Kitap Tür Kategorileri

Kardelen psikolog olmaya çalışan bir üniversite son öğrencisi. Ek iş olarak çevirmenlik yapan tatlı bir kızdır kardelen. Ancak kaç senedir platonik olduğu bir çocuk vardır... Selamlarrrr. Ben ceylin kitap okuyup yazmayı çok seviyorum. Aslında birçok kurgum var. Eğer platonik mi desem sevilirse diğer kurgularımı da bu uygulamaya ekleyebilirim. Sınav haftaları dışında her hafta atmaya çalışırım. Şimdiden teşekkürler.

Uzaktan baktığım sokak lambası bana göz kırparmış gibi yanıp söndüğünde sertçe bir rüzgar esip zihnimde sallantıda duran rafı kolayca yerle bir etti. İnce bir sızı başımda belirirken, zihnimin her köşesi tozlarla kaplandı. Her bir toz zerresi bana rahatsız bir şekilde gülerken ince bir ışık süzüldü aralarından. Kapattığım göz kapaklarım kıpırdanırken ışıkların arasında belirdi birisi, zihnimi işgal eden o kişi çıktı ortaya. Gözlerini, gözlerindeki o duygu karmaşasını hissederken elimi uzattım tutması için. Zamanında bu iki el birbirinden ayrıldığı için ruhumdaki sonsuz acı kendisini belirtirken sertçe yutkundum. Tutmak için elimden geleni yapıyordum, fakat zihnim her seferinde bana oyun oynamaktan geri kalmıyor, ona doğru attığım her bir adımda geriye itiyordu beni. Hiçbir şey istediğim gibi gitmiyordu. Her seferinde. Gözlerimi açtığım anda zihnimdeki kişi tozlara karıştı, yerini bana hala göz kırpar bir şekilde bozulmaya yüz tutmuş sokak lambasına bıraktı. Gözlerimde biriken yaşlar soğuğu hissedip geri kaçarlarken araladığım dudaklarımdan giren soğuk ruhumu titretti. Sanki bedenim daha çok ısınacakmışım gibi saatlerdir üzerimde duran şala sarıldı, adım Masal`dı. Masal. Düş ürünü.

Erikleri hep sevmişimdir, erik ağaçlarını da ama en çok yazlığımızda o iki evin ayrılmasına engel olan erik ağacını sevmişimdir . Bize bıraktığı anılardan dolayı belki de, bilemem. En son 16 yaşındaydım yazlıktaki çocukluk arkadaşlarımı göreli şimdi ise 21. 5 seneden daha fazlası değişmiştir üçümüzde de. Bu birkaç ayda o değişen 5 seneyi geri aynı şekle sokabilir miydik yoksa her şey çok mu değişmişti İşte bu yaz bunu fark edecektik. Hepimizin düşüncelerinin değiştiği bu yaz ona karar verecektik. Hepimiz değişmiştik ama yaz hep aynı yazdı... YAZILMAYA BAŞLANMA TARİHİ; 3 NİSAN 2024... KİTAPPAD’DE YAYIMLANMA TARİHİ; 1 EYLÜL 2024... TÜM HAKLARI SAKLIDIR!!!

Hem asi hem bebeksi bir prenses Onu beklicek esrarengiz ve sağı solu belli olmayan bir çocuk bakalım karşılaşmaları nasıl bir tesadüfe bağlanacak birlikte görelim ;) — Sen kendini ne sanıyorsun mağarandan uyanıp geldin sanırım — bana diyende şatosundan gelen gözü açılmamış prenses uyan artık rüyada değilsin — rüya da olmadığım kesin senin gibi bir ayıyla karşılaştığıma göre asla rüya olamaz bu durum — bana bak küçük sabrımı zorlama — zorlarsam ne olur … Devamı gelicek ;)

Yaprak yani bir ailesinin olduğunu öğrenir ve yıkılmıştır ancak evine giren hırsız ile aralarında geçen diyalogun ileride ne durumda olacağını birlikte öpreneceğiz

Oyun ve yorumun kitabım için çok önemli. Keyifli okumalar "Ne yaparsın be kadın!"

Yeni bir başlangıç için atılan adım hayatını ne kadar değiştire bilir? Çocuklarıyla yeni bir başlangıç yapmaya gittiği şehirde tekrardan sevmeyi öğrenebilir miydi insan?

Instagram: azimet340 Doğduğunda bile ağlamayan, hayatı boyunca da ağlayamayan bu da yetmez gibi kan görünce bayılan, gamsız görünsede içinde fırtınalar kopan Güneş.. Bir gün Bora`nın hayatını kurtararak başına bela olan Güneş`in hikayesi. =========================== Kâğıdı açarak okudum. Banka, Sniper ve Ölüm yazıyordu. Anında ayağa fırladım. "Bora? Ne oldu birden?" "Keskin nişancı." Dediğimde herkes ayağa kalktı. "Ne? Nerde.? " Kâğıdı gösterdim. "Bu kâğıda göre karşıdaki bankanın çatısı." "Kim verdi kağıdı." ***** " Bundan sonra o kız bir an bile benim yanımdan ayrılmayacak." " Neden? Sevgilin mi yoksa?" " Hayır Azrail`im. Bu gün bana suikaste kalkıştı. O yüzden dikkat et ölmesin. Onu ben öldüreceğim, ölümü benim elimden olacak." ***** "Cadı!" Dedi Bora yine arkamdan yüksek sesle bağırarak. Tekrar arkamı döndüm. "Ne var yine." Bir kaç saniyelik zamanda dahada yaklaşmıştı bana. Silâhı bana dönüktü hâlâ. "Seni burada tutarım." Dedi ve tetiğe bastı. Ben Güneş, bir Maviş`i kurtarırken kendi hayatını da kurtaran Güneş.

Zihninin tutsağı olan Mihri, kapatıldığı akıl hastanesinde yolunu bulmaya çalışır. Peki, yolu Özgür`e mi, yoksa Kuzey`e mi çıkacak? Bir… İki… Üç… “Bırakın beni!” Newton’un beşiği gözlerimin önündeydi. “Deli değilim ben!” Parmak uçlarım metal yansımalı topu tuttu. “Dokunmayın!” Tenimin rengi iple asılan topun yüzeyinde can buldu. “Öldüreceksiniz beni!” Topu sağa doğru kaldırdım. “Anne yardım et!” Bıraktım. “Anne bırakma beni!” Topun ilettiği enerji bir diğer uca geldiğini belirtti. “Anne gitme!” Top havalandı. “O iğneyi uzak tutun benden!” Eski yerine döndü. “İstemiyorum!” Bir diğer top havalandı. “Yapmayın!” Bir diğeri. “Bu çok fazla!” Değildi. “Öyle!” Acıtmadı. “Çok acıyor!” Yalnızca bir iğne. “Ölüm gibi!” Beynim uyuşuyor. “Ben deli değilim…” Çok karanlık. “Alışkın değilim.” Alış o zaman. “Ben deli değilim…”

Zaafları kullanılarak suçların asıl adı olan yer altına tutsak edilen kimsesiz bir kadın ve yer altının sonunu getirmek için kendisini adayan bir komiserin... Hayır, başkomiserin yüreklerinin birbiri için atması...

Eylül: GELİYOR GELİYOR FENERBAHÇE GELİYOR Eylül: SAHALRIN EFENDİLERİ GELİYOR Eymen’im: GELİYOR GELİYOR FENERBAHÇE GELİYOR Eylül: YILDIZLARIN AYAK SESLERİ GELİYOR Eymen’im: LAN ÇOK PİS GAZA GELDİM Eylül: KANARYA OLUP UÇASIM GELDİ BENİM SEN NE DİYON Eymen’im: Gel birlikte uçalım diyeceğim de Eymen’im: Sen kimsin oğlum? Eylül:…

Bir okulda intihar ve cinayetlerin ardı ardına geldiği, ama ne olursa olsun okulun mühürleme kararı almadığı bir okulda olmak ister misiniz? "Yurtiçi Koleji" okulunda yaşanan bu olaylar bütün haber mensuplarına konuk olmuştu. Cinayetlerin işlendiği bu okulun mevcudu yavaş yavaş azalırken polisler ve yetkililerin okulu mühürleme kararı almaması iyice odak noktası haline gelmişti. "Sizce bu okulda neler oluyor?"

Ünlü bir oyuncunun yanlış anlaşılmaya sebebiyet verebilecek bir instagram hikayesi atması ile telefonunun bildirim sesine uyanan Aslı, olayların çözülmesini istediği için konunun muhatabına mesaj atar. Beklediği saygılı tavrı göremeyen genç kız, sorun çözülmesine rağmen onu böyle bir yanlış anlaşılmaya sokan ünlü oyuncuyla konuşmaya devam eder ve tüm bunların üzerine o da karşısındaki adamı zor durumlarda bırakmaya karar verir. : : aslilarakara: Ne demek senden bahsetti? aslilarakara: O ben değilim Kerem abi, sen neden bahsediyorsun benden aslilarakara: Ayrıca sen kimsin de benden bahsediyorsun acaba?

Koca sema, diz çöktü gözlerine. Ay bembeyaz parlak tenin yanında soluk kaldı, yıldızlar gökyüzü kadar karanlık olan saçlara meydan okudu. Bulutlar ağladı, yağmur selam verdi kanlı ellere. Kalplere sis çöktü, güller boyun büktü üzerinden çıkmayan kan kokusuna. Ve dinledi toprak sözlerini. "Saçların kadar uzun ve güzel olsun ömrün Küçük Yalancı." Dedi adam, ama kesti kadının saçlarını kendi elleriyle, kıydı sevdiğinin ömrüne. "Hiçbir yere gitmeyeceğim sevgilim..." Dedi kadın, ama tutmadı sözünü, kıydı sevdiğinin aşkına. Sevdiği kadınları bir bir kaybeden acımasız katil, Akın Korel. Sevgiden yoksun kurak bir kalp ve o kalpte açan beyaz bir papatya. Kendi döktüğü göz yaşlarıyla büyüdü, getirdi baharı. Kimse fark etmedi onu. Güllere ulaşılmak isteyenlerce ezildi, yine döktü göz yaşlarını. Adam fark etti solan papatyayı, aldı ellerine. Ama öldü beyaz papatya. Muhteşem bir koku sardı etrafı. Ölü bir çiçek hiç böyle güzel kokar mıydı? Yaşadığını sandı, sevindi adam. Ama bilmiyordu papatyaların ölünce koktuğunu. Öğrendiğinde ise artık çok geçti...

Düşüncelerimi okurmuş gibi bir anda kafasını kitaptan kaldırıp koyu kahve gözlerini benim açık kahve gözlerimle birleştirdi dudakları yukarı kıvrılırken sanki beni az önce görmemiş gibi kitaplığın arkasına saklandım. "Seni hâlâ görüyorum"demesiyle kafamı hafifçe dışarı çıkartarak ona baktım şuan sadece gözlerimle burnumu görüyordu.

Zehra, Ankara`dan Balıkesir`e taşınırken kafasında deli sorular vardı... Yeni lise, yeni arkadaşlar? Bir de üstüne üstlük sınav yılıydı. Berbat geçireceğini düşündüğü sınav yılında kendisi gibi çılgın bir arkadaş grubu bulabileceğini nereden bilirdi ki? Vedat, Efsun, Ceyhun ve Zehra Aşk ve komedi bir arada!

Bir yerde okumuştum. "Dayanılmaz olan insanlar değilmiş, insanlarmış." Demiş Franz Kafka. Sahiden gerçekten de öyle miydi? Dayanılmaz olan insanlar mıydı? Yoksa yaşamda buna dahil miydi? Ölüm ve yaşam arsında ki o ince çizgide her gün gidip geliyorduk. Ama kimse bunun farkında bile değildi. Sahi neden farkında değildik ki biz? Bizi durduran şey neydi? Daha doğrusu biz neden kendimizi engelliyorduk gerçekleri fark etmek için? Gerçeklerin can yakıcı bir tarafı olduğu için miydi?

Ateş Timi...Ortalığı ateşe veren bir mücadele ve bu ateşten kıvılcımlanan bir aşk hikayesi.

Gerçek ailem kurgusunu İntikam için öztürk ailesinin kızını kaçırıp kızlarını öldü olarak gösterirler, ama hesap etmedikleri bir şey vardır. Kızlarının ölümü ne inanmayan Öztürk ailesi bu işin peşine düşer 16 yıl sonra şans eseri gerçek kızlarını bulurlar ama bilmedikleri bir şey vardır.

İlk kurgumdur kendimi geliştirmek amaçlı yazıyorum okurken dikkate alırsanız sevinirimmm. Konusuna gelicek olursak anlaşmalı/zoraki evlilik karışımı yapılan bir asker kurgusu olmasını planlıyorum -kadın karakter bayağı baskın bu arada- kadın karakterin ağzından olacağı için yoğun bir asker kurgusu olabileceğini hep sanmıyorum ama denerim öpüldünüz ballarım 🍯🤍 kendinize iyi bakıııııınnnnn.

Karanlık bir odada, eski bir kütüphanenin sessizliği içindeyim. Raflar arasında dolaşırken tozlar havada dans ediyor. Kitap kokusu buram buram yayılıyor etrafa. Ansızın, bir kitabın arasından sızan ışıkla aydınlanan bir sahne karşılıyor beni. Sayfalar arasında kaybolurken, karakterlerin sesleri kulaklarımda yankılanıyor. Bu kütüphanede, her kitap kendi hikayesini anlatıyor, her sayfa yeni bir maceraya davet ediyor.

"Seni seviyorum." dediğinde hızlanan kalbimi ona yansıtmadım. Gözlerimi gözlerine diktim ve şöyle dedim: "Yaradandan ötürü mü?"

Kafayı taktığın adam için ne kadar ileri gidebilirsin?

Dino Buzzati demis ki; "Senin kendi içinde kilitlenen kapıların var mı?" Belki de bu cümle aldı beni çoğu yerden ve gönderdi çoğu yere. Çünkü içimde kilitli olan kapıların ardında hep bir hikaye yattığına inandım. Şimdi de sizlere bütün kapıların kilitlerini kırmak adına bir balta bıraktım. Mecazen bakacak olursak, olay yerini erken terk edenin ilk şüpheli olduğu, Asıl katil hala olay mahallindeyken başkasının kaçak ilan edildiği, Birileri ruh devrini yaşarken tüm dünya varlığını da ardında bırakmak zorunda kaldığı, Sıfırdan başlamak isterken yaralı bir hayvan gibi acı çektiği yere geldik hep beraber... Burası dünyaydı, yani yarım kalmışlıkların yeri... Çok uzun bir geçmiş ve çok kısa bir gelecekten geldim sizlere. Adım Belgi Deran ve soyadım İmerler. Adım kısa bir gelecek olacak, soyadım ise uzun bir geçmiş. Kısa gelecekler heyecan verirken, uzun geçmişler can alacak kadar acıtıcı olabiliyormuş sizinle anlayacağım. Kabuslarım kabuslarınız olacak, gözyaşlarım da hepimizin boğazında takılı kalacak eminim ki. Çünkü karşımda duran adam bana güvenilir bir durak, sonu bilinmez bir de acı bıraktı. `Ben yıkımım.` dediğinde anlamalıydım aslında onu. O cümleyi ilk duyduğumda zihnim kavramalıydı. Bir doğal afet nasıl ki dünyaya ait olmayanı sürükleyip götürüyordu, o da öyleydi. Ben çok uzun bir geçmiş ve çok kısa bir gelecekten gelmiştim fakat o tamamen savaşın kendisiydi. Geçmiş veya gelecek değil, ismiyle soyismiyle, kanıyla kemiğiyle, Noyan Cenker Visam olarak, savaşmanın kendisiydi. Ve savaşlar insanlara her daim çok şey öğretirdi. O da bana öğretmişti. Savaşlar, gözyaşlarının ev sahibiydi. O da benim ev sahibim... Peki ya inceldiği yer, burası. Kopsun mu?

Her şey eski sevgilimi ararken numarayı yanlış tuşlamamla başladı. **** "Sana âşık olmak istiyorum." "Bana âşık olmanı bekleyelim o halde..." ... "Bekleyemiyorum Ahu, seni özlüyorum ben..."

Eylül Acar kuzeninin borcu yüzünden başına gelmeyen kalmamıştı.Tefeci,mafya derken Ömer Atıcı isimli iş adamı ile karşılaşır bu süreçte pek çok defa ona işi düştüğü için artık yeni bir aşk filizlenir ama o sırada Eylülün halasının oğlu ile ailesi onu sözlendirmeye karar verir

Tehlikeli bir oyun... Yaşamak için kurban ver! Piramitin en tepesinde olmak istiyorsan öldür! Oyuna bir kere başlarsan çıkamazsın! Dünyanın bile varlığını neredeyse unuttuğu bir kasaba... Temeli yıllara dayanan bir oyun kuruldu. Keyifliydi ilk başlarda. Bir katil... 5 oyun kurucunun 4`ünü öldürüp, birini serbest bırakan vicdanlı bir seri katildi o. Kalan son oyun kurucu tarot kartlarını topladı ve yakarak yok etti. Bir tanesi hariç. Yeraltına ustaca oluşturulmuş geçitlere sakladı son kartı ve aradan yıllar geçti. Tarotun kanlı oyunu dilden dile bir efsaneye dönüştü. Ve o geçitler yıllar sonra birbirinden kopuk 5 kişilik bir ekip tarafından bulundu. Oyun tekrar başladı. Kartlar üçüncü kez dağıtıldı. Katil tekrar ortaya çıktı. Ölüm kapıları bir kez daha tıklattı. Tarotun Kanlı Oyunu kasabanın üzerine bir kez daha çökecekti. Peki bu sefer kazanan olacak mıydı?

"Nefes alıyorsan umut var demektir; ama nokta koyulduktan sonra `belki` demek umut değil, çaresizliktir."

Bilinmeyen numarayla aşk mı ? Bundan emin miyiz :D

Bir komedi masalı