Kitap Tür Kategorileri

Patron: Yanımdayken böyle konuşamıyordun, uzaklaşınca sana bi` cesaret geliyor galiba. Ben: Diyelim ki, yanında seninle böyle konuştum. Deli gibi kızdırdım, hiç sevmediğin şeyleri yaptım, kötü sözler söyledim. Ne yaparsın? Patron: Kendini altımda bulursun. Gözlerim kocaman açıldı, hatta bacaklarım istemsizce titredi ve başımı kaldırıp dehşet içinde ona baktım. O ise telefonunu kenara bırakıp, gözlerimin içine bakarak gömleğinin düğmelerini birer birer çözmeye başladı... (Yaş farkı ve yetişkin içerik vardır.)

HER GÜN BİR KISIM YAYINDA... Jenny Hale, ailesinin yeniden taşınmak istemesiyle kendisini Kantoga Kasabası`nda bulmuştu. Bu kasabaya taşınana kadar Kurt Adamlar ile ilgili efsanelere inanmıyordu ve kendisine her defasında bu varlıkların yaşadığını söyleyen arkadaşlarıyla dalga geçmişti. Her zaman dolunay geldiğinde değiştiği söylenen ve insanlar ile beslenen bu varlıkların geçmişte yaşadığına dair bir kanıt olmadığını söyler dururdu. Genç kız, kasabaya varmasının ardından bu efsanenin gerçekliği ile yüzleştiğinde gördüklerini kimseye söyleyemez. Zaten söylese de ona inanacak kimsenin olmadığını çok iyi bilmektedir. Peki, kasaba halkı da onun gibi bu varlığın gerçekliğini biliyorsa ve bu zamana kadar onlarla mücadele etmişse? Aradan geçen zaman zarfında genç kıza karşı düşmanlıkları daha da artarken kendilerini tekrardan onunla savaşırken bulurlarsa ne olacaktı? Kurtuluş kimin ellerindeydi? Jenny`nin kasabaya gelmesi mi laneti tekrar tetiklemişti yoksa lanet hep vardı da insanlar ortadan kalktığını mı sanmıştı? Bunu zaman ve yaşanan olaylar gösterecekti.

Kadın ve Adamın birbirlerine sarılarak karanlığın en dibinden çıkmasının hikayesiydi bu... En dibe doğru battığını hissediyordu kadın. Zordu. Çok zordu... Bu veballe yaşamak canını yakıyordu. Canından parça olan kız kardeşinin ve daha doğmamış bebeğinin ölümünde kendini suçlayan kadın... Melina Altuntaş Karısının ihanetinden sonra hayatını kızına adayan polis memuru Mirhan Bozdoğan... Kapak @atakanagardan `a aittir

"Karıma dokunma!"diye bilgisayardan haykırdı. Benim elim kolum bağlı olmasına rağmen çok rahattım çünkü kocam beni bu teröristlerin eline bırakmazdı. "Sen niye bu kadar rahatsın? Yalvar ki seni serbest bırakayım."dedi puşt herif. Kaşlarımı çattım. "Yalvaramak mı?Size mi?"diye sordum, kahkaha atamdan duramadım sonra ise ciddileştim. "Benim damarlarımda Türk kanı akıyor, Türk kanı. Bir Türk asla bir haine yalvarmaz. Biz Türk`ler, biraz deliyiz ama çokça akılıyız. Biz Türk`ler sizin gibilere kafa tutmayı biliriz sonuçta biz çok cesuruz anlatabiliyor muyum?"diye tehlikeli bir şekilde sordum. "O kocan olacak adam öğretiyor sana bunları değil mi?"diye sordu. Histerik bir kahkaha patlattım. "Kocamdan öğrendiğim o kadar çok şey var ki, size onları göstermemi istemezsiniz."dedim, sırıtarak. "Sen yanlış mesleği seçmişsin, asker olmalıydın."dedi. Bu konuda haklıydı. Başımla onu onayladım. "Evet haklısın polis değil, asker olmalıydım ama kocamın dediği gibi bizim de Türk askerinden bir farkımız yok, sonuçta onlar dağda ki itleri biz ise şehirde ki itleri temizliyoruz."dedim sonra aklıma bir şey gelmiş gibi sırıttım. "Sahi siz Türk askerinden kaçmıştınız değil mi? E ama Türk polisine yakalandınız, onu ne yapacağız?"dedim alayla. "O kocana mı güveniyorsun?"diye sordu. "Evet, kocama güveniyorum. Çok sert bir kayaya çarptınız. Bir Türk`e hemde karadenizliye. O sizi yaşatmaz."diye tehdit ettim. Bilgisayardan kocamın sesi duyuldu. "Haklısın sevgilim, onları yaşatmayacağım."dedi tehlikeli bir sesle. "Bugün seninle bir kez daha gurur duydum ömrüm" Bana dedi. "Sen deli falan mısın? Farkındaysan karın elimizde."diye durum güncellemesi yaptı. "Ah Jack sana söylemedim değil mi? Şuan senin karın benim elimde rehin."diyince Jack`in yüzü düştü. Bilgisayarda kocam ve yanında ki Jack`in karısına baktım. "Ee Jack ava giderken avlandın."dedi ve depoyu bizim ekip bastı. Hepsinin elinde silah vardı ve hepside silahı Jack`e doğrultular.

"Sen bunu biliyormuydun gerçekten ? " Diye sordum. Ağlamak istemiyordum ama gözyaşlarım durmuyordu. Ben babam olacak bu adama fazlasıyla alışmışken bu biraz ağır olmuştu. "Biliyorrdum tabikide " konuşurken sarhoş olduğu için kelimeleri tam toplayamasa da dediklerini anlayabiliyordum. Biraz güldü sonra kafasını dizlerimin üzerinden kaldırıp sağ elimi tuttu avuç içimi açıp ay şeklindeki doğum lekemin üzerinde yavaşça gezdirdi parmağını. Yüzüne baktığımda gözünden bir damla yaş düşmüştü. "Nasıl tanıdım seni biliyormusun ? "Dedi ve gözlerime bakarak devam etti " 2 sene önce elimi tuttuğunda bu doğum lekesinden anladım " dedi ben ise daha çok ağlamaya başlamıştım. "Peki neden hiç yanıma gelmedin ? "Diye sordum. Bunu yüreğim kaldırmıyordu diğer çocuklarıyla mutlu mesut yaşarken hatta bir de üvey evlat edinmişlerken bir ben mi fazlalık gelmiştim. "Öyle olması gerekiyordu " dedi ve tekrar küçük bir çocuk gibi dizlerime yattı. O zaman istenmemişken şimdi neden benimle yaşamak istiyorlardı? Hiç bir sebep bulamazken sadece aklımdan geçen şey buradan gitmekti. Buradan gitmem herkes için iyi olacaktı .

Her aşk kapıyı çalıp içeri buyur edilmez. Bazı aşklar, kapıyı kırarak, bazı aşklar balkondan içeri taş atarak girer. Onların aşkı bir taşın "tık" etmesiyle başladı. - 31/03/2024

05**: ayağını denk al! deniz: almazsam ne olur? 🍬çerez tabağınıza konya şekeri olmaya geldim🍬

İki avcunu yan yana getirip içleri yukarı gelecek şekilde açtı. Ellerini genç kıza doğru kaldırıp gülümsedi. "Kalbini avcun gibi düşün. Her şey sığmaz değil mi?" dedi genç kıza merakla bakarken. "Evet sığmaz" Selim daha fazla gülümseyip avcuna baktı. "Küçük olduğu için yanlızca bir kuş sığar, bir serçe ya da bir kelebek ne diye adlandırırsan işte. Bu kuşu yanlış kişiye uçurmamak lâzım değil mi?". Kübra soru karşısında anlamaz gibi kaşlarını çattığı halde başını aşağı yukarı salladı. "Şu zamana kadar yaptığım en doğru şeylerden biri de kalbimde ki kuşu doğru kişiye uçurmak oldu." Selim içine bir nefes çekip elini cebine attı. Cebinden küçük bir kolye çıkarıp tekrardan avuçlarını birleştirdi. İki avcunun ortasında kalan kolyenin ucunda mavi küçük bir kuş vardı. Kübra`ya uzatıp konuştu. "Umarım kalbimden uçan kuş kalbine konar Kübra." Genç kız içinde ki dürtüye engel olamasa karşısında ki gence sarılacaktı. Kübra`nın gözünden bir damla firar ederken silmedi aksın gitsin istedi. Sağ elini açıp Selime doğru uzattı, eline bırakılan soğuk küçük metale gülümseyerek baktı. "O kuş yerine konup kurulalı aylar oldu" [ Kapak tasarımı kendi şahsıma aittir. ] 🌫 Sustum satırlarca, Kalemim konuştu sayfalarca.

Galiba ben aşık oldum ama o beni kardeşi olarak görü yo.... PERİ Aşıgım ama bana abi diyip duruyo...... AZİZ

Siz: Çok canım acıyor gelsen olmaz mı? Siz: Kan kusmaktan bıktım Siz: Hastaneye gelmiyor musun? Siz: Ölüyor gibiyim son nefeslerini veriyor gibi hissediyorum Siz: Gelir misin? Siz: Sonkez yüzünü görsem

Bakım yurdunda tanışan ,Birbirine aile olmuş dört arkadaşın geçmişte ailelerinin birbirini tanıdığını öğrenmesi ile başlar her şey . Onu gördüğü anda atan minik yüreğini farketmesine rağmen onu sevemeyen bir insana ne kadar dayanabilir, ne kadar dayanabilir karşılıksız kalan sevgisine ,sevdiği adamın başka kadını sevip beklemesine .

İstanbul`un karmaşık sokaklarında, genç ve güzel Süreyya, sıradan bir günün başlangıcını yaşamaktaydı. Ancak o gün, hayatının bambaşka bir yönüne doğru hızla ilerlemeye başlayacaktı. Yavuz Selim adında gizemli bir adam, onun yaşamına beklenmedik bir şekilde girdi. Yavuz Selim, sadece dışarıdan bakıldığında yakışıklı ve çekici bir adam gibi görünüyordu. Ancak aslında, İstanbul`un karanlık sokaklarında, mit ve narkotik şube tarafından takip edilen bir figürdü. Tüm bu karmaşık dünyadan habersiz olan Süreyya, onunla karşılaştığında hayatının dönüm noktasına adım atmıştı. İlk buluşmalarında, Yavuz Selim`in gizemli cazibesi ve Süreyya`nın masumiyeti arasında bir çekim oluşmuştu. Ancak bu ilişki, sadece romantizmle sınırlı kalmayacaktı. Yavuz Selim`in takip edildiğinden habersiz olan Süreyya, birlikte olmaya başladıkları anda kendisinin de gözetim altına alındığını fark edecekti. Yavuz Selim yüzünden, Süreyya ve ailesi bir dizi sıkıntıyla karşı karşıya kaldı. Ancak bu zorlu süreç, asıl gerçek aşkı bulmalarına engel olmadı. Süreyya, yaşadığı bu karmaşık durumların içinde bile gerçek sevgiyi buldu ve bu süreçte geçmişle ilgili sırların da ortaya çıkmasıyla hayatı birçok yönüyle değişti. Kitabın ilk bölümlerinde, karakterlerin tanıtımı ve olayların başlangıcı anlatılırken, ikinci bölümde ise olayların sonuca bağlanması ve Süreyya`nın asıl aşkı olan Gökbey ile karşılaşması anlatılıyor. Süreyya, Yavuz Selim`le olan ilişkisinden habersizken, hayatındaki büyük aşkı bulduğunda her şeyin değişeceğinin farkına varıyor. Süreyya`nın yaşadığı bu karmaşık süreç, aile bağları, dostluklar ve geçmişin izleriyle dolu bir hikayeye dönüşüyor. Ancak sonunda, gerçek aşkın gücü ve geçmişle yüzleşmenin önemi ortaya çıkıyor.

Bir iş uğruna insanları öldüren motorcu bir katil ve katılın peşine düşen kadın polis... ~ Herkes küçük bir çocukken saftır. Hem temiz anlamında, hem de kolayca herkese kanan ve güvenen anlamında. Güvenmek aptallıktı.

Kumral olan "Metresin kızı değil misin?" dediğinde donup kalmıştım. Küçük çocuklardan duymak başkaydı, aklı başında insanlardan duymak başkaydı. Arkamdan konuşmaları bir yere kadar tamamdı, korkak işiydi de yüzüme söyleyecek haddi, cesareti nereden buluyordu bunlar? * İlerleyen bölümlerde +18 kısımlar olacaktır. İlk kez 05.04.2023 tarihinde wattpad`de yayımlanmıştır. Kitappad`de yayımlanmaya başlama tarihi: 28.08.2024

" 10 yaşındaki keşkeme... "

*Bu kitapta +18 Ögeler bulunmaktadır.* "Psikopatların ve suçluların birden fazla özelliği vardır. En önemlisi de çok iyi yalan söyleyebiliyorlar. Hatta o kadar iyi yalan söylüyorlar ki bir zaman sonra kendileri de o yalanlara inanmaya başlıyorlar." -- Bir polis memuru olan Ada, geçmişinde gerçekleşen cinayetleri gün yüzüne çıkartmak için cinayet büroya geçer. Ve orada Özgür Kahraman`la birlikte cinayetleri çözerek suçluları alt etmeye çalışır. İlk vakası da genç bir kız olan ilkokul öğretmeni Sare Soydan`dır. Genç kızı kim öldürmüştü? Bu cinayetin ardında kimler vardı? Bu cevapların hepsi CSI Etkisi`nde... "Unutma, hiç bir suç cezasız kalmaz..."

Hepimiz farklı ağızdan konuşuyoduk en sonunda "yeter" diye bağırdım . Hepsinin yüzü bana döndü. Elinde muratın saçlarını tutan melodi. Muratın siyah güneş gözlükleriyle oynayan az önce taraf tutup tezahürat yapan yiğit ve gizem. Safirle burun buruna nefret saçan gözlerle benim hakkımda tartışan aras ve safir. "Birbirimizi suçlamamız bizi gerçeklerden uzaklaştıryo, amacımız aynı artık en ufak hatada birbirimizi suçlamayı kesmeliyiz. " Bunula beraber safirin arasa bakıp "birimiz katilin önünde yem olsun belki o zaman bir şeyler öğreniriz " demesiyle yine herkes birbirine girmişti. Ailelerinin ölümünden kimin sorumlu oldunu bulmaya çalışan bir grup genç. Ailelerinin katilini bulabilcekmi yoksa onlar gibi onların izindenmi gidecekler.

Her yanış bir çizik, her çizik bir gizleniş... Hiç bitmeyecekmiş gibi yanan bir mum gibiydim. Etrafı aydınlatıyordum ama hiç bir zaman sonsuz bir ömrüm yoktu. 🕯 Gözlerimi tekrar aralarken bu sefer elalarıyla göz göze geldiğimde genzimi yakan acı ve boğazımdaki yumru kayboldu. Dudaklarımda hazır bulunan gülümseme kendini belli ederken "Hala her şey sensin" dedim. Ama o bunun tersini kanıtlamak istermiş gibi başını iki yana salladı. "Her şey ben değilim, her şey sensin" dedi. Onun dudaklarında da bir gülümseme belirdiğinde içimde oluşan heyecanla ona doğru biraz daha yaklaşacakken söyledikleriyle durdum. "Her şey sensin, yakan da yıkan da sensin!" gözlerindeki alev beni içine almışken durmadı. Yakmaya devam etti. "Her şey sensin ama her şeyin içinde hiç bir şeysin Pera!" Ve ben o gün kendime ait olan her şeyi hiç düşünmeden büründüğüm mumda yakmıştım.

İstanbul’un her bir köşesinde ard arda cesetler bulunmaya başlanır. Tüm ülke ayağa kalkar. Herkesde korku ve panik hakimdir. Birbiriyle alakası olmayan bu insanları birbirine bağlayan tek şey kanlarında ne olduğu saptanılamayan tuhaf bir maddedir… İstanbul’un bir seri katili mi var? Katil kurbanlarını nasıl seçiyor? Maktüllerin kanlarında bulunan bu madde ne? Komiser hızla odaya girdi. “Başkomiserim maktülü araştırdık.” “Eeee kimmiş? Neciymiş?” “Başkomiserim bir bilgiye ulaşamadık.” “Anlamadım?” “Başkomiserim, maktülün ne adını bulablidik ne ailesini ne de işini. Adamın hiçbir yerde kaydı yok. Hiçbir mobese kamerasında gözükmüyor. Sanki hiç doğmamış, sanki hiç yaşamaış gibi. Sanki…sanki bu dünyadan değil gibi…”

"Hiç kimsenin ilgisine ihtiyaç duymadığın gün olgunlaşırsın ,  hiç kimseden beklentiye girmediğin gün yara almazsın"

Afife Aksoy, evlenmek istediği adamın ailesinin katili olduğunu öğrenir ve ona sunulan fırsat sayesinde düğün gecesi evleneceği adam Fırat Yaman`ı öldürmek isteyerek hapise girer. Barlas Ener, Fırat`ın babası Cihangir tarafından görevinden uzaklaştırılan komiserdir. Uzaklaştırılmasının beşinci senesinde Afife ve Fırat`ın dosyası ona verildiğinde geçmişin kirlileri birer birer dökülmeye başlar. Yalanlar, ihanetler, yanlışlar ve gerçekler günyüzüne çıkmayı beklerken bir yandan da çalınan hayatların kefareti ödenmelidir. İyi olanın değil, adaletin kazanacağı mücadele... ... 🎭"Bu savaşta herkes masum olduğu kadar zalim. Zalim olduğu kadar da masum." 🎭"Her kalp atışının bir sonu vardır." 🎭"İnsan, tüm umutlarını tek bir ihtimale bağladığı gibi, tek bir ihtimal o umutların kellesini alabiliyordu."

Yeni bir tim. Eski kapanmamış vakalar . Çökme sonucu oluşan derin çukurlara obruk denir. Üstünü toprakla örttükleri olayların çöküşüydü onlar .

Birbirinden bağımsız dört kişi mi? Hayatın yellerinde savrulan, esen rüzgara kapılıp bir araya gelen dört yabancı... Hayır onlar yabacı değiller, yıllar önceki gecenin özenle seçmiş olduğu dört çocuklar. Bir dolunay gecesi doğan dört çocuk, evet o gün, o çocuklar için seçilmişti. Kayra Kuzgun, Akasya Efşan, İlgiz Işık, Baturay Çevik... Tesadüfen gittikleri restoranta yedikleri yemek sonrası yürüyüşe çıkan dört kişinin, dolunay karanlığında etrafını ışıklar kaplayan küçük külübeye yaklaşmasıyla, her birine ayrı ayrı açılan kapıdan, bilmedikleri bir cinayet ortasından bulunmaları mı? Tesedüf yoktur kader vardır... "Siyahın taht kurduğu hayatımda yeni bir renk mi?" ~KAYRA KUZGUN~ "Lal birinin çığlık atmasını istemek mi?" ~AKASYA EFŞAN~ "Gölgesine güvenmeyen birinden güven beklemek mi?" ~İLGİZ IŞIK~ "Konuştukça ruhu iyileşen birinden susmasını istemek mi?" ~BATURAY ÇEVİK~ Wattpad kullanıcısı olarak burda bulunmaktayım.

Bu kitap 1985 yılında geçen naif bir aşkı anlatıyor. Ailesini acı bir şekilde kaybeden Piraye Maral amcalarıyla yaşamaya devam eder. Yengelerinin ona kül kedisi gibi davranmalarından artık bunalırken bir de oğullarından biri ile evlendirme isteklerine engel olmak adına pamuk şeker çalarak hırsızlık yapıp hapse girer. Dört duvarın ardının o evden daha güvenli olduğuna inanır. Kasabaya yumurta satmaya gittiğinde gördüğü ve aklından çıkaramadığı delikanlının ise orada komiser olduğundan ve nezarete pamuk şeker bırakacağından henüz haberi yoktur.

Zaafları kullanılarak suçların asıl adı olan yer altına tutsak edilen kimsesiz bir kadın ve yer altının sonunu getirmek için kendisini adayan bir komiserin... Hayır, başkomiserin yüreklerinin birbiri için atması...

efulim... Birbirine bağlı üç hayat, birbirinden kopmuş iki hayat, sonu bilinmeyen bir kişi. Hikayemiz aslında defneyle başlıyor o masum kızla, hayatın kısacık döneminde yaptığı en güzel hatayla, bu hata onun kaderini fazlasıyla etkilemişti, sadece onun değil asaf`ın da aslında bu iki farklı hayat birbirlerinde buldukları anlık bir şeyle hayatlarını değiştirdiler, belki de daha değişik şeyler olucakı... Asafla defne birlikte oldukları geceden sonra hayatları değişir, 10 yıl sürer bu aşk ve birinin ölümü diğerinin geçmişini hatırlamamasiyla bitter, orta da annesiyle babasını kaybeden bir çocuk kalır, asil hikayemiz tam olarak orda başlar Asaf hafızasını kalıcı olarak kaybetikten sonra yeni hayatına nasıl devam edecekti....

Binbaşı Ömer KURT... Anne ve babası şehit olduktan sonra yetimhane de büyüyen Ömer, vatanım için son kanıma kadar savaşacağım diyerek asker olur. Kalbini ikiye bölüp yarısına vatanını, yarısına ise sevdasını koyar. Ve o vatanı ile sevdiği için her şeyi yapmaya hazır bir KURT. Başkomiser Tomris KURT... Yıllar önce Tomrisin aile evinden gitmesi ile başlamıştı her şey. Ailesine 16 yaşında kavuşan Tomris, 18 yaşında uğradığı iftira sonucu bir daha geri dönmemek üzere yeminlerle gitti Urfadan. Bilmiyordu bir gün o yeminin bozulup; canı, cananı, aşık olduğu kocası ile geri oraya döneceğini.

"Niye gitmeme izin vermiyorsun? Neden beni sana, kendini de bana mahkum ediyorsun? Bırak gideyim ne olursun?" Önünde diz çökmüş bir vaziyette yalvarıyordum artık. Belki bu, onunla adam akıllı ilk konuşmamızdı ve ben bitmiş bir haldeydim. Şu an kalkıp, kapıyı çarpıp çıksam her şey bitecekti sanki. Ama yapamıyordum. Buna ne gücüm vardı ne de inancım. Affedilmek istiyordum artık. Karşımda bana nefret kusan adam beni affetsin istiyordum. Ancak o zaman hayatıma devam edebilirdim. Son bir gayret kafamı kaldırıp gözlerinin içine baktım. Gözlerimdeki yaşlar görüşümü kısıtlasa da o buğulu kehribar gözleri görebiliyordum. Uzun zaman sonra ilk defa net bir şekilde gözlerimin içine bakıyordu. Bu durumdan cesaret alarak tekrar konuşmaya başladım. "Ben senin için neyim baba? Hiç mi değerim yok? Kimim ben!" "Katilsin! Karımın katili!" *** İdil, herkes gibi hatalar yapan sıradan bir kız çocuğuydu. Ama yaptığı tek bir hata kendi dahil etrafındaki herkesin hayatına mal oldu. Elinde kalan sadece annesine ait bir mezar, kendisinden nefret eden yarım kalmış bir aile ve asla silip atamadığı `katil` damgasıydı.

Sisli bir gecenin unutulmaz kan ve demir kokusu. Zevkler ve Hayatlar, Montajlar ve Şantajlar. ••• Kanlarının içinde boğularak biri, KATLEDİLDİ. Bu aramızdan birisi de olabilirdi? birileri de olabilirdi. O gece hepimiz bir partiye davetli olarak katılmıştık ama çıkışımız şüpheli ve korku dolu olmuştu. Heryeri kan ve demir kokusu kaplamıştı, eğlenmeye gittiğimiz o gece bir cinayete tanık olmuştuk. Bir silah sesi, çığlık, kanlı bir fotoğraf... ••• Ölümün en soğuk kış günlerinden biriydi bu Aralık ayı. Ölümün şehirimize kucak açtığı kanların eksik olmadığı kış günü. Kalbinden vurulmuş, vurulduğu odanın içi kanlarla boyanıp, mantar panosuna kanlı fotoğrafı yapıştırılan bir genç... ••• KANLI MONTAJ:Katliam ________________________

Amcanızın vasiyetini öğrenmek için İstanbul`a giderken başınıza ne gelebilir ki? Eğer söz konusu olan Eda ise savaşa katılabilir, mafyalar ve entrikalarla dolu bir bataklığa çekilebilir, yıllanmış aile sırlarını gün ışığına çıkartır ve bunlar olurken gamsız bir şekilde ojelerinizi tazeleyip topuklularınızın ayağınızı vurduğundan şikayet edebilirsiniz. **** Kızlar aslında Wattpad kitaplarini Sezin Karameşe kıvamında trollemek için iki arkadaş ortak beraber yazdığımız bir kitap bu. Öylesine eğlenmek için okuyabileceğiniz tadında kitap diyelim biz. Hepinize iyi okumalar. (Okurken biz de dalga geçmek amacıyla yaziyoruz)