Kitap Tür Kategorileri

İlk gördüğüm an aşık olmuştum ona. O kara kaşlarına , o kara gözlerine tutulmuştum. Sevgim 10 yıl boyunca içimde bana yoldaş olmuş. Kalbim onu en derinlerinde hissetmiş. Kokusunu içime çekebildiğim kadar çekmiştim. Bana yıllardır dayatılan abi lafını bile ona karşı zorla söylemiştim. Herkese göre abimdi o benim , abimin en yakın arkadaşı, annemin en yakın arkadaşının oğlu , ama kalbimin sahibiydi...

İşittiğim tek ses kargaların çığlıkları; tenime dokunan tek şey ise soğuk rüzgardı. Burada ne işimin olduğunu bilmiyordum. Nasıl geldiğimi bilmiyordum. Dudaklarımda kocaman gülümseme yaratacak kadar güzel olan rüyam, kafamı duvarlara vurmama neden olacak kadar kötü bir kâbusa evrilmişti. Ve bunun olmasına ben izin vermiştim. İkimize de hayatlarımızı yok etme, tepe taklak etme izni vermiştim. Hayır, belki de cam parçaları gibi tuzla buz olan bu hayat, sadece benimdi. Farkında olmadan yapmıştım. Hayır, farkında olarak yapmıştım. Kulaklarımı kapatmış ve kafamın içinde durmam için yalvaran o sesleri susturmuştum. Hayatımda iyi şeylere yol açan neden sonuçlara minnettar kalırken kötü şeylere yol açan neden sonuçları bir halının altına süpürmüştüm. Ve o halı, her geçen gün güveler tarafından ele geçirilmişti. Gözle görülemeyen güveler.

Bizim masalımız, bir başka masalın bitmesiyle başladı. Oysa ben kocaman bir denizin ortasında esir yanlız kız kulesi, sense tüm istanbula göz kulak olan kalabalığın içinde galata kulesi... Söylesene nasıl oldu da çıktın karşıma...

Brian ailesi rutin hazırlıklarının sonunda trenlerine binmiş ve yolculuğa başlamışlardı. Tren son hızda ilerliyorken kulakları esir eden demir sesi ile nefret edilen duman kokusu genç kızları her zaman rahatsız ediyordu. Anne Brian bir şeylerin yolunda olmadığını hissettiğinde bunu ailesi ile paylaştı. Ne zaman rahat bir yolculuk yapmışlardı ki? Brian ailesi küçük kızlarına döndüklerinde kız yapması gerekeni biliyordu. Trenin demir sürgülü kapısını itti ve hiç düşünmeden uçurum kenarında ilerleyen trenden aşağıya bedenini bıraktı. Anne ve baba Brian yola bakmaya devam etti. Abla ise kardeşinin kendilerine musallat olan iblisle yaşadığı mücadeleye izliyordu. Keyfi yerinde denilebilirdi. Brian ailesi insan üstü güçlere sahip normal klasik bir aile. Kendileri gibi olanlarla iletişim kurmaları için trenle seyahat etmeleri ve evren değiştirmeleri gerekiyor. Fazla normal... Dikkat edin ve komşularınıza fazla güvenmeyin. Belki sizle yaşıt olan kızları uçabiliyordur. İyi okumalar.

Attığı her adımla büyülenen Merih kafasını kaldırıp uzunca baktı etrafa. İçerisi sıcak ve nemliydi. Ama güzel kokular geliyordu burnuna. Gölün hemen ardında gördüğü çiçeklerle o güzel kokunun nereden geldiğini anlaması uzun sürmedi. İçerisi yeşillikler ve çiçeklerle kaplıydı. Bir seraya benziyordu. İlerledikçe başta rengarenk olan çiçeklerin ardından kıpkırmızı çiçekler karşılamaya başladı onu. Merih dikkatlice bakmaya çalıştı. Daha önce hiç görmediği bir çiçek türüydü bu çiçekler. Ve gittikçe daha da sıklaşıyor her yeri sarıyordu. Tek kelime dahi etmeyen Alçin nihayet durduğunda Merih de durdu. Doğruca Alçin`in sırtına bakarken Alçin yönünü hafifçe ona doğru döndü. "Korumanı istediğim annem ve kardeşlerim işte bunlar." Merih`in çatık kaşları düzeldi. Yavaşça birkaç adım daha atarak Alçin`in yanına geldiğinde durdu. İçinde bir şeylerin koptuğunu hissederek yutkunurken soru soramadı, hiçbir şey söyleyemedi. Yalnızca şaşkınlıkla bakıyordu. Çünkü tam karşısında duran şey mezarlıktan başka bir şey değildi.

Küçük bir şehirden İstanbul`a okumak için gelen Yağmur, Bora` nın varlığının hayatındaki domino taşlarını bir bir yıktığını fark etmeden yaşar fakat son taş fırtınayı koparmak için yeterlidir. Diğer yandan futbola kendini adamış bir adam ve onun uğruna her şeyi yapabileceği aşkı... Bora Şimşek alt yapıda Ali Giray` ın elinde yetişip büyük bir kulüp olan Fenerbahçe` ye transfer olur. Bu transfer Bora` nın hayatını tamamen değiştirir. En önemliside yıllardır bir sır gibi sakladığı ve pervane gibi peşinden bir an olsun ayrılmadığı çocukluk aşkından ayrılmak zorundadır.

Yaz geldi. Çiçekler acımış. Bir yaz ayırdı, Bir yaz birleştirdi.

Kim gri ya da siyahı sever ki Gri bilinmezlik değil midir? Siyah karanlık değil midir? ben Beyazın masumiyetini, diğer renklerin canlılığını severim ama kim benim griye tutunup siyaha aşık olacağımı bilebilirdi ki

Babam sürekli beni döverdi yine dövdüğü zaman kurtarıcım geldi sandığım kişi cehhennemim oldu

Ölüm döşeğindeki bir kadının kocasına bıraktığı mektuplar, onu bir başka kadına emanet ederken, Baybars ve Nevra`nın hikayesini başlatacak... HASSAS İÇERİK... .......... "Sanırım.. sadık bir adam olmak bana göre değilmiş.." yüzünde hafif bir tebessüm oluştuğunda, gözlerinden yeniden bir kaç damla yaş aktı.. genzimi sızlatan ve ona sarılmamı fısıldayan bir ses, saatler önce yaşadığım şeyleri bana unutturmak ister gibiydi.. Elimi hızla çektim .." Anlaşılan öyle.." geri çekildiğimde Son kez baktı gözlerime.. "O zaman dedi.." titrek sesiyle.. "O zaman.." dedim titrek sesimle.. "Hoşça kal" dedi gözleri yüzüme gitme der gibi bakarken.. neden öyle bakıyorsun Allah`ın belası! her şeyi yapıp, karşımda pişkin pişkin, hoşça kal diyorsun.. bir şey yapsana.. bir şey söylesene.. açıklamaya çalış , yalan söyle.. çabala.. neden duruyorsun.. "Hoşça kal.." dedim..

Psikoljik sorunları olan hayatta kalmaya çalışan bir genç Onun hayatına girecek neşeli aynı zamanda kalbi kırıklarla kalan genç kız "Ruhunu kurtaramayan, yaşamanı sürderemez sen ruhunu kurtardın mi?"dedim gözleri bana öyle bir bakmıştı ki sanki ruhu elinden alınmıştı. "Benim bir yaşamamım yok güzel kız, o yüzden bir ruhum da yok" dedi onun bir ruhu yoktu, hayır onun bir hayatı yoktu. "Kimsin sen" demiştim dudakları yana kıvrıldı onu ilk defa gülümserken görmüştüm. "Ben karanlığın dibiyim ve inan bana bir karanlığa hiç girmek istemezsin."

Psikoloji öğrencisi olan Bensu Yıldırım kalbinde annesini kaybetmenin hüznünü taşıyordu. Her geçen gün hayatındaki annesinin eksiğiyle yaşamaya çalışıyordu. Eskisi gibi annesiyle konuşmayı özlediği için annesinin telefonuna mesajlar atmaya başlar. Günlük yaşadığı olaylar ve içindeki hisleri düzenli olarak yazmaya başlar. Ama asla tahmin edemeyeceği bir şey olur ve mesajları okuyan kişi dünyaca ünlü Lucas Batu Silver’dir. Kader her zaman üstündür.

❝ Sadece sanatçılardan oluşan gizli bir topluluk. Sapkın, aykırı zevkler ve model/kurban olarak seçilen güzel kızlar. İşte NATURA tam da böyle bir yerdi. Vahşi doğa kurallarının geçerli olduğu gizli bir mabed. Ve vahşi doğanın kuralları gayet basitti, büyük balık küçük balığı yerdi. ❞ ⫷•⫸ Anlam arayışında olan yetenekli fotoğrafçı Aren Erdingi, kendini keşfetme amacıyla yolunun Natura topluluğuna düşeceğini öngörememişti. Birbirinden farklı zevklere, fetişlere ve zaaflara sahip bir sürü sanatçıyla tanışma fırsatı bulurken Natura topluluğunun onu dönüştüreceği kişilikten henüz habersizdi. Âlâ Ilgın ise bu hikâyenin neresinde miydi? Aslında hiçbir yerinde. Belki de tam ortasında. Eski bir psikoterapist ve şimdilerde köşe yazarı olarak sıradan hayatını sürdürürken onu Natura`nın derinliklerine sürükleyen gizem ise birbiri ardına işlenmeye başlayan seri cinayetler olacaktı. Âlâ, Sırtlan lakaplı seri katili yakalamaya koyulan bir avcıyken ava dönüşmesinin amansız hikâyesiyle karşı karşıya geldiğinde ne yapacağı tamamıyla belirsizdi. Tek bir şeyin önemi vardı, ya avsındır ya da avcı. Peki siz bu hikâyede av mısınız yoksa avcı mı? • NATURA, 2025`de sizlerle... NATURA adıyla yayınlanan ilk hikâyedir. UYARI: Bu hikâyede çokça kötü örnek oluşturabilecek türde yetişkin içerik bulunmaktadır. Okuyacak olanların dikkatine sunulur. Copyright © Tüm Hakları Saklıdır

Krallıklar arası savaşlar, açlıktan ölen insanlar, yavaş yavaş kaybolan ormanlar ve bunların arasında, küçük bir odada saklanan kız çocuğu... Bedeni küçük, taşıdığı güç yeni bir devrim getirecek kadar büyük olan kız çocuğu; Sephora. -Franklinia`nın kraliçesi-

Saltanat mı galip gelecek sevda mı? Taht için tutuşan prensese kim derman olabilirdi ki? Bir başka ülkenin şehzadesi elinden tutsa hangisi galip gelirdi? Entrikanın hatta savaşın içinde kalmış insanlar ne yapabilirdi hayatta kalmaktan başka? Tahta mı yürüyeceklerdi, yoksa bu taht birilerinin sonu mu olacaktı? Mehpare Hatun`un yolu Mirzaoğulları ile kesişir. Uğruna canını verebileceği tahtını ardında bırakıp gitmek zorunda kalır lakin taht onun için vazgeçilmezdir. İki hanedan evladı olan, iki mühür taşıyan bu prenses artık üçüncü bir mühürle de birleşmiş olur. Bir yandan saray entrikalarıyla uğraşırken bir yandan da varisi olduğu tahtı uğruna bir şeyler yapmaya çalışır. Peki sevda bu işin neresindedir? Taht, aşk, entrika, savaş... Kendinizi tarihsel kurgunun içinde bulacaksınız. Okuduğunuz satırlarda gerçek tarihten izler görebilirsiniz. 25.01.2021/ 17.03.2023♡

Kelimeleri kurşun. Sözleri yalan. Elleri saklı, gerçeğe. Bir söz ver, ölüme. Lavinia, ölüm çiçeği diyorlar ona. Çiçekler değil, ölen insanlar şu dünyada. Dört soğuk mermer, yuva. Çiçekler çatı şimdi sana. 12.01.2024 Kandela - Mum Alevi.

Gerçeğe yakın hayalden uzak... Şunu diyebilirim ki kadın da adam da öldüler. Fakat öldüklerini hissettikçe yaşadılar, yaşadıklarını hissettikçe öldüler. Mutluluğu ebediyen bulabilecekler mi? Kadın mı adamın bataklığına çekilip boğulacak.. Adam mı kadının tertemiz dünyasına çekilip huzura erecek?

"Evlen benimle, bir sene sadece, bir sene idare et ve payına ne düşerse al borcunu kapat Yer Elması." Benim kadar mükemmel, kusursuz, zengin, yakışıklı bir arkadaşın var ve beni reddeder gibi konuşuyorsun Tuğçe Altay çok ayıp çok. Uzun uzun düşünüp başka çaresi olmadığını anlamış olacak ki yüzünü bana doğru çevirdi. Hadi be sadece bir senecik. "KABUL EDİYORUM, " deyip önüne döndü "BU OYUNU VE HERKESİ KANDIRMAYI KABUL EDİYORUM." 08.09.2018 / 13.07.2019

Zihninin tutsağı olan Mihri, kapatıldığı akıl hastanesinde yolunu bulmaya çalışır. Peki, yolu Özgür`e mi, yoksa Kuzey`e mi çıkacak? Bir… İki… Üç… “Bırakın beni!” Newton’un beşiği gözlerimin önündeydi. “Deli değilim ben!” Parmak uçlarım metal yansımalı topu tuttu. “Dokunmayın!” Tenimin rengi iple asılan topun yüzeyinde can buldu. “Öldüreceksiniz beni!” Topu sağa doğru kaldırdım. “Anne yardım et!” Bıraktım. “Anne bırakma beni!” Topun ilettiği enerji bir diğer uca geldiğini belirtti. “Anne gitme!” Top havalandı. “O iğneyi uzak tutun benden!” Eski yerine döndü. “İstemiyorum!” Bir diğer top havalandı. “Yapmayın!” Bir diğeri. “Bu çok fazla!” Değildi. “Öyle!” Acıtmadı. “Çok acıyor!” Yalnızca bir iğne. “Ölüm gibi!” Beynim uyuşuyor. “Ben deli değilim…” Çok karanlık. “Alışkın değilim.” Alış o zaman. “Ben deli değilim…”

Zaafları kullanılarak suçların asıl adı olan yer altına tutsak edilen kimsesiz bir kadın ve yer altının sonunu getirmek için kendisini adayan bir komiserin... Hayır, başkomiserin yüreklerinin birbiri için atması...

Beyaz önlüğe düşen bir bordo bere hikayesi

"Kahretsin! Bu nasıl bir sistem!?" Sinirle arkama yaslanıp ellerimle yüzümü avuçladım. Saatlerdir sisteme giriş yapmakla uğraşıyordum ama bir türlü giremiyordum. Sistemleri fazla kuvvetliydi. Hemde bir şirkete göre fazlasıyla kuvvetliydi. Bu daha çok şüphelenmeme neden oluyordu. Tam tekrar deneyeceğim sırada telefonum çaldı. Arayan Maske idi. Telefonu hızlıca açtım. "Ne buldun?" Ses değiştirme cihazını kullanıyordu. Bu yüzdende sesi çok cızırtılıydı. "Daha giriş yapamadım." Yürek yedim belki de ama doğruyu söylemiştim. "Şafağa kadar kayda değer bir şey bulamazsan kendine kaçacak delik ara." "Efendim, sistemleri çok güçlü. Normalde bu kadar uzun sürmezdi. Lütfen, biraz daha süre verin." "Sana yeterince süre verdim." "Bir gün daha efendim. Lütfen." Telefondan cızırtılı sesler gelmişti. Sanırım nefes veriyordu. "Yarın şafağa kadar vaktin var." Bir şey dememi beklemeden telefonu suratıma kapatmıştı. Hızla tekrar işe koyuldum. Umarım yarın şafağa kadar kayda değer bir şey bulabilirim... (Bu kitabı okuyan/okuyacak olanlar size başta saçma gelse de sonradan ileriki bölümlerde ne olduğunu, neden olduğunu açıklıyorum! Çok saçma, bu ne ya, ne alaka, tarzında yorumlar yapmadan önce sabırla diğer bölümleri okumanızı rica ediyorum! Arada sırada yine de saçmalıklar olabilir, ki bu çok normal bir sürü kitapta var, onlar içinse şimdiden özür dilerim!) * 17/02/2023 Notu: Kitap düzenlenmiştir! *

Cihan ve Yasemin belki başka bir dünyada birsinizdir.

Ailemin hayattan koparılışından sonra, yeraltının karanlık tahtına giden basamakları hızla çıkarken, el birliğiyle benim gibi sakin ve soğukkanlı bir adamı delirttiklerini söylesem, ne derdiniz? Büyük ihtimalle inanmazdınız. Ne yazık ki doğru. Beni bir kliniğe tıkmayı başardılar. Ailemi yok ettikleri yetmemiș gibi. Evet, size sesleniyorum, sırtımdan vuranlar ve kuyumu kazmaya kürek arayanlar. TEBRİKLER! BENİ SİZ DELİRTTİNİZ! Ben, zorla kliniğe kapatılmış, ailesini kaybetmiş Duhan Sıraç İskender, çaresizliğin dibini gördüğüm anda, kaderimin bana verdiği en güzel hediye ile tanıştım. Atiye... İçine düştüğü yalan çukurundan habersiz, en az benim kadar yaralı meleğim... **** **** **** **** **** **** **** *** "Bir daha. SAKIN. ONA. KENDİ. UĞURSUZLUĞUNUZU. BULAȘTIRMAYIN! Yoksa bir dahaki sefere bu kadar sakin olmam, Azade hanım!" Atiye`yi bir daha o ruh hastası cani kadına ezdirmeyecektim. Onu alıp, ait olduğu, hak ettiği o sevgi dolu ailesine kavușturacaktım. Sevgisiz kaldığı her gün için, onu ve Armağan`ı kendimden bile çok sevecektim.

Küçük yaşta ailesini kaybeden bir kızın ailesinin intikamı için düştüğü durumlar ve hayat seçimleri.

"Düşmanlar heryerde, bunun için bir şeyler yapmak lazım. " "Nasıl bir şey?" Dedim sigaranmın nefesini dışarı üflerken. Hemencecik bitirdiği sigarasını ayağıyla söndürdü. "Şöyle bir şey." Dedi ve elini takım elbisesinin cebine attı. Ben halen daha ne olduğunu anlamamıştım. Dizlerinin üzerine çökmüştü birde. Ne oluyordu lan burda?! Benim dikkatimi sadece Korel almışken bir kaç flaşın patladığını da yandan görebiliyordum. Dikkatimi çekmek için kısa bir öksürdü. Daha sonra ben ona bakarken. " Benimle bir ömür bir hayata var mısın, Sevgili eşim?" ...

İstediği okulu burslu kazanıp Batman`dan İzmir`e taşınan Açelya hayatında yaşanacak değişikliklerinin farkındaydı. Psikolojik olarak çökmüş ve ailesini kaybetmiş bir kız olarak kendi yolunu kendi çizer. Bu yolda yanında olan bir çok insanla derin bir bağ kuran Açelya kendine yeni bir aile bulur.

Çiçek serisi 1 Zengin , güçlü ancak bir o kadar da sert ve soğuk bir adam . Adeta çelikten bir duvar. Hayatında yeniliklere , aşka ve kadınlara asla yer olmayan Ateş. Naif , yaşadıkları sebebiyle sevgiden mahrum , Hayatı buğulu gözlerle bakan , yalnızlığı ile boğuşan Hikaye . Kalbini aşka , sevgiye , en önemlisi de yaşamaya kapatmış bir adam ve kendi işkence dolu dünyasından bir anda alınarak evlendirilen genç bir kadın ... Bu hikaye Uçurumun Orkidesi ile Hercaisinin destanı ... Adam sevmeyi ,kadın ise sevilmeyi öğrenecekti.

Her duygu taklit edilirdi cesaret hariç... Kor kadar yakıcı bir asker. Kalbini ve ruhunu tamamen kapatmış kendini ülkesine adamış, aşk körü bir adam. Ta ki bal rengi, ateş parçası o gözlerle karşılaşana kadar. Ruhu hiç bu kadar sıkışmamıştı. Özgürlük artık bir çift gözde saklıydı. Bir öğretmen... Aldatılmış, yarı yolda bırakılmış bir kuş yüreğin de yaşayan kadın. Öğretmenlik yapmak için gittiği köyde huzuru bulduğunu sanarken tam da bir kaosun içine düşmüştü. Hem de hiç beklemediği geveze bir adamla, bir askerle. Belki de düştüğü gizem dolu köy de tek gerçek oydu. `Sen bir sonbahar gibi girdin hayatıma tüm yapraklarını dökmüş bir ağaç gibi. Ben, sen dökülüp, bittin sanarken sen köklerini saldın yüreğime. Sonra birden yaprak dökümü durdu. Kurudun sandım da yüreğim de yeşerdin. Sen Sonbahar`ın Gelişi gibi geldin kararmış ruhuma sonra o karanlıkta bir ışık yandı. Bal rengi bir ışık... ` Sonbahar`ın Gelişi kitabının tüm hakları saklıdır ve şahsıma aittir. Her hangi bir ihlal durumunda yasal yollara başvurulacaktır. Wattpad üzerinde 200 bin okunan ilk kitabımı okuyamayanlar ve yasak nedeni ile yarıda bırakan okuyucularım için burada yayınlama kararı aldım umarım keyif alırsınız.

Beni başkası sanmıştı, sandığı kişiyi oynadım.