Kitap Tür Kategorileri

Üsteğmen Barlas Tuğra Güçlü Uzman doktor Feyza Ateş

Avukat olan Feyza Ateşin, Hükümete baş kaldıran herkesin korkulu rüyası olan bir örgüt/ekip lideri olan Barlas Tuğra Güçlü ile başlayan mücadelesi

Alya Işık Yıldırım, vatana hizmet eden başarılı bir MİT mensubudur. Kendisine MİT tarafından yeni bir görev verilir ancak görevde tek başına olmayacaktır. Göreve bir Özel Kuvvet askeri olan Üsteğmen Ozan Akkaya ile beraber gidecektir. Görev esnasında yaşayacakları engeller, zorluklar ve tehlikeler olacaktır ama ikili başarılı bir şekilde görevi tamamlayıp tekrar vatan topraklarına dönecektir. Döner dönmez ikilinin yolları hemen ayrılmayacak, tam aksine dahada kesişecektir. Ozan ve Alya görevden döner dönmez kendilerini birkaç kişiyle daha oluşturulmuş bir ekibin ortasında bulurlar, hepsinin yine ortak bir ülküsü olacaktır; vatana el değmesini engellemek. Ekip bu ülküye bağlı bir şekilde hareket etmek üzere şehadet yemini eder. Zaman geçtikçe ettikleri bu şehadet yemini onları birbirine bağlayacak ve aralarında kardeşlik oluşturacaktır. Geçen zamanla aile gibi olan bu ekip şehadet yolunda beklenmeyen onca şeyle; aşkla, acılarla, hüzünlerle, çeşitli kayıplarla ve ihanetlerle karşılaşacaklarından habersizdir. Dost sandıkları düşmanları ve düşman sandıkları dostları onların düzenini tepetaklak edecek, yıllanmış sır perdeleri hayatlarında büyük dönüm noktaları yaratacaktır. “Burada birinci vazifeniz vatan için ölmek değil! Sizin birinci vazifeniz yaşamak, yaşatmak. Siz yaşarsanız vatan yaşar, millet yaşar, bayrak yaşar. Asker var oldukça al bayrak sancaktan inmez. O yüzden yaşayacaksınız, ölüm yok mu? Var! Hem de Allah’ına kadar! Gerekirse öleceksiniz ama birinci vazifeniz yaşamak olacak. Vatan birileri yaşarsa var olur, birileri ölürse yaşamaya devam eder.”

"Arkadaşlarımla çıktığım bu tatil bana tek birşey öğretti. O da, her ne olursa olsun, kimseye güvenmemem gerektiğiydi. Ve ben bunu en acı şekilde öğrenmiştim."

Seyit Necla Altay Lisesi yeniliğe açık bir lise olarak bir çalışmaya daha ev sahipliği yapmayı kabul etmişlerdi. Rehberlik servisinin tespit ettiği okulda devamlı problem yaratan grupları bir araya toplayarak ,ortak bir çalışma yürütmelerini istemişlerdi. Bu sayede hem okulun huzuru sağlanacak hem de projenin başarısı okulun ismini daha da duyurmuş olacaktı. Garip olan kısım bu çalışmada disiplin yolunu birçok kere arşınlamış öğrenciler bulunurken Okulda sıkça zorbalığa uğrayan Efsunun da kendini birden proje içerisinde bulmasıyla ortaya çıkmıştı. Adeta Kurtlar sofrasına düşmüş bir kuzu olmuştu. Kendini girdiği bu çıkmazdan kurtarmaya çalışırken geçmişin tozlu tahtalarının arasından sıyrılan güneşin gerçekliğiyle yalpalayacak aslında hep karşısında duran gerçeklerle yüz göz olacaktı.

Kral abisini tahtan indirmek isteyen helena abisine suikastler hazırlar en tehlikellisi olan sonuncu suikast istediği gibi bitmez. yeni başladım

Aldığımız kararlar bizi bügüne getirirdi ve Yaşam kararını vermişti. Acıyı getiren Yaşam beraberinde yok oluşu da getirdi. Diyarlar arası kaos yok oluşun habercisiydi. Gökyüzüne ağıtlar yankılanırken son haykırışlar yükselerek bu senfoniye eşlik ediyordu. Gökyüzü göz yaşlarını yağdırdığında her bir damla kana dönüşecekti... Yaşamın yok oluşu İhanet olmuştu. İhanet, ihanet etmişti. Ölüme... Yaşam Ölüme ihanet etmişti. Ölümünü ihanete uğratan bir evren belkide yok oluşu hak ediyordur. Hayır, Yaşam bu yok oluşu engelliyecekti. Kendi elleriyle canavarını büyüten kadın canavarını yine kendi elleriyle öldüreceğini düşünüyordu. Güç bir silahtır. Silahın kimin elinde olduğu önemli değildir, merminin ucunda kimin olduğu önemlidir. Yaşam belki de ilk defa bu kadar güçlenmiş ve her adımında yeni silahı mermilerle dolup taşıyordu. Silah yaşamın elindeydi peki merminin ucu kimi gösteriyordu? ... Şimdi ise tek görebildiği solmuş çiçekler, korku dolu gözlerle ona bakan hayvanlar ve geriye kalan acı verici yanlızlık. Gözyaşları etrafını sardı. Artık hiç kimsenin ona veremiyeceği o sıcaklığı onun etrafını saran göz yaşları verdi.  Yıklmamak için direnen dizleri ona ihanet ederek yerle bir etti. Dizleri üzerine düşen Yaşam göz pınarlarının musluklarını sesiz sedasız açtı. Ay kadar beyaz saçları kanla karışık göz yaşlarını sakalrcasına önüne düştü ve Yaşamın saçları kendi göz yaşlarıyla kana bulandı. Yere düşen her bir damla ile yer ateşte yanarcasına kavruldu ve çizirdayan topraktan Yaşamın gözleri kadar karanlık, içini yakan alev gibi ateşler içinde bir gül yeşerdi. Göz yaşı pınarları kurudu, umutlar kül oldu ama hiç bir şey değişmedi. Son pişmanlıkların fayda etmiyeceğini biyordu Yaşam. Öyleki karanlık gözlerinden akan her damla  göz yaşı onun için bir kabullenişti. İşte o an anladı Yaşam ne yaptığını anladı. Yaşam, Ölümün kalbini çalmıştı... #FANTASTİK #TÜM HAKLARI SAKLIDIR, ÇALINMASI DURUMUNDA GEREKLİ İŞLEMLER BAŞLATILACAKTIR!

Aşk mı intikam mı değil silahtan çıkan mermi`mi yoksa gülmü?

Annem alkol bağımlısı babam ise öldü yaşamaya dair bir sebebim kalmadığı zaman telefonuma gelen bildirim ile intihar etmekten vazgeçtim. ya oraya gidip ölücektim ya da ordan çıkıp yeni bir hayata başlayacaktım. Ama bunların hepsi ya bir oyunsa

Daha 15 yaşında...

Herkesin beklediği bir kahraman vardır. İçinde bulunduğu toplumun kötü güçlerden ve zihniyetlerden kurtarılması için. İşte bu o kahramanın geliş hikâyesidir. Herkese iyi okumalar dilerim. Beğenilerinizi ve yorumlarınızı bekliyorum. Yorumlarınız benim için çok önemli.

Özenle seçilmiş ve özel görevler için bir araya gelmiş 6 kişi . Ayrılıklar , kayıplar , acılar , mutluluklar ve daha fazlası ... ve bunların arasında hala dimdik durmaya çalışan Barut timi ...

Aras`ı itekliye itekliye yatağa kadar getirmiştim. Son bir sert hamlemle yatağa düştüğünde şaşkınlıkla bana baktı. "Namusumamı göz koydum şimdi de?" diye sordu ve bir yandan da göğüslerini kapatıyormuş gibi yaptı. Sağ elimle alnıma vurdum ve fısıldayarak `sabır` dedim. Küçümseyerek ona bakarken, "Senin namusunu kim ne yapsın be?" dedim. "Namusuma kurban ol." "Kurban olacak başka bir şey bulamadım sanki." "Evet, bulamadın tabii namusuma kaldın." "Seninle daha fazla uğraşmayacağım." "Aslında..." "Aslında?" "Aslında bir kereliğine namusumu verebilirim. Belli çok isteklisin." dediğinde gözlerim kocaman açıldı ve bir anda yatağa çıkarak onu tüm güçümle yumruklamaya başladım. "Sapık!" "Heeey sapık değilim sadece namusunu vermeye meraklı olan bir erkeğim!" dediğinde beni salak yerine koymasına ayrı bir sinir olarak onu daha fazla yumruklamaya çalıştım. Ailemin katil olduğunu ve intikam istediğini söylüyordu ama bana cilve yapmaktan da geri durmuyordu beyefendi! ... Tanıdığımız insanlar tanımadığımız insanlara dönüşebilirmiydi? Evet dönüşebilirdi. Bütün insanlar sanki meskeli balodaymış gibi maske takabilirlerdi. Peki biz bu insanların meskesiz yüzünü gördüğümüzde ne olacaktı? En yakın arkadaşım Su Mina Güzel öldürülmüştü ve ben ona bunu yapanın kim olduğunu öğrenecektim. Emindim çok uzağımda değildi. Yakınımdaydı... Maalesef ben bunu yapanın kim olduğunu öğrendiğimde dünyanın başıma yıkılacağından habersizdim. Devrim Adal, Fırat Akgül, Efnan Akdemir,Kayhan Aksoy, Berna Belgin ve Selin Yüksek ARAS KORKMAZ... Aklıma bile gelmezdi canım dediklerimin canımın bir parçasını öldüreceği... Aras Korkmaz/Leyal Kırşan YIKIK MASKELER isminde yayınlanan ilk kurgudur!

Aile kurgusu ama erkek versiyonu. Ailem mi? bu saatten sonra bir aileye ihtiyacım yok. "Mezarına çiçek ekmek istediğim birileri var." •Kitabımda reklam yorumu istemiyorum! Yapanları siliyorum ve engelliyorum! Başlangıç tarihi:3/09/2023 Bitiş tarihi:2/10/2023

Hastalık ilerledikçe irislerin rengi değişiyor ve sonu sonsuz karanlıkta bitiyor. Karalardan uzakta hastalığın tedavisini arayan bir araştırma ve geliştirme gemisi... Gemide çalışan ve yeni gelen hastalarla ilgilenecek olan Doktor Gece kendisinin de bir proje olduğunu bilemezdi. Bilmemeliydi. Sorunlu bir geçmiş ilişkisi ve madde bağımlılığı ile hayatını sürdürürken hayatı daha ne kadar kötüye gidebilirdi ki? Hastaların gelişi gemiye uğursuzluk mu getirmişti yoksa bu üç genç sadece "hasta" değil miydi?

Ben Belgin. Belgin Aydemir. Annemin en büyük hatası, pişmanlığı. Annemin intikamı uğruna katledilen kızı. Babamın kızı. Babamın anladığı ama görmezden geldiği kızı. Babamın en büyük acısı ve en büyük vazgeçişi. Ben Belgin annemin ve babamın kurbanı. Ben Belgin bu kanlı intikamın en günahsızı. Ben Belgin bu hikayenin en değersizi ama kilit noktası. Ben Belgin intikamın en değerlisi ve en değersizi.

Bir kişinin ölü olduğu bir olayda gerçekten suçsuz var mıdır ?

Sadece gül" demişti bana sanki yıllar önce burda aynı yerde söylediği gibi "gül"demişti nasıl bilmiyorum ama sırf her güldüğümde acı çekeceğini kendinden nefret edeceğini bildiğim için yapacaktım yıllar önce bana yaşattığı acıları ona şimdi ben yaşatacağım; o her gün benim yaptığım gibi ölmeye çalışırken onu kendi ellerimle kurtarıp gerçek ölümü tatmasını sağlayacağım. Gözlerime bakıp öldür beni dayanamıyorum diye yalvarana kadar durmayacağımı bildiği gibi onun asla yalvarmayacağını çok iyi biliyor ve o ela gözlerine bakarken saf nefreti görüyorum. Ne arıyordum ki? Bana 2 yıl önce baktığı gibi aşk arıyordum evet ben bana bunca acıları çektiren adamda hala aşkı arıyorum ama ne var biliyormusun bana artık aşkla baksa bile ben davamdan geri dönmem . Bana bitir artık bu savaşı yeter diyenlere karşı daha çok savaşacak ve kazanacağım ve bunu herkes hayranlıkla izleyecek bende Helin Kanlar`sam bu burda kalmaz, kalamaz, izin vermem. - =;Bu hikaye masum bir kızın etrafında ki suçlu insanlar yüzünden cezalandırıldığı ve sırf kız olduğu için ailesi tarafından hep yargılandığı ve hep zorbalığa uğradığı bir çocukluktan sonra bir adama aşık olup her türlü kötülüğün başına gelmesine rağmen ayakta kalmaya çalışırken hep darbe almasıyla artık bambaşka birine dönüşür çevresi bu kızı tanıyamazken tüm korkuları, darbeleri ve yaraları yıllar sonra teker teker ortaya çıkıyorken yaşadığı bir küllerinden doğma hikayesi. & [Bu hikaye her darbeyi aldığı halde her seferinde ayakta kalıp direnen ve hep küllerinden doğanlara gelsin]

Bade ailesiyle birlikte yaşayan, iyi bir üniversite okumuş, hayatının çoğu alanında başarılı olmuş sıradan bir mühendisti. Ailesine yardım etmek için iş tekliflerini reddetmiş, yarı zamanlı işlerde çalışmaya başlamıştır. Bir gün, Yiğit adındaki erkek arkadaşıyla, önemli insanların yer alacağı ve sonlarına doğru açık arttırma olan bir davette garson olarak çalışmaya başlarlar. Açık arttırmadan hemen önce, erkek arkadaşı gelip Bade`nin eline pembe bir elmas bırakır ve kaçmayı teklif eder. Bade, bu teklifi reddedip elması yerine koymaya çalışırken bir cinayete karışır. Davet sahibi olan Soylu ailesinin en yetkili kişilerinden biri olan Neva Soylu, Bade`nin yaptığı şeyleri görür. Ertesi sabah Bade`nin kapısına giderek Bade`yi tehdit eder. Neva Soylu, aylar önce vefat eden yazar torununun ölümünü magazinde saklar. Bade`den ise, torununun yerine geçmesini ve torununun katilini bulmasın teklif eder. Bade bu tehdit karşısında, teklifi mecburen kabul etmek zorunda kalır.

Sezin`ler; konumları ve yaptıkları başarılı işlerle herkesin saygı duyup imrenerek baktığı bir ailedir. Yıllardır, onlar için her şey yolunda giderken, fırtınanın etkisiyle bir kaza meydana gelir ve o günden sonra hayatları tepetaklak olur, asla eskisi gibi olmaz.

İki abla kardeş ailesini kaybettikten sonra başlarına gelebilecek lerden habersiz hayatlarına devam ediyorlardı taki ...???

Sınır dışı operasyonlar dahil, çoğu görevde başarı sağlayan bir tim. Komutanı kadın olan, eğitimlerdeki gayretini bir an bile kaybetmeyen bir tim. Ve verilebilecek en önemli görevlerden biri... Başarısız olması durumunda ülkenin bir savaşa yönelebileceği sınır dışı bir görev. Ve gönderilen tim: İntikam Timi. Timin komutanı olan Albina, bu meslek için yıllarını, kanlarını, hayallerini veren bir kadındı. Timin komutanı olmayı en çok hak eden kişiydi. Önemli görev için bir komutan daha time eklenene kadar... Bir hafta içinde ulaşmak istedikleri yere yürüyerek ulaşabileceklerdi. Karların hakim olduğu beyazlıklar, ayak izlerini barındıracaktı. Bir ülkeye sahte kimliklerle giriş yapacaklardı. Ancak, yürüyebilecekler miydi? Onların ardından gönüllü yola çıkan gençlerin niyetleri peki... İyi miydi? Hainler de girmiş miydi ülkeye? "Bir tarihi anımsatıyor şuan bulunduğum konum... Tarih olur muyuz biz de? Belki sarıkamış değil, dağlar derler bize sadece. Belki duymazlar adımızı bile? Belki duyup ertesi gün unutulur adımız şanımız... Belki şehit olduğum gün değil, ertesi gün akıllarda günlük sorular canlanınca ölürüm..."

Üzerimde beyaz bir gelinlik vardı aylar öncesinde. Karşımdaysa seviyorum dediğim adam. Ellerimin arasında onunla barabee topladığımız çiçekleri tutuyordum. Üzerinde benim seçtiğim damatlık vardı. Hayallerimi süsleyen adam gerçeğin en acı haliyle karşımda duruyordu. O gün bizim düğün, benimse ölüm günümdü. Yanında bir kadın vardı onun. Bu ben değildim. Kadın ona dokunuyor, ona gülümsüyordu. O gün bizim düğün günümüzdü. Yanında bir kadın vardı. Gözlerimin içine bakıp bu kadın benim karım diyordu... O gün sıcak tüm Mardin`i kavuruyordu. Bugünse Mardin onun ayıbını örtmek ister gibi beyaza bulanmıştı. Üzerimde siyah bir gelinlik vardı. Onun üzerindeyse karısının seçtiği damatlık. Karşımda duruyordu. Bugün bizim düğün günümüzdü. Bizim düğün günümüz, onlarınsa ölüm günüydü. Karşımda duruyor, gözlerimin içine bakıyordu.... Bugün benim günümdü...

12.10.24 Bir ateş çemberinin içerisinde birbirimizi kovalayıp duruyorduk.

O gece, kuru soğuğun bedenimi yaktığı o anda terk etti çocukluğum bedenimi. Cıvıl cıvıl renkleri olan o küçük kız öldü, gecenin karanlığına boyanan kadın doğdu küllerinden. Ve dudaklarımdan tek bir mırıltı döküldü benim bile kulağıma ilişmeyen: "Affet sevdiğim. İnci çiçeğinin dallarını kırdılar..." Beni yazanın elleri taştan, kalemi katrandı. Bahtıma düşen iki tutam ah`da beni yakmıştı. Bir mucize olmamış, bir ihtimal doğmamış ve bir ışık yanmamıştı geceden. Bahtımın karasına derman bulunamadı. Olmadı. Kalem tutan eller bana acımadı. 🖤 İnci Çiçeği kitabının şarkısı: Gülşen-Emrin Olur Yukarıdaki sahne kitabın alıntısıdır. Eğer sizler de bu macerada benimle olmak istiyorsanız satırlarda buluşalım🦋

Özet: Felix Hopkins (Filiks Hapkins) Teksas`ta bulunan bir hastalığı tedavi etmek araştırma yapmak isterken yaşanan olumsuzluklardan ve aksiliklerden dolayı dünyayı zombiler sarmaya başlar (ancak hikayenin içersinde "zombi" kelimesi geçmemektedir bunun sebebi; daha önce dünyada zombi salgını oldumu ? Yok e insanlarda hayatında ilk defa yürüyen ölü gördüklerinde bunun isminin zombi olduklarını bilmiyorlar ve bu yüzden herkes farklı bir terim yapıyor)

Tanrı`nın öfkesini üzerime çekecektim . Biliyordum... Görüyordum ... Sonum yaklaşıyordu ... Duyuyordum. Ama ona değerdi , Tanrı`nın bana vermediği şefkati tenimi yakan dudaklarından alabiliyordum. Tanrı onu baş köşesine koymuştu . Ben ondan çalmistim. O benimdi ... Tanrı da bunu biliyordu. Onu benden uzak tutmaya çalışıyordu. Ne komik ! Kendi yazdığı kaderi bizde değiştiremiyordu.

Adım afsa dişi aslan demekmiş ya, bu kadar çakalın olduğu bu boktan dünya da bir dişi aslan... Bakmayın adımın anlamının dişi aslan olduğuna karakterim minik bir kedicik gibi de o sarışın kediciklerden de değil. Sevgiye, şefkate, merhamete aç işte bu yüz den evleneceğimize emin olduğum müstakbel koca adayım yüzün den popoma tekmeyi yemiş bulunmaktayım..

Yıllarca işkencelere maruz kalan, "Kanlı Varis" adıyla tanınan genç bir kız... Yavaş yavaş gücün kölesine dönüştü... Şimdi ise istediği tek bir şey var... İntikam.

"Vazgeçebilir misiniz majesteleri?" dedi Serhat. "Saçlarınızdan, özgürlüğünüzden, kendinizden vazgeçebilir misiniz?" "Evet"dedim hiç düşünmeden. Düşünseydim eğer vazgeçebilirdim. Bundan korkuyordum. Vazgeçmekten. Geri dönemezdim. Bunu kendime, halkıma, o faniye yapamazdım. "Vazgeçerim. Gözümü bile kırpmadan yaparım bunu." Serhat bana bakarken ne diyeceğini bilmiyor gibiydi. Son kez denemek istedi şansını."Peki gururumuz, ondanda vazgeçebilir misiniz majeste?" İşte bu en zor olanıydı belkide. Kendimi ezdirmekten hep nefret etmiştim ve şimdi ben kendimi ezmeye gidiyordum. Ama bu kadar şeyi göz ardı etmişken aptal bir gururun peşine düşemezdim. "Vazgeçtiğimi yeterince belli etmiyor muyum Serhat. Gidiyorum işte, bundan büyük kanıt olabilir mi?" Serhat dolu gözlerle bana bakarken belimdeki hançeri çekip çıkardım. Zamanım yoktu. Serhat`ın hamle yapmasına izin vermeden saçlarımı tutup kısacık kestim. Yıllarım, ruhumdan bir parçam, saçlarım ayaklarımın önüne,yere düşmüştü, Serhat öne doğru bir adım atmıştı ama yetişememişti. Canımın nasıl yandığını derinlerde hissediyordum. Saçlarımın rengi hemen solmuştu, oracıkta ölmüşlerdi. O kızıl saçlarım birden bire simsiyah kesilmişti. Kör gibi siyah ve ot gibi kısacık. Asmadım yüzümü. Kimse yıkıldığımı görmemeliydi. Şimdi vazgeçemezdim. Daha yolun başındaydım. Ve saçlarımın üzerine iki damla yaş düşmüştü. Biri yıllarına ağlayan kadından biri ise sevdiği kadının kıyamadığı saçlarının kesilmesine ağlayan bir adamdan. Arkamı dönüp hızla çıktım salondan. Konuşmak istemiyordum. Buraya kadardı. Yol burada ayrılıyordu. Kraliçe tacını burada bırakıyordu. Gururunu,kimliğini, ruhunu, kendini ve paha biçemediği herşeyini. Hiçbir şey işin herşeyinden vazgeçmişti kraliçe.