşçı filan değiliz biz. Tek yaptığımız kurulu makinalar gibi komutlara uymak." "O halde isyanın sebebi neydi?" "Kurulumumuz arızalı işlenmişse demek..."

Bir söz kaldı çocukluğumda. Önce yaraladı beni sonra sardı. "Söz" dedi. "Seni almak için geri geleceğim." Kaldı işte; Çayımız bardakta, Çocukluğumuz sokakta, Mutluluğumuz kursağımızda, Sevdiklerimiz uzaklarda, Gülüşlerimiz fotoğraflarda... (Nazım Hikmet) Ve benim tüm ümidim o sokakta kaldı.

"Beni az önce kendi düğünümden mi kaçırdın sen?" diye sorarak arabayı süren adamı sert bakışlar ile izliyordum. "Gelinlikle kaçırıldım resmen!" Yanımda ki, başka bir gelinlik ile oturan kız ise çok rahat bir şekilde konuşmaya başladı. "Dert etme bebeğim, çok daha mutlu oluruz böyle. Gör bak. Canım kurtarıcım süper kahramanım kurtardı beni," diyerek önde ki adamı yanağından öptü. Nasıl bir saçmalığın içine düşmüştüm... "Allahım bana kaçırdığım iki geline dayanma gücü ver."

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde develer top oynar iken, eski hamam içinde horozlar tellal iken, pireler hamal iken, ben güneşin yeryüzüne indiği bir dünyanın içinde küçükten bir nokta iken anlatılan dillere destan, kalbimi eriten bir aşkla büyümüşüm. Herkesin masalı Kırmızı Başlıklı Kız’ken benim masalımın adı Yıldız’mış. Sevgiyi görerek büyüyen bir kızdım. Sevmeyi bana annemle babam öğretmişti, onlardan aldıysam bu özelliği benim sevgim de sevdam da adına türküler yazılacak kadar büyük olurdu. Bilmiyordum yani, tahminim böyleydi. Köyümüzde âşık olabileceğim kimse olmamıştı şimdiye kadar. Ama merak ederdim, arkadaşlarımın hikâyelerini dinlerdim. İmrenirdim bazen, aşkın uçsuz bucaksız bir duygu olduğunu düşünürdüm. Kaybolmaktan korksam da isterdim. Belki bir gün hayatıma bir yabancı girerdi ve korkularımı silerek elimden tutardı. Kim bilir...

Bilinmeyen Numara : Özledin mi ? Bilinmeyen Numara : Beni Bilinmeyen Numara : Bizi Bilinmeyen Numara : Beraber atan kalplerimizi Bilinmeyen Numara : Hatırladın mı beni ? Siz : Hayır Siz : Kimsin ki ? Bilinmeyen Numara : Bilmem Siz : Ne demek bilmem ? Bilinmeyen Numara : Ben kendimi kaybettim Larin. Bilinmeyen Numara : Bulmama yardım et. Siz : Ne zırvalıyorsun sen be

"Ya oyunu oynarsın ya da oyun seninle oynar." Seden Sayedar, art arda işlenen cinayetlerin son kurbanı olan eski Büyükelçi Fuat Alas Sayedar`ın torunuydu. Nihai görevi ise, herkes için zamanında vadedilmiş olan özgürlüğe köprü oluşturmaktı. İki Düzenbaz, Tetikçi ve bir Hain`in hikayesi. Her oyunun sonu; bir ölümün nüksedişi ve bir savaşın başlangıcını doğurur. Acta est fabula. *Oyun bitti,* NOT: KURGUDA YER ALAN KİŞİ VE KURUMLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR.

selamünalyeküm sizleri seviyorum beyaaa

Elçin, 16 yaşında anne ve babasını kaybettikten sonra artık kardeşine ve kendisine bakmak zorunda kalmıştır.

Aylardır izlediği yayıncıya olan hislerinin arttığını düşünen İzem, artık onun dikkatini çekmek ister. Dağhan`a ilk mesajı değildi ama bu sefer onun ilgisini çekecekti. ☼ Canlı | Texting Başlanma Tarihi: 09.07.2023

Olmayacak bir yerde yolları kesişen iki küçük çocuktu onlar. Ama nereden bilebilirlerdi ki yıllar sonra kaderlerinin birbirlerine bağlanacağını. Onlara sorulmadan verilen kararların altında ezilmek yerine savaşmak, aşık olmamak için verilen çabanın boşuna olmasıyla devam eden ufak bir rastlantı hikayesiydi. İçine sürüklendikleri hikayelerini kendileri yazmak için verecekleri tüm çaba boşa gidecekti. Zorla evlenmelerini engelleyemedikleri gibi kalplerine de söz geçirememenin acısını ikisi de en derinden hissedecekti. Belki de her şeyi akışına bırakmak en doğrusu olacaktı. Kaderle savaşmanın anlamsız olduğunu anladıkları an ise aşka çoktan tutulmuş olacaklardı. -- "Bana dokunmana asla izin vermem!" diye diklendim karşısında. Gelinliğim ile ne kadar çaresiz görünüyordum oysaki. O bakışının altında ezildiğimi hissetmiştim. Olanlara karşı gelemedim ama bu adama karşı gelmeliydim bir şekilde. Sevmediğim biriyle birlikte olamazdım çünkü. "Evlenmem de demiştin," dediğinde beynimden vurulmuşa dönmüştüm. Beni bununla vurmaya çalışıyordu ama ben buna izin vermezdim. "Sen neyi ima etmeye çalışıyorsun?" diyerek diklendim karşısında tekrar. Bu iş hiç olmayacak yerlere gidecek gibi hissediyordum. "Normal şartlarda asla dokunmak isteyeceğim biri bile olamazsın sen," dedi ve devam etti. "Ama ben sağlıklı bir erkeğim ve artık bir karım var," dedi. "Karım da sensin ve istesen de istemesen de bu iş olacak," dedikten sonra arkasını döndü. Lavaboya girerken son kez seslendi. "Hayatımda başka kadınlar olsun istemiyorsan söylediklerimi iyi düşün," dedikten sonra kapıyı çarparak içeri girdi. Geriye tüm bu sorunlarla beni baş başa bırakmıştı. Bu saatten sonra tüm olanları kabullenmekten başka ne şansım kalmıştı ki? Not: TÖRE HİKAYESİ DEĞİLDİR..

Geçmiş zaman kurgusu

Aylaydır izlediği yayıncıya olan hislerini arttığını düşünen İzem, artık onun dikkatini çekmek ister. Dağhan’a ilk mesajı değildi ama bu sefer onun ilgisini çekecekti.

Gerçek aile kurgusudur.

sustum sustun bulutlar ağlarken hemde güldün yaktın ve yine gömdün kalbime "Arkamda gölgeler, önümde aynalarla savaşım. Kazanamadım.." Ayça Veda Sönmez | 2024

Çaresiz Çehre | Şehadet Şerbeti Serisi II Kaderleri doğdukları gün yazılan iki çocuk, iki yetişkin, iki çaresiz yaşam ve birbirlerinden haberleri olmadığı halde yan yana olan iki mühürlü beden. Senin mesleğinden gocunmam, biliyorum yoksun yanımda ve yine biliyorum ki her zaman benimlesin. Herkes beni senden uzaklaştırmaya çalışıyor ama her ne yapıyorlarsa tersliyorum onları. Ben senden uzaklaşır mıyım? Asla. Kabrine geldiğimde bana gülümsediğini hissediyorum, toprağını kokladığımda kokun doluyor ciğerlerime, toprağını okşadığımda sakalların batıyor avuç içime, mezar taşında adını gördüğümde sesin doluyor kulaklarıma. Bana sesleniyorsun ve en önemlisi sevgilim her ezan okunduğunda kalp atışını hissediyorum. Yaşanılanlar aslında hiç yaşanmamıştı. Herşey bir oyundu fakat oyunun yazarı yoktu. Bu kitapta geçen karakterlerin, olayların gerçek kişi ve kurumlarla ilgisi yoktur! Tamamen hayal ürünüdür! Çaresiz Çehre adlı tek kitaptır!

Vatan-ı Kuzgun | Şehadet Şerbeti Serisi Bir cinayet başlangıç doğurmuştu. Bir katliam yeni bir yaşam yaratmıştı. Katliamın nedeni bilinmezliğe gebeydi fakat yaratılan yaşam bu bilinmezlikten kurtulacaktı. Ölüm bir ailenin sonuydu ancak başka bir ailenin başlangıcı olacaktı. Kuzgun; iki dünya arasında sembol kabul edilirdi. Yaşayanlar için ölüm, ölü ruhlar için ise hayatı temsil ederdi. Askerler için şehadeti, şehitler için ise al bayrak için yeniden savaşmayı temsil ederdi. Bir bitiş yeni bir başlangıçtı. Bu kitapta geçen karakterlerin, olayların gerçek kişi ve kurumlarla ilgisi yoktur! Tamamen hayal ürünüdür! Vatan-ı Kuzgun adlı tek kitaptır!

Soğuk, sadece dışarıdaki havayı değil, aynı zamanda kemiklere kadar işleyen bir hissiyatı da beraberinde getirip; derinin altındaki damarları daraltır, kasları gerer ve tüm vücudu sanki içsel bir dondurucunun etkisi altındaymış gibi hissettirirdi. peki, siz soğuğu hiç ruhunuzun yansımasıyla hissetiniz mi? "Kaçınılmaz sonu ertelemek." 23.08.2024 MaNga - Dursun Zaman © Tüm Hakları Saklıdır.

Tehlikeli bir oyun... Yaşamak için kurban ver! Piramitin en tepesinde olmak istiyorsan öldür! Oyuna bir kere başlarsan çıkamazsın! Dünyanın bile varlığını neredeyse unuttuğu bir kasaba... Temeli yıllara dayanan bir oyun kuruldu. Keyifliydi ilk başlarda. Bir katil... 5 oyun kurucunun 4`ünü öldürüp, birini serbest bırakan vicdanlı bir seri katildi o. Kalan son oyun kurucu tarot kartlarını topladı ve yakarak yok etti. Bir tanesi hariç. Yeraltına ustaca oluşturulmuş geçitlere sakladı son kartı ve aradan yıllar geçti. Tarotun kanlı oyunu dilden dile bir efsaneye dönüştü. Ve o geçitler yıllar sonra birbirinden kopuk 5 kişilik bir ekip tarafından bulundu. Oyun tekrar başladı. Kartlar üçüncü kez dağıtıldı. Katil tekrar ortaya çıktı. Ölüm kapıları bir kez daha tıklattı. Tarotun Kanlı Oyunu kasabanın üzerine bir kez daha çökecekti. Peki bu sefer kazanan olacak mıydı?