Kitap Tür Kategorileri

İki yaralı kalp,iki yaralı hayat,sevgisiz büyümüş Fakat tüm zorluklara rağmen hayallerini gerçekleştirmiş iki çocuk...Ceylan ve Mehmet Ali ailelerine rağmen hayatta bir yerlere geldiler,bakalım bu iki yaralı kalp birbirlerine iyi gelebilecek mi?

Kim derdi ki bir sokak arasında elimde sütümle seni bulabileceğimi?

İnsanı en çok yoran şeyde bilinmezliktir. Eliz bir anda kendini tanımadığı orman gözlü bir adamın yanında annesinin intikamını almaya çalışırken bulur . Annesinin sakladığı şeyleri bulmaya çalışan Eliz`in aynı zamanda aşık olması hayatını nasıl etkileyecek bakalım.

Sen hiç gördün mü 3 gözlü bir adam Sen hiç gördün mü Yaşarken ölü bir çocuk

Üzerimde beyaz bir gelinlik vardı aylar öncesinde. Karşımdaysa seviyorum dediğim adam. Ellerimin arasında onunla barabee topladığımız çiçekleri tutuyordum. Üzerinde benim seçtiğim damatlık vardı. Hayallerimi süsleyen adam gerçeğin en acı haliyle karşımda duruyordu. O gün bizim düğün, benimse ölüm günümdü. Yanında bir kadın vardı onun. Bu ben değildim. Kadın ona dokunuyor, ona gülümsüyordu. O gün bizim düğün günümüzdü. Yanında bir kadın vardı. Gözlerimin içine bakıp bu kadın benim karım diyordu... O gün sıcak tüm Mardin`i kavuruyordu. Bugünse Mardin onun ayıbını örtmek ister gibi beyaza bulanmıştı. Üzerimde siyah bir gelinlik vardı. Onun üzerindeyse karısının seçtiği damatlık. Karşımda duruyordu. Bugün bizim düğün günümüzdü. Bizim düğün günümüz, onlarınsa ölüm günüydü. Karşımda duruyor, gözlerimin içine bakıyordu.... Bugün benim günümdü...

Evlat acısı ne kadar yakar bir anne ve babayı? Evin her yerinde onun hatırası varken ne kadar dayanılır bu acıya? Severek evlenip aile kurmuştu genç kadın. Ama kocasının düşmanları tarafından bebekleri kaçırılmış ve kucakları boş kalmıştır. "İçeriğinde kesinlikle cinsellik yoktur! "

Sonu gözükmeyen karanlık bu sokakta nereye gittiğimi bilmeden yürüyordum. Saat kaçtı , ev ne tarafta kalıyordu bilmiyorum ama bildiğim bir şey vardı . O da artık bir evim olmadığı ve koskoca karanlığın ortasında yapayalnız oluşumdu ... Ben Efsun , Efsun ÖZER! Bu ilk kimsesizliğim değil ama hiç biri bu kadar acıtmamıştı .

Bir mahalle düşünün... Birbirlerine sıkıca bağlı... Birbirlerine sahip çıkan... Pekiye aralarına sonradan biri katılırsa? Hadi gelin birlikte okuyalım.

Hayatınızın bittiğini düşündüğünüz anda geçmişinizin bir bir karşınıza geldiği bir evredeyken mutlu olmayı hayal ettiniz mi? Cevap veremediğiniz sorularla karşılaşıp mecbur kaldınız mı? Ben o askerle iş birliği yapmak zorunda kaldım mutlu olucağımı bilmeden.

Gözlerimin daldığı noktada silik bir silüet bir belirip bir kayboluyordu. Ruhumdaki acının yanında bedenimde hissettiğim acı hiçbir şeydi. Şımartılmış yalanların yerini göz yaşıyla kabullenme alıyordu. Zaman geçmiyor , hisler değişmiyor , acılar hafiflemiyordu. Bana bakan hareleri , saf nefretle kavruluyordu. Benim tek yaptığım yalvararak ağlamaktı . Hayatta hep bundan kaybetmiştim. Arkamda , bana destek olan bir kimsenin yokluğundan , kimsesizliğimden .... ! Dikkat, Bu kitapta hiçbir kötü harekete özendirme yoktur.!