Kitap Tür Kategorileri

Serttir, memleketi gibi serttir. Sessizdi, az konuşur ama çok şey anlatırdı. Elleri kan gözleri acımasızdı... Bu sert ve acımasız komutan benim çocukluğumdu. Bakışlarıyla eziyordu herkesi. Adı her yerde geçiyordu. Geçmişim olan adam, geçmişi olan kadını tek bir bakışta tanıdı, oysa çocuktum onda ben nasıl tanıyabilirdi ki?

Menekşe, bir askerin vicdanıyla sarıp sarmaladığı, şefkatiyle bağrına bastığı, getirildiği toprağı vatan bilmiş solmuşken yeşertilmiş o kız çocuğuydu. O gönlünü cevval bir yidiğe vermiş sevdasıyla büyümüş ve kışın ortasında açmış bir çiçekti... 🌺 Geçimlerini gül yetiştiriciliği ile sürdüren çocukları hiç olmamış Tozkoparan çifti ayrılığın hüznünü hissettmişti. Süheyla, Subay olan eşini kardeş vatanın dağlarına göreve gönderirken içinde büyük bir sıkıntı vardı. Genç subay, Karabağ dağlarında öldürdüğü teröristin yanında bir kız çocuğu olduğunu görünce, ona sırtını dönüp gidememişti. Kız çocuğu üşümüş ve günlerdir hiçbir şey yememişti. Eşinin çantasına koyduğu gül reçelinden bir kaşık uzattı. Bir bakışıyla yüreğine işlenen küçük kızın bakışlarını ardında bırakıp gidecekken duymayı planlamadığı bir şey vardı. "Baba!" Her şey bir gül reçeli ile başlamıştı. Başlama tarihi: 8 aralık 2023 Telif hakkı saklıdır...

Bir prenses ve bir ejderhanın hikayesi

Çiçek` in gerçek ailesine ve çocukluk arkadaşı olan abisine kavuşması ve gerçek aşkını bulması konulu bir kitaptır. Inkspired ve Watpadde bulunuyor. Instagram: kayp_zamanlr https://www.instagram.com/kayp_zamanlr?igsh=aGEweGtweXBlbjZj

UYARI: KİTAPTA CİNSELLİK!, ARGO ,KÜFÜR , OLUMSUZ ÖRNEK OLUŞTURUCAK İÇERİK VARDIR.!! Yıllar önce aynı sınıfta öğretim gören iki genç yıllar sonra Yüzbaşı Deniz Ege ERASLAN ve Cumhuriyet Savcısı Beste Ayliz VURAL karşılaşırlar.

Bazı ölümler bir son, bazı ölümler bir başlangıçtır. Çünkü kimileri ölür ve hikâyeleri biter, kimilerinin ölümü de birileri için yeni bir hikâye başlatırdı. Bu kez ölüm, hikâyeyi başlatan şey olacaktı. Onun ölümü, avuçlarıma kanlı bir sır bırakmıştı. Ve maalesef ki o kanlı sır sadece benim ellerimde değildi. Hiç olmaması gereken birinin ellerine de bulaşmıştı. Bu kanlı sır onunla aramızda her geçen gün büyüyecek, zamanla pimi çekilmiş bir bomba hâline gelecekti. Ve yine maalesef ki her bomba er ya da geç bir gün elbet patlardı. İşte o gün suçlular ve suçsuzlar ortaya dökülür, hesap verme vakti gelirdi. Bizim için ise hesap verme vakti asla gelmemeliydi. Çünkü bu hikâyenin masumları biz değildik. Zira bu hikâyede masum da yoktu.

Yüzyılın kışı diyorlardı o seneki kışa... Yabani, bir kısrak gibi kişneyerek şahlanmış da şahlanmış alabildiğine hoyratça esiyordu poyrazı karayeli... Buzdan geceler hüküm sürerken, biri vardı yatağında ter döken. Onun adı anaydı... Yüreğine matem çökmüştü oğlu, her anacığım dediğinde. Ayağı taşa takılsa oğulların ve kızların, ne zaman anacığım deseler; her bir kelimenin hecesi kanatlanıp yol bulur ve anaların yüreğine konardı... Uyku tutmamış sabaha kadar, yasa bürünmüştü Emine kadın. Oğlu, ateşler içinde "anacığım" diye inledikçe, anasının yüreğine kızıl oklar saplanmıştı. Biri daha vardı rüyasında kabuslar gören. Ahmet`i can evi, mahremi, sürekli kendisinden kaçıyordu... Sabah olup uyandığında bedeninde bir ağırlık vardı, elinde olsa yataktan hiç çıkmazdı. Emektar elleriyle gözlerini yokladı, gözleri hala ıslaktı. Bu yaşlarda neyin nesiydi? Sabaha kadar rüya görmüş ve rüyasında ağlamıştı ama gözlerindeki ıslaklık sanki gerçek gibiydi...

Hayat`ın sakin ve asayol hayatı sadece müzik ve kitaplardan ibaretti. Ta ki `Napıyonuz Lan` adlı gruba alınıp başka biriymiş gibi davranmaya başlayana kadar. Orada yaşadığı arkadaşlıklar hayatına nasıl etki edecekti.

Babalarının iş görüşmesinde tanışan iki gencin aşkı ve onları rahat bırakmayan belalar

12.sınıfta yeni bir okul, En fazla ne olabilirdi ki? 12.sınıfı yeni bir okulda okuyan Ceylin, okuldan yeni tanıştığı arkadaşlarıyla hayatın gerçeklerini bir bir öğrenmeye başlar… belki de onlar da Ceylin’le birlikte öğreniyordur, ya da hepsini zaten bir kişi yazmıştı. Olamaz mı? NOT: İlk bölümlerde anlatım tarzım biraz daha basit bir yazım tarzım, İlerleyen bölümlerde çok çok daha geliştirdiğimi düşünüyorum. Lütfen okuduktan sonra oy verip bölüm hakkındaki bölümlerinizi eksik etmeyinn. + İlk sezon bittikten sonra düzenlemeye alınacaktır.

İlkkez Texting bir kurgu yapmak istedim bakalım nasılmış.

İş hayatına erkenden atılmak için okumayı bırakıp farklı yerlerde iş arayan Ceylin, kısa süreliğine çalıştığı kafede hayatını değiştirecek olan bir adamla karşılaşır...

"Biz savaşın ortasında ölmek için doğan çocuklardık... Yaralarımızı sarmaya vaktimiz olmadı.."

Her şey küçükken onu kaçıranların tekrar ortaya çıkmasıyla başlamıştı... Alparslan "Dinle Elçin! Beni bir dinle!" "Konuşma sakın Alparslan! Pardon yüzbaşım demeyi daha çok hoş buluyordun değil mi?" "Her şeyin bir açıklaması var." "Bana sesini yükseltme yüzbaşı karşında albayın kızı var. İkinci bir emre kadar nefesin nefesime değmesin!" Ağzının içinde küfür mırıldandığını duydum. Gözlerimde akmamak için çabalayan göz yaşlarım bileğimden çekildiğimde ve dudaklarımdaki baskı ile donmuştu. Alparslan beni öpüyor muydu? O adi bunu nasıl kendine yakıştırırdı? Eğer asker kurgusu okumak istiyorsan kitabıma gelmeni tavsiye ederim.

Bir senede olmayan bir gecede olur. Peki bir insan en fazla nelere mecbur bırakılır? Bir gece ve o gecenin beraberinde getirdiği mecburiyetler. Bizimle misin? Platformda Merdanoğlu ismi ile yazılan ilk ve tek kitaptır.

Biz kendi kanından nefret edilmiş lanetli çocuklarız. Ellerimize bulaşan zehir doğduğumuzda ruhumuza üflenen öfkeydi. Biz kendi şeytanını öldürüp, bir katilin ellerine doğmuş çocuklarız; hançerimiz kalkan, dilimiz duvar. Birinin canını alırken elimiz titremez lakin zihnimizdeki depremle her gün yıkılırız. Biz katiliz, ilk cinayetimiz biziz.

İrem, otobüs yolculuğu sırasında kaza olacağını öngörür. Kendini bir anda ormanın derinliklerinde bulur. Ormanda yalnız olmadığını anladığında ne yapacaktır?

Başka bir kadının bedeninde uyanmıştım ve hamileydim! Fantastik evrenden başka bir fantastik evrene geçmekten daha kötü bir şey varsa o da başka bir kadının bedeninde kocasıyla uygunduz bir şekilde gözlerimi açmamdı. Üstelik kadın hamileydi ve adam bunu bir oyun sanıyordu! Bulduğum kitap yüzünden önce zamanda geriye gidip köle olarak satılmış şimdi ise bedenimden ayrılıp ruhumla baş başa kalmıştım. Bir de kadın ateş grubunda olduğu için artık bir ejderham vardı... Bölümler kısadır gönül rahatlığıyla okuyabilirsiniz.

Dünyaca aranan katil, Sıla arkadaşının ölümü ile aşık olacağı kurbanını bulur sorun şu ki öldüreceği kurbanıda bir katildir

Kaderin acımasız çarkları altında yok olma eşiğine gelenlerin, tüm zorluklara rağmen ayakta kalma mücadelesini anlatıyor. En derin karanlıkların ortasında yeşeren umut, bu hikayede baş karakter Bahar`ın öyküsünde hayat buluyor.

Ana vatanımdan ayrılıp bir girdapa gittiğimi o an bilmiyordum, asıl bilmediğimse çekildiğim sandığım girdabın aslında yurdum olacağıydı

Doğum gününden bir gün önce iki yıllık sevgilisinin onu aldattığını öğrenen Irmak, 18.yaş günü partisinde ailesinin ondan sakladığı büyük gerçekle yüzleşir.

"Arslan geri dönemez misin?" Derin bir nefes alıp parmaklarımla gözyaşlarımı sildim. "Lütfen geri dön ne olur! Sana çok ihtiyacım var ne olur! Arslan ne olur geri gel." Gözlerim masadaki rapora gitti. "Ben... ben ne yapacağımı bilmiyorum, korkuyorum. Sana çok ihtiyacım var lütfen. Yanımda olmana çok ihtiyacım var, kendimi çok yalnız hissediyorum. Lütfen mesajımı alınca ara beni olur mu?" ▪︎ -Siz: Hala sinirin geçmedi mi? Seninle konuşmam lazım. -Siz: Lütfen cevap ver artık acil konuşmamız gereken bir konu var. -Siz: Kaç ay oldu sakinleşmedin mi? Sana her şeyi açıkladım neden böyle davranıyorsun en azından konuşabiliriz değil mi? -Siz: Cevap vermeyecek misin? -Siz: Mesajları görünce geri dön lütfen! -Siz: Kaçarak bir şeyler halledilmiyor bunu biliyorsun. Aramızdaki sorunu aşamıyorsun tamam ama bu başka bir konu, benim senle gerçekten konuşmam gerek. -Siz: Seninle konuşmamız gereken bir konu var acil diyorum. Neden cevap vermiyorsun? -Siz: Tamam o zaman sana son kez bu mesajı atıyorum bir daha seni rahatsız etmeyeceğim ama bil ki bana ulaşamazsan çok geç olacak her şey için... Bazı şeylerin telafisi olmayabilir zamana bırakılamayan ne olur bana ulaş. Kitabın kurgusu bana aittir. Tüm hakları bana ait ve saklıdır.

Bu bütün imkansızliklara rağmen aradaki mesafelere rağmen birbirini seven Befin ve Yiğit `in hikayesi

O BİR YAYINCIYDI BEN İSE ONUN SADECE BİR TAKİPÇİSİYDİM

Bir doktor ve bir katilin hikayesi... "Sadra." Elindeki neşteri sol elinin parmakları ile çevirerek etrafta yavaş adımlarla dolanıyordu ve bakışlarını elindeki neşterden hiç çekmiyordu. Aniden olduğu yerde durdu ve bana bakmaya başladı. "Sadra ne demek biliyorsun, değil mi?" Hızlıca birazda adrenalinin verdiği hızla başımı aşağı yukarı salladım. Bakışları bir kaç saniye daha bende durduktan sonra tekrar elindeki çevirmeye devam ettiği neştere dikkat kesildi. "Sadra... Asalet demek." Bana bakmadan söyledikleri ile şaşırmıştım çünkü ismimin anlamını çok az kişi biliyordu ve bu devirde neredeyse hiç kullanılmazdı. Elindeki neşteri çevirmeye devam ederken gözlerindeki nefret beni buldu. Gözleri gözlerimdeydi. Zaten yüzündeki maskeden dolayı sadece gözleri görünüyordu. Yemyeşil, koyu yeşil gözleri vardı ve az ışıklı bir ortamda olmamıza rağmen gözlerinin rengi çok belirgindi. Bir anlık cesaretle, "Ne istiyorsun?" Diye sordum. Bu sefer elindeki neşteri hızla bana doğru fırlattı. Ellerimi hızlıca başıma koyarak başımı eğdim aynı zamanda da başımı başka tarafa çevirmiştim. "Bunun cevabını zaten biliyorsun!" Ellerim başımı koruduğu, kollarım gözümün önüne geldiği için hareketlerini ve gözlerini göremiyordum. Öfkeli sesi beni iliklerime kadar titretmişti ama hayır, benden ne istediğini bilmiyordum. •Bir doktor ve bir katilin hayatı ne kadar normal olabiliyorsa kitap o derece normaldir. •Sadra isimli ilk ve tek kurgudur çalınması durumunda yasal işlemlere başvurulacaktır. •Kitabıma bir şans vermenizi tavsiye ederim. Veeeeee İyi günler dilerimm🍁🍂🤎

"Ruhunda geçmişin izlerini taşıdığın sürece biz birbirimize iyi gelmeyeceğiz." diye fısıldadım. "Sen beni hep bir hain olarak hatırlayacaksın." Gözümden akan bir damla yaş elimin üzerindeki eline düştü. "Ama ben seni hep kahraman olarak hatırlayacağım, benim ve oğlumun kahramanı olarak." Gülümsedim. "Ve bu vatanın kahramanı olarak."

Üstüme yığılıp kalan suretin ağırlığı ve burnuma dolan kan kokusu midemi bulandırmaya yetmiş elime kan bulaşmıştı. Kanlı ellerime bakıp basmıştım feryadı. Bas bas bağırıyor üstümdeki ağırlıktan kurtulmaya çalışıyordum. Sessiz çığlıklarımın yanı sıra adımı çağıran bir sesi duyumsuyordum ara sıra.

"Oğluşum, sonunda evin yolunu bulmuş." "Oğluşuna sahip çık, kızımın peşinde dolanıyor."

O bir hırsız. Dahası dolandırıcı ve yalancı. O bir profesyonel. Üstelik gerçek bir dâhi. Ve şimdi polisin ona ihtiyacı var.