Noksanın anlamı "EKSİKTİR!" Efnan`ın hayatı, hep yarım yamalak, noksan geçmişti. Gencecik bir kızdı, aklı hep çocukluğunda kalmıştı. Gerçi, yaşamak nedir bilmemiş, hayatın en büyük darbelerini, ailesinin "EKSİK" adı altında her defasında yüzüne vurulması ile yaşamış bir candan ibaretti. Onun adı NOKSAN`dı. Lakin yenilgilerinin hayatına dahil ettiği gerçekleri de vardı. `Geçmişin İzi!" Geçmişte yaşattığı gerçeği gün yüzüne çıkarmak isterken, EKSİK`le yolları kesişmişti. Onunla hiç ummadığı bir yolda karşılaşmış ve beraber yolculuk etmeye başlamışlardı. Bir kurşun, onaları birbirine bağlamıştı. Getirdiği gerçekler insanların yalanlarına tabi tutulmuştu. Adım Efnan. Anlamı; Cennette ki güzel gözlü kız demek. Kaderin bana yaşattığı şey... `NOKSANLIK!" Ardımı hiç bırakmamıştı... `Efnan Keleş `Berzan ŞahinKara @Tüm haklar şahsıma aittir. Çalıntı veyahut kopyalama işleminde. Yasal işleme başvurulacaktır.

"Ali Asaf" ona ilk defa ismiyle seslenmiştim. "Yapma" "Neyi yapmayayım" anlamamıştım. Gözlerini kısıp "Bana ismimle seslenme. " "İyide senin ismin Ali Asaf değil mi?" Sesini yükselterek "San YAPMA dedim!İsmim Ali. Sana sadece Ali daha fazlası değil." Bu son sözleri ise kırılan kalbimin sesiydi. Ona artık Ali diyecektim sadece Ali. İsmini söylememi istesede artık benim için sadece Ali`ydi. Ruhumda iz bırakılmış nişaneler dolanıyordu. Bir bir etrafımı sarmış ve an kolluyorlardı. Kaçış yoktu ama benim de pes etmeye niyetim yoktu. Genç kurgu sevenleri kitabıma beklerim.

Seda ikizine mesaj çekmek isterken yanlışlıkla bir yüz başıya denk gelir.

Kitabı wattpad`da da yayınladım burada da yayınladım çünkü bazı kişiler wattpad`a giremediği için belki buradan da okuyanlar olur diye keyifli okumalar:)) (⚠️Kitabın tüm hakları şahsime aittir en ufak bir çalıntı söz konusu olduğunda yasal işlem başlatıcağım.⚠️)

Günışığı, ovanın uçsuz bucaksız yeşilliklerine son kez vurduğunda, kendisini hiç olmadığı kadar keyifli hissediyordu. Ona göre huzurun zirvesini yakalamak paha biçilemezdi! Ellerindeki kurumuş kan lekesini belki gider umuduyla yerdeki çimenlere sürtüp durdu. Gerçi gitmese de olurdu ya! Bu görüntü onda var olan hiçbir duyguyu uykusundan uyandırmıyordu artık. Kalbi bir ölünün derin sessizliğine gömülmüştü. Umursamıyordu hiçbir şeyi. Ufukta belli belirsiz yer etmiş kızıllıklara baktı, bedenini geriye yatırdı ve yeşil çimenlerin üzerine serildi. Gevşeyen vücuduna eşlik eden göz kapakları efendisine itaat edip bir daha açılmamak üzere kapandı. -"Peki ya sonra?" diye sordu o meraklı ses. Gerçekten öldü mü? -Haberlere bile çıkmış bu olay. Hatta yerel belgesel kanalları olayla alakalı birçok video paylaşmışlardı hatırlıyorum. Ancak biz yine de fazla eşelemeyelim. Çünkü hikayenin sonunun böyle bitmesi gerekiyor. Yoksa başka türlüsüne hiçbirimiz hazır değiliz, buna emin olabilirsin. Bu cevaplar onu hiç tatmin etmişe benzemiyordu. Aklına yatmayan noktalar ve cevaplanmayan sorularla beraber içinde büyük bir iştah duydu bu olaya karşı. Artık onu kimse durduramazdı.

Mevsim Atay,İstanbul`a yeni atanmış bir cumhuriyet savcısıydı ve geçmişiyle ilgili gereksiz olarak gördüğü ne varsa gömüp yeni bir sayfa açmıştı ya da o öyle zannediyordu.Geçmişinden bir parça olan Utkan Saraçoğlu`yla tekrardan karşılaşana dek. Kimsenin öğrenmemesi gereken 3 gerçek vardı. Bu üç gerçeğin peşine düşen kişilerden birisi aydınlık birisi de sonu olmayan o korkunç karanlıktı. O 3 gerçek kimin elinde parlayacaktı? "...Mevsim dikkatli bir insandı. O kadar incelemeye rağmen o fotoğrafta göremediği bazı detaylar vardı. Birincisi Serap`ın parmağındaki mavi kamelya çiçeği yüzüğü. İkinci detay ise fotoğraftaki Serkan`ın gözlerinin birinin kahverengi birinin mavi olmasıydı. Bir diğeri de Serkan`ın boynundaki gümüş pusula kolyesiydi. Bunların üçünü Mevsim daha önce görmüştü. Göremediği tek şey albümdeki ultrason fotoğraflarında iki minik hücrenin olmasıydı. Yaşama tutunmaya çalışan iki minik mucize..."

“Bazı acılar zamanla silinmez. Bazı gözler, yaşadıklarını asla unutturmaz.” Miraç Soykan… Bir gecede çocukluğunu, kardeşini ve insanlığını kaybetti. Geriye yalnızca bir amaç kaldı: intikam. Adaletin sus pus olduğu bir dünyada, kendi adaletini yaratmaya yemin etti. Ve bunun için kalbinden çok öfkesine güvenmeyi seçti. Defne Yağız… Masum bir kalbin üzerine yüklenen kirli bir soyadının taşıyıcısı. Yıllar önce göz göze geldiği o çocuk, şimdi kaderini avuçlarında tutan bir adam. Ona dair kurduğu her hayal, birer birer yıkılırken; kalbinin taşıyamadığı sırların tam ortasında buldu kendini. Bu evlilik, bir başlangıç değil. Bu, geçmişin bedeli. Bir cellatla bir kurbanın aynı çatı altında yürüttüğü sessiz savaş. İki yaralı ruhun, birbirine hem düşman hem kader oluşunun hikâyesi. Aşk değil bu… Ama gözlerde saklı bir hesap var. Ve her hesap, bir gün kapanır.

Bir zindanın içindeydim şimdi karanlık sinsi bir duman gibi her yanımı sarmıştı. Göğsümde çıkan bir yangın vardı. Yangın git gide büyüyüp her yerimi kavurmaya başlamıştı. Kurtulmak istedim debelendim, çırpındım var olduğunu bile bilmediğim zincirler ellerimi kesmeye başlamıştı. Sonra onu gördüm üstünde küçük beyaz bir elbise gece gibi siyah saçlarının yarısı koparılmış. Burası ona göre değildi burdan gitmesini istedim. Bir şeyler söylüyordu ama derin soluklarım onu duymamı engelliyordu. Yanına biraz daha sokuldum. “Bul onları “ dedi. Kimi bulmamı istiyordu ? “Bul onları “ tekrar tekrar söylediği kelimeler soluklarımı sıklaştırıyordu. Eliyle bir yeri gösteriyordu. Gösterdiği yere doğru başımı çevirdim. Göğsümde ki yangın dindi, hızlanan nefeslerim yerini ruhsuz bir göz yaşına bıraktı. Arkamı döndüğümde küçük kız gitmişti. Ve o zaman anladım. Burası bir zindan değildi burası benim evimdi. Ellerimde zincir değil saçlarım vardı. Göğsümde bir yangın değil bir Demirkan vardı.

“İntikam, sabır ister.” Dünya bir satranç tahtasıydı ve insanların çoğu da birer satranç taşı… Kimi piyondu, kimi vezir, kimi kaleydi, kimi fil… Kimi ise Şah’tı ve Şah yenilirse oyun biterdi. Ben henüz Şah değildim. Vezir de… Piyon olamayacak kadar iyi biliyordum bu oyunu ancak kale gibi açık ve düz de sayılmazdım. Satranç tahtasının gizli kahramanıydım ben. Asiye Bolat’tım. Kalender mahallesinin Asi’si… ♟️ Asiye Bolat, on yaşında ailesini trajik bir şekilde kaybettiğinde, hayatının geri kalanını, ailesinin ölümüne sebep olduğunu düşündüğü insandan intikam almaya adar. Acılarını kalbine gömüp yalnızca öfke ve hırsla doldurduğu ruhuyla, on üç yaşında, küçük bir kızken kapatır duygularını herkese. Şimdi yirmi üç yaşında genç bir kadın olan Asiye, kaybettiği ailesinin mirasını yeniden kazanmak ve onların ölümünden sorumlu tuttuğu Necati Soykan ve Soykan ailesini yok etmek için amcası Tarık`ın rehberliğinde yıllarca hazırlandığı bir yola adım atar. Doğduğundan beri yanında olan ve onun hikayesine benzer şekilde babasını yitiren İlhan’ın ve en yakın arkadaşı olan Sevilay’ın yardımıyla bir intikam yolu yürümeye başlar. Satranç tahtasında bir oyuncu gibi düşmanlarının hamlelerini dikkatle izleyen Asiye, hem psikolojik bir mücadeleye hem de fiziksel bir savaşa girmeye hazırdır. Ancak Soykan ailesine karşı oynayacağı oyun, onu tahmin etmediği duygusal ve stratejik sınavlarla karşı karşıya bırakacaktır. Geçmişin sırları ortaya çıktıkça, Asiye`nin adalet arayışı ve geçmişin hayaletlerinden kurtulma isteği daha da güçlenir. Ancak intikamın ağırlığı, Asiye`nin kalbini ne kadar taşıyabileceği konusunda onu sınar. Oyunu kuran, oyunu bozan olabilir bazen. Bu yalnızca bir intikam hikâyesi değil, aynı zamanda kaybolmuş iki kayıp ruhun kendini yeniden bulma mücadelesidir.

Görünüşte sıradan bir kolej hayatı, ama perde arkasında gizemler, çatışmalar ve oyunlarla dolu bir hikâye… Defne’nin, sırlarla dolu bir yolculuğa çıkıp arkadaşlık, ihanet, aşk ve rekabetle yüzleştiği bu okulda her gün yeni bir sürprizle karşılaşıyoruz. _______________________________________________ Bu kitabım 15 Bölümden oluşacaktır.

Sevgili eşim tarafından aldatıldım ve metresim tarafından öldürüldüm. Son isteğim tanrıdan beni olanları değiştirip intikam alabilmem için bir şans vermesiydi. Ve şimdi ben evlenmeden önceki hayatıma yani 19. yaş günüme geri döndüm. Tek yapmam gereken olanları değiştirip hayatıma devam etmek. Fakat bu gerçekten düşündüğüm kadar kolay olacak mıydı?

"Bir kader,bin düğüm.." ⚓️

Alt tarafı bir restorana girip yemek yiyip evime gideceğim en fazla ne olabilir ki ? O günü yaşamaz olaydım o günden sonra benim içimdeki ruhum ölmüştü Çökmüştüm, İntihara 2-3 kere kalktım hiç mi biri işe yaramaz cidden ? Benden ne istiyorsun ?... X=Canını istiyorum küçük bebeğim ben buyum acı çekmeni istiyorum güzelim...

"Aşkın unutuşa, geçmişin ihanete yenik düştüğü bir hikâyede; gerçekle yalan, kalple akıl arasında kalan bir aşkın savaşı..." Unutulmaya mahkum bırakılan bir aşk… Saklanan bir hayat… Ve yeniden atan bir kalp… "Biz birbirimizin sıfır noktasıydık" Deva Alkım Erendiz & Ferman Erendiz

🕯"Ölülerin hatıraları, yaşayanların kabusudur. Bir ölü, hiç ölmeyenlerin en büyük korkusudur."🕯 Geçmişleri bir noktada kesişen ve kendilerini katliamların merkezinde bulan seri katillerimiz hem geçmişlerinden kaçıp hemde geleceklerini inşaa etmeye çalışıyorlar. Karanlık ve pis hayatlar temiz gelecekleri hak ediyor. Peki ya kendilerine kurulan tuzaklardan kurtulabilecekler mi? Kader.....kader......kader her şeyin cevabı bu kelimede saklı Herkesin hayatını kirleten O DÜŞMAN ne kadar temiz kalabilir? Geçmişten gelenler geleceği değiştirecek. Yıllardır süregelen dostlukların sarsılmasına hazırlıklı olun. Kirli dünyalarında temiz kalmayı başaramayan katillerin kendilerine yeni bir dünya inşa etmeye çalışmalarına hazır mısınız? Gizem, şüphe ve ihanetin hiç eksik olmadığı, soluksuz okuyacağınıza emin olduğum bir "katliam kurgusudur"

Özgürlük, savaş, kan, ölüm, kayıp... Bir topluma sirayet eden kötülük... Yeryüzü onlarca insanın acısına şahit olmuştu. Onlarca insan bir öfkeye tohum olmuş, nefretle büyüyen kalbi yeşertmişti. O kalp bir intikama yol vermişti. Susmalıydılar. Hükmü kendileri değil geçmiş verecekti. Belki de haykırmalıydılar. Çünkü geçmiş hükmü çoktan vermişti. Bir tarafta kötülüğün diğer ucu diğer tarafta kötülüğün bittiği yer. Bir tarafın ağırlığı tartıda ağır basacaktı ve o tartı, iki kalbe yenik düşecekti. İki yaralı insan... Biri ailesinin katilinin karşısında aslan olup kükreyecek, diğeri ise sessiz sedasız babasının ölümünün peşine düşecekti ve o yol ikisinin birleştiği yol olacaktı. Bir gayeye sığacaktı amaçları, o gaye de birbirlerine kalplerini emanet edecekti. Arsen Hisar... Acılarını yoğurdukları şehir... Bir yara ne kadar kanayabilirse kanat çünkü o yara artık iyi olmayacak!

Hayattan kopan Ediz karaca ve süpriz yumurta gibi hayatına giren Mavera sadece mavera kendi hakkında tek bildiği şey adı olan mavera... Sokaklarda büyümüş iki çocuğun hikayesi... Aralarındaki yaş farkı onlara engel olacak mı? Tüm dünya bize karşıydı bizde birbirimize karşıydık her türlü imkânsızdık...

Savaş ensemizdeydi ancak biz bunun farkında bile değildik. Benim ise tek zaafım masum insanlardı. Ben Hera, kurulan mafya birliğinin bir üyesiyim. Yıllar önce, dünya işlerini düzene sokmak adına kurulan Kuruva birliğinden, Harun adlı üyesi Hera yüzünden atılır. Hera`nın ise onu attırmasındaki en büyük sebep altın kuralı çiğnemiş olmasıdır. Geçen süre zarfınca Kuruva birliğide dağılır. Ta ki o güne kadar. Kuruva birliği üyeleri tekrar bir araya gelir. Ancak bu sefer amaçları savaşı durdurmak için güçlerini birleştirmektir. Hepsi değişmiştir ve bu da önüne geçilemez nedendir. Lakin biri öyle bir değişmiştir ki, asıl düşmanın o olduğunu bilmek oldukça zordur.

Bir cennetti düşünü kurduğum, Bir cehenneme verildiğimde. Düğün gecesi vurulan kocamın yerine kardeşine verildiğimde başladı benim kıyametim. Boran Safir, cennetime cehennem gibi sarıldı.

Şehir ışıklarının altında bir kafe, iki yabancının hayatlarını değiştirecek geceye ev sahipliği yapar. Elif ve Murat, tesadüflerin bir araya getirdiği bu gece boyunca derin bir bağ kurarlar. Ancak, aralarındaki bu özel bağlantı, geceyi tehdit eden karanlık bir tehlike ile sınanır.

Işıl öztanyel Çok donanımlı başarılı bir iş kadınıdır. Ailesinden ve ana vatanından uzakta başka bir ülkede yaşamaktadır.yine bir 7 nisan gününde can düşmanı Martin tarafından tehdit edilir.martin ile yüzleşmek için İstanbul`a geri döner. Geri İspanya`ya dönecektir.fakat İstanbulda onu bağlayan birçok olay gerçekleşmiştir. Bu olaylar bittiğinde ışıl ne yapacaktır?geri dönebilecek midir?

Aşk, tutku ve pişmanlık... Nazlı, kendi ayakları üzerinde duran genç bir doktordu. Aşka inanmayan, onu tatmayan, bilmeyen bir kadın... Ta ki hayatının en büyük ama en güzel pişmanlığını yaşayana kadar. O kişi, onun için bir dönüm noktasıydı. Peki, Nazlı bu pişmanlığın içinde kaybolacak mı, yoksa ona tutunarak yeniden doğacak mı?

15 yaşımdaki bir olay bütün hayatımı değiştirdi, şimdi intikam vakti.

"İçindeki gücün saf olduğunu mu sanıyorsun? Hayır, bir gün benim gibi olacaksın. Seni yutmaya başlayacak ve kaçamayacaksın. Dengelenmen için bana ihtiyacın var, benim de sana." "Aşk geçici bir hevestir. Önemli olan güçlü olup tahta çıkmaktır." Karanlıklar Tanrısı ve Güneş Tanrıçası...İkisi bir araya geldiğinde felakete mi yol açacaklardı yoksa barışa mı? İçlerindeki saklı duygular patlak verdiği zaman gelecek değişecek miydi?

Savaşmaktan korkmayan bir adam, peki neden aşktan bu kadar kokar? Aşk, en sert savaşlardan bile daha korkutucu olabilir mi? İnsan, sevdikçe kaybetmekten korkmaz mı?