Kitap Tür Kategorileri

İhanetin ıstırabını yaşayan adamın hikayesi... Sevdiğin insanın gözlerinin içine baka baka ihanet etmesi nasıl bir durum? Cevaplanamayacak bir soru. Çünkü Berkay bu sorunun cevabını kendisi bile cevaplayamadı. Berkay en yakın arkadaşı olan Ekrem tarafından sırtından bıçaklandı. Çünkü hem sevdiği kadını elinden aldı hem de işlediği cinayetin suçunu üstüne attı... Berkay bu üstüne atılan iftiradan nasıl kurtulacaktı? Ona yapılan bu ihaneti nasıl unutacaktı?

Her insan kendi mahzeninde kaybolur ..

Yanmasına rağmen sever mi bir insan? Ateşin içine atar mıydı kendini? Ben kendimi bilerek atmıştım o ateşe ve günden güne eridiğimi hissettim... hepimiz o Lalenin siyahına gömülmüştük. Herkes tarafından farkedilip görünen o koskoca siyahlık ve içindeki o karanlıkla bütünleşip görünmez ruhlar olan biz... sahi o kadar güçlü müydük?

Efsaneye göre Sonsuz Vadi`ye düşen kimse, bir daha geri çıkamamış... Arisandra hayatı boyunca duyduğu bu sözlere hep inanmıştı ama gerçekten o durumun içine düşeceğini asla düşünmemişti... Yüzyıllar önce isanlar ve areclerin yaptığı bir savaşta öfkelenen ve sonsuz vadiye hapsedilen öfkeli Tanrıça Vanxelia, Arisandra`dan ihtiyacı olan bir taşı aldığında, onu öldürmek yerine görevlendirdiğinde her şey başlar. Vanxelia`nın sonsuz vadiden çıkmak için ihtiyacı olan, dünyanın dört bir yanına bırakılmış dört farklı taş, Arisandra`nın istemeden de olsa getirip ona verdiği taş sayesinde geriye kalan üç taşı kendisine vermesini ve bu şekilde Arisandra`yı sonsuz mutluluğa kavuşturacağını söyler. Tanrıça düşünüldüğü kadar acımasız mıydı? Yoksa yaralı bir kalbi mi vardı? ... Kim bilir? Bu gizem dolu efsane ve aşkla harmanlanmış fantastik dünyaya girmeye istekliyseniz, bol şans.

🔮 21.yy içerisinde hayat süren beş kadim renk, beş ayrı Disiplin ve yüzlerce hayat ışığının bir araya getirdiği sırlar, gizemler, İhanet ve kehanetlerin yoğurduğu sihirli bir hikaye. Sihri-büyü evreni. Ayana Atlas soño vermello on üç yaşına girdiğinde bildiği aydınlık dünyası tamamen yıkılmıştı. Babasız geçirdiği senelerin kaybı, anksiyete ve kaygı bozukluğu,cevapsız bırakılan soruları ve asla anlamlandıramadığı onca olayın yanında gerçekleşen bu değişim hiç ummadığı bir yolculuk için giriş biletiydi. Kendini bir anda Kasırga Kıran da bulan Ayana, hatırlamadığı ve ona biçilen rollerle savaşması için bilinmeyene yollanmış ve herkes gibi onunda ailesinin sihrini benimsemesini beklemişlerdi. Düşler Akademisi`nin sihri-büyü dünyasını kabullenmesi istenmiş, bildiği düzeni tersine çevirmişlerdi.Herkesin bizzatihi onun hakkında bir düşüncesi bir planı vardı, herkes bir şeyler biliyor ve ona göre davranıyordu. Peki Ayananın bildiği neydi? İçine düştüğü Enigma zincirini kırmalı ve gerçek bir Ekaitza olduğunu kanıtlamalıydı. Atası Eythora`nın mirası için savaşmalı ve on üçün kehanet mısrasını engellemeliydi. Düşler Akademisine girdiğinde kolunda hissettiği acıyı doğrulayan kadim bildirge cinlerinin atası kendisine ilk enigma`sını verdiğinde bunun ilk zincir halkası olduğunu nereden bilebilirdi? İçine düştüğü dünyanın karanlığını sonlandırmak için ilerleyeceği görünmez yollardan ilki kendi cevheriydi, varlığının ipliklerine sarılmıştı kehanetlerin harfleri,kalbinin duvarlarına hapsedilmiş sessiz sırlardı ilk hedefi; zihninin silahıydı bunlar... 🔮

■Aşk ve Ölümün Hançeri■ WattpadFantasyTR Aşk Ateşiyle Kavrulan Fantastikler okuma listesinde! Etimizi keserseniz bizim de kanımız akmaz mı? Gıdıklarsanız gülmez miyiz? Zehirlerseniz ölmez miyiz? Peki ya bize haksızlık ederseniz öcümüzü almaz mıyız? ~William Shakespeare "Gözleri Glacies Denizi`nden de mavi Saçları hırçın kayalıklar gibi kuzguni Hançerini saplar ve kurutur mu kalbini Yoksa yeşertir mi aşkın çiçeklerini Bilemez kimse çünkü görmedi kar beyaz tenini Cenazene göndereceğim bir çelenk karanfili Ve bırakacağım mezarına bir ölüm çiçeğini Hatıra kalsın benden sana, gideceğin öte dünyada..." Fantastik/romantik bir kurgudur. Yetişkin içerik bulunmaktadır.

Siz hiç düşünebilir miydiniz? Doğum gününüzde hediye edilen bir çantanın tüm hayatınızı yerle bir etmesini, ben düşünememiştim, o yüzden buradaydım zaten. Hiç tanımadığım ama bir o kadar da tanıdığım insanlarla yan yana oturuyordum… Ta ki o güne denk, ilk bilmece verildiği zaman oyun başlamıştı. Hepimiz birer kuklaydık ve kuklaları yöneten ölümün sırrı bizim için bir oyun düzenlemişti. Bilmece verilmiş ve biz kuklalar için süre başlamıştı. Tik, Tak, Tik, Tak… Yapmamız gereken tek şey ölümün sırrının dediklerini yapmaktı. Burada başka bir şey yapamazdık çünkü biz kuklaydık ve oyun anca ölümün sırrının kim olduğunu bulduktan sonra son buluyordu…

Bazı insanlara göre "Ölüm" hayatın son bulmasıdır. Diğerlerine göre ise asıl hayatın ölümden sonra başladığıdır. Peki sizce ölmemek mümkün müdür? Veya bir şekilde ölümden kaçabilmek, Hatta daha da ilerleyerek ölümle mücadele etmek ve onun görevi alabilmek. Hayatını sıradan ve rutin işleri içerisinde yaşayan genç bir filozofun birdenbire karşısına çıkan olağanüstü bir olaydan sonra dünyası altüst olmuştu. Bu büyük gizemi çözmek için ömrünün geri kalanını tek bir amaç uğruna adayacaktı. ~Ölümü Yenmek~ Ve bu amacın gerçekleşmesinin tek yolu da "Ölümün Yolu`ndan" geçmekti.

Geçmişten gelen İzleri nasıl silebilirdik ki? Bizim seçimimiz olmayan yaşanmışlıkları, hiç bilmediğimiz gerçekleri daha biz doğmadan önce çizilmiş kaderimizi nasıl değiştirebilirdik. İşlemediğim bir günahın bedeli yüklenmişti omuzlarıma bana ait olmayan günah`ın cezasını çekme vaktiydi.

Ölümsüzlerin kanıyla yazılan bir efsaneydi Detrokma. Evrenin oluşumu ve beraberinde gelen fedakarlıkları konu alan bu kutsal kitap, inananları eşliğinde bir din olarak yükselmiş ve yaratılışın kadim zamanlarını anlatmaktaydı... Sonsuz boşlukta Zaman tarafından yaratılmıştı Letra. Kendisine ilk yaratılan Tanrı denmesi ile beraber o düzenin, aydınlığı ve iyiliğin Tanrısıydı. Bir evren oluşturmak istiyordu ve bunu gerçekleştirmişti. Fakat işler yolunda gitmeyecekti. Bir nevi kendi yarattığı Kaos Tanrısı Zeq ona karşı çıkacak ve büyük savaşlar verilecekti. Bu savaşta ilk yaratıklar ve ilk tanrılar birbirleri arasında yıllarca dilegelen mücadeleler sürdürülecekti. Kaosun, kötülüğün ve karanlığın karşısında düzenin, iyiliğin ve aydınlığı orduları karşı karşıya gelecekti. Kadim ilk savaşın sonucunda ise... Devamı hikayede.

Kaybolan tuhlar bir gün elbet kurtuluşa varacak

Luna, dedesinden miras kalan gizemli bir palet keşfeder. Bu palet, dünyanın kaderini değiştirebilecek büyüklükte bir güce sahiptir. Luna`nın hayatı, paleti keşfettikten sonra kökten değişir. Ancak bu değişim, onun için sadece başlangıçtır. Karşısına çıkan Thane, gizemli bir karaktere sahiptir ama paleti korumasına yardım eder. Paleti korumak kolay olmayacaktır. Beklenmedik olaylar ve düşmanlar, Luna`yı paleti canı pahasına korumaya zorlar. Luna, paletin sırlarını çözmeye başladıkça, kendini de keşfeder.

Sıradan bir insan kesinlikle değildi ama sıradışı da değildi. Yaşadığı durumu anlayamayan Sakura’yı tehlikeli ve esrarengiz olaylar bekliyordu.

Ne Leylar, Ne Narinler,ne Özgecanlar, ne Emine Bulutlar gördü bu Dünya. Onların çığlıklarına KÖR SAGIR DİLSİZ oldu Dünya, Bir yerde kadın öldürüldü. "Sokakta ne işi vardı o vakitte" Bir çocuk öldürüldü" Kendi istedi oldu" Bez Bebek, Kız çocuğu olmadan büyüyenlere gelsin.

Hiddetle ayaklandı. "Anlamıyorsun! O kız benim her şeyimdi. Her zerremdi. İlk cemremdi. Bahar, o benimdi." Adam derin bir nefes aldı. Gözlerini kapadı. "O benim ilkbahar`ım oldu. Bende onun sonbaharı olacağım. O beni seviyor, bende onu seviyorum." Yanındaki yaşlı adama döndü. Gözlerinden birer damla yaş süzüldü. Annesinden sonra ilk defa bir kadın onun gözlerini dolduruyordu. İhtiyarın dizlerinin dibine çöktü. Bu adam belki de ilk defa böyle çaresizdi. Böylesine acınası... Aşk insana her şeyi yaptırırdı. Gururu yaktırır, ateşe taptırır, bütün dengeyi bozardı. Bahardı şimdi aşk. Herkes beş harf bilirdi lakin o adam için üç harfti. Şimdi zaman güz zamanıydı. Sonbahardı. Peki ilkbahar gelmez miydi? Elbet gelirdi. Lakin sert, hırçın ve buz gibi bir kıştan sonra... *･ﾟﾟ･*:.｡..｡.:*ﾟ:*:✼✿　　

Belirsizlikle başlayan hayatlarımız zamanla nasıl raya oturur ? Zaman Nedir ? Ben kimdim ? Şuan kimim ?

İntikam kamera karşısında soğuk bir gülüştür.

Çaresiz Çehre | Şehadet Şerbeti Serisi II Kaderleri doğdukları gün yazılan iki çocuk, iki yetişkin, iki çaresiz yaşam ve birbirlerinden haberleri olmadığı halde yan yana olan iki mühürlü beden. Senin mesleğinden gocunmam, biliyorum yoksun yanımda ve yine biliyorum ki her zaman benimlesin. Herkes beni senden uzaklaştırmaya çalışıyor ama her ne yapıyorlarsa tersliyorum onları. Ben senden uzaklaşır mıyım? Asla. Kabrine geldiğimde bana gülümsediğini hissediyorum, toprağını kokladığımda kokun doluyor ciğerlerime, toprağını okşadığımda sakalların batıyor avuç içime, mezar taşında adını gördüğümde sesin doluyor kulaklarıma. Bana sesleniyorsun ve en önemlisi sevgilim her ezan okunduğunda kalp atışını hissediyorum. Yaşanılanlar aslında hiç yaşanmamıştı. Herşey bir oyundu fakat oyunun yazarı yoktu. Bu kitapta geçen karakterlerin, olayların gerçek kişi ve kurumlarla ilgisi yoktur! Tamamen hayal ürünüdür! Çaresiz Çehre adlı tek kitaptır!

Gece üç civarıydı, uyanıktım. Gözlerim kan doluydu, pınarlarımdan akan yaşlar her ne kadar durulmuş olsa da kalbimin derinliklerine yerleşen yangın hâlâ varlığını sürdürüyordu. Düşündüm, bir müddet sessizliğe adadım kendimi ama bitmiyordu, geçmiyordu. Onun bana yaşattığı ihanet, unutulmuyordu. Saflığımı yitirmiştim. Ruhumda hâlâ yaşıyor olmanın verdiği acı hüküm sürüyordu. Yıllar süren sessizliğimi sonlandıran ölüm bana teğet geçmişti. O bile ruhumu yok saymış, karanlığımı yok etmemi engellemişti. Azrail`den canımı o gün almadığı için nefret ediyordum. Beni o gün daha büyük bir günah çukuruna tıkmış, ağzına kadar suyla doldurmasına rağmen cayır cayır yanmama seyirci kalmıştı. Ben Sena Şahin. Yok olmuş saflığımın, masumiyetimin içinde doğdum ve hayatın süregeritidiği kaderimi yaşamaya değil; intikamımın alevlendirdiği öfkemi, acımasızlığımı yansıtmaya, yaşatmaya geliyorum. Güç ile doğmadım, güç ile yıkacağım. Acımasız olmadım, acımadan yok edeceğim. Umutsuz olmadım, bütün hayalleri yakacağım. Kötü olmadım, gözyaşlarımla haçerlerimi bileyeceğim. Kandırmaya, aldatmaya ve yok olmaya. - Sena Şahin - "Dikkat!" Bu kitapta şiddet, tecavüz ve suç içerikli bölümler bulunmaktadır - etkilenecekler okumasın. Unutmadan; Hiç bir mafya hayallerinizde kurduğunuz gibi masum değildir. Onları oldukları şeytandan, meleğe dönüştürmeye çalışmak anlamsız ve yararsızdır. Not: Bu Kitapta Adı Geçen, Belirtilen Her Kişi, Kurum Ve Kuruluşlar Hayal Ürünü Olup Gerçeği Teşkil Etmemektedir.

Geçirdiği kaza sonucunda hem annesini hem de vücudunu kaybeden genç kızımız tedavi için gittiği hastanede tacize uğradıktan sonra hayata karşı olan umudunu tamamen kaybetmiştir. Ancak pes etmesini engelleyen şeyler kalbine bir yük gibi çökmüştür. `kitap tamamen şahsıma aittir herhangi bir alıntı durumunda gerekli işlemler yapılacaktır.. Hiçbir şekilde cinsel içerik olmayacaktır. Kitapta hiçbir şekilde şahsıma hakaret edilemez, karakterleri istediğiniz gibi eleştirebilirsiniz. Keyifli okumalar. - ıg(blog)/birvaveylaa1

"Sence öldükten sonra tekrar hayata dönmek diye bir şey var mı?" Derken dizlerime yasladığı başını dikleştirip yüzüme baktı Efare. Piknik yapmak için geldiğimiz göl kenarının manzarasını izlemeyi kesip gözlerimde olan gözlerine baktım ve elimdeki üç yapraklı yoncayı dizlerimdeki yüzünün üzerinde sallayıp, "Bunun için yoncaların dördüncü yaprağına ihtiyacın var." Dedim. Kıkırdayıp elimdeki yoncayı aldı. "Peki, var sayıyoru-" Cümlesini kesip, "sayma istemiyorum!" Dedim. Tepkime kıkırdadı başını dizlerimden kaldırıp yüzüme yaklaştırdı yüzünü. "Dinle beni." Pes edip dinliyorum dercesine başımı salladım. "Var sayıyorum ki bir gün ölseydim. geri dönebilmem için dört yapraklı yoncayı bulur muydun?" Dedi tane tane. Derin bir nefes verdim. Ellerimle yanaklarından tutup alınlarımızı birleştirdim. "Hayır. Sen benden önce ölmeyeceksin."

Erdi aslında her genç kızın hayallerini süsleyecek kadar yakışıklı değildi. Onun Müjganın hayallerine girmesine sebep olan şey zaten çok farklıydı. Müjgan bir adama baktığında onun güzel yüzünü görmenin dışına geçmek istiyordu. Ve Erdi`ye her baktığında içinde yaşadığı felaketin hangi duyguya ait olduğunu bulmuştu. Aşktı. Karşılığı olamayacak kadar mükemmel bir aşk yaşıyordu içinde. Erdi ise onu hayata bağlamak için elinden geleni yapıyordu. Oysa bir kere gözleri buluşsa. Erdi o zaman ne yaptığını anlardı. Ama onun iyi niyeti Müjgan için iyilik değildi. O mutlu etmek isterken öldürecek kadar kördü.

Bu kitap içerisinde her türlü korku unsurunu barındıracaktır. Battaniyeler ve sıcak sütler hazırsa başlayalım.

"Gökyüzündeki Kalp Atışları" **Savaşın ortasında aşkın doğuşu...** "Gökyüzündeki Kalp Atışları", cesur bir F16 pilotu olan Afra Ekiz ile Hava Kuvvetleri`nin en yetenekli yüzbaşılarından Yiğit Akın Çelik`in hikayesini anlatıyor. İkili, düşman uçaklarıyla dolu bir gökyüzünde, hayatlarını riske atarak birbirlerine karşı hissettikleri derin duygularla yüzleşmek zorunda kalıyor. Savaşın getirdiği tehlikelerle dolu bir görevde, Afra ve Yiğit, birbirlerini tanımadan önce düşmanlarla karşı karşıya gelirler. Uçaklarının kokpitlerinde yaşadıkları gerilim dolu anlar, onları hem profesyonel hem de duygusal olarak sınar. Her çatışma, aralarındaki bağı güçlendirirken, aynı zamanda aşklarının doğuşunu da tetikler. Afra, geçmişte yaşadığı kayıpların gölgesinde, Yiğit’in cesareti ve kararlılığına hayran kalır. Yiğit ise, Afra’nın güçlü duruşu ve azmi karşısında etkilenir. Ancak savaşın getirdiği belirsizlikler, ikilinin duygularını sorgulamasına neden olur. Aşk mı, yoksa görev mi? Hangisi daha öncelikli? "Gökyüzündeki Kalp Atışları", sadece bir askeri roman değil, aynı zamanda aşk, dostluk ve cesaret üzerine bir hikaye. Savaşın zorluklarıyla başa çıkmaya çalışan iki insanın, birbirlerine olan bağlılıklarını keşfettiği bir yolculuk. Her sayfada, okuyucuları gerilim dolu anlar ve duygusal derinliklerle buluşturuyor. Bu romanda, savaşın acımasız yüzüyle aşkın sıcaklığı arasında gidip gelen bir hikaye bulacaksınız. "Gökyüzündeki Kalp Atışları", kalbinizin hızlanacağı, gözlerinizin dolacağı ve sayfaları çevirmekten kendinizi alamayacağınız bir yolculuğa davet ediyor. **Savaşın gökyüzünde, aşkın kalpte atışını hissedin!**

Kitap uzun süre paylaşılmayacak ama gerçek olan olayları içerecektir.

Usulca ellerini kızın boğazına yerleştirdi. Öncesinde defalarca ona hayat veren şefkatli eller şimdi soğuk kanlı bir katile dönüşmüştü. Ellerinin altında çırpınan bedenin çaresizliğine aldırmaksızın ciğerlerindeki son hava damlası çıkana kadar her saniye daha da sert boğmaya başladı.

Geçmişin geleceğe yatırımı .

- Şemşamerlerin içine girdi oğlum top, atan alır! - Atıf doğru söylüyor, atan alır! - Alırım ki! Gözde abisine göz devirmiş ardından yedi yaşında bir çocuk ne kadar cesur olabilirse o kadar cesaret ile ayçiçeği tarlasına ilerlemişti dikkatle. Peyami dede onu görürse bir miktar kızabilirdi. Geçen ay topu kaçan çocuklar ondan korktukları için girip alamamışlardı. Yaşlı adam saatlerce tarlayı izlerdi boş boş, haliyle herkes onun meczup olduğunu düşünür biraz da tırsarlardı. - Ne arıyorsun orada ufaklık? Gözde olduğu yerde kalırken yakalanmış olmanın verdiği utançla abisinden yana baktı. Kaçmıştı hainler. Onu annesine şikayet etmeyi aklının bir köşesine yazarken mahçup şekilde gülümsemişti. Belki masum bir çocuk olduğunu anlarsa Peyami dede ona kızmazdı. - Top, şemşamerlerin içine kaçtı da.. Onu almaya geldim. - Günebakan. - Ne? Peyami dede yüzündeki silik tebessüm ile mırıldandı sakince. - Günebakan onların adı, her daim güneşe bakarlar. Afallayan küçük kız mırıldandı şaşkınca . - Ama onların kafası yok ki, hatta gözleri de yok. Güneşi nasıl buluyorlar? Peyami dede cevap vermeden önce kırmızı topu uzattı küçük kıza. - Hissederler mutlaka, seveni ve hayat vereni hissederler. Gözde onun ne demek istediğini anlamasa bile gülümsedi kocaman. En azından ona kızmamıştı. - Teşekkür ederim. Bir cevap beklemeden bahçe kapısına koşturdu kucağındaki top ile. Annesine şikayet etmesi gereken bir abisi vardı. Gidişini sessizce izleyen Peyami dede bakışlarını tarladan yana çevirdi. Tutunduğu tek şey bu değil miydi? Özlemini sessizce fısıldadığı günebakanları izlerken titrek bir nefes aldı. Ondan öğrenmişti tüm bunları. Onu taklit ediyor, kavuşacağı anı bekliyordu her saniye. Gece olduğunda başını bükenler içinde yanlızca günabakanlar yoktu..

KARGANIN KANADINDA"Yeni bir sayfa açtığını sanırsın ayakkabılarının çamurlu izlerini görene kadar."

Gül hayatın zorluklarıyla hep basa çıkmaya çalıştı