Bir ev ve arkadaşlarım hatta bana aile olan arkadaşlarım ve 1 yıl önce vurmaya başladığım boks torbası, Kader bizi nasıl bir araya getirecekti bu sorunun cevabını bende merak ediyorum...

Yeni yılın ilk dakikaları ve beş yakın arkadaşın geçirdiği korku dolu 25. saat... Beş kız arkadaş yılbaşını birlikte geçirmek için Aden`in sevgilisi Doré`nin müstakil evinde kalmaya karar verirler. Gecenin ilerleyen saatlerine doğru kar şiddetini arttırmış her şey mükemmel gidiyorken aralarından bir kişinin odada olmadığını fark ederler. Yere kadar uzanan pencerenin önünde gördükleri bir çift ayak izi ile onları uzun bir gecenin beklediğini anlamışlardır. Peki etraflarında gezinen bir düşman mı vardı yoksa o düşman içlerinden biri miydi? [Kurgu tamamen şahsıma aittir. Çalınması, alıntı yapılıp kaynak belirtilmemesi durumlarında hukuki süreç başlatılacaktır.]

Derin Deniz doğduğu günden beri Aşıklar apartmanında yaşıyordu. On sekiz yıldır monotonlaşan hayatından fazlasıyla sıkılmış ve artık hayatında değişiklik istiyordu. Ancak yakında çok büyük değişikliklerin hayatına gireceğinden habersizdi. Bir gün okuldan eve geldiğinde çocukluğundan beri boş olan yan dairelerinin artık dolu olduğunu öğrenir. Ama bilmediği bir şey vardı. Yeni komşusu onun hayatını tamamen tepe taklak edecekti.

5 kişilik iki ayrı grup... Üniversite telaşı, arkadaş edinme, kurslar, her şey üst üste geliyor. Venüs 18 yaşında 5 kişilik bir grubun üyesidir. 5 kişilik kız gruplarına yeni kişiler ekleniyor. Peki ya bu arkadaş döneminde ne gibi zorluklarla karşılaşacak? Kalbine birileri girecek mi? Gizemli bir kişi hayatını mahvetmeye çalışıyor. Peki ya bu kişi kim? O zaman kitabı okumanın tam sırası. ( Okul zamanı olduğu için haftada bir bölüm gelecektir bilginize :D )

cinaragaci: Yarın yokmuş gibi arıyorum seni cinaragaci: Bulursam bir kere, inan, hapsedesim var cinaragaci: Yarın yokmuş gibi diliyorum seni cinaragaci: İsterim ki bil artık bi` manyağın var misraseylan: Hoşt misraseylan: Kim kimi hapsediyor? misraseylan: Savcılığa verildiniz. cinaragaci: Lan! cinaragaci: Hayaller nikah masası cinaragaci: Hayatlar sorgu masası cinaragaci: God damn it misraseylan: Mahkemede görüşürüz. cinaragaci: Bu bir çıkma teklifi miydi? cinaragaci: Sen de aşıksın bana, kabul et... misraseylan: Sen kimsin be? misraseylan: Niye aşık olacakmışım sana? cinaragaci: Avukatım gelene kadar susma hakkımı kullanıyorum. cinaragaci: Gerekli açıklamayı avukatım yapacak.

Karanlık kapısı kapandığı zaman bir yemin etti.Kutsallığın atfedildiği Hallow gelecek ve onları bu esaretten kurtarıp kapıyı açacaktı.

Pompaladığı kanın intikam için olduğu benimsetilen bir kalple büyüklerin günahını ödeyen bir kalbin birleşim haritası... Bu, Ahsen TURAN ve Egemen AKDEMİR`in hikayesi...

Neslihan empati yeteneğiyle doğmuş bir kızdı. Anlayış onun göbek adıydı. Bu yüzden zamanında ebeveynlerinin boşanmasını, şimdi ise annesinin yeni ilişkisini anlayışla karşılayabiliyordu. Kardeşi Neva`nın aksine... **** Genç kız bütün kırgınlık ve yorgunluklarına kulaklarını tıkarken; Annesinin aşkına kulak verdi, Kız kardeşinin ergenlik sancılarına destek oldu, Ve Öztürk erkeklerine alışmaya baktı. Kısacası yeni hayatının düzenine alışmaya çalıştı. Bu düşündüğündende zor olabilirdi, bir sabah güne şakayıklarla başlamasaydı. ***** "Bir adın yok mu senin?"dedi yanımda tempoyla koşarken. Güldüm. "Neden çok mu merak ettin?" "Ben sana şakayıklarımı bile verdim. Sen adını mı söylemeyeceksin?" "Adımı küçümseme. Sana çok şey anlatırdı. " Önüme geçerek durdurdu beni. "Öyleyse dinlemeye değer olmalı."

Bizim masalımız, bir başka masalın bitmesiyle başladı. Oysa ben kocaman bir denizin ortasında esir yanlız kız kulesi, sense tüm istanbula göz kulak olan kalabalığın içinde galata kulesi... Söylesene nasıl oldu da çıktın karşıma...

Derin bir nefes aldı. Söylediklerim onu şaşırtmamıştı, o zaten en başından beri beni anlamıştı. "Bazen sonları değiştiren tek şey sondan önceki kelimedir, Gölge." Gözlerine baktım. "Sondan önceki kelimeni bilemezsin. Sondan önceyi tahmin edemezsin. Bazen... sonlar mutlu biter." Dudaklarımı birbirine bastırdım. "Hangi sonlar?" diye sordum. "Ben bunca yaşadığımın ardından mutlu olsam neye yarar? Yüzümdeki gülümseme kendini oraya ait hisseder mi Efruz?" Dizlerinin üstünden doğruldu. Yanıma oturdu. Eli belimi kavradı ve hiç beklemeden beni kendine doğru çekti. Bir eli bacağımı kavradı ve böylelikle tamamen kucağına yerleşmiş oldum. "Hisseder." Dedi. "Hissettiren olursa." Bedenimden ruhum çekilmiş gibi kendimi kollarına bıraktım. "Güzel bebeğim, geçmişinle yüzleşmediğin için bu kadar çok canın yanıyor. Geçmişinle yüzleşmen, onu karşına alman, yeri geldiğinde onunla savaşman yeri geldiğinde ona sarılman gerekiyor. Geçmişinden kaçarak geçmişini unutamazsın." Derin bir nefes aldım. Kokusunu soludum. "Geçmişimle yüzleşmeye gücüm yok," dedim fısıltıyla. "Elinden tutarım." Dedi anında. "Tek başına değilsin. Geçmişini yeneriz. Birlikte." Gülümsedim. Yüzümdeki gülümsememi görmese bile bence hissetti. "Sen geçmişini yendin mi?" diye sordum. "Yendim." Dedi. "Sanırım..." usulca kafamı kaldırarak gözlerinin içine merakla baktım. "Sanırım?" dedim üsteleyerek. Omuz silkti. "Belki sen de benim elimden tutarsın." Gülümsedim. Bu sefer gülümsememi görmesine izin verdim. "Tutarım."

Deli dolu, asla yerinde duramayan Aysima, çocukluk arkadaşları ile yaz tatili için Antalya`ya doğru yola çıkarlar. Bu sefer çocuk değil, gençlerdir onlar. Deniz, kum ve güneşin tadını çıkarmak, unutulmaz anılar biriktirmek için sabırsızlanırlar. Gittikleri yerde Aşkın, dostluğun ve özgürlüğün tadını doyasıya çıkaracak olan bu arkadaş grubu için Bu yaz, unutulmaz anılarla dolu olacak. Aysima ve arkadaşları, Antalya`nın güzellikleri arasında kendilerini bulacak ve hayatın en güzel anlarını yaşayacaklardır.

Annesi ve babası boşandığı için ikizinden ayrı kalan Eliz, Babasını yalnız bırakarak ikizi Edis’in yanına gitmeye karar verir. Ancak Edis’in okulda bir sürü düşman yaptığından ve her adım bastığı yerde bi kaos oluşacağından habersizdir. ❗️KİTABA ARA VERİLMİŞTİR❗️

Beni tanımıyorsunuz. Ben bile kendimi tanımıyorken başkasının beni tanımasını beklemek olmaz zaten. Benim hikayemi benim ile birlikte öğrenmek ister misiniz? Tek bir günde hayatı değişen Lara, yıllardır bilmediği akrabalarıyla tanışır. Ay Bekçiler, Su Tutsakları ve Karanlık Elçiler ile tanıştığında aklını kaçırma seviyesine gelmişti. Ama tüm bunların tek bir amacı vardı... Ailesini, halkını, dünyasını kurtarmak! Tek derdinin yeni evine yerleşmek olması gerekirken kendini savaşların içinde bulan Lara hayatındaki bu değişimlere hazır mıydı?

Lakabı Kızıl Çember olan bir seri katilin hikayesi. Asıl mesleği Avukatlık olan Vera`nın kendiyle ve çevresindekilere verdiği savaş.

Koca sema, diz çöktü gözlerine. Ay bembeyaz parlak tenin yanında soluk kaldı, yıldızlar gökyüzü kadar karanlık olan saçlara meydan okudu. Bulutlar ağladı, yağmur selam verdi kanlı ellere. Kalplere sis çöktü, güller boyun büktü üzerinden çıkmayan kan kokusuna. Ve dinledi toprak sözlerini. "Saçların kadar uzun ve güzel olsun ömrün Küçük Yalancı." Dedi adam, ama kesti kadının saçlarını kendi elleriyle, kıydı sevdiğinin ömrüne. "Hiçbir yere gitmeyeceğim sevgilim..." Dedi kadın, ama tutmadı sözünü, kıydı sevdiğinin aşkına. Sevdiği kadınları bir bir kaybeden acımasız katil, Akın Korel. Sevgiden yoksun kurak bir kalp ve o kalpte açan beyaz bir papatya. Kendi döktüğü göz yaşlarıyla büyüdü, getirdi baharı. Kimse fark etmedi onu. Güllere ulaşılmak isteyenlerce ezildi, yine döktü göz yaşlarını. Adam fark etti solan papatyayı, aldı ellerine. Ama öldü beyaz papatya. Muhteşem bir koku sardı etrafı. Ölü bir çiçek hiç böyle güzel kokar mıydı? Yaşadığını sandı, sevindi adam. Ama bilmiyordu papatyaların ölünce koktuğunu. Öğrendiğinde ise artık çok geçti...

Dikkatsizlik yüzünden yapılan bir hata herkesin hayatını etkilerse ne olur? Yaşananlar! Hayaller ! Bu hayata mahkum edilenler, Dedektif bir karara zorunlu bırakılırsa, Peki ya verdiği kararın yükünü vicdanın da esir tutarsa ne olur? Yaşadıkları ajana ağır gelirse, Affedilenler, Affedilemeyenler, Peki ya yalanlar, ihanetler, sevgi ve sevgisizlik Sevgi insanı iyileştirebilir mi? Bir ajan ve dedektifin hikayesi olan bu kitapta bol kaos ve içsel hesaplaşmalar olacaktır. Şimdiden iyi okumalar...

Her gece gökyüzü daha da çok kararıyordu sanki. Her gece bir yıldız can veriyor, yavaş yavaş sönüyordu gökte. Şayet ölen insanların yıldıza dönüştüğüne dair saçmalıklar gerçekse günahkar insanların yıldızlarıyrı belki de bu karanlığın suçlusu. Siyah ışık saçar kararttırlardı diğer yıldızları. Onların karanlığı engellerdi aydınlığı...

Elinden geliyorsa, azcık 𝘚𝘦𝘷𝘴𝘦𝘯𝘦 𝘉𝘦𝘯𝘪 Yaz Aşkı konuludur.

Gerçek ortaya çıkacak ve bu benim hiç de hoşuma gitmeyecekti. Onu benden almalarına izin veremezdim, vermezdim. Buna kimse cesaret etmemeliydi. " Beyefendi bırakır mısınız çocuğu lütfen? Sinirlenmeye başlıyorum artık." ` Hanımefendi bakın, tanıyorum diyorum neden anlamak istemiyorsunuz?` " Ya ben nereden emin olacağım tanıdığınıza, alnınızda yazmıyor ki. Çağan çocuğum sen tanıyor musun bu adamı ?" ` Hayıy öyetmenim ` " Bakın gördünüz mü tanımıyor çocuk işte sizi " ` Hasbinallah, Çağan amcacığım ama ayıp oluyor tanımıyorum falan. Hadi bak uğraştırma bizi alıp götüreyim seni babana. Bizi bekliyor merak etmiştir neden gelmedik hâlâ diye.` " Beyfendi polis çağıracağım gitmezseniz artk."

Bir yerde okumuştum. "Dayanılmaz olan insanlar değilmiş, insanlarmış." Demiş Franz Kafka. Sahiden gerçekten de öyle miydi? Dayanılmaz olan insanlar mıydı? Yoksa yaşamda buna dahil miydi? Ölüm ve yaşam arsında ki o ince çizgide her gün gidip geliyorduk. Ama kimse bunun farkında bile değildi. Sahi neden farkında değildik ki biz? Bizi durduran şey neydi? Daha doğrusu biz neden kendimizi engelliyorduk gerçekleri fark etmek için? Gerçeklerin can yakıcı bir tarafı olduğu için miydi?

Ölüm anlık ve geri dönüşü olmayan bir kaçıştı. İşte ölümü cazip kılan şey bir daha geri dönüşü olmamasıydı. Garip ya ölümü korkunç kılan şey de buydu. Ve ben artık geri dönmek istemiyordum.

Bazen hayatımızın nasıl şekilleneceğini bilemeyiz. Kararlarımız, doğrularımız bizi yanıltabilir. Asıl önemli olan onca yanlışa rağmen nasıl düzgün bir insan olarak kaldığımızdır. Karanlığa rağmen beyaz kalmak. Aslında her insan bir roman her yaşanılan olay da birer derstir.

"Şarkı yavaşça bitiyor ve kalbim o yazda kalırken ben, adını bile hatırlamadığım arkadaşlarıma özlem duyuyorum." Merhabalar! Kitappad`de yeniyim ve kısa hikayeler yazıyorum. Düzenli olarak yeni hikayeler ekleyeceğim...

Hayatta tam da böyle değil midir.? Acı♡tatlı En mutlu anlarımız da acıyı,en kötü zamanlarımız da mutluluğu yaşamıyor muyuz? Bu karmaşa işte bizi hayata bağlayan, sonbaharın içinde bile baharı aramamıza yardım eden umut tomurcuğu...🍂🍁 🌟✒Gözün görmedigini görür bazen gönül.Duyulmayanı duyar derinden.Histir ya bu titretir gönül telini ıssızlarda.Karanlıktan çeker vaar eder yarını umuduna sarılı mutlulukla.Zamandır hem yakınlaştıran hem uzaklaştıran.Candır ya bu çeker sevmeyi,çeker özlemi susar tellere sarılı diliyle.Bir gülün dikeni,bir dilin dikeni denktir yaranın sızısına.Hem sevip hem acımak gülün rengine bulanmak.Candan cana akmak...✒🌟

Aşk itirafları çıkmazda olurdu bu mahallede. Gençler arasında sözsüz bir anlaşma gibiydi. O yüzden şuan çıkmaza doğru gidiyordum. Herhangi bir cesaret kaybı yaşamamak adına kızların yanında mesajı atmıştım. Üst üste gelen mesajlara göre çoktan gelmişti. Tahmin ettiğim gibi çoktan gelmiş elindeki telefonla oynuyordu Cengiz. Kafasını kaldırıp sokağın başını kontrol ettiğinde benimle göz göze geldi. " Hele şükür kızım ya! İki saattir buradayım!" dediğinde göz devirmeden kendimi alamadım. " 10 dakika önce mesaj attım. Abartma istersen?" diyerek tam karşısında durdum. Herşeye inatlaşarak konuşmak kolaydı. Şuan nasıl konuşacağımı unutmuş gibiydim. " Sizin 10 dakikanız yarım saat hanımefendi neyse olan oldu ağaç olduk artık şimdi neymiş derdin anlat bakalım fındık kurdu" diyerek kollarını göğsünde birleştirip sırtını iyice duvara yasladı.Biraz sonra bu rahatlığı olmayacaktı. Lafı hiç uzatmadan söylemeliydim. Derin bir nefes 1-2-3. Başarırsın kızım! " Cengiz sana tutuklu kaldığımın farkındasın değil mi?" Sanırım bir polis adayına edilebilecek en afili aşk itirafıydı bu. En azından şuan yüzü onu söylüyordu.