Kitap Tür Kategorileri

Instagram: azimet340 Garanti veriyorum. Hikayeyi bitirdiğinizde ben bu hikayeyi neden daha önce görmedim diyeceksiniz!! Kan Borcu isimli ilk Fantastik ve mafya hikayesidir. Hikâyenin bütün hakları şahsıma aittir. En ufak taklit veya kopyalamada gereken yapılacaktır. Ateş Yıldırım. Ela Dinçer. Kırmızı bir göz geleceğe açılan bir pencere olabilirmi? Kırmızı bir göz olacakları ve ölecekleri görebilir mi? Bulunamayan bir kan Ateş`in geleceğini değiştirebilir mi? +18 şiddet içeren sahne ve konuşmalar geçecektir. Bunu bilerek okuyunuz. "Kan grubu ne biliyormusunuz ?" Dediğinde iki adam baktı sadece. AB Rh negatif dedi dede sıkıntıyla. Hemşirenin bakışları değişti. Bin kişinin sadece yedisinde olan bir kana sahip olmak nasıl bir kaderdi. Şansı varsa kan bankasında vardı. Yoksa ne olacaktı, yada yetmezse. ***** "Bana artık kan borcu var Ateş Yıldırım`ın. Zamanı geldiğinde isteyeceğim." Yaman Bey sayıklar gibi konuştu. Kan borcu.! Kan borcu.!

İntikam için ortaya çıkan yılan bir kız? İntikamını alabilecek miydi? "Sen gözlerinde ateşler içinde zehirli kanını bana akıtırken ben sana aşık oldum Hazan?" "Sen bana en doğal halinle yaramazlık yapan küçük bir çocuk gibi bağışlanmayı beklerken ben sana aşık oldum Ateş!" Yüreklere düşen ilk kıvılcımlar peki bu kıvılcım sonsuz aşkı destekleyecek mi?

" Dediklerimi yapmak zorundas-" derken öfkeyle araya girdim " Hiçbir şey yapmak zorunda değilim ama sen beni çözmek zorundasın yoksa olacaklardan ben sorumlu değilim GECE" ona lakabıyla bağırdığımda dumura uğradı. ve ben de susmadım. " Şimdi sana son kez söylüyorum beni çöz. Ve bunu Ayda olarak rica etmiyorum." işte şimdi ne demek istediğimi anladı. " Aslan sensin" dedi büyük bir dehşetle. " İşte şimdi tanıştık Gece. Memnum oldum."

… Bir uzun yoldan geldim, ardım bomboş Aşk yolundan dönmem, derdim kimler sarhoş?

Kitabın konusu bizim mafyamız bir kıza aşık olur ve onu babasından satın alırVe olanlar olur yorum yapmayı ve okumayı tavsiye etmeyı bırakmayın

Tehlikeli sularda yüzen bir Orman,Ormanın içinde gezinen bir mafia

Tunga Kaan Abidin`e dönerek konuşmaya başladı. "Habercilere ikisininde öldüğünü bildir. Kimse Firuze`nin yaşadığını bilmeyecek."

Hiçbir şey anlatıldığı gibi değildir, yaşandığı gibidir.

Henüz iki haftalık çiçeği burnunda olan çift balayına gitmek üzere yola çıkarlar. Sadece Ay`ın aydınlattığı karanlık,yağmurlu havada ilerlerken yol kenarında arabası arızanlanmış,otostop çeken bir adamla karşılaşırlar. Arabalarına aldıkları adamın ruh hastası bir manyak olduğundan haberleri yoktur. Yolun sonunda kocasını kaybeden kadın, yıllarca takip edildiği adamın hayatının merkezinde bulur kendini.

GÜNEŞ LALİN YILMAZOĞLU O bana ait olmamak için, Herşeye, herkese sahip olmayı şeçmiş. Ben onun uğruna onun bir yolunda bin kez ölmeyi kendime aşk belledim. KARTAL ŞAHMARAN Benim oturduğum taht kandandı, ellerim bile kanlıydı. Ama koca İstanbulun altıda üstüde bana aitti, fakat sahip olduklarıma aldanmış, iki kaburga arasına sığdırıp sakladığım kadına ait olamamıştım, Kaybetmeye yakın sevmiş kaybettikden sonra sevdalanmıştım

"Seni yeniden görmeyi umuyorum ama öbür dünyada değil" -İndila

Adam çocuğu kucağına aldığında kız çocuğu ayaklarını ileri geri sallayarak adama tekme atmaya çalıştı. Daha iki yaşında olsa bile yabancılara karşı ne yapması gerektiğini biliyordu. Kız çocuğunun atmaya çalıştığı tekmelerden gram etkilenmeyen adam kucağındaki bedeni daha sıkı tuttu. Kız ellerini adamın omzuna koyup kendinden uzaklaştırmaya çalıştı. Adam adımlarını evin ters yönünde ormana doğru çevirdi. Derhal evin sınırları içinden çıkmak istiyordu.  Kız minik elleriyle adamın geniş omuzlarına vurmaya başladı. "Abiy!" diye bağırarak çırpındı. Saçlarındaki turuncu kelebek tokası bu hareketiyle birlikte ince telli saçlarından yere düştü. Adam hızlı adımlarla ormandan çıkıp siyah arabaya bindi. Ağlamak ve çırpınmaktan hâlsiz düşen ufak beden uykuya daldı, nasıl bir oyunun içine düştüğünü bilmeden.

Ateş kaya: Canım dediğim canımı aldı,yar bildiğim yara açtı ASme Sahra Şah: Coğrafya kaderdir denilirdi ama ben ailemin işlediği günahların kehanetiyle cezalandırıldım Aşkım uğruna bir zalime direnişimdir... Bahoz Peyman :Varsın en zalimi ben olayım ama Aşk zehirse içmeyede zalim olmayada varım... Not:Gerçek hayat hikâyeleri

Ben Hafsa Soykan, aynı zamanda Aurelia Mendez. Aslında gerçek beni tanımak için çıktığı yolda yıllarca kan kaybetmiş, eziyet görmüş ancak amaçlarından asla vazgeçmemiş olan ben, kimdim? Kendimi bulmak uğruna onlarca kez elini kana bulamış, vücudunda olanlardan çok ruhunda kalan izlerle yaşamaya mahkum olan ben, bu yolun sonunda amacıma ulaşabilecek miydim?

Geçmişe geçmiş denebilmesi için gerçekten geçmesi gerek. AÇELYA'DAN

Karanlık bir geçmişi vardı Miray`ın sadece can dostları Asya ve Zehra`nın bildiği başka kimsenin bilmediği mutsuz bir geçmişe sahipti Miray. Sevmezdi, sevilmezdi, isterdi sevmek sevilmek mutlu olmak gülmek ama hayat yapmayınca yapmıyordu işte. Bir gün, yine aynı geçeceğini düşündüğü sıradan bir gün diye düşünmüştü Miray. Kim bilebilirdi ki hayatının en büyük tehdidini yeni taşınan komşularından alacaktı Miray...

Hiçbir karşılaşma rastgele değildir. Bazı yollar öylesine kesişmez; onlar, ustalıkla çizilmiş bir kaderin tuzağıdır. Yavuz Selim, soğukkanlı, tehlikeli ve kusursuz bir manipülatör. İstanbul’un yeraltı dünyasında söz sahibi, uluslararası işlerin perde arkasındaki oyuncusu… Mafyanın zirvesinde yer alırken, aynı zamanda MİT ve Narkotik tarafından gizliden gizliye takip edilen bir karanlık lider. O, her hamlesini en az on adım önceden düşünen bir stratejist. Ancak onun karanlık yaşamı sadece mafya aleminde değil, MİT ve Narkotik’in gizli takibi altında ilerlemektedir. Yavuz, zekâsı ve planlarıyla hem dostlarını hem de düşmanlarını adım adım kontrol eder. Hiçbir şeyi tesadüfe bırakmaz. Aynı zamanda İstanbul’un gölgelerinden Paris’in zarif sokaklarına uzanan karanlık bir planın arkasındaki Sert, soğukkanlı ve kontrol delisi bir iş adamıdır. Hayatındaki her detay onun kontrolü altındayken, beklenmedik bir şey olur, Süreyya… Sanat dolu dünyasında huzur arayan, zarif ve özgür ruhlu bir kadın. Paris’e taşınarak yeni bir başlangıç yapmayı planlayan Süreyya’ nın, yalnızca tesadüfi bir karşılaşma gibi görünen o anla, hayatı Yavuz Selim’in kurguladığı bir oyunun parçası haline gelir. Yavuz’un, Süreyya’yı sadece kaderin bir cilvesiyle tanımış gibi göstermesi bir tesadüf değil, her adımı hesaplanmış tehlikeli bir plandır. Ancak Yavuz’un hesaplamadığı bir şey vardır; Süreyya’nın varlığı, onun soğukkanlı dünyasında çatlaklar yaratmaya başlar. Süreyya masum bir defile gecesinde Yavuz’un kusursuz kurguladığı planın ortasında bulur kendini. Yolda yaşanan bir kaza, basit bir rastlantı gibi görünse de, Yavuz Selim’in oyununda her hamlenin önceden yazılmış bir nedeni vardır. Fakat hiçbir plan mükemmel değildir. Bir bıçak, bir darbe ve akan birkaç damla kan… Yavuz, Süreyya’yı kurtararak hayatına kahraman gibi girdiğinde bile, geçmişin gölgeleri ve bugünün tehlikeleriyle yüzleşmek zorunda kalır. Bu kadın, onun yalnızca bir takıntısı mı, yoksa kurtuluşu mu olacak? Bu karşılaşmanın arkasında yatan gizem, geçmişle bugünün kesiştiği karanlık bir sır olabilir mi? “SANRI VE GÖLGE”, bir takıntının aşkı, bir planın kontrolü kaybetme sınırına taşıdığı bir hikâye. Yavuz, Süreyya’nın hayatına girmeyi başarmış olabilir, ama onun kalbini kazanmak için daha fazlasına ihtiyacı vardır. Peki, planlarını kusursuzca işleten bu adam, aşkla gelen kırılganlığı kontrol altında tutabilecek mi? Manipülasyon ve duyguların iç içe geçtiği bu hikâyede, kim kimi ele geçirecek? Sevdiğini korumak için ne kadar ileri gidersin? Ve kontrolü elden bıraktığında, kim av, kim avcı olur? Tutku, ihanet ve karanlık sırlarla dolu “Karanlık Sanrı”, sizi en başından son sayfasına kadar gerilim dolu bir oyunun içine çekecek. Her adım, bir sonraki oyunu belirler. Gerçekle kurgunun iç içe geçtiği bu dünyada, kimse göründüğü gibi değil ve kimse güvende değil… Yavuz Selim; “Gözleriyle değil, ruhuyla dokundu bana.” Süreyya Feray; “Ona baktığımda, tanıdığım her duygunun anlamı değişti.” Yavuz Selim; “Gülüşün, yorgun kalbimin en güzel tesellisi. Her an, seninle anlam buluyor; her şey senle tamamlanıyor. ” Süreyya Feray; “Onun varlığı, ağır ve kaçınılmazdı; içimde istemsiz bir teslimiyet büyüdü. Bana baktığında, sanki bir daha özgür olamayacağımı anladım.” Yavuz Selim; “Bu kadın, içimdeki en sert duvarları yıkıp yerine bağımlılık kurdu. Daha dokunmadan anladım; Onunla olmak en büyük zaferim olacak.” Süreyya Feray; “Bakışları, derinlere kök salmış bir şeyleri uyandırdı; korku mu, arzu mu, bilmiyorum.” Yavuz Selim; “Onunla ya her şeyi kazanacaktım ya da kendi karanlığımda boğulacaktım.” …

Toprak kokusu, Lâl etmiş içindeki çığlıkları. Oluk oluk akan kan yağmurla bir bütün oldu. Milyonda birdi şansı İnsanoğlu Beyaz doğdu, Gri yaşadı, Siyah öldü…

Duygularımla hareket edemem, yasak. Yerine getirmem gereken tek bir görev var. Ağlamak, gülmek ve bunun gibi bir çok duygu... Bunların ne olduğunu bilmiyorum ve bilmek de istemiyorum. Özellikle de bir duyguyu. AŞK Babamın kurduğu örgütte onu yenmem için birçok şeyi ve kişileri kullanacağım ve bunun önüne hiçbir duygunun geçmemesi gerekiyor. İşime yaramayan duygularla işim olmaz! "Sana aşık oldum," dedi kafasına dayadığım silahı umursamadan. Onun sözlerinin ardından gök gürlemesiyle kafasındaki silahı daha da bastırdım. "Kullandım seni," gözlerinin içine bakarak acımasızca kurduğum cümleyle silahın üstündeki elimi tuttu ve silahı kalbine götürdü. "Öldür beni! Bu aşk öldürmeden sen öldür beni."

Karadeniz`li bir adamın aşkı

Avukat olan Derya bir cinayetin peşindedir. Bir gün stajer doktor olan ve bı o kadar da gizemli Deniz ile tanışır. Biryandan geçmişin bıraktığı yaraları sarmaya çalışırken biryandan da davanın peşinde koşmaktadır. Altı üstü bir cinayet vakası diyerek aldığı davanın onun kabuk bağlamış yaralarını kanatacağından ve kendini bir trajedinin içinde bulacağından habersizdir.

19 yaşındaydım daha evlendirildiğimde

Bir hayat ne kadar acı olabilir ki. Her şeyini kaybedince yaşanan acı yaşarken yaşadığın acıyla asla karşılaştırılamaz.

"Yalan söylüyorum, de." dedim çaresizce. Dudaklarından sadece bu iki kelimeyi duymaya ihtiyacım vardı. Çünkü kendimi artık nefes alamayacakmış gibi hissediyorum. "Yalan değil," dedi ruhsuz sesiyle ve devam etti. "Seninle servetin için evlendim. Canım parandan daha önemli olduğu için söylüyorum şimdi bunları. Ben seni hiç sevmedim Yazgı. Hiçbir zaman da umurumda değildin." Kalbim sanki bir anda paramparça olmuş, parçaları bütün her yere dağılmıştı. Artık üzerinden herkes geçebilirdi, kimsenin umurunda olmayan o parçalar artık çok değersizdi. Az önce açılan boşluklar şimdi kalbimin her yerindeydi ve o kalbin yeri boştu artık. Çünkü ben, duygularımı kaybetmeye başlamıştım bile. Ruhum çekilmiş gibi hissediyordum artık. Donup kalmıştım ve gözümde dolan yaşların akmasına bile engel olamamıştım. Ağlamıyordum. Sadece sağ gözümden yaş akıyordu ama o da çok uzun sürmemişti. "Bu kadar yeter." Ben hala girdiğim şoktan çıkamazken bu sesin sahibi beni kolumdan tutup götürdü. Ona ne engel olabilmiştim ne de dur diyebilmiştim. Sadece aklımdaki sözlerle ve kalbimdeki boşlukla onun adımlarına ayak uydurdum. En sonunda Semih`in olduğu yerden çıkardı beni ve aniden durup kollarımı tuttu sıkıca. "Yüzüme bak!" diye bağırdı bana. Donup kalmış olduğumdan hala mantıklı düşünemiyordum ama o pes etmeyip tekrar bağırdı. "Yüzüme bak!" Dümdüz önüne bakan gözlerimi onun sesi yüzünden kaldırıp ona baktım. O da gözlerimin ta içine bakıp net sesiyle konuştu. "Bu, son ağlaman olsun! Anladın mı? Gözyaşlarını görmek istemiyorum artık! Senden çalınan hayatı geri alacaksın Yazgı! Özellikle de, geçmişini. Artık yalnız değilsin."

❝ Halikarnas`ta tanıştık, olağanüstü bir tanışmaydı. Bir barda, sarhoş kafayla. Ve Halikarnas`ta bir gece demiştik, tek bir gece. Planımızda âşık olmak yoktu. Gözlerimi açtığımda Beyrut`a giden bir jetteydim, kaçırılmıştım. Oradan da Napoli. Sonra tüm dengeler değişti. Yıllardır süregelen düşman ailelerin imkânsız aşkı. Ne klişe değil mi? Bir o kadar da farklı. Hiçbirimiz bu kadar tesadüfün bizi bulacağını düşünmemiştik. Aşkımızın alevleri tüm dünyayı sarmıştı. Ne Türkiye`ye sığabildi ne de İtalya`ya. Bunu da hesaba katmamıştık. Zaten aşkta hesaba kattığımız neyi yaşamıştık ki? Sonra gözlerimi araladım ve bana tüm bunların bir hayal olduğunu söylediler. Beynimin bana oynadığı bir oyun olduğunu. Kibarca deli olduğumu. Bu mümkün müydü? ❞ ⚝ Gözlerini bembeyaz ve boş bir odada araladığında son birkaç ayının tamamen hayal ürünü olduğunu öğrenen Lâl, aylardır İtalya`da aşk yaşadığı mafya lideri Don Valentino Riccardo`nun da hayalî bir aşk olduğunu duyduğunda ne düşüneceğini şaşırmıştı. Bunca yaşanan şey yalan veya hayal olamazdı. Tüm gücünü bunu kanıtlamaya harcayacak olan Lâl, yıllar önce yerine geçmek zorunda kaldığı Azize`yle ilgili geçmişte kalan sırlarıyla da yüzleşeceğini hesaba katmamıştı. Peki, hayallerini süsleyen Valentino gerçekten bir hayal ürünü müydü? UYARI: Bu hikâyede yetişkin içerik bulunmaktadır. Copyright © Tüm Hakları Saklıdır

-Tesadüflere ve kadere inanmazdım. Ama o en büyük tesadüfümdü. Belki de kaderimdi.

Maddi sıkıntılar yüzünden hem üniversite okuyup hemde barmen olarak çalışan Çilen.. Hayatı bir kız çocuğu yüzünden mahfolan ve bunun bedelini yıllarca zalimce ödeyen, bunun sonucunda karanlıklara bulaşan, karanlık olan Asaf.. Zalim babasından kaçıp biricik kuzeni Çilen`e sığınan Hazal.. Bir İmparatorluk uğruna hiçe sayılan hayatlar... Sıla.. Zemheri.. Yiğit.. Şeyma.. Ufuk.. Miraç.. Birbirlerinden çok farklı olmalarına rağmen onların tek ortak noktaları acıydı oysaki.. (Düzenlenmeye alındı :)) Değerli okurlarım bu ilk hikayem okurken lütfen saygı çerçevesinde kitabı eleştirin. Yani hatalarım olabilir bunun farkındayım, sonuçta profesyonel değilim. Başta da dediğim gibi bu benim ilk hikayem, lütfen bunu göz önünde bulundurarak okuyun. Bu arada önerilere açığım, okurken kitabın eksikliklerini söylerseniz bunu dikkate alıp düzeltmeye çalışırım. Keyifli okumalar dilerim 🤎💚

Çekilen her silahın bedeli vardı, içilen her şarabın ise bir günahı. Mevsimler gelip geçer anıların izi kalır o mevsimde. Her masumun göründüğü kadar masum olmadığı, unutulmaya yüz tutmuş kimlerde saklıydı her bir duygunun zerresi ancak her şey kitaplarda olduğu gibi mutlu son ile bitmezdi. Yıkımlar vardı bu ülkede biz ise dönüm noktaları ile değil mecburiyetten karşı karşıya gelmiştik bu hikayede mutlu son yoktu çünkü birimiz masum olmaktan çıkalı çok olmuş diğeri ise yalanla sakladığı gerçeğine devam etmek zorundaydı.

O ve ailem düşmandı... Annem ve babam barış istiyorlardı...bu da onunla evlenmem gerektiği anlamına geliyordu... ⚠️‼️ DİKKAT‼️⚠️ ❗KİTAPTA (+18) YETİŞKİN İÇERİKLİ SAHNELER OLABİLİR ❗

❝ Öyle güzelsin ki.. Ve sadece benimsin.. Keskin’in Safir’i…’ ‘Karan hala senin değilim..’ ‘Sen her anlamda ve her zerrenle benimsin yavrum.’ ‘Her anlamda olmak istiyorsam peki? Tüm yeraltının Keskin`i iken Sadece Safir`in Keskin`i olacağını o bile tahmin edemezdi... Ona KESKİN derler! ❝ YETİŞKİN İÇERİKLİ SAHNELER MEVCUTTUR!