Kitap Tür Kategorileri

"Böylesine severken..." Güçlükle nefes aldım. "Nasıl sileceğim seni içimden?" Yumruk yaptığım ellerimi hırsla göğsüne indirdim. Ona doğru sendelerken artık hiçbir şeye gücümün yetmediğini anlamıştım. Bedenimi bile artık zor taşıyordum, onun yere göğe sığmayan aşkını nasıl taşıyacaktım ki zaten? Ellerini belimin iki yanında hissettim. Düşmeyeyim diyeydi bu. Acıyla gülümsedim. Beni yıkan o değil miydi? Şimdi tutsa ne fark ederdi? Gözlerine baktım. "Sensizliği öğrettin..." Titreyen alt dudağıma dişlerimi geçirdim. "Ama seni nasıl ruhumdan söküp atacağımı öğretmedin ki," dedim isyanın umutsuzluğunun rengine bulanmış sesimle. « Yazık sevgime diyor birisi Güzel gözlü bir çocuğun bile O kadar korunmuş bir yazı yoktu Ne denmelidir bilemiyorum Sevgim acıyor... Gemiler gene gelip gidiyor Dağlar kararıp aydınlanacaklar... » Turgut Uyar

Ona musallat olan şeytani bir varlıkla olan mücadelesi aşka dönüşen bir kızın Hikâyesi...

"Gerçekten de ölülerin de sevdiğini düşünüyor musun?" Duraksadım. Bir kez daha utandım. Bu dediklerimi duymasını istemezdim. Bu kadar acınası ve zavallı bir insan olduğumu bilmesini istemezdim. "Evet. İnsanlar ruhlarıyla sever, bedenleriyle değil. Bedenler ölür, ruhlar değil." Dedim gözlerine bakmaya çalışarak fakat yapamadım. Simsiyah gözlerinde sonsuzluk var gibiydi ve ben o sonsuzlukta kayboluyor gibiydim. Gülümsediğini gördüm. Kalbim tekledi. İlk defa gülümsediğini görüyordum. Çok güzel gülümsüyordu. "Ölüler de sever," Dedi ve iç çekti. "Bu lafı sevdim."

Suç dünyasına doğan Leyla, kaçtığı dünyaya kardeşinin ölümü ile beraber dönmek zorunda kalır. Devran, annesini bulmak adına çıktığı bu yolda kendini kaybetmiştir. Bu onların hikayesi. Ve bu hikayede tek bir kötü yok. Ellerime öfke tohumları verdiler, koca ömür toprağının başında. Savurdum yakınıma yöreme. Görmez oldum öfkemden etrafımı önümü. Şimdi öfkemden ve nefretimden paylarını aldılar.

Geçmişimde yalanlar, sırlar ve ihanetler vardı. Öğrenmem gereken belki de gerekmeyen birçok şey yaşandı ve yaşanmaya da devam ediyor. Üzerime bir yük bırakıldı. En büyük yüküm ise ruhuma, kalbime savaş açan o tarçın kokulu adamdı... Tarçın kokusu hatırına gözlerimi kapattım ve sana bir Aralık akşamı tutuldum. O öyle bir Aralık akşamıydı ki yönüm sadece sen oldun. "İnsanlar sanıyor ki geri döndükleri zaman her şeyin eskisi gibi olacağını ama yok öyle bir dünya! Kim için ne için vazgeçtiysen ona git Kahraman!" "Beyda.. vazgeçmedim senden..." ⁉Aşka inanmayan bir yazardan aşkı okuyun⁉ ✨Kapak tasarımı bana aittir. ✨Eski Başlama Tarihi: 20.04.2022 Kitappad ve Wattpad`de tek bu isimle olan kitap!

Bilinmeyen Numara:Yağmuru sevdiğin gibi seni seviyorum, Bilinmeyen Numara:Kedileri sevdiğin gibi seni seviyorum, Bilinmeyen Numara:Kitapları sevdiğin gibi seni seviyorum, Bilinmeyen Numara:Oyunları sevdiğin gibi seni seviyorum, Bilinmeyen Numara:Senin sevdiğin her şeyi seviyorum, senin sevdiğin şeyler yaşama sebebim oldular. Bilinmeyen Numara:Temmuz yirmi dördü, hayatımı Temmuzun yirmi dördünde girdin. Bilinmeyen Numara:Yaşama sebebim oldun. Bilinmeyen Numara:Temmuz yirmi dört, 09:23 saati seni ilk görüşüm, okullar açıldığında bizim sınıfa geleceğin aklımın ucundan geçmezdi. Bilinmeyen Numara:Ertesi gün intihar edecektim, yaşamak istemiyordum. ❝Benimle kalacağını bilseydim beni tekrar unutmana rağmen seninle kalırdım;Başka bir isimle, çünkü sen beni asla hatırlamadın. ❞ ©20.05.23|İnviernonoctis KAYBEDENLER SERİSİ, birinci kitabıdır.

küçüklükten beri annesi babası tarafından sevilmeyen bir kızdım. bana bir gün deselerki hayatının aşkını bulacaksın diye hayata inanmazdım hatta götümnden gülerdim . ama bilmiyordum ki o aşk benim ECELİM olacak .

Ailesinden sevdiği tek kişi olan ağabeyini kaybeden Havin`in intikam hikayesi

Her şey onunla değişti ben bile , öfke , aykırı hatta soğuk bile... 🌙 Acının esir aldığı bir kız ve onu acıya esir etmiş suçlular... Genç kız her geçen gün tanrıya daha da yaklaşacağı günü beklerken , her şey içinden çıkılamaz bir hal almıştır. Bir tarafta onun geçmişi , bir tarafta geleceği dururken genç kız şimdiki zaman olarak kalmıştır. 🌙 "Sadece yanında olmama izin ver , söz veriyorum sana zarar vermeyeceğim." 🌙 Sen kırılmış, incinmiş küçük bir kız çocuğusun. Önüne verilmiş bu repliklere ve bu oyuna bağımlı kalmana gerek yok. Benim yanımda her zaman kendin ol. Asıl kızı oyna. Bana yaralarını aç ki , yaralarını sarmana yardım edeyim. Lütfen incinmiş kalbini tamir etmem için bana izin ver. Sadece bir kere seni sevmeme izin ver.

Jung hoseok hamile bir Omegaydı Namjoon ise aşık...

Kısa zaman içinde yaşanan büyük bir aşkı konu alan bu kitapta amacım kimseye anlatamadıklarımı kağıda dökmektir

Hayat, sevdiği adam için ailesini göze alıp kaçmıştı, ama nereden bilebilirdi ki sevdiği adamın en büyük darbesini, Sevmişti, aşık olmuştu. Babası yoksul bir adam da değildi, cahil bir adam da değildi. Selim, Hayat`ın babasının ekinleri için gelen mühendisti, Hayat babası için sürekli yemek taşırken görmüştü Selim`i, Selim`de onu ama iş çıkar meselesi olmuştu. Selim gözü kara, istediğini elde etme hırsı bürümüştü ve bu hırs uğruna Hayatı yakacaktı.

Bacaklarım nasıl da titriyordu.. Nasıl da bulunduğu yerden hem bıkmış, hem de oradan ayrılmak istemiyordu zorla. Zar zor hızlandırdık adımlarımızı, bir gök gürültüsüyle, binlerce yağmur damlası sesiyle, bir şimşekle kapkaranlık, kasvetli bir geceye araladık adımlarımızı. Pencerelerin ardından duyduğum gibi değildi, o günışığının bile girmek için bin bir çaba harcadığı pencerelerin ardında ki gibi. Daha toktu. "İşte" diyordu. "Bu herkesin dünyası. Kaçacak, saklanacak yer illa ki bulunur.. Açık kapı mutlaka bulunur. Sen yeter ki yaşamak iste." - Babası tarafından henüz 4 yaşında karanlık bir dünyaya terk edilen Eva 20 yıl sonra, kardeşini bulmak için karanlığın ta kendisi olan Buğra Kutay tarafından kurtarılır.

Ciğerpâre: ciğerimin köşesi demektir. Mavi Gözlü adamın güzel kadını... *** "Sana bir şey olmasın tamam mı?" Yalvarır gözlerle baktım ona. Sevdiğim adamın yanında ağlamak aslında beni güçlü hissettiriyordu. Onun kollarından arasında olmak beni huzurlu ve güvende hissettiriyor. "Senin saçının tek bir teline dâhi bir zarar gelirse yaşayamam ben Yiğit." Diğer elimi de yanağına koyarak böylelikle yüzünü ellerimin arasına almış oldum. Uzanarak gözlerimi kapattığımda dudaklarımı şakağına bastırdım ve öyle kaldım. Öptüm, öptüm. Usulca, naifçe; aşkla. Kokladım boynunu. `Sen beni koklayarak öpünce ben hayat buluyorum` derdi hep. Burnumun direğini sızlatan o kokusunun burnuma dolmasıyla dudağım yana doğru kıvrıldı. "Benim güzel adam`ım," dediğimde, belimdeki kolları iyice belime sarılmış, kafasını göğsüme yaslamıştı. Saçlarına bir buse bıraktığımda, ben de ona sarıldım. Çok çok seviyorum. _____________

~K~ SARMAŞIK Karmaşık bir hâl alan ilişkiler. Aslında sarmaşık gibi insanın tüm vücuduna dolanmıştı ve çözülmesi imkansızdı.

Yıllar önce ihanete uğrayan bir adam... Uygur Karavola Çaldığı bir bilekliğin pişmanlığını ve korkusunu kalbinde taşıyan bir kadın... Gül Aydanova Bir yabancının ziyaretinden sonra eski düşmanların ortaya çıktığı, intikam kokusunun asla dağılmadığı bir zaman... Ortaya çıkan gerçekler ve sırlar... Yalanlar... Geçmişin tuzağında kalan bir çift... Havaya karışan tehlike ve aşk kokusu ikisini de engebeli bir yola sokar. Peki bu yolun sonunda Uygur Gül`ü affedebilecek ve koruyabilecek midir? Gül gerçeklerin urganından sıyrılıp her şeyi kabullenebilecek midir? *Olaylar, kişiler, mekanlar, kurum ve kuruluşlar tamamen hayal ürünüdür. *Argo, hakaret, şiddet ve ölüm içerir

○○○○○○ Bir kağıt parçasının hayatımı yerle bir edeceğini nereden bilebilirdim ki. Elimdeki bu kartın sahibi gerçekten de bir katil miydi? Peki, onun ölmesi neden onu bu kadar mutlu ediyordu? Sonuçta ondan zorbalık gören ve hayatı mahvolmuş olan bendim. Etrafımdakiler yanımda durmaktan hatta benimle göz göze gelmekten iğrenirken o neden benim yanımdaydı ki? Yoksa gerçektende bir katildi de şimdi ki hedefi ben miydim? ○○○○○○

❗️Şiddet ve kan içerir❗️ Wattpad ve buradan kitabı okuyabilirsiniz. Ben kim miyim? Ben Türküm! Ben Askerim! Ben Asenayım! İmkansızı başaran, Ülkesiyle, Atalarıyla gurur duyan bir Türk`üm. Benim hikayem; ne bir yabancıyla başladı, ne de yolculukla. Benim hikayem savaşla başladı, kanla başladı, öfkeyle başladı. Ben, Asena Bozkurt. Namı diğer Kızıl Kurt. Eğer bu hikayeyi okuyorsan, duygularını kontrol etmeyi sakın unutma!

"Ben Adel Rana Arın, bugün düştüğüm yerden kalkacaktım. Yaralarımın üstüne, basa basa kalkacaktım. Acımayan yara iyileşmezdi." Bu hayata defalarca yenilen, yenildikçe savaşan iki aşık. Bu savaşın galibini öğrenmek için kitabıma davetlisiniz. Bu savaş sadece Barlas ve Adel`in savaşı değil. Bu savaş hepimizin savaşı... Wattpad üzerinden 340K ya ulaşan kurgumu bu platformda da yayınlamaya karar verdim desteklerinizi bekliyorum. Keyifli okumalar dilerim…

Bir sevda düşünün sonunda herşeyini kaybeden bir adam ve bambaşka bir hayatı olan bir kadın bir gün intikam için dönecek her şeyini kaybeden kişiyle değişen hayatlar

Hiç varlığından haberi olmayan insanlara aslında hep bir ışık saçtığımızı göstermenin zamanı değil mi ?

Hiç en dibi gördünüz mü? Iftiraya uğradınız mı? Peki ya aileniz tarafından reddedildiniz mi? Yaman DURAN bunların hepsini yaşadı. Ilk önce sevdiği kadından iftiraya uğradı. Sonrasında ailesi reddetti ve yaka paça evinden kovuldu. Yatacak yeri yiyecek tek lokma ekmeği yoktu. Sonra karşısına o çıktı. Önce elini uzattı tuttu kaldırdı. Sırtını sıvazladı o eller sonra herkes gibi darbe atmak için kalktı o eller. Bu Yaman ve Ada’nın hikayesi. !BU HİKAYE WATTPAD’DE BEYAZPEYNİR KULLANICI ADLI BENİM HİKAYEMDİR. ÇALMA DURUMU SÖZ KONUSU DAHİ DEĞİLDİR!

Bir kadın, herkes için kendini feda edebilir miydi? Bir adam, kendini feda eden kadının canını acımasızca yakabilir miydi? Sevenler, sevdaları uğruna ailelerini ezip onlara sırtlarını dönebilir miydi? Kadın, kendini feda etti. Adam, kadının canını yakmaya ant içti. Sevenler, sevdası uğruna herkesi hiçe saydı. Sonrası mı? Muazzam bir felaket! Berdel fırtınası iki aile arasında koptu, düşmanlığın kuyusunu daha derin kazdı. Urfa toprakları bir kere daha ölesiye nefrete şahit oldu. Bir kere daha acıyla sınandı. Bir kere daha iç savaşı gördü. Bir kere daha hüznü ağırladı. Bir kere daha sevgiyle bağrına bastı kendine sığınanları... Rezan Şahmaran & Mizgin Zuxari arasında bakalım neler olacak...♥️🕊️

Milyonlarca kitap yazılmıştır kavuşamayan aşıklara, milyonlarca şiir yazılmıştır dokunmadan seven bedenlere. Sera yıllardır kalbine gömdüğü aşkın ateşinde kavrulurken bir çıkış yolu bulmuştu. Aklına gelen dahiyane fikir başkalarına göre pekte olası değildi. Fakat kız pes etmemekte kararlıydı. O geziye çıkacaktı, o yerlere gidecekti ve en önemlisi aşkına kavuşacaktı. Henüz yaşanamamış ihtimalleri gerçekleştirmek için bir karavan tutacaktı. Yıllar sonra tekrar yaşayacak ve aşkın küllerinden yeniden doğmasını sağlayacaktı.

Bir krallık düşünün, insanları tamamen yozlaşmış, cahil, fakir, kadına önem vermeyen, ırkçı ve umursamaz. Ayrıca krallığın dışına adım dahi atmak yasak. Surlarla çevrili bu krallıktaki insanlar dış dünyada insan var mı bilmiyorlar bile. Halkın çoğu okuma-yazma bilmiyor, özellikle kadınlar. Böylesine aşağılayıcı bir krallıktan kaçmak isteyen bir ikili var. Ana karakterlerimiz Leitha ile Sveden krallıktan kaçıp dış dünyada kendilerini nelerin karşılayacaklarını bilmeden mutlu hayat kurmayı planlıyorlar. Ve işler hiç de planladıkları gibi gitmiyor. Acı, öfke, dostluk, aşk, macera, heyecan dolu bir serüven yaşıyorlar. Heyecanla atılan ilk adımlar, cehenneme dönüyor.

Başarılı bir mühendis olan Almira Tanbayrak güçlü ve kendinden emin duruşuyla tüm dikkatleri üzerine çeken bir kadındır. Fakat bazen bu dikkat çekiciliği Almira`yı tehlikeli yollara sürükler. Yeni girdiği yolda gizli takipçisi peşini bırakmazken hayatına yavaş yavaş hakim olan Aray Karan Almira`nın kafasını karıştırır. Almira`nın gerçek kişiliğini bulmak için çabalayan Aray Almirayla masumane bir aşkın içine çekildiğini sanır. Fakat sır perdesinin ardında kendi zamanını bekleyen sırlar birbir ortaya çıktığında Almira`nın hayat dengesi bozulur. Zorlu yollar, birbirlerinden saklanan sırlar, acı gerçekler ve omuzlara binen ağır yükler büyük aşkı zafer meydanına çıkarabilecek midir? "Beni buldun demek." Sessizliğini koruyordu. Usulca yaklaştı. Ellerini yüzümün iki yanına yerleştirdi. Gözleri öyle bir sevgiyle bakıyordu ki... Sanki Dünyada onun için tektim. Sanki onun her şeyiydim. Yüzünü yüzüme yaklaştırdı. Kendimizi en güzel düşlere bırakmadan önce son bir cümle söyledi: "Venedik`in bana verdiği en güzel düşsün." Zaman, mekan, karakterler, kurum ve kuruluşların gerçek hayatla bir ilgisi yoktur! Argo ve hakaret içerir!

Hani hayat müşterekti? Kim söylediyse koca bir yanılgıya kapılmış ya da insanlığı kandırmak istemiş. Çünkü yaşanan eziyetler, üzüntüler tek kişilik. Zehra, otuz dört yaşında kaderin sillesini yemiş bir kadındır. Dört sene önceki yaşadığı travmatik olay sonrası akıl hastanesine kapatılan Zehra, ızdırap dolu yattığı yıllardan sonra mesleğine geri dönmüştür. Bu dönüş, Zehra`nın başlangıcı olacaktır. Çünkü eskimiş sırlar, açığa çıkacak; hayatındaki soru işaretleri yanıt bulacaktır.

"Sizce bilinmeyeni sorgulamak ne kadar doğru?" ADIM I - X

Sırtımı hızla duvara çarptı, bedenime yayılan acıyı henüz dindirememişken kapıyı kapattı ve kilitledi. Kapının kapanmasıyla karanlığa boğulan odada yankılanan nefesinin sesini tenimde hissedebiliyordum. Yaklaştı... Yaklaştı... ve durdu... Artık tam karşımdaydı. Arda Gürdal. Karanlığın içinde baş başaydık. Abimin canına kast eden adam ve ben. Bir eli çıplak bacağıma uzandı. İşaret parmağıyla tenime görünmez yollar çizdi. Diğer eli havalandı ve başımın ardında yerini aldı. Alınını alnıma yaslarken bacağımdaki eli yukarı doğru hareketlendi. "Baş döndürücüsün..." İçkiliydi. Kafası yerinde değildi. Muzip bir ses tonuyla hımladım. Dudağını dudağıma sürttü. "Asisin..." Tekrar hımladım. Bedenini bedenime yasladı. Şu an duvar ile onun arasındaydım. Dudaklarını şakaklarıma bastırdı ve bir eliyle bacağıma dokunmaya devam ederken öptü. Elimi ensesindeki saçlarına doladım ve başımı onun başına yaslayarak dudaklarımı kulak hizasına getirdim. Aldığım nefesi dudaklarımın arasından onun tenine salarken bundan hoşlandığını fark ettim. Parmaklarıma doladığım saçlarını sert bir şekilde çekerken inlemesini dinledim ve fısıldadım; "Adımı söyle..." Bayık bir şekilde güldü ve dudaklarını araladı. "Melisa..." "Melisa Yıldız." Bu kez ben güldüm. Soğuk, kibirli ve karanlık bir gülüştü bu. Kulağına biraz daha yaklaştım ve fısıldadım; "Yanlış... Ben Melisa Gümüşay." Ürperdiğini hissettim. Bacağımdaki eli konumunu terk etti ve boşluğa düştü. Elleri omuzlarımı kavradı ve bedenimi iterek sarhoş bedenini uzaklaştırdı. "Ne? Siktir!"

Hangimiz değmeyen kişiler uğruna acıtmadık ki kalbimizi ?