"Burada duracaksın Tamay. Yamacımdan ayrılmayacaksın. Bunu aklına yaz." "Sizden nefret ediyorum. Ne istiyorsunuz benden? Bunca yıl sonra niye?" Köşk korumalarına onu içeri götürmelerini işaret ettim. Nefretini duymak canımı yakıyordu. Alışacaktı, alışmak zorundaydı. Brocha çok uzun süre ayakta kalamazdı ve onu ancak bu şekilde koruyabilirdim. O benim çocukluğumdan kalan tek şeydi. Onu götürmek için hareketlenen korumalardan kurtulurken bağırdı. "Bırak. Dokunmayın bana, yürüyorum. Bırakın." Sesi titriyor yine de omuzlarını dimdik tutuyordu. Korumalar onay almak için bana baktığında gözlerimi hafifçe kapatıp açtım. Tamay çoktan odasının yolunu tutmuştu. Öfkeli adımları yeri döverek, hışımla uzaklaştı. Arkasından bakarken derin bir nefes aldım. Yüzüne karşı veremediğim cevabımı söyledim. "Çünkü karşımda sen dururken bu savaşın parçası olamam."

Gitmekle kalmak, yaşamakla ölmek, savaşmak ya da kaybetmek, durmakla koşmak. Ya da sadece var olmak. Doğduğu günden beri bir intikam uğruna büyütülen Meva, büyüdükçe geçmişini sorgulamaya başlar. Sorguladıkça, bildiği bütün doğruların koca bir yalandan ibaret olduğunu öğrenir. Uğradığı yıkım, uğratacağı yıkımın habercisidir. Durursan sonun olur. Koşarsan asıl son senin olur. ⛓️🕊

Bir krallık ve soydan soya geçen bir bağ... Evrenler arası kopmuş bir Ruh bağı sizce tekrar bir araya gelebilirmi ? Yada kendilerini bile tanımayan iki yabancı bu Ruh, sizce kendi benliklerini bulabileceklermi ? . . . . .

Liseli bir arkadaş grubu, okulda yaşanan paranormal olaylar ve kayıp ruhun hikayesi... Ruh fısıldadı, Yalnızca hissedenler duydu. Hissedenlerin ruhu kayıptı, Belki de yoktu. Hissedenler de bizden birisi, Belki de en incesi, Ruh istedi diye, Arkadaşlarını yok edeni...

Tutsaklık neydi? Dört duvar arasına sıkışmak mıydı yoksa birinin esaretine hapsolmak mı? Ben ruhumun esiri olmuştum. Kendimi ne zaman kaybettim bilmiyordum. Peki ya O, beni ne kadar tanımıştı? Kendimi ruhumda kaybetmiş olmama rağmen ne kadar bulmuştu beni? Yağmurun altında durmuş önümdeki hiçliğe bakıyordum. Karşımdaki uçurum muydu derin olan yoksa ruhumdaki yaraların izleri mi?.. Burası kendimi aradığım yerlerden biriydi ve şimdi arkamdan gelen yabancı sesin sözlerine şahit oluyordu. "Kimi insanın ruhundaki kesiklerdi asıl uçurum. Oysa sen o kesikleri kapatacak kadar güçlüsün." NOT!!! kitap daha önce wattpadde yayınlanıyordu buraya geçiş yaptığım için ilk bir kaç bölümdeki görsel açıklarını düzenledim.

*Hayat bir türküdür; içten, acıklı vede kederli.Gözyaşları sönmeli,yakmamalı yüreği.Ayrılık azabı olmalıydı bu kadar şiddetli.

Hiç Viking Hikayesi Dinlediniz mi? Elbette efsaneleri duymuşsunuzdur ama daha 16 yaşında olan bir gencin tüm Norveç`i, hatta tüm İskandinav`ı, hatta ve hatta tüm Vikingleri değiştireceği bir hikayeyi dinlememişsinizdir. Pagan ve Hristiyanlık arasında kendi kanlarında boğulmalarına sebep olan bu Viking öyküsü siz izin verirseniz adalet pusulanız bile olabilir. Çünkü yaşamak için kimse aynı olmak zorunda değildir. İnanç, ırk, kan, adalet ve hatta aşk. O bizim için Barışın Hükümdarı! ◬.◬.◬ ⨀ Bu Hikaye Tarihten İlham Alınarak Kurgulanmıştır.