Yapmanız gereken tek şey satranç oynamak ve burada geçerli olan tek bir kural var; ya ölürsünüz ya öldürür İnsan satrancı oyununa hoş geldiniz.

Kötülük kader değil tercihtir ve tercih kaderin sana sunduğundan ibarettir. Kapak tasarımı, kurgu adı bana; kurgunun temel konusu sevgili Eda Deli`ye aittir.

Kitap fantastiktir! İnanlar üçe ayrılır; Yaşayanlar, Yaşamayanlar, Yaşayamayanlar. Yaşayanlar hâlâ Dünya`da yaşamını sürdüren insanlar. Yaşamayanlar ölülerin arasından ikinci bir şans hak edip bu evrene gelenler. Yaşayamayanlar ise ikinci bir şansı hak eden ancak büyü gücü oluşmamış insanlar. Yaşam Yargı Yargıcı kanserin son evrelerini yaşayıp ölümü düşünürken bir anda kendini başka bir evrenin içinde bulur. Dahası ruh eşi de bu evrendedir. Yaşamayanların akademisine gitmek zorunda kalan Yargı, bunun için önce hangi grupta olduğunu anlamalıdır. Okulun grupları tıpkı bu evren gibi satranç taşlarıyla oluşur ve hangi grupta olacaksan, o grubun sembolünün vücudunda bir dövmesi oluşması gerekir. Dövmesi olmayanın büyü gücü de olmaz ve o artık bir Yaşayamayandır.

Bu bir tiyatroydu. Tiyatro da oynansa çok başarılı bir oyundu. Dünyanın dört bir tarafından tiyatroyu izlemeye gelenler vardı. Peki ya kamera arkası? O da mı mükemmeldi? Yoksa tam tersi miydi? Bu tiyatroya çok çalışmış, Kamera arkası için çok savaşmıştık. Tiyatronun adı Yakamoz, Kamera arkasının adı Kanlı İhtilaldi. Bu Tiyatro için çok kan akmıştı. Çok acı çekilmişti... Artık bu tiyatroda ki rolümü bilmiyordum. Bildiğimi sanırdım. Hayır, bilmiyormuşum... Ya da bu bir satrançtı. Matematiği ve statejik zekasıyla kazanılıcak bir oyundu. Ben bu oyunda neydim bilmiyordum. Ama onların kimler olduğunu biliyordum. Joker siyah taşların veziriydi. Ayaz Emir Taşkıran beyaz taşların veziriydi. Ama önemli olan şahlardı. Şahı yer isek oyun biterdi. Peki ya şahlar kimdi? Siyah ve beyaz taşların şahları neredeydi? Ben neydim bu oyunda? Öylesine bir piyon mu? Şah mı? Satranç tahtası mı? Bunu zaman göstericekti. Ama tek temennim öylesine bir piyon olmaktı. Diğer türlüsünü kaldırabiliceğimi sanmıyordum. 🖤⚔️💀 Tamamıyla kendine özgü hikayesiyle Yakamoz: Kanlı İhtilal karşınızda. Kitabında bulunan olaylar, kişiler ve zaman algıları tamamıyla kitaba ait olup hiç bir kitaptan kopyalanmamıştır.

Ya olursa, ya kırarsak bir birimizi?" "O zaman bekleyeceğiz." Şaşkınca nefesimi verdim. "Neyi? Neyi bekleyeceğiz?" Gözleri bir anlığına gözlerime tutundu. Ellerimin bile hissizlikle sınandığı o anlar da yalnızca onun gözlerinin her bir santimini ezberlemek için kalbimin attığını hissettim. Çölde serap bulmak değildi bu... Nefes almak, su içmek, yemek yemek... Hiç biri gibi hissettirmiyrodu bu his. Onun gözleri yaşanması gereken koca bir hayat ve sonsuza dek kaçılmsı gereken bir seraptı. Gerçek olamayacak kadar hayal... "Birbirimize geri dönmeyi..." Elleri usulca saçlarımı sevdi, içim bin parçaya bölündü. "Bekleyeceğiz

"Benim için bu çatıdan aşağı atlamanı istiyorum." Bir plan, bir kumpas... Yolları birbirlerine karıştı. Çıkmaz sokaklar oldular. Duvarlar örüldü. Maskeler takıldı. Bu bir maskeli balodan fazlasıydı. Bir kumpasın gölgesiydi. Yüzlerine düştü. Görünmez etti. Adam öldü. Kadın yendi. Ama yenildi. Adam gitti kadın değişti. Adam değişti. Kadın unuttu. Tarih tekerrür etti. Issız bir sokakta yolları denk düştü. İntikamın acı zehri adamın aşkına sızdı. Adam artık intikam alacak kadar acımasızdı.

Bir zamanlar Fransa`nın, geniş topraklarından ve fazla nüfusundan muzdarip olmuş ancak eşi benzeri görülmemiş bir yapıta sahip bu küçük kasabasının "BONTÉ" adlı okulun kapılarını, yalnızca özel çocuklara açmasıyla başlıyor hikayemiz. BONTÉ kapılarını onlara açtığı gibi siz özel okuyucularımıza da kitabının mührünü açıyor ve sizleri davet ediyor..

UYARI: Bu kitaptaki okuyacağınız her şey gerçektir. Her karakter gerçek hayatta etrafımda yaşayan kişilerdir. Ne eksik ne fazla hepsini okuyacaksınız... Ayrıca kitapta yaşanan olayların hepsi de gerçektir. Şu günlerde yaşadığım salak aşıklık dönemimi günlüğe yazmak yerine bir kurguya çevirdim... Ve elbette kitaptaki kişilerin asıl isimleri geçmeyecek. Hepsini değiştirdim :) - 11.sınıfa geçtiği gibi sınıfındaki bir çocuğun yakın arkadaşına kafayı takan Erna, çocuğun satranç oynamaya resmen bağımlı olduğunu fark eder. Zamanla çocuktan daha çok hoşlanmaya başlarken sırf onunla aynı ortamda bulunmak için satranç oynamaya bile başlar. - 16.01.2025

Bir satranç kulübü. Ama normal bir satranç kulübü değil. Oyunun adi `lousers end` çevirisini herkes yapabilir ama anlamı neydi? Ellie bu kulübe katılıp bizim için deneyimledi, desende inanmayın. Kendisi satranca meraklı olduğu için kulübe yazıldı ama bir sorun var? Bu kulübe hiç normal değil