Kitap Tür Kategorileri

Zorla yapılmış bir evlilik, Yarım kalan hayaller, Bilinmeyen gerçekler, Hastalıklı zihinler... Bir bedene hapsolmuş üç kişi, bu bedeni kim yönetecek? Nasıl geldik bu hale? Her şey o fal ile başlamıştı. Doğru bilmişti her şeyi. Lila girmişti hayatıma. Tüm kurallarımı alt üst edip hayatımın en güzel rengi olmuştu. Ama onu kopardılar benden, ölüme ittiler onu.Hiçbir şey yapamadım, hiçbir şey... Falcı her şeyi doğru bilmişti ama eksik söylemişti. Uyarmalıydı beni anlatmalıydı tüm gerçekleri. "Şu olanlara bir bak, karın senin yüzünden kendini 5 yaşında bir çocuk zannediyor." Poyraz`ın söyledikleri hâlâ kafamın içinde yankılanıyordu. Haklıydı benim yüzümden olmuştu. Ama nereden bilebilirdim ki. Sadece hafızanı kaybettiğini düşünmüştüm ama öğrendiğim gerçek bambaşkaydı. "Aras Amca benimle gel. Poyraz Amca yine benim oyuncaklarımla oynuyor." Evlendiğim kadın mıydı bu? Öncesinde bana korkmadan meydan okuyan, şimdiyse çizgi film izleyip oyun oynayan. Bir kişiyle değil, üç ayrı kişi ile evlendim... ~Aras Yıldırım~ Kitabımı daha önce başka bir platform üzerinde yayınlamıştım. Burada da yüklemek istedim. Bölümler hazır olduğu için. Kısa sürede devamı gelir. Sevgili okurlar sizden ricam ön yargı ile yaklasmamanız.

Konuşamayan bir kız, basketbol takımının kaptanının dikkatini çekmişti. Bir süredir ondan hoşlanan Metehan en sonunda dayanamayıp yazmaya karar verir, sevgilisi olan kıza. ¤ Ne yapacağını bilemezmiş gibi etrafına bakarak salona girdiğinde tam önümde durdu. "Ee?" Dedi. "Hediyemi verecektin." Gülümsedim ve bir iki adımda iyice yaklaştım ona. Kollarımı boynuna dolayıp alnımı alnına yasladım. Kalbimin sert atışını umarım duymuyorsundur Metehan. Dudaklarım aralandı. "Me-te." Bir an yapamayacağım sandım. Ağzımdan iyi çıkmasa da onun ismini söyleyebilmiştim. Daha fazlasını da söyleyebilirim. Metehan "n-ne?" Alnımı ondan ayırdığımda şaşkınlıkla bakan gözleri ile karşılaştım. Gözleri dolu doluydu. Yutkunduğunda bir damla yaş aktı. "Seni," yutkundum. "Seviyorum." Nefesim sıklaşmaya başladığında ikimizde daha çok ağlamaya başlamıştık.

Hayatın kaçıncı darbesiydi bu. İnsanlar hep acı, pişmanlık içinde mi yaşardı? Benim istediğim, hayal ettiğim yetişkinlik böyle değildi. Böyle olmamalıydı... Peki ya sen? Sana en ihtiyacım olduğu zamanda neredesin?

Mine vatan aşkı ile yanıp tutuşan genç bir kızdır. Babası ve ağabeyi gibi asker olmayı istemiş fakat bazı şartlar imkan vermemiştir. Ağabeyinin arkadaşı olan, Yekta Erman ile başı dertte olan Mine Er yıllar sonra Van`a atandığında uzun zamandır görmediği Yekta ile yaralı askeri kurtarmaya çalışırken karşılaşırlar. Aynı yerde görev yapmalı tesadüf mü? Yoksa bu kaderin onlar için hazırladığı sürpriz miydi? Mine ve Yekta`nın hikayesine ortak olmak ister misiniz?

Karanlığa gözlerinizi açmışsanız, aydınlığı görmeniz hâyli zor olabiliyor.... Işığı sönen tüm herkese... 🕯

Çok önceden tanışmış ruhlar ve isimler, şimdi resmen tanışmış ve tekrar aşık olmuşlardı birbirlerine. Çünkü Toprak, zaten aşıktır Yağmur`a. Yağmur da delicesine severdi onu. Onların hikayesi de isimlerinden doğmuştu. Yağmur, tekrar uğramıştı Toprak`a.

"Üç kara gül, üç mucize ve üç doğuş..." & Küçük yaşta ailesini kaybeden Doğa, büyüdüğünde anne ve babasının katili olan kuzeni tarafından bir not buluyor. Bu sayede yıllar sonra katil, yeniden kızın peşine düşüyor. Doğa, davanın yeniden açılmasıyla birlikte başkomiser Aral Şahin ile tanışıyor. Katili bulma süreci, hayatın onlara olan sürprizleri, gerçeklerle yüzleşme ve beklenmedik olaylar arasında bir de aşk dahil oluyor. Ama bir sorun vardı, aşklarını zedeleyen koca bir sorun...

Özel bir hastanede, psikoloji servisinde tedavi gören Yeşim GÜNGÖR, Psikoloji bölümü bitirmiş, stajını yaptığı hastahaneye çağırılan Sevda KARACA ile görüşmek ister. "Şimdi sizinle bu odada üç saat kırk beş dakika boyunca konuşacağız Sevda Hanım. Konuşma bittiğinde ise siz, bu odadan bir psikolog olarak değil bir insan olarak çıkacaksınız. Ve inanın ki bu dünyadaki en tehlikeli şey insan olabilmektir."

Travmam aşka mı dönüşüyor...?

Karanlık bir geçmişi vardı Miray`ın sadece can dostları Asya ve Zehra`nın bildiği başka kimsenin bilmediği mutsuz bir geçmişe sahipti Miray. Sevmezdi, sevilmezdi, isterdi sevmek sevilmek mutlu olmak gülmek ama hayat yapmayınca yapmıyordu işte. Bir gün, yine aynı geçeceğini düşündüğü sıradan bir gün diye düşünmüştü Miray. Kim bilebilirdi ki hayatının en büyük tehdidini yeni taşınan komşularından alacaktı Miray...

Hafif hafif esen rüzgar saçlarına çarparken, uyuşan tenini korkuluklara yasladı. Kafasında hiçbir düşüncenin olmaması onun için normalken, yanındaki yoldaşı için bir sorundu

İntihar etmek üzere olan genç kıza ansızın bir gün kapı aralığından bir mektup gelir. İsimsizdir ve sonrasında ona ulaşacak bilinmeyen kadar da gizemlidir.

Başkalarının hatıralarını çaldığın gibi kalbinide alıp götürüyorsun. Bana da öğretmeni isterim kalp nasıl çalınılır. Suretini gölgelediğin gibi hatalarını da gizliyorsun. Tüm hatalarını gizleyebilirim , yüzünü sevebilirsen. Göz önündeyken bile görünmezsin. Görünmezken bile görebilirim seni , gözlerimi kapatırsam. Güvenilmez olduğun kadar güvenmezsin. Güvenini kazanmak isterim sana güvendiğim an. İyi bir yalancısın başkalarının doğrularını bildiğin sürece. Tüm doğrularımı gösterebilirim yalan söylemediğin sürece. Kaybedecek bir şeyin olmadığı için hırslısın. Bana karşı kaybettiğin an kazandığını fark edeceksin. Saçının rengini bile bilmezsin , beni hatırlamadığın gibi. Sana seni anlatabilirim , beni affedebildiğin gün. Ve ben hayatını çalıp yerine geçen biri olarak seni seviyorum kelebek . Kendini seversen beni affedersin. Çünkü ben kendini sevdiğin gün kendimi affedeceğim kelebek.

Gizemli bir katil, çocukluğundaki travmalarından dolayı çocuk, kadın demeden herkesi öldürüyor. Fakat bir hatasıyla Ankara’da kafasına koyduğu herkesi yakalamış, genç yaşına rağmen başarılarıyla tanınan Neva Komiser ve ekibinin radarına takılıyor. Peki bu zamana kadar yakalayamadığı hiç bir suçlu olmayan Neva Komiser bu katilimizi yakalayabilecek mi? Tabi ki bu katilimizi yakalarken gerçek ailesi ile tanışıp, aşk hayatına atılacak ve bu aşktan fena bir şekilde yara alacak. Okuyup görelim.

Karanlık bir odada, eski bir kütüphanenin sessizliği içindeyim. Raflar arasında dolaşırken tozlar havada dans ediyor. Kitap kokusu buram buram yayılıyor etrafa. Ansızın, bir kitabın arasından sızan ışıkla aydınlanan bir sahne karşılıyor beni. Sayfalar arasında kaybolurken, karakterlerin sesleri kulaklarımda yankılanıyor. Bu kütüphanede, her kitap kendi hikayesini anlatıyor, her sayfa yeni bir maceraya davet ediyor.

Babasından ona kalan bir şirketi yöneten Lara Adal evinde bir parti verir. Ama düşmanları tarafından silahlı saldırıya uğrar.Annesi ve babası partide ölmüş , kimsesi olmayan 4 aylık bir bebek görür ve vicdan azabıyla bebeği alıp büyütmeye karar verir. Ona bağlanmak istemez, zamanı gelince bırakmak ister ama işler planladığı gibi gitmez. Babasının en büyük hediyesi olan travlamaları onu rahat bırakmaz ve hem kendini hem de bebeği çok zor bir gelecek beklemektedir. Artık tek derdi iyi bir anne olmaktır. Peki bunu ne kadar başarabilir?

Bütün temennim güzel bir çocukluğumun olmasıydı. Siz beni yaşarken öldürdünüz.

Ölmeden önce nasıl biriydin? Gerçekten sevdin mi beni? Hiçbirini tam anlamıyla bilemeyeceğim.

Selin, uzun bir süreden sonra tekrar Şırnak`a atanmıştır. Orada da bir tim komutanın yardımcısı olmuştur. Fakat geçmiş travmaları ile karşılaşacağını aklının ucundan bile geçirmemiştir.

"Bazı soruların bazı sorunları"

Bu yaşıma gelene kadar öğrendiğim en muazzam şey tepkisiz kalabilmek. Bazı insanlar size hayatınız boyunca unutmayacağınız şeyler yaşatır, sizde travma etkisi yaratacak şeyler yapar. Bu zamana kadar çoğu şeye katlandım artık bazı şeylere tepki vermemeye başladım, çünkü alışıyor insan acıya da alışıyor hayatının değişemeyeceğine de. İnanılmış kırılmış, şaşırmış ya da üzülmüş olsam bile, herkesin herşeyi yapabileceğini de öğrendim. - Mercan

Benden alınanı geri almalıyım.

Sessizlik... Huzur dolu bir kelime değil mi? Çığlık... Acı bir haykırış. Peki ya sessiz çığlıklar? İnsanlara gösterdiğin sen ve içindeki sen aynı kişi misin? Kaç duyguyu içine attın? Kaç gözyaşını içine akıttın? Kaç tane sessiz çığlık attın? Hep mi? Hiç mi?

Karanlık bir gecede doğmuşum. Adıma bu yüzden, `Gece.` dediler. Bir oraya, bir buraya savruldum. Elimden kimse tutmadı. Küçük bir çocukken hem bir yuva edindim, hem de kimsesizliği tattım. Küçüktüm, düştüm, yaralandım, ağladım. Sesimi duyan olmadı. Elime bir beyaz kağıt ve kalem verdiler. `Kendi hayatını yazacaksın.` dediler. Ciddiye almadım. Ellerim yaralıydı, kanattılar. Hayatımı yazmam için zorladılar. Bembeyaz kağıdın üzerine, elimden akan kanlar damlayacaktı, avuçlarımı kapattım. Hayatını yaz dediler, ben de sayfanın üzerine sadece bir nokta koydum. Sonra bir kabus gördüm, beyaz kağııt siyaha boyandı. Hayatını yaz dediler, bu kez kağıdı yırtıp attım. ©2020 · İrem Oruç Uyarı: Kitabın içinde psikolojik hastalıklar, şiddet, argo ve olumsuz örnek olabilecek davranışlar yer almaktadır (!) [YALANCI MASKE adındaki ilk kitaptır.]