Henüz iki haftalık çiçeği burnunda olan çift balayına gitmek üzere yola çıkarlar. Sadece Ay`ın aydınlattığı karanlık,yağmurlu havada ilerlerken yol kenarında arabası arızanlanmış,otostop çeken bir adamla karşılaşırlar. Arabalarına aldıkları adamın ruh hastası bir manyak olduğundan haberleri yoktur. Yolun sonunda kocasını kaybeden kadın, yıllarca takip edildiği adamın hayatının merkezinde bulur kendini.

Klasik eğlence için yazılmış bir gerçek Ailem kurgusudur

Size klişe bir söz söyleyeyim mi? “Hayat sürprizlerle doludur” derler. Ama kimse hayatın acı sürprizlerle de dolu olduğunu söylememişti. Kimse o sürprizlerin insanın sırtına bu kadar ağır bir yük bırakacağını anlatmamıştı. Gerçi anlatsalardı da fark etmezdi. Önceden yazılmış kadere kim başkaldırabilirdi ki? Ben Asya Mirahan. Geçirdiğim bir kaza sonucu işitme duyumu kaybettim. Konuşabiliyorum ama neredeyse hiç duyamıyorum. Doktorlara göre yurt dışında tedavi edilirsem belki iyileşebilirmişim. Babam — Mirahan Holding’in sahibi — Tunç Mirahan, bunu duyar duymaz hazırlıklara başlamıştı ki, biz hastanedeyken gelen bir haberle her şey değişti. Babamın yıllardır emek verdiği Holding, ortağının ihaneti yüzünden iflasın eşiğine gelmişti. Böylece o gün, benim yurt dışına gitmem askıya alınmış oldu. Bir süre sonra babam ortağıyla yollarını ayırdı. Artık sadece Holding’i eski haline getirmek için çabalıyordu. Bana da her şey yoluna girene kadar beklemek düşüyordu. Günler, aylar geçti. Sonunda biraz olsun toparlanabilmiştik. Ama annemin ölümünden sonra hayat zaten eksikti bizim için. Annesiz olmak, kırık kanadıyla uçmaya çalışan bir kuşa benzer. Ben o kuşum işte. Üç yıl önce babam biriyle evleneceğini söylediğinde o kuşun diğer kanadı da kırılmıştı. Başta kabullenemedim ama zamanla üvey annem Selma’nın iyi biri olduğunu düşünmeye başladım. Çünkü babam mutluydu. Hatta bir kardeşim bile olmuştu, Leyla. Onu çok seviyordum. Ta ki... her ikisinin gerçek yüzünü görene kadar. Babam artık yatağa düşmüştü. Günleri sayılıydı, bunu biliyordu. Bir gün bana bir mektup uzattı. Saklamamı söyledi. Ve o mektubu verdikten kısa süre sonra… son nefesini verdi. Artık bir odada, sessizliğin içinde, günden güne biraz daha soluyorum. Tek arkadaşım, karşı binadan gelen ışığın ardındaki o kişi: Araf Soylu. İşte, hayatım çıkmaza adım adım böyle sürüklendi. Bundan sonra dikenli tellere bağlı bileklerim, boş bir oda, sesimi duyurabilmek için attığım her adımda kanayan yaralarım var. Belki hâlâ bir umudum vardır. Ben Asya Mirahan. Sizden herhangi birisiyim... Benim özgürlüğüm senin özgürlüğün. Sen elimi tuttuğun sürece, esaretim son bulacak. Hazır mısın? Elif K.

"kaan annesinin ölümünün ardındaki gerçekleri öğrenmek için harekete geçer ve en büyük duşmanı ender erezgine ait deliller bulur" "Erezgin malikanesine gidip ender erezginin zafı olan kızı,Ezgin erezgini kaçırır ve olaylar başlar"

Benim hikayem hiç karanlık olmadı, Aydınlığı yaratabilecek güce her zaman sahiptim. Ben masum değilim, sessiz hiç değilim. Ben kendi kaderini tayin etme gücünü söke söke almış Masayı bir tekmeyle dağıtmış ve bu uğurda her şeyi aleve vermiş biriyim. Size küllerin öyküsünü bıraktım, geri kalanlardan bir hatıra.

Sanat galerimin açılışı için son dokunuşları yaparken, Kintsugi sanatını kullandığım vazoya ilgiyle baktım. Lacivert vazodaki sır, geceyi andıran derin bir deniz gibi; çatlaklar ise altınla ışıldıyordu. Her bir kırık bana geçmişin bir anısını fısıldıyordu. Kırık her bir parçayı altın rengiyle onardım. Vazonun üzerinde küçük küçük yıldızlar serpiştirmiştim; kuzey yıldızını andıran, yol gösteren ışıklar. Onlara bakarken içim gururla doluyor. Kırılan vazo mucizevi bir şekilde bir araya geldi. Parçaları belli oluyor ama orada işte, hâlâ güçlü. Bu sanat kalbimde kırgın bir kalbin yeniden doğuşunu hatırlatır gibi çarpıyordu. Altın çizgiler galerinin loş ışıklarıyla parlıyor, küçük yıldızlar zemindeki gölgelerle dans ediyordu. Gözlerim ondan ayrılmıyor. Güzel, öyle değil mi? Kırıldığı için utanmıyor. Aksine, kırıldığı yerlerden ışıldıyor… Tıpkı biz insanlar gibi. Bir eşya parçalanır; kırıklar ortaya çıkar, eksikler görünür. Ama işte tam o noktada Kintsugi ortaya çıkar. Altın, gümüş veya platinle bir araya getirilir parçalar. Parçaların birleştiği yerler, ışığı yansıtan çizgiler gibi parlar; geçmişin yükünü, zamanın acısını ve tekrar doğmanın güzelliğini anlatır. Kintsugi, kırılmışın yeniden doğuşu; tam da bu yüzden, kusursuzlukla değil, kırılganlıkla güzeldir. Her altın çizgi, yaşanmışlık ve sabrın şiirsel bir izidir; her çatlak, bir ruhun hikayesini taşır. Sanat galerisi, sohbetlerin uğultusu ve kadehlerin tok sesleriyle doluydu. Yaklaşan ayak sesleri bana tanıdık bir koku taşıdı: vanilya ve sandal ağacının sıcak karışımı, hafif tütün notalarıyla Kaan’a özgü bir koku. Gözlerimi özlemle birkaç saniyeliğine kapattım, anılar zihnimde film şeridi gibi akarken, kalbim hafifçe hızlandı. Gözlerimi açtığımda, Kaan önümde duruyordu. Galerinin kalabalığı, bir an için tamamen silinmişti. Sanki zaman sadece ikimizin etrafında dönüyordu. “Biliyor musun,” dedi Kaan, sesi fısıldar gibi ama her kelimesi ağır ve anlamlı, “Bu vazo… Kırık parçalarını bir araya getirdiğin o şaheser, senin ellerinden çıktı. Her çatlağı onardın ve ortaya gözle görülür bir masal çıkardın. Bizim masalımız gibi." Sesinin derinliği, gözlerindeki kararlılık beni içine çekti. "Biliyorum, kalbini ve güvenini kırdım. Ama ben hâlâ bize karşı büyük bir umut besliyorum. Bu vazoyu onardığın gibi, biz de kırılan her parçayı birlikte onarabiliriz. Nare… Senin için her şeyi yaparım. Bu zamana kadar da sadece seni korumaya çalıştım." Kalbim hızla atarken, nefesimi topladım ve karşılık verdim. “Boşanmamızı ailem için ertelediğimi biliyorsun. Her şey benim için fazlasıyla zor lütfen daha fazla zorlaştırma Kaan." deyip derin bir nefes aldım. Kaan tedirgin bir şekilde ellerime doğru uzandı. “Bekleyeceğim. Ne kadar sürerse sürsün, her kırık parçamızı birlikte onaracağız. Ve sana ait kalacağım, Nare… Senden asla vazgeçmeyeceğim.” Acının tebessümü dudaklarıma yansırken, bakışlarımı birleşen ellerimizden onun gözlerine doğru çevirdim. "Çaban nafile. Artık her şey için çok geç. Sen... Beni kaybettin Kaan. Eskiden sana hissettiğim huzur, güven, umut... Kalbimde bir parçası bile kalmadı. Seni dünyadaki tüm duyguların en güçlüsüyle seven bir kadını kaybettin." Onu bırakmamdan korkar gibi elimi daha sıkı tuttu. Kalbimde fırtınalar koptu, düşmemek için onun beni tutmasına izin verdim. Belki de son kez yan yana duruyorduk. Çenesini omzuma dayadı ve derin bir nefes aldı. Dışarıdan görenlerin imrendiği aşkın acı verici ateşinde yanıyorduk.

Onlar yetimhanede tanıştı ve günün birinde ayrılmak zorunda kaldılar. Ayrılırken birbirlerine söz verdiler. Giden gelecekti, kalan bekleyecekti. Yirmi yıl geçti. Giden yana yakıla aradı, kalan sabırla bekledi. Ve bir gün... Birbirlerini buldular. Ama tanıyamadılar. ✋🏻 Bu kitabın rengi kırmızı. KAN KIRMIZISI ♟ Yeraltı Kulübü, İstanbul`un en gözde gece kulüplerinden biridir. Şaşaası göz kamaştıran bu mekânda cebinin doluluğuna güvenen herkes sınırsızca eğlenebilir. Ancak perşembe geceleri içeriye girebilmek için sahip olduğunuz statü ya da ensenizin kalınlığı geçerli olmayacak. Sadece özel kişilerin erişebileceği karta sahipseniz kapılar size açılacak ve perşembe gecesinin karanlığıyla tanışabileceksiniz. Düzenlenen kafes dövüşlerinde hiçbir kural yok, ancak Yeraltı Kulübü`nün dövüş gecelerinden bile üstün tuttuğu tek kural var. Nehir ise hayatını aksiyondan uzak tutmaya özen gösteren, kendi hâlinde yaşayan bir kadındır. Fakat kader her zamanki gibi kendi planını devreye koyduğunda ve hiç ummadığı birinin sahtekârlığı yüzüne çarptığında hayatı birden rayından çıkar. Bulaştığı pislikten yakasını kurtarabilmek için sunulan teklifi kabul etmek zorunda kalır. Kimilerinin sahip olduğu statü ve parayla bile elde edemediği o kart avucuna bırakılır. Ve Nehir bir gece vakti, eline tutuşturulan paketle, Yeraltı Kulübü`nün önünde kendisini bulur. Birincisi paketin içerisinde ne olduğunu tahmin etmektedir. İkincisiyse Yeraltı Kulübü`nün yıkılmaz kuralından habersizdir. ♟ Entrika, gizem, gerilim, aksiyon okumayı sevenlere hitap edecek bir kurgudur.

Gerçek yaşımınızdaki stresten kaçıp kitap da huzuru arıyorsanız bu kitapa şans verin :) ASLA taciz ,tecavüz, ekonomik sıkıntı,...YOK kısacası burada sadece huzur var.

Derin nefesler alıp duruyordu Sevde. Hayatın ağır yükünü taşımak zordu.. Bu hayatın en zor şeyi anne olmak ve o çocuğu korumaktı. Beşiğinde uyuyan oğlunu izlerken bir yandan da o evden kurtulmanın sevincini yaşıyordu. Kocası Kenan Akyol’u üniversite zamanlarında tanımıştı. O zamanlar yazılımcı olmak hayaliyle yanıp tutuşuyordu ta ki Kenan ile tanışana kadar. Herkesin peşinde koştuğu Kenan Akyol’un gözünde bir tek Sevde belirmişti. İlk başlarda yüz vermeyen Sevde zamanla manipüle olmuş ve Kenan ile evlenmişti. Evliliğin ilk yıllarında her şey çok iyi gidiyordu bir oğulları olmuştu;adı Çağrıydı. Oğulları 1 yaşını doldurmadan Kenan’ın ona karşı davranışları değişmişti. Zira çok da umrunda değildi. Tek umrunda olan kocasının artık sınırını geçen dayaklarıydı. Artık dayanamayacaktı.. Şuan neredeydi onu bile bilmiyordu. Tek bildiği kocasının Şahin adında birine borcu olması ve kendini ona bir mal gibi satmasıydı. Eline bir kız çocuğu verilmişti bu senin doğurduğun kız çocuğu demişlerdi. Ama asla bu çocuğu o doğurmamıştı. Ne kocası olan adamı ne de bu kızı hiçbir zaman sevmeyecekti tek derdi iki oğluydu biri koynundayken biri de 3 yaşındayken koynundan alınmıştı..

16 yıl önce Elvan doğum da karışmış kızdır. Ailesi ders konusunda katıdır bundan dolayı kızımız şiddet görür.(berdeldeki kişiler aynı oradan devam edeceğim)

İnanç ve Yaşam Biçimin, Miras Değil Kendi Seçimin Olsa...

Ailesi tarafından darp, zorbalık ve şiddete uğrayan Duru, ailesi tarafından yer altı mafya ailesi olan Ardakay ailesine satılır. Ardakay ailesinin tek varisisi Kara Ardakay, Duru`ya içinde adı bilinmeyen kim ve nefret taşır ama içindeki hazzı durduramaz.Kara`nın annesi ve babası Lidya ve Atlas aslında iyi bir insanlardır. Duru`ya karşı iyi ve hoşgörülü davranırlar. Pekiii nişanlandıkları ilk gün başlarına en fazla ne gelebilir ki?

Taşındıkları için yeni okula giden jisung ve ona aşık olan sınıftaki minho

Hayat upuzun bir yoldur; acısıyla tatlısıyla yaşanır ve sonunda ölünür. Acı, bizi kendimize getirir, intikam ateşini harlar. Hayatımızda tatlı şeyler de vardır elbet; ama her şeyin bir sonu var ya, o da son bulur işte. İnsanlar size yalanlar söyler, kandırır. Kimse sütten çıkmış ak kaşık değildir bu hayatta. En sevdiğiniz bir gün sizin felaketiniz olur, en güvendiğiniz size ihanet eder ve geriye yalnızca kararmış bir kalp bırakır. Ve en sevdiğiniz bir gün ansızın güvercin gibi göğe karışır. Ulaşmak imkânsızdır ama iyi bir yerde olduğunu bilmek güzeldir. Güzeldir ama kırar, çünkü onunla asla buluşamayacağınızı bilirsiniz.

Arkaya doğru çekilmişti . Kafasını çarptığı yer bi duvar değil birinin göğsüydü . Arkasındaki kişiyi görmeden bile iri yapılı olduğunu anlaması zor değildi . Ağzının üstüne kapanan siyah eldivenli else onun bağırmasını engellemek içindi ×" merhaba prenses " Beline dolanan kolla bağırmak istedi Elisa " Hğhğhıığğ" Sesindeki korku her halinden anlaşılıyodu ......

Avukat Kadın & Savcı Adam ⚖︎ Üst komşunun evinden gelen müzik sesinden rahatsız olan Avukat İzgi Merza Soylu komşusuna yazar. Halbuki bilmediği bir şey vardır: Yazdığı adam, sevgilisinin ezeli rakibi olan "VSD" lakaplı boksör bir savcıdır. Kitapta geçen tüm kişi, yer, kurum ve kuruluşlar tamamen hayal ürünü olup, gerçeklikle hiçbir ilgisi yoktur. Her sahne kurgudan ibarettir. 28.03.2025🕯️

Üvey Ailesinden hep şiddet görmüş erkeklere yaklasamiyor biri haric

Planlar hep kusursuzdu, ta ki o şirkete dönene kadar... Ben çizgilerle duygularını ayırmayı iyi bilen bir mimardım. Ama o çizgilerin arasına adını yazacak kadar inatçıydı. Bir proje, bir ofis, bir bakış... Ve çizgiler arasında kaybolan iki kalp.

Bu kitabı yazmak istiyorum ve güzel olucağını düşünüyorum, lütfen yorum yapıp takip edin (gt var)

"Bazı insanların hayattaki tek amacı sevdikleri iken, bazılarınınki vatan savunmasıydı. Bu insanların vatan sevgisi o kadar büyüktü ki, her şeyi geride bırakırlardı." Küçük yaşta yetim ve öksüz kalmak, iki kardeşi çok zorlamıştı. Emre Özdemir, bütün zorluklara rağmen dimdik durmuş, kardeşi için yaşamıştı. Aynı zamanda babasına verdiği sözü tutup asker olmuştu. İki kardeşin çektikleri zorlukları ve yaşadıkları aşkları anlatan bir hikaye... "Tomris Hatun, siz benim umutlarım üzerine yaşattığım silahımsınız."

Gurgu severler için güzel bir kitap (Az kurgu)

"Baba oluyorsun!" Ailesini karşısına alarak sevmediği bir adamla evlenmişti Gazel. Bir zamanlar kalbinin ilk defa çarptığı adamı unutmak için kurduğu o yuva, sevgiyle değil sabırla ayakta kalmaya çalıştı. Yıllar boyu sustu, katlandı, çabaladı… Ama evlilik yıldönümlerinde öğrendiği ihanet, içinde tuttuğu tüm sessizliği parçaladı. Aldatıldığını gözleriyle gördüğünde, kaçacak hiçbir yer kalmamıştı. Sığındığı en yakın otel odasında geçmişinden çıkan bir hayaletle göz göze geldi: Cihan Batur. İlk görüşte âşık olduğu, ama asla “olamayacak” dediği adam. Oysa Cihan da yıllar önce başka bir kadına kalbini açmış, karşılığında sadece parayla ölçülen bir yıkım almıştı. O günden beri aşk onun için bir hayal, güven ise bir tuzaktı. Ama o gece, karşısında duran kadın başka bir şeydi. Kırık ama güçlü, sessiz ama yakıcı… Tıpkı onun gibi. Ve işte o gece, hiçbir söz vermeden, sadece bir kural koyarak birbirlerine sığındılar: sadece bir gece, sadece unutmak için. Ne geçmişin acısı konuşulacaktı, ne geleceğin belirsizliği. Fakat hayat, insanların koyduğu kurallarla hareket etmezdi. Üç ay sonra Gazel yalnız değildi. Karnında taşıdığı sır, sadece onun değil, Cihan’ın da hayatını alt üst edecek bir başlangıcın habercisiydi. Bir zamanlar bir gecede birbirlerine ait olmayı seçen iki insan, şimdi aynı güneşi bekliyordu. Çünkü bazı hikâyeler, bir gecede başlar ama bir ömür sürer. Ve bazı insanlar… birbirinin gecesinde doğan tek güneştir.

Talya, kalemiyle hayatları değiştirecek bir gazeteciydi. Alpar ise sessizliğiyle dünyaları yöneten bir adam. İki uç, tek bir hikâyede buluştu: ÂH-I DİL.

Büyük bir suç örgütünün lideri olan Karan`ın, geçirdiği kaza sonucu yüzünün nerdeyse tamamı yanar. Yüz nakliyle başkasının yüzünü alarak hem yeni bir yüze kavuşur hemde peşindeki polislerden kurtulur. Peki Karan yüzünü aldığı adamın karısına aşık olursa ne olur? İşte onu merak ediyorsanız hayal dünyama davetlisiniz. Kitap kapağı @ lavixy `e ait, emeği için çok teşekkür ederim 💓

Ellerim kanlıydı. Ellerimde kan vardı. Bu ellerde ruhunu öldürmüş bir kadının kanı vardı. Görünmez olmuştum artık göremiyordum kendimi, hoş aynadaki yansımam her ne kadar tersini de söylese işime geliyordu belki. Sol tarafıma dönmeden önce kesik bir nefes verdim ve bakışlarımı kendini asmış olan adama çevirdim. Şey sanırım intihar etmiş...