Kitap Tür Kategorileri

Yalanların hüküm sürdüğü hayatında oğluyla birlikte İtalya`da yaşayan kadın. Aslında hiç bir şeyin göründüğü gibi olmadığını anladığında ne yapacak? Savaşacak mı yoksa arkasını dönüp gidecek mi???

Ailesinden uzak tek başına yaşayan afra`nın telefonuna gelen bilinmeyen mesajdan sonra başladı...

Hikaye, Asena eski bir ortaokul arkadaşına mesaj atmasıyla başlar. Mesajlaşmaları sırasında eski arkadaşlarıyla geçmişlerini hatırlarlar ve onun avukat olduğunu öğrenir. Asena, bir öğrencisinde farklılıklar fark eder ve ebeveyniyle konuşur bu durumdan hoşlanmayan müdür ana karakterimizi odasına çağırır..? Kitap belirtmesi: Notlar kısmında başı boş duran yavrum haybayvay`ı yayınlamak istedim ayrıca texting okumayıda yazmayı da seviyorum kısa ve öz bu Hikaye umarımki 30 geçmez /UMUYORUM

0512352...." nasılsın tereyağım". -Ufff ya saçlarım sarı diye niye herkez benimle dalga geçiyor. -Yoksa sen misin Ali. -Dalga mı geçiyon lan benimle. 0512352...." ne Alisi ya ben Ali olacak kadar yakışıklı değilim". -Erkek olduğunu kabul mü ediyorsun yoksa bana mı öyle geliyor? 0512352...." ben Ali olamayacak kadar güzel bir kadınım". ***** "Tereyağım Olurmusun" adlı ilk ve tek kitap..... Başlangıç tarihi" 15.09.2018" Bitiş tarihi " 24.02.2019"

*** Askeri Kurgudur. *** " Tekrar edin !" Diye bağırdı Yüzbaşı Tuğrul. " Ey mavi göklerin beyaz ve kızıl süsü !" Yüzbaşı`nın göğsü gururla kabardı. Bugün o şanlı gündü. Büyük Önder`in biz Türk evlatlarına verdiği , emanet ettiği bu vatanın , Cumhuriyetin ilanının günüydü ! " Kız kardeşimin gelinliği , şehidimin son örtüsü !" Yüzbaşı Ganiev Önde , tim arkadaşları arkasında Askeriye`de turlarken , Al bayrağın dalgasında can bulan o şiiri , yüreklerinin en derininden gelen sesleriyle seslendiriyorlardı. " Işık ışık , dalga dalga bayrağım , Senin destanını okudum , senin destanını yazacağım !" Uygun adımlarla ilerleyen Tim`e bugünün şerefine tüm Askeriye eşlik etti. " Sana benim gözümle bakmayanın , Mezarını kazacağım !" *** Bu kitap Şehadet şerbetini içmeye ant içmiş koca yürekli mehmetçiklerimiz , Şehit ve Gazi olan tüm askerlimizin unutulmaması adına yazılmıştır. Koca yürekli Annelerin , koca yürekli evlatları , bu vatan sizi unutmayacak ! ***

Ben onu yılardır seviyordum peki o beni seviyormuydu hiç sanmıyorum.

Aşk,en karanlık yerlerde ışıldar. İntikamdan doğan bir aşk hikayesi. Uyarı:18+ bölümler içerir.

Ece o gün uyandığında normal bir gün geçireceğini düşünür ama nerden bilecekti herkesin hayran olduğu bir mafya ile evleneceğini.

Şiir insanla duygular arasında bir köprüdür, o köprüde buluşmak dileğiyle.

Uçsuz bucaksız bir orman,hiç tanımadığı bir yabancı ve peşinde olan kötü adamlar bir kız daha ne isteyebilir ki. Kaybolduğu orman gibiydi hayatı karmakarışık ve içinden çıkamayacağı kadar dolambaçlı ama kim bilir belki de tanrı ona bir "prens"göndermiştir ama iyi mi kötü mü bunu hep birlikte görücez. şimdiden iyi seyirler

Her gün okuduğunuz o kitaplar, ya gerçek hayatınıza dönüşseydi? Sıradan bir sahafın tozlu raflarından alınma isimsiz bir kitap... İşte her şey böyle başladı.

Asker ve ajan kurgusu

"Karıma dokunma!"diye bilgisayardan haykırdı. Benim elim kolum bağlı olmasına rağmen çok rahattım çünkü kocam beni bu teröristlerin eline bırakmazdı. "Sen niye bu kadar rahatsın? Yalvar ki seni serbest bırakayım."dedi puşt herif. Kaşlarımı çattım. "Yalvaramak mı?Size mi?"diye sordum, kahkaha atamdan duramadım sonra ise ciddileştim. "Benim damarlarımda Türk kanı akıyor, Türk kanı. Bir Türk asla bir haine yalvarmaz. Biz Türk`ler, biraz deliyiz ama çokça akılıyız. Biz Türk`ler sizin gibilere kafa tutmayı biliriz sonuçta biz çok cesuruz anlatabiliyor muyum?"diye tehlikeli bir şekilde sordum. "O kocan olacak adam öğretiyor sana bunları değil mi?"diye sordu. Histerik bir kahkaha patlattım. "Kocamdan öğrendiğim o kadar çok şey var ki, size onları göstermemi istemezsiniz."dedim, sırıtarak. "Sen yanlış mesleği seçmişsin, asker olmalıydın."dedi. Bu konuda haklıydı. Başımla onu onayladım. "Evet haklısın polis değil, asker olmalıydım ama kocamın dediği gibi bizim de Türk askerinden bir farkımız yok, sonuçta onlar dağda ki itleri biz ise şehirde ki itleri temizliyoruz."dedim sonra aklıma bir şey gelmiş gibi sırıttım. "Sahi siz Türk askerinden kaçmıştınız değil mi? E ama Türk polisine yakalandınız, onu ne yapacağız?"dedim alayla. "O kocana mı güveniyorsun?"diye sordu. "Evet, kocama güveniyorum. Çok sert bir kayaya çarptınız. Bir Türk`e hemde karadenizliye. O sizi yaşatmaz."diye tehdit ettim. Bilgisayardan kocamın sesi duyuldu. "Haklısın sevgilim, onları yaşatmayacağım."dedi tehlikeli bir sesle. "Bugün seninle bir kez daha gurur duydum ömrüm" Bana dedi. "Sen deli falan mısın? Farkındaysan karın elimizde."diye durum güncellemesi yaptı. "Ah Jack sana söylemedim değil mi? Şuan senin karın benim elimde rehin."diyince Jack`in yüzü düştü. Bilgisayarda kocam ve yanında ki Jack`in karısına baktım. "Ee Jack ava giderken avlandın."dedi ve depoyu bizim ekip bastı. Hepsinin elinde silah vardı ve hepside silahı Jack`e doğrultular.

Ezgi, ne olursa olsun umudunu hiç kaybetmeyen kendi küçük dünyasına sığdırdığı onca insanla yaşamayı acısıyla tatlısıyla seven ve aynı zamanda işini aşkla yapan genç bir öğretmen. Ölmeden önce yapılacaklar listesinde bir madde daha eksiltmek isteyen Ezgi, ara tatil iznini ilk defa yurtdışına çıkarak geçirmeye karar verir. Hiç hesapta olmayan şeyler yaşanırken bulunduğu özel uçağın arızalanmasıyla kendini bir anda paraşütle atlarken bulur. Gözlerini açtığında yabancı bir ülkededir ve yanında ne telefonu ne de kimliği vardır. Kaderin ona çizdiği bu yolda; belki de asla yapamam dediği şeyleri yapacak, hiç olmadığı kadar çaresiz ve yalnız hissedecek ve aynı zamanda kalbinde çiçekler açtırtacaktı. Belki bize başka bir dünyanın kapılarını aralayacaktı. Baharat kokan bir dünyanın... Dilini, yemeklerini, geleneklerini dahi bilmediği bu ülkede daha başına ne gelebilirdi ki? Kim bilir? *Kapak resmi Pinterest Somkidlekkc hesabından alınmıştır.

*** "4 yaşımda imkânsız olmuşuz biz." dedim, ağlamamaya çalışarak. "İmkânsız?" diye sordu, sorgu dolu bir ifadeyle. "Değil miyiz?" diye sordum. İstesem de sesimin titremesini engelleyememiştim. "Değiliz. Olsaydık benim karım olmazdın." dedi. *** Her gece bahçede oturuyor, karanlık gökyüzünde ışıl ışıl parlayan yıldızları seyrediyorum. Seni aklıma getirmemeye çalışıyorum, seni aklıma getirmemeye çalışınca bile seni aklıma getirmiş oluyorum. Ben aslında seni unutmak gibi bir ihtimali bile, seni unutacağım derken yok ediyorum. ***** Wattpad`de yayında.

Dibe batmışken mucizeler bizi bulur, yada o mucize dediğimiz önce bizi umutlandırir sonra yere çakar . dipten kurtulup göğemi çıkıcaz yoksa dahadamı dibe çekileceğiz onu hep birlikte yaşayıp göreceğiz

“Arkadaş arkadaş gezebiliriz niye ki?’’ Maksadım onu kızdırmaktı. Buna sinir olduğunu biliyordum. ‘’Demek arkadaş.’’ Kafamı salladım. ‘’Hıhı.’’ Parmakları ona dolanmış ince kollarımda gezdi. ‘’Arkadaşlarına böyle mi yaparsın?’’ Çok fırsatçı bir adamdı. ‘’Ya da kilitli bir odada dudak dudağa mı gelirsin?’’ Bu iyice yutkunmama sebep oldu. ‘’Yatağına gelir misin, aynı yastığa sığacak kadar yakın uyur musun?’’ ‘’Düşünülür.’’ Dedim ince sesimle. İyice eğildiğinde bacaklarımın aralanması onu bana daha çok yaklaştırdı. ‘’Hiçbir arkadaşın sana bunu yapamaz, anladın mı?’’ Keskindi. Sertti. ‘’Seni düşünemezler.’’ Bu nereye bağlanacaktı çok merak ediyordum. ‘’Öyle mi?’’ ‘’Öyle.’’ Deyişi bile kendinden emindi. İnce parmaklarım ensesinde gezindiğinde hoşuna gittiğini anlıyordum. Birbirimizin üstünde çok etkimiz vardı. Hoşlanıyorduk belli ki. ‘’Peki,’’ gözlerinin içine baktım ‘’arkadaş, arkadaşı öper mi?’’ Hiç düşünmedi. Beni sertçe öptüğünde dudaklarım alev aldı. 04.08.2024

Geçen yıllar yaşanılan her şeyi unutturur muydu? Akan giden zaman, aradan geçen onca gün birbirini seven iki kişinin içindeki aşkı bitirir miydi? Ya iki taraftan biri mezara girse, hiç kavuşamayacağını bile bile bir insan bir insanı sevmeye, beklemeye devam eder miydi? Aşk gerçekten bütün engelleri aşar mıydı? Asker & Savcı kurgusudur. Kapak ve içerik şahsıma aittir.

Tehlikeli, hırslı, türk gençlere yönelik hedefi olan Sokur lakaplı teröristi yakalamak için kurulan Vatan Timi. Timin komutanı olan Üsteğmen Arslan Öztürk dahil askerlerin tabura geldikleri gece kadın askerlere teröristler tarafından saldırı yapılması üzerine bir süreliğine yanlarında kalmak için taşınırlar. Kadın askerlerin tim komutanı olan Üsteğmen Ahsen Yıldırım `a ilk görüşte hoşlanacağını tahmin etmemiştir.

"Bade Karahanlı." Duyduğum tok sesle eş zamanlı olarak derin bir nefes aldım, ağır hareketlerle sesin geldiği yöne döndüm. Kapıyı yavaşça kapattı, gözleri beni buldu. "İsmimi bile öğrenmişsin." Dudakları yana kıvrıldı, bana doğru geldi. "Öğrenmek zorunda kaldım diyelim." Gülümsedim, biraz daha yaklaştı, birkaç adım geri gittim ama sırtım soğuk duvara temas edince durmak zorunda kaldım. Fakat o durmadan üzerime gelmeye devam etti. Kaçmak için sağ tarafa doğru geçecekken kolunu önüme kalkan etti. Boş bir anında sol taraftan kacayım dedim ama bu sefer de diğer koluyla önümü kapattı. Tamamen onunla duvar arasında kalmıştım, kaçmama izin vermiyordu. Sırtımı duvara yasladım, yemyeşil gözlerinin içine baktım. "Ne yapıyorsun?" "Konuşmamız gereken şeyler var." "Evet var ama bunu aramızda mesafe varken de yapabiliriz." "Yapamayız, böyle konuşmak istiyorum." Cevap verecekken gördüğüm şeyle sol gözünün altına düşen kirpiğini nazik bir şekilde aldım. "Kirpiklerin dökülüyor." Dudaklarındaki tebessüm büyüdü, sessiz kaldı. Sağ yanağında küçük bir gamzesi vardı, yakın olduğumuz için fark edebilmiştim. Kirpiğe usulca üfleyerek gözlerimi yeşillerine çevirdim. "Badem yağı sürebilirsin, çok iyi geliyor." Tek kaşı kalktı, söylediğim şeye şaşırmış gibiydi. Fakat bu şaşkınlığı üzerinden çabucak atıp kaçmamı engellemek için önüme kalkan ettiği elini duvardan çekti, cebine attı. Merakla ona bakarken elini cebinden çıkardı, badem şekerlerini uzattı. "Yer misin?" Elinden bademleri alarak birini ağzıma attım. "Çok severim." Biraz daha yaklaştı, derin bir nefes aldı. "Badem şekeri gibi kokuyorsun." Badem şekeri mi demişti o? Şaşkınca bakarak elimdeki bademleri kokladım. "Güzel kokuyorlar yalnız." Başını salladı. "Biliyorum." Gülümsedim, kendisi de bir şeker yedi ve ekledi. "O yüzden söyledim zaten."

İntikam neydi? Soğuk yenen bir yemek mi? Unutmak mı? Peki ya affetmek? Saye`ye göre sadece bir oyundu. Ama sonu ölümden bile daha tehlikeli bir oyun, belki de bir kumar. İkiz kardeşine yapılan zorbalıkların intikamını almak için and içen Saye, kardeşinin gölgesi olup tüm yapılanların bedellerini ödetebilecek miydi? Peki bu intikamı alırken insanlığından vazgeçecek kadar kendinden vazgeçebilir miydi? Lütfen beğenip, yorum yapmayı unutmayınız :) . . . Koltukta oturmuş bir ayna misali kendisini izliyordu sanki. Ona bakarken aynaya bakmış gibi hissediyor, bende dışarıdan böyle mi gözüküyorum diye merak ediyordu. Sarı saçlarını örmeye çalışan, boncuk gözlerine rimel süren kardeşini uzun uzun izledi. Her bir kirpiğine dokundurduğu rimelin fırçasını tutuşunu izledi. Kesinlikle dışarıdan böyle gözükmediğine emin oldu. Kardeşi çok daha nazik, sevecen, yardımsever ve insan canlısı bir kızdı. Kendisi ise biraz daha soğuk, aykırı ve insanlar tarafından sevilmeyendi. Peki kendisine dış görünüş olarak neredeyse birebir benzeyen bu kız nasıl oluyordu da dışarıdan bu kadar farklı gözükebilirdi?

“Ama biz kaybetmeyelim,Hasna. Çünkü ben sende kaybolurken seni kaybedersem tamamen kaybolurum. Allah kabul etsin kalbimin ezanı. Allah senin orucunu, sende beni kalbine kabul edersin inşaAllah.”

Buradaki başrol kızın güzel ve deli dolu bir hayatı vardı. Ailesi yanındaydı. Yani kendi öyle sanıyordu. Mutluydu. Eğlenceli. Komik. Hırslı. Güçlü bir kız ama annesi öldükten sonra artık tanıdığım kişi gidip bambaşka biri geldi. Kızımız başına gelen talihsiz olaylar sonucunda çok kötü olur ve hayatla bağlantısını keser . Şimdi onun tekrar ayağa nasıl kalkıp ve güçlü bir şekilde döneceğini birlikte göreceğiz. O zaman başlayalım. 🤗

Yalanlar can alır mıydı? Onlarınki almıştı. Yıllar sonra bir araya gelen bir arkadaş grubunun eski günleri yad etmek için gitmeye karar verdikleri dağ evinde bir cinayet işlendi. Atan dokuz kalpten birisi durdu, durduruldu. Yanan dokuz mumdan birisi söndü, söndürüldü. Onlar on dokuz Ocak sabahına bir ceset ve bir katil ile uyandılar. Bu cinayeti kim, neden işlemişti? Katili bulmak zordu, onlar önlerinde yanan bir mum olmadığı sürece kusursuz yalancılardı. Ama her yalancı elbet bir gün mum ışığında yansıyan gölgesiyle yüzleşmek zorunda kalırdı. Değil mi?

“Bu hayatta, umudun yitirilmesinden daha kötü bir şey yoktur. Eğer umut kaybolmuşsa, yaşam sevinci ve hayat da kaybolmuştur. Umudunu yitirmiş bir kadın; mavi denizin derinliklerinde, sonu ölüm sandığı fakat aslında yeni bir başlangıcın kapılarını aralayan bir hayat serüvenine adım atar.”

Yapılan savaşla karanlığa gömülmüş bir evren. Bu savaşın esnasında doğan iki seçilmiş bebek... Bu iki bebek bu evreni kurtracak tek kişilerdi. Peki ne olacaktı? Bu iki seçilmiş bebek güçlerinin farkına varıp, bu karanlığa mahkum kalan evreni kurtarabilecekler miydi? Yoksa daha da karanlığa batmasına neden olacaklardı? Hiçbir şey bilinmiyordu. Bilinen tek bir gerçek vardı. O ise şuydu; Bu evrenin kurtuluşu bu iki seçilmiş bebeğe bağlıydı. Ve kader kitabında bu iki bebek için yazılan tek bir cümle vardı. "Aşkta ve savaşta her şeyi mübahtır." ------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Başlama Tarihi : 28/10/2024 PAZARTESİ Bitirme Tarihi : ?

İki yaralı kalp,iki yaralı hayat,sevgisiz büyümüş Fakat tüm zorluklara rağmen hayallerini gerçekleştirmiş iki çocuk...Ceylan ve Mehmet Ali ailelerine rağmen hayatta bir yerlere geldiler,bakalım bu iki yaralı kalp birbirlerine iyi gelebilecek mi?

Bugün tam bir ay oldu buraya geleli. Dört duvarın arasındayım. Küf kokuyor burası, biraz da is. Derin bir koku çekiyorum içime, işte diyorum kendime; İşte benim yaşama sebebim bu. Zar zor sığdığım yatak bu gece bana dar olmakta kararlı, uyku denen o lanet şey girmiyor gözüme. Bedenim bir külçeden farksız, dört gündür uyumamışım. Yine girmiyor. Gözümü her kapattığımda cesetler beliriyor o karanlıkta. Ceset denmez ona, olsa olsa leştir o. Derdi amcam yanımda olsaydı. Haklı, leşti her biri. `İlk günler kusarsın sürekli, uyuyamazsın, rüyana girer kabus ederler.` Demişti amcam, şimdi söylediği her şeyi yaşıyorum. Apansız bir ürperti geliyor engel olamadığım, rüyalarımı kabus ediyorlar epey bir vakittir. Bunların hepsi birkaç aya mazi olacak, biliyorum. Ne artık rüyama girecekler, ne de leşlerini görünce kusacağım. Ben artık öldürmek için yaşayacağım. Ben kim miyim? Ben Dinçer, Dinçer Demirsoy. Başka da hiçbir şey değilim zaten. Hayatta bir şey olmak için işte şimdi tam da buradayım. Tek bir kelimeyle anlatamadığım bu şehirdeyim. Ölü kentteyim, ölü zırhlarının içindeyim, leşlerin her gün daha da arttığı bir mezarlıktayım.

Hayatına ve yaşadıklarına daha fazla dayanamayan Silva intihar etmek için gittiği uçurumdan atladığında kendini beş tanrının yönettiği Wienor`da bulur. Burada kendine yeni bir sayfa açabileceğini düşünürken yaklaşmakta olan tehlikelerden bihaberdir. Wienor`daki yeni hayatına Ölüm Krallığında başlayan Silva Ölüm Tanrısı ile karşılaştığı ilk anda kader çarkları onlar için dönmeye başlar. Ölüm Tanrısına karşı olan hisleriyle baş etmeye çalışırken kendisinin de normal bir insan olmadığını öğrenir. Bir kehanet hızla yaklaşırken kurtuluş için tek bir şans vardır. "Sen benimsin, benim kadınımsın ve ben hayatımın sonuna dek sana köle olmaya hazırım." Başlangıç Tarihi: 31.08.2024

Bir kadın düşün… Küçük bir köyde ailesi ve nişanlısıyla huzurlu bir hayat yaşarken, karanlık bir gecede tüm geleceği elinden alınan, hayallerinin yıkıldığı paramparça bir kadın. Bir kadın düşün… Doğup büyüdüğü yerde dedikodu ve baskılara maruz kalıp nişanlısı tarafından terkedilen, suçsuz bir kadın. O kadının tek suçu yardıma ihtiyacı olan arkadaşına el uzatmaktı ama nereden bilebilirdi ki en yakın arkadaşının ona kötü bir tuzak kurduğunu. O gece Suna oraya hiç gitmemiş olsaydı bu korkunç olayların hiç biri başına gelmeyecekti. Peki Suna köyde ki dedikodular, ailesinin baskısı ve nişanlısının onu terketmesi üzerine neler yaşayacak ve o karanlık gecenin izlerinden kurtulmayı nasıl başaracak?