Kitap Tür Kategorileri

Hafızasını kaybedip kendi oğlundan geç haberi olan bir doktor anne , Esir düştüğü kazada eşini kaybetti sanıp oğlundan haberi olmayan bir baba.. Kaderin bi çift için oyunuu.. Ateş:benim bi oğlum var yani teklifimi kabul ediceksen haberin olsun Deniz:Nasıl yani çocuğun mu var? Ateş:evet Deniz:kaç yaşında peki ismi ne? Ateş:2 buçuk yaşında daha, ismi alp Deniz:çok küçük daha Ateş:evet Deniz:kabul, kabul eriyorum asker bey Alp`e anne sevgisini eksik hissetirmeyeceğim, kendi çocuğum gibi severim onu :)) Ateş:tamam o zaman doktor hanım ikinizede canım pahasına çok iyi bakacağım :)) güveniyorum sana anne sevgisinden mahrum kalmış küçük çocuğa Deniz kendi çocuğu gibi bakar hayatın Deniz Altuğ, Ateş Demir ve alp ile ilgili gerçeği Deniz ve Ateş`in anlaşmalı olan evliliğinin gerçeğe dönüşmesi gelin hep beraber birlikte bakalım bi şans verin lütfen kitabıma eminim beğeneceksiniz.

Günün birinde sevdasını tek taraflı yaşayan her kadın görücü usulüne evet der. Kendini kandıran her kadın `artık bitti!` Dediği zaman bulur gerçek aşkı. Deniz. Deniz Aksel Savcı Deniz Aksel. Günün birinde onu en yakın arkadaşıyla aldatan adamı, dokuz yıllık sevdam dediği adamı geride bırakmaya yemin etti. Trabzonlu kızlar yemin ettiyse, kanı canı uğruna dönmez yemininden. Denizde öyle olacaktı, belki de kötü bir gelecek olur diye düşünmesine rağmen yıllardır kaçtığı o gerçekleri aslında en doğru kararı olacaktı. Deniz Aksel ve görücü usulüne evet demesiyle hayatı yeniden başlıyordu. Deniz Aksel ve Barlas Dağlının masalına hoşgeldiniz. Çok yakında sizlerle... 8.11.24🪻

*** Askeri Kurgudur. *** " Tekrar edin !" Diye bağırdı Yüzbaşı Tuğrul. " Ey mavi göklerin beyaz ve kızıl süsü !" Yüzbaşı`nın göğsü gururla kabardı. Bugün o şanlı gündü. Büyük Önder`in biz Türk evlatlarına verdiği , emanet ettiği bu vatanın , Cumhuriyetin ilanının günüydü ! " Kız kardeşimin gelinliği , şehidimin son örtüsü !" Yüzbaşı Ganiev Önde , tim arkadaşları arkasında Askeriye`de turlarken , Al bayrağın dalgasında can bulan o şiiri , yüreklerinin en derininden gelen sesleriyle seslendiriyorlardı. " Işık ışık , dalga dalga bayrağım , Senin destanını okudum , senin destanını yazacağım !" Uygun adımlarla ilerleyen Tim`e bugünün şerefine tüm Askeriye eşlik etti. " Sana benim gözümle bakmayanın , Mezarını kazacağım !" *** Bu kitap Şehadet şerbetini içmeye ant içmiş koca yürekli mehmetçiklerimiz , Şehit ve Gazi olan tüm askerlimizin unutulmaması adına yazılmıştır. Koca yürekli Annelerin , koca yürekli evlatları , bu vatan sizi unutmayacak ! ***

Bensu, babası ile birlikte bomba patlamasında şehit düşerek Güneş tekrardan öksüz kalmıştı. Koruyucu babası ve kardeşi ile tek kalan Güneş, Bensu`nun iki emanetini sahip çıkarak büyür. Kız kardeşi ve mesleği. Güneş büyüdükten sonra Bensu`nun mesleğine ele alarak Hakkari`ye atanır. Hakkari`ye atanmasından 5 hafta sonra teröristler tarafından kaçırılır. Hakkari`de görev yapan Ateş timi ise, Güneş`i kurtarmak görevini alır. Güneş`in öğrencisi olan Alphan`ın babası, Ateş timin komutanı ve yüzbaşı Pars Erdinç ise, Güneş`i kurtarır. Pars, oğlunun öğretmeni ile tekrardan karşılaşınca hikayeleri sonsuz olacak derecede kaderde yazılmıştı. Aslında hikaye, iki yetimhane çocuğu bir hayat üzerinde olan bir hikayeydi...

Kim Tahmin ederdi. Aynı anne karnını paylaşan kardeşleri hain bir kurşun ayıracak. Asker olma hayali olan kardeşlerden birini Kara toprak alacak digeri ise ikizinin kalbini alacak.. *Kitabın ismi konusu tamamen bana aittir çalıntı durumunda gereken işlemleri yapmaktan çekinmem.

Mine vatan aşkı ile yanıp tutuşan genç bir kızdır. Babası ve ağabeyi gibi asker olmayı istemiş fakat bazı şartlar imkan vermemiştir. Ağabeyinin arkadaşı olan, Yekta Erman ile başı dertte olan Mine Er yıllar sonra Van`a atandığında uzun zamandır görmediği Yekta ile yaralı askeri kurtarmaya çalışırken karşılaşırlar. Aynı yerde görev yapmalı tesadüf mü? Yoksa bu kaderin onlar için hazırladığı sürpriz miydi? Mine ve Yekta`nın hikayesine ortak olmak ister misiniz?

Şehit olmak aslında bu dünyadan göçüp gitmek değil, şehit olmak adını tarihe altın harflerle kazımaktı. Hem ne demişler sonuçta:" Şehitler ölmez vatan bölünmez." biz askerler de yaşayan ya da şehit olan hepimiz bu vatanı bağlayan düğümlerdik.

Boş bir beyin, tanımadığı insanlar, koştuğu yollar ve daha nicesi... O nasıl mafyanın birisine bulaşmış olabilirdi ki? Peki ya polislerle ne alâkası vardı? O kimdi? Sen kimdin? [Kapak tasarımı kendi şahsıma aittir.]

📢BU HİKAYEDE GEÇEN KURUM, KURULUŞ VE OLAYLARIN GERÇEK HAYATLA BAĞLANTISI YOKTUR. Almira bir asker kızıdır. En yakın arkadaşı Eslem`dir Almira ile eslem`in babaları aynı timi `de görev yapıyorlardır. bir gün Almira`nın babası şehit olur. Bunun üzerine Almira ve ailesi memleketlerine taşınırlar. Anılar peşlerine bırakmaz Almira babası gibi vatanı için canını feda edeceğini söz verir ve sözünü en iyi şekilde tutar. Hakkari`de çok iyi bir Üsteğmen olur o sırada Eslem `de çok iyi bir avukat olur ve görevi Hakkari`ye çıkar. Hakkari`de bir gün Eslem ile Almira karşılaşırlar ve arkadaşlıklarına devam ederler. O sırada bir takım zorluklarla karşılaşırlar. "Almira" "Eslem"

İlk görüşte aşkın adıdır Eflak. Sevdalarına şaittir tüm dağlar "Benim için tüm kızlar Ülke sen Vatansın Eflak"

“Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz yaşayıp gidecektim. Sen bana, dünyada başka türlü bir hayatın da mevcut olduğunu, benim de bir ruhum bulunduğunu öğrettin!”- Kürk Mantolu Madonna, sayfa 159 ❤️📖 Bir asker ve doktorun hikayesi...

“Ah benim yapışkan kızım, evvela insanı yadırgarsın, kaçarsın; sonra çam sakızı gibi öyle bir yapışırsın ki,” gözlerim otobüsün camından dışarıya kayarken aklımda babamın bana bu satırları söylediği an canlanıyordu. “Yağ satarım bal satarım. Ustam ölmüş ben satarım,” diye arkadaşlarımın etrafında dönüyorum. Lojmanda en sevdiğimiz oyun buydu. Zambak zumbak… en çok bu oyunda eğlenirdik. Tabi bu oyun dışında oynadığımız birçok oyun vardı: saklambaç, körebe, mendil kapmaca, ebelemece, beştaş, misket… Elimdeki mendili yüzünü unutmaya başladığım en yakın arkadaşım Sevil’in arkasına bırakıp tekrar koşuyorum. Sevil ile yeni tanışmışız. Ama ilk yadırgamıştım, sevmem demiştim. Yaşım sekiz aklım on sekizdi mübarek. Arkadaşlarımın Sevil’e bakıp güldüğünü görüyorum. Sevil arkasına bakıyor ve ayağa kalkıyor. Aklımda tek kalan simsiyah saçları ve gözlerinin olmasıydı. Uzun mu kısa mı, gülüşü nasıl, sesi nasıl, gözleri nasıl hatırlamıyordum. Tek bildiğim gözlerinin ve saçının rengi. Sevil beni kovalıyor. Bende ondan kaçıyorum. Ve beklenen son geliyor. Açılan bağcığıma takılıp yere yapışıyorum. Küçükken ,küçük dediğim on bir yaşıma kadar, bağcıklarımı bağlayamazdım. Ve kaçınılmaz son olmuştu. Yere sülük gibi yapışmıştım işte. Sevil yanıma geliyor hemen. Ellerimden tutup kaldırıyor beni. Üstümü düzeltiyor, tozları siliyor. Yüzünde sinirli bir ifade var gibi. Ama eğlenen bir ifade gibide duruyor. Gözleri bağcıklarımı buluyor. Eğilip bağlıyor. “Şunları da bir bağlayamadın gitti!” diye çıkışıyor bana. Kaşlarımı çatıyorum.

Asker kurgusu ve gerçek aile kurgusu. Umay Ülkü Demir`in hayatına hoşgeldiniz. ♪ "Alo iyi günler, biz Mardin **** Hastanesi`nden arıyoruz, Umay hanım ile mi görüşüyoruz?" "Evet buyurun benim." "Küçükken karıştırılma imkanınız var o yüzden yarın sizi saat 14:30`da hastanemize bekleriz iyi günler." "Size de." Şoka girmiştim resmen kadının dedikleri beynimin içinde tekrarlanıp duruyordu.

Tehlikeli, hırslı, türk gençlere yönelik hedefi olan Sokur lakaplı teröristi yakalamak için kurulan Vatan Timi. Timin komutanı olan Üsteğmen Arslan Öztürk dahil askerlerin tabura geldikleri gece kadın askerlere teröristler tarafından saldırı yapılması üzerine bir süreliğine yanlarında kalmak için taşınırlar. Kadın askerlerin tim komutanı olan Üsteğmen Ahsen Yıldırım `a ilk görüşte hoşlanacağını tahmin etmemiştir.

***O kadar ölüm görmüştü ama çocukluğu beraber geçen adamın, onun için herşeyi göze alan, en önemlisi de ölümü göze alan adamın gözünün önünde şehit olması daha ağır gelmişti. Ne yapacağını bilmiyordu. Bu kafayla mesleği bırakmalı mıydı ? Yoksa herşeye rağmen intikamını almalı mıydı ? Bunları düşünürken yan taraftaki yazlıkta başının etini yiyen kadınla uğraşıyordu...*** En yakın arkadaşının ölümünü gözünün önünde gördükten sonra uzun bir süre emekliliğe ayrılmaya kara veren bir bordo berelinin karşısına çıkan kadından sonra hayatını değişmesini konu alan bir kitap. İyi okumalar.

Timden daha ötesi; aile, ev ve hayat. Onlar için kor bundan ibaret. Onlar bu vatanın askerleri, bu vatanın evlatları bu hikayede o evlatların hikayesi, aşklarının, bazılarının sonlarının bazılarının ilklerinin hikayesi. Herkese keyifli okumalar dilerim

Herşey Dlovan kod adlı teröristin askerlerden kaçıp hain yolu ile peçelinin masasına koydurduğu mektup ile başlamıştı.Vee dördüzleri hem vatanları için hemde öğrendikleri gerçek ile savaşıp bakalım herşeyin üstesinden gelebilecekler mi ???....

"Ey Türk gençliği! Birinci vazifen, Türk istiklalini, Türk cumhuriyetini, ilelebet muhafaza ve müdafaa etmektir." Küçükken babaannesi yüzünden annesini kaybetmiş, teröristler yüzünden babasını kaybetmiş bir kız çocuğu. Kim bilebilirdi ki büyüyünce asker olacağını ve onların soyunu kurutmaya ant içeceğini. Yeni hayatı ona eski anılarını ve sevdiklerini verdi. Peki ya geri alacak mı? Ben yazmak için hazırım peki ya siz Şeyma ve Yavuz`un hikayesini okumak için hazır mısınız?

Küçük yaşta babası şehit olan Yonca babasının tabutu başında bir yemin eder herkesin bildiği. Ama bir yemini daha vardır herkesten gizlediği. Babasının şehadeti arkasından intikam için aynı yolu seçen Uğur. Babası gibi asker olup bayrak, vatan ve babası için savaşmaktadır. Yonca ile Uğurun ortak kaderi onlara neler yaşatacaktır.

"Vatan sensin." demişti bir keresinde abim anlamamıştım "vatan biziz." demişti daha sonrasında, öylece bakmıştım abime. O zamanlar anlamamıştım dediğini. "Anlamıyorum abi, değer mi bu insanlar için bunca çileye?" Dediğimde kaşlarını çatıp bakmıştı bana "aldığın meyvelerden çürük çıktığı için bütün poşeti mi çöpe atarsın?" Dediğinde duraksamıştım o gece uzun uzun düşünmüştüm o cümleyi. O cümleyi uzun uzun düşünmüştüm ama o geceden sonra abimi bir daha göremeyeceğimi hiç düşünmemiştim. Yatmadan önce bana kurduğu son cümle "her şey can için Canan için göz kırpmaz can veririz bir avuç toprak için." olmuştu sorgulamamıştım çünkü o cümleyi her gün defalarca söylerdi. O gece anlamıştım ki asker; üşümeyen, yorulmayan, acıkmayan, susamayan, uyumayan, durmayan, gıdası vatan aşkı, oksijeni vatan olan kişilerdir. Kolay değildir askerlik, birinin kanlı  beresine sarılıp günlerce ağlamak hiç kolay değildir.

Vatan ne demekti, bir toprak parçası diyen vardır vatana ama biliriz ki vatanı vatan yapan uğruna dökülen kandır, biliriz ki bu toprakların vatan olması için çok can gitti; sarı gelinler dul kaldı, el kadar yavrular babasız kaldı gitti. Babalar evlatlarını gömdü ve nice evlatta babalarını. Baba varken yokluğu tadanlarda vardı, sırf bir toprak parçasının vatan olması için gözü yaşlı bekledi nice çocuk bana gelsin elimi tutsun saçımı okşasın diye. Biz çok fazla borçluyuz bu toprakları Vatan yapanlara sadece şehit olanlara değil arkada bıraktıklarını düşünmeden ölüme korkusuzca yürüyen yiğitlere. Tepelerini gördüğünüz o dağlar bizim evimiz olma raddesine gelmişti. Ben Gökçe asker kızıyım ama aynı zamanda bu vatanın bekçisiyim. Acılarla yoğrulmuş bu vatanın bekçileriyiz.

Watpadd düzenlene kadar buradan yayınlayacağım. Asker kurgusu olarak yazdığım ilk kurgudur.İlk başları klişe olsa da ilerleyen bölümlerinde aslında öyle olmadığını fark etmenizi sağlayacak bir kurgu. Ve şunda belirtmek istiyorum kitabımda daha çok ruhları yaralı olan insanların birbirlerine nasıl şifa olup iyileştirdiğini okuyacaksınız.Kitabıma şans vermeniz beni mutlu eder. TANITIM Babaannesinin ölümüyle doğuya tayinini isteyen hemşire Ayperi. Orada görev yapan demir timiyle tanışır.Gerçek aşkı ve aileyi olmayı gittiği yerde bulan hemşirenin hikayesi... Yağız Ege ❤️ Ayperi Buraya kadar gelip kitabıma bir şans verdiyseniz keyifli okumalar... 🤗🤗

Kaç çiçeği gençlik, aşk ve ölümü temsil eder. Bizim için kan çiçeği ölümdür , yarım kalan sevgilerdir. Yarım kalmışlıktır...

Doktor & Asker kurgusu. Gerçek karketerler ve gerçek bir hayat hikayesinden uyarlanmıştır.

Kara kara bulutların gökyüzünü kapattığı bir gün. Pencere kenarında sevdiğini bekleyen kızın evine aynı havanın rengi gibi kara bir haber düşer. Kızın nişanlısı şehit olmuştur ve arkasından ise ona sadece bir mektup bırakıp gökyüzüne doğru yol almıştır.

"Tik-tak-tik-tak-tik-tak! Vakit doldu. Oyun başladı. Ebe olarak sen seçildin. Hadi,bul beni minik Sobe." Üsteğmen Ateş Sobe 21 yıl önce başlayan kanlı bir oyunun iki kurbanindan biriydi. Kayıp ablası Zemheri Sobe`yi bulmaktı görevi. Bu 21 yıl çok şeyi değiştirmişti. Zemheri bu zamana kadar çok şey kaybetmişti. Ölümü beklerken çocukluğunu kaybetmişti mesela. Bir harabede ruhu ölmüştü mesela. Yirmi dört yaşında Zemheri`yi gömüp Leyal`e dönüşmüştü mesela. Ama bitecekti, az kalmıştı. Kıyamet kopacak, dengeler bozulacak, ölüler yeniden doğacaktı. Bakalım Ateş Sobe ablasını bulabilecek mi? Ya da daha önemlisi Zemheri Sobe bulunmak isteyecek mi?

Tesadüfler aşkı sever burada. 90`larda çocuk olan iki gencin masum bir bakışmadan, sonsuzluğa kanat çırpan sımsıcak hikayesinde, Leyla&Ömer içimizden birileri... Sosyal medya yok, yasaklar çok, kurallar katı, aile baskısı , abi şerri, mahalle kültürü burada! Biri esnaf çocuğu öğretmen, biri çiftçi çocuğu bir subay; yurdum insanı ve hayatın içinden samimi, gerçekçi ve sıcacık ilişkilerle örülü bu hikaye içinizi ısıtacak. Sana gökyüzünü ısmarladım, Gülüşlerinde güneş batsın diye... Geceleri soğuk olur Gözlerini düşledim, İçimi ısıtsın diye... Nazım Hikmet. "B planına geçecektik mecburen... Demokrasilerde çareler tükenmez! Her ne kadar bizim ev hala otokrasi ve ılımlı şeriat ile yönetilse de... Nazım`ın dediği gibi bir direnişse yaşamak! Diren Leyla düsturuyla... Büyük halamı aradım! Halam bizim evdeki devrik demokrasiye karşı, Avrupa Birliği sayılırdı. "

Başlangıç Tarihi 14.09.2024 23.23

Kudüs bizim için neyi ifade eder? Kudüs bizim neyimizdir? Kudüs ilk kıblemiz olduğu için mi değerlidir yoksa isra ve miraç mucizesine şahit olduğundan mı kutsaldır? Kudüs neden bütün insanların meselesidir, neden müslümanlar fazlasıyla benimsemiştir Kudüs`ü? Kudüs`te yaşanılan dram bitmek bilmiyordu tüm insanlığın gözleri önünde kadim bir millet katlediliyordu. Diğer ülkeler ise seyrediyordu bu trajediyi. Kudüs aşkıyla yanan bir genç kızın hikayesiydi bu. Şehadetle sulanan yollarda kurtuluşa giden bir yoldu bu.

Vatanın üzerine sis çöktüğünde inlerine çekilirdi çakallar sessizce. Uyumazlardı, korkuyla titrerlerdi. Çünkü bilirlerdi, şimdi kurdun uluma vaktiydi. İhtiras ve İhtiraz. Birisi kafaya bir silah dayardı, diğeri o silahı çekmek için uğraşırdı. Söz konusu vatan olunca herkes bir kan, bir ten ve bir beden olurdu. İçteki düşmanın bile dostun olurdu. Senin kalbine nefret tohumları ekenler, vatan deyince tohumların kökünü kuruturdu. Damarlarında dolaşan kan Türk kanıysa, şanslısındır. O kan damarında coşar, deli cesaretini Türk`e o kan verir. Damarlarında dolaşan kan, terörün kanıysa işte o zaman vay haline. Çünkü Türk, deli akan kanıyla, o damarı kurutur. Hatta kurutmakla kalmaz, yüzünden renk çekilene kadar akıtırdı o kanı. Yavaş yavaş yapardı bunu. Çünkü ölümün, kansızlar için bir kurtuluş olduğunu bilirdi. Zeyrek. Zeki demekti. Uyanık, akıllı, sinsi, bir insanın aklını başından çelen demekti. İşte bu isim bir kansızın, duyduğunda yerinde onu tir tir titretecek isimdi. Adamdan sayılmayacak kansızların, duyduğunda çil yavruları gibi etrafa dağılıp saklandığı isimdi. İhtiras, aşırı güçlü istekti. Bir Türk`ün kanında dolanan tek duyguydu. Onu var eden duyguydu. İhtiraz, korkaklıktı. Kansızların damarında kan yerine akan bir pislikti. Şimdi gece çöktü. Gök girdi Kızıl çıktı. Türk`ün ihtirası bir vatanınaydı bir de albayrağına. Türk`ün ihtirası gönlünde vatandan başka bir şeye var mıydı?