Nerden bilebilirdim ki beni kaçırıp tüm geçmişimi silen bir adama aşık olacağımı?

İgnis Noctis (Gecenin Ateşi) Fısıldayan Ağaçlar, Kayıp İsimler… Targaryen, sıradan bir hayatın içinde kaybolmuş bir isimdi. Oysa yıllar önce, unutulmuş bir dünyanın içinde savaşan biriydi. Ormanın derinlikleri, ay ışığıyla aydınlanan patikalar, ağaçların arasında saklanan geçmiş… Hepsi bekliyordu. Bir okul kampı… Masum bir davet… Ama ormanın fısıltıları, yalnızca doğaya ait değildi. Her adımda yankılanan sesler, ona kim olduğunu hatırlatmaya hazırdı. Targaryen, unutulanı hatırladığında, hatırlanan da onu bekliyor olacaktı. Bazı yollar eve döndürür, bazıları ise hiç bilmediğin gerçeklere… Peki, sen hangi yolu seçerdin? *İgnis Noctis adıyla yayınlanmış ilk kitaptır.

Alysa, ailesinin kaybolmasının ardından sırlarla dolu bir dünyada kendini kaybolmuş hisseder. Geçmişin izlerini bulmaya çalışırken, yaşadığı her şeyin aslında yanlış olduğunu keşfeder. Gecenin karanlığında kaybolan, unutulan ya da silinen anılarla yüzleşmek zorunda kalacak ve yanında sadece bir kişi olacak o bilmese de. Gerçek ne kadar uzak olabilir ki?

Hüzünlü Aşklar Serisi - 2 Hayatının üç yıllık bir kısmı silinmişti Defne`nin. Muğla`nın Ortaca`ya bağlı Dalyan beldesinde gözlerini açtığında hafızasından uçup giden anılarının yalnızlığı ile kalakalmıştı. Jandarma ve emniyet de onun hakkında çok bir bilgi bulamamış, herhangi bir suç verisi olmayınca da aslında ipin ucunu bırakmışlardı. Defne her ne kadar zor olsa da bu yeni sayfa hayatına alışmıştı. Güzel bir hayat sürüyordu. Ta ki ünlü senarist ve yönetmen Harun Berceste ile karşılşana kadar... Genç adamın kendisine olan tavrı, dokunuşları, o iğneleyici sözleri onda garip duygular uyandırıyordu. Sanki onu önceden tanıyormuş gibiydi. Bu adam sanki onun kayıp hatıralarından fırlamış gibiydi. Defne`yi korkutuyor ama merakını da uyandırıyordu. Defne farkında olmadan her bir anlarında ona çekiliyordu. Harun`un dünyasını dağıtabileceğinden habersiz bir şekilde...

İlk aşkını unutamazmış insan. O beni unuttu...

Yıllar önce iki yakın arkadaş olan Beyza ve Emir`in arkadaşlığı Beyza`nın gitmesi ile biter.Beyza geri döndüğünde hafızasını kaybetmiştir.Emir`in tekrardan Beyza`yı kazanmak ve Beyza`nın böyle olmasının arkasındaki sebepleri araştırır. Ve hiç beklenmedik gerçeklerle yüzleşmek zorunda kalırlar.

Gülüşüyle baharları getiren kadın, sonbaharda kaldım.. Gittin.. Ve solumda kaldın.. Ve soluğumda… Ve sonumda… Dudakları kıpırdamıyordu adamın ama gözleri haykırıyordu seni seviyorum diye… Yaktığım sigaraların dumanıyla öldürmeye çalıştım, içimde yaşattığım seni. Sen kalbimden kovulmadıkça Bu ayrılık hep eksik kalacak 👉 Sigara, acı ve küfür içerir. Kısa alıntı yapılmıştır. Şarkı önerisi de vardır.

Hayatta istediğimiz şeçimleri yapamayız. Benim hayatım ise her zaman zorunlulukla geçiyor.

Her şeye rağmen yaşamak isterdim. İnan bana, gücüm olsa yine senin yanında tüm acılara rağmen kalıp, savaşmak isterdim. Geçmişime bakıyorum, geleceğimin tozlu penceresinden… En çaresiz hissettiğim an bile seninle ne kadar mutlu olduğumdan başka hiçbir şey hatırlamıyorum. Dudaklarımdan kopan feryatların yerine seni görünce delicesine atan kalbimin sesi vuruyor kulaklarıma. İnsan cehennemin içindeyken ne kadar yandığını bir türlü anlamıyor Falez, kötüyü görmeden iyinin değerini anlamadığı gibi! Lütfen unutma sevgilim bir şeyi nefes alacak kadar çok istersen işin sonun da nefessiz kalırsın. Şimdi düşünüyorum da sen sadece benim boynumdaki ipin düğümüymüşsün, beni nefessiz bırakan o ipin kesilmeyen, kör düğümü… Alıntı Tüm şarkı boyunca susan Korhan, gözlerime bakıp önündeki rakıdan büyük bir yudum aldı ve şarkının nakaratına eşlik etmeye başladı. ‘’Doldum dolana kadar Sarhoş olana kadar Burdan gitmeyeceğum Seni alana kadar’’

Herkesin unutmak istediği bir gecesi, adı, hayatı ve geçmişi vardır. Ben karanlık ve soğuk bir Şubat gecesinde vazgeçtim adımdan, hayatımdan. Yaşadığım her acıyı unutmak ve kaybettiğim her şey adına avazım çıktığı kadar bağırmak için düştüm bu sokaklara. Düştüm dediğime aldanmayın sakın çünkü bu sokaklar benim her şeyim artık. İnsan nisyandır aslında ve unutmak sadece insana mahsustur.

"Her masum aslında bir suçludur." Sıradan bir hayatı olan üniversite 3. sınıf Yazılım Mühendisliği öğrencisi Deren Vural, bir gecede birden fazla aileyi katletme suçuyla yargılanır. Hakkında idam kararı çıkan Deren, avukatları tarafından çıkarılan akıl hastası raporuyla Abis Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi`ne sevk edilir. Abis Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi -toplum içinde bilinen adıyla Abis Akıl Hastanesi- diğer akıl hastaneleri gibi normal bir ruh sağlığı ve hastalıkları hastanesidir. Tek farkı, Abis`te müebbet yemekten veya idamdan kaçan mahkûmların bulunmasıdır. Deren, 2 senenin sonunda 21 yaşında girdiği bu ruh sağlığı ve hastalıkları hastanesinden kaçar ve özgürlüğüne kavuşmaya çalışır. Ancak işler istediği gibi gitmemiş, Deren`in karşılaştığı zorluklar artmıştır. Suçsuzluğunu kanıtlamak ve mahkûmiyetinden sonsuza dek kurtulmak için, elinden geleni yapacaktır. Başlangıç: 27.08.2023 Bitiş:

"Onlar karanlık bir gecenin sadece küçük kurbanlarıydı." Arkadaşı ile beraber büyük bir şehir hastanesinin psikiyatri kliniğinde çalışmaya başlayan Dr. Eylül Darıca, kapısını çalan yeni hastasının kim olduğunu öğrendiğinde hayatının artık eskisi gibi olmayacağını hissetmişti. Başarılı bir iş adamı ve aynı zamanda avukat olan Polat Karahanlı, gizemli biri tarafından gelen teklifi kabul etmesiyle zamanında çözülmemiş bir davayı alır. Ancak kısa bir süre sonra neden özellikle kendisinin seçildiğini anlayacaktı.

"Dünyanın bile asırlardır süre gelen bir uyumu var. Sen, yer kürenin içinde bulunan sade bir canlıyken kalbin nasıl coşkulu bir ritimsizlikle bana sessini duyurabiliyor. Anlamıyorum..." ... Kalp unutabilir mi? Aşk görmezden gelinebilir mi? Geçmiş geri de bırakılabilir mi? Duygular çürümeye terk edilebilir mi? Egemen ve İlayda bu soruların cevaplarını ararken kaderleri ilmek ilmek birbirine dolanmıştı. Vazgeçmek bir kaçış değildi. Unutmak bir bitiş değildi. Anılar mazide kalan bir sır değildi. Zihin hatırlamasa bile aşk, Parlayıp kaybolacak bir yakamoz değildi.