Kitap Tür Kategorileri

"Hiç romantik olamayacağım. Sana o kadar derece yaptırdım, bunun bedelini benimle evlenerek öder misin?" Kendi kurduğu cümleye güldükten sonra sesli bir şekilde yutkundu. "Benimle evlenir misin?"

HER PERŞEMBE YENİ BÖLÜM YAYINDA. Hayatı Bale üzerine kurulu bir genç kız... Geçimini sağlamak için Boks maçlarına çıkmak zorunda olan bir erkek... Birbirlerinden nefret ederlerken hayatın onlar için kurduğu plan, onları daha da yakınlaştırır. Bu yakınlık doğru mudur yoksa hayatlarındaki en büyük hatayı mı yapıyorlardır? Bunu zaman ve başlarına gelen olaylar gösterecektir.

HER GÜN BİR KISIM YAYINDA... Lily, okuldan çıkıp evine vardığında, diğer herkes gibi gününün güzel geçeceğini düşünmekteydi. Nitekim ortaya çıkan deprem bu düşüncesinin gerçek olmayacağını ona belli etti. Deprem devam ederken dışarıya baktığında gördükleri, sonrasında evden çıkması için verdiği çaba ve başına gelenler, onu ölümle burun buruna getirmişti. Nitekim şansı ve o kişiyle karşılaşması, onu ölümden kurtarıp yaşamasını sağlamıştı. Dünya, bir süre sonra öğrendiğine göre artık eskisi gibi değildi. Neden olduğunu bilmese de pek çok alan tahrip olup ortaya Tehlikeli Topraklar adını verdikleri bölgeler çıkmıştı. Onun ve diğerlerinin yaşamak için yapması gerekenler dile getirildiğinde kolay gibi görünse de, iş icraate geçmek olduğunda çok zordu. Peki, başarılı olabilecekler miydi? Dahası dünya geri eski haline dönecek miydi? Bunu zaman ve yaşadıkları olaylar gösterecekti.

HER GÜN BİR KISIM YAYINDA... Jenny Hale, ailesinin yeniden taşınmak istemesiyle kendisini Kantoga Kasabası`nda bulmuştu. Bu kasabaya taşınana kadar Kurt Adamlar ile ilgili efsanelere inanmıyordu ve kendisine her defasında bu varlıkların yaşadığını söyleyen arkadaşlarıyla dalga geçmişti. Her zaman dolunay geldiğinde değiştiği söylenen ve insanlar ile beslenen bu varlıkların geçmişte yaşadığına dair bir kanıt olmadığını söyler dururdu. Genç kız, kasabaya varmasının ardından bu efsanenin gerçekliği ile yüzleştiğinde gördüklerini kimseye söyleyemez. Zaten söylese de ona inanacak kimsenin olmadığını çok iyi bilmektedir. Peki, kasaba halkı da onun gibi bu varlığın gerçekliğini biliyorsa ve bu zamana kadar onlarla mücadele etmişse? Aradan geçen zaman zarfında genç kıza karşı düşmanlıkları daha da artarken kendilerini tekrardan onunla savaşırken bulurlarsa ne olacaktı? Kurtuluş kimin ellerindeydi? Jenny`nin kasabaya gelmesi mi laneti tekrar tetiklemişti yoksa lanet hep vardı da insanlar ortadan kalktığını mı sanmıştı? Bunu zaman ve yaşanan olaylar gösterecekti.

Dünya, sıradan bir gezegen gibi görünse de, yeraltında binlerce yıldır yaşayan, sadece geceleri yer yüzüne çıkabilen bir türe ev sahipliği yapmaktadır. Kendilerine Gölge adını veren, insan formuna benzeyen ancak farklı bir boyuttan gelen bu tür, kimliğini asla açığa sermemiştir. Bir gün, Mira isimli genç bir kadın fazlasıyla etkileyici, gizemli ve bir o kadar da nefes kesici görünen bir adımla karşılaşır. Ethan isimli bu adam, Gölge Irkı’na mensuptur ve sıradaki avı aslında Mira’dır. Nitekim Mira, bunu bilmemektedir. Fakat Ethan, planladığı gibi Mira’nın ruhunu tüketmek yerine, ona karşı beklenmedik bir çekim hisseder. Bu çekim, ikisinin kaderini tamamen değiştirir.

Gözlerinizi kapatın ve karanlığın derinliklerine dalın; burada cadılar, şeytanla anlaşma yapan yaratıklar olarak anılır ve her sokak, her köşe bir av alanıdır. İnsanlar, cehennemin kapılarında dans eden korkunun pençesinde kıvranırken, “Kargalar” adındaki cadı avcıları, masumiyetin bile yok sayıldığı bir ortamda hüküm sürmektedir. Yeraltındaki cadı sığınağından kaçan ve özgürlük hayalleriyle birlikte dış dünyaya adım atan Odellia, karşılaştığı güzellikler ve tehlikeler arasında sıkışıp kalmış genç bir cadıdır. Tanıştığı büyüleyici bir adam ile kalbinde hiç tatmadığı duyguları keşfederken, onun gerçekte kim olduğunu öğrendiğinde her şey alt üst olur: Çünkü bu adam; kendi kabusunun bir parçası, “Kargalar” adındaki örgütte yer alan cadı avcılarından biridir. "Cadıların Fısıltısı ve Kargaların Gölgesi" karanlık bir evrende, sevgi ve nefretin iç içe geçtiği, cesaretin ve esarete karşı direnişin hikayesidir. “Bizi lanetli olarak adlandırın; ama unutmamanız gereken, lanetlerimizde bile bir özgürlük var.” “Ateş, bizim ruhumuzu beslerken; onun karşısında titreyenler, yalnızca kendi sonlarını hazırlarlar!” Not: Kitap konusu, kapağı ve tüm tasarımı ve içerikleriyle şahsıma aittir. Tüm haklarım saklıdır.

Hikaye +18 sahneler içermektedir. Argo,cinsellik,çıplaklık vb. Bölümler bulunmaktadır. Hikaye tamamen kurgudur ve gerçeği yansıtmamaktadır. İnstagram`dan eklendiğiniz anlamsız gruplara hiç sövdüğünüz oldu mu? Benim oldu. Anlık gelen sinir krizim başıma büyük bir bela açmıştı. Hemde kiminle mi? Akın Çolpan ile. Bir Seri katil...

Papatya Aysal ; Toprak`ın kızıl papatyası Toprak Akal; papatya`nın yaşam kaynağı. Papatya köklerini toprağa sıkıca sardı,tutundu. Toprak papatyanın köklerini sımsıkı sardı, sevgiyle besledi, aşkla büyüttü. Büyüttüğü papatya bembeyaz yapraklarıyla kıskandırdı herkesi sarısıyla güneş gibi aydınlattı etrafını... Mutluydular çiçek bahçesinde sonra dikenler girdi araya. Koparmak istediler papatyayı toprağından. Papatya kurusun toprak başka çiçekleri bağrına bassın istediler, bu sevdayı kıskandılar. Ne toprak papatyasından vazgecmek istedi ne papatya toprağından... Durmadı dikenler gövdesinden sarmaya başladılar papatyanın, yaprakları dökülmeye başladı. Toprağın üstüne acı ektiler. Ve kopardılar papatyayı toprağından soldu yaprakları döküldü birer birer yine de papatya vazgeçmek istemiyordu. Toprak kabul etmedi papatyadan başkasını. Bekledi...Bekledi...Bekledi... Kurudu Toprak üzerine düşen yaprakları gördükçe kuraklaştı papatya açsın diye vazgecmek istedi. Acı çekmesin canı yanmasın daha fazla diye bırakmak istedi. Şimdi solmus papatya toprağına tutunabilecek mi ? Toprak papatyaya can verebilecek mi? Bu bir veda mı yoksa?

Ateşin yakıcı gücü ve suyun dingin derinlikleri arasında, unutulmuş yaşamların yankısı hala duyuluyor… Geçmişin gizemli sırları, bir gencin yüreğinde yeniden can bulurken, her element ruhunda sakladığı duygularla ona sesleniyor. Zamanın ötesinde, kaderini belirleyen anılarla yüzleşirken, aşk, pişmanlık ve umut dolu bir yolculuğa adım atacak. Geçmişin ateşiyle yeniden doğmaya, geleceğin sularında huzur bulmaya hazır mısın?

" Saçlarımın kızıllığı gibi aktı sevdiğim insanların kanları. İçimde biriken intikam ateşini nasıl söndürecektim?" Köy kızından işin nasıl buralara kadar geldiğini bilmiyordu Asel. Bildiği tek bir şey vardı o da intikamı. İntikam için yanıp tutuşurken birini sevmek de neyin nesi? Peki ya mühürün gücüne bu aşk yenilecek mi yoksa yenecek mi ?

"Ben halledeceğim." Sustu, konuşmadan devam etmesini bekledim. "Senden istediğim dikkatli olman ve en ufak bir sezgide beni araman." Başımı onaylamaz anlamda salladım. "Ağabeylerim bile halledememişken sen nasıl halledeceksin Cihangir Ağa?" Sesim olduğundan daha soğuk çıkmıştı. Evet, kesinlikle bu konuda haklıydım. Kim töreye baş kaldırsa eğdirmeyi başarmışlardı bu devrin artık bir son bulması lazımdı. Yitip giden onca sevdanın ağıtıyla kan boyanmış töre yok olmalıydı. Derin bir nefes verdi. İradesiz bakışlarını bozmadan mırıldandı. "Ben ağabeyin değilim, demiştim."

Eski uygulamamızda çok güzel dallarda sıralamaya girmiş ve çok iyi bir kitleye sahip olmuş bir kitaptır. Okuyucularımla beraber Kitappad’e geliyoruz. Hazır olun Tanrıça geri döndü. Ya da şey mi demeliydim? Oh shit here we go again… "Tanrıça" üçlemesi birinci kitap. Mitolojik yaratıkların ve tanrıların olduğu bir boyut..Bu boyut sadece Tanrıçalar da bulunan anahtar ile açılır ve ayna yoluyla seyahat edilebilmektedir. Fakat boyutta Diana`yı bekleyen şeyler oldukça karmaşıktır. Diana`nın yeni keşfettiği bu boyutta bir de güçlerini kullanabilmesi adına tanrılar okuluna gitmeli ve güçlerini kullanmayı öğrenmelidir. Gezegeni olduğunu sandığı dünyayı kurtarmak artık onun elindedir. Peki; Hayatını normal bir kadın olarak yaşayan Diana sizce bu yeni hayata alışabilecek midir? "Açık konuşmak istiyorum Diana. Seni hiç sevmiyorum ama-. "Lafını kesip cevap verdim. "Ne tesadüf Ares. Aynı duyguları birbirimize karşı besliyoruz." Arsız şekilde gülümseyip cümlesini bitirdi. "Ama seni çok arzuluyorum diyecektim." Bu olayların gerçek mitoloji ile bir ilgisi yoktur. Yazılanlar kurgudan ibarettir.

Pınar, peşindeki adamdan kurtulmak için sahte bir sevgili tutar. Ceketini kafamın üstüne örttüğünde, göz yaşlarımın arasında gülmeye başladım. “Şimdi de beni yağmurdan mı koruyorsun.” Bizi ve tüm dertlerimizi yeryüzünden temizlemek istercesine akan yağmur sırılsıklam etmişti onu. Ama pek de umurundaymış gibi görünmüyordu. “Bunun için bana para ödüyorsun. Ayrıca kendine dikkat et Çiçek. Her daim yanında olamam sonuçta.” Bana ismimle hitap etmemesi gerçek anlamda sinirlerimi bozuyordu. “Neden bana soy ismimle sesleniyorsun. Benim adım Pınar. Çiçek değil.” Gözlerimin içine baktı. Öyle derin bakıyordu ki, kendimi çırılçıplak hissediyordum karşısında. “Sen bana neden Yusuf değil Ali diyorsan, ben de sana aynı sebepten Çiçek diyorum.”

"Neden bıraktınız bizi be... Zor geliyor artık bana. Bir yandan kalbim, bir yandan ikizim..." Ortaokuldan sonra kalp hastalığı yüzünden kendini hayattan soyutlayan ve eğitimine evde devam eden Asel, kız kardeşi Asya`nın ağlayarak okuldan eve geldiği gün karar verir kabuğundan çıkmaya. Okulda bazı kızların kardeşine zorbalık yaptığını öğrenen Asel, kardeşini zorbalardan korumak amacıyla gittiği okulda kendini keşfedecek, belki de kalbine bir şans daha verecektir. Yeni kurgum Kalp İkizim, hayatta kendisi için hiçbir beklentisi olmayan, hırçın ve asi ruhlu Asel`in kendini keşfetme yolculuğunu anlatıyor. "Kardeşlik, dostluk ve sevginin iyileştirici gücü senin inadını kırmaya yetti bak Asel`im. Artık kalbimiz daha iyi. Sana bu gücü veren, seni yeniden hayata döndüren Rabbime şükürler olsun." "Seni karşıma çıkaran Rabbime şükürler olsun."

Mahalle kurgusudur. Cezaevinden yeni çıkmış Koray`ın ve Gülbahar`ın imkansız aşkı.

ÖLÜM AVCISININ KARANLIK EVRENİNE HOŞ GELDİNİZ. *** Bu benim, acımasız gerçeklerimdi. Beynimden dört kez vurulmuştum sanki, sarsılarak okyanus`a düştüğüm sahneler hafızama altın harflerle yazıldı. Bu hayat kimi mutlu etti diye düşündüm. Beş yaşımdan beri bu hayat beni asla mutlu etmedi. Yemin etmiş gibi. Ne zaman birine koşulsuz, şartsız bağış etti mutluluğu? Acımadı, sevmedi, sevdirmedi, umutladırmadı, huzur vermedi. Donuk bakışlar verdi, acıma duygusu olmayan bakışlar. Ölüden farksız. Kim öldürdü beni, kimler? Sayıca fazla insan. Kaldıramayacağım kadar. Annem mi? Kim? Babam mı? Çocuk esirgeme kurumu... hayır. Başıma diktileri onca insan mı? Dedem mi? Dedemin kâdim dostları, düşmanları mı? Gölge gibi arkamda duran Avcılarım mı Kim, kim... Yoksa, hepsi mi? Hepsi mi öldürdü? Izdırap çemberinin içindeki beni öldüren kim? Kim en çok canımı yaktı? Evsiz kimsesiz biri olmak istedim, olamadım. Her şeyi bırakıp gitmek istedim, yapamadım. Özgürlüğümü kıstamak istedi herkes, kıstladılar da. Boğulursun, "Yeter artık!" Diye bağırırsın. Kimse duymaz, duymak istemez. En sonunda çığlıklarin herksin sesini bastırır. Öyle çığlıklar yükselir ki sağır sultan bile duymak zorunda kalır. Canavarları kulaklarında iz bırakmak istersin. Canını yakan herkesin kanını elinde istersin ihtiyaç duyarsın. Ne mi istiyorum? Kanlı bir intikam... Unutulmaz bi` intikam. Kabuslarımı, kabusları yapmak istiyorum. İçimde günden güne büyüyen karanlıkla. Kabuk bağlayan yaraları kanatıp; hırslanmak istiyorum. Ne mi istiyorum? Kanlı bir intikam. Bu karanlık sizin hazim sonunuz olacaktı... Yemin ederim. Bu karanlık sizin vahşetiniz olucak. Yemin ederim. Karanlık sizin kanınızla yıkanacak. Yemin ederim. Gördüğünüz son yüz benimki olacak. Yemin ediyorum.

Güçlü kadınların bir arada olduğu bir topluluk. Bir psikolog, bir ağır ceza avukatı, bir sosyal hizmetler müdürü, bir sağlık bakım teknisyeni ve ilişki uzmanı. Ortak noktaları masum insanları korumak. Peki bu topluluğa askerler de dahil olursa olay nasıl ilerler? Peki bu askerlerden biri çocukluk aşkı çıkarsa Bu hikayemde bana destek olur musunuz?

Yazarı Erkan İşeri Kitabı çok beğendiğim için sizlerle de paylaşmak istiyorum....

Kendini kaybettiğin nokta önemli. Kaybettiğin yerde savaşı kazan. Herkesi su gibi boğ, ateş gibi yak, hava gibi nefessiz bırak ve kazan. Kendinle olan sanrı savaşını kazanamacaksin. Ejder kanından gelen, Taht senindi, hep senin, her zaman senin olacak. Tahtından indir düşmanlarını. Ruhlarını uyandır.

Aslında Wattpad`de yazıyordum fakat kapandı buraya geçtim. İyi okumalar! "Ben her şeyimi kaybetmişim ama sen hala sadece kendini düşünüyorsun. Bana ailem ol diyorsun Kuzey! Kusura bakma ama ben bu sevgiden yoksun büyüdüm. Sana aile sevgisi aile sıcaklığı veremeyecek kadar kötü bir kadınım."

Merhabaa, bu benim ilk kurgum ve deneyimim olacak. Sizleri yanımda görmekten mutluluk duyarım.

Ben bir oyuncuyum. Oyunumu iyi oynayamayan. Sen bir sunucusun. Hayatını iyi sunamayan. Kalp yalandı. Beden birdi. Ruh kaybolmuştu. Ben ise o yangında küle dönmüştüm.

O rakı gibi bir adamdı ben ise şarap gibi bir kadındım. Ve rakı gibi bir adama şarap gibi bir kadın yakışırdı. 🍷 Dudakları hafifçe yanlara kıvrılarak bana tatminkar bir bakış atarken arka tarafta duran içki bölümüne ilerlemiş ve sol tarafta duran şaraplardan birini almıştı. Hemen yan rafta duran bardakların içinden aldığı kadehe şarabı koyarak kadehi önüme iktirdiğinde kaşları çatma sırası bana gelmişti. Gözlerini bana dikmiş adama bakarak beni duyması için biraz yüksek sesle konuştum. "Ben şarap sevmem." Kurduğum cümleden sonra tek kaşını kaldıran barmen, tezgaha biraz yaslanarak yüzünü yüzüme yaklaştırdığında yutkunmadan edemedim. Elini uzatarak tezgahın altından çıkardığı rakı bardağı dikkatimi çekerken şaşırmadan edemedim. Daha önce bir barda rakı içen kimseyi görmemiştim.Elindeki rakı bardağını önümde içi şarap dolu kadehe vurarak dudaklarına götürürken tek bir cümle kurmuştu. "Şarap gibi kadınlara şarap içmek yakışır." Gülümsedim ve o gözlerimin içine bakarak rakısından bir yudum alırken cevap verdim. "Rakı gibi adamlara rakı içmenin yakıştığı gibi mi?" Öylece bana bakmaya başladığında bu sefer tezgaha doğru eğilen ben olmuştum. Şimdi rakı kokan nefesi yüzüme vuracak kadar yakındı yüzlerimiz. "Ben bir de şöyle bir rivayet duydum barmen bey, ne kadar doğru bilmem ama. Demişler ki; rakı gibi adamlara şarap gibi kadınlar yakışırmış. Söyle bakalım var mı bu cümlenin aslı astarı." "Cümle güzelmiş şarap, ama cevabı bende yok."

Genç kızın evden kaçmasıyla değişen hayatı ve bulduğu aşkı......

Siz: Sen yüzsüz gibi bana yaz, Siz: Bende seni engelleyeyim. Siz: Nasık fikir? Sıraç: Beni engellemen senin peşini bırakacağım anlamına mı geliyor? (Gönderilmedi) Sıraç: Eğer söylediklerimden bunu anlıyorsan sana kendimi çok yanlış anlatmışım demektir. (Gönderilmedi) Sıraç: İki cihan bir araya gelse bile senden vazgeçmem, vazgeçemem. (Gönderilmedi)

Desteklerinizi bekliyorumm :) ______________________________________________________ Koş kızım koş, yarrağı yedik. Bir yandan motoruma koşuyor bir yandan da Ahmet`i aramayı açmasını bekliyordum. Bu sefer büyük sıçmıştım. "Efendim Lidya" Ahmet tam 5. çalışta açmıştı yani bu da -kısa kes sinirliyim-  demek oluyordu."Ahmet boku yedik Ahmet. Çabuk bizimkilere söyle benim dağ evini hazırlasınlar."dedim. "Yine ne oldu Lidya neden şıçtık?" bunu nasıl açıklaya bilirdim ki, Ahmet yaptığımız silah anlaşmasında silahı alacak kişiler silahı alacak kişiler değillermişmi diyecektim? Ben bunu düşünürken motoruma binmiş ve telefonumu kulaklığa bağlamıştım."Lidya ban cevap ver!" evet bu sefer Ahmet beni ahlatacaktı. "Şimdi şoyle ki Ahmet`ciğim, bizim anlaşma yaptığı-" dememe kalmadı ki Ahmet`in "Lidya senin eve baskın yapmışlar. Kimliğini mi gördüler yoksa?" "Evet..."

Kemanın eşsiz senfonisi her darbede yaraları bir bıçak gibi deşti. Bedenlerinde tek bir kan damlası dahi bırakmadı. Keman darbeleri şiddetlendi tiz acı bir çığlık gibi salonda yankılandı. Kan kırmızısına boyanan perdeler usulca kapandı. Gösteri sona erdi... YARALAR SENFONİSİNE HOŞ GELDİNİZ! Burada asıl gösteri perdeler kapandığında başlar. Oyuna hazır mısınız?

Sonunda bizim eve geldik. Tek kelime bile etmeden arabadan indim. Camdan seslendi. ``2 saat trafik çektim. İnsan bir teşekkür eder ya!`` ``Beni zorla ve başıma kakarak eve bıraktığın için eyvallah. Hadi iyi akşamlar.`` O kadar sesli bir şekilde güldü ki camdan sesini duyabilmiştim. Gülmesini duyunca bende gülümsemeden edemedim. Başka platformda 36 k okunan kurgum💓

YILDIZ: Kimsin? AY: Bir yabancı. YILDIZ: Neden yazdın? AY: Sönmemen için. AY: İyi geceler yıldız. Karanlıktan kaçma. . .

Kendi ayakları üzerinde durmaya alışmış bir kadın, bir kız çocuğu. Yıllar sonra üvey olduğunu öğrenip gerçek ailesiyle tanışacak olmak onda ne etki yaratacaktı? Aile olabilecekler miydi?