Kitap Tür Kategorileri

Aynı apartmanda yaşayan beş kuzenin hikayesi. Aşkta da, dostlukta da kaybeden bu beş dost tekrardan bir araya gelebilecek mi? Onları ayıran şeyin suçlusu kimdi? Yaraları kabuk tutacak ve eskisi gibi olabilecekler miydi? ``Kalplerin Cenaze Töreni`` adıyla yazılmış tek kitaptır!!

Kan bir bedeldi aslın da. Ya bir katilin elinden tutardın, ya da bir bedele kurban giderdin. Onlardan biri olmuştu Hazan. Hem bedel ödetmişti kendine, hem de kurban gitmişti o bedele. Şimdi ise bedel çukurunun için de çırpınıp yüzerek yüzeye çıkmaya çalışıyordu ki boğuluyordu.. Nice kör karanlıklara dayanmıştı Hazan. Önüne öyle büyük duvarlar örülmüştü ki, nasıl aşacaktı onları tek başına bilmiyordu. Bir çıkmaza girmişti. Önün de iki yol vardı... Hangisini seçecekti çıkmaza girmemek için?. ; Doğruyu mu?, yoksa yanlışı mı seçecekti?... * * * " Susma. " Demişti gözlerinin içine bakarak. Sonra devam etmişti. " Susma lütfen bir şey şöyle ne olur?. " Gözleri gözlerine değmişti. Buğulu gözleriyle bakıyordu ona. " Hazan. " Başını iki yana salladı sonra. " İnanmak istemiyorum ben Kartal. Ben buna inanmak istemiyorum. " Demişti hayal kırıklığına uğramamak için. Çünkü duydukları hiç iyi şeyler değildi. " Benim sevdiğim adam katil olamaz. Özellikle annemi vurmuş bir katil olamaz benim sevdiğim adam. " Yutkundu. Boğazı düğüm düğüm olmuştu çünkü. Kalbini sanki birileri yerinden sökmüş gibiydi. " susma Kartal söyle bana doğru değil de?!." Demişti gözlerinin içine yalvarırcasına bakarken. Anlamamıştı oysa buğulu gözlerinin arasından akan göz yaşlarını. Omuzlarına öyle bir yük binmişti ki susan adama bakmıştı. Seni seviyorum, aşığım sana, herşeyden önce sen diyen adamın katil olduğuna inanmak istememişti Hazan. Tekrar sormak istemişti. Derin bir nefes verip baktı Kartal`a. " Baban. " Dedi ve Kartal`ın bakışları aniden yüzün de belirmişti. " Sana annemi öldürme emrini o mu verdi? . " Bir katilin elini tutuyormuş meğer aylarca Hazan. Gözlerinden akan yaşların arasında bakıyordu seni seviyorum dediği adama. Anlamıştı ki kendinden iğrenmeye başlamıştı Hazan. " Hazan ben. " Dedi ve devam edişini dinledi hayal kırıklığıyla. " Böyle olsun istememiştim. Beni affedebilecek misin?. " Sustu, suskunluğuna gömülmek istemiş bir daha çıkmak istememişti Hazan. Bir yaprak daha ayrılmıştı dalından. Yavaş yavaş sararmaya ve solmaya başlamıştı. Başını iki yana sallayıp kendine gelmeye çalıştı. İnanmak istemezcesine histerik bir gülüş atıp Kartal`a baktı. " Ben, ben elim de beş yıldızlı karnemle annemin pazardan gelişini bekliyordum. Her şeyden habersiz o küçücük bir evin için de öylece pencere önün de bekledim annemi. " Demişti ufak bir anısını anlatırken, ama nereden bilebilirdi ki annesinin o zaman dünyadan göçeceğini. " Sen kalem tutacağın yerde kitap okuyacağın yerde silah tuttun!. Sen bir kadının hayallerini söndürdün!. Nasıl yaptın bunu he?!. Sen bir kadının kızının büyüşünü izletmeden şahit ettirmeden, nasıl bu dünyadan gitmesine izin verirsin?!. " Büyük bir gürültü kopmuştu. Ellerinin arasından kayan kar küresi tuzla buz olmuş, içinde ki kar tozları ise yerle buluşmuştu. Kar küresi, kalbinin tuzla buz oluşunu işaret etmişti. Hazan acıyarak bakıyordu Kartal`a. Yanından hiçbir şey almayarak ayrılmıştı odadan. Ardından ise sadece büyük bir gürültü kalmıştı. Merdivenlerden hızlıca adımlar atarak konaktan ayrılacakken durdu ve yukarıyı dinleyen salon sakinlerine bakmıştı. Bir şey demeden, gözlerinde kurumuş yaşlarıyla beraber yüzlerinde ki zafer gülümsemeyi okuyordu. Ama onlara bu zaferi bırakmayacaktı. Öyle büyük bir darbe vuracaktı ki onlara, kimse neyin ne olduğunu anlamayacaklardı bile. Hiçbir çöp parçasını bile istemiyordu. Birkaç merdiven daha inip kapı önüne geldiğin de, büyük gürültü ile açtığı kapının arasından çıkarak konak ile bağlantısını bugünden itibaren bırakmıştı. Arkasına dönüp son kez buraya babası tarafından zorla getirilmiş, sonrasın da ise kendi rızasıyla bu eve gelerek yeniden koparıyordu bütün bağlantısını. Ben Hazan yaprağı. Dallarımdan tek tek kopan yapraklarım yerlere dokunarak yeşil renginden sarı rengine bürünmesine izin verdim. Kan bedeli olarak girdiğim bu ev, benim gerçek dünyaya dönmeme neden oldu. Peki benim hayatım bundan sonra nasıl değişecekti?... 🥀 Bu hikaye, kan bedeliyle başlayan bir hikayedir... Bir kurşun bedel mi ödetirdi?, yoksa kurban mı edilirdi?... Hangisiydi bu hikayenin doğrusu?...

"Havlumu ver !" Banyo duvarına asılı duran havluyu arkamı dönemden uzatırken bir yandan da vereceği davet listesini okuyordum. "Davet liseteniz bu kadar. Eklemek istediğiniz başka isim var mı ?" Duşa kabinin kapısı aralanıp çıktığında bende arkasýndan ilerlemeye başladım. Yatak odasının kapısına geldiğinde kapının eşiğinde durdu ve bana döndü. "Kendi ismini ekle. Bu sefer sende geliyorsun ." Tam ağzımı açmaya hazırlanırken yüzüme kapanan kapı ile cevabımı çoktan almıştım. Ben Maral Zâde. Giray Erarslan nın Fedaisi ...

Duru 17 yaşında çok güzel alımlı bir kız. Okulların açılması ile hareketsiz olan hayatı, Sarp adlı genç ile tanıştıktan sonra hareket gelir. Babası ile sorunları olan bir kızdır. Bu yüzden baba sevgisini hiç tatmamıştır. Sarp onun yaralarına iyi gelebilecek mi? Bisikletten korkan kızı kendi motoruna aşık etmiştir. Sarp ve Duru`nun bu güzel hikayesine birlikte tanık olmaya ne dersiniz?

Ateş kaya: Canım dediğim canımı aldı,yar bildiğim yara açtı ASme Sahra Şah: Coğrafya kaderdir denilirdi ama ben ailemin işlediği günahların kehanetiyle cezalandırıldım Aşkım uğruna bir zalime direnişimdir... Bahoz Peyman :Varsın en zalimi ben olayım ama Aşk zehirse içmeyede zalim olmayada varım... Not:Gerçek hayat hikâyeleri

" Hayat o kadar acımasız ki, beni senden ayırdı. Ben kendimi senden uzaklaştırmaya çalışırken yapmadığım şey kalmadı Feraye. Hayatım boyunca senden uzak kalmaya, dedemin saçma evlilik hikayesi söylentisinden uzak kalmaya çalıştım ama sana beni çeken bir şey vardı. " Dedi ve ellerini serum bağlayan eline götürüp arasına aldı naif parmakları. Gözlerini sonsuz uykuya dalan gözlere yerleştirdi. " Ben hiç korkmadığım kadar korkuyorum Feraye. Seni bu savaşın içinde koruyamadım. Ben sana bu kadar aşıkken, beni bırakıp gitmeni istemiyorum Feraye. Her ne görüyorsan orada dinleme, bana geri gel. " Demişti ve elleri arasına aldığı elin üzerine ufak bir buse kondurmuş son kez sevdiği kadına bakmıştı. " Melis adına senden özür diliyorum. Sana buna yaptığı için cezasını çekecek. Seni uçurumdan ölüme sürüklemenin bedelini ödeyecek. Bundan sonra hayatındayım ve beni istemesen bile hiç çıkmayacağım pes etmeyeceğin Feraye. " Dedi. Ayağa kalkıp elleri arasın da tuttuğu eli yerine bıraktı ve yoğun bakımdan çıkarak ardından kapı kapandığın da öylece kaldı. Arkasına dönüp kapanan kapıya baktı. Kapı kapandı ve bu sözü verdikten sonra geri dönüşü olmayan bir yola girmişti. Ateş bundan sonra ki hayatında Feraye için yaşayacaktı...

Ölü biri sevilir miydi? O adamı hayatımın merkezi yaptığımda ölü birinin hatırlarına konmuştum. O bendim, ben ise o. Biz birbirimize bezeyen iki kadındık. Tek fark o nefes almıyor ben ise alıyor, her gün onun aşık olduğu adamı sevmeye devam ediyordum. Ona tutulduğum ân hayatımda verdiğim en acımasız karar Samar`ı terk etmek olmuştu. İnsan, kalbini söküp atabilir miydi? Atmıştım, en azından bunu denemiştim. Samar`ı unutmak için ne var ne yoksa bir çukurun içine attığım gün, dönüm noktam o gün olmuştu. Elimden yine o tutmuştu. İki aşığın en uzak varış noktasıydık biz. Ne var ki oraya varmak dikenli tellerin üzerinde yürüyormuş gibiydi. Hazırdım ben, onunla yürümeye hep hazırdım.

Hiç varlığından haberi olmayan insanlara aslında hep bir ışık saçtığımızı göstermenin zamanı değil mi ?

Hani kaderimizde ne varsa onu yaşarız derler ya ben bu sözle çok küçük yaşta tanışmıştım. İlk önce annem sonrada babam gitmişti. Annemin neden gittiğini yirmi yıl olmasına rağmen öğrenememiştim. Gerçi bir çocuğu terk etmek için hiçbir sebep olmamalı. Annemden sonra babam çok güzel baktı ama çok zaman geçmeden onu da kaybettim. Babam bu hayattan temelli gitti. Babamın hayattan göçtüğü gün yeni bir ailem oldu. Beni gerçekten seven, koruyan, kendi öz çocuklarından ayırmayan. Bir kız kardeşim oldu bir de erkek. Turan için herkes kardeş gözüyle baksa da ben öyle olamadım. Onu ne zaman, nasıl kalbime aldım bilmiyorum ama kendimi bir anda onu severken buldum. Karşılık beklemeden sevdim. Sabırla gelmesini bekledim. Geldi. Ama önümüze çıkacak zorlukları bilemedik. Her zorluğu aşacağımı düşünen ben bu zorluk karşısında elim kolum bağlandı. ©Tüm hakları saklıdır. (Ç)alma, kopyalama durumunda yasal işlem başlatılacaktır. "Bu isimle yazılan ilk ve tek kitap"

Bir Anka`nin doğuşu kendisinin bile haberi olmayan. Yeniden doğuşu olacak bir Anka kuşu insanlığı yok mu edecek yoksa Anka olduğundan haberi olmayan kızı neler bekleyecek

O sırada Buğra arkamdan bir yere bakıp baba dedi. Bende arkamı dönüp onun baktığı yere baktım ama işte o zaman dünyam başıma yıkıldı. Ayağa kalkıp onları orada bırakıp Buğranın önünden çekip gidecekken Onun kolumu tutmasıyla Adım atmayı bıraktım ve ona dönmeden kolumu bırakması için çekiştirdim Ama o bırakmak yerine gelip karşımda durdu Kolumu bırakıp yüzüme bakmaya başladı. Bense o hariç her yere baktım. Dört yıl sonra karşıma geçip yüzsüz gibi bide nasılsın diye bir soru yöneltti bana işte şimdi o son nokta dediğimiz yere geldim konuşmak yerine Gözlerinin içine bakarak hiçbir şey söylemeden yanından geçip gidecekken. Birin elimi tutmasıyla durup elimi tutan kişiye baktım Özgür hemen yanımda durmuş elimi! Tutuyor ondan biraz ileride el ele Görkem ve Eylül durup bize bakıyordu. - Sevgilim sen gelmeyince bizde seni merak ettik geldik, bu arada bu bey efendi kim?

Liseyi İstanbul`da okumaya başlayıp İstanbul`a yerleşen Aysun, nereden bilebilirdi ki kendini bildi bileli ona sevdalı olan çocuğu yıllar İstanbul`da göreceğini ve ona karşı içinde bir şeyler besleyeceğini?

yıllarca karşılıksız kalan bir sevginin acısı ...

"Sizce bilinmeyeni sorgulamak ne kadar doğru?" ADIM I - X

Liseli bir arkadaş grubunun sıradan hayatına bir tutam aşk , az hüzün bol eğlence ekledim. Beş çayı tadındaki hikayeme misafir olmak ister misiniz? O halde haydi ilk bölümden okumaya başlayın.

Fantastik bir dünyada daha fantastik olabilecek bir şey düşünün, herhangi bir şey. Büyücüler? Hayır sıradan. Goblinler? Elfler? Orglar? Troller? Cüceler? Bunlarda fantastik bir dünyanın olmazsa olmazları bunlar da değil sevgili okur. Zorla biraz kendini bulacaksın bence. Buldun mu? Tanrılarla savaşan yarı insanlar mı? Belki olabilirdi ama yine de çokta fantastik bir şey değil. Yunan mitolojisine bakabiliriz bunun için. İp ucu veriyim, aptal bir çocuk, saf, bu dünya için fazla iyi. Gelmedi mi aklına bir şey? Arkadaş grubu var. Tabii arkadaşları olmasa nasıl maceraya çıkabilirdi ki? Dur dur hemen " Bu kitapta sıradan arkadaşlık temalı, macera kitaplarındanmış." deme. Bunlar öyle sıradan arkadaşlar değil. Garipliğin sıradanlaştığı bir dünyada ki sıradan canlılar. Ne? "Peki o zaman Fantastik bir dünyada daha fantastik olabilecek şey ne söylesene artık." mı diyorsunuz? Aslında bunun cevabını tüm kitap boyunca yavaş yavaş sırasıyla öğreneceksiniz şu an söylemem maalesef üzgünüm; ama sevgili okur sana bir şeyden daha bahsedebilirim. Neden maceraya çıktıklarından. E tabii bir nedeni olmalı. Ne o öyle macera arayışı içerisine girmek diyerek kestirip atsa mıydım? Tabii ki de hayır. Bu dörtlü arkadaş grubumuz Tuilyn adındaki saf arkadaşımızın rüyasına aşık olmasının peşinden gidiyorlar. Peki nereye, nereye gidiyorlar? Bunu onlarda bilmiyorlar. Daha adını bile bilmediğiniz, yüzünü bile hatırlamadığınız hatta ve hatta ne olduğunu bile bilmediğiniz birisini nasıl bulabilirsiniz? Peki son bir soru daha sorayım. Bu zahmete girer miydiniz? Size bu kitapta vaat ettiğim şey, hiç umursamayacağınız bir detayın dahi tüm hikayeye etki etmesi ve her ilerleyen bölümde, daha da şaşırarak daha da merak ederek ilerleyeceksiniz ve tabii ki koskoca bir fantastik dünyada kaybolma şansı.

Bir mutsuzluk ilkesi bu Ölmezsen sevemezsin Şairsen ölemezsin Resimde vurduğum Kırlangıç hala düşmedi Yağmura tutunup Trene binip gidesim var Özgürlük kaotik bir yalnızlıkmış Öğretilememiş kapital Sürgüyü çektim Annemin eşiğine mum gibi devrildim Yağmura kalsa İçimde bir gemi batar Gerisi tuz ve masal

Cesur Efe, savaşın acı izlerini taşıyan bir kurt. Babasının şehit düşmesiyle büyüyen, annesini de küçük yaşta kaybeden Efe, intikam ateşiyle yanıp tutuşur. Asena`nın babası Selçuk Temur`un sözleriyle Asena`ya olan sorumluluğunu üstlenir. Ancak kader, onları ayrı düşürür; Efe, Asena`nın öldüğünü zanneder. Asena ise Milli İstihbarat Teşkilatı`na bağlı bir ajan olarak gizli bir görevde yer alır. Kimliğini değiştirir, düşmanlarına karşı savaşırken Efe`nin karşısına bir yabancı olarak çıkar. İki yürek, sırlarla dolu bir oyunda karşı karşıya gelir. Asena`nın gerçek kimliği, Efe için büyük bir sürpriz olacaktır. ☆ Hûn, 21.11.24 tarihinde sizlerlerle ☆

Ali, Erzincan`dan kaçarak, İstanbul`un büyülü ama tehlikeli dünyasına adım atar. Mobilya sektöründe iş bulur ve yeni bir başlangıç umuduyla doludur. Ancak, geçmişi onun peşini bırakmaz.Bir gün, geçmişinden biri, eski arkadaşı Murat, belirdiğinde, Ali`nin hayatı altüst olur. Murat, Ali`yi eski günahlarına geri çekmek için elinden geleni yapar. Ali, kendi içindeki karanlıkla yüzleşmek zorunda kalırken, aynı zamanda İstanbul`un ışıltılı yüzünü de keşfeder.Ali`nin hayatı, Selin adında bir genç kadının girişiyle değişir. Selin, Ali`nin içindeki iyiliği canlandırır ve ona umut verir. Ancak, geçmişin gölgeleri hala Ali`nin peşindedir ve onun yeni başlangıcını tehdit etmektedir.Roman, Ali`nin içsel mücadelesini, İstanbul`un çalkantılı atmosferinde ve mobilya sektöründe yaşadığı maceralarla birleştirir. Geçmişin karanlığına karşı aydınlık bir gelecek arayışı, dostlukların gücü ve umutla dolu bir yolculuk hikayesi olarak ele alınır. Ali, Selin ve Murat, kendi içsel savaşlarını kazanmak ve hayatlarında yeni bir sayfa açmak için birlikte mücadele ederler. ###Alışılmışın aksine bu hikayede ki kişi ve olaylar tamamen gerçektir. Bu hikayede gerçeklere eklenmiş hayal gücü ve öyküleştirme bulunmaktadır. Amaç kalp kırmak değil ana karakterin kendi isteğiyle kendi yaşadıklarının yazılmasıdır.###

Kitapda şiddet ve argo kelimeler vardır. Bir uygulama düşünün, insanlara anlatmak istemediğiniz şeyleri olsun, mutlu mutsuz, iyi kötü anılarınızı yazdığınız bir uygulama. Geçmiş gibi... Bazıları kaçtığı gerçekleri işlerken bazıları belki de olmak istediği kişiliğini yaşatıyordu uygulamada. Bir gün uygulamadan gelen mesajla hayatları değişecek 8 kişi. Uygulamanın yeni sahibi. İçinde yanan intikam ateşi ve ateşin ucunun dokunacağı 8 kişi. İntikam ateşin yakacağı kişi bihaber kendi karanlık sularında kurtulmanın kulaçlarını atıyor. Ülkede dönen cinayet haberleri ve cinayetleri işleyen kişi. Bu intikam da nasıl bir yeri olacak. Travmalar, yalanlar, ölümler, mücadele.

İlk kurgumdur lütfen bunu dikkate alın. Bu senaryo uzun zamandır zaten aklımda vardı ben de dedim ki niye yazmıyorum diyerek başladığım bir kitap. Hakkında Hayırlısı Olsun İnşallah. Eğlenceli, gerektiği zaman hüzün dolu bi` gerçek ailem kurgusudur.

Bir zamanlar, hüzünlü bir palyaço varmış. Ve bu masal böyle başlamış.... Hayatı insanları güldürmek olan, Fransanın en ünlü sihirbazı GİZEMLER KRALI RAFA ve onun meleksi güzellikte ki yardımcısı DARİA. Onlar Fransayı kasıp kavuran, dilden dile dolaşan efsane olmuş gösterilere imza atmışlardı. Birbirlerinin en yakın dostu ve tek yakını olan bu ikili,yaşadıkları talihsiz kaza sonucu bu, şaşalı hayattan bir anda kopacaktı. Sahnelere olan hasretiyle kıvranan bir sihirbaz... Ve herşeye rağmen, sihirbazını yalnız bırakmayan, vefakar bir yardımcının yeniden doğuşunun masalı...