Kitap Tür Kategorileri

Burası dünya değildi.. Ben neredeydim Tanrı aşkına? Fantastik türü roman İlk yazım tarihi : 15 Mart 2021 Devam ediyor..

"O yol yüzünden başlayan bu gariplikler o yolda bitmeli..." Mezuniyet törenine gidiyordum... O kaza olmasaydı acaba ne olurdu... Acaba daha rahat bir hayatımız olurmuydu...

Ateş Klanı romanının devam serisi olan bu kitapta Alia ve Gain`in biricik kızları Ayana ve genç gözü kara kabile reisinin hikayesiyle devam ediyoruz. Bir yanda klanına aşık ve babası tarafından tam bir ölüm makinesi olarak vampir olup aile mirası olan ateşin gücünü taşımak üzere yetiştirilmiş Ayana ile diğer taraftan kabilesine şef olmak için dış dünyadan dönen, bu dünyadaki yegane amacı anne ve babasını öldüren vampirlerin kökünü kurutmak olan Onile. içine düştükleri zoraki durumdan kurtulabilecekler mi? Yoksa bu imkansız birliktelik olası bir trajedi ile son mu bulacak? Gelin birlikte okuyalım...

Ekin Ege Eroğlu, yıldızı gittikçe parlayan ünlü bir sanatçıdır. Aylardır yazamadığı bestelerini düşünürken, konser vermek için gittiği bir şehirde karşısına çıkacak kahve saçlı kız tüm düzenini alt üst ediverir. Oysa Ekin düzen hastası bir adamdır.

İlk kurgumdur kendimi geliştirmek amaçlı yazıyorum okurken dikkate alırsanız sevinirimmm. Konusuna gelicek olursak anlaşmalı/zoraki evlilik karışımı yapılan bir asker kurgusu olmasını planlıyorum -kadın karakter bayağı baskın bu arada- kadın karakterin ağzından olacağı için yoğun bir asker kurgusu olabileceğini hep sanmıyorum ama denerim öpüldünüz ballarım 🍯🤍 kendinize iyi bakıııııınnnnn.

Bu roman, birnirine aşık olarak evlenen fakat zamanla evlilikleri sarsıntıya uğrayan yirmili yaşlarda bir çifti anlatıyor.Genç kız çok sevdiği eşi tarafından sevgisizliğe ve ilgisizliğe maruz kalır.Eşinin bu hallerine anlam veremez hatta onu artık sevmediğini düşünür çünkü ikiside birbirini tanımayan aynı evin yabancıları olmuşlardır.Genç kız, içine düştüğü yalnızlık kuyusunda çırpınıp durur.Eşiyle bu durumu konuşmaya çalışır fakat eşi kendini işine o kadar odaklamıştır ki genç kızla aralarına koyduğu uçurumu farketmez.Genç kızın yalnızlığını bastırdığı tek yer kendine ait olan çiçek serasıdır.Bitkilerini asla ihmal etmez ve gününü serasında geçirir. "Yükledin tüm yalnızlığı omuzlarıma!Bu dört duvar arasında bir başıma yalnız bıraktın beni.Sen hiç gözlerinin bana nasıl bu kadar yabancı baktığını gördün mü?Görsen dayanamazdın zaten çünkü ben sana hiç öyle bakmadım, tüm sevgimle baktım gözünün içine.Benim annem de babam da sendin, senden başkasını aile bilmedim ben!Biliyor musun bence biz iki evli insan değiliz, biz aynı evin yabancılarıyız." Genç adam tiryakisi olduğu gözlere baktı, ilk günki gibi güzeldi eşinin gözleri.Yaptığı yanlışın farkındaydı.Oysa her şeyi eşini korumak için yapmıştı kendince fakat onu yanında tutamamıştı.Eşi elinde valiziyle evi terk ediyordu.Bu evliliği kurtarabilecek miydi?

"Kaçma benden," diye fısıldadı adam, tadına doyamadığı dudaklara doğru. "Kaçmıyorum," dedi, üstündeki bedeni daha çok hissetmek istercesine kendine çekip bastırırken, kaçmadığına da ikna etmek ister gibi, buradayım der gibi. Sol eli sardığı parmaklardan ayrıldı ve çıplak bel oyuntusunu okşamaya başladı. Ona istediğini vermek ister gibi ağırlığını üzerine bıraktı, diğer eli dirseğininden yatağa yaslıyken yumuşacık saçlarını okşamaya başladı kadının. Kulağına dolan hafif inleme ile başını boynuna eğdi. Burnunu yasladığı boyundan kulağının altına kadar diliyle ıslak bir yol çizdi. Kulağına dolan hızlanan tatlı nefesler ve çıplak göğsüne çarpan göğüslerin etkisiyle dudaklarının arasına aldığı kulak memesine ufak bir ısırık bıraktı. "Hmmm." Boğazından gelen derin bir sesle konuşmaya devam etti. "Demek kaçmıyorsun, öyle mi?" Üstündeki adamın sıcak nefesleri boynuna vururken kurumuş dudaklarını diliyle ıslatıp inlercesine fısıldadı. "Evet, kaçmıyorum." Ondan pek sık duymadığı bir kıkırtı doldu kulağına. Kalp atışlarını hızlandıran gülümsemesini hissetti görmese de, görmeyi ne kadar çok isterdi. "Bedenin burada, ellerimin arasında," hissetmek, hissettirmek için dudaklarını boynuna bastırdı derin bir öpücük bırakıp başını kaldırdı, karısı ile göz göze geldi. "Peki ya sarıp sarmaladığın, herkesten sakladığın, kimseye kapısını aralamadığın kalbin? Sence o benden kaçmıyor mu gece güzelim?"

Sabaha karşı saat beşi beş geçe radyoda duyduğu o büyülü sesin peşinden sürüklenen Sare ile hayranının kim olduğunu öğrenmek için yanıp tutuşan Kartal`ın,masumâne aşk hikayesi.

Belki de asla bir numarası olmayacaktım. Bana hiçbir zaman aşık olmayacaktı. Beni sevdiğini bile tam anlayamıyordum ama onun yanında olmak için inanılmaz bir çaba gösteriyordum. İdeal bir insan değildi. Dengesiz, ruh hali bozuk, ne dediğini bilmeyen şizofrenik bir kişiliği vardı. Benim en güzel tablom, tuvaldeki en güzel rengim, kitabımdaki en güzel karakterimdi. Filmimin başlangıcı değildi ama sonuydu. En güzel melodim, en güzel notamdı. Bana göreydi, benim içindi. Ona bağlanmak istemezken, tuzağa düşürülmüş yunuslar gibi ağlıyordum. O benim Gökyüzüm, Denizimdi... Bana aşık olmamasına dayanabilirdim ama bir başkasını sevmesine katlanamazdım.

Aşk tesadüfleri sever ama değil mi?

Ayana yaratılışın başında kıyametin sonunda varolan bir elçiydi. Daha saflar belli olmamışken günahlar dağıtılmış roller belirlenmişti. Ayana insanlığın yegane değeriyken Tanrıyla arasına girecek olan o varlık şeytandı.Tanrının planları belliydi ama şeytanın planlarını kimse bilmiyordu.

"Cehennemine hoşgeldin Efsa kızılşahoğlu" "Kime cehennem olacağı belli olmaz Miran ağa"

savemoly: biliyor musun bazen oturup gökyüzüne baktığımda yaşadığım bu şehirden nefret ediyorum yıldızları görmek çok zor seni görmekte öyle texting+düzyazı

Ebru Yücel, Hayat Yılmaz, Ezel Yücedağ, Anıl Soydan, Yiğit Aksoy ve Emir Denizci, lisede okulun popüler grubuydu. Aralarından su sızmazdı ve asla dağılmayacakları düşünülürdü. Taa ki mezuniyet gecesine kadar... Mezuniyet gecesi işlenen bir cinayet, mükemmel arkadaş grubunu darmadağın eder. Ezel Yücedağ, vahşice öldürülür ve katili büyük bir sır haline gelir. Ezel`in en yakın arkadaşı Ebru Yücel, Ezel`in hayallerini gerçekleştirmek için savcı olur. Yıllar sonra Ezel`in dosyası yeniden açılır ve ortaya çok büyük sırlar çıkar...

- 2 bölümlük kısa bir hikâyeden oluşmaktadır ancak üzerinizde yoğun bir etki bırakabilir. Mektup tarzı bir hikâyedir. Mehmet Turhanlı, eşi Semra ile boşanmak üzeredir ve evleri ayırmışlardır. Taşındığı eski konakta tahta arasına sıkıştırılmış mektuplar bulunur. Bu mektupları okuyan Mehmet Bey, kendini hiç beklemediği bir anda Mâhur ile Nedîm`in imkansız aşkı arasında bulur. Nedîm tarafından yazılan mektupları okudukça bu iki âşığın yaşadıklarını ve hikâyesini öğrenir ancak "son" mektubu okuduğunda bu hikâyenin yarım kalmış olduğunu anlar. Ve "son" mektubu sahibine yani Mâhur`a ulaştırmak için yola çıkar. - Konu, karakterler, içinde geçen mektuplar ve sözler tamamen bana aittir! Lütfen kullanmayın!

İlaydanın küçüklüğünden bu yana olan mücadelesi... ama o artık mücadele edemediği yerde psikolojisi bozuldu ve hastaneye yatırdılar. Peki onu tedavi eden doktor ona aşık olursa...

"Seni seviyorum." dediğinde hızlanan kalbimi ona yansıtmadım. Gözlerimi gözlerine diktim ve şöyle dedim: "Yaradandan ötürü mü?"

13 sene önce ailesini katledilmiş olarak bulan İclal İlhanlı hayatını intikamına adar. Ailesinin katilini bulabilmek için her türlü yola çıkmaya hazır olan İclal`in yolu Harun Güç ile kesişir. Ona olan minneti boyun eğmesine sebep olurken yardımını da alarak katile ulaşabileceğini düşünür. Ama bilmediği çok şey vardır. Kendi çıkarları için İclal`i kullanan Harun, onu gazeteci olarak Cihan Sancaklı`nın yanına yerleştirmek ister. Cihan Sancaklı ise İclal`in kaderini paylaşan, ailesi öldürülmüş bir polistir. Zorla kabul ettirilen bu teklif, İclal`in tüm hayatını değiştirir. İntikam hırsıyla dolup taşan İclal, yeni hayatının ortaya çıkardığı gerçeklerle ne yapacak? Kaybettiği karısı ve oğullarının acısıyla katilin peşine düşen Cihan, İclal`i nasıl karşılayacak? Bu ikili, bir kurban daha vermeden katili yakalayabilecek mi? İclal İlhanlı ve Cihan Sancaklı`nın hikayesi. (2019)

Onları bulmuştum, ben sokaklara terk eden ailemi karşımda çimlere örtü sermiş salata hazırlayan annem, mangal başında babam ve voleybol oynayan abilerim ve kardeşim onlar mutluydular ama bu son gülüşleriydi. Telefonumu kulağıma götürdüm"Engin bitir şu işi"gülüşüm yüzümde yayıldı.

Geçmiş sizin peşinizi bırakıyorsa şanslısınız, eğer benim gibi hiç peşinizden ayıramadığınız kadar ağır bir geçmişiniz varsa... Ben ölmeyi istemiştim, başaramadım. Yaşamayı denemiştim, boğulmak ile başa çıkamadım. Her şeyimi kaybettim. Neden dinleyesiniz ki benim hikayemi? Eğer benim gibi üzülmekten ve kalbinizin ağrımasından zevk alan deliler değilseniz, hiç kendinizi yormayın. Görülmek gibi bir çabam yok, görülmeye çalıştıkça ablamın bedeninin kaybolduğu o denizde ruhum boğuluyor. Ben yolumu kaybettim, bırakın bir haritayı devasa bir atlas bile beni kurtaramaz. Adım Esin Peri, Ölüler Denizi`nde kaybolan bir kız.

Ona ne ara bu kadar bağlandığımı bilmiyordum... Tek bildiğim şey onu ne kadar önemsediğimdi... Fakat artık yoktu! Onu geri getirmek adına her şeyi yapacaktım! Ben prens Keisuke Baji isem biricik sevgilim prens Chifuyu Matsuno`yu kurtaracağıma söz veriyorum!

Afra canı sıkıldığı için numara sallayıp mesaj atarken bunların başına geleceğini nereden bilebilirdi ki? Peki bilse yine de o mesajı atar mıydı? Normalde asla yan yana gelmeyeceği insanlarla yakın olmak zorunda kalınca aslında o kadar da kötü olmadıklarını fark etmesine mi sevinsin yoksa her zaman yanında olduklarından biraz uzaklaşmak zorunda kaldı diye gerçek yüzlerini gördüğüne mi üzülsün? *** Sadece eğlence amacıyla yazılmıştır, içindekileri ciddiye almamanız gülüp geçmenizi tavsiye ederim. Hiçbir kurum, kuruluş veya kişiyle alakası yoktur hepsi hayal ürünüdür. Bu konuda yazılan ilk kitap. 22.09.20/28.03.22

kitap +18 bir kitaptır. İçerisinde argo, küfür, kan , cinayet ve cinsellik bulunmaktadır bunlara karşı hassassanız okumayınız.

Hiçbir şey söylemeden bir kaç saniye bakıştık, sonra beni zorla koltuğa oturttu. Koltuğun kolçaklarına ellerini dayayıp yüzüme doğru tehlikeli bir mesafede eğildi. "Ben seni taciz ettim mi?" dediğinde sesi buzdan beter yakıcıydı. Aynı tonu saklayan gözlerimi gözlerinden ayırmadan -ayıramadan- "Hayır!" dedim. "Peki sana zarar verdim mi?", "Hayır!" mümkünmüş gibi daha da yaklaştı bana, dizleri dizlerime dayanmıştı. "Güzel! Tehdit de etmedim?" Dişlerimin arasından konuşuyordum. Savcı sadece şoka girmiş gibi izliyordu bizi. "Etmedin!" "O zaman benim hakkımda ne diye suç duyurusunda bulunacaksın? Sana iş teklif ettiğim için mi?" Hiç acele etmeden sakince "Haneye tecavüzden suç duyurusunda bulunacağım! Anladın mı?" dedim. Savcı öksürerek boğazını temizlediğinde gözlerimizde süren savaş ateşkes imzaladı. Ani bir hamleyle benden uzaklaşan Alaz, karşımdaki koltuğa kendinden emin ama gerilmiş bir halde oturdu. "Şimdi Firuze Hanım, şikayetçi olmak yerine uzlaşmacı olmanızı rica ediyorum. Alaz Bey ise bir daha bu gibi girişimlerle sizi rahatsız etmeyecek, öyle değil mi Alaz Bey?" Bana bakan gözleri bu sözlerle savcıya çevrildi. "Aynen öyle Ayhan Bey!" Savcı gülümsedi ve bana döndü, "Tamam mıyız, Firuze Hanım?" bakışlarımı Alaz`dan ayırmadan,"Değiliz! Ben uzlaşmayacağım! Suç duyurusunda bulunacağım." dedim. "İstirham ederim, yapmayın böyle..." savcı sözlerini bitirmemişti ki Alaz dahil oldu konuşmaya, bakışlarını üzerime dikmişti yeniden. "Firuze Hanım çok istiyorsa işleme alın suç duyurusunu! Boşa zaman kaybetmekten hoşlanıyor zannımca." Kısık gözlerle yeniden içimi deşmeye başladığında duruşumdan ödün vermedim. "Haklısınız, sizin gibi nüfuzlu bir beyefendi! için işleme alınan suç duyurusunu ekarte etmek pek kolaydır!Çamuru üzerime sıçratmaktan hoşlanmam! ...

İçinde birden fazla kişiyi taşıyanların,intikam ateşiyle yanan ruhların,acı dolu bir dünyada kalplerine binlerce hançer saplanmış olanların hikayesi.

Hedeflerinin, amaçlarının peşine düşen Ada, Legoryanın prensini büyüleyip tacı almayı düşünüyordu. Planlarını tersine çeviren Prens Pamir, onunla birlikte kötü krallıkları yıkıp büyük tacı almak istiyordu. Bakılırsa ikiside aynı amaç için savaşacaktı. Yolları kesişen Ada ile Pamir`i korkudan heyecana, nefretten aşka doğru giden bir yol karşılayacaktır. Bu Macerayı bizimle birlikte okumaya ne dersiniz?

Kafayı taktığın adam için ne kadar ileri gidebilirsin?

0534: O telefonu bana ulaştırman için bir günün var. İpek: telefondan delileri silen mafya bir konumunu mu bulamıyor. İpek: yazık kıyamam sana. 0534: Sen çok yürek yedin herhalde? 0534: katil var diye bağıran kıza ne oldu? İpek: Polise gitmiş olabilirim 👉👈 0534*: Yazıyor.... Çevrimici... İpek: AY IMDAT BENI KESECEKLER 0534* kişisini engellediniz 0534: Çevrimici... Yazıyor... Çevrimdışı...

Bu hayatı kim seçmişti? Ben mi? Yoksa bir başkası mı? Artık bu işkenceye dur demem gerekiyordu. Kendimi öldürmemem gerekiyordu... Çünkü biliyordum. Ben değil! Benim hayatımı mahfedenlerin ölmeyi arzulamaları lazımdı! Bu yolda tek olsam da... Her şeyin üstesinden gelip onların ölüm`ü arzulamaları için elimden geleni yapacaktım... Son nefesime kadar... Kitabım tamamiy`le bana aittir. Herhangi bir çalınma hususunda yasal haklara başvurulacaktır!

Dolunay ışığının çayırın güzelliğini aydınlattığı bulutsuz, berrak bir gecede, birbirlerine aşık ve elleri birbirinden ayrılmayan kadın ve erkek, her ne kadar birbirlerinin ellerini tutmaktan vazgeçmeseler de iki ayrı yere yöneldi. Her ikisi de geçmişlerinden yorgun ve yaralıydı. Gökteki ay ışığının geleceklerini aydınlattıkları çayırda yine el ele dinlendiler.