Kitap Tür Kategorileri

Sizce masum,çalışkan bir kız okuldan atılabilirmi Babası ülke dışında olduğu için annesiyle yaşayan gizem okuldab atıldı Peki neden?

Lisede yaşadığı problemli senenin ardından istediği üniversiteyi kazanamayan Özüm babasının baskısıyla bir meslek yüksekokuluna yatılı olarak gitmek zorunda kalır. Özerk bir bölge olan Pomerta şehrinde yer alan okulun bir cadı yetiştirme okulu olduğundan habersizdir. Burada kendisinden saklanan geçmişiyle yüzleşecek, yeni dostluklar edinecek ve hiç ummadığı bir şekilde aşkı bulacaktır.

"Bir intikam ve bir kaç hayat" İntikam uğruna ne kadar ileri gidebilir ki insanoğlu?

Ölümü simgeleyen The Death Clock Okulu ve The Death Clock öğrencileri yani kısaca Death`ler, yaşamı simgeleyen The Life Clock Okulu ve The Life Clock öğrencileri yani kısaca Life`lar... Tek bir krallıkta olan iki zıt okul... Peki ya, bu iki okulun öğrencileri bir araya gelirse? Ve bir suikastçı aralarına karışırsa?

"sessizliğin içindeki fısıltılar, kalpten kalbe ulaşan en derin acıların izlerini taşır" Konuşamayan bir kız ve onu bütün zorbalıklardan koruyan bir çocuk...

"Bu gece farklı olsun istiyorum." dediğim an, "Bu gece sen nasıl istersen öyle olsun." diye karşılık verdi bana. Bense ilk kez bu gece çok farklı olsun istiyordum. "Birlikte nefes alalım," derken ona mümkünmüş gibi biraz daha yaklaştım. "Bir kadınla sevişiyormuşsun gibi değil de kadınınla sevişiyormuşsun gibi dokun bana," dedim dudaklarına dudaklarımı bahşetmeden hemen önce. "Bu gece istediğim sadece bu." dedim.

Okuldaki çocuk mafya ve farahı seviyor...

Okuduğu okul sahibinin oğluna, çalıştığı kafenin sahibine, oturduğu evdeki üst komşusuna, okuldaki zorbasına aşık olan Gece Serter, aslında tek bir kişiye aşık olmuştu Yankı Arsal`a...

Hayat her zaman karşınıza altın tepsiyi sunarak çıkmaz. Bazen altın tepsiyi aramak bulmak hatta korumak gerekir.

“Bana aitsin, hep bana ait oldun; her zaman da öyle olacaksın.” Hayır olamaz, o iyi olan değil, kötü olandı; yalandı her şey, yalandı ama kalbim niye tersini söylüyordu? “Bırak beni, gideyim, bırak!” Kafasını hayır anlamında sallayıp “Olmaz, zambak çiçeğim, olmaz” demeye kalmadan çığlık ve silah sesleri duyulmaya başladı. Gökyüzü koyu yeşil rengine boyandı; büyük bir karanlık geliyordu, bu karanlıktan kim sağ çıkacaktı?” Her şey ölür aşk ve nefret asla…🕸️ 🦅

-Ah hadi ama cidden içmicekmisin? -İçmicem Berra. -Tamam o zaman ben gidiyorum. -Tamam ver bi şişe. -Hay hay efendim:)

Bir gülün son yaprağı düşene kadar bir insanı terk etmeden dayanabilir miydiniz?

Levent: Aklıma eskiden lisede yaptığımız mallıklar geldi. Duygulandım. Erdem:  Mallıkların demek istedin herhalde. Levent: Knk beni seviyor musun, nefret mi ediyorsun ben anlamadım? Erdem: Sen karar ver. Alya: Sen, böyle kırıcı olmak zorunda mısın? Erdem: Sen, böyle olmak zorunda mısın peki? Alya: Kimse sen olmak istemez. Levent: Ver o mübarek elini öpeyim. Alya: İstemez kalsın. Levent: Öpmeyecektim zaten!

Farklı olmak, şuan herkesin övdüğü şey bu. Farklı ol, farkını göster! Peki farklı olmak güzel mi sanıyorsunuz? Herkesin sıradan görüpte sıkıldığı hayatı başkası için ne kadar özenilecek bir şey olabileceğinin farkında değil misiniz? Arada sırada mesajlaştığınız bir arkadaşının olması, dışarı çıkıp gezebileceğin, bir kafede oturup neşeyle sohbet edeceğiniz arkadaşlarınızın olması ne büyük nimet değil mi? Yoksa siz bunları normal mi görüyorsunuz? Sıradan olmak için çoğu şeyini feda edebilecek, normal olmayı her şeyden çok isteyen `farklının` hikayesi....

Erkek lisesine başlayan Ege, hayatını değiştirecek olaylarla karşılaşır

Lale 4 ay önce trafik kazasında ailesini kaybetmiş ve teyzesinde kalıyordu. Fakat teyzesi artık onu istemediğini söylemişti. Peki şimdi Lale ne yapacaktı?

Kadının suratında oluşan ifade tam bir karmaşıklık abidesiydi. Adam gözlerini kadına yerleştirmiş o karmaşık ifade ile savaşıyordu. Kalpleri tekrardan atmaya başlayan iki insan, yeni hayatlarında, kaderin ipleri etrafa saçmasına izin veriyordu. Kader mantığı saf dışı bırakarak büyük bir azimle örüyordu iplerini. Yardım istemiyor, kimseyi suçlamıyordu. Kaderden kaçmanın aptallık olduğunu göstermeye çalışıyordu. Başarmanın verdiği gururu iliklerine kadar hisseden kader, bu sefer daha sıkı atıyordu düğümlerini. Ruhları saran kırmızı ipin ucunu, bedenlere mühürlüyordu. Çünkü işin içine mantık girdiğinde, bedenler istemedikleri halde birbirlerine küserdi. Bu sebepten sevmezlerdi birbirlerini…

``Gerçekte kimsin sen?`` diye fısıldadım, gözlerimde karanlık yoktu. Mabel`in kahverengileri ve acıları vardı. Çaresizliği ve yalnızlığı vardı. Kalbim acıyla sıkıştı, derin bir nefes almak istedim. Hayat bunu bile bana çok görüyordu, almadım ihtiyacım olan o nefesi. Çünkü biliyordum ki benim ihtiyacım olan her şey sadece beni değil, Bir seri katili bir manyağı da besliyordu. ``Kaç kimliğin var Mabel?`` diye fısıldadım. Ben Mabel, gözlerinde bazen masumluğun bazen ise katilin bakışlarını taşıyan, henüz reşit olmayı yeni başarmış bir insanım, en azından benim bildiğim ben öyleydi. Tanımadığım beni sorarsanız, onu bende sizinle tanıyacağım ve benim Katil bakışlarım, kan kokan ellerim bana onun hiç de iyi biri olmadığını söylüyor. Benim masumluğumun aksine, onun benim sonum olduğunu söylüyordu. Ben masumdum ama o değildi. Ben soğuktum ama o sıcaktı. Ben korkaktım ama o cesurdu. İkimizde zıt kutuplardık ve birbirimize çekiliyorduk, çekildiğimiz her nokta da ise bedenimizden daha fazla kanlar akıyordu. ⚜️ Zihnimde var ettiğim herkesi, zihnimdeki başkalarıyla öldürdüm.⚜️

Biz Güz çiçekleriydik. Koparmaya,yok etmeye çalıştılar ama bilmiyorlardı, her darbede daha çok toprağa saçıldık. Defne, anne ve babasını bir tren kazasında öldü bilmektedir. Kendisi çeşitli tranvalardan sonra hafıza kaybı geçirmiştir. Yetiştirme yurdunda kalmaktadır. Can dostu Selda tüm sırlarını bilmektedir. Onu sürekli göz hapsinde tutan bay gizemlinin kim olduğunu bulabilecek mi? Hafızası yerine gelirken can taneleri onu acıta acıta geçmişe sürükleyecek mi?

Hiçbir şey yok.

0542**: Baktıkça içim gidiyor. 0542**: Kalbim, yerinden çıkacak gibi oluyor. 0542**:Böyle bazen bakmaya bile kıyamıyorum sana. 0542**: Dokunsam, kül olacakmışsın gibi oluyor ama dokunamıyorum bile. 0542**: Ne denir buna biliyor musun? 0542**: Buna sırılsıklam aşık olmak denir. Ayçıl: Tıch, Ayçıl: İmkansız bir aşk denir.

Yağmur Yılmaz 18 yaşındadır kardeşi Ada nın tuhaf davranışları ile başlayan hikayesi nasıl sonlanacaktır?

Su: Selam bugün ki ödevi atar mısın? Ateş: Kenetlenmişsin kalbime! Ateş: İlmek ilmek işlenmiş gibisin hasretinle yüreğime. Ateş:Nereye böyle bileyim söyle! Su: Nasıl? Su: Ödev Türk Dili Ve Edebiyat`ı mı?

Bize iyice yaklaştığında bir şeyler demek için dudaklarımı araladım ki beklenmedik bir şey oldu. Gözlerini benden çekip yanımdan geçti gitti. Evet, sanki beni hiç görmemiş gibi yoluna devam etti. Sanki göz göze gelmemişiz, sanki... Sanki saçma bir oyun sayesinde aramızdaki duvarlar hiç yıkılmamış gibi. Eskisi gibi, hatta eskisinden de soğuk! Ne yaptığını sanıyordu? Hiç yaşanmamış gibi mi yapacaktı birden? Böyle yaptığında her şey olmamış gibi devam mı edecek sanıyordu? 11 Serisi şimdilik bir üçlemedir. Ateş, Kül ve Anka olmak üzere üç kısımdan oluşur. Kısımların hepsi bu kitapta toplanacaktır. İyi okumalar! Başlangıç Tarihi: 18.03.2021 (Kitabın tüm hakları şahsıma aittir. Herhangi bir yerde paylaşılamaz ya kopyalanamaz.)

cinaragaci: Yarın yokmuş gibi arıyorum seni cinaragaci: Bulursam bir kere, inan, hapsedesim var cinaragaci: Yarın yokmuş gibi diliyorum seni cinaragaci: İsterim ki bil artık bi` manyağın var misraseylan: Hoşt misraseylan: Kim kimi hapsediyor? misraseylan: Savcılığa verildiniz. cinaragaci: Lan! cinaragaci: Hayaller nikah masası cinaragaci: Hayatlar sorgu masası cinaragaci: God damn it misraseylan: Mahkemede görüşürüz. cinaragaci: Bu bir çıkma teklifi miydi? cinaragaci: Sen de aşıksın bana, kabul et... misraseylan: Sen kimsin be? misraseylan: Niye aşık olacakmışım sana? cinaragaci: Avukatım gelene kadar susma hakkımı kullanıyorum. cinaragaci: Gerekli açıklamayı avukatım yapacak.

Demiri tutmak için uzandığım sırada alperenin beni belimden tutup omzuna kaldırmasıyla hafif bi çığlık attım. Alperen: bağırmasana kızım babanı mı çağırtacaksın buraya Defne:yardımını istemediğimi söylemiştim. Alperen: defne nazlanma de çık artık biri görmeden İki lise öğrencisi olan defne ve alperenin aşka sürükleyen hikayesi..

İçimizde gömülü kalan hatıralar, geri dönmeyi arzuladığımız bir yer midir yoksa kaçmak istediğimiz bir dünya mı? Karla, bir sabah gözlerini açtığında kendini 12 yıl önce, lisede, üzerindeki üniformasıyla ahşap sırasında otururken bulur. Dehşet içine düşen gözleriyle etrafına bakarken gördüğü tüm yüzler tanıdıktır. Bir kişi dışında.. "Geçmiş, bazen sandığımızdan daha güçlü bir şekilde geri döner." -Kelebeğin Telaşı

Annesi ve babası boşandığı için ikizinden ayrı kalan Eliz, Babasını yalnız bırakarak ikizi Edis’in yanına gitmeye karar verir. Ancak Edis’in okulda bir sürü düşman yaptığından ve her adım bastığı yerde bi kaos oluşacağından habersizdir. ❗️KİTABA ARA VERİLMİŞTİR❗️

Elisa yeni okuluna heyecan ve umut dolu bir şekilde başlar ama bilmiyordurki burda adalet maddi durum ile belirleniyor ... Not!! Bazı sahneler F4 Tailand dizisinden uyarlanmıştır. Keyifli okumalar dilerim

Edebiyat dersinden nefret eden kız edebiyat öğretmeninin stajerine aşık olur ve olanlar olur.. Ben Gece aksay ve Kuzey alacalıya köpek gibi aşığım...