İşitme engelli olan genç bir kızın başına en fazla ne gelebilir? Başına gelen olaylarda hayatının aşkını bulması mümkünmüdür?

Baskılardan kurtulmaya çalışmak...

Hayatı yalnızca resimden ibaret olan Görsel Sanatlar öğrencisi Kardelen Özdemir; aldığı nefesleri geçmişinden korumak için verdiği mücadeleden vazgeçtiğinde çocukluluğunu azat etmeye karar verdiği bir kış gecesi, başarılı intihar girişiminin, o gece sokağın köşesindeki ankesörlü telefondan yapılan ihbarla baltalanacağını da gözlerini tekrar açacağını da bilmiyordu. Bekaretini kaybetmiş bir ruh, gökyüzünde asılı kalmış. Nefretini, geçmişiyle harlayan küçük bir kızın boynuna dolanmış. Saflığın sembolü beyaz dolunay, o gece kana boyanmış. "Canının acısını yok saymak için salıncakta sallandığını hayal eden bir kız çocuğu tanıdım ben. Onu sevdim, onu var ettim; ondan nefret ettim, onu yok ettim." 07/08/2022 🌙

*Küfür/Argo *Madde kullanımı (Alkol,sigara, uyuşturucu...) *Cinsellik içerir. *Yaş Farkı İçerir. *Asker kurgusudur. *Taciz *İntikam! *İhanet / Aldatma *Aşk üçgeni *Anonim ‼️KİTAP PAD UYGULAMASINDA `UDUMBARA` ADIYLA YAZILAN İLK KİTAPTIR...‼️ ~ Ne ararsan burada. Eee, daha neyi bekliyorsun? UDUMBARA ! `Bin yılda bir açan nadide çiçek..." ❤️‍🔥 Efnan, çılgın arkadaş grubunun ısrarları ile ilk defa alkol alır. Peki bir bardak rakı nelere yol açabilir? ~ Efnan: Biliyor musun? Rakı beni ağlatıyormuş. Efnan: Biliyor musun? Rakı beni üzüyormuş. Efnan: Biliyor musun? Rakı beni kırıyormuş. Efnan: Bir dakika ya nereden bileceksin ki? Efnan: Hıhh! Sen neyi biliyorsun ki zaten. Efnan: Özür dilerim. Sen her şeyi bilirsin. Efnan: Banane. Özür falan dileyemem Bir zahmet her şeyi bil!

Leyla son sınıf başlamadan önceki yaz, erkek arkadaşının onu aldattığını öğrendiğinde zaten hayal kırıklıklarıyla dolu olan hayatı iyice altüst olur. Ardından farklı bir sebepten dolayı kalbi kırık olan Murat’la tanışır. Birlikte eğlenceli bir yapılacaklar listesi oluşturup yaz sonuna kadar hepsini tamamlaya çalışırlar. Ama bu sırada birbirlerine karşı bir şeyler hissetmeye başlarlar. Leyla ve Murat rakip okullarda okuduklarını ve rakip takımlarda yarıştıklarını farkettiklerinde yaz aşkları felaketle sonuçlanır. Bu da yetmezmiş gibi trajik bir kaza önceliklerini gözden geçirmelerine neden olur. Acaba Leyla ve Murat birlikte olmanın yolunu bulabilecek mi ? Arkadaşları ve aşırı rekabetçi spor takımları mutlu sona ulaşmalarına izin verecek mi ?

"Senin önünde tek dizimi kırmıyorum Yakamoz, senin önünde iki dizimi kırıyorum çünkü sen buna layıksın. Çok şatafatlı bir şeyler istemediğini, bu anı yaşarken yalnız olmamızı istediğini hissediyorum. Doğal, sade. Sen ve ben. Her zaman doğal olalım sevgilim, her zaman sen ve ben olalım. Biz olalım. Daha erken belki ama çok uzun zaman önce başladı bizim hikayemiz, sen başlattın. İyi ki de başlattın sevgilim. Sen ki her şey, sadece her şey. Sadece her şey olduğun için teşekkür ederim, binlerce kez teşekkür ederim. Sensiz olmayı düşünemiyorum, sensiz olmak yok olmak demek bir tanem. Gecenin güzelliğini vücudunda taşıyan kadın, senin olmama izin verir misin? Gerçek olmayan tüm gerçekliğimle sana yalvarıyorum, benim ol demiyorum. Senin olmama izin verir misin Yakamoz? Beni asla sensiz bırakmayacağına söz verir misin? Turuncu`nun, Mavi`ye sonsuza kadar kavuşacağının sözünü bana verir misin?"

Benim kavgam sadece benliğimle değil aynı zamanda yaşandığım hayatla.

İki deli,iki yaralı,iki yalnız ikiside ölüme aşık ikisininde ruhu yok kalpleri yok o kalpler o ruhlar nasıl canlanacak nasıl olacak kimse bilmiyor ölüm mezarlıklar hüzün yeridir ama kim bilir mezarlıklar iki ruhu iki kalbi yeniden nasıl canlandıracak? +Canın çok mu yanıyor? -Çok yanıyor +İyileştirebilir miyim? Sarsam -Sara sara nereye kadar sararsın hep kanayan bir yarayı? Bir süre sonra bıkar bırakırsın kendi haline. +Peki deniz gözlü çocuk göreceğiz. Bunlar bir sevgi öpücükleri değildi bunlar birer merhem şifa öpücükleriydi. İlk kez o gün yüsra sakın bu adamla geçer dedi geçecek miydi? Bilmiyordu ama umut etti o gece ölüme aşık kadını yaşama hayran bırakmıştı rüzgar keskin... "Sen ve ben, başkaları nasıl okursa okusun. Yalnızca bizim anlayacağımız bir hikayeyiz..."

"Yıldızlar kadar ömrün olsun, yıldızlar kadar özgürlüğün olsun Adin" İyi insanların dilekleri kabul olur diye bilirdim. Sanırım sandığım kadar iyi biri değilsin Anne. Sonlar değişebilirdi, tıpkı başlangıçlar gibi. Sanırım hayatı özetleyecek bir cümle olsaydı, buna kelebek etkisi derdim. Eski hapishaneden sonra daha rahat bir kuruma geçen Adin Warren, gittiği yerin kurallarına uymak için direnir ve daha yeni dünyasına uyum sağlayamadan çılgın bir müdürün oyunlarının içinde kendini bulur. Burası, kuralsız insanların gruplaştığı bir dünyaydı. Ya kendi grubunu kurup bir savaşçı olacaksın ya da diğer grupların seni kabul etmesi için hayatını tehlikeye atarak onların kurbanlık koyunu olacaksın. " Unutma Adin, sürüden ayrılanı kurt kapar." 🦉 " Sineme oturmuş köhne köşelerde mabedini kurmuş uğursuz bir his işte." " Nasıl?" " Bilmem" omuzumu silkip kafamı sol omuzuma doğru büktüm. " Sanırım, tanımlıya bilseydim eğer günahımın ağırlığını saklamışım derdim." Mahkûmun cezası insanlık tatmin olduğunda biter, kişinin cezasıysa soluğun kesildiğinde biter.

Açelya ve tolga

Sesinin kokusu bile güzeldi mesela.Şakayık kokuyordu Hale`nin sesi...

Lara, hayatının sıradan gibi görünen yüzeyinin ardında derin, karanlık bir yolculuğa sürüklenir. İlgisiz ailesinin gölgesinde büyümüş, kardeşi Mert Karan ile karmaşık bir ilişkisi olan Lara, hayatının kırılma noktasına geldiğinde, gerçek ile hayal arasında bir sınırda yaşamaya başlar. Onu sürekli takip eden gizemli bir gölge, varlığını sorgulamasına neden olurken, içindeki karanlık taraf da gün yüzüne çıkmaya başlar. Bir dizi gizemli olay ve kaçışla başlayan hikaye, Lara`nın peşini bırakmayan geçmişiyle yüzleşmesine, iki kişiliği arasındaki çatışmalara ve ailesinin sırlarına ışık tutar. Onun için gerçekle yüzleşme, aynı zamanda kendi zihninin ve ruhunun en derinlerine inen bir arayışa dönüşür. Kitap boyunca Lara, gerçek ve hayal arasındaki sınırları zorlayarak, geçmişinden kaçmak yerine ona meydan okumayı öğrenir. Bu, yalnızca bir kaçış hikayesi değil; aynı zamanda insan zihninin labirentlerinde gezinirken, kimliğimizi tanımanın ve kabul etmenin zorluğuna dair sarsıcı bir anlatıdır.

Bazen kelimeler yetersiz kalır, belki de anlamsız. Bir gitar sesi gerekir intiharı önlemek için. “Üzücü…” “Üzücü olan nedir?” “İleride çocuklarımıza anlatabileceğimiz, güzel bir tanışma hikayemiz yok.” “Bizde en güzelinden bir hikaye uydururuz o halde.”

Hayatın zorlukları ile mücadele etmek istemiyorum ben ölmek istiyorum... 04,10,2024

İki yakın arkadaş aynı zamanda iki kuzen, küçük yaşta ailelerini kaybederler, yaşadıkları sorunlar nedeniyle şehir değiştirirler. Nereden bilebilirlerdi ki daha büyük sorunlarla karşılaşacaklarını. Tabi bu sorunlar arasında iyi şeylerde olabilir değil mi? Hayatlarına renk katacak kişilerle tanışırlar. Onlar sayesinde hayatları daha güzel bir hal alır.

Aileniz sizi ölümlü bir yolculuğa terk edip gitseydi ne hissedersiniz? İlknur Kandelen de tam olarak öyle hissediyor.

Tek kurtuluşun ölüm olduğuna inanan genç bir kadın... Vücuduna özenle sayısız izler işlemiş bir kadın... Hayatının yarısını 4 duvar arasında geçirmeye mahkum kalan bir kadın... Kimse onun kurtulmasını istemedi. Zaten o da kurtarılmak istemiyordu. Ben Efsun Aykar. Sonumun gelmesini isterken sonsuzlukta kayboldum.

Sevgilinizden ayrıldınız ve uyurken en yakın arkadaşınızla yeraltı hapishanesine hapsedildiniz diyelim. Ölümle tehdit edilseydiniz ne hissedersiniz?

Sevgili Tanrım, bazen beni unutsanda babam olduğun için teşekkür ederim.

Küçükken evinde yangın çıkan kız yetimhaneye düşer ve orada Aker adında bir çocukla tanışır. Çocuğun yangını çıkaran kişi olduğunu bilmeden onu abisi sayar...

Geçmiş sizin peşinizi bırakıyorsa şanslısınız, eğer benim gibi hiç peşinizden ayıramadığınız kadar ağır bir geçmişiniz varsa... Ben ölmeyi istemiştim, başaramadım. Yaşamayı denemiştim, boğulmak ile başa çıkamadım. Her şeyimi kaybettim. Neden dinleyesiniz ki benim hikayemi? Eğer benim gibi üzülmekten ve kalbinizin ağrımasından zevk alan deliler değilseniz, hiç kendinizi yormayın. Görülmek gibi bir çabam yok, görülmeye çalıştıkça ablamın bedeninin kaybolduğu o denizde ruhum boğuluyor. Ben yolumu kaybettim, bırakın bir haritayı devasa bir atlas bile beni kurtaramaz. Adım Esin Peri, Ölüler Denizi`nde kaybolan bir kız.

"Olur da bana bir şey olursa ,Hava karardığında mezarıma gelir misin?" "Sana bir şey olmayacak" "Olur da olursa gelir misin?" "Neden hava karardığında?" "Ben karanlıktan çok korkarım.Orda bana ışık lazım " "Peki geleceğim." "Söz mü?" "Söz" "Hava aydınlanınca gidersin,seni çok sıkmam" "Peki " "Şey! istersen her saate gelebilirsin," "Olur gelirim" "Şeyyy! beni orda tek başına bırakmasın değil mi?" "Bırakmam" "Söz mü?" "Söz

Bir gece yarısı bir gökdelenin tepesinde saçları savrulan genç bir kız... Ne istediğini bilmeyen, tek bildiği gitmek istediği olan o kız... Kimsenin sevmediği biri olarak büyüyen bu kız artık daha fazla dayanamıyordu. Son istiyordu bomboş geçen hayatına. Çünkü nefes alıp vermek hayatta yaşadığın anlamına gelmezdi. Yaşamak nefes almak ve vermek ise yaşamak değil muş gibi yapmaktı sadece. Varsın ama yoksun gibi. Ve işte o gece hayatı nefes alıp vermek dışında bir şeye kapı araladı. Yaralarından tutan birine rastladı. Zihnindeki sessizliği duyan birine... Artık yaşaması için bir sebebi vardı ve zamanla daha fazla sebebi olacaktı... Bu hikaye hayatının anlamsız ve boş olduğunu düşünen, belki de yalnızlıktan kafayı yemek üzere olan, aynı bu hikayenin yazarı gibi kendi içinde kaybolan herkese umut olması dileğiyle yazılmıştır. Ve unutmayın hayat bazen sona geldik dediğiniz anda başlar...

"Sev..." dedi, gözlerinde gördüğüm acıya rağmen benden bir uzaklaşmayı başarmıştı. "Önce kendini, sonra başkasını.." "Bilirsin beni, denizden korkarım. Yüzemem. Ama bak.." dediğinde bakışlarını arkasında görünen denize çevirdi. "Şimdi ona geldim. Ne kadar garip değil mi?"" Başımı onu onaylarcasına salladığım zaman arkasını bana döndüğünde kafasını gökyüzüne doğru kaldırdı ve güldü. "Denizden korkan bir adam ölümü için denizin kucağına koşuyor."

« Hikâye Tamamlanmıştır » İftiralar... Hayatımızın her yerindeler... Belki bir söylenti, belki de bir kan davası meydana getirirler... Ancak, tek birimize değil hepimize erisirler... Bir iftiranın peşinden sürüklediği bir takım olaylar dizisine şahit olmak istiyorsanız, bu kısa hikayeyi okumaya ne dersiniz?