Hayatımızdaki savaşımız hiç bitmezdi. Belki, bazenleri mola verebilirdik. Ama asla bitmezdi. Hayat savaşımız, her zaman vardı. Ben Aden Ak, kendi hayatımı kurmaya çalışıyorum ama lanet tesis yüzünden eğitim görüyorum ve bundan nefret ediyorum

En son ne zaman görmüştüm onu? 3 yıl? ya da 4? ‘’Bu bizim son görüşmemiz olacak Neva.’’ demişti Baran. Hayatımdan tamamen çıkıp giderken sadece bir cümle söylemekle yetinmişti. Altı kelime… Daha fazlasına gerek duymamıştı. Peki ya şimdi? Ne değişmişti? Beni ona hatırlatan neydi? Ansızın yanına çağırmasının bir sebebi olmalıydı. Sözünden döndürecek bir sebep.

Atalay babası Onur beyin verdiği ceza yüzünden Karadenize gitmek zorunda kalır arkadaşı baran orada akrabaları olduğu için oda yanında gitmeye karar verir Atalay babasının verdiği ceza sayesinde bir kızla tanışır ve hikayede burada başlar

Timinin yaptığı bir hatayı üstlenerek ceza alan üsteğmen Hazen, hatasının bedeli olarak bulunduğu karargaha yeni gelecek olan Alaca timinin aralarına yeni katılacak üyesi ile yer değiştirir. Yeni timi Hazen`e önyargılı yaklaşırken timin komutasında ise Hazen`in yıllardır görüşmediği ve bir zamanlar bulmak için çok uğraştı abisi vardır. Hazen abisinin sebebini bilmediği nefreti ve yeni timinin ön yargısı ile mücadele ederken sürpriz bir kişide Hazen`i aklamak ve eski timinin ceza almasını engellemek için mücadele etmektedir. Tüm bu karmaşaların ortasında, her şey düzene oturmak üzereyken geçmişten çıkagelen biri ise Hazen ve abisi Gökmen arasındaki iplerin iyice gerilmesine sebep olacaktır. ###NOT: Bu hikayedeki olay, yer, zaman, kişi ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Gerçeklikle hiçbir bağlantısı bulunmamaktadır.###

Amcan?z?n vasiyetini �?renmek i�in ?stanbul`a giderken ba??n?za ne gelebilir ki? E?er s�z konusu olan Eda ise sava?a kat?labilir, mafyalar ve entrikalarla dolu bir batakl??a �ekilebilir, y?llanm?? aile s?rlar?n? g�n ?????na �?kart?r ve bunlar olurken gams?z bir ?ekilde ojelerinizi tazeleyip topuklular?n?z?n aya??n?z? vurdu?undan ?ikayet edebilirsiniz. **** K?zlar asl?nda Wattpad kitaplarini Sezin Karame?e k?vam?nda trollemek i�in iki arkada? ortak beraber yazd???m?z bir kitap bu. �ylesine e?lenmek i�in okuyabilece?iniz tad?nda kitap diyelim biz. Hepinize iyi okumalar. (Okurken biz de dalga ge�mek amac?yla yaziyoruz)

“İnsanlar ay’a benzer, kimseye göstermedikleri karanlık bir yüzleri muhakkak vardır.”

...Daha sonra eklenecektir...

Bu saklambaç çocukken oynadıklarımızdan çok farklıydı, bir ebe vardı 99 oyuncu, oyuncuların arasındaki korkak, bencil hainler vardı ve koca bir orman. Oyunun tek kuralı aslında ölümdü, ya ölürsün ya da öldürür. ... "Buraya neden geldin?" "Saklanmak istiyorum" dedim, "Saklanıp yolun sonunda kendimi bulacağım" cevabımla tatmin olmuş gibi mırıldandı, dili kırmızı dudaklarında gezindi. "Yarışmaya neden alalım seni?" "Bir hedefim yok" dedim olabildiğince açık olarak "Yolumu bulmak istiyorum, o yolun sonunda kaybolan benliğimi bulacağımın inancındayım" "Yönünü seçmezsen yolunu nasıl bulacaksın?" Siyahi kadına döndü gözlerim, geldiğimden beri ilk defa konuşmuştu. Gülümsedim "Seçtim, bu yüzden buradayım" yönüm belliydi yarışmayı kazanmak, yolumsa sonunda belirlenecekti.

Ülkede mahsur kalmış Nia ülekeden çıkmak için kralın oğlu ile evleniri ve aşkları başlar

Duygusuz bir kadının duyguları tatması. Duyguları olan bir adamın duygusuzlaşması. CEZALARIN içindeki bir aşk yaşayabilir mi ihanetlerden, vahşetden en büyüğü olan ÖLÜMDEN yaşayabilir mi. 10 yıllık bir seri katil olan CEZA bütün dünya tarafından aranmaktadır. Bir gün kendisine öldürmesi için bir adam atılır ve o cinayeti kabul eder. O cinayet sayesinde hayatı altüst olur bütün yaşamı değişir.

"Ben ne günah işledim de bana bunu reva gördün Allah`ım?" "Saymamı ister misin?" Beste`nin cümlesi ile ters ters ona bakan Buket elindeki sarı bezi parmaklarının ucuyla tutup tekrar toz alma işine devam etti. Beste de elinde ki gazete ile pencereleri siliyordu. İlk defa ömründe gazete ile pencere silmenin zorluklarını yaşıyordu. "Beste!" Evin içinde yankılanan Buket`in sesi ile yerinde sıçrayan Beste arlasini dönüp tekrar ikizine baktı. "Noldu be?" "Tırnağım kırılmış!"

Her şey, iki genç kızın dedikodusuyla başlamıştı...