Kitap Tür Kategorileri

Bir çok krallığı olan bir kıtada Sappen kralının bir hayali vardı. `Tüm kıtayı birleştirmek` Bunun için birçok savaş çıkardı. Neredeyse tüm kıtayı fethetti bir bölge hariç orada kara ağaçlar bulunması yüzünden Penumbra* ormanı dendi. Bu ormanı alamamasının sebebi orada yaşayan bir kabile toplulukları olması. O kadar çok kendilerini soyutlamışlardıki varlıkları bu savaşlar ile tanınmıştı. Onlara unutulmuşlar anlamında Oblivion dendi. Onlara her fetih için savaş açıldığında krallık üzerine birçok felaket geldi. En sonunda halkın ve soyluların zoru ile kral o topraklardan vazgeçti. İnsanlar böylelikle çocuklarına onların hikayelerini anlattı. Bu anlatılan hikayeler büyüdükçe büyüdü. Bu hikayeler içerinde tek doğru olan Oblivionların ruhlar tarafından kutsandığıydı.

Bilinmeyen bir numaradan gelen mesajı cevaplar mıydınız? İlk kitabım o yüzden eksiklikler ve mantık hataları olabilir. Elimden geldiğince düzenlemeye çalışacağım. İyi okumalar.

Ünlü bir oyuncunun yanlış anlaşılmaya sebebiyet verebilecek bir instagram hikayesi atması ile telefonunun bildirim sesine uyanan Aslı, olayların çözülmesini istediği için konunun muhatabına mesaj atar. Beklediği saygılı tavrı göremeyen genç kız, sorun çözülmesine rağmen onu böyle bir yanlış anlaşılmaya sokan ünlü oyuncuyla konuşmaya devam eder ve tüm bunların üzerine o da karşısındaki adamı zor durumlarda bırakmaya karar verir. : : aslilarakara: Ne demek senden bahsetti? aslilarakara: O ben değilim Kerem abi, sen neden bahsediyorsun benden aslilarakara: Ayrıca sen kimsin de benden bahsediyorsun acaba?

İlk aşkım beni çok üzüyordu İlk başlarda baya iyiysik ama sonradan bana gittikçe iğrenç davranıyordu ve benim son askm beni çok seviyordu ben ona karşılık vermiyodum ve sonra aradan 1 hafta geçti ve beni İlk skim aldatiyordu ve ben çok ağlamıştım sonra benim son aşkım gelip bana çıkma teklifi etti bende kabul ettim ama keşke onla eskiden olsaymış diye düşünmüştüm sonra beni çok mutlu etti ilişikmizi ilerletmeye karar vermiştik ve sonra bu Karari aldıktan sonra umarım pişman olmam dedim Ve sonra ailelerimiz tanıştı Devamı gelecek

Sürekli yeni bir hayata atılıp eski hayatlarımı da tarihe gömüyordum. Kişiler, yaşanmışlıklar, duygular, anılar... hepsi.Tüm bu olanlar bana işkence gibi geliyordu. Ve benim işkencem sonsuzdu. Belki bir gün beni rahat bırakacaktı ancak soyumda sürekli devam edecekti ve varlığımın sonuna kadar da bu göreve mahkum kalacaktım.

"Kimsin sen?" Kimdim ben? Ben, Lalin Enva`ydım. Onu, sekiz yaşındayken sağanak yağışlı bir kış gecesi öldürdüm. O, yağmuru çok severdi ama o geceden sonra yağmurdan nefret etti. Onu unutmadım. Kimim ben? Ben, Gece Kayadelen`im. Sekiz yaşında bir trafik kazasında hayatını kaybeden Gece Kayadelen`e, Lalin Enva`nın yağmurdan nefret ettiği o yağmurlu gecede can verdim. Onu yaşattım. Ben, Kayadelen ailesinin kabul gören tek varisinin bundan yaklaşık on iki yıl kadar önce geçirdiği trafik kazasının ardından, Lalin Enva adındaki asli kimliğimi terk ederek hayatımı mahveden o kazada hayatını kaybeden Gece Kayadelen`in yerini alan kadındım. Ben Gece Kayadelen`in bu hayattaki tam zamanlı dublörüydüm.

Koca sema, diz çöktü gözlerine. Ay bembeyaz parlak tenin yanında soluk kaldı, yıldızlar gökyüzü kadar karanlık olan saçlara meydan okudu. Bulutlar ağladı, yağmur selam verdi kanlı ellere. Kalplere sis çöktü, güller boyun büktü üzerinden çıkmayan kan kokusuna. Ve dinledi toprak sözlerini. "Saçların kadar uzun ve güzel olsun ömrün Küçük Yalancı." Dedi adam, ama kesti kadının saçlarını kendi elleriyle, kıydı sevdiğinin ömrüne. "Hiçbir yere gitmeyeceğim sevgilim..." Dedi kadın, ama tutmadı sözünü, kıydı sevdiğinin aşkına. Sevdiği kadınları bir bir kaybeden acımasız katil, Akın Korel. Sevgiden yoksun kurak bir kalp ve o kalpte açan beyaz bir papatya. Kendi döktüğü göz yaşlarıyla büyüdü, getirdi baharı. Kimse fark etmedi onu. Güllere ulaşılmak isteyenlerce ezildi, yine döktü göz yaşlarını. Adam fark etti solan papatyayı, aldı ellerine. Ama öldü beyaz papatya. Muhteşem bir koku sardı etrafı. Ölü bir çiçek hiç böyle güzel kokar mıydı? Yaşadığını sandı, sevindi adam. Ama bilmiyordu papatyaların ölünce koktuğunu. Öğrendiğinde ise artık çok geçti...

Kitap kargosu beklerken kargocunun numaranı çalıp, her gün mesajlaştığınızı düşünün. Sonra da kargocuya yüzünü bile görmeden aşık oluyorsunuz. İşte bu da tam olarak böyle bir kurgu.

Tibet;Bir kızı etkileyememek mi?Güldürmeyin beni... Bana yarım saat verin ben de size onun hakkında her şeyi öğrenmiş olarak geleyim. Ve tabii sonrasında sevgilim olması kaçınılmaz bir gerçek. Ferda;Bir erkeğin iltifatlarına kanmak mı?Sanmıyorum ancak rüyada mümkün olabilir.

‘Tristan O’Malley, Okyanusun Mahkumu.’ Deniz bildiği tek evdi, kalbinin etrafına ördüğü duvarları koca dalgalar bile yıkıp geçemiyordu. ‘Sandra Ravenwood, Gölge Hırsız.’ Elindekilerin hepsi çalındığında çalmayı öğrendi. İçten gülüşler dışında ondan çalınan her şeyi geri alabilirdi. O`Malley gemisine gizlice binen hırsız bir kadın, oradan kaçıp gitmek isteyen adamın hayatını sonsuza dek değiştirecektir. Bu gizemli kadının ortaya çıkışıyla, Tristan`ın kalbinde saklı kalan duygular yeniden alevlenecek ve iki hırçın ruh, denizlerin ortasında tutkulu bir maceraya atılacaktır. "Kalbinin derinliğindeki duygular denizin dibindeki gizemden daha çok korkutuyordu onu."

" Biliyor musun?" dediğinde kaşlarım çatıldı. " Neyi?" deyip yutkundum. " Gülüşün güzel." dediğinde nedense utanmıştım bu sefer. Sırıtan taraf yine o olmuştu.

Herşey bir kabusla başladı hayatım, gelecegim ve geçmişim . Bu kabusu bir rüyaya çevirmek benim elimde ve bende bu kabusu rüyaya çeviricem. Ben Umay, Umay Öztürko gece son huzurlu uykumu uyudum Babamın, annemin ve kardeşim Oğuzun intikamini ben alıcam herşeye rağmen onlar benim ailem Hadi Umay`ın zorlu hayatını okuyalım !! Bu benim ilk kitabım lütfen bir şans verin öpüldünüzz (Kafama eserse birde bu kurgunun icine gerçek ailem olayı ekleyebilirim)

Başkalarının hatıralarını çaldığın gibi kalbinide alıp götürüyorsun. Bana da öğretmeni isterim kalp nasıl çalınılır. Suretini gölgelediğin gibi hatalarını da gizliyorsun. Tüm hatalarını gizleyebilirim , yüzünü sevebilirsen. Göz önündeyken bile görünmezsin. Görünmezken bile görebilirim seni , gözlerimi kapatırsam. Güvenilmez olduğun kadar güvenmezsin. Güvenini kazanmak isterim sana güvendiğim an. İyi bir yalancısın başkalarının doğrularını bildiğin sürece. Tüm doğrularımı gösterebilirim yalan söylemediğin sürece. Kaybedecek bir şeyin olmadığı için hırslısın. Bana karşı kaybettiğin an kazandığını fark edeceksin. Saçının rengini bile bilmezsin , beni hatırlamadığın gibi. Sana seni anlatabilirim , beni affedebildiğin gün. Ve ben hayatını çalıp yerine geçen biri olarak seni seviyorum kelebek . Kendini seversen beni affedersin. Çünkü ben kendini sevdiğin gün kendimi affedeceğim kelebek.

Yeniden Yazılıyor.

Her gece gökyüzü daha da çok kararıyordu sanki. Her gece bir yıldız can veriyor, yavaş yavaş sönüyordu gökte. Şayet ölen insanların yıldıza dönüştüğüne dair saçmalıklar gerçekse günahkar insanların yıldızlarıyrı belki de bu karanlığın suçlusu. Siyah ışık saçar kararttırlardı diğer yıldızları. Onların karanlığı engellerdi aydınlığı...

Gözlerinde Yıldızları Taşıyan Adamıma Kendimi sonsuz bir okyanusun , içersinde ki küçük bir kum tanesiymişim gibi hissettiriyordu bu deniz, ki bu yalan değildi ; zaten dünyada öyle bir yer değil mi ? hangimiz değiliz ki . Çeketimin cebinde son kalan sigara paketine baktım ,içinlerinden birini seçtim ve dileğimi tuttum. Yıldızlarımı, sonsuzluğuna uğurlamıştım, ona karşı olan duygularımı nefretimi, aşkımı. Masada ki çakmağı alıp tek bir dokunuşla çaktım ateşi; hayallerime, umutlarıma . Kıvılcımlar arasından çıkıp sigaramı yaktığında, dudaklarımın arasına alıp keskince içime çektim. Duman çiğerlerimden geçerken dans ediyordu adeta, rahatlamış vücudum nikotini sevmişti, başımı bir kez daha kaldırıp baktım gökyüzüne, yalnız kalışıma. Ama alışıktım üzülmemiştim... Mantığım`da, duygularımda aynı yolu gösteriyorsa eğer, şayet bu doğru yolda olduğum anlamına mı gelir ? 🕯 Uyarı ⚠️ Kitabım`da Ki Tüm Karakterler Ve Olayların Kurumlarla Hiç Bir İlgisi Yoktur . Tamamen Hayal Ürünüdür . Tüm Hakları Saklıdır ⚠️

Zehra, Ankara`dan Balıkesir`e taşınırken kafasında deli sorular vardı... Yeni lise, yeni arkadaşlar? Bir de üstüne üstlük sınav yılıydı. Berbat geçireceğini düşündüğü sınav yılında kendisi gibi çılgın bir arkadaş grubu bulabileceğini nereden bilirdi ki? Vedat, Efsun, Ceyhun ve Zehra Aşk ve komedi bir arada!

Selamın aleyküm 💗 canlarım bu benim ilk kurgum hatam var ise affola. ✨ Bismillahirrahmanirrahim ✨ Bu İki askerin kayıp sevdası`nı anlatan hikaye. Bade Ala yüzbaşı`nın Unuttukları... Serkan binbaşının hatırlatmaya çalıştıkları... Bu serkan ve bade çiftinin geçmiş ve gelecek hikayesi... Binbaşı; Serkan GÜNGÖR Nişanlısının Gelinlik provasının olduğu gün kaza geçirir Geçirdiği kazada ise müstakbel kayın annesi ve komutanı olan kayın babasını kaybeder ancak kendi ise komaya girerek kurtulur, aylar geçtikten sonra uyanır ve sevdiğini sorar ancak bilmediği şey ise nişanlısının ortada yok oluşuydu... Yüzbaşı; Bade Ala KARA Düğünlerine günler kala gelinlik Puravasının olduğu gün görevde esir alınan Gördüğü işkence ve tacizden dolayı komaya girip nişanlısını unutur... kısacası sevdiği kadına kendine hatırlatmaya çalışan ancak bütün gerçekleri anlattığında genç kadının kafasın da bazı olayları hatırlamaya başlar tabi serkan`ın kendini hatırlatması gerek kalbindeki yerini kadına hatırlatması gerek. Okumanız için sizi bekliyoruz arkadaşlar

sessizdi her şey; gece akan göz yaşlar, acı inleyişler, sesli kelimeler dahi sessiz harflerden oluşuyor, bizim isyanımız bile sessiz bir kaç çığlıktan var oluyordu.

O gece bulutlar ağlıyordu. Yaşamın garip bir silsilesi ki inanmadığım bir masal dönüm noktam olmuştu ve yağmur gibi üzerime yağıyordu. Gök gürledi. "Şeytanın da bir zamanlar melek olduğunu unutma. Kimse ölmeyecek ama yaşamayacak da." 27.07.24

İş hayatında çok başarılı bir adam olan Cihan ve kendi ayakları üzerinde durmak, her şeyi kendi başarmak isteyen bir kadın Aslı... Güzel giden ilişkileri, Aslı`nın kafasının karışmasıyla birlikte evlenmekten vazgeçmesiyle biter. Aslı başka bir şehirde sıfırdan hayat kurup istediği başarıyı elde etmesini, ülkede adı bilinen, saygı duyulan, aranan bir iç mimar ve tasarımcı olurken hayatında bir şey eksiktir. Cihan ise kendini işine verip daha da başarılı olurken hayatını Asel ile doldurur. Küçük kız ona yeniden umut olup, iş dışında da bir hayat olduğunu tekrar hatırlatır. Cihan en sonunda işi uzaktan yönetmeye karar verip İzmir`in küçük bir kasabasına taşınır. Hayatını Asel`e adayıp, onu mutlu etmek ve onunla dolu dolu vakit geçirmek ister. İşte kader tam o anda devreye girer ve Cihan`ın taşınmak istediği çiftlik evi için ayarladığı adam iç mimar olarak Aslı ile anlaşır. İşte kader onları yine karşı karşıya getirmiştir. Sonra ne mi oldu? Gelin birlikte bakalım olacaklara.

Gözlerim, babamın ölümüyle başlayan bu karmaşık yolculuğun kararmış sokaklarında dolaşıyordu. Kalbim, bir yandan intikam ateşiyle yanarken diğer yandan geçmişin karanlık koridorlarında kaybolmuştu. Babamın ölümü bir sır perdesini aralayarak beni gizemle örülü dünyanın içine çektiğinde ; anılar, beni her adımda daha da sarhoş eden bir içki gibi acıydı. Gerçekler yanan bir mum gibi içime damlıyordu. Geceleri, şehrin sessizliğinde kaybolmuşum gibi hissediyordum, iz süren bir avcının pençesindeymişim gibi... Kimdi babamın gerçek katili? Cevapları ararken, kendi geçmişimle yüzleşmekten kaçamamıştım. Görünmez bağlantılar, aile sırları ve yıllarca örtbas edilmiş gerçekler arasında kaybolmuştum. Her ipucu, beni daha derinlere götürüyordu, adeta geçmişin kilitli kapılarını kırar gibi... Katilin izini bulmaya çalışırken aralanan güven kapısı, Ateş’i benliğime davet ediyordu. Ben bu yolun rüzgarında savrulurken, Ateş benimle beraber her defasında takılıp düştüğüm karanlık çukura dalıyordu. Ben zehirli bir sarmaşıktım, o ise her yeri küle çeviren ateşti...Beni yakıp kül mü edecekti? Yoksa toprağımı ısıtıp yeşermeme bir sebep miydi? Belki de en zorlayıcı olanı, babamın ölümüyle başlayan bu serüvenin, aslında benim kendi içsel gizemlerimi çözmeme yol açmasıydı. Kim olduğumu, nereden geldiğimi sorgularken, kendi karanlık köşelerimde yabancılaştığımı hissediyordum. Bu yolculuk, sadece bir katili bulma değil, aynı zamanda kendi varoluşumu sorgulamam için bir dehlizdi. O halde Ben bu hikayede kimdim?

Bir yıkılış, bin diriliş demekti. Bunu zamanla anlamak bana çok şey katsada soy adımı silip kaçmak benim yaptığım en büyük hataydı. Hatamı bana gösteren o olmuştu. Beni yeniden yaratıp hiç tanımayacağı bir gaddara dönüştürdü. Ben gaddar olan ailemden kaçmıştım. Beni tekrar o aileye gitmeye zorlayan o olmuştu.

Mahize; Ruhum, ruhuna sarılıyor. Hissediyor musun? Mahize; Hissettiğinde, bana yaz olur mu? Çünkü seni hissetmek istiyorum. Mahir; Hissetmiyorum, bana yazma olur mu? Hissettiğim tek şey hayal kırıklığıydı. Onu kendimden bile daha çok severken, onun beni sevmiyor oluşu her şeyi alt üst ediyordu... Yıllanmış şarap gibiydim, beklendikçe güzelleştim. O da şarap aşığıydı, bütün şişeler ona açılırdı...

WATTPAD DE 7,91M OKUNMA! Manevi ailesini kaybeden ve bundan dolayı manevi kardeşiyle arası açılan Berra Derin duyduğu hakaretlere, gördüğü dışlanmaya daha fazla dayanamayıp soluğu İstanbul`da alır. Kendine yeni bir yol çizmeye karar verirken hesapta olmadığı bir şey olur. Kaan Erdinç ile yolları kesişir. Kaan Erdinç`in geçmişi açığa çıkmasıyla beraber Berra kendini siyah beyaz dünyasında bulur. Bu dünyadan kendini uzaklaştırmak isterken Kaan`ın eli Berra`nın hep üstünde olur. ALINTI "Gideceksin dedim!" Dudağının arasından tısladı. Sinirli hali beni korkutuyordu. Fakat gitmemi istiyordu. Burasının benim için tehlikeli olduğunu söylüyordu. Beni mi düşünüyordu? Sanırım bu son soruyu bin defada tekrarlasam usanmayacaktım. Çünkü söz konusu bendim. "Benim hakkımda hiç bir şeye karar veremezsin anladın mı?" Yüzüne avazım çıktığı kadar bağırdım. İki ellerimle omzuna bastırdım. "Hiç bir yere gitmiyorum, bunu o taş kafana sok!" Kaan`ı omzundan iterek odadan koşar adımlarla çıktım. Arkamdan "Berra!" Diye kükredi. Asansörün kapısı açılınca `0` düğmesine bastım. Kapının hızlı kapanması için düğmeyi zorladım. Kapı yavaş yavaş kapanırken gözlerimi kapattım. Rahat bir nefes verip gözlerimi açtım. Asansör kapısının arasında el görünce çığlık attım. Tek eliyle asansörü durdurdu! "Sen manyaksın!" Yüz ifadesi beni çok ürkütüyordu. Üstüme doğru gelince kendimi kapana sıkışmış gibi hissettim. Hızlı bir hareketle herhangi bir asansör düğmesine bastı. Asansör ani bir çekimle durdu. Işıkların sönmesiyle gözlerimi kapattım. "Kes şunu!" Soğuk ve güçlü elini çenemde hissettim. Çenemi sıktığında acıyla inledim. Refleks olarak iki elimle, çenemi sıktığı elini tuttum. İtmeye çalışıyordum fakat gücüne karşı gelemiyordum. Ne yaptığını idrak etmeye çalışırken nefesini tenimde hissettim.

Kitapçıda başlayan bir ilk aşk hikayesi ne derler bilirsiniz gerçek aşklar hep can yakar. Firuze ile Kenan`ın hikayesini okumaya hazır mısınız?

Ateş Timi...Ortalığı ateşe veren bir mücadele ve bu ateşten kıvılcımlanan bir aşk hikayesi.

Bir insan nasıl kendi ölümünü yazabilirdi ki? Bu çok saçma biliyorum fakat gerçekten olmuştu. Kendi elimle yazmıştım sonumu. Yazdığım romanın içine nasıl girebildim? Tanrım galiba deliriyorum... O kadar karakter varken neden kötü karakter olmuştum ki!

Bazen hayatımızın nasıl şekilleneceğini bilemeyiz. Kararlarımız, doğrularımız bizi yanıltabilir. Asıl önemli olan onca yanlışa rağmen nasıl düzgün bir insan olarak kaldığımızdır. Karanlığa rağmen beyaz kalmak. Aslında her insan bir roman her yaşanılan olay da birer derstir.

külü ateşle korkutmazsın