Kitap Tür Kategorileri

Tanrılara dayanan bir geçmiş, bu geçmişi omuzlarına almak zorunda olan üniversite öğrencisi Arethy Anderson. Ruh`unu korumak zorunda olan Ari, geçmişin ağır yükü geleceğin sorumluluğu ile bütünleşince nasıl bir sonuç ile karşılaşacaktır? Tanrılar. Sorumluluklar. Aşk. Bir Taşıyıcı`nın hayatını altüst etmek için bile yeterli sebepler.

Güç... Güç; silahla, sinirle, zorbalıkla, zorla azalan bir şey değildi. Güç bir savaştı, güç başarı, kazanmaktı. Güç Alevdi... Güç Alevdeydi... Zorla kaçırılan bir avukat olan Alev Köse hapse attığı zanlı yüzünden bir hapishanede tıkılıp kalır. Kendi ürettiği mükemmel bir icadı onu burdan çıkarmayı kolayca sağlar fakat bir şey öğrenir ailesinin katilinin bu hapishanede olmasını öğrenir. Ve burada kalmak zorunda kalır. Bu hapishanede büyük bir örgüt vardır. Örgüt lideri Dağra onu büyük bir oyunun içine sokar. İki inanılmaz güç savaşır ve ortaya aşk çıkar. Alevi kurtarmaya gelen Katmer adlı şahıs kimdir nedir necidir bilinmez Ama bu hikayede bilinen tek şey iyi ve kötü güçlerin birleşmesi sonucu ortaya çıkan inanılmaz bir aşktır...

Instagram: azimet340 Bu hikayenin bütün hakları tarafima aittir. En ufacık taklit kopyalanma olursa resmi islem başlatılacaktır. Üvey ailesi tarafından deli ilan edilerek tımarhaneye kapatılan bir kız. Hastanede geçirdiği krizle 2. bir kişilik olan Alev`e sahip olan Aslı. Bir beden iki kişilik. Aslı ve Alev. Ve Ferman...İki hayat bir kaza yüzünden birleşiyor. Bir gece Aslı hastaneden kaçarak kendi evine gizlice girer ve evin yeni sahibi Ferman tarafından vurulur. Ve ardı ardına yaşanan hareketli günler. Ferman`ın bilmediği bir şey vardır ki oda Alev, Ferman`ı Aslı için seçecektir. " Aslı`yı sadece sana emanet edebilirim Ferman Demirdağ." Bir çok hikayeden farklı olan, farkı sadece okuyanların fark ettiği bir hikaye.

Bazen Anlatılan hikayeler, efsanelen gerçektir . Sadece Siz görmek bilmek duyamak istemezsiniz . Bazen gercek Sizi bulmak Korkulanınızı yenmeniz gerekir. Bu Nevanın hikayesi.

Gecenin bir yarısı korkusuzca elinde kütüğü savuran kadın ile göz göze geldiğimiz an aşık olmuştum O kadın kim miydiO kadın savrulan bir gemiydi Ben ise onun için isterse liman, ister huzurlu dalgalar olacak adam🎶 "Simsiyah gecenin koynundayım Yapayalnız.."

Duygularımla hareket edemem, yasak. Yerine getirmem gereken tek bir görev var. Ağlamak, gülmek ve bunun gibi bir çok duygu... Bunların ne olduğunu bilmiyorum ve bilmek de istemiyorum. Özellikle de bir duyguyu. AŞK Babamın kurduğu örgütte onu yenmem için birçok şeyi ve kişileri kullanacağım ve bunun önüne hiçbir duygunun geçmemesi gerekiyor. İşime yaramayan duygularla işim olmaz! "Sana aşık oldum," dedi kafasına dayadığım silahı umursamadan. Onun sözlerinin ardından gök gürlemesiyle kafasındaki silahı daha da bastırdım. "Kullandım seni," gözlerinin içine bakarak acımasızca kurduğum cümleyle silahın üstündeki elimi tuttu ve silahı kalbine götürdü. "Öldür beni! Bu aşk öldürmeden sen öldür beni."

Karanlığa gömülen şehrin üzerinde şimşekler dans ediyordu. Gök gürültüsü ise sağır eden cinstendi. Sanki ben konuşmadıkça gökyüzü konuşuyor, günahlarımı haykırıyordu adeta. İçimde... Beyaz ve Siyah. Aydınlık ve Karanlık vardı. Hangisinin büyüklüğü daha fazla kestiremiyorum. Terasta duyduğum adım sesleriyle irkilerek çıkışa doğru döndüm. Karan... Panikle geri adım atsamda terasın pervazına yaslanmıştım. Kaçışım yok. Kalbim deli gibi atarken telaşla bir çıkış yolu arıyordum. Ben kafamda bahaneler sıralarken o çoktan sınırlarımı ihlal etmiş bana yaklaşmıştı bile. "Saye!" Kullanmadığım ikinci ismimle seslenince tüylerim diken diken oldu. Herkes, "İclal" olan ilk ismimle seslenirdi. O beni tanıdığından beri hep ıslarla "Saye" diye seslenip durdu. "Bu havada ancak senin gibi biri, bu gökyüzüne kadar uzanan binanın terasına çıkar." Eliyle yanağımı okşamaya başlayınca bir an kalbim yerinden çıkacakmış gibi hissettim. "Saye, sen gerçeği benden ne kadar saklarsan sakla." yüzünü yüzüme yakınlaştırarak "Gözlerinin ardında ki gerçek yüzünü görüyorum." Ve tekrar yineledi sözlerini "Sakladığın o yüzü görüyorum.! "

Beni tanımıyorsunuz. Ben bile kendimi tanımıyorken başkasının beni tanımasını beklemek olmaz zaten. Benim hikayemi benim ile birlikte öğrenmek ister misiniz? Tek bir günde hayatı değişen Lara, yıllardır bilmediği akrabalarıyla tanışır. Ay Bekçiler, Su Tutsakları ve Karanlık Elçiler ile tanıştığında aklını kaçırma seviyesine gelmişti. Ama tüm bunların tek bir amacı vardı... Ailesini, halkını, dünyasını kurtarmak! Tek derdinin yeni evine yerleşmek olması gerekirken kendini savaşların içinde bulan Lara hayatındaki bu değişimlere hazır mıydı?

Rus mafyası & arkeolog Hayatının en büyük keşfini yapmıştı. Bütün dünyanın gözü kendisinin üstündeydi. Her şey hayallerindeki gibi oluyordu ta ki yıllarca çalıştığı profesörün onu hiç beklemediği bir durumun içine sokana kadar.

Kendini yalnız hisseden tüm küçük kız çocuklarına... *** İki farklı evrenden, birbirine uzanan paramparça eller... Kadının evreni ve adamın evreni. Adama tutundu kadın. Nereden bilebilirdi ki onu yok edenin karanlık olduğunu... Adamın sigarasından çıkan dumana takıldı kadın. Sustu. Sessizce kayboldu karanlıkta. Adamın gözlerine baktı bu kez. En derinlerdeki karanlığa. Onun karanlığına. Bir kez daha kayboldu karanlıkta. Bu kez etrafa baktı. Her yer karanlıktı, her yer boşluktu sanki. Bir şey fark etti kadın. O arafta sıkışıp kalan bir Araf`tı. Karan`ın Araf`ı ölmek istiyordu. Karan ise Araf`ını yaşatmak. Araf, arafta ölmüştü. Cennet ve cehennemin bir önemi yoktu.

Ana karakterimiz Stella düşman krallık tarafından kaçırılır ve onu kaçıran şövalye ye aşık olur işler nasıl gidecek?

Sıradan bir hayat. Sıradan seçimler.. Kendisininde sıradanlardan biri olduğunu düşünürken içindeki kristallerden habersiz büyümüş bir kız aslında ne kadar sıradışı olduğunu bilseydi ne yapardı... Taşların içinde dış görünüşü nedeniyle kendini taş sanan bir kristal...

Evrenin kuralları vardır. Tanrıların kuralları vardır. İyi ,kötü,güzel, çirkin, güçlü, güçsüz... Denge; dünyanın, yaşamın var olmasını sağlar. Güçsüzü görmezsek gücün, çirkini görmezsek güzelliğin, kötülüğü görmezsek iyiliğin varlığını anlayamayız. Tanrılar yeryüzünün dengesini korumakla yükümlüdürler ama dengeyi iyilik üzerinde kurmak isterler. Bunun icin bazı temsilciler seçerler. Onları korurlar, kollarlar ve bazı güçler bahşederler. Karşılığında sonsuz bir teslimiyet beklerler. Ama yeryüzündeki canlılar her zaman açgözlüdür. Geçmişte bugünde ve gelecekte de bu böyle olacaktır. Gözlerini çabucak hırs bürür. Kendilerini biraz güçlü hissetsinler hemen daha fazlasını isterler. Açgözlülük yaratılmış olanların lanetidir.

İntikam Taht Güç Bunlar yaşamamı sağlar herkesin bana saygı duymasını sağlar bana saygı duymak zorundalar kitabın kötü kadını olmam öleceğim anlamına gelmez

İYİ OKUMALAR, OYLARINIZ İLE DESTEĞİNİZİ BEKLİYORUM :) O buradaydı. Bulmuş muydu beni? Gözlerimin içine bakıp her bir adımda bana yaklaşmasının başka anlamı olamazdı! Peki şimdi ne yapacaktım? Kaçmalı mı yoksa kalmalı ve sonumu mu beklemeliydim?

Sahile inip taş toplayan Ailliea, hayatında ilk defa gördüğü büyüleyici bir taşa rastlar. Fakat bulduğu taşın başka bir evrenin kalbi olduğu gerçeğini henüz bilmez... Taş artık yeni sahibini bulmuştur. Her geçen gün Ailliea ile taşın arasındaki o güçlü bağa bir yenisi daha eklenir. Tüm bunlar yaşanırken taşı ele geçirmeye çalışanların sayısı her geçen gün artar... Aynı zamanda soyları bir bir yok edilen Radikalar için intikam vakti gelmiştir. Radikalar yanmıştı, şimdi sıra diğer elementlerdeydi.

Dünyaya hükmeden büyük güçlerin somut olarak insanlarla iletişime geçmek için insan bedenlerine ihtiyaçları vardır. Peki bu durum bu tanrısal varlıkların eline düşmüş kişiler için bir lütuf mudur yoksa lanet mi?

"Ulan!" diye bağırarak bana arkasını döndü, ağlıyordu. "Bazen yanına gelmek, hiçbir şey demeden sana saatlerce sarılmak istiyorum. Kokun içime işlesin, her özlediğimde anımsayayım istiyorum. Üstüm başım sen koksun istiyorum lan!" "Levent," dedim ağlayarak, titreyen sesimle. Duyduklarım benim için çok ağırdı. "Ben gitsem iyi olacak." Yüzünü hızla bana dönerken gözlerinden akan yaşın beraberinde, hayal kırıklığıyla baktı gözlerime. "Ama sen hep böyle yapıyorsun..." "Bir şey yapmıyorum." "Yapıyorsun Umay!" dedi bağırarak. Delirmiş gibiydi. "Ne zaman sana gerçekleri haykırsam, kaçmak için yol arıyorsun." "Hata yapmanı istemiyorum." "Hayatım boyunca hata yapmadım, yapmam." "O zaman benden uzak dur Levent," dedim, kısık bir sesle. "Çünkü en büyük hatan olurum." "Beni artık sevmiyor musun?" "Seviyorum..." dedim acı tebessümümün eşliğinde, o da gülümsemişti. "Kutay`ı da seviyorum, Anıl`ı da. Hatta Ziya`yı da çok seviyordum." Tebessümü solarken başını onaylar anlamda sallayıp eli ile odanın kapısını gösterdi. "Git Umay!" dedi. "Kutay`a git. Anıl`a git." Bende onun gibi yapıp bir şey söylemek yerine başımı onaylar anlamda sallayıp odadan çıktım.

Sahte bir birliktelik ile evlenen bir çift.Aşık bir adam,Hedefleri olan bir kadın.Örgütü bitirmek için çabalayan Yara.Her şeyden habersiz bir adam;Ayaz Şendan. Bu bir kumardı. Ayaz bu kumarın içindeydi ama Yara kumardan kaçmamıştı. Yalnızlığımın eseriydi Yara; Acılarımın vücut bulmuş haliydi Ayaz. Ne onlar böyle olmak istedi ne de ben onları böyle yazmak istedim. Yanlızlık Acıyla birleşince mutlu olur mu? Sanırım okuma vakti...

Luiz akademisi,çoğunluk ile unutulmuşların içinde bulunduğu ve adını kan ile dehşet`ten almış bir korku akademisidir. Unutulmuşlar,mitolojik varlıklara takılan bir lakaptır. 1985 yılında Amerika Birleşik devletlerinde ki bir kimya fabrikasının patlaması sonucu oluşmuş ve normaller (yani insanlar) tarafından aşağılanmışlardır. Avusha Dosthen,küçük yaşta içine giren ruh ile korkunç bir kıza dönüşmüştür. Avusha,17 yaşına gelince Luiz denen unutulmuşlarla dolu bir yatılı liseye zengin ama duygusuz ailesi tarafından türlü türlü bahaneler ile gönderilmiştir. "Kimse umurumda değildi, benim umursadığım tek şey,unutulmuşları seri bir katilden kurtuluşa erdirmekti.başka bir amacım yoktu." Okullarında kaldıkları her saniyede bir unutulmuşun ölümünün şahidi olmaktadırlar. Sizce bu savaşın galibi kim olucak? Katil kim çıkıcak? Ve daha önemlisi... Avusha Dosthen geride bıraktığı geçmişini bulabilecek`mi?

Konusu: Genç ve başarılı avukat olan Ezgin Kunter, Kutlay Holding`in sahibi Bülent Kutlay`ın yeğeni olan Korer Çağlar Kutlay`ın davasını kabul etmesiyle başlar her şey. Dava o kadar kolay olmayacaktı. Bunun farkındaydı. Davayı büyük bir riski göz önünde bulundurarak kabul etti. Bu davayı kabul etmeden önce de zor hayatı olan Ezgin`in, davayı kabul etmesiyle onu çok zorlu bir süreç bekliyordu. Ama arasında uçurum farkı vardı. O bu zorlu süreçte yanında Korer Çağlar Kutlay olacaktı. ★★★ Benim bu hayatta tek bir isteğim vardı. Adalet. Şu hayatta sadece adaletli olmak istiyordum. Bu benim kendimle olan mücadelemdi. Kendimle verdiğim bu savaşı kazanmak için yaşıyordum. ★★★ Telif hakları saklıdır. Bu hikayede geçen tüm karakterler, mekan ve olayların gerçek kişilerle alakası bulunmamaktadır. Tamamen hayal ürününden oluşmaktadır. Kitapta psikolojik unsurlar yer almaktadır.

★★★★ Huzurlu, uyum içerisinde yaşayan bir krallık...

Deli hastanesinden kurtulabilmek için ayağına gelen fırsatı değerlendirmek isteyen Melek, gerçekten aklını yitirdiğine inanacağı durumlarla karşılaşır.

Bilmedikleri tek şey vardı. Tek değildim. Yalnız değildim. Artık yalnız değildim.

Kaptan yıllarını verdiği denize açılırken pusulasını daima yanında taşır. Deniz evidir ancak limana yanaşıp dinlenmek de lazım gelir. Yolun başında limana ulaşmak hayali vardır çünkü. Uçsuz bucaksız deniz kaptan da olsa korkutur insanı. Peki, ya pusula olmasaydı? Sığınak güvende hissettiğin yerdir. Kaybolmayacağını bildiğin her yer güvendir. Peki insan hiç evde kaybolur mu? Sığınak sandıkları, asıl sığınağın orası olmadığını anlayacakları bir yolculuk var onlar için. Biraz dalgalı, biraz durgun, biraz da alaboralı. Hatice, Zehra ve Kamuran. Üç kadın, üç farklı hayat. Ne zaman gider buralardan?

``Benim zehrim damarlarımdaki kandır,zehri çok yanlış yerde arıyorsun`` ``Bunu zaman gösterecek..``

Avukat Nisa Begüm Emirel ve arkadaşlarının hikayesidir.. Güçlü Kadınlar ismini değiştirdim umarım beğenirsiniz. Sadece eğlenmek için yazıyorum . Kötü yorumlarınızı kendinize saklayın.. her hafta yeni bölüm yayınlanacaktır... +18 HİKAYELER BARINDIRIR.. ******* Ela dudaklarını büzüp ellerini dua eder gibi birbirine yaslayarak : `` Bekarlığa vedanı güzelim yapalım`` dedi. Nisa başını sallayarak : `` Neden gelmeyeyim tabi ki gelirim ne zaman bir ayarlama yapayım şimdiden `` dedi . Ela sağ elini kaldırıp tırnaklarıyla : `` Sadece ufak bir sorun var`` dediğinde Nisa kaşını kaldırdığında Ela devam etti : `` Yarın ayarlayabildim otelde`` dedi. Nisa sinirli bir gülüş sunum : ``Şaka yapıyorsun . Bir sürü dava var `` dedi. Ela dudaklarını büzüp bekledi. Nisa sinirle : `` Olmaz `` deyip dosyasına döndü. Kısa bir sessizlikle başını kaldırdığında arkadaşının hala aynı surat ifadesiyle beklediğin, gördü. Nisa : `` Davalarım var`` dediğinde Ela : `` Ya büronun sahibisin diğer arkadaşlarına devret`` dedi. Nisa gülüp : `` Ya da sende bekarlığa vedayı sen devret `` dedi. Ela sinirle ayağa kalkıp : `` Peki sende gelme kimse gelmesin gruptaki hanımefediler de gelmiyor birinin hastaları varmış olmazmış , bir diğeri toplantısı varmış , diğer hanımefendinin ise yarışı senin de malum gelmeyin tamam mi gelmeyin tek başıma yapacağım ayarladığım erkekler bana yapsın spritiz `` diyerek geldiği gibi hızla odanın kapısını açtığında karşısında Oğuz`u gördü elindeki telefonu uzatıp : `` Telefonunu ver sen gel benim partime baş başa eğleniriz`` diyerek bekledi. Oğuz şaşkınlık ne yapacağını bilemedi . Nisa gülerek : `` Ben gönderirim `` dedi. Ela çıkarken dil çıkarıp çıktı.

♡♡♡ Elimde tuttuğum kitaba ve boynumdaki kolyeye baktım tereddütle. "Ne yani şimdi bu kolyeyle kitapların içine girip ve oradaki ruhları toplamam gerektiğini mi söylüyorsun." Başını yaşlı bedeninin izin verdiğince sallayıp elimdeki kitabı işaret etti tekrar. "Evet. Ama aslında ruhlardan çok burçların ruhlarını toplayacaksın. Seninle birlikte 13 burç olmalı. Onları bulmalı ve başlayan bu savaşı durdurmalısınız. Tabi eğer başaramazsanız insanoğlunun sonu yakın demektir" Ne yani şimdi ben boynumdaki kolyeyle bu elimde tuttuğum kitabın içine girip ruhları pardon burçları mı toplayacaktım!? Hem de insan olanlarından! ♡♡♡

Frever ormanı demek güç demekti. Ona sahip olmak gücü elde tutmak demekti. Bu gücün tek bir elde bulunması gerekmekteydi. Karkis bunu yapacaktı. Mutlak güce sahip olacaktı. O bunu arzuluyordu ama işler onun istediği ilerleyecek miydi? Baş Cadı Madrix varken bu mümkün müydü? Frever Ateşi her şeyi yok mu edecekti? Yoksa yeni başlangıçlara mı gebe olacaktı?

Oklarım belimde, yayım elimde.. Sırtımı kapının sağ tarafına yasladım, askerden gelecek komutu bekliyordum. Kapının solunda duran asker de ortamı gözetliyordu. "Bak zarar göreceksin git buradan diğerlerinin yanına dön. Ben dikkatlerini dağıtırım." askerin sessizce söylediği şeyler sinirlerimi bozuyordu. Ters bir şekilde baktım ona. Ayakta duracak hali yoktu dediklerine bak. Çok şey söylemek istedim ama söyleyeceklerimi bir cümleye sığdırmaya çalıştım, "Ya Şehadet Ya Hürriyet!!" diyerek niyetimi açıkça belli etmiştim. Yaralı yüzüne rağmen güldü ve kafa salladı. "Hava puslu olunca, çakallar meydanı kendilerinin sanırmış. Meydanın asıl sahiplerini gösterme vakti geldi." dedi asker... Askerden gelen komutla sırtımı yasladığım yerden kaldırdım. Askerle aynı anda ben kapının sağından o ise solundan çıktı. Sessizce ilk atışları yapmak için hızlıca oku çektim. Gözüme çarpan ilk teröristin karnına hedefime alıp okumu bıraktım. Tam isabet. Terörist ne olduğunu anlamadan karnına giren okla karnına baktı. Bir süre sonra yere yığıldı. Bu sırada asker de ucunda susturucu olan silahla bir kişiyi indirmişti. Adım adım ilerleyecek yolda gördüğümüz pislikleri temizleyecektik. Bir sonraki adım için askere baktım. Bir bana bir yerdeki pisliğe bakıyordu. Yerdeki pislik ta bağırmak için ağzını açmıştı ki oku çektim tam vuracaktım asker silahla kesmişti sesini. "Benimdi!" dedim sessiz ve kızgın bir şekilde...