Kitap Tür Kategorileri

"Sana son kez soruyorum `Kim o adam?` senin peşinden neden geldi? Seninle ne işi vardı? Neden korkmuş gibi davranıyordun? Neden ellerin buz kesildi? Neden o adam sana dokunabilecek kadar yakınına geldi?" Melike, gözlerini kısıp iyice derin soluklanırken, kaldırımda giden çifte baktı. Gözlerini yumup tekrar açtı. "Sevdiğim adam! Anladın mı? Âşık olduğum adam, ondan başkasına bakamadığım, bakmadığım adam! Mutluluğu uğruna burayı terk ettiğim adam! Anladın mı Arel Korhan! O benim İzmir`e gelme sebebim!" *************** "Sevmek illa ki baktığında güzel bir yüz görmek ya da sesi güzel bir kadın duymak değil bana göre! İnsan ilk görüşte aşkı yüz güzelliği zanneder. Aslında ben tam da böyle bir şey yaşadım. Melike`yi ilk gördüğümde onun yüzüne ya da sesine değil, hırçınlığına, o saçlarını savuruşuna, laf sokmalarına hayran kaldım. Beni ilk kendine çekişi de böyle oldu… Yoksa koskocaman adam neden minicik bir kızı böyle göğsünde saklamaya çalışsın ki!" *************** `Siyah buzdolabı kılıklı öküzümsü angut` *************** Yüreği derinden yaralı iki yabancıyı birleştiren bir hikaye! Kendinizden birkaç parça bulacağınız cümleler! Hepsi içinde gizli!

Her şeye rağmen yaşamak isterdim. İnan bana, gücüm olsa yine senin yanında tüm acılara rağmen kalıp, savaşmak isterdim. Geçmişime bakıyorum, geleceğimin tozlu penceresinden… En çaresiz hissettiğim an bile seninle ne kadar mutlu olduğumdan başka hiçbir şey hatırlamıyorum. Dudaklarımdan kopan feryatların yerine seni görünce delicesine atan kalbimin sesi vuruyor kulaklarıma. İnsan cehennemin içindeyken ne kadar yandığını bir türlü anlamıyor Falez, kötüyü görmeden iyinin değerini anlamadığı gibi! Lütfen unutma sevgilim bir şeyi nefes alacak kadar çok istersen işin sonun da nefessiz kalırsın. Şimdi düşünüyorum da sen sadece benim boynumdaki ipin düğümüymüşsün, beni nefessiz bırakan o ipin kesilmeyen, kör düğümü… Alıntı Tüm şarkı boyunca susan Korhan, gözlerime bakıp önündeki rakıdan büyük bir yudum aldı ve şarkının nakaratına eşlik etmeye başladı. ‘’Doldum dolana kadar Sarhoş olana kadar Burdan gitmeyeceğum Seni alana kadar’’

Askeri | Romantik | Psikoloji ⚠️Bu kitap; K.İ.T. I (Cevapsız Sorular) kitabının devam kitabıdır. İlk önce Cevapsız Sorular`ı okumalısınız ⚠️ `Kökten ve tümden değişim` anlamına gelen İhtilal, cevaplarını bulan soruların en güzel sonucu olmuştu. Yaşadıkları zorlu savaşta; Kah Asena ihtilalci oldu Alfa`sını değiştirdi, Kah Alfa ihtilalci oldu Asena`sını değiştirdi. 🦋 Kelebek, isminin hakkını vererek çocukluğuna küsen adamın ruhunu iyileştirken; 🐺 Alfa, isminin hakkını vererek insanlardan kaçan kızı özgüvenine kavuşturdu. Hani klasik bir tabir vardır ya `Birlikte büyüdüler` diye... Bizim hikayemizde biraz ters işledi bu durum. Onlar birlikte büyümediler. Onlar Birlikte Çocuk Oldular! Yegane amaçlarıydı Çocuk Kalmak. Salıncak gördüğünde koşmak, yağmurda dışarıya çıkmak, hasta olduğunda sevdiğine nazlanmak, küçük bir çocuk misali sahte tripler atmak ve kahkahalarla gülmek. Bolca kahkahalarla... 🎶Kitabın ismi AliFiru`nun `İhtilal` şarkısından gelmektedir 🎶 🐺 Alfa 💙 Asena 🐺 => Bu kitaptaki kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Gerçek kişi, kurum ve olaylarla hiçbir ilgisi yoktur! <=

Tek bir dilek hakkın olsa ne dilersin? Yine aynı dileği dilerdim.

"Mavi, kimileri için özgürlüktür. Benim içinse, mavi beni hapis eden bir renkti..." Ben, Hazal Hancı. Ve bu da maviye olan düşkünlüğümün hikayesi. Gelin, birlikte mavinin bir insanı nasıl mahvoluşluğa sürdüğünü öğrenelim...

Kader böyleydi ya; Balığın gönlü çöle vurulmuştu ama çöl, zaten kavrulmuştu.

Hepimiz farklı ağızdan konuşuyoduk en sonunda "yeter" diye bağırdım . Hepsinin yüzü bana döndü. Elinde muratın saçlarını tutan melodi. Muratın siyah güneş gözlükleriyle oynayan az önce taraf tutup tezahürat yapan yiğit ve gizem. Safirle burun buruna nefret saçan gözlerle benim hakkımda tartışan aras ve safir. "Birbirimizi suçlamamız bizi gerçeklerden uzaklaştıryo, amacımız aynı artık en ufak hatada birbirimizi suçlamayı kesmeliyiz. " Bunula beraber safirin arasa bakıp "birimiz katilin önünde yem olsun belki o zaman bir şeyler öğreniriz " demesiyle yine herkes birbirine girmişti. Ailelerinin ölümünden kimin sorumlu oldunu bulmaya çalışan bir grup genç. Ailelerinin katilini bulabilcekmi yoksa onlar gibi onların izindenmi gidecekler.

Gerçek ailem kurgusu

Gizay`ın hikayesi, zorluklarla dolu bir yaşamın öyküsüdür. Annesinden ayrı kalmanın getirdiği acılar, onun içsel dünyasını derinden etkilemiştir. Bu hikaye, sadece bireysel bir mücadeleyi değil, aynı zamanda aile bağlarının ve dayanışmanın ne kadar değerli olduğunu da gözler önüne seriyor. Gizay`ın yaşadığı duygular, okuyuculara empati kurma fırsatı sunarak, aile değerlerinin önemini anlamalarına yardımcı oluyor. Bu hikaye , insanları bir araya getiren ve derin bağlar oluşturan duygusal bir yolculuğa davet ediyor.

-Tanıtım- İki düşman ailenin çocukları farklı yer ve şartlarda tanışır ve aşık olurlarsa ne olur? Sevgi mi yoksa düşmanlık mı kazanır? Düşmanlık biter mi yoksa artar mı? Peki ya sonunda mutluluk var mı? Yanlış anlaşılmalar, gizli tehdit mesajları, pişmanlık, düşmanlık ve aşkı bir arada yaşayan düşman çocuğu Emre ve Cansu onlar. ‘Hangisini yapmam daha doğruydu? İçimden ne yapmak geçiyordu? Kendime bu soruları sorup cevaplarını bulmam gerekiyordu.’ ‘Bunları okurken azım açık kalmıştı. O kadar çok şaşırmıştım ki bu gerçek olabilir miydi? Nasıl olur da bu denli denk gelirdi nasıl bir tesadüftü bu.’ ‘Kendi sessizliğimdeki çığlıklarımı acımı bile duyan kardeşlerim vardı bunun için çok şanslıydım ve sadece duymuyor beni o sessizlikten de çıkarıyor çıkmak için ellerinden geleni yapıyorlardı. ‘Kendi sessizliğindeki attığı çığlıkları bile duyacak kardeşlere sahip olmalı insan bu gerçekten muhteşem bir şey çünkü ne olursa olsun düştüğünde de kalktığında da güldüğünde de ağladığında da onların yanında olacağını biliyorsun.’ ‘ ***: Bence sen beni dinle yoksa yaşayacağın kötü olaylar olacak.’

Hayat tam da bitti dediğin anda mı başlar.Yoksa başlangıç dediğimiz şey zaten asıl hikayenin sonu mudur? Hayatının amacını anlamaya çalışan Sare.. Ona yardım etmeye hazır biri mi olucak yoksa yoluna hekesin yaptığı gibi taş mı koyucak Aybars.. "Sen de mi böyle yaşıyorsun." "Nasıl."dedi Aybars. "Böyle işte hep hayatta bir yerlere gelmeye çalışıp didinerek." "Bence" dedi."Benim hayatımın bir anlamı var." O zaman farkertmiştim hayatta gerçekten yaşayanlar vardı.Mutlu olmaya çalışıyorlardı.

Gerçek ailem kurgusudur, lütfen şans verin;)

Hiçbir kız çocuğu, güçlü kadın olmak için doğmaz. Hepsi masum hayaller kuran, şımarık birer prensese benzerler. Kaderdir onları cadı, fettan ya da güçlü kadın yapan. Tutulmamış sözler, yaşanmamış mutluluklar, ölümler ve ayrılıklar güç verir onlara! Kurulan hayaller, iskambil kağıtlarından kule gibi yıkıldığında; ezilmemek için o enkazın altında, güçlü olmak zorundadırlar! Güçlü kalabilmek adına, yaşamın kendisine sunduğu ilk fırsat trenine atladı Hande. Yaşamına idöl edindi, annesini örnek aldı! Onun gölgesinde yetişti. Ailesini kendi tercihiyle terk etti, boyun eğmedi içerisinde bulunduğu düzene. Yeliz Hanım`ı anne olarak kabullendi, onun doğruları ile hayata atıldı. İnadına alaya aldı, meydan okudu hayata. Beline uzanan kumral saçları, uzun boyu ile süzülmekteydi. Kehribar gözleri, güneşte bal misali parlarken, ince kaşlar, biçimli dudaklar ile süslenmişti berrak teni. Hayatına aldığı darbelerden sonra mutluluğa aramak için çıktığı yolda kendisini karşılayacaklardan habersizdi genç adam. İstanbul... Kimine acı, kimine mutluluk, kimine de umuttu bu şehir. Yola çıktığında, cebinde umudundan büyük kırıntılar vardı Fatih`in. Şehre ilk adımını attığında, gerçek sevginin ne demek olduğunu öğrenecekti. Gördüğü sevginin gölgesinde aşka uzanacaktı parmakları. Yeni hayatı, kocaman umutları ile oluşacaktı. "Seni sevmeme izin verir misin?" Genç kadın, başını ağırca kaldırmış, karşısındaki ağaca belini dayamış, kendisini seyreden adama baktı. Sevmek? Kelime, zamanında acı vermişti kadına. Çok sevmişti ama hayat müsaade etmemişti mutluluğunu yaşamasına. Sevdiğini sandığı adam tarafından terk edildiğinde, hayatı alt üst olmuş, hasta bedeni, kaldıramamıştı bu acıyı... Şu saatten sonra sevebilecek gücü, kendinde bulamıyordu. "Sadece severim, şifa olurum yaralarına, başkasını istemem." İçinden geçenleri anlar gibi kurmuştu son cümlesini. Bakışlarını biraz daha etrafta gezdirdiğinde, Kız Kulesi`ni görmüştü. Uzaklardan, çok uzaklardan göz kırpmaktaydı genç kadına. Hande, Fatih`i tanımadan önce, içerisinde bulunduğu şehri, hiç böyle dikkatli keşfetmemişti. Oysa severdi İstanbul`u, çok severdi... Lakin ne kadar sevdiğini, onu tanıdığı gün daha iyi anlamıştı. "Bak, şimdi burada, İstanbul şahit; yemin ediyorum ki, çok güzel severim seni!" Kalbi, umutlarla çiçeklenmişti nedense. İstemsizce tebessüm etmiş, alıkoyamamıştı dudaklarını... Karşısındaki adam, soğuk, umursamaz değildi. İlk tanıdığında öyle sanmış, resmi duruşları, böyle düşündürmüştü genç kadına. Tanıdıkça, iş dışındaki haline tanık olmuştu. Deli doluydu. Aşkına karşılık ararken bile hızlıca konuşup cümleler kuruyor, tatlı hal alıyordu. Şair Bedri Rahmi Eyüboğlu`nun sözleri`ni, Kız Kulesi`ne bakarak mırıldanmıştı, uyuşuk çıkan sesi eşliğinde: "İstanbul deyince aklıma kuleler gelir. Ne zaman birinin resmini yapsam, öteki kıskanır. Ama şu Kız Kulesi`nin aklı olsa, Galata Kulesi`ne varır; bir sürü çocukları olur..." Zamanında, elindekileri değerlendirmiş, hayata meydan okuyan kadın olmuştu. Hep olmak istediği gibi güçlüydü. Hepsini Yeliz Hanım`a borçlu olsa bile, kendi payı da çok yüksekti. Öz annesi gibi, boyun eğebilirdi içerisinde bulunduğu şartlara. Hande, Yeliz Hanım`ın teklifini, dakika bile düşünmeden kabul ederek, hayallerine adımlar atmış, zirveye kadar çıkmıştı. Olmak istediği gibi dimdik duran kadın olmuştu artık. "Bırakalım buna İstanbul karar versin, saklasın bizi..." Pelteleyen sesinde, tebessüm barınmaktaydı. Karamsar değildi cümlesi ama kararsızdı. Gel gör ki, cümlesindeki kararsızlıkları, tutarsızlıkları çiçeklendiren en güzel duyguydu umut. Sarmalanmıştı umut tohumları ile kurduğu cümle. Belki de umut, aşkın saatine yakındı. Fırsat olarak yeni tren çıkmıştı karşısına. Yıllar önce ilk trene atladığı gibi, şimdi de düşünmeden haraket etmeyecekti. Çünkü sevmekten canı yanmıştı zamanında. Fakat umudu, ilk zamanlardaki gibi tazeydi. Yaralarının etrafını çemberlemişti umut çiçekleri...

(Watpadden buraya göç diyelim jdjdjd) Bir bozkurtla asenanın karşılaşmasıydı bu hikaye. Kader onları bir daha aynı şeyleri yaşattı, aynı acıyı çektiler. Anlamdırılamyan hisler? Belki de beynin oyunu bu. Sahi önceden karşılaşmışlar mıydı? Kitabın kapağı ve kurgusu şahsi olarak bana aittir.

Modern zamanların en yaygın psikolojik vakalarından biri olan tükenmişliksendromu; stres, iş dünyası, ev ve sosyal yaşantı gibi birçok parametrenin de etkisiyle kişinin enerjisinin bittiğini hissetmesi olarak açıklanan yaşam kuşağı.

Wattpad final vermiş kitabımı burda devam ettirmek istedim umarım beğenirsiniz kitabı. Aile kurgusu ama erkek versiyonu. Ailem mi? bu saatten sonra bir aileye ihtiyacım yok. "Mezarına çiçek ekmek istediğim birileri var." •Kitabımda reklam yorumu istemiyorum! Yapanları siliyorum ve engelliyorum! Başlangıç tarihi:3/09/2023 Bitiş tarihi:2/10/2023

Yeni yeni idrak edebilmiştim olayları ona rağmen aklımda binlerce soru dönüyordu. En önemlisi ise koca bir NEDEN babam doğduğumuzdan beri böyle bir insandı. Bakkal, manav, fırın akla kim gelirse onlardan borç yahut veresiye yazdırırdı. Zaman ilerledikçe eline iki kuruş geçerdi ya kadınlara ya da kumara harcamaya başladı bazen ikisine birden harcardı. Söz konusu o değildi benim için önemli olan asıl önemli olan yeğenimin hayatı. Evlilik benim için bir şey ifade etmiyordu ama şuan yaşadığım her şey saçmalıktı koca bir şaçmalık. İçimde her şey birbiriyle savaş halindeyken ağzımdan sadece “ neden “ sorusu çıktı. Arkamdaki uğutular netleşmeye başladı. Ablamın yalvarışlarıyla babamın yalancı sevgi gösterisi midemi bulandırıyordu. “dediğim gibi klişeleri severim “ dedi gülümseyerek. Bir insana gülümsemek bu kadarmı eğrelti dururdu. “ hayır “ dedim yanından geçerken kolumu tuttu. “ seni araştırdığımda bu kadar vicdansız olduğunu tahmin etmemiştim “ dedi arkamdan ablam bana bir şeyler atıyordu bıraksalar beni öldürecek gibi bir hali var. “vicdan “ dedim kahkaha attım. Kolumu sertçe ondan çektim “o duygu uzun zamandır kullanmıyorum “ dedim kapıdan çıktım.

Yeni bir başlangıç için, en başından …

"Kalp kırılırsa kaynamaz." Eğer her kalp kırıldığında kaynasaydı kalp kırıklığının ayağı takılıp düşmekten farkı kalır mıydı?Vicdan gerçekten herkes de var mı? Ya da biz vicdansız ve `insan olmayan` şahısların yaptıklarına ne ara göz yumar olduk? Aldatılmış ve psikolojik şiddete maruz kalmış bir kadın, sevgilisi kollarında ölen ve onun ölümünden sorumlu tutulan bir adam, bir hiç uğruna şiddete uğrayan ve şiddete uğrayan bir kadın, annesinin başka bir adamı tercih edip yurda bıraktığı ve bu yüzden de öfke kontrol problemi olan bir adam...Pes etmek onlar için son seçenek bile değil. Sıkı tutunun, Kalp Kırıkları hikayesi başlıyor!!!

Biz Güz çiçekleriydik. Koparmaya,yok etmeye çalıştılar ama bilmiyorlardı, her darbede daha çok toprağa saçıldık. Defne, anne ve babasını bir tren kazasında öldü bilmektedir. Kendisi çeşitli tranvalardan sonra hafıza kaybı geçirmiştir. Yetiştirme yurdunda kalmaktadır. Can dostu Selda tüm sırlarını bilmektedir. Onu sürekli göz hapsinde tutan bay gizemlinin kim olduğunu bulabilecek mi? Hafızası yerine gelirken can taneleri onu acıta acıta geçmişe sürükleyecek mi?

Bazen ne olduğumu, kim olduğumu , ne yapmam gerektiğini bilmiyorum . Kimlerden olduğumu kimlerin beni sevdiğini bilmiyorum . "Bilmene gerek yok biz buradayız " dediler kafam daki sesler. Ve bir kez daha baktım etrafımda olan insanlara " sence , bu sefer seve bilecekler mi bizi sima " dedi içimdeki kız çocuğu cevap verdi cesur onlara bakarak " belki , belki severler ve kurtarırlar seni kız çocuğu " güldü sima canı yana yana haykırmak isteyerek " kurtalımayacağım "dedi . " çünkü sevmezler " dedi kız çocuğu ve beynimin bir odasına kapatı kendini diğerleri gibi . Belki de severler seni kız çocuğu.

Gecenin bir yarısı korkusuzca elinde kütüğü savuran kadın ile göz göze geldiğimiz an aşık olmuştum O kadın kim miydiO kadın savrulan bir gemiydi Ben ise onun için isterse liman, ister huzurlu dalgalar olacak adam🎶 "Simsiyah gecenin koynundayım Yapayalnız.."

“Ben çok yandım Serkan. Nasıl yakılır bilmeden yandım. Çok olmadı yakmayı da öğrendim. Sen benimle yapmazsın. Yanarsın, kül olursun, yok olursun. Sonra ben sönerim. İkimize de yazık olur.” Konuşamazdı. Beni ikna edemezdi. Etmemeliydi. Aşkta gözüm yoktu benim. Derdim intikam da değildi. Adalet istiyordum. “Başka amacım yok benim. Olmayacak. Çok yanan çok yakar Serkan. Ben sana yanmayı vadedemem.” “Ben barutum, kenarda köşede ateşin ona gelmesini bekleyen, onu yaksın diye gün sayan barutum. Sen beni yakarsan kül olurum….Uğruna. Gık demem. Çünkü niye biliyor musun? Senin söylediğin gibi ne ateş olmadan barut bir işe yarar ne de barut olmadan ateş alevlenir.”

Apar topar taşındığımiz kasaba da hayatımın aşkını bulacağımı kim bilebilirdi ki? Akarca kasabası sınırları küçük, sırlarını büyük Akarca... Arkadaşlıkları,düşmanlıkları, kıskançlıkları ve aşkları içinde saklayan Akarca Spor Kulübüne sürüklenmeye hazır mısınız? Kemerleri bağlayın Akarca`nın büyük aşkı geliyorr... Ilgın ve ailesi, Muğlaya bağlı küçük bir kasabaya taşınmak zorunda kalırlar, burada yazları verimli hal getirmek için ılgın babasının onu spor kulübüne yazdırma fikrini kabul eder, voleybola karşı ilgisi olan ılgın burada dostluklar ve düşmanlıklar edinir. Ailesinin kül kedisi ılgın ile küçük kasaba arasında büyük bir bağ oluşmaktaydı . Herşey güzel giderken kulübüne arka bahçesinde ortaya bir sandık çıkar, Ilgın ve diğer 5 kişi,büyük bir maceranın ortasına düşmüşlerdir. Nasıl bir şeyle karış karşıya olduklarını anlamaları uzun sürmemişti.. hem aşk hem dostluk hemde sırlarla dolu bir macera... Ilgın ve Akarca kasabasının küçük gizemini çözmek için benden ayrılmayın...

"Tik-tak-tik-tak-tik-tak! Vakit doldu. Oyun başladı. Ebe olarak sen seçildin. Hadi,bul beni minik Sobe." Üsteğmen Ateş Sobe 21 yıl önce başlayan kanlı bir oyunun iki kurbanindan biriydi. Kayıp ablası Zemheri Sobe`yi bulmaktı görevi. Bu 21 yıl çok şeyi değiştirmişti. Zemheri bu zamana kadar çok şey kaybetmişti. Ölümü beklerken çocukluğunu kaybetmişti mesela. Bir harabede ruhu ölmüştü mesela. Yirmi dört yaşında Zemheri`yi gömüp Leyal`e dönüşmüştü mesela. Ama bitecekti, az kalmıştı. Kıyamet kopacak, dengeler bozulacak, ölüler yeniden doğacaktı. Bakalım Ateş Sobe ablasını bulabilecek mi? Ya da daha önemlisi Zemheri Sobe bulunmak isteyecek mi?

Tesadüfler aşkı sever burada. 90`larda çocuk olan iki gencin masum bir bakışmadan, sonsuzluğa kanat çırpan sımsıcak hikayesinde, Leyla&Ömer içimizden birileri... Sosyal medya yok, yasaklar çok, kurallar katı, aile baskısı , abi şerri, mahalle kültürü burada! Biri esnaf çocuğu öğretmen, biri çiftçi çocuğu bir subay; yurdum insanı ve hayatın içinden samimi, gerçekçi ve sıcacık ilişkilerle örülü bu hikaye içinizi ısıtacak. Sana gökyüzünü ısmarladım, Gülüşlerinde güneş batsın diye... Geceleri soğuk olur Gözlerini düşledim, İçimi ısıtsın diye... Nazım Hikmet. "B planına geçecektik mecburen... Demokrasilerde çareler tükenmez! Her ne kadar bizim ev hala otokrasi ve ılımlı şeriat ile yönetilse de... Nazım`ın dediği gibi bir direnişse yaşamak! Diren Leyla düsturuyla... Büyük halamı aradım! Halam bizim evdeki devrik demokrasiye karşı, Avrupa Birliği sayılırdı. "

GÜNAH K£ÇİSİ~TANITIM~ "Milyoner kasasını, hırsız mahzenini, filozof kitabını ve aşık kalbini aynı heyecan ve korkuyla açar." demiş ünlü düşünürlerimizden Cemal Sena Ongun... Sizi bilmem ama bir tarafta hem ailesini hem de yüreğindeki sevgiyi kaybeden Esin,diğer tarafta ise kaderin cilvesi sayılabilecek büyük bir patlama sonucunda hem kendini hem de sevdiği kadını kaybeden Aras için özene bezene dile dökülmüşü bu cümle. Sevdiği kızın ölümüne sebep olan başka bir kız... Ve yine her şeyden habersiz,bir hiç uğruna kaybettiği sevgiyi yeniden bulmaya çalışan bir kız... Öte yandan sevdiği kızın intikamı için tehlikenin dibinde yaşamaya çalışan bir adam... Kader ne tür bir oyun oynuyordu sizce? Belkide herşey için çok geçti. Yeniden sevmek için, yeniden güvenebilmek için, yeni bir başlangıç için... Sevdiği kadından başkasını asla kabul etmeyecekti kalbi. Şuan yanında olmasa bile, nefes alamasa bile, ona dokunamasa bile... Peki ya daha ne olduğunu kavrayamadan sevdiği adam tarafından, " Günah Keçisi" olarak tayin edilen Esin için? * * Başlama Yılı 2015 Bitiş Yılı 2016 Not: Kitapta +18 içerikler bulunduğundan, rahatsız olanlar lütfen uyarıyı dikkate alıp öyle okusunlar. 🌺

Herhangi bir yerde doğup büyüyen bir insanım bende, herkes gibiyim. Dışarda gördüğünüz onca yüzden biriyim, acılarını, hayatını bilmeden yargıladığınız insanın ta kendisiyim. Hayata karşı başını eğmemiş, savaşan ve inancını kaybetmek yerine daha sıkı sarılan toprak aşığı bir insanım. Çoğu yol arkadaşını bu uğurda kaybeden vatan için canını ortaya koyan onca yiğitten sadece biriyim ben. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ~Buna benzer kurgu var mıdır bilemem fakat hiç bir şekilde böyle bir hikayeyi başka yerde okumadım, yani kafamda kurguladım bütün olayları. Kitapta geçen kişi ve kurumların gerçeklikle hiçbir alakası yoktur, tamamen kurgudur! Bir şans vermenizi tavsiye ederim :) İyi okumalar, öyleyse <3 Tüm hakları bana aittir herhangi bir (ç)alıntıda hukuki işlem başlatılacaktır.~

GÜNEŞ LALİN YILMAZOĞLU O bana ait olmamak için, Herşeye, herkese sahip olmayı şeçmiş. Ben onun uğruna onun bir yolunda bin kez ölmeyi kendime aşk belledim. KARTAL ŞAHMARAN Benim oturduğum taht kandandı, ellerim bile kanlıydı. Ama koca İstanbulun altıda üstüde bana aitti, fakat sahip olduklarıma aldanmış, iki kaburga arasına sığdırıp sakladığım kadına ait olamamıştım, Kaybetmeye yakın sevmiş kaybettikden sonra sevdalanmıştım

"Rüyalarda gizlenen gerçek, zamanı geldiği için ortaya çıktı. Hayatın bugünden itibaren değişiyor. Yolun tuzaklarla dolu olsa da hala sana ait. Sonunu değiştirmek senin elinde." Misiza derin bir nefes alarak konuşmasını sürdürdü. "Hayatın on üç gün içinde sona eriyor. Yüce Miryus, sana ve arkadaşlarına bir şans verdi. İstersen Kayreus geçidini geçtiğinde ölümsüz bir hayat sizi bekliyor olacak." "Ne geçidi?" "Dünya ile Gilyra Diyarı arasında kalan, milyonlarca yıl önce, dört elementin gücü ile mühürlenen, Haruv Halkının Dünya`ya ulaşması için önündeki tek engel Kayreus Geçididir. Biz de o geçidin koruyucularıyız." "Peki, geçitten geçmek istemezsem ne olacak?" "Eğer kararın bu olursa Dünya`dan ayrılma zamanın geldiğinde hayatın son bulacak. Yüce Miryus`un verdiği görevi kabul etmediğiniz için ruhun, on iki arkadaşının ruhu ile beraber sonsuza kadar arafta kalacak. Ne ölülerin ne de dirilerin dünyasına ait olacaksınız."