Kitap Tür Kategorileri

O çok farklıydı. Kış mevsimin de havalar soğuk olurdu o da soğu hissetmeliyiz derdi. Yaz mevsimin de havalar sıcak olurdu o da sıcağı hissetmeliyiz derdi. İlkbahar mevsimin de havalar çiçek kokardı o da buna doyamasakta doymaya çalışalım derdi. Sonbahar mevsimin de havalar yağmurlu olmaya başlardı o da yağmuru hissetmeliyiz derdi. Hasta olsakta yine de hissetmeliyiz derdi. O doğaya uyum sağlardı, o dünyaya uyum sağlardı aslında o dünyaydı ama fark etmedi etrafında onu yok etmeye değiştirmeye çalışanları.

-Yeni Bölüm Günleri : Salı ve Cuma Eğer daha önce OP okuduysanız her kelimeyi unutun! Uzay ve Gece’nin macerası yeniden kaleme alınmış haliyle burada! Üniversiteyi şehir dışında kazanan Gece, bir kız profilinin tıpkı kendisi gibi ev arkadaşı aradığı ile ilgili ilana denk gelir. Profile mesaj atarak karşısındaki kişiyle anlaşır ve yeni hayatının başlamak üzere olduğu şehre doğru yola çıkar. Ancak bir kız profiline sahip olan Uzay, Gece`nin sandığının aksine bir erkektir. İşte macera, karşılaştıkları ilk andan itibaren başlar ve kendilerini soluksuz bir hikayenin içinde bulurlar.

Naz hayatında yaşayıp yaşayabileceği en kotu yerde bir kaç yıl geçirdikten sonra sonunda o mahalleden ayrılmışlardı. Yeni Mahallesi`nde ise yaklaşık iki yıldır oturuyorlardı ve arkadaşı ilay ile çok iyi anlasiyorlardi ta ki o güne kadar. İlayin abisine aşık olana kadar...

Vefat eden Anneannesinden kalan kolyeyi okulda şakalaştığı çocuk tarafından koparılıp kaybolunca sinirlenen yağmur şakalaştığı çocuk yerine plotonik olduğu aynı zamanda şakalaştığı çocuğun abisi olan okulun belalı çocuğuna yazmıştır.

Öldürsen o kadar acı çekmezdim...

İki genç kız atıldıkları okuldan sonra istanbula gider ve yeni bir okula aynı zamanda da yeni bir hayata başlarlar. Fakat istanbulda onları bekleyen çok şey vardır...Hayatlarını değiştiren iki genç adam da buna dahil...

sustum sustun bulutlar ağlarken hemde güldün yaktın ve yine gömdün kalbime "Arkamda gölgeler, önümde aynalarla savaşım. Kazanamadım.." Ayça Veda Sönmez | 2024

Çaresiz Çehre | Şehadet Şerbeti Serisi II Kaderleri doğdukları gün yazılan iki çocuk, iki yetişkin, iki çaresiz yaşam ve birbirlerinden haberleri olmadığı halde yan yana olan iki mühürlü beden. Senin mesleğinden gocunmam, biliyorum yoksun yanımda ve yine biliyorum ki her zaman benimlesin. Herkes beni senden uzaklaştırmaya çalışıyor ama her ne yapıyorlarsa tersliyorum onları. Ben senden uzaklaşır mıyım? Asla. Kabrine geldiğimde bana gülümsediğini hissediyorum, toprağını kokladığımda kokun doluyor ciğerlerime, toprağını okşadığımda sakalların batıyor avuç içime, mezar taşında adını gördüğümde sesin doluyor kulaklarıma. Bana sesleniyorsun ve en önemlisi sevgilim her ezan okunduğunda kalp atışını hissediyorum. Yaşanılanlar aslında hiç yaşanmamıştı. Herşey bir oyundu fakat oyunun yazarı yoktu. Bu kitapta geçen karakterlerin, olayların gerçek kişi ve kurumlarla ilgisi yoktur! Tamamen hayal ürünüdür! Çaresiz Çehre adlı tek kitaptır!

Vatan-ı Kuzgun | Şehadet Şerbeti Serisi Bir cinayet başlangıç doğurmuştu. Bir katliam yeni bir yaşam yaratmıştı. Katliamın nedeni bilinmezliğe gebeydi fakat yaratılan yaşam bu bilinmezlikten kurtulacaktı. Ölüm bir ailenin sonuydu ancak başka bir ailenin başlangıcı olacaktı. Kuzgun; iki dünya arasında sembol kabul edilirdi. Yaşayanlar için ölüm, ölü ruhlar için ise hayatı temsil ederdi. Askerler için şehadeti, şehitler için ise al bayrak için yeniden savaşmayı temsil ederdi. Bir bitiş yeni bir başlangıçtı. Bu kitapta geçen karakterlerin, olayların gerçek kişi ve kurumlarla ilgisi yoktur! Tamamen hayal ürünüdür! Vatan-ı Kuzgun adlı tek kitaptır!

Soğuk, sadece dışarıdaki havayı değil, aynı zamanda kemiklere kadar işleyen bir hissiyatı da beraberinde getirip; derinin altındaki damarları daraltır, kasları gerer ve tüm vücudu sanki içsel bir dondurucunun etkisi altındaymış gibi hissettirirdi. peki, siz soğuğu hiç ruhunuzun yansımasıyla hissetiniz mi? "Kaçınılmaz sonu ertelemek." 23.08.2024 MaNga - Dursun Zaman © Tüm Hakları Saklıdır.

Ailesinden kaçıp,istanbula okumak için gelen genç kız ve hayatını değiştiren genç adam. #gençkurgu #bilimkurgu #gençkızedebiyatı #genelkurgu #romantizim

Unuttuğunu hatırlamak , hatırladığını unutmaktan daha kolaydır bazen... Unutmak istersiz bazı anıları, gidenler en güzel halleriyle kalsın diye.

Tehlikeli bir oyun... Yaşamak için kurban ver! Piramitin en tepesinde olmak istiyorsan öldür! Oyuna bir kere başlarsan çıkamazsın! Dünyanın bile varlığını neredeyse unuttuğu bir kasaba... Temeli yıllara dayanan bir oyun kuruldu. Keyifliydi ilk başlarda. Bir katil... 5 oyun kurucunun 4`ünü öldürüp, birini serbest bırakan vicdanlı bir seri katildi o. Kalan son oyun kurucu tarot kartlarını topladı ve yakarak yok etti. Bir tanesi hariç. Yeraltına ustaca oluşturulmuş geçitlere sakladı son kartı ve aradan yıllar geçti. Tarotun kanlı oyunu dilden dile bir efsaneye dönüştü. Ve o geçitler yıllar sonra birbirinden kopuk 5 kişilik bir ekip tarafından bulundu. Oyun tekrar başladı. Kartlar üçüncü kez dağıtıldı. Katil tekrar ortaya çıktı. Ölüm kapıları bir kez daha tıklattı. Tarotun Kanlı Oyunu kasabanın üzerine bir kez daha çökecekti. Peki bu sefer kazanan olacak mıydı?

Annesinin isteğini kıramayan Sare Galatasaray’a fizyoterapistlik için başvuru yapar. Peki ya o istekten sonra Sare’nin hayatı tepetaklak olacaksa?

Yağız Soykan ve Asil Gölge aynı mahalledeki aynı apartmanda oturan ve çocukluklarından beri birbirinin yakasından düşmemiş iki deli

Aşkın gerçekliğine inancı olmayan şımarık bir genç kız ve zampara bir beyefendinin hikayesi~ Aralarındaki oyunu kim kazanacak¿

Hepimizin farklı hayatları farklı yaşamları vardı ama tek bir ortak noktamız vardı "Vatan" evet hepimizin tek ortak noktası. Hepimiz hayatımızın bir kısmından verdiğimiz tek ortak noktamız. Evli olanlarımız çocuğunun doğum günününe ya da eşinin doğumuna yetişemesede `Vatan Sağ olsun yeter` dediği ortak noktamız.

Bazı aşklar yarım kalırdı... Ve onlar yarım kalmıştı...

Ölüyorsun, Seni öldüren benim. Kurtulmak için, Benden yardım istiyorsun. Söylesene hare; Bana o kadar güveniyor musun?

Geçirdiği kaza sonucunda hem annesini hem de vücudunu kaybeden genç kızımız tedavi için gittiği hastanede tacize uğradıktan sonra hayata karşı olan umudunu tamamen kaybetmiştir. Ancak pes etmesini engelleyen şeyler kalbine bir yük gibi çökmüştür. `kitap tamamen şahsıma aittir herhangi bir alıntı durumunda gerekli işlemler yapılacaktır.. Hiçbir şekilde cinsel içerik olmayacaktır. Kitapta hiçbir şekilde şahsıma hakaret edilemez, karakterleri istediğiniz gibi eleştirebilirsiniz. Keyifli okumalar. - ıg(blog)/birvaveylaa1

Touchdown| Yarı Texting (daha çok düz yazı demek doğru olur) Yakup: Bazen yan odanda birinin yattığını unutuyorsun. Yakup: Müziğin sesini ne zaman kesersin yaklaşık. Selen: Tanju Okan`ın Kadınım şarkısını başka ne zaman dinleyeceksin. Güzelim şarkı, dinle işte. Yakup: Antremanım var yarın erken saatte. Uyumam lazım. Selen: Şu Amerikan Futbol`u mu? Bak sen okçulukta ilerle, gelecek var sende. Hafif bir Türklük seziyorum. Yakup: Uyuyabilir miyim? Selen: Ay dur izin ver Sezen Aksu`dan da son bir şarkı açayım. Kapatcam söz. ~Öğrenci değişikliği ile Amerika`ya giden Selen. Host evde kalır. Ona evine açan ailenin büyük oğlu Jacob, Selen ile aynı okula gider ve okulunun Amerikan Futbol takımındadır. Ufak çatışma sonradan da aşk onları takip eder. Selen`in hafif milliyetçiliği ile komik bir hikaye sunar.

" Ne demek şimdi bu?!" Dalga mı geçiyorlar benimle kalbimin parçaları daha da çok dağıldı. Neden yani bu kadar çabuk benden vazgeçmelerini beklemiyordum. " Masi-"babamın sözünü kestim. " Sizin benden bu kadar çabuk vazgeçmenizi kendime yediremiyorum." Sinirlerim yükseliyordu. Bunca yıldır beni büyütsünler gerçek kızlarına kavuşunca beni kapı dışı etsinler. Kız da masum değildi. Beni göndermek için güzel numaralara başvuruyordu. Çok pişman olacaklar çok ama dönüşü yok bunun. En azından hakkım helaldi. O kadar kötü hissediyorum ki gerçek yüzlerini görünce daha da bulandı midem. ... Yazma tarihi: 27.08.2024

0530…..25:Selam yazsam çok mu klişe olurum? Kızıl:Pardon?

"Sence öldükten sonra tekrar hayata dönmek diye bir şey var mı?" Derken dizlerime yasladığı başını dikleştirip yüzüme baktı Efare. Piknik yapmak için geldiğimiz göl kenarının manzarasını izlemeyi kesip gözlerimde olan gözlerine baktım ve elimdeki üç yapraklı yoncayı dizlerimdeki yüzünün üzerinde sallayıp, "Bunun için yoncaların dördüncü yaprağına ihtiyacın var." Dedim. Kıkırdayıp elimdeki yoncayı aldı. "Peki, var sayıyoru-" Cümlesini kesip, "sayma istemiyorum!" Dedim. Tepkime kıkırdadı başını dizlerimden kaldırıp yüzüme yaklaştırdı yüzünü. "Dinle beni." Pes edip dinliyorum dercesine başımı salladım. "Var sayıyorum ki bir gün ölseydim. geri dönebilmem için dört yapraklı yoncayı bulur muydun?" Dedi tane tane. Derin bir nefes verdim. Ellerimle yanaklarından tutup alınlarımızı birleştirdim. "Hayır. Sen benden önce ölmeyeceksin."

Sosyopat bir hastanın doktoru Aylin onun yaralarını mı saracak yoksa ruhunda daha derin yaralar mı açacak . Herşeyden habersiz Aylin yeni hasta dosyasını önünde bulur Yekta Taşkın ~ Aylin Sak ______________________________________ Aylin 25 yaşında psikiyatristtir İstanbul`da ailesiyle yaşamaktadır hayat gayesi ruhsal olarak özgür bir insan olabilmektir ve tabikide hayalindeki gibi bir adam bulabilmek ...

Öylesine yaşamını sürdüren biriyken ne olduğunu anlamadan kendini yer altı dünyasında bulan bir gencin hayat hikâyesi. O böyle biri olmak istemedi amcak hayat onu bu çukura itti.

"Ve bazen insan, kendine bile yabancılaşır."

Dj Cemre ve ufuk aski

Mısır`a gitme planımın hasta olmamla suya düşeceğini bilemezdim. Uçağın kalkış saatinde hastanede olacağımı bilmediğim gibi . Vizem, otel rezervasyonum, tur biletim talihsiz hastalığımla altüst olmuştu. Hastalığın beşinci günü ve ben daha fazla kısıtlı yıllık iznimde evde durmayacağım. Mısır, benim için bir yıl daha ulaşılamaz olmuştu çoktan. Hayallerimin hep seneye ertelenmesi laneti liseden beri üstümden kalkmış değil. Daha fazla evde durmanın anlamsız olduğunu, eh biraz da inatçı yanımın şaha kalkmasıyla kamp çantamı hazırlamaya koyuldum. Mısır`a gidemeyecek olmamdan dolayı, lanet hastalığımın beni eve kapatmasına da müsade etmeyeceğim. Kısa bir kamp, zedelenmiş sinirlerime iyi geleceğini şimdiden benimsemiştim. Nerden bilebilirimdim ki, bu kampın benim için dönülmez son olacağını. ******* Korkma. korkma. korkma... Korkuyorum... Onları anlamıyorum belki ama beni öldüreceklerini biliyorum. Buraya ait değilim sadece şaşkınlar. Şaşkınlar ama tepki vermeleri uzun sürmeyecekti biliyorum. Ve yaşamak için önümdeki, ölümün pençesinde olan kadını kurtarmak zorunda olduğumu da biliyorum. Kurtarabilirsem belki yaşamama izin verirler. Sahi yaşasam bile eskisi gibi olabilecek miydim? ******* Zamanım az kalmıştı. Yeryüzünün kızıydım ben. onlara göre ışığın kızı... Karanlıkta bana ölüm olduğunu belki de bu kadar geç farketmemeliydim. Yaşamak için daha fazla zamanım olur muydu? Karanlığına girdiğim gün ölümüme doğru sayacın açıldığını bilsem, aşık olmana izin verir miydim? Benim savaşımı kaybettik, geç olmadan seninle verdiğimiz savaşı kazan. Belki o zaman huzur bulur başka evrende ruhum. ******* "Seni kaybedemem Marsel. Seni kaybedersem, herşeyimi kaybederim. Sen olmadan, savaşı kazanabilir miyim zannedersin. Benim savaşım sensin, sensiz yıkılsın herşey." Seni kaybedersem asıl o zaman karanlığı yaşatırım bu şehre. Sonra senin için gelirim Marsel.

Kader miydi? Tesadüf mü? Hangisiydi bilmiyordum ama artık hayatım aynı değildi, çevremdeki insanlar aynı değildi, aynılardı ama aynı değillerdi. Bu insanlar kimdi? Ben kimdim?