" Günahların rüzgarı olsaydı yeryüzünde hiç kimse kalmazdı. " 🕯️ Emira bilinmeyen bir fantastik dünyada gizemli kapıları aralayrak gizemli sırlara ulaşır. Ondan saklanan ve öğrenilmesi istenmeyen sırları keşfeder. Bu sırlar açığa çıkarken yaşamında onu derinden sarsan bir aşk onu bulur. Ama sandığı şeylerin çok farklı olduğu gerçeğiyle yüzleşir. Aşk, ihanet ve dostluk... Bu üç kelime onun hayatında büyük bir devrim yaratır. ⚖️🛡️⚖️

Her kilidin bir anahtarı vardır tıpkı her kalbin sahibi olduğu gibi onlar birbirlerini bulmuşlardı kilit anahtarına anahtar ise kilidine kavuşmuştu..

Askeri/ajan/intikam kurgusudur. Bir kadının sırrı, bir ulusun güvenliğinden daha tehlikeli olabilir. 
Umay Gaye Keskin, Rusya`nın gölgesinde büyümüş bir kadın. Kendi kimliğini ve geçmişini sorgularken, bir görevi yerine getirmek için Türkiye’ye gönderilir. Bordo Bereli üsteğmen olarak, bir timde görev alırken içindeki karanlıkla yüzleşir. Ancak tüm bu gizli oyunların içinde, bir isim var: Kurtalp Vural Demir. Aşk, sadakat ve ihanetin sınırlarında gidip gelirken, Umay’ın gerçekte kim olduğunu kimse bilmemektedir. Onun geçmişi, bir zamanlar sadık olduğu Akrepler Birliği’nin gölgesinde kaybolmuştur. Yıllarca süren gizli görevler, Umay’ın her şeyini sorgulamasına yol açar. Ve bir gün, bu karanlık dünyadan kaçmak istediğinde, hem sevdikleri hem de düşmanları ondan bir bedel isteyecektir. Kendi kimliğini bulmak, bazen en büyük tehlike olabilir. "Bazı çiçekler sadece karanlıkta büyür."

Wattpad de yayınlanmaktadır. Oradaki adım Esmanur555esma orada da yazıyorum. Wattpad de binlerce okuma olmuş ve yüzlerce oylama almıltı inşallah burdada böyle olur. Küçükken annesi ve babası tarafından psikolojik ve fiziksel şiddet gören Efnan , şiddet gördüğünde ise onu korumaya çalışan koruyu abisi vardı. Abisinin öldürülmesiyle içinde hiçbir duygu kalmaz etrafına bomboş gözlerle bakar. Efnan içinde intikam ateşiyle büyür , etrafındaki kimselere güvenmez. Çünkü küçükken yaşadıkları onu böyle yapmıştır. Efnan duygusuz , etrafına bomboş gözlerle bakan , güvenmeyen özellikle erkeklere güvenmez. O bir pamuk prenses olmadığını , küçük yaşta savaşçı bir kadın olmuştur. Efnan küçükken öğrenmişti hayatın acımasız olduğunu masal olmadığını. Efnan asker olmuştu , hemde dağlarda adı geçildiğinde herkesi titreten bir kadın olmuştur. Aynı zamanda bir seri k@tildir. Efnan küçükken onu susturdukları için kadınların sesi olmak için ve adalet sağlanmadığı için kendi adaletini getirmiştir. O kendisine yapılanları ve kadınlara yapılanlar yani şiddet , tec@vüz ve t@ciz olaylarında kadınları korumuştur ve onlara zarar verenleri öldürmüştür. Ayrıca herkes tarafından aranılan bir seri k@tildir kimse ne kadın olduğunu ne de ismi bilmez. Efnan işlerini gizli gine yapar ortada iz bırakmayan bir seri katildir. Efnan intikamını almak için planlar yaparken geçmişi peşini bırakmaz. Geçmişin perdeleri açılırken , sırlar ortaya çıkacak ve her şey karışacaktır. ****************** Bu kitapta güçlü kadınlar bulunmaktadır. Bu kitapta ezilen yoktur bu kitapta güçlüler bulunmaktadır. Ne yaşarlarsa yaşasalar ayakta duranlarları anlatan bir kitaptır.

Hayattaki en büyük korkusu sevdiklerini kaybetmek olan, çocuk ruhlu, kitap kurdu Erva... Hayatını işine adamış, ailesi ve sevdikleri için canını oraya koyacak kadar cesur, gözü kara Başkomiser Kerem... Geçmişte başlayan, gelecekle şekillenen bir aşk hikayesi... "İçe atılan duyguların patlaması büyük olur demiştin. Ben seni içimde o kadar çok büyüttüm ki Erva, patlamam da sana bağırarak seni sevdiğimi söylemem oldu." Kitappad`deki "Geçmişten Gelen Sen" isimli ilk kitaptır. Kitabımın tüm hakları bana aittir. Kopyalanmasına hiçbir şekilde iznim yoktur. (Ç)alınması durumunda hukuken gerekli işlemler tarafımca bizzat yapılacaktır.

Bir doktor ve katilin hikayesi... "Sadra..." Elindeki küçük neşteri sol elinin parmakları ile çevirerek etrafta yavaş adımlarla dolanıyordu ve bakışlarını elindeki neşterden hiç çekmiyordu. Aniden olduğu yerde durdu ve bana bakmaya başladı. "Sadra ne demek biliyorsun, değil mi?" Hızlıca, biraz da adrenalinin verdiği hızla başımı aşağı yukarı salladım. Bakışlarını bir kaç saniyeliğine bana çevirdi. Bakışlarını tekrar benden çektiğinde elindeki neşteri çevirmeye devam etti. "Sadra... Asalet demek" Bana bakmadan söyledikleri ile şaşırmıştım çünkü ismimin anlamını çok az kişi biliyordu ve bu devirde neredeyse hiç kullanılmazdı. Elindeki neşteri çevirmeye devam ederken gözlerindeki nefret beni buldu. Gözleri gözlerimdeydi. Zaten yüzündeki maskeden dolayı sadece gözlerini görüyordum. Yemyeşil, koyu yeşil gözleri vardı ve az ışıklı bir ortamda olmamıza rağmen gözlerinin rengi çok belliydi. Bir anlık cesaretle, "Ne istiyorsun?" Diye sordum. Bu sefer elindeki neşteri hızla bana doğru fırlattı. Ellerimi hızlıca başıma koyarak başımı eğdim aynı zamanda da başımı başka tarafa çevirmiştim. "Bunun cevabını zaten biliyorsun!" Ellerim başımı koruduğu, kollarım gözümün önüne geldiği için hareketlerini ve gözlerini göremiyordum. Öfkeli sesi beni iliklerime kadar titretmişti ama hayır, benden ne istediğini bilmiyordum. •Bir doktor ve bir katilin hayatı ne kadar normal olabiliyorsa kitap o derece normaldir. •Sadra isimli yazılan ilk ve tek kurgudur. Çalınması durumunda gereken yerler baş vurulmaktan çekinilmeyecektir. •Kitabıma bir şans vermenizi tavsiye ederim. Yazılma tarihi: 19/06/2024 Paylaşılma tarihi: 01/01/2025 İyi günler dilerim🍂🍁🤎

"Annesinin yuvasız çiçeği derler ona." "Adı yok mu?" "Nilüfer, kökü olmayan yuvasız Nilüfer." - Nilüferleri bilir misin? Nilüferler pis sularda yetişen, sucul bitkilerden. Başıboş göllerde gezenlerden yani. Benim annem çiçekleri çok severmiş ama çiçekler yuva dediği evinde yetişince güzel gelirmiş ona. Çiçek dediğin kökleri olan, toprakla bütün olan, yuvanın sıcaklığını taşıyabilene denmeliymiş. Annem böyle çiçekleri çok severmiş. Yuva sıcaklığını bilmeyen, evinde yetiştirmesi imkansız bir çiçek olan Nilüferi sevmezmiş mesela. Nilüferlerin ait olduğu yere yakıştığını, asla yuvaya sahip olmayacak bir çiçek olduğunu söylermiş... Ali, Annemin Nilüferi bendim. - 27 yaşında yaşamla ölüm arasında bir kadın. En büyük yarası, yuvası. Bir anda ortaya çıkan geçmişten gelen kurtarıcısı. - Nilüferleri bilir misiniz? Ama Yuvasız olan. - ✉¹ꜱâʏᴇᴅᴇɴ ᴘᴏꜱᴛᴀ: Nilüfer`in mektupları yolda. Posta kutularınıza bakmayı unutmayın.

" Ne tuhaf değil mi?... İnsanoğlu kaderinden kaçtığını zannederken oysa kaderine kaçarmış süveyda." ➖️ `` Öldürdün beni Vera. Bir gecede bin defa öldürdün.`` Ölse canı bu denli yanmazdı adamın lakin Vera canından öteydi. Şimdi nerede ne halde olduğunu bilmediği canı. Cânanı... ➖️

“Aşk, hançer gibidir. Küçük ama etkisi büyük…” Vural kolumdan sertçe tutup, beni durdurdu”Zuhal, dur!” Duyguğum şeyle dişlerimi sıktım.“İsimim Zeliha, Vural. Zeliha! Zuhal değil!”diye bağırdım. Vural yaptığı hatanın farkına vardığında kolumu bıraktı. “Benden ne istedin, Vural? Hikayenin en suçsuzu benken beni neden harcadın!”

Sosyetede fazla göze çarpmasa da tanınan Arya Balın`ın hayatı, bir araba kazasıyla değişir. Geçmişin emareleriyle yoluna bakmayı yıllarca başarmış Arya, yanlış bir anlaşılma üzerine önce ailesini kaybeder ancak sonrasında yaşananlarla mecburen onlara geri döner ve büyük bir sükunet ile yaşayacaklarını bekler. Babasının yaşadığı kaza üzerine hastaneye gittiğinde kaçırılmasıyla tanıştığı Avcı, ona hayatı öğretecek asıl adamdır ama bunu fark ettiğinde aslında her şey için çok geçtir. İkisi de birbirine fark etmeden yara bandı olmuştur.

Beyna`nın en mutlu olması gereken gündü bugün. Düğün günü. Fakat aynı zamanda yeni hayatının da ilk günüydü. Beyna düğün günü fenalık geçirmiş ve bunun sonuçları hafızasını kaybetmesi olmuştu. Daha bununla nasıl baş edeceğini çözemeden düğünü silahlı bir ekip basmış ve ortalığı ayağa kaldırmıştı. İstedikleri tek kişi Beynay`dı. Peki ama neden? Beyna`nın unuttuğu geçmişinde neler olmuştu? Silahlı adamlardan kaçabilecek miydi? Kocasıyla olan ilişkisi nasıl devam edecekti?

"Bana ocüymüş gibi bakmayı kes. İnsanım." Ciğerlerime hapsettiğim nefesi saldım. Dakikalardır o ağacın ardından beni izlediğini anlatmayacağımı düşünüyorsa eğer yanılıyordu. Çünkü kendini fazlasıyla belli etmişti. Derin bir nefes aldıktan sonra dolunaya baktım. Bu gece beni aydınlatmak ona düşmüştü. "Ayrıca göbeğin sana pek yardımcı olmuyor. O ağaç senden birkaç beden daha küçük." Beklediğim gibi birkaç homurtu duyduğumda ağacın arkasına saklanan genç çocuk kendini açık etti. Titreyen bedenini gördüğümde sıkkın bir nefes bıraktım. "Şu gözlerini çek üzerimden velet."dişlerimi sıkarak söylediklerim onu daha da korkutmuş gibi titremesi arttığında kendimden bir kez daha iğrendim. Üzerimde üniformam ile birçok çocuğun hayalini süslerken başka bir çocuğu benliğimle korkutuyordum. "Korkacak bir şey yok. Bir tanıdık." Kaşlarımla arkamdaki mezarı işaret ettiğimde çocuk kalkan kaşları ile bana sanki bir hayaletmişim gibi bakmaya devam etti. "Ne var ulan?! Babamızın mezarına ziyarete geldik işte! Niye mezardaki benmişimde dirilmişim gibi bakıyorsun?" Sağ elinin işaret parmağı titrek bir şekilde havalanıp arkamdaki açık mezarı işaret ettiğinde "Babanın mezarını mı kazdın yani?"diye sordu. Sanki çok normal bir şeymiş gibi sakince omuzlarımı silktim. "Senin mezarını mı kazmalıydım?" "Hayır tabiki de!"diye cırladığında diğer eliyle hızlıca ağzına kapattı. "Abla Allah`ını kitabını seversen senin akşam akşam başka işin yok muydu ya?!" "Niye lan? Bu akşam müsait değil miydi?"

Akın Demirkan, kardeşinin ölümünün ardındaki sır perdesini aralamaya çalışırken, intikam ateşi yalnızca düşmanlarını değil, kendisiyle birlikte etrafındaki herkesi de yakıp kül etmek üzere. Ancak Akın`ın önünde tek bir hedef yok: Heyet. Bu karanlık ve tehlikeli yapıda yükselmek, intikamını alabilmek için en güçlü silahı olacak. Akın, her adımını dikkatle hesaplamak zorunda. Heyet`in labirent gibi karmaşık düzeni içinde ilerlerken, dost ile düşmanı ayırt etmek neredeyse imkânsız hale gelir. Güç, hırs ve intikam dolu bu dünyada, Akın`ın karşısına çıkan tek engel ise duygularıdır. Ancak hiçbir şey göründüğü gibi değildir. Bilge... Masumiyetiyle Akın`ın karanlık planlarını karmaşıklaştıran bu kadın, oyunun en zayıf halkası mı, yoksa Akın`ın en büyük sınavı mı? "Beni seviyorsan, Bilge, bunun bedelini ödemeye hazır ol. Çünkü kimse sana zarar veremez. Yalnızca ben..." Karanlık entrikalar, güçlü bir organizasyonun gölgesinde bir intikam savaşı ve sınırları zorlayan duygular... Akın Demirkan’ın hikayesi

"Bir varmış, bir yokmuş..." Mutlu sonla biten masallar böyle başlar değil mi? Ama biz bugün sizlere farklı bir masal anlatacağız. "Bir zamanlar evrenin ve zamanın ötesinde çalışan bir şirket varmış. Bu şirket bir nevi insanlığın temeliymiş fakat bu gerçeği bilenler ise sadece birkaç kişiymiş..." Ama ya bir şeyler ters giderse? Ya bazı şeyleri saklamak aslında bir hataysa? İstenenden daha büyük bir patlama ve yangın... İşte bu şirketin sonunu getiren gerçekler. Peki ya son yeni bir başlangıcın habercisiyse? "Belki de her şey bitiyordu, belki de her şey yeni başlıyordu."

Zamanında yapılan hataların telafisi olur mu? Peki istersek hatalar unutulur mu? Ya da herkes hata yapar mı? Bu hikaye zamanında yapılan hataları telafi etmek isteyen bir adamla telafi edilebileceğine inanmayan, zamanında aşkla baktığı gözlere artık nefretle bakan ama aynı zamanda her seferinde kalbine yenik düşüp yine onu isteyen bir kadının hikayesi. Bu hikaye Gece ve Yaman`ın hikayesi...

Normal bir kıza ne olabilir ki? Peki ya Mina`ya?

Lise..aşk..gizem..karanlık.. ihanet

Hayatı yalnızca resimden ibaret olan Görsel Sanatlar öğrencisi Kardelen Özdemir; aldığı nefesleri geçmişinden korumak için verdiği mücadeleden vazgeçtiğinde çocukluluğunu azat etmeye karar verdiği bir kış gecesi, başarılı intihar girişiminin, o gece sokağın köşesindeki ankesörlü telefondan yapılan ihbarla baltalanacağını da gözlerini tekrar açacağını da bilmiyordu. Bekaretini kaybetmiş bir ruh, gökyüzünde asılı kalmış. Nefretini, geçmişiyle harlayan küçük bir kızın boynuna dolanmış. Saflığın sembolü beyaz dolunay, o gece kana boyanmış. "Canının acısını yok saymak için salıncakta sallandığını hayal eden bir kız çocuğu tanıdım ben. Onu sevdim, onu var ettim; ondan nefret ettim, onu yok ettim." 07/08/2022 🌙

İntikam için kadının hayatına giren bir çift yeşil göz ve zamanla intikamdan doğan vazgeçilmez bir aşk hikayesi... ❤️‍🩹 KİTAPTA YETİŞKİN İÇERİKLİ SAHNELER VARDIR. LÜTFEN BU UYARIYI DİKKATE ALARAK OKUMAYA DEVAM EDENİZ CANLARIM! ☺️💖

Bir masalın kapısı aralandı. O kapıdan içeriye adım attığında bildiğin gerçeklerin aslında yalandan ibaret olduğunu öğrendin. O gerçekler seni dibe çekerken boğulduğunu hissetmeye başladın. Güvendiğin tüm eller seni boğazından yakaladı ve nefesini kesene kadar sıkmaya başladı. Nefessiz kaldın, yaşarken öldün. Sonra o çıkıp geldi... Masalının esas kişisi. Tüm elleri birbir boğazından çekip kopardı. Nefesini kazanmanı sağladı. Tüm gerçeklerle savaşırken onun sevgisi senin hastalıklı ruhunu iyileştirmeye başladı. Her şey gün yüzüne çıktı, hastalıklı ruhun iyileşti. Açılan kapı ise yavaşça üzerine kapandı, içeride kaldın.

“Söyle sevgilim, utanma uğruna savaşırken nasıl bana ihanet ettiğini anlat?” Yüzünde yenilgiyi kabul etmiş bir hüzün vardı. Yaşlarım dinmiyor, bu içimdeki acı bitmiyordu. Utanç duygusu tüm benliğimi ele geçirmişti. “Hani hep gitmekten bahsediyordun ya, bence gidebilirsin! Tıpkı tanışmadan önce olduğu gibi aramazda koca bir okyanus var artık.”

Geçmişi Değiştir Gülen Gözler tiyatro oyunuma yetişmek için aceleyle evden çıktım. Az zamanım kaldığı için nostaljik kıyafetimle otobüse bindim. Otobüste bir tek ben vardım ve yol bitmek bilmiyordu. Şoför koltuğuna baktığımda kimsenin olmadığını gördüm. İrkilerek uyandım. Başucumda bana şaşkın gözlerle bakan kişiyi görünce korktum. Çünkü karşımda annemin on sekiz yaşlarındaki hali vardı. “Abla iyi misin?” dediğinde koluma çimdik attım. Hâlâ uyanamamıştım anlaşılan. Peki, en son ne yapmıştım? Hiçbir şey hatırlamıyordum. Ne rüya ne gerçek bilmiyordum. Odada ayna aradım. Aynaya baktığımda yüzümde bir değişiklik yoktu. Daha da önemlisi benim teyzem yoktu. Duvarda asılı takvim dikkatimi çekti. İyice yaklaşıp tarihe baktım. Tarih 8 Nisan 1978’i gösteriyordu. Yaşadığım karmaşaya inanamayarak yatağa oturdum. “Sanırım iyi değilim.” dedim. Annem bana niye abla diyordu? Geçmişe gitmek mümkün müydü ve mümkünse bunu nasıl başarmıştım? 2025 yılındaki hayatımda tiyatro oyuncusuydum. Gülen Gözler tiyatroma gidiyordum. Üstümdeki kıyafetler aynı kostümdü. Daha dün içinde olduğum yıldan hatırladığım diğer şey, babamın annemi ne kadar üzdüğü. Uyumadan önce her zaman, eğer ben olmasaydım belki çoktan boşanmışlardı diye düşünüyordum. Geçmişe dönmenin şaşkınlığını üzerimden attıktan sonra, geçmişe niye geldim bilmiyorum ama yok olma pahasına annemle babamın evlenmesini engelleyeceğim diye düşündüm. Anneme, daha iyi bir hayat yaşaması için kararlarında yardımcı olabilirdim. Bilmediğim çok şey vardı. Bu dönemin insanı olmadığım için diğerlerinin dikkatini çekmem yüksek bir olasılıktı. Ama yetmişlerin sonuna hapsoldum. İyi bir tiyatro oyuncusu olduğuma inanıyorum bu yüzden elimden geleni yapacağım. GÖREV: GEÇMİŞİ DEĞİŞTİR

Zaman her şeyin ilacı olarak bilinir. Ancak her ilaç gibi bu ilacın da içileceği zamanı kendi belirler ... Annesini kaybeden Karmen birden bire kendisini öldüğünü zanettiği anneannesinin evinde bulur. Annesinden ona kalan gizemli kitap türlü bilmecelerle onu zamanı düzeltmek için geçmişe götürür. Hayatı yeterince karmaşık olan Karmen onu geçmişe götüren kitapla daha da karmaşık olur. Biz ayrı dünyaların değil,ayrı zamanların insanlarıydık...

Dalgalandığın yerde Ne korku, ne keder... Gölgende bana da, Bana da yer ver. Sabah olmasın, Günler doğmasın ne çıkar: Yurda ay yıldızının ışığı yeter. Arif Nihat ASYA Bu kurgu gerçek olay ve karakterlerle hiçbir alakası olmadığı gibi, tamamen hayal ürünüdür.

Her şeyi bildiğini sanan genç bir kız, kendini bir yalan kuyusu içinde bulmuş. Gerçekliğini sorguladığı dünyasında var olmaya çalışırken, bir yandan da takip eden geçmişi yakasını bırakmamıştır. Ancak zamanının ötesine giderek taşlar yerine oturur. Peki ya sonra? Her şey yazgısına göre olduğunda kararı kalmak mı olacak kaçmak mı? Başlangıç: 07.01.2025